หัวข้อ: Re: ....... ➳ แลกรัก ♡ .......

[eventhough]

พี่จีไปไหน คิดถึงโก้ คิดถึงเนม คิดถึงพี่จี รีบมานะ นะ นะ 

[ToffeE_PrincE]

ไหนๆ ก้ไหนๆแล้ว
เห็นเขารอกันเยอะ เลยอยากรอบ้าง
แต่เสื่อใครเหลือที่บ้าง ขอเข้าไปนั่งรอด้วยคน อิอิ

 

[Delta]

มาปูเสื่อนอนรอพี่จี
รีบมาต่อเร็วๆน้าาาาาา
 
    

[barahi]

มาต่อได้แล้วคร๊าบบ คิดถึงเนมๆ

[aehJTS]

ไหน ๆ ก็มาปูเสื่อรอในบ้านเค้า เดี๋ยววันนี้ถูบ้านให้ระกัน
เผื่อคนที่ไม่ได้เอาเสื่อมาจะได้นั่งพื้นรอได้ 

[jiki]

มาหาเสื่อนั่งรอด้วยจ้า

[totoken]

ยังไม่มาอีกหราา   

[toou]

คิดถึงจังเลยคร่า นานแล้วน๊าาาาาาาาาา   น้องเนม กะพี่โก้  คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง

[bolinkz]

วันศุกร์แล้ววววววววว!!!
รออยู่นะคะ^^

[♠♥♦♣]

ทุกคืนวันศุกร์ ชั้นนอนไม่ค่อยจะหลับ... (เป็นเพลงนะเคยฟังมั้ย)
พี่จีมาเร็วๆ นะ วันนี้นอนดึกไม่ได้แต่ไม่อยากนอนกระสับกระส่ายเพราะไม่ได้อ่านอ่า

[jiki]

รอ ชั้นรอเธออยู่แต่ไม่รู้ เธออยู่หนใด

[inoue]

คืนวันศุกรแว๊ววววว

แวะมารอคนสวย(?)

[aehJTS]

คุณ G เค้าง่วงแล้วแหละขอนอนรอแล้วกันนะไม่ไหว

[jiki]

นอนล่ะค่า พรุ่งนี้มาใหม่นะ

[เพื่อนบ้าน]

นอนด้วยคนพรุ่งนี้มาใหม่
ฝันหวานค๊า 

[G_wa]

ตอนพิเศษ...สัญญา

ผมว่าชีวิตในวัยมัธยมสนุกกว่าประถม ตอนเรียนประถมเนี่ยเพื่อนผมจะเป็นกลุ่มเดียวตลอดตั้งแต่ ป.1-ป.6 วันๆ นอกจากเรียนและลอกการบ้านพวกเราก็วิ่งเล่นกัน ไล่ตีกันบ้าง แกล้งเพื่อนผู้หญิงร่วมห้องบ้าง แต่ตอนนี้เมื่อมองไปที่น้องๆ วัยประถม ผมรู้สึกว่าการวิ่งเอาขี้มูกป้ายกันมันปัญญาอ่อนแฮะ แต่มันก็สนุกดีนะ ตอนนี้ผมอยู่ชั้น ม.2 แล้ว ได้เพื่อนกลุ่มใหม่แทบยกห้อง ตอนเข้าเรียน ม.1 ทุกคนจะเรียนคละๆ กัน แต่พอขึ้น ม.2 ก็จะเริ่มแบ่งห้องตามความเก่ง ผมอยู่ห้องกลางๆ ไม่เก่งมากเท่าไร พวกเพื่อนๆ ตอน ม.1 ก็ยังได้เจอได้คุยกันบ้าง แต่ก็ห่างๆ กันเพราะไม่ได้นั่งเรียนด้วยกันอีกแล้ว ผมมีเพื่อนกลุ่มใหม่ที่ค่อนข้างบ้าบอ เพื่อนใหม่ชื่อ คีย์ หล่อที่สุดในห้องแล้วล่ะมั้ง แต่คีย์เป็นเด็กเกเรหน่อยๆ นะ เพราะชอบนอนหลับในห้องเรียน คีย์บอกว่าเคยดื่มเหล้าแล้วด้วย พอผมบอกว่าเหล้าเป็นของไม่ดี คีย์ก็เอามือตบหัวผมเบาๆ เหมือนเอ็นดูอะไรแบบนั้น ทำให้ผมต้องหงุดหงิดทุกที ถ้าพี่โก้ทำอย่างนี้ผมจะไม่หงุดหงิดหรอกเพราะพี่โก้เป็นพี่ แต่คีย์ไม่ใช่ ไม่ควรเล่นหัวเพื่อนแบบนี้ แต่ถึงบอกไปคีย์ก็ได้แต่หัวเราะแล้วก็แกล้วผมหนักกว่าเดิม แถมยังอ้างเหตุผลบ้าๆ ว่าแกล้งเล่นเพราะผมน่ารัก

