เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165  (อ่าน 1510665 ครั้ง)

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
 :เฮ้อ: หลังจากปากแข็ง คิดเอง เออเอง กันมาตั้งนาน นึกว่าจะ :m15:   ในที่สุดก็ยอมเปิดปาก เปิดใจ เปิดตัว และก็เปิด...... กันซะที เล่นเอาคนอ่าน :pighaun:  พี่ฟี่ก็ยอมเป็นเมียแจ็คแบบถาวรแล้วชิมิ

มีริว กะ พายมาเป็นแขกรับเชิญด้วย  แต่งานนี้น้องพายเล่นเพื่อนแจ็คแรงเหมือนกัน แต่สะใจคนอ่าน  :m20:


ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
มาตามอ่านต่อแล้วววววว หลังจากที่ปล่อยผ่านมา 2 ตอน >_<

แจ็คฮาน่าีรักมากกกกกกก รักกันๆๆ >_<

ออฟไลน์ Number1_90

  • 넘버원~
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 631
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-0
รักคู่เเจ็คกับฟี่สุดหัวใจ  :กอด1:

ออฟไลน์ sam3sam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2562
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +247/-4
แจ็คเอ๊ย เน่าแบบรั่วๆนะแกเนี่ย แต่ชอบแกว่ะ :m20:

beambeam

  • บุคคลทั่วไป
 :haun4: :haun4: น่ารักมากมายเลยนะครับผม...ขอให้มีความสุขแบบนี้ไปเรื่อยๆเลยนะ อย่าได้มีมือที่สามอีกล่ะ หรือว่าจะมีดี 5555 เพื่อรสชาติในการดำรงชีวิต   o13 o13

ออฟไลน์ bangkeaw

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 566
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-4
ที่จริงก็รักกันแต่เข้าใจกันไปคนละอย่าง
แต่ตอนนี้เขาลงเอยกันแล้วอ่ะ  :impress2:

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
 :z3:
ฟีฟี่น่ารักสุโก้ยยยยยยยยยยยยยยย
อิแจ็คก็แมนซ้า
แต่แมนก็กลายเป็นเมียได้เหมือนกันแฮะ
  :laugh:
ปลล.เราคนนึงที่รอน้องเลิฟอยู่จ้า
 :pig4:

ออฟไลน์ taroni

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2366
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +482/-27

ออฟไลน์ kisssky

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 103
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
อ่านะ สุขสมหวังกันถ้วนหน้า อิอิ
ชอบแจ๊คอ่ะ ฮาดี

ออฟไลน์ Whatever it is

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3959
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +380/-8

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Ciin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
เย่ๆ ตามมาทันแล้วค่ะ^^
ชดอบคู่ฟี่กับแจ๊คมากกกก
ขอคู่นี้ต่ออีกนะคะ
ฮี่ๆๆ

tamekung

  • บุคคลทั่วไป
แจ๊คน่ารักมากอ้ะะ รั่วๆ หื่นๆ 5555
(แต่ก็ได้เป็นเมียพี่ฟี่เค้าไปยกนึงล่ะนะ)


รอตอนต่อไปค๊า
:กอด1: เมอร์ซี่

mostz

  • บุคคลทั่วไป
อยากบอกว่า ชอบคู่นี้มากกกกกกกกกก
ปล.เป็นกำลังใจ ให้คนเขียนครับ

ออฟไลน์ KuMaY

  • คนไม่สำคัญ ทำไรก็ผิด
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
อ๊าก!!!!
ฟี่ & แจ็ค น่ารักเกิยบรรยาย

ออฟไลน์ afternoon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 301
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
แล้วเราก็ได้รักกันนนนน  :กอด1: :กอด1:

จริงๆ ก็คิดเหมือนกันอยู่เเล้วว แค่ไม่มีใครยอมพูดกับใครก่อนก็แค่นั้น

พูดกันแต่แรกก็สิ้นเรื่องแล้ววเน้ออออออ :L2: :L2:

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
จะว่าไป คู่ แจ็ค-อัลฟี่ ก็แซ่บ ไม่แพ้ริวพาย นะเนี่ย


ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
ยาวซะใจมากค่ะตอนนี้
น่ารักทั้งคู่เลย :กอด1:


ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
ตามอ่านแบบมาราธอน ทั้งวันเลยวันนี้
ในที่สุดก็ตามทันนน
^^ เข้าใจแล้วว่าทำไมเพื่อนติดเรื่องนี้จัง
งื้ออออ น้องพายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
น่ารักที่สุดเลยอ่ะ ชอบที่สุดมาก
ริวต้องดูแลน้องพายดีดีนะ น้องพายเค้าเปราะบาง
แล้วคู่ฟี่ ,, คู่นี้อั้ยย่ะ มากนะ ,, เขินอ่ะ
ในที่สุดก็ได้กัน  ฮ่าๆๆ ทุกคนมาแนวแบบ ทะเลาะก่อน
แล้วได้กัน ก็เลยดีกัน สงสารพี่คิวเบาๆนะ ฮ่าๆๆ
ต้องแถลงข่าวบ่อยๆเลยล่ะมั้ง ว่าศิลปินในสังกัด รักกันนน
กรี๊ดดดดดด

MR29234

  • บุคคลทั่วไป
1 อาทิตย์ กับการอ่าน 2 เรื่อง

ผลสุดท้ายก็ตามทัน  :mc4: :mc4:

บอกได้คำเดียว สวดยอด  o13 o13

ไงก็รอครับ รอเหี้ยกะแรด

 :กอด1: :L2: :3123: :L1:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
ไม่ว่าจะคู่น้องริวน้องพาย และน้องแจ็กพี่ฟี่ ก็น่ารักทุกคู่จ้ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ badbad_maru

  • หนึ่งหัวใจกับสองเท้า
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 541
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-1
ตาลายมาก อ่านที่สามเรื่อง โฮกสุดๆ

