หัวข้อ: ==> เมื่อผมมีรักแท้ แต่ดูแล(ไว้)ไม่ได้

[JkrR]

อ่านเรื่องไจฟ์ทีแล้วก็เอ้อ แอบน่ากลัว

เหมือนเรื่องที่ไต้หวัน จะมีคนถามถึงกันเยอะแฮะ ฮาๆ

คือไม่มีไรหรอกครับ คือผมน่ะ ติดที่ฉีดตูดมากกก เพราะรู้สึกว่าเวลาขาดมันไป รู้สึกว่าก้นเรามันไม่ค่อยสะอาดน่ะครับ

แต่ที่ไต้หวันน่ะ เค้าไม่ใช้กัน แม้แต่น้ำก็ไม่มี มีแค่ทิชชู่ ผมเลยแอบเซ็ง

(กลับมาถึงบ้านฉีดซะจนสะใจเลย ฮาๆ)

ที่ไต้หวันมีหลายๆอย่างที่ทั้งประทับใจ ทั้งแปลกใจ

เช่นที่มินิมาร์ทที่นี่ทุกที่ เค้าจะมีของลวกไว้ขาย เช่นลูกชิ้น หมูเด้ง และหลายๆอย่างให้เราจิ้มไปคิดเงินที่เคาน์เตอร์

รวมถึง มีไข่พะโล้ขาย!!!!

แล้วไข่พะโล้ที่นี่ไม่ปอกเปลือกด้วยนะเอ้อ ขายกันทั้งเปลือก ตักไปคิดเงินแล้วก็ไปปอกกินเอง

(พนักงานมินิมาร์ทร้านตรงข้ามโรงแรมแอบน่ารักที่สุด ปากงี้แดงเชียว อิอิ)

.
.
.

คนที่นี่ไม่พูดภาษาอังกฤษ อ่านไม่ได้ เขียนไม่ได้ ความรู้ภาษาอังกฤษเป็นศูนย์ แม้แต่ร้านขายนม ขายของที่มีเมนูภาษาอังกฤษ เค้าก็อ่านไม่ออก ทำให้ผมแทบเหมือนคนเป็นใบ้ เพราะสื่อสารกันแทบไม่รู้เรื่องเลย คนรู้ภาษาอังกฤษที่นี่น้อยมาก เอาง่ายๆ หาคนที่รู้ one two three , how much , sorry , thank you แทบไม่มีเลย - - เวลาจะซื้อของ จ่ายเงินนี่ต้องคุยกันด้วยนิ้วและเครื่องคิดเลขอย่างเดียว

มีคนอ่านนิยายผมคนนึง แนะนำให้ลองไปชิมชาไข่มุกที่นั่น ตอนแรกผมเดินผ่านไปเฉยๆ ไม่ได้คิดอยากกินหรอก แต่บังเอิญราศีคนขายที่น่าร้ากกกกก มากกกกกก ทำให้ผมชักเท้ากลับมาดู และลองสั่ง (อีกนั่นแหละ จิ้มเอา เค้าไม่ได้ภาษากัน) แล้วผมไปเห็นลูกค้าอีกคน เค้าสั่งตุ๊กตา คล้ายๆแฮปปี้มีล เป็นรูป Angry Bird ผมอยากได้บ้าง ผมเลยบอกไปว่า " I want a doll" เค้าก็ไม่เก็ท เขียนคำว่า doll ก็ไม่เก็ท เขียนรูปนก ก็ไม่เก็ท สุดท้ายเลยได้แต่ชามาดูดเล่น (ไม่อร่อยด้วย แล้วเค้าเอาพลาสติกรีไซเคิลมาซีลปากแก้ว เป็นรูปโฆษณา โดป แชมพู ทำเอาผมคิดว่า เชี่ย นี่มึงเอาแชมพูผสมให้กูแ-ก ปะวะ)

อาหารที่นี่ค่อนไปทางจืดกับเลี่ยน มีวันหนึ่ง พวกผมไปวัดใจด้วยการไปนั่งร้านข้าวต้ม และไม่มีเมนูอีกต่างหาก เลยต้องไปยืนหน้าตู้ของสด และจิ้มๆเอา ว่าอยากกินอะไร แล้วที่ตู้ของสดเค้าออกแนวน่ากลัว เพราะหลายๆอย่าง มันเป็นอะไรที่แบบว่า เอ่อ กินได้จริงๆหรอ เช่นปลิง กบ(เลือกยังแดงๆ) ปลาไหลผ่าซีก แล้วก็พวกกุ้ง พวกปลาพวกหอยไรเงี้ย พอจิ้มเสร็จ ก็วัดใจเอาว่าเค้าจะเสิร์ฟอะไรมา ไอ้ที่ฮา มีสองอย่าง คือผมจิ้มหอยนางรม ก็มาเป็นหอยนางรมชุบแป้งทอด - - อยากกินแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ผมก็เปิดหาศัพท์ แล้วสั่ง เต้าหู้ กับหมูสับ แล้วทำมือเป็นรุปถ้วย แต่ก็ได้ผัดเต้าหู้มาแทน - -