“เย็นนี้ไปว่ายน้ำกันเปล่า”คีย์เดินมานั่งบนโต๊ะผมทันทีที่อาจารย์เดินออกจากห้อง
“มีเรียนพิเศษ”
“โดดดิ ไปว่ายกัน เพื่อนไปตั้งหลายคน เดี๋ยวตอนกลับไปส่ง”
“ไม่ไปอ่ะ เดี๋ยวแม่ว่า ใกล้สอบแล้วด้วย”
“แม่ไม่รู้หรอกน่า ไปนะ”คีย์คะยั้นคะยอ แต่ผมสั่นหน้าปฏิเสธจนแทบเวียนหัว สุดท้ายคีย์ก็บ่นๆ ตามประสาแล้วก็เดินไปรวมกับเพื่อนคนอื่น ผมก็เก็บของเดินออกจากห้องเตรียมตัวไปบ้านพี่โก้ แต่ความจริงวันนี้พิเศษหน่อยตรงที่พี่โก้มารับผมแหละ
ผมทั้งเดินทั้งวิ่งออกมาหาพี่โก้ที่ข้างรั้วโรงเรียน พี่โก้ยืนใส่เสื้อช็อปสไตล์เด็กช่าง คนมองกันเต็มเลย บางคนก็มองจนเหลียวหลัง ชี้ให้เพื่อนๆ มองก็มี ผมเดินไปหน้าด้วยหน้างอๆ
“เป็นอะไรทำไมหน้าบึ้งจัง”
“เปล่าอ่ะ ไปกันเหอะ เนมหิวๆ ข้าวด้วย”
“งั้นแวะหาอะไรกินก่อนมั้ย”
“ไม่เอาอ่ะ พี่โก้ทำให้เนมกินหน่อยดิ เอาไข่เจียวก็ได้”ผมพยายามปีนขึ้นไปนั่งบนรถเพื่อบอกให้พี่โก้รีบไป
“อืม นั่งดีๆ นะ”พี่โก้หยิบหมวกกันน็อคมาใส่ให้ผม ซึ่งมันใหญ่กว่าหัวผมอีก แถมเบาะก็ลื่น เวลาเบรกทีหัวผมชนหลังพี่โก้ประจำเลย พี่โก้เคยพาไปซื้อหมวกกันน็อคส่วนตัวนะ แต่ผมเคยทำหล่นแล้วมันแตก พี่โก้ก็เลยไม่ได้ซื้อให้ใหม่แต่เอาของตัวเองให้ผมใส่แทน ผมว่าอย่างนี้ดีกว่ากันเยอะเลย

ผมกอดเอวพี่โก้แน่นตลอดทาง เพราะพี่โก้ชอบเลี้ยวแบบตัวเอียงๆ พอผมร้องโวยวายก็ยิ่งแกล้งเอียงต่ำกว่าเดิม แล้วก็หัวเราะดีใจที่แกล้งผมได้ กว่าจะมาถึงบ้านเล่นเอาผมหมดเสียงหมดแรงไปเลย
“ไปล้างมือล้างหน้าก่อนไป เดี๋ยวพี่ทำหมูปั้นทอดให้กิน”
“ขอไข่ดาวด้วยใบนึงนะ”
“ไอ้ลูกหมู”
“เนมไม่อ้วนสักหน่อย”
“พยาธิเยอะล่ะสิ กินข้าวคนเดียวแทบหมดหม้อทำไมไม่อ้วนสักทีนะ”พี่โก้แกล้งว่าผมแล้วก็เดินหนีเข้าครัว ปล่อยให้ผมค้อนใส่หลังอยู่คนเดียว