แต่บอกได้คำเดียวสนุกมากครับบบ

Mercy

  • บุคคลทั่วไป
สวัสดีค่า... ในที่สุดก็มาต่อแล้ว

ตอนนี้เป็นการตัดสินใจที่จะโกงโดยการเลือกที่จะเขียนน้องพายก่อนทั้งๆ ที่เป็นคิวน้องรัน แหะๆ
ก็แหม มันดันมีพล๊อตเข้ามาในหัวซะก่อนน่ะค่ะ เลยอยากเขียนให้อ่านกัน
แถมตอนนี้ ยังอาจหาญเขียน NC ระดับเด็กน้อยที่ห่างหายไปนานมาให้อ่านกันอีก
หากฝืดๆ ยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ พยายามอย่างสุดๆ แล้ว

ขอบคุณทุกๆ คนอ่าน ทุกๆ คอมเม้นท์ ทุกๆ กำลังใจ ทุกๆ บวกเลยนะคะ  :กอด1:

ปล. เหมือนเดิมจ้า คำผิดเดี๋ยวกลับมาแก้ค่ะ


+++++++++++++++++

ตอนที่ 34

ตอนนี้ผมกับไอ้พายกลับมาจากออสเตรเลียได้สามอาทิตย์แล้วครับ ช่วงนี้ชีวิตก็มีแต่ซ้อมๆๆๆ เพราะเดือนหน้าจะเป็นคอนเสิร์ตใหญ่ของวงผม แล้วถัดไปอีกสองอาทิตย์ก็เป็นคอนเสิร์ตใหญ่ของไอ้พายมัน ตอนนี้ก็เลยทั้งซ้อมดนตรี ซ้อมวง แล้วก็เรียนร้องเพลงเพิ่ม ผมกับไอ้พายได้เรียนกับคุณครูพี่เลิฟ คุณครูพี่เลิฟเป็นคุณครูสอนร้องเพลงและเทรนนักร้องของค่ายเรา ครูพี่เลิฟเก่งมากๆ ส่วนใหญ่ศิลปินที่ดังๆ ของค่ายเราตอนนี้ก็ผ่านการสอนของคุณครูพี่เลิฟมาแล้วทั้งนั้น


“ริวววววว!!!! นอนกานนนนเห่อออออ…” เสียงไอ้พายยานคางดังมาจากเตียงนอนที่มันกำลังเกลือกกลิ้งไปมาอย่างเกียจคร้าน ตอนนี้เกือบห้าทุ่มแล้ว เพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน หลังจากที่ซ้อมดนตรีกันอย่างขะมักเขม้น ไอ้พายเข้ามาถึงห้องก็ตรงดิ่งไปทิ้งตัวลงบนเตียงทันที น้ำท่าก็ไม่ยอมอาบ


“ไปอาบน้ำก่อนไปมึง เดี๋ยวค่อยมานอน เร็ว…ลุกเลย อย่ามากลิ้งไปกลิ้งมา” จัดการเดินไปแซะร่างเล็กๆ ที่ทำท่าจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่อยู่บนเตียง


“ม่ายอาววววว นอนเลยเหอะ นะๆ มึงอยากอาบก็ไปอาบซิ๊ เอ๊!! อย่ามาดึง ไม่ลุกๆๆๆ” งอแง งอแงได้โล่จริงๆ เมียกู ง่วงนอนแล้วเป็นแบบนี้ทุกที


“ตามใจ… กูไม่นอนกอดคนตัวเหม็นหรอกนะบอกไว้ก่อน”


“ไอ้รักสะอาด ไอ้ใจร้าย ไอ้ขี้บังคับ ไอ้ไม่รักเมีย ไอ้เหี้ยยยยยย” ฮ่าๆๆๆ ฮามันครับ เมื่อกี้ง่วงจะเป็นจะตาย เสียงเอื่อยอ่อยยานคาง พอบทจะด่าผมขึ้นมา ชัดเจน แจ่มแจ๋ว ฉะฉานทีเดียว แต่ที่ฮาไปกว่านั้น คือมันด่าผมทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่นะ เก่งจริงๆ ฮ่าๆๆ


“เอ๊!!! ทำไมยังไม่มาอุ้มอีกล่ะ อยากให้ไปอาบนักไม่ใช่เหรอน้ำเนี่ย” นี่แหละครับไอ้พาย ปากร้ายแต่ใจอ่อน และขี้อ้อนเป็นที่หนึ่ง จริงๆ ที่ผมเงียบไปไม่ใช่อะไรหรอก รีบหันไปขำมันครับ กลัวมันได้ยินว่าขำมันเดี๋ยวพ่อลุกขึ้นมากระทืบ


“อ้อนตีนนักนะมึงเนี่ย หืมมม!!! สระบ้างปะเนี่ยผมเนี่ย” หันไปช้อนตัวมันขึ้นมาอุ้มไปห้องน้ำด้วยกัน ระหว่างเดินก็ก้มไปหอมหัวเน่าๆ ของมันสักฟอด จริงๆ ก็ไม่ได้เหม็นอะไรหรอกฮะ ออกจะหอมกลิ่นประจำของมันด้วยซ้ำ แต่อยากแกล้งมัน เรื่องผมนี่ไอ้พายมันเซนส์ซิทีฟมาก ถ้าใครทักว่าผมมันมัน ผมฟีบ ผมแตกปลาย ผมหงอก หนักศรีษะลอก หรือแม้แต่ผมเหม็น มันจะเครียดทันที ไอ้ฟี่เคยเล่าว่า มีอยู่ครั้งนึงไอ้พายมันเปลี่ยนแว็กซ์ใส่ผมใหม่ แล้วยี่ห้อนี้มันออกมันๆ หน่อย แล้วดันเสือกมีเพื่อนมาทักว่ามันไม่สระผมมาเหรอหัวมันมาเชียว เท่านั้นแหละ ไอ้พายโดดเรียนคาบนึงไปร้านสระผมเลย เวอร์ไหมเมียกู


“เฮ้ย ไอ้บ้า จริงอะ เหม็นเหรอ… สงสัยเพราะซ้อมเต้นเหงื่อออกเยอะอ่ะ โอ๊ยยย รู้งี้อาบน้ำสระผมมาจากที่ห้องซ้อมเลยก็ดี” ที่ห้องซ้อมเต้นจะมีห้องอาบน้ำเหมือนฟิตเนทครับ