สรุปที่พอกินได้มีแต่ไข่พะโล้ กับลูกชิ้นลวกที่เซเว่นจริงๆ

.เด๋วมาต่ออีกเม้นท์ เหมือนผมจะมีปัญหากับ IE

[กิมตี๋หัดขับ]

  เค้าคุยอะไรกันนะ 

[JkrR]

ผมอยู่เมืองไท่หนานครับ เค้าว่ากันว่าเป็นเมืองเก่า มีวัดเยอะ ผมก็เลยลองไปเดินเที่ยวดู ไปคนเดียวด้วย เพราะคนอื่นเค้าหนีไปตีหม้อกัน  ส่วนผมชิ่งไปเดินเล่น เพราะ เอิ่มมม ไม่ไหวจะเคลียร์ เหม็นหอยชะนีคร่ะ ฮาๆๆๆ

เชื่อมั้ยครับ ว่าเส้นทางที่ไปน่ะ ผมเจอศาลเจ้าแค่ที่เดียว แต่ที่ผมเจอมากกว่า คือ ร้านขายหนังเอวี - -
เยอะกว่าวัดอีก ผมลองเข้าไปทุกร้าน และไม่มีหนังชายๆซักร้านด้วย ฮาๆๆๆๆ

อ้อ ที่นี่ คำว่าสปายังสื่อถึงหอโคมเขียวด้วยนะ ซึ่งผมลองเข้าไปถามราคา ก็พบว่าแพงกว่าบ้านเรามาก แถมที่นี่ยังต้องวัดดวงว่า คนไหนที่จะมาบริการเรา โดยพอเราจ่ายเงินเสร็จ เค้าจะพาเราไปในห้องใครห้องมัน แล้วจะมีชะนีโผล่หน้ามาถามเราว่าโอเคกับเธอมั้ย ถ้าไม่ เธอก็จะจากไป แล้วคนใหม่จะโผล่มาแทน แต่ก็นะ มันก็วนๆอยู่แค่นั้นแหละ  จนกว่าเราจะหมดความอดทนแล้วก็แบบ เอ้อมึงก็ได้มาเหอะ (อันนี้ผมไม่ได้ไปนะครับ พี่ที่เค้าไปเล่ามาอีกที) แล้วผมไปเจอร้านนึง ป้ายเป็นแบบผู้ชายล่ำๆ แล้วก็เขียนว่าสปา ผมเลยลองไปถาม (เผื่อจะมีหนุ่มตี๋มาบริการ )  แต่ก็แป๊ก ยังเป็นสปาสำหรับผู้ชายมาเที่ยวเหมือนเดิม ผมเลยกลับห้องแบบเซ็งๆ 

ที่ไท่หนานจะไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ แต่ทุกวันพฤหัส ถึง สุดสัปดาห์ เค้าจะมี ไนท์มาร์เก็ต ขนาดใหญ่พอสมควร คนเยอะมากกกก ของกินเสื้อผ้า รวมถึงร้านที่มีการละเล่น เช่นบิงโกไพ่นกกระจอก ปาลูกโป่ง ยิงปืน ให้เราไปทดสอบความสามารถ (ร้านพวกนี้เยอะกว่าร้านขายของซะอีก)

เนื่องจากมันไม่ค่อยมีอะไรเที่ยว ทำให้พอมี ไนท์มาร์เก็ตแต่ละที คนจะมากันเยอะมากกก (วัยรุ่นเยอะมากด้วย เพราะใกล้มหาลัย) ผมส่องหนุ่มๆเพลินเลย คนที่นี่น่ารักไปหมด สวรรคของคนรักหนุ่มตี๋จริงๆ เพราะมองไปทางไหนก็น่ารัก ไปหมด คนอ้วนหาได้น้อยมาก ทั้งชายทั้งหญิง เสื้อผ้าที่นี่ก็ไซส์ค่อนข้างเล็ก (ผมเดินวนหากางเกงไซส์ตัวเองจนเลิกหาเลยแหละ)

เด๋วมาต่ออีกเม้นท์ IE มันทำให้ผม โพสยาวไม่ได้ ค้าง  --

[JkrR]

โดยรวม ถามว่าที่นี่เป็นไง ผมว่า ระบบระบายน้ำ ถนนหนทาง เค้าโอเคนะครับ เพราะคลองชลประทานเยอะมาก แถมมีคูระบายน้ำขนาดเท่ากับคลองประปาบ้านเราเลย แต่ถ้าให้เลือก ยังไงก็เลือกเมืองไทย เพราะทั้งอาหารการกิน ทั้งการสื่อสาร มันทำให้ผมรู้สึกว่า ขออย่าให้เค้าส่งมาอบรมที่นี่อีกเลย (แต่มีแววว่าจะได้มาอีกเหมือนกัน  )

สรุปทริปนี้

1. โอ้ไต้หวัน สวรรค์แห้งคนรักหนุ่มตี๋ มองไปทางไหน แอร๊ยส์ ก็เจอแต่ผู้ชายหน้าตาดี

2. มาไต้หวัน ทำให้ผมรู้คุณค่าของพริกน้ำปลาทุกครั้ง ที่มีมื้ออาหาร

3. ไต้หวันไม่มีที่ฉีดตูด ผมตั้งข้อสงสัยไว้ข้อหนึ่งว่า ถ้าคู่เกย์ไต้หวัน เค้าจะมีอะไรกันเนี่ย เค้าล้างตู้กันมั้ย(วะ) และถ้าล้าง มึงไม่เหม็นหรอ - -