ความจริงแล้วพี่โก้เหมือนคนสองบุคลิกนะ ต่อหน้าผู้ใหญ่ชอบทำตัวนิ่งๆ ดูน่าเชื่อถือ พ่อกับแม่ผมงี้ ปลื้มมากๆ ชอบบอกว่าอยากให้พี่นิคเอาอย่างพี่โก้บ้าง ดูน่าเชื่อถือ ไม่ทำเรื่องหนักใจให้พ่อแม่ แต่ลับหลังผู้ใหญ่แล้วพี่โก้กับพี่นิคก็ไม่ต่างกันเลย ชอบแกล้งชอบแหย่ บางทีก็เล่นอะไรบ้าบอกับพี่นิค แถมยังชอบกวนประสาทผมที่สุดในโลก อย่างตอนนี้ที่พยายามจะเอาส้อมจิ้มไข่แดงให้แตก ทั้งๆ ที่ผมชอบเจาะเองกินเองแบบเอาคลุกๆ ข้าวแล้วมันอร่อยดี แต่พี่โก้ก็คอยจะแกล้ง
“พี่โก้อ่ะ!!”
“อะไรล่ะ”
“เอาส้อมมาดิ เนมจะเจาะเอง ไข่เนมนะ”
“พี่เจาะไข่ดาวเกี่ยวอะไรกับไข่เนมเล่า”พี่โก้ทะลึ่งที่สุดในโลก ตั้งแต่ที่หอมแก้มผมครั้งนั้น ผมว่าพี่โก้ทะลึ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ชอบมาพูดให้ผมคิดลึก
“พี่โก้ทะลึ่งอ่ะ เนมจะฟ้องพี่นิค”
“กลัวมันตายล่ะ”
“เอาส้อมมา...”ผมพยายามแย่งก็แล้ว แบมือขอดีๆ ก็แล้วแต่พี่โก้ก็ยังหยุดแกล้งสักที
“พี่เจาะไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้อ่ะ ไข่แดงของเนมนะ”ผมพูดเองแล้วก็สะดุ้งหน้าแดงเองเมื่อรู้ว่าคำพูดตัวเองมันคิดสองแง่สองง่ามอยู่ ต้องโทษพี่โก้กับคีย์นั่นล่ะที่ชอบพูดอะไรแนวนี้ผมเลยคิดลึกไปเลย
“....ก็อยากเจาะไข่แดงเนมอ่ะ”
“พี่โก้อ่ะ”ผมไม่กล้าเงยหน้ามองเลย ความสัมพันธ์ของเรามันก็ยังเป็นพี่น้องอยู่ แต่ลึกๆ ผมรู้ดีว่ามันไม่ใช่ และพี่โก้ก็รู้ เมื่อก่อนเราอาจเล่นกันโดยไม่คิดอะไร ผมเคยโดดกอดบ้าง กระโดดขึ้นหลัง หรือนั่งตัก แต่เดี๋ยวนี้มันไม่คิดไม่ได้ การสัมผัสแบบนั้นก็เลยน้อยลง แต่ความรู้สึกของผมไม่ได้น้อยลงไปเลย แถมผมยังรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ถ้าพี่โก้สัมผัสผม ไม่ว่าจะแค่จับมือ โอบไหล่ หรือหอมแก้ม ผมรู้สึกว่าพี่โก้ก็ไม่ได้คิดว่าผมเป็นแค่น้องเหมือนกัน
“ไม่แกล้งก็ได้ รีบๆ กินซะเดี๋ยวพี่ติวให้”ทุกครั้งที่ผมเริ่มอายมากๆ จนทำอะไรไม่ถูกพี่ก็จะหยุดไปเอง ความจริงวันนี้ผมไม่มีเรียนพิเศษหรอก แต่พี่โก้รับปากจะติวก่อนสอบให้ผม แล้วคืนนี้ก็จะให้ค้างที่นี่ด้วย อาทิตย์หน้าจะสอบแล้ว เราคงไม่ได้เจอกันอีกหลายวันเลย

หลังจากทานข้าวเสร็จพี่โก้ก็ไล่ผมขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แน่นอนว่าต้องใส่ชุดของพี่โก้เพราะผมไม่ได้ติดตัวมา พี่โก้ตัวใหญ่กว่าผมมาก ครั้งแรกที่ได้ใส่ คอเสื้อกว้างจนเกือบเห็นไหล่ แถมชายเสื้อยังยาวจนเกือบถึงเข่า กางเกงขาสั้นก็ตัวใหญ่ ผมใส่แล้วหลุดทุกที พี่โก้เลยเอาบ็อกเซอร์มาให้ใส่แทน แต่มันสั้นนะ เวลาใส่เสื้อแล้วก็คลุมเกือบหมด เพราะผมต้องพันเอวสองรอบเพื่อให้แน่นขึ้น