“ว้ายๆ น้องพายหัวเหม็น ว้ายยยยย…. อะ โอ๊ยยยยยย อย่าจิกหัวกู๊!!! กูเจ็บแล้วววว พอแล้วววค้าบบบบบปล่อยมือก๊อนนนนน” แม่งกะจะจิกให้หลุดติดมือมึงเลยใช่ไหมเนี่ย


“สมน้ำหน้าเสือกมาว่าหัวกูเหม็น… สระผมให้เลยด้วย เอาให้สะอาดนะมึง” นี่แหละฮะวิธีการอ้อนของไอ้พาย ไม่ได้งุ้งงิ้ง หวานแหววเหมือนใคร แม้จะด่าบ้าง ขู่บ้าง (หรือทำร้ายร่างกายนิดหน่อยบ้าง) แต่นี่เป็นวิธีเรียกร้องความสนใจของมัน ทุกวันนี้อยู่ด้วยกัน ด่าๆ กันนี่ไม่ได้รู้สึกรำคาญเลยนะ มันเหมือนเป็นกิจวัตร บางทีมันก็ด่าเพราะเขิน ด่าเพราะอยากอ้อน ก็อาจจะมีที่ด่าจริงๆ บ้าง เพราะมันเป็นคนขี้หงุดหงิด ขี้รำคาญ แต่มันน่ารักครับ (ชมเมียเยอะไปหน่อยนะ ก็คนมันรักอะ)


“งั้นให้ทิปค่าสระผมด้วยนะ ขอเก็บตอนอาบน้ำเลยแล้วกัน”


ไม่ต้องรอพูดพร่ำทำเพลงอะไรกันให้มากความ เพราะไอ้ตัวดีที่ตอนแรกเหมือนจะง่วง ดันส่งยิ้มยั่วตาปรือมาให้ผมใจสั่นเล่น ให้ตายเหอะ ผมกับมันอยู่กินกันมาเกือบจะปีแล้วด้วยซ้ำ มีอะไรกันมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ใจผมก็ยังสั่นทุกครั้งที่เจอไอ้พายโหมดอ้อนปนยั่ว… ผมใช้สองมือช้อนใต้รักแร้ไอ้พายทั้งสองข้างยกตัวมันขึ้นไปนั่งบนที่ว่างข้างอ่างล้างหน้า ไม่ต้องกลัวว่าจะชนหรือทับของจนหล่น เพราะท่านี้ตรงนี้เป็นสุดฮิตที่ประจำของเรา ผมจะมีตู้บิ้วอินที่ซ่อนอยู่หลังกระจกหน้าอ่างล้างหน้าไว้สำหรับเก็บแปรงสีฝัน อาฟเตอร์เซฟ และสารพัดสิ่งที่จำเป็นในห้องน้ำเอาไว้อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นบนนี้จะมีแค่อ่างล้างหน้า กับที่ว่างข้างๆ เท่านั้น


ผมรั้งกางเกงยีนส์สกินนี่ตัวโปรดของไอ้พายออก เจ้าตัวก็ให้ความร่วมมือช่วยเหลือเป็นอย่างดี เมื่อเห็นว่าผมพอจะจัดการกับกางเกงยีนส์ให้มันได้ ตัวมันเองก็ละมือขึ้นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกตลอดแนวแต่ไม่ยอมดึงเสื้อออกจากตัว แหวกสาบเสื้อออกกว้างเผยให้เห็นผิวเนื้อขาวเนียนเรียบที่มีลอนกล้ามเนื้อเล็กน้อยจากการฟิตออกกำลังกายช่วงนี้ ไรขนอ่อนๆ เรียบกลืนไปกับเนื้อเนียน


ผมยกมือขึ้นประคองสองแก้มของไอ้พายให้แหงนรับจูบหนักหน่วงจากผม ซึ่งมันจะต่างจากจูบกิจวัตรของเราถ้าไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยว มันจะเป็นแบบแผ่วเบา อบอุ่น เป็นจูบที่ใช้แทนคำบอกรัก คำคิดถึง คำทักทาย บางทีไอ้พายอยากจะอ้อนก็จูบผม จูบปาก จูบแก้ม หรือผมอยากจะอ้อนมันบ้างก็ทำเหมือนๆ กัน ผมชอบความคลอเคลีย ไอ้พายเองก็ชอบมาคลอเคลียเวลาเราอยู่กันสองต่อสอง


ปากนุ่ม ก็ยังคงความนุ่มอยู่เหมือนเคย ปากไอ้พายมันจะบางๆ เล็กๆ แต่ริมฝีปากบนติดจะเชิดเผยอขึ้นน้อยๆ อย่างคนเชิญชวนแบบไม่ได้ตั้งใจ ผมและมันต่างก็ตะกรุมตะกรามที่จะจูบกัน ไม่มีใครผ่อน ไม่มีใครยอมถอน ผมบดเบียด ไอ้พายก็เผยอตอบ เรามอมเมากันและกันด้วยรสจูบอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย เสียงจ๊วบจ๊าบ สลับเสียงสูดอากาศหายใจเพียงสั้นๆ ช่วงที่เราผละออกเล็กน้อยเพื่อจะปรับองศาของกันและกันก่อนจะประกบแนบทับจูบลงไปเหมือนริมฝีปากของเราฝังแม่เหล็กต่างขั้วเอาไว้ เวลาใกล้กันเป็นต้องดูดติด


ลิ้นยั่วเย้าของไอ้พายแหย่ยื่นเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นร้อนของผม ปลายลิ้นเล็กตวัดเกี่ยวลิ้นผมให้ยื่นตามไปหาความหวานซ่านของโพรงปากกลิ่นคาราเมลอ่อนๆ กลิ่นและรสเดียวกับลูกอมที่มันชอบอมเป็นประจำ… และผมก็ติดกลิ่นนี้!!!