4. รถไฟไต้หวัน นั่งจากเหนือลงใต้ ใช้เวลาชั่วโมงเดียว (ประมาณสามร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง) แต่รถไฟไทย ใช้เวลาจากเหนือลงใต้ ใช้เวลาชั่วกัลป์ชั่วกาล

5. ตำรวจไต้หวันจะได้เจอที่โรงพัก แต่ตำรวจไทยเจอได้ทุกแยกไฟแดง

ไม่รู้จะเล่าไรแล้ว แหะๆ แต่พอกลับถึงบ้าน มันทำให้ผมรู้สึกว่า ต่อให้เสื้อสีไหนจะตีกันไม่เลิก แต่ผมก็ยังรักเมืองไทย บ้านของเราอยู่ดี 

[@#Jackie#@]

โห อ่านที่หนิงเล่าแล้ว หุหุ ไม่น่าเชื่อคนใต้หวัน ภาษาอังกฤษเป็น 0 ทั้ง ๆ ที่เป็นเมืองอุตสหกรรมและเศรษฐกิจชั้นนำของโลก

เรื่องที่ฉีดตูด เก็ตล่ะ แถมยังสงสัยอีก 55555

[fanfic2010]

ไจฟ์.....น้องทีเขาก็เป็นห่วงความรู้สึกไจฟ์นะครับ บางทีน้องอาจจะรู้สึกดีที่มีคนห่วงใยจนบางเรื่องกลายเป็นความเคยชิน
แล้วก็ละเลยหลงลืมไป เพราะถือว่ามีคนห่วงใยแทนแล้ว ไจฟ์ต้องใจเย็นๆ ครับ ไปใส่อารมณ์กับน้องแบบนั้น
ต่อไปถ้ามีเรื่ิองร้ายแรงกว่านี้ น้องจะไม่กล้าเล่าให้ฟังเพราะกลัวไจฟ์โกรธ ถ้าลองคิดกลับกัน เป็นน้องที
เล่าก็ถูกด่า ไม่เล่าก็ถูกด่า ค่าเท่ากัน งั้นค่อยให้รู้ทีหลังดีกว่า เผื่อจะถูกด่าน้อยหน่อย
มันจะกลายเป็นไจฟ์กำลังผลักไสให้น้องไปหาที่ปรึกษาคนอื่น แทนที่จะเป็นเราที่น่าจะเป็นห่วงและหวังดีกับน้องที่สุด
นี่ถ้ามีใครจับจุดน้องได้ มันค่อนข้างน่าเป็นห่วงนะครับ ถ้าเกิดไปเจอคนที่ไม่ดีเข้า

[nonae]

ปุ้ม  เคยสังเกตไฝ หรือจุดต่าง ๆบนร่างกายบ้างปะ เรื่องพวกนี้ก็มีส่วนนะ อย่างบางคนที่มีไฝเสน่ห์ หน้า่ตาก็ดูไม่ได้แต่เป็นที่สนใจของคน
      บางจุดที่อยู่อาจจะทำให้ชีวิตอาภัพได้ และอีกหลาย ๆ อย่างประกอบกัน ต้องไปดูตำราและสำรวจไฝตามจุดต่าง ๆ บนร่างกายกันเอง
      หรือถ้าใครจะให้ไปช่วยดูก็บอกนะ ยินดี อิอิ
กิมตี๋   หายไปนานเลย
เบียร์  ถ้าว่างก็เข้ามาคุยกันนะ
ส้ม     ก็ปรับดิ คิดซะว่ายิ้มวันละนิด จิตแจ่มใส อย่างน้อยก็ทำให้ใจเราดีขึ้นด้วย เหมือนกับการที่เราคิดบวกไง 
หนิง   เข้าใจละ 5555 ที่ฉีดตูด ทีแรกคิดไปนึกถึงห้องน้ำแบบของญี่ปุ่น ที่เริ่มมีใช้ในไทยตามห้าง
         ที่มีระบบฉีดด้วยการกดปุ่ม อะไรแบบนั้นซะอีก
ไจฟ์   ที่โกรธในตอนท้าย คือโกรธตัวเองหรือปะ

[กิมตี๋หัดขับ]

ไม่ได้เข้าบอร์ดมาอ่านนานมาก    พอเข้ามาอ่านอีกที  เหมือนเป็นเด็กใหม่ไงไม่รู้เน้อ 55 คนที่เคยคุยด้วย เคยอ่านนิยายเขา หายไปกันหมด (หรือเปลี่ยนชื่อก็ไม่รู่)


สรุป ยัง งงๆ ว่าเข้ามาทำไมนิ   

ทักทายทุกคนนะ 

[MyTeaMeJive]

พี่กิมตี๋หายไปนานเหลือเกิน

[fanfic2010]