ออกมาจากห้องน้ำเดินเข้าห้องพี่โก้ แต่เจ้าของห้องไม่อยู่ ผมเดินไปหยิบหนังสือที่เตรียมมาออกมาวางไว้ แต่ด้วยความสอดรู้ ผมเห็นซองเอกสารวางอยู่บนโต๊ะก็เลยหยิบมาเปิดดู ผมไม่แน่ใจว่าความรู้ตัวเองถูกต้องหรือเปล่า แต่สิ่งที่ถืออยู่ในมือน่าจะเป็นเอกสารของมหาฯลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ...พี่โก้จะจบปวส.เทอมนี้แล้ว และ...จะไปเรียนต่อที่อื่น
“เด็กไม่ดีรื้อของคนอื่น”พี่โก้เดินมาข้างหลังเงียบๆ หยิบเอกสารในมือผมไปใส่ซองไว้เหมือนเดิม มือที่ลูบหัวผมเบาๆ ไม่ได้ช่วยให้ผมหายอึ้ง...พี่โก้จะไปอยู่ที่อื่นแล้ว
“....พี่โก้”
“พี่ไปสอบที่นั่นมา ติดด้วยนะ พี่จะไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ”พี่โก้ไม่ต้องรอให้ผมถาม แค่มองหน้าผมก็รู้แล้วว่าผมจะถามอะไร แต่นี่ไม่ใช่คำตอบที่ผมอยากได้ยินเลย
“...แล้วเนมล่ะ”
“เนมก็เรียนที่นี่ไง พี่เรียนแค่สองปีพี่ก็จบแล้ว กรุงเทพฯ ใกล้แค่นี้เอง พี่กลับทุกวันหยุดยังได้เลย”
“ทำไมพี่ไม่เรียนต่อที่นี่ล่ะ”
“....เพื่อนสนิทพี่จะไปเรียนที่นี่น่ะ พี่เลยตามเพื่อนไป”ผมนึกน้อยใจกับคำตอบ พี่โก้ติดเพื่อน อะไรๆ ก็เพื่อนตลอดเลย แต่ผมไม่เห็นติดเพื่อนเลย ผมติดพี่โก้ ทำไมพี่โก้ไม่ติดผมบ้างนะ
“เนมไปด้วย”
“ไปได้ไง เนมไปไม่ได้หรอก”
“ก็เนมอยากไปนี่ ไม่งั้นพี่โก้นั่นแหละไม่ต้องไป ไว้วันหยุดพี่ค่อยไปเยี่ยมเพื่อนก็ได้นี่”
“แต่พี่อยากไปเรียนที่นั่นด้วย ใช่ว่าจะตามเพื่อนอย่างเดียวนะ”
“ไม่เอาอ่ะ เนมไม่ให้พี่โก้ไป ไหนพี่โก้บอกว่าให้เนมตั้งใจเรียน ให้รีบเรียนแล้วจะได้เรียนที่เดียวกันไง”ผมร้องไห้ออกมาอย่างง่ายดาย ซึ่งความจริงแล้วผมก็ร้องบ่อยๆ พี่โก้ชอบว่าผมเอาแต่ใจ ใครขัดใจอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ มันก็จริง แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ร้องไห้เพราะความเอาแต่ใจของตัวเอง แต่ไม่อยากห่างจากพี่โก้ต่างหาก ขนาดอยู่ใกล้กันยังไม่ค่อยได้เจอ แล้วถ้าไปเรียนคนละจังหวัดจะได้เจอกันเหรอ
“อย่าร้องไห้สิ พี่ไปสองปีเองนะ”
“แต่เนมเหงานี่ ไม่มีพี่แล้วเนมจะอยู่ยังไง”ผมปาดน้ำตาตัวเองบ้าง พี่โก้เช็ดให้บ้างสลับกันจนรู้สึกว่าหน้าเลอะไปหมด น้ำมูกเริ่มไหลแล้วด้วย
“พ่อแม่เนมก็อยู่ นิคก็อยู่ เพื่อนๆ เนมอีก พี่ไปอยู่นั่นคนเดียวน่าจะเหงากว่านะ ถ้าเหงามากๆ เนมโทรหาพี่ก็ได้นี่นา”
“มันไม่เหมือนได้เจอได้คุยนี่นา พี่โก้อ่ะ เรียนต่อที่นี่สิ ไว้เนมจบม.6 ค่อยไปพร้อมเนมนะ”
“ทำได้ที่ไหนเล่า กว่าเนมจะจบตั้งหลายปี อย่าดื้อน่ะ แล้วพี่จะมาหาบ่อยๆ”
“เนมไม่ได้ดื้อนะ!! พี่โก้บ้า ไม่เคยเข้าใจเนมเลย!”ผมผลักอกพี่โก้ให้ถอยออกไป พี่โก้ก็ยืนนิ่งไม่ขยับเข้ามาใกล้อีก ผมรู้ว่าพี่โก้เริ่มโกรธแล้วที่ผมทำกริยาไม่ดีใส่ แต่ผมก็โกรธเหมือนกันนะ เขาว่าคนกรุงเทพฯ มีแต่สวยๆ หล่อๆ แถมไปอยู่ไกลพ่อแม่แบบนั้นพี่โก้ก็ต้องเริ่มมีแฟนแน่ๆ เลย สัญญาที่เคยให้ไว้ว่าจะไม่มีแฟนก็คงลืมหมด