เป็นผมเองที่ยอมปล่อยคาราเมลตรงหน้าออกก่อน เพื่อที่จะได้ชิมความหอมส่วนอื่นที่ส่งกลิ่นอวลไม่แพ้ตรงที่ได้ชิมอยู่นี้ ผมเริ่มจากซอกคอขาวเนียนที่ชอบลูบเล่นเป็นประจำเวลานั่งกอดกันดูหนังเพลินๆ สูดกลิ่นหอมจนชุ่มปอด ก่อนจะค่อยๆ ดูดเม้มอย่างมันเขี้ยว ไอ้พายก็ใช่ย่อย เมื่อเห็นผมกำลังจะกลืนกินคอของมัน มันก็เลยลิ้มรสคอผมด้วยการส่งลิ้นเล็กออกมาแลบเลีย เทคนิคการใช้ลิ้นของไอ้พายไม่เป็นลองใครผมมั่นใจ เพราะตอนนี้จากที่ผมกำลังเม้มดูดซอกคอมันอย่างเมามัน กลับต้องชะงักปล่อยเพื่อมาซู้ดปากจากความเสียวที่ไอ้พายกำลังเล่นงานผมอยู่ตอนนี้


“อ๊ะ…พะ พาย อืมมม อ้าาา ที่รัก พะ พอก่อน อืมม” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ แต่ผมก็ยอมให้มันได้สนุกต่อไปอีกสักพัก ไอ้พายมันจะมีความสุขมากหากได้เป็นผู้คุมเกม นี่ไม่ใช่เพราะผมยังเป็นไอ้อ่อนอยู่หรอกนะ แต่เพื่อความสุขของเมีย ผมยอมครับ


ผมวกกลับมาจูบปากมันเบาๆ อีกครั้ง ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายลงไปที่ตุ่มไตสีสด ที่เริ่มจะแข็งเกร็งรอรับสัมผัสจากผม ผมเป็นคนยุติธรรมเสมอครับเมื่อข้างหนึ่งผมสำรวจด้วยลิ้น อีกข้างผมเลยใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ปัดผ่าน สลับกับใช้ปลายเล็บสกิดเกาเบาๆ จนกระทั้งลิ้นที่ทำหน้าที่อีกฝั่งเริ่มตวัดเลียดูดดึงแรงขึ้น สองนิ้วที่ปัดป่ายก็เริ่มบี้คลึงแรงตาม… ความเสียวซ่านผมคงบอกไม่ได้ว่าข้างไหนรับมากกว่ากัน แต่ที่แน่ๆ มันมากพอที่ทำให้เจ้าของยอดเม็ดแฝดบนอกเนียนซี้ดปากสลับครางเสียงหวานยั่ว พร้อมกับเอ่ยขอการสัมผัสที่มากขึ้นกว่าเดิม


“ซี้ดดด อ๊ะ ระ ริว อ้าาาา ดูดแรงๆ อ๊ะ อ้าาาา เลียอีก อิ๊ ซี้ด โอ๊ะ ดีจัง โอ้ ริววว พายอยากได้อีก เลียพายอีก โอ๊ะ  อ่าาาาห์”


เมื่อกลืนกินเม็ดหวานจนอิ่ม ผมก็ไล้ปากและลิ้นไปตามหน้าอก มาจนถึงท้อง จูบเบาๆ ที่พุงแบนๆ ที่มีขนอ่อนๆ รำไร ผมแกล้งแลบลิ้นออกมาขยี้เลียเบาๆ สลับกับแหย่ปลายลิ้นเรียวไปที่แอ่งสะดือ จนไอ้พายจักจี้ ทั้งขำทั้งดิ้น ทั้งด่า ฮ่าๆๆ แต่น่ารักนะครับ


“อ๊ะ อะ ไอ้ ไอ้ ไม่ ฮ่าๆๆๆ พะ พอก่อน อ๊ะ ฮ่าาๆๆๆๆๆ ไอ้เหี้ยริวววววว กูบอกให้พอก๊อนนนน!!!” โดนเมียด่าแล้วคึกครับชอบ


“งั้นต้องหาที่ใหม่นะ เอาตรงไหนดีน้า ตรงไหนอร่อยที่สุด ไหนเสนอมาหน่อยดิ๊” จริงๆ ก็เล็งเอาไว้แล้วล่ะ ว่าตรงไหนจะชิมเป็นที่ต่อไป แต่อยากรู้ว่ามันจะเลือกตรงไหน


“ก็แดกมาหมดทั้งตัวแล้ว ไม่รู้หรือไงตรงไหนอร่อยสุด หรือเบื่อแล้ว” แหนะ มีการตีหน้างอน ทำเสียงอ่อน เสียงอ้อนกระเง้ากระงอดใส่ซะด้วยนะ


“เคยเบื่อซะที่ไหนล่ะ ปกติก็ดำรงชีวิตด้วยพายแทนข้าวอยู่แล้ว” เน่าซะหน่อยจะเป็นไรไป


“ถุยยยย พรุ่งนี้ไม่ต้องแดกข้าวนะ” ฮ่าๆๆ เห็นฤทธิ์มันไหมครับ ถ้าเป็นคนอื่นเขินอายเขาก็คงจะแหวะ หรืออ้วก แต่มันถุยครับ!!!


อดหมั่นเขี้ยวไม่ได้เลยต้อนยืดตัวขึ้นไปบดปากกับมันอีกครั้ง แต่คราวนี้มือสากของผมกลับทำหน้าที่ใหม่ ลูบไล้ก้อนเนื้อเล็กๆ ที่กำลังโป่งนูนอยู่ด้านล่างของตัวของมัน เสียงครางอื้อ อ้า ในลำคอไอ้พายรอดออกมาให้พอได้ยิน และได้รู้ว่าเจ้าตัวกำลังอยู่ในความต้องการขนาดไหน ผมเร่งมือลูบขึ้นลงตามแนวแท่งภายใต้กางเกงในเนื้อเบาบางเร็วขึ้น


“อ๊ะ อ้าาา ริว อ๊ะ ระ ริว อืมม มะ ไม่เอามือ โอ๊ะ ซี้ดดดด” หึหึ ไอ้พายก็งี้แหละครับ อยากได้อะไรมากกว่าเดิมมันก็บอกเสมอ ไม่มีการมาเหนียมๆ หรอกฮะ