เนะ....ขอบคุณนะคร้าบที่จะมาช่วยสำรวจไฝฝ้าในร่างกายผม แต่ผมให้คุณชายเขาสำรวจไปเพียงคนเดียวดีกว่า 
ยังอยากอยู่ใช้ชีวิตไปอีกนาน ๆ ครับ 555555
พอเนะพูดถึงเรื่องไฝฝ้าตำหนิในร่างกาย ผมก็นึกขึ้นมาได้ เมื่อก่อนผมก็มีไฝขี้แมลงวันเล็ก ๆ อยู่ตรงริมฝีปากเหมือนกัน แต่ผมไปขูดออกนานแล้ว เพราะมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้น มิน่าสมัยเรียน อาจารย์ถึงชอบให้ผมออกมาพูดหน้าชั้นหรือส่งไปโต้วาที
คุณชายเคยบอกผมว่า นัยน์ตาผมมันเหมือนพูดได้ ยิ่งถ้ากินเหล้าเข้าไปพอกรึ่ม ๆ ตายิ่งเยิ้ม ส่อแววเชิญชวน ยั่วอารมณ์มาก
เขาถึงเป็นห่วงเวลาผมกินเหล้า กลัวว่าผมจะไปพลาดท่าเสียทีคนอื่น (แต่ไม่ยักคิดว่า คนอื่นอาจจะเสียทีผมบ้างก็ได้ อิอิ)

น้องที.....สอบเสร็จหรือยัง ถ้ายัง มา มา พี่กอดเป็นกำลังใจให้นะครับ  
ขอให้สอบผ่านฉลุยทุกวิชา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิชาภาษาไทย
มันทำให้พี่ออกจะงงหน่อย ๆ เพราะน้องทีช่วยพี่ไจฟ์เขียนนิยาย (ภาษาไทย) ซึ่งสำนวนการเขียนก็ใช้ได้
แต่ดันสอบตกภาษาไทยเนี่ย มันออกจะขัดแยังกันอยู่นะครับ 5555555

ส้ม.....เวลาเราเครียด คนอื่นเขาก็จะรู้สึกอึดอัดและเครียดตามไปด้วย ยิ้มวันนิด พาชีวิตยืนยาว นะครับ   

กอดทุกคนรอบทู้ครับ  ทั้งที่แสดงตัวและไม่แสดงตัว แค่คุณเปิดเข้ามาอ่านที่พวกเราคุยกัน
ผมก็ดีใจแล้วครับ

[nonae]

ปุ้ม  เราก็เสี่ยงตายเหมือนกัน อาจจะโดนยิงก่อนปุ้มอีกซะด้วยซ้ำ ไอ่เราก็หวังดีกลัวหาไม่เจอจะได้ช่วยกันหา อิอิ
      อย่างปุ้มนี่เค้าเรียกว่าเป็นคนที่มี มธุรสวาจา ดูดิ จากข้างบนยังเรียกคนให้ดึงดูดได้เลย 5555
กิมตี๋  งั้นก็เข้ามาอย่าง งง บ่อย ๆ ละกัน เผื่อจะได้หาย งง อิอิ
       
     

[MyTeaMeJive]

เรื่องที่พี่ปุ้มสงสัย ผมเคยคุยกับเขาเหมือนกันว่าเวลาที่ทีเล่าเรื่อง หรือเขียนบรรยายทีทำได้ แต่ทำไมเวลาสอบทีทำไม่ได้ดี เขาว่า เพราะเวลาสอบเนี่ย เขาจะมีบทความหรือประโยคยาวๆ มาแล้วจะถามแบบแยกส่วนว่าอันนั้นอันนี้คืออะไร
แต่การเขียนเรื่อง เขาจะเขียนต่อจากผม ให้ผมเขียนก่อนแล้วเขามาอ่านแล้วก็เิติมคำพูดลงไป ไม่เ็ห็นว่าต้องมีชื่อเรียกว่า ประโยคนี้ืมีชื่อเรียกว่าอะไร ไอ้ส่วนขยายนั่นนี่มันคืออะไร ทำหน้าที่อะไรในประโยค
เขียนแล้วอ่านได้ความว่ามันไม่สร้างความเข้าใจผิดไปจากเจตนาของคนเขียนก็พอ =="

ผมว่ามันก็ถูกในมุมของเขานะ แต่มันไม่ถูกกติกาของการเรียนไง ก็ยังคงตกอยู่เรื่อยๆ หลังสุดผมเอาแบบทดสอบมาให้ทำ พวกกากบาท ข้อ ก กับถูกทุกข้อ ไม่อ่านเลย ทำเสร็จหนีไปเซเว่นปากซอย กลับมาบอกว่า เชิญอบรมครับ ตอนนี้อิ่มแล้ว


ไจฟ์ครับ

[♀♥♀DearigA♂♥♂]

ฮาๆ ทีน่ารักจังเลยค่ะ .... โทษทีที่เข้ามาคุยด้วยโดยไม่ได้รับเชิญ

แอบแว้บมาเจอคุณไจฟ์กำลังนินทาน้องทีพอดี !! กร๊ากกกก

เดี๋ยวน้องมาเห็นเข้าก็งอนประท้วงไม่ช่วยเขียนนิยายอีกหรอก อิอิ

แต่จะว่าไป ข้อสอบภาษาไทยมันยากค่ะ จริงๆ ถึงจะเป็นภาษาบ้านเกิดของเรา

แต่สิ่งที่เราเรียนน่ะมันจะลึกกว่าที่เราใช้ในชีวิตประจำวันเยอะค่ะ

ตอนเรียนม. วิชาภาษาศาสตร์เป็นวิชาที่โคตรยาก... แค่จำให้ได้ว่าเสียงแต่ละเสียงกำเนิดจากส่วนไหนของปาก เป็นฐานอะไร เสียงไหนมีลมไม่มีลม