“...พี่บอกเนมได้แค่นี้ล่ะ ยังไงพี่ก็ต้องไป แล้วพี่จะกลับมาเยี่ยมบ่อยๆ ถึงตอนนั้นเนมอาจจะลืมพี่ไปแล้วก็ได้”
“พี่โก้บ้า!! อย่างเนมนี่นะจะลืม เนมรักพี่โก้แค่ไหนไม่รู้เลยรึไงเล่า ไอ้พี่บ้า!! อะไรๆ ก็เพื่อน เนมไม่มีความหมายเลย เนมจะกลับบ้านแล้ว!! ไม่นอนกับพี่แล้ว!”ผมหันไปหยิบข้างของตัวเองยัดใส่กระเป๋านักเรียน มองหาเสื้อผ้าที่ถอดไว้แต่ไม่รู้อยู่ตรงไหน
“จะไปก็ไปนะ แต่บอกไว้ก่อนว่าสอบเสร็จพี่จะไม่อยู่แล้ว พี่ต้องไปหาหอที่นั่น ไปมอบตัวด้วย ปิดเทอมนี้ก็คงไม่ได้อยู่หรอก”พี่โก้เดินไปนั่งบนเตียงมองผมเดินหาเสื้อผ้าตัวเอง แต่ผมนึกออกแล้วล่ะว่าลืมเสื้อผ้าไว้ในห้องน้ำข้างนอก
“ฮือๆๆ...เนมจะไปฟ้องพี่นิค...ไอ้พี่บ้า...ฮือออ”ผมนั่งร้องไห้ซุกหน้าลงบนเข่าตัวเองข้างๆ เตียงใกล้กับที่พี่โก้นั่งอยู่ สักพักพี่โก้ก็ลืมเอามือมาลูบหัวปลอบๆ พอเห็นผมไม่หยุดร้องก็ดึงผมขึ้นมานั่งตักลูบหลังเบาๆ ให้ผมร้องไห้บนบ่าจนเสื้อแฉะทั้งน้ำตาน้ำมูกปนกันไปหมด
“สองปีเองนะ อีกสองปีพี่ก็เรียนจบแล้ว พี่เคยสัญญาไว้ว่ายังไง เนมยังจำได้มั้ย”
“...พี่บอกว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ”
“ใช่ เพราะงั้นต่อให้พี่ไม่ได้อยู่ใกล้เนม พี่ก็จะไม่คบกับใครนะ”ผมเช็ดหน้าบนไหล่พี่โก้จนคิดว่าสะอาดขึ้นก็ค่อยผงกหัวขึ้นมาจ้องหน้าพี่โก้บ้าง พี่โก้ทำหน้านิ่งๆ คิ้วขมวดนิดหน่อย ไม่มีรอยยิ้มติดมุมปากเวลาต้องการแหย่ผม พี่โก้เองก็ไม่สบายใจสินะ
“.....สัญญานะ”
“สัญญา”
“ต้องกลับมาบ่อยๆ มากๆ ต้องโทรหาเนมด้วย เพราะเนมไม่ค่อยมีตังค์ โทรแล้วเปลืองเดี๋ยวแม่ว่า”
“โอเคเลย เดี๋ยวพี่โทรมาเอง”
“สองปีนะ”
“ถ้าพี่ไม่สอบตกก็สองปีจบแน่ๆ”
“แล้วเนมจะรีบเรียน ถ้าพี่โก้ไม่กลับมาเนมจะไปตามเอง”
“จริงๆ อ่ะ”พี่โก้หัวเราะ คำว่า ‘อ่ะ’ พี่โก้ชอบพูดล้อเลียนผม เพราะผมพูดบ่อยๆ
“แล้วถ้าเรียนจบแล้วอ่ะ....”ผมก้มหน้านิ่งๆ ไม่กล้าถามต่อ
“จบแล้วก็ทำงานสิ”
“ฮื้อออ ไม่ใช่ดิ ก็...ถ้าเรียนจบแล้ว...พี่โก้จะมีแฟนเลยเปล่า”
“พี่ไม่ไวไฟขนาดนั้น”
“พี่โก้อ่ะ ตอบดีๆ สิ”
“ก็จริงนี่ เรียนจบก็ทำงาน ถ้าเจอคนไหนถูกใจก็อาจจะดูๆ ไปก่อน คงไม่คบใครง่ายๆ พี่มีอย่างอื่นให้ทำเยอะแยะ ไม่ว่างไปมีแฟนหรอก”
“จริงๆ นะ งั้น...ถ้าเนมเรียนจบล่ะ”
“ก็รับปริญญาสิ”
“โหยยยย พี่โก้อย่ากวนดิ เนมก็อายเป็นนะ”
“ก็คุยดีๆ สิ ก้มหน้าก้มตาพูดวกไปวนมาพี่ไม่รู้เรื่องหรอก”พี่โก้ไม่รู้หรือไงว่าผมอายแค่ไหนที่ต้องนั่งตักพี่โก้แบบนี้ ผมต้องยอมเงยหน้าขึ้นเพราะรู้ดีว่าเถียงสู้พี่โก้ไม่เคยชนะ แถมจะยิ่งแกล้งให้อายกว่าเดิมด้วย
“ก็เดี๋ยวอีกสองปีพี่โก้ก็จบแล้วอ่ะ แล้วเนมอ่ะ...ตั้งหลายปี”
“ทำไม เนมจะไม่รักษาสัญญากับพี่เหรอ”
“เปล่า!! ก็!...ก็ถ้าพี่โก้จบก่อนแล้วเนมจบห่างตั้งหลายปี พี่โก้ก็รักษาสัญญาแค่ไม่กี่ปีจริงเปล่า แต่เนมตั้งหลายปีนะ พี่โก้ก็ได้เปรียบอ่ะ”