“จะเอาอะไร หืมม์ บอกสิครับ พายอยากได้อะไรแทนมือ ริวจะได้ใช้ถูก” ผมตาวาวจ้องคนตาปรือปากเจ่อ ที่แลบลิ้นออกมาเลียลิ้มฝีปากตัวเองช้าๆ ไม่ได้รู้เลยว่าไอ้การกระทำแบบนี้มันทำให้ผมแทบคลั่งตาย เผลอแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเองตามมัน


“ลิ้น… ไม่สิ อ้าาา พาย อ๊ะ พายอยากได้ทั้งปาก อ้าาา อ๊ะ ชิมพายนะคนดี๊คนดี อืมม” หึหึ ขนาดอารมณ์ต้องการพุ่งสูงขนาดนี้ มันยังอ้อนด้วยได้เลย โว้ยยยย เมียกูน่ารักเว้ย


“ได้เลยครับคนเก่ง” ผมลูบแก้มมัน ก่อนจะก้มไปหอมฟอดใหญ่ ให้รางวัลคนเก่งซะหนึ่งที ก่อนที่จะลงไปชิมของหวาน ‘แท่ง’ โปรด


ผมเลือกที่จะชิมผ่านเปลือกก่อน ลิ้นเปียกชื้นเลียไปตามแนวทางของแก่นกลางที่แข็งขึงเบียดนูนขึ้นหาทางออกจากสิ่งห่อหุ้ม ปกติผมมักจะเป็นคนชอบละเลียด ค่อยๆ ชิมทีละนิดที่ละหน่อย ผิดกับคนใจร้อนอย่างไอ้พาย ที่ชอบสัมผัสจาบจ้วงรวดเร็วมากกว่า แต่วันนี้ผมตามใจเมียครับ… ผมค่อยๆ รั้งกางเกงในตัวน้อยออกจากร่างขาวผ่อง เนื้อนอกที่โผล่พ้นเสื้อผ้าว่าขาวแล้ว เนื้อในภายใต้ร่มผ้ายิ่งกว่า บางครั้งผมเคยแปลบปลาบใจด้วยอารมณ์หึงหวงน้อยๆ เวลาคิดว่ามีไอ้เหี้ยหน้าไหนบ้างเคยได้เชยชมร่างขาวเนียนน่าถนอมตรงหน้านี้มาบ้าง แล้วยิ่งไอ้จัญไรเดนมนุษย์ที่มันเคยทำระยำกับพาย มันคงจะไม่ถนอมร่างแบบบางนี้แน่ๆ มันคงจะทั้งขย้ำขย่ำ จนพายบอกช้ำ เหี้ยเอ๊ยยย เฮ้อ ช่างแม่งเหอะครับ ตอนนี้ขอทำให้คนตรงนี้มีความสุขที่สุดก่อนดีกว่า


ผมเริ่มชิมของหวานที่กำลังตั้งขึ้นทำมุมรับกับปากผมพอดี ค่อยๆ ฮุบปากครอบครองไอ้พายทีละนิดสลับกับดูดเน้นๆ พอกลืนกินจนมิดก็ค่อยขยับปากขึ้นลง เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์และเสียงครางกระเส้าของเจ้าของร่าง ผมถอนปากออกมาสลับกับชักมือขึ้นลงแล้วเลียสองลูกกลม ไล่ขึ้นลงอยู่พักใหญ่ ผมที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงกลางลำตัวไอ้พาย จับขาขวามันพาดบ่า และจับขาซ้ายมันชันขึ้นบนอ่างล้างหน้าที่นั่งอยู่ ค่อยๆ ขยับตัวไอ้พายให้ร่นลงมาอีกนิด จนช่องทางส่วนท้ายลอยเด่นอยู่ตรงหน้า


ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้พาย ไอ้พายก้มหน้าตาปรือสบตาผมตอบ พร้อมรอยยิ้มยั่วๆ มันก็ดึงมือซ้ายผมขึ้นไป กำรอบนิ้วชี้และนิ้วกลางของผมแล้วจ่อไปที่ปากเล็กๆ ของมัน และมันก็ส่งลิ้นอุ่นๆ ออกมาทักทายกับนิ้วทั้งสองของผม จากเลียแบบหยอกเย้า ก็เปลี่ยนเป็นดูดกลืน สลับกับแลบลิ้นเลียตั้งแต่ง่ามนิ้วจนปลาย ผมเสียวปล๊าบจนถึงแกนกลาง… จะมายอมเสียวอยู่ฝ่ายเดียวได้ยังไงกัน ผมเลยจัดการส่งลิ้นสากของตัวเองตวัดรอบรอยหยักของช่องทางสีแดงสด ยิ่งลงลิ้นละเลงหนักหน่วงเท่าไหร่ ไอ้พายก็ยิ่งดูดดุนนิ้วผมแรงขึ้นเท่านั้น ผมค่อยๆ ห่อลิ้นแหย่ยื่นเข้าไปตามช่องคุ้นเคย แล้วมันก็เปิดรับเป็นอย่างดี ก่อนที่จะตอดรัดเป็นจังหวะ ผมยิ่งย่ามใจทั้งแหย่ ทั้งเลีย จ่อปลายลิ้นตวัดถี่จนเจ้าของช่องแคบบิดเร้าเด่งรับ และปล่อยมือจากนิ้วผมมาเป็นกดหัวผมให้แนบแน่นกับช่องทางของตัวเองมากขึ้น


“อ๊ะ ระ ริว… ซี้ด อ้าาา แรงๆ โอ๊ะ แรงอีก อืมมมม” ผมทนไม่ไหวจนต้องรีบปลดเปลื้องตัวเองออกจากพันธนาการอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกลับมาที่ช่องทางเดิม คราวนี้เปลี่ยนจากลิ้นร้อนเป็นนิ้วที่ชุ่มฉ่ำจากปากไอ้พาย ค่อยๆ แหย่สองนิ้วเข้าไปควานสำรวจ เจ้าตัวเด้งรับอย่างคุ้นเคย อีกมือผมก็ลงไปเตรียมพร้อมให้กับไอ้หนูของตัวเอง ชักไม่นานก็พร้อมที่จะทำหน้าที่แทนน้ิว