ที่มาที่ไปของพยัญชนะแต่ละตัว และคำนี้คำนั้นรับมาจากภาษาอะไร ก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว ฮาๆ ใครว่าภาษาไทยง่าย คิดผิดค่ะ ขอบอกกกกกก

ฝากกอดกอดน้องทีค่ะ ขอให้สอบผ่าน และได้คะแนนดีๆ นะคะ

การเรียนที่ดี ต้องเข้าใจให้มากกว่าการท่องจำค่ะ อุอิ

[someone1992]

(แอบย่องเข้ามา)
เจ๊ว่าบางที น่าจะจับทีไปมัดรวมกับเจ๊โป๊บปี้

เนื่องจากเมื่อวานนึกสนุกกัน ให้คุณแม่ตั้งคำถามภาษาไทยมา
ผลรวมคะแนนโป๊บปี้กินไข่ต้มเป็นแถบ ทั้ง ๆ ที่บางอันมันก็น่าจะรู้
เป็นอันว่า...เจ๊ชนะขาดลอย กร๊ากก  XD (เล่าเพื่อความสะใจ)

จริงอย่างที่ทีว่า เวลาเขียนนิยายกับตอนสอบมันไม่เหมือนกัน
บางคนตกภาษาไทยทุกปี ยังมานั่งเขียนนิยายได้เป็นวรรคเป็นเวรเลย
ก็นะ...สรุปว่าเรื่องสอบมันไม่เข้าใครออกใคร
คนที่เก่งแทบตาย บางทียังสอบตกเลย
ตกมั่งอะไรมั่ง ลอกมั่งอะไรมั่ง ให้เพื่อนลอกมั่งอะไรมั่ง ก็สนุกไปอีกแบบ
พูดแล้วอยากกลับไปเรียนมัธยมจังอ่า T.T"

[fanfic2010]

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ทั้งสองท่าน ทั้ง DearigA และ someone1992   
ดีใจจังที่ยังมีคนสนใจอ่านทู้ของพวกเรา เนอะ เนะ เนอะ นึกว่า จะคุยกันเองจนเบื่อกันไปข้างแล้วสิ
อะแฮ่ม! คิง เจ้าของกระทู้ ถ้ายังไม่มาแสดงตัว พี่กับพี่เนะ จะยึดทู้คิงแล้วนะครับ เอ๊ะ! หรือว่ายึดไปแล้ว 55555

เรื่องภาษาไทย เป็นอะไรที่คลาสิกมาตั้งแต่สมัยที่พี่เรียนแล้วล่ะครับ มันก็ยากยังงี้แต่ไหนแต่ไร
สมัยพี่ มีการอ่านทำนองเสนาะด้วย ไม่รู้ว่า ตอนนี้ยังมีอยู่หรือเปล่า
จำได้ว่า โดนบังคับอ่านพวกวรรณคดีเรื่องอิเหนา พระอภัยมณี สังข์ทอง ราชาธิราช มัทนะพาธา ฯลฯ
ยังจำกาพย์ยานี 11 บทหนึ่งได้อย่างแม่นยำ
เพราะโดนอาจารย์จับกลุ่มให้ออกมาแสดงละครหน้าชั้นกับเพื่อนนักเรียนหญิง

ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรค-ะใด ๆ
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้
ย่อมโลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง

ป.ล. ผมเคยแต่งกลอนจีบหญิงสำเร็จมาแล้วนะครับ สมัยก่อน ความหน้าด้านและลูกบ้าของผมเยอะกว่าตอนนี้มาก
ตอนนี้ ถ้าจะแต่งกลอนจีบแฟนตัวเอง หันมามองหน้าเขา ก็ อืม.....บิ้วยังไง ก็ไม่ขึ้นอ่ะ 
บิ้วอย่างอื่น จะดีกว่ามั้ง หุหุหุ 

[@#Jackie#@]

อุุ๊ย เจอคนเรียนภาษาไทยแบบเดียวกับผมแล้ว สมัยผมเรียนมีการอ่านทำนองเสนาะ การอ่านโคลงสี่สุภาพ กลอนแปด โคลงโลกนิติ

ต้องมีการแต่งโคลง กลอนพวกนี้ด้วย แต่งได้บ้างไม่ได้บ้าง สวนแปลก ๆ ก็มี อิอิ

ส่วนเรื่องเขียนเก่งแต่สอบตกอันนี้ผมว่ามีคนเป็นแบบนี้เยอะนะ ... เพื่อนผมพูดภาษาอังกฤษเก่งมาก สำเนียงได้ พูดคล่องปร๋อเลยล่ะ อ่านได้
แต่เวลาสอบทีไร ตกทุกที มันบอกพอให้สอบ จำไวยากรณ์ไม่ได้ทุกที

[nonae]