“งั้นพี่จะไม่มีแฟนจนกว่าเนมจะเรียนจบดีมั้ย”
“จริงอ่ะ แต่...พี่โก้จะมีแฟนก็ได้นะ แต่ต้องให้เนมอนุญาตก่อน”ผมดีใจนะที่ได้ยินพี่โก้พูด แต่...ถ้าแฟนพี่โก้คือผมก็ไม่เป็นไรนะ ผมเห็นเพื่อนหลายคนมีแฟนกันแล้ว คีย์ก็มีแถมเป็นผู้ชายเหมือนกันด้วย ถ้าผมจะมีบ้างก็ไม่แปลกหรอก
“ก็ได้ ถ้าพี่จะคบใครจะเอามาให้เนมเลือก”
“เนมไม่เลือกสักคน”ผมแทบจะตะโกนใส่ ใช้คำว่าเลือกนี่แสดงว่ามีมากกว่าหนึ่งแน่ๆ เลย พี่โก้เจ้าชู้!
“อ้าว แล้วไหนบอกว่ามีได้”
“ก็ต้องให้เนมอนุญาตไง”
“ก็เดี๋ยวเอามาขออนุญาตไง”พี่โก้ลงท้ายประโยคเลียนแบบผมอีกแล้ว ขี้แหย่อ่ะ
“ก็ไม่อนุญาตอ่ะ”
“ก็ต้องแบบไหนถึงจะอนุญาตอ่ะ”
“ก็!!.....ก็แบบเนมไง”
“หืมม์”
“ก็พี่โก้บอกเองนี่ ว่าถ้าจะคบกับใคร คนนั้นต้องเป็นคนที่รักพี่โก้ที่สุด ก็...เนมไง ใครมาหลังจากนี้ไม่มีมากกว่าเนมสักคนหรอก ทั้งปริมาณและระยะเวลาด้วย เนมดีที่สุดแล้ว”ผมรีบพูดข้อดีของตัวเองให้หมดแล้วเตรียมก้มหน้าหนี แต่พี่โก้เหมือนรู้ทางเลยเอามือมาล็อคหน้าผมไว้ไม่ให้ก้ม ผมก็พยายามเบี่ยงหน้าทั้งก้มทั้งเงยทั้งหันหน้าหลังซ้ายขวาจนวุ่นไปหมด สุดท้ายมาแปะตำแหน่งเดิมที่เช็ดน้ำมูกตัวเองเอาไว้
“คนเรา พูดเองอายเองก็มี”
“ก็พี่โก้ชอบแกล้งไม่รู้อ่ะ”
“เนมยังเด็กนะ พี่อยากให้เนมได้รู้จักคนเยอะกว่านี้ พี่อาจไม่ใช่ก็ได้”
“ไม่จริงหรอก พี่โก้น่ะแหละดีแล้ว เนมเลือกแล้ว”
“....ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ”
“แน่!!”
“ถ้าพี่เรียนจบ...และเนมยังคิดแบบนี้อยู่...พี่จะตามใจเนม”
“จริงๆ นะ!!”ผมรีบยกหน้าตัวเองออก รู้สึกเหมือนปากฉีกยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่เคยทำ พี่โก้เองก็ยิ้มให้ อีกแค่สองปีเอง ตอนนี้พี่โก้อาจขี่มอร์เตอร์ไซมารับผมกลับบ้าน แต่ถ้าพี่โก้เรียนจบ ทำงาน อาจขับรถยนต์มารับก็ได้ พี่โก้เท่ที่สุด น่ารักที่สุด ดีที่สุดในโลกด้วย แค่สองปี...อีกแค่สองปี
“เนมจะรอ!!”ผมโถมกอดพี่โก้อีกครั้งจนเราหงายหลังลงไปพร้อมกัน ตั้งใจจะหอมแก้มแต่เพราะทิ้งตัวลงมาปากผมก็เลยคลาดเคลื่อน มันดันมาหยุดที่มุมปากพี่โก้ ผมตาโตด้วยความตกใจและตื่นเต้น อีกใจก็อยากรู้อยากลอง พี่โก้มองหน้าผมที่ยังค้างอยู่ท่าเดิม แต่ทันทีที่สบตากัน ผมก็เผลอเลื่อนปากเข้าไปจนแนบสนิท...มันนุ่มๆ อุ่นๆ ผมตื่นเต้นจนเหมือนได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง ไม่รู้ว่าจะทำไงต่อ แค่นี้เรียกว่าจูบหรือยัง ต้องอ้าปากหรือเปล่า หรือต้องเบี่ยงหน้าไหม ร่างกายเหมือนจะแข็งเป็นหิน ได้ยินเสียงตึกตักๆ ดังจนน่ารำคาญ จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะรู้สึกถึงฝ่ามือที่สัมผัสท้ายทอยตัวเอง ปากที่แนบสนิทและนิ่งสนิทเริ่มขยับช้าๆ เหมือนจะตอบคำถามในหัวของผมว่า...แค่ปากชนปากน่ะ...ยังไม่เรียกว่าจูบนะ