อย่ากระนั้นเลยครับ ผมรีบลุกขึ้นอุ้มไอ้พายมาวางในอ่างอาบน้ำที่ยังไม่ได้เปิดน้ำใส่ วางปุ๊บ ไอ้พายก็จัดการชันขาขึ้นจัดท่าทางตัวเองพร้อมอย่างรู้งาน ผมก้มลงไปจูบไอ้คนที่ส่งยิ้มมาให้ แล้วชักของตัวเองอยู่สามสี่ที ก่อนจะค่อยๆ ดันตัวเองเข้าไปหามัน ไอ้พายครางยาวในลำคออย่างคนพอใจที่ได้รับของคุ้นเคย ผมค่อยๆ ขยับทีละนิดๆ จนไอ้พายทนความเนิบนาบของผมไม่ไหว ร้องขอให้เร็วขึ้น


“อ๊ะ ริวจ๋า อ้าาา ริวคนดี อ๊ะ แรงอีกนะ เข้ามาหาพาย อ้าาา แรงอีก เร็วๆ สิ” ไอ้ขี้อ้อนเอ๊ย รู้ว่ายิ่งอ้อนยิ่งไม่เคยขัดใจได้ แม่งจับจุดกูถูกตลอด แล้วจะไม่ให้ผมสนองตอบเมียได้ยังไงครับ จัดเต็มไปเลย


เสียงครางลั่นสลับเสียงกระทบกันของผิวเนื้อจากสองคนดังก้องไปทั่วห้องน้ำ ไอ้พายเริ่มตอดรัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมเองก็เร่งมือที่ช่วยไอ้พายให้มีความสุขไปพร้อมๆ กัน แต่ก่อนที่เราสองคนจะไปถึงฝั่ง ผมก็หยุด แล้วค่อยๆ ถอนมันออก ไอ้พายจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจ แต่ผมไม่รอให้มันได้ด่า ก็จัดการอุ้มไอ้คนเก่งไปหน้ากระจกตรงอ่างล้างหน้า จัดการหันหน้ามันเข้าหากระจกยกขาขวามันขึ้นพาดวางบนอ่างล้างหน้าแล้วก็จัดการเสยใส่ของตัวเองเข้าไปหาไอ้พายอย่างเร็วทีเดียวหมดและมิด ไอ้พายถึงกับซี้ดปากลั่น เพราะท่านี้มันเข้าลึกกว่าเดิม ผมเริ่มขยับ แต่คราวนี้ไม่เนิบเนือยเหมือนเดิมแล้ว มาถึงก็เร่งสปีดกันเลยทีเดียว


มือผมโอบรอบตัวมันไปช่วยกอบกุมชักจูงไอ้พายน้อยให้ไปสวรรค์พร้อมๆ กัน จังหวะการขยับมือสอดประสานกับจังหวะที่ผมเข้าออกในตัวมัน มืออีกข้างรั้งหน้านวลให้หงายแหงนมารับจูบจากผม เหมือนว่าร่างกายของเราเป็นหนึ่งเดียวกัน  ไม่นานนักไอ้พายก็กรีดร้องด้วยเสียงแห่งความสุขสม ตามติดมาด้วยเสียงครางยาวจากผมพร้อมทั้งน้ำอุ่นข้นที่เต็มทั้งมือผมและช่องทางไอ้พาย


จากนั้น ผมก็อาบน้ำให้มัน เพราะมันอ้อนอีก แล้วก็พากันมาเช็ดตัวข้างนอก แต่ก็นะ ครั้งเดียวพอซะที่ไหน น้องพายยังไม่ได้ออนท็อปเลย มันจะยอมได้ไง ไอ้พายก็เลยจ่ายทิปให้ผมไปอีกรอบบนเตียง คราวนี้มันควบคุมเองตามความต้องการ เห็นบ่นง่วงๆ เหนื่อยๆ แต่เสือกขย่มไม่มียั้ง หึหึ


“รักมึงนะ” มันบอกรักผมตอนที่เราเสร็จสิ้นภารกิจและพร้อมเข้านอนในอ้อมกอดของกันและกัน


“อืม รักมึงที่สุดเหมือนกันนะแรด โอ๊ะ หมดแรงเหรอจ๊ะ วันนี้หยิกเบาเชียว โอ๊ยยยยยยย แรงแล้ว พ๊ออออออ เจ็บว้อยยย…” แล้วเราก็ขำขึ้นมาพร้อมกัน ผมเลยหันไปฟัดแก้มมันอีกสองสามฟอดใหญ่


“ถ้าหากกูไม่ได้นอนกอดมึงสักคืนสองคืน กูคงนอนไม่ได้แน่เลยว่ะพาย ห่ามึงเล่นของกับกูเปล่าเนี่ย”


“เล่นเหี้ยอะไร อย่างกูน่ะ เพราะความน่ารักถึงใจล้วนๆ หรือจะเถียง” แหมใครจะกล้าเถียงว่าเมียไม่น่ารักล่ะครับ


“จ้าๆ มึงน่ะมันน่ารักที่สุดในสามชาติแล้ว… ทำไงก่อนก่อนนอน” ทวงหอมจากมัน ผลัดกันคนละฟอดสองฟอดก่อนหลับ เสริมความหวานให้กับชีวิตคู่ซะหน่อย แบบนี้มันอุ่นใจดีนะครับ


…………………….
……………………

รุ่งขึ้นอีกวันผมไม่มีเรียน แต่ต้องตื่นเช้ามาเป็นสารถีประจำให้คุณชายพายท่านเสด็จไปเรียน เสร็จแล้วผมก็เลยเลยไปออกกำลังกายซะหน่อยช่วงนี้ต้องฟิตครับ เพราะเดี๋ยวถ้าขึ้นคอนเสิร์ต มันทั้งร้องทั้งกระโดด ทั้งเล่นดนตรี ใช้พลังเยอะมากถ้าไม่ฟิตร่างกายดีๆ มีสิทธิ์น็อคคาเวที… ออกกำลังกายเสร็จก็ได้เวลานัดประชุมเรื่องคอนเสิร์ต แล้วก็มีเรียนร้องเพลงพร้อมไอ้พายตอนเย็น ไอ้พายบอกว่าไม่ต้องไปรับมัน เดี๋ยวมันนั่งแท็กซี่มาเอง