5555 ทำไมต้องเหมือนกันด้วย ที่จำได้นะ กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานใน รัชกาลที่ 2
 มัสมั่นแกงแก้วตา         หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง        แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
ไม่รู้ว่าเด็ก ๆ สมัยนี้จะรู้จักกันหรือป่าวนะ

[||WiTHOuT_YoU||]

กลับมาบ้านนอกได้สามสี่วันหละ ตอนนี้อยู่สุราษฎร์เพราะเพื่อนไปรับมาลั้นล้าแถวนี้แหละ

เมื่อวานเพื่อนจะพาไปมอมเหล้า แต่เค้าไม่เมา ถึงไม่ได้กิน แต่ก็ไม่ได้คออ่อนขนาดนั้น

ปล.ในผับที่สุราษฎร์อยากได้หลายคนมากเลยอ่า ทั้งสูง ทั่งหล่อเข้ม ทั้งรูปร่างไม่มากไปไม่น้อยไป

 

[กิมตี๋หัดขับ]

สงสัยว่า เนะ จะรุ่นเดียวกะเราแน่เลย 555 เพราะบทเห่ชมเครื่องคาวหนาวบทนั้น ตอนอยู่ ม.2 ม3 อาจารย์ให้ท่องจนขึ้นสมองเลยหละ


แล้ว คิง หายไปไหน ละนี่ 

[fanfic2010]

5555 กิมตี๋ กรุณาอย่าสงสัย ผมว่า ในหมู่พวกเราเนี่ย ดีไม่ดี อาจจะรุ่นเดียวกันก็ได้นะ
เพราะพอเนะพูดถึงกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน ผมก็คิดถึงมัสมั่นรสมือคุณชายขึ้นมาเชียว
เดี๋ยวพอเขากลับมาแล้ว จะให้เขาทำให้กินหน่อย มีพ่อครัวฝีมือดีอยู่ที่บ้าน ก็ดียังงี้แหละ
อยากกินอะไร ก็ได้กิน อิอิ
ขอบคุณนะครับเนะที่เตือนให้คิดถึงความหลัง แล้วจะกินเผื่อนะครับ 

ปาล์ม....ที่สุราษฏร์ ฝนตก น้ำท่วมมั้ยครับ นาน ๆ กลับบ้านที อย่ามัวแต่เหล่หนุ่มอย่างเดียวนะครับ
ต้องไปให้ "ถึง" บ้านด้วย หุหุหุ 

[||WiTHOuT_YoU||]

พี่ปุ้ม   ไปถึงบ้านมาก่อนสามวันหละ เพื่อนเพิ่งไปรับมานี่แหละ พรุ่งนี้กลับบ้านเมืองหลวงแล้ว
          สุราษฎร์ไม่เลยนะ ตอนนี้ภาคใต้ไม่มีข่าวน้ำท่วมเหมือนภาคอื่นอ่ะพี่ปุ้ม แม้ว่าฝนจะตกแต่ไม่หนักเหมือนภาคอื่น

 

[nonae]

ปุ้ม  คงเป็นช่วงของวัยด้วยมั้ง อาจจะพึ่งเรียนมาด้วยเลยลองวิชา แต่งกลอนจีบสาว เราเคยแต่ถือจดหมายให้เค้าจีบกันแล้ว
      แอบอ่านก่อนจะถึงมือเพื่อนมันต้องเซนเซอร์กันก่อนใช่ปะหล่ะ อิอิ
      อย่างขึ้นต้นนะ วันที่เลือน เดือนที่รอ พอศอที่รัก แค่นี้นะ เราก็ฮากระจายเลย จนเพื่อนอยากรู้ดึงไปอ่านเองเลย
      เราก็ชอบนะมัสมั่นไก่หรือหมู กินเผื่อมาก ๆ นะ อยู่ที่นี่ไม่ได้กินเลย พูดแล้วก็อยากกิน
กิมตี๋   ตอนนั้นนะ ต้องท่องให้จำขึ้นใจ ไม่รู้จะให้ท่องไปทำไมมากมาย แต่พอมาถึงตอนนี้
         ถึงจะจำได้ไม่หมดนะ ก็ต้องขอบคุณคุณครูที่เคี่ยวเข็ญให้ท่องอย่างน้อยก็ไม่ลืมแกงมัสมั่น 55555
ปาล์ม  อยู่สุราษฎร์หรือ ในเมืองปะ
ช่วงนี่ยังไม่ถึงฤดูฝนภาคใต้หรอก รอปลาย ๆ เดือน ต.ค.ถึงต้นเดือน พ.ย.ดิ  เตรียมรับมือได้เลย
ปล.แอบดีใจเจอคนวัยเดียวกันหลายคน   

 
     

[BossoM]

คุยอะไรกันคะ??
สามคนวัยเดียวกัน  วัยหนุ่ม(เริ่ม)เหลือน้อย   

ภาษาไทย ตอนส้มเรียนม.3 ยังต้องมานั่งท่อง ก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูก อยู่เลย ฮ่าๆๆๆ
เรื่องกลอนตอนของส้มก็ยังต้องท่องอยู่นะ แต่จำไม่ได้แล้วว่าบทอะไร

[fanfic2010]

อารายยยย น้องส้ม ใครว่า หนุ่มเหลือน้อย อายุเป็นเพียงตัวเลข
สมัยนี้ 30 up ยังไม่แก่หรอก หน้าตาก็ยังหลอกเด็กได้อีกหลาย ๆ ปี อิอิ

[BossoM]

แหม่ ส้มไม่ได้ว่าเหลือน้อยน้า  แค่  "เริ่ม"เหลือน้อย ตะหาก 

จะเอาหน้าตาไปหลอกเด็กอีก พี่ปุ้มคงต้องหัวเราะเป็น คุกๆ  แทน อิอิ แล้วหละ 

[@#Jackie#@]

จะหนุ่มจะสาว จะแก่จะสูงอายุ ของอย่างนี้อยู่ที่ใจครับ ...