[samsoon@doll]

อ่านตอนนี้แล้วเหมือนจะเข้าใจว่าทำไมพี่โก้ถึงให้เนมเลือกว่าจะรักหรือว่าจะเกลียด ว่าแต่เนื่อเรื่องสำหรับตอนพิเศษมีผลเกี่ยวกับตัวเรื่องหรือป่าวหนอ

ตอนนี้น่ารักดี   

[♠♥♦♣]

น้องเนมกะพี่โก้สมัยก่อนน่ารักเนอะ^^
อยากอ่านตอนที่มีอะไรกันครั้งแรกด้วยอ่ะ(ฉากฟันแล้วทิ้ง หึ)
เอ๋..เรากำัลังรอฉากปล่อยมือในปัจจุบันอยู่น้าาาาา ไม่เป็นไรๆ ตอนนี้ก็เหมือนจะรู้อะไรขึ้นเหมือนกัน(มั้ง) แล้วอิพี่โก้ชั้นแอบจำหมูทอดของแกได้นะว่าเป็นของโปรดเจ ชิส์
ปล. ชอบรูปอวตารรีบน แอร๊ยยยย โชตะค่อนนนนน

[Petalkiss]

จิ้มๆๆ >< ในที่สุดพี่จีก็พาพี่โก้กะน้องเนมกลับมาแล้ว~

เห็นด้วยกะรีบนว่าอยากอ่านฉาก "ครั้งแรก" ของน้องเนมมากมาย
อยากรู้ว่าตกลงมันยังไงกันแน่ โก้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้นจริงรึเปล่า
อยากรู้ว่าตอนนั้นโก้คิดยังไงอยู่....

เนมน่ารักตั้งแต่เด็กๆเลยนะ ไม่จับกดตั้งแต่แรกเลยก็ดีแล้ว 
พี่โก้นี่ก็... เห็นเงียบๆขรึมๆแบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะมีมุมล้อเล่นกะเค้าด้วย
แถมเล่นอะไรแต่ละอย่างนี่นะ  ตรงที่บอกจะ"เจาะไข่แดงเนม"
โอ๊ยยยยย อ่านแล้วสะดุ้งเลยอ่ะ เขินแทนเนมด้วย

ดูแล้วเหมือนโก้จะชอบๆน้องเนมมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะ
จากการแสดงออกที่ไม่เหมือนพี่น้องกันธรรมดา
แต่ทำไมโก้ต้องทำตัวเย็นชากับน้องด้วย (แถมยังฟันแล้วทิ้งอีกตะหาก - -)
หรือว่ารู้สึกผิดที่ไปพรากความบริสุทธิ์จากน้อง 

[myxt]

โอ่ยยยยยยยยยยยยย น่ารักที่สุดเหอะตอนนี้ ที่มาที่่ไปของการเลือกคือแบบนี้ใช่มั้ย
ว่าแต่ .... ตอนนี้น้องเนมรู้จักจูบแแล้วใช่มั้ยคะลูก >//<
ขอบคุณมากนะคะคุณจี คิดถึงโก้เนมมาตั้งหลายวันแล้ว ^^

[Irendell]

ตอนพิเศษ พี่โก้นะพี่โก้ TT
ให้จริงอย่างที่พูดเถอะ แต่แหม แอบไวไฟแต่น้อยเลยนะ
เนมก็...ติดพี่โก้แจเลย สงสารคีย์ สงสัยบ่นจนต่อมน้ำลายอักเสปแล้ว ฮ่าๆ

[aorpp]

อ่านตอนพิเศษที่แสนพิเศษแล้ว คืนนี้หลับฝันดีแน่ๆเลย
กรี๊ดดดด พี่โก้ๆๆ เหมือนพี่เล็งน้องเนมแปะป้ายจองน้องตั้งแต่ตอนนั้น
เพียงรอเวลาให้น้องเติบโตรู้จักรู้ใจตัวเอง ใช่มั๊ย พี่โก้
จริงๆพี่เป็นโลลิค่อน รักจริงหวังแต่งกับน้องเนมมานานนม ใช่ป่ะ

“ก็พี่โก้บอกเองนี่ ว่าถ้าจะคบกับใคร คนนั้นต้องเป็นคนที่รักพี่โก้ที่สุด ก็...เนมไง ใครมาหลังจากนี้ไม่มีมากกว่าเนมสักคนหรอก ทั้งปริมาณและระยะเวลาด้วย เนมดีที่สุดแล้ว”

โฮกกก น้องเนมน่าร๊ากกกกก  
อยากให้ตอนปัจจุบันน้องเนมพุ่งเข้าชนแบบนี้ พี่โก้เสร็จเนมแน่ๆ

ขอบคุณนะคะ คุณจี ตอนพิเศษ สุดยอด  

[ABCdE]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด น่ารักๆๆๆ น่ารักที่สุด(ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มา)!!! 

