ผมขอถือโอกาสนี้ ขอบคุณเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกคนในนี้ ที่เป็นห่วงและคอยให้กำลังใจมาตลอดครับ
เขาว่า ฟ้าหลังฝน มักสว่างสดใสเสมอ มันก็คงเป็นอย่างนั้นจริง ๆ
เพราะตอนนี้ พวกผมกลับมารักกันจี๋ หวานจ๋อยเกือบจะเหมือนเดิมแล้วครับ
ที่บอกว่า "เกือบ" เพราะแผลมันยังใหม่อยู่ คงต้องรอให้แผลตกสะเก็ดอีกสักหน่อยก่อน
ถึงจะเหมือนเดิมครับ ความรักมักมีบททดสอบเราแปลก ๆ เสมอ
จะบอกว่า มีแต่เรื่อง ก็คงไม่ถูกนัก
เพราะหลังจากเหตุการณ์นี้ มันทำให้ผมได้รับรู้และเข้าใจความรู้สึกของเขามากขึ้น
จากที่เมื่อก่อนคิดเอาเองว่า เข้าใจ แต่พอเอาเข้าจริง ๆ มันยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เขาเก็บไว้ในใจ
โดยที่ผมไม่รู้ หรือไม่คิดว่า มันจะเป็นสิ่งกระทบจิตใจเขา
ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้ ผมก็คงจะชะล่าใจ แล้วคิดว่า มันไม่มีอะไร
กว่าจะรู้ ก็อาจสายเกินไปก็ได้
ขอขอบคุณที่เรายังรักกัน เลยทำให้คุยกันง่ายขึ้น
กอดทุกคนรอบทู้ครับ
รวมทั้งไจฟ์และทีด้วย คนสำคัญ พี่ไม่ลืมเด็ดขาด