“กินไรมายัง” ผมลงมารับไอ้พายที่หน้าตึกของค่าย กะว่าจะชวนมันหาขนมกินเล็กๆ น้อยๆ ก่อนไปเรียนร้องเพลง


“ก็นิดหน่อยน่ะ มึงยังไม่ได้กินเหรอ” หน้าตามันดูเหนื่อยๆ นะ สงสัยอาจารย์จะสั่งงานเยอะ


“อืม รอมึงน่ะ กินอะไรอีกรึเปล่าล่ะ ชาเขียวไหม?” ไอ้พายพยักหน้าส่งยิ้มล้าๆ ให้ผม ผมเอื้อมมือไปโยกหัวมันเบาๆ แล้วส่งยิ้มกว้างให้ ก่อนจะเดินกอดคอมันเข้าไปในร้านกาแฟแบรนด์ดังที่อยู่ในตึกของค่าย สั่งเครื่องดื่มของไอ้พายและมัฟฟิ่นของผมเสร็จก็พากันขึ้นไปชั้น 18 ซึ่งเป็นห้องเรียนร้องเพลง


“เออ มึง มึงเข้าไปในห้องก่อนนะ เดี๋ยวกูไปหาพี่นุชก่อน” หืม ไปหาพี่นุชทำไมวะ มีข่าวหรือมีปัญหาอะไรรึเปล่า


“มีอะไรรึเปล่าวะ”


“เปล่า… เออ ก็มีนั่นแหละ แต่เดี๋ยวกูกลับมาเล่าให้ฟังนะ” ผมก็อยากรู้แหละฮะ แต่ก็พยักหน้ารับไป เพราะถ้ามันบอกแบบนี้แสดงว่าเดี๋ยวกลับมามันก็ต้องเล่าให้ผมฟังอยู่แล้ว ฉะนั้นตอนนี้ก็ไม่ต้องไปตีโพยตีพายอยากรู้ซะให้ได้


ผมเข้าไปวอมเสียงกับครูพี่เลิฟก่อน จนผ่านไปครึ่งชั่วโมง ไอ้พายก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมา ครูพี่เลิฟเลยบอกว่าเริ่มเรียนกันเลยก็ได้ เผื่อพายมีธุระติดพันจะได้ไม่เสียเวลา แล้วเดี๋ยวครูพี่เลิฟจะนัดพายเพิ่มเอง


ผ่านไปสองชั่วโมงจนผมเรียนร้องเพลงเสร็จ ไอ้พายก็ยังไม่มาสักที จนผมตัดสินใจโทรไปหามัน…


“ฮัลโหล มึงอยู่ไหนอะ ทำไมไม่มาเรียนร้องเพลงวะ”


“เออ กูยังคุยธุระไม่เสร็จน่ะ เดี๋ยวกูไปหาที่ห้องซ้อม” ผมก็เลยได้แต่รับคำไปอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย แล้วก็ไปซ้อมดนตรีกับพวกที่วง


ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงไอ้พายก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องซ้อม สีหน้าเหนื่อยๆ กึ่งลำบากใจเดินเข้ามายิ้มแหยๆ ให้พวกผมที่ยังเล่นไม่จบเพลง มันนั่งรออยู่ตรงมุมห้อง สายตาก็ยังจ้องมาที่ผม ผมก็จ้องมันกลับ ยักคิ้วให้บ้าง ยิ้มให้บ้าง ทำหน้าตาตลกๆ แลบลิ้นปลิ้นตาส่งไปบ้าง ไอ้คนหน้าเหนื่อย (แต่ยังน่ารัก) ก็เผลอหลุดขำออกมา แล้วส่งคำรักหวานหูแบบไม่มีเสียง (แต่ผมอ่านปากออก) ลอยลมมากระแทกกลางใจว่า ‘ไอ้เหี้ย’ อย่างน้อยก็กระชากวิญญาณไอ้พายคนเดิมกลับมาได้บ้างแหละวะ


“พักวงยี่สิบนาที กูจะไปคุยกับเมียก่อน” โจ่งแจ้งตลอดแหละผมน่ะ


“ไอ้สัดนี่ มึงหน้าด้านจังเลยวะ” ไอ้พายที่คงด่าเพราะความเขิน (หรืออาจจะด่าจริงๆ) เดินเข้ามาโบกเกรียนผมเบาๆ (จริงๆ หนักนะ)


“ทำมาเป็นอายนะมึง ทั่วประเทศนี้ไม่มีใครเค้าไม่รู้แล้วว่ามึงเป็นเมียกูเนี่ย อ๊ะ พอครับพอ กูเจ็บนะเว้ย ปะๆ ไปคุยกันอย่าเพิ่งตบกู” ดีนะที่คว้ามือมันไว้ทันเลยรีบลากมันออกมาจากห้องซ้อม ไปนั่งคุยกันตรงมุมโซฟาริมหน้าต่างที่ถูกจัดไว้เป็นที่นั่งเล่นของวงที่มาใช้ห้องซ้อมได้คุยเรื่องเพลงกัน หรือมานั่งรอใช้ห้องซ้อม


“เอาล่ะ ตอนนี้มึงจะเล่าได้รึยัง ไอ้ที่ทำหน้าเหมือนลืมแดกยาคุมเนี่ย เป็นห่าอะไร”


“มึงสิลืมแดกยาคุม…หึ้ย กูว่าจะไม่ด่ามึงแล้วนะ ยั่วตีนกูจริง”


“อะๆ ขอโทษค้าบบบบที่รัก เล่ามาๆ”



Mercy

  • บุคคลทั่วไป
“ริว… คือ… กู คือ… เออ… มึงจำงานออกแบบร้านเสื้อผ้าแบรนด์XXX ที่กูส่งเข้าประกวดได้ปะ” มันคือการประกวดระดับอุดมศึกษาที่เป็นความร่วมมือระหว่างแบรนด์เสื้อผ้าดังจากฝรั่งเศสกับทางมหาวิทยาลัยของประเทศไทย และมหาวิทยาลัยศิลปะที่ปารีสจัดประกวดขึ้น ไอ้พายมันก็ส่งเข้าประกวดด้วยครับ