ผมจะบอกว่า ผมเป็นนักเรียนรุ่นสุดท้าย ที่เรียนในหลักสูตรเก่า ในระดับประถมศึกษา ที่ระบบการเรียนยังแยกเป็น สลน. สปช. กพอ. และ มานี มานะ
พอรุ่นผมเรียนจบ ก็เปลียนเป็นหลักสูตรใหม่ทันที

และก็น่าจะเป็นรุ่นท้าย ๆ ในระดับมัธยม ที่แบ่งการเรียนออก ภาควิชา ก่อนที่ที่จะเปลี่ยนมาเป็น กลุ่มสาระการเรียนรู้ ในปัจจุบัน อิอิ

-----------------------------

มีใครเคยดูซีรี่ย์ชาวเกย์เรื่อง Quees as Folk บ้างเปล่าครับ มีน้องที่รู้จักแนะนำมาให้ดู บอกเป็น ซีรี่ย์ที่ดีและสนุกมาก ๆ เรื่องหนึ่ง ... ดราม่า เศร้า ซึ้ง (น้องมันบอก) มันจะให้ยืมมา ก็เลยบอกมันไปว่า ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่ไปหาซื้อเอาเองดีกว่า นี่ก็เจอเว็บสั่งแล้ว มีตั้ง 5 ซีซั่นแน่ะ แสดงว่าซีรี่ย์เรื่องนี้ตอนฉายในเมกา ก็ต้องดังไม่เบา เพราะถ้าไม่ดังคงไม่มีตั้ง 5 ซีซั่น คะแนนใน IMDB ก็ดีด้วย เลยลองสั่งซีซั่น 1 มาดูก่อน ถ้าสนุกและถูกจริต ก็จะสั่งมาดูต่อ

ตอนนี้เพิ่งดู Spartacus : Blood And Sand ซีซั่น 1 จบไป ... สนุกอ่ะ สมกับคอนเซปต์ของเรื่องคือ "ความศิวิไลน์บนความเสื่อมโทรม" ... โหดและโป๊ดีครับ 

[BossoM]

พี่แจ็ค แนะนำให้ดูเลยค่ะ QAF เป็นซีรียส์ที่ส้มชอบเป็นอันดับต้นๆเลยนะ
ไม่อยากอวยอะไรมาก เอาเป็นว่าพี่หามาดูเถอะค่ะ




เซ็งอะ เช้านี้ทะเลาะกะแม่อีกแล้ว 

[fanfic2010]

แจ็ค. ไม่อยากบอกข่าวร้าย เรื่อง spatarcus ว่าคงไม่มีซีซั่น 2 แล้วล่ะ เพราะคนที่เล่นเป็น spatarcus ตายแล้ว
เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง เพิ่งตายไปสักสองสัปดาห์ที่ผ่านมานี่เอง น่าเสียดาย อายุเพิ่ง 36 เอง
เพราะฉะนั้น เรื่อง spatarcusจึงเป็นเรื่องสุดท้ายของเขา
ช่วงที่ทางสถานีกำลังเตรียมถ่ายทำซีซั่น2 เขาก็ตรวจพบมะเร็ง ทางสถานีก็เลยถ่ายทำ
ภาค god of arena มาขัดตาทัพไว้ก่อน แต่สุดท้ายพ่อหนุ่มสปาตาร์คัสก็สู้ไม่ไหว
ถ้าจะมีภาคต่อ ก็คงเปลี่ยนเป็นคนอื่นแทน

กำลังคิดว่า จะไปซื้อมาเก็บไว้เหมือนกัน เพราะชอบสไตล์การถ่ายทำของเขา
ถึงเลือดถึงเนื้อ ถึงอารมณ์มาก จูบจริงฟัดจริง 555555. 

[BossoM]

พี่ปุ้มทำเอาอยากดูเรื่อง spatarcus เลยอะ

เลยไปหาข้อมูลดู เลยไปเจออันนี้เข้า http://gallantfoal.exteen.com/20100127/spartacus-blood-sand

อ่านแล้วฮากร้ากเลย จะลองหามาดูค่ะ

[fanfic2010]

55555 ขำส้ม ช่างสรรหาจริง ๆ เล้ย
QAF ผมก็ชอบครับ แต่ผมชอบ Christian & Oliver มากกว่าอ่ะ