พี่โก้อ่ะ แล้วแบบไหนล่ะที่เค้าเรียกว่าจูบ แอร๊ยยยยย อยากเป็นเนม อยากรู้ว่าจูบเป็นยังไง 


รอตอนปัจจุบันค่ะ ขอบคุณคุณจีมากนะคะ 

[จันทร์ผา]

กรี๊ดดดดดด น่่ารัก

[Azitten]

กรี๊ดดดดดดดด น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ
พี่โก้ของเนมสมัยก่อนน่ารักจัง ดูขี้เล่นมากๆๆ

สองคนนี้เค้าผูกพันกันมานานแล้วสินะ
แล้วสุดท้ายใครกันแน่ที่ผิดสัญญากันก่อนอะ

เนมกะโก้ จะน่ารักไปไหน

ขอให้ปัจจุบัน หวานๆๆแบบนี้มั่งนะ

 

[inoue]

ว๊ากกกกกกกกก ... น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
เพิ่มระดับน้ำตาลก่อนไปนอนกันเลยทีเดียว  
หนูเนมตอนเด็กๆน่าฟัดที่สุดในสามโลก ขนาดอิพี่โก้ยังไม่รอด อิอิ

เฮ่ออออ ... ถ้าวันนั้นพี่เอ๊กซ์อยู่ด้วยกับเจแล้วโก้ได้ไปงานวันเกิดเนมมันจะเป็นแบบไหนน้อ
แต่เมื่อชะตา(ที่คุณจี)ลิขิตให้กลายมาเป็นแบบนี้ก้อได้แต่ลุ้นและเอาใจช่วยกันต่อไป  

ความเข้าใจผิด ผิดหวัง เสียใจทำให้เนมห่างออกไปในขณะที่โก้ยังอยู่จุดเดิมอย่างที่เคยสัญญากันไว้ใช่มั้ย  
ก้อคนมันเฮิร์ทนี่ ก้อมีนอกลู่นอกทางบ้างเป็นธรรมดา ถ้าจะตามง้อตามใจกันซักหน่อยมันก้ออาจไม่บานปลายนะ  
โก้ต้องการรอให้เนมโตมากพอที่จะตัดสินใจเลือกอีกครั้งเลยปล่อยให้ทุกอย่างเป็นโดยไม่ทำอะไรตลอดหลายปีที่ห่างกันแบบนั้นใช่มั้ย
แต่ถ้าไม่พูดไรให้เคลียร์ๆก้อต้องให้เวลาน้องมันหน่อยนะ .. หวังว่าความรักของน้องเนมจะมากพอที่จะอดทนจนถึงวันที่เข้าใจกันนะลูก   

เฮ่ออออออออออออ ... สงสารทั้งคู่เลยอ่ะ .. ทำไงดีอ่ะ ... อยากให้เข้าใจกันเร็วๆอ่ะ (เลียนแบบเนมมั่ง อิอิ)  

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษตอนนี้นะคะ เข้าใจอะไรๆ(เอาเอง)ได้มากขึ้นทีเดียว
รักเรื่องนี้จัง ยิ่งชื่อเรื่องยิ่งได้ใจ แบบว่า ใช่เลย .. ลุ้นตัวโก่งกับตอนปกติที่กำลังจะมาในเร็ววัน .. ชิมิ  

ปล. เก๊ายังรอตอนพิเศษทางพีเอมอยู่นะตะเอง ไม่ลืมๆ ไม่ต้องกังวล ... แค่รีบบิ๊วหวานนนน ..ให้จงได้เป็นพอ (คุณจี : กระโดดเตะ..กดดันชั้นเรอะ) .. แหะๆ  

นอนดึกอีกแล้ว .. รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า  

[sasa]

น่ารักอ่ะ 

[Smirnoff]

   ตอนนี้โชตะคอนโคตรรรรรร
แอร้ยยยย  พี่โก้แม่งโคดเสี้ยมเด็กเลยอะ  เนมน่ารักน่าฟัดเว่อ

[sam3sam]

โก้..แ ม ร่ ง..นิสัยว่ะ

 

[onjazz26]

 เขินอ่ะ
แต่ตอนพิเศษตอนหน้า....
ขอตอนเนม...ครั้งแรกได้ป่ะ