“จำได้ ทำไมประกาศผลแล้วเหรอ อย่าบอกนะว่าที่นั่งเครียดอยู่นี่คือไม่ได้รางวัล… เฮ้ย ไม่เป็นไรนะพาย มึงเก่งอยู่แล้ว กูว่าบางทีสไตล์ของคนตัดสินอาจจะไม่ได้ชอบแบบมึง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามึงไม่เก่งนี่ ขนาดกูไม่ค่อยมีความรู้ด้านศิลปะกูดูงานมึงแล้วกูยังชอบเลย มันสื่อให้คนทั่วไปเข้าใจได้ง่าย แล้วก็สวยเก๋ เรียบหรูดีออก อย่าเสียใจเลยนะ โอ๋ๆๆ” จากที่นั่งโซฟาคนละตัว ผมก็ขยับเข้าไปนั่งเบียดมันที่โซฟาตัวเดียวกัน แล้วโอบไอ้คนเก่งเข้ามาไว้ในอ้อมแขน ลูบหัวลูบไหล่ปลอบคนที่พลาดรางวัลสักหน่อย หน้าเครียดเชียวสงสัยจะหวังไว้มาก


“เออ… ริว… คือ… คือ… เออ… กู… กูชนะน่ะ ดะ ได้ ที่หนึ่งด้วยนะ แหะๆ”


“อ๊าวววว แล้วมึงทำหน้าเครียดทำห่าอะไรครับ หรือจะแกล้งกูเล่นเนี่ยหะ กูเครียดตามจริงๆ นะเว้ย ไหนมาทำโทษทีดิ๊ มาหอมทีเร็ว เอ๊ จะดิ้นขัดขืนเป็นสาวน้อยไปทำไมล่ะจ๊ะ มาให้พี่ริวเชยชมซะดีๆ”


โถ่ ไอ้เราก็นึกว่าอะไร สงสัยมันจะแกล้งทำเครียดให้ผมเครียดตาม แต่ยอมรับว่าตอนแรกเห็นมันเครียดก็เครียดจริงแหละ เพราะไอ้พายมันตั้งใจทำงานนี้ส่งประกวดมาก ผมเห็นมันนั่งออกแบบดึกๆ อยู่ทุกคืน บางทีเข้านอนกันแล้ว แต่มันก็ยังไม่หลับนอนคิดงานถ้าคิดอะไรออกกลางดึก มันก็จะรีบลุกพรวดพราดออกไปขีดๆ เขียนๆ ต่อ เป็นแบบนี้มาเป็นเดือนๆ ก่อนไอ้งานประกวดนี่จะเสร็จ ช่วงไปเมลเบิร์นกันมันยังนั่งคิดงานบนเครื่องบินตลอดเลยครับ


“เอ๊ มึงนี่ประเจิดประเจ้อว่ะ แล้วก็ช่วงฟังกูให้จบก่อนจะได้ไหม”


“อ้าว ยังไม่จบอีกเหรอเนี่ย อะๆ ว่ามาๆ มีอะไรอีกครับคุณพาย”


“ก็… คนที่ได้รางวัลชนะเลิศน่ะ นอกจากจะได้เงินรางวัลแล้ว… เขาก็… เออมีทุน แบบว่า ทุนแลกเปลี่ยนให้นักศึกษาที่ชนะเลิศ ไปดูงานที่ปารีส…สามเดือนน่ะ”


“อะไรนะ!!!!!!! มึงล้อกูเล่นใช่ไหมพาย หะ!!!”


“โอ๊ยจะเสียงดังทำไมเนี่ย แล้วจะมาเขย่าตัวกูแรงทำไม กูเจ็บนะ… กูไม่ได้ล้อเล่น ไม่ได้โกหก กูถึงเครียดอยู่นี่ไง เครียดที่จะต้องมาบอกพี่คิว พี่นุช แล้วก็เครียดที่จะต้องมาบอกมึงเนี่ย แล้วมึงจะช่วงฟังกูด้วยเหตุผลสักหน่อยจะได้ไหมไอ้เหี้ยเอ๊ย!!! ฮึก ฮือออ”


“พาย… พาย กู กูขอโทษนะ… โอ๋ๆ นิ่งก่อนคนเก่ง นิ่งซะนะ ไม่ดุแล้วครับ ไม่เขย่าแล้วนะ เจ็บไหมหืมม์… โอ๋ๆ ตีกูคืนเร็วนะๆ นี่แหนะๆ ตีเลยๆ” ผมรวบไอ้ตัวเล็กตรงหน้าเข้ามากอดปลอบ โอ๋กันอยู่พักใหญ่ ทั้งโยกตัว ทั้งยกมือมันมาตีมือผม จนในที่สุดมันถึงได้หยุดร้องแล้วกอดผมแน่นซุกหน้าลงกับอก


“มึงอยากไปใช่ไหมล่ะ?” ผมก้มหน้าไปถามไอ้คนที่ยังนั่งตักซุกตัวอยู่กับอกผม


“……………….” มันไม่ตอบแต่พยักหน้าน้อยๆ เหมือนลังเล

“กะ ก็อยากไป… แต่ มึงจะอยู่ยังไง กูไม่อยากห่างจากมึง กูเป็นห่วงมึง ฮึก ฮือออ ทำไงดีอะ ฮือออ ทำไงดีริว นี่ก็เป็นความฝัน เป็นอนาคตกูเหมือนกัน ฮือออ แต่มึงก็เป็นเหมือนชิีวิตกู ฮึก เราไม่เคยห่างกันเลยนะ ฮือออ ทำไงดี ฮึก ฮืออ ฮืออ พายจะทำยังไงดีริว”


“แล้วถ้ามึงไป คอนเสิร์ตมึงจะว่ายังไง” ผมถาม เพราะคอนเสิร์ตใหญ่ของมันจะเล่นหลังจากคอนเสิร์ตผมไม่นาน


“กะ ก็ พี่คิวบอกว่า ฮึก ถ้าจะต้องไป ฮืออ แล้วอยากไปจริงๆ ฮึก ก็ไปเถอะ ฮึก คอนเสิร์ตเลื่