@ นนท์ครับ พี่เป็นแฟน reality life ตามติดชีวิตของนนท์เสมอแหละครับ ถือว่าแลกเปลี่ยนวิชา สปช. ก็แล้วกัน 55555

ส่วนเรื่องบู๊เนี่ย พี่ไม่ได้บู๊ตอนอยู่ที่โรงเรียนนี่ครับ ในโรงเรียน พี่เป็นเด็กเรียน เรียบร้อยจะตาย มีแต่เพื่อน ๆ ที่สนิทกันเท่านั้น
ถึงจะรู้ว่า พี่เป็นยังไง 5555 เรียกว่า สร้างภาพสุดชีวิต จนครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูไปตาม ๆ กัน
อาจจะมีเฮี้ยวบ้างก็ตามประสาเด็กผู้ชายแหละครับ แต่ไม่ถึงกับก้าวร้าวผู้ใหญ่แบบเด็กสมัยนี้
พี่มาบู๊ตอนอยู่นอกโรงเรียนต่างหาก คือ แถวบ้านพี่จะมีเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันหลายคน ก็ตั้งกันเป็นกลุ่มแก๊งค์แหละครับ
ก็ตามประสาพวกแก๊งค์ต่าง ๆ มันก็มีการเขม่นกันบ้าง ประกาศศักดาอะไรกันบ้าง เพราะฉะนั้น ไอ้เรื่องยกพวกตีกัน มันก็เลยเป็นเรื่องปกติ
ตอนนั้น เลือดลมยังแรง อารมณ์รักเพื่อนมันมีมากกว่า แล้วส่วนใหญ่พี่ก็ไม่ได้ไประรานใครก่อน มีแต่ป้องกันตัวและออกหน้าแทนเพื่อน
แต่พี่ก็ไม่ได้มีเรื่องขึ้นโรงพักให้พ่อแม่ต้องไปประกันตัว อาจเป็นเพราะพี่ค่อนข้างโชคดีมีฝีเท้าเร็ว อาศัยเป็นนักกีฬาโรงเรียน
ประกอบกับพ่อพี่จับพี่ไปเรียนพวกวิชาป้องกันตัว อย่างเช่น มวยไทย เทควันโด้ ยิงปืน เพราะกลัวลูกชายจะเป็นอันตราย
ก็เลยรอดตัวมาได้ ไม่โดนยำเละเท่าไหร่ พี่ก็ได้วิชาพวกประกอบปืนปากกา ทำระเบิดขวด ฯลฯ มาจากพวกเพื่อน ๆ ในแก๊งค์แหละครับ
ฟังดูเหมือนแบดบอยเนอะ แต่คนเรามันก็มีด้านมืดของชีวิตด้วยกันทุกคนแหละครับ เพิ่งจะมาซา ๆ ไป ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว
เพราะพี่ต้องไปเรียนที่ต่างจังหวัด พอมานึกถึงตอนนี้ พี่ก็ยังงง ๆ เหมือนกันว่า กรูผ่านชีวิตแบบนั้นมาได้ไงวะ??
ตอนหลัง ๆ ที่พี่เรียนจบกลับมาจากต่างประเทศแล้ว พอมาเจอกับเพื่อน ๆ บางคนในแก๊งค์ ก็มีการรำลึกความหลังกันยกใหญ่
แต่มันก็เหมือนกับต่อไม่ค่อยจะติดแล้ว เพราะหนทางชีวิตของแต่ละคนก็แยกย้ายกันไป
บางคนก็ติดคุก บ้างก็ติดยา บางคนก็เรียนไม่จบ บ้างก็มีชีวิตอย่างยากลำบาก ก็ว่ากันไปตามกรรมของแต่ละคน
แต่ทุกวันนี้ก็ยังพอติดต่อกันอยู่
ส่วนเรื่องคลอเลสเตอรอล คาดว่า เป็นเพราะอยู่ดีกินดีเกินไป แล้วก็ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเท่าไหร่ ผลก็เลยออกมาอย่างนี้แหละครับ

@ เนะ ตอนนี้ก็โดนคุณชายเขาคุมเข้มอยู่ ถ้าเขาไม่ไปทำงานนะครับ เขาจะคอยชวนผมไปออกกำลังกายเรื่อย ๆ แหละ
แต่ผมไม่ค่อยชอบไปเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่า มันไม่ค่อยเป็นส่วนตัวเท่าไหร่ เล่นไปก็เสียวสันหลังไปทุกที
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Fitness แถวที่ทำงานผม มีพวกเราอย่างเยอะ แม้แต่ PT ก็เป็น
ผมไม่ได้รังเกียจนะครับ แต่ไม่อยากให้พนักงานคนอื่นในบริษัทรู้ เพราะมันจะมีผลกับการปกครองคน
@ กุ้ง ช่ายแล้วครับ รายการนั้นแหละ ได้รางวัลชนะเลิศมาด้วยนะครับ อิอิ
ผลจากการชนะในรายการนั้น ปีนั้น พี่ก็เลยได้เป็นนักเรียนตัวอย่างของโรงเรียน
ทีนี้ก็รู้แล้วสิว่า พี่อายุเท่าไหร่

ส่วนเรื่องดนตรีไทย พี่ไม่ค่อยได้เล่นให้เขาฟังสักเท่าไหร่ เพราะเขามักจะชวนพี่เล่น "ฟันดาบ" มากกว่า