ว่าแล้ว ก็ขอเม้าท์แฟนตัวเองซักหน่อย พวกแม่ยก พ่อยก จะด่ามั้ยเนี่ย หุหุหุ
ผมไปอ่านกระทู้หนึ่งที่มีคนมาลงวิธีตรวจสอบว่า ใครแอ๊บแมน บ้าง
อ่าน ๆ ไป ผมก็ติ๊กข้อที่คุณชายเขาเป็น รวม ๆ แล้วก็ถูกซะเป็นส่วนใหญ่ แสดงว่า ของเขาแม่นจริง อย่างเช่น

- ใช้น้ำหอม (ผมไม่เคยซื้อน้ำหอมใช้เองเลย อาศัยใช้ร่วมกับเขา พี่แกเล่นซื้อมาแช่ในตู้เย็นไว้ร่วม 20 ขวด
ฉีดไป 3 ปี ก็ยังไม่หมด ไม่รู้จะบ้าซื้อมาทำไมตั้งเยอะแยะ)
- ผูกเน็กไทสวยไม่มีที่ติ (อันนี้รู้ เพราะเขาผูกให้ผมประจำ ถ้าให้ผมทำเอง ก็แก้แล้วแก้อีก -*-
- ใช้กางเกงในสีขาว (ส่วนใหญ่ของเขาจะเป็นสีขาว ส่วนของผม สีอะไรก็ได้ ของมันอยู่ข้างใน คนเห็นก็มีแค่คนเดียว)
- แต่งตัวเข้าเทรนตลอด การใช้เสื้อผ้าต้องเข้าชุดกัน และดูเป็นตัวของตัวเอง (เป๊ะอ่ะ)
- เค้าจะเลือกทรงผมที่เข้ากับหน้าตาได้ดีที่สุด
(เพิ่งรู้ว่า เรื่องนี้ก็สามารถบอกได้ เพราะเขาจะออกแบบทรงผมเอง แถมลามมาออกแบบให้ผมด้วย)
- ตาจะกลิ้งกลอก เคลื่อนไหวได้มากกว่าผู้ชายธรรมดา
(ตาคุณชายเขาไม่กลิ้งกลอก แต่ออกแนวตาคมเหมือนเหยี่ยวมากกว่า ไอ้เรื่องจับผิดนี่ ไวนัก แค่เห็นรอยอะไรนิดหน่อย ก็ตาวาวขึ้นมาเชียว ชิส์  )
- พูดจาสุภาพ น่าเชื่อถือ เป็นนักพูดที่เก่ง เป็นนักฟังที่ดี (....กับคนที่เขาอยากพูดด้วย)
- ใส่แหวนนิ้วกลางข้างซ้าย (แสดงถึงความเข็มแข็งที่อ่อนแอ และต้องการความอบอุ่นจากใครบางคน) - เพิ่งรู้นะเนี่ย โชคดีที่ตรูไม่ได้ใส่
- เก่งภาษาต่างประเทศ
- มีความสามารถในการทำงานที่ใช้ความสร้างสรรค์
- ละเอียดอ่อน และอ่อนไหวง่าย
- ปากร้าย ด่าเจ็บ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาโมโห วาจาจะลื่นไหลเป็นพิเศษ ไม่รู้ไปสรรหามาจากไหน เคยมั้ยครับ ที่เราถูกด่า แต่เราก็ขำน้ำตาเล็ดไปด้วยน่ะ)
- สามารถหาเรื่องขำๆให้คนอื่นหัวเราะได้เรื่อยๆ (....เฉพาะเวลาอารมณ์ดี แต่เวลาโมโหนี่ อย่าได้ขวางทางเชียว เหมือนหมาบ้า)
- ไม่ชอบเรื่องเซอร์ไพรซ์ (แต่ตัวเองชอบทำเซอร์ไพรซ์คนอื่น)
- อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย (โดยเฉพาะยิ่งใกล้วันนั้นของเดือน)
- ชอบทำตัวรังเกียจกระเทย เพื่อปกปิดความเป็นเกย์ในตัว
( คุณชายเขาไม่ได้เกลียด แต่ไม่ชอบเข้าใกล้ เพราะเคยถูกกระเทยลวนลาม 5555)
- ชอบกินอาหารเพื่อสุขภาพ
- ชอบออกกำลังกายบางชนิด อย่าง ว่ายน้ำ แอร์โรบิค วิ่ง วอลเล่ย์บอล แบท การเพาะกาย
- สันโดษ ชอบความเป็นส่วนตัว
- ในห้องน้ำที่บ้านเขาจะมีมากกว่าสบู่ ยาสระผม ครีมนวด และยาสีฟัน
- ห้องนอนเรียบร้อยกว่าผู้ชายปกติ (อันนี้จริงแท้แน่นอน เพราะเขาเป็นคนทำเตียง ส่วนผม นอนเตียง  )
- รักต้นไม้ และการปลูกต้นไม้ เพิ่งรู้ว่า เกย์จะชอบต้นไม้
(เป๊ะ เวลาอยู่บ้าน เขาจะขลุกง่วนอยู่กับต้นไม้รอบบ้าน เดี๋ยวใส่ปุ๋ย เดี๋ยวแต่งกิ่ง ทำนู่นนี่ได้ทั้งวัน)

อ่านไปแล้ว ก็ชักสงสัยตัวเองว่า ทำไมตรูไม่เห็นจะตรงซักเท่าไหร่เลยฟะ หรือตรูไม่ใช่เกย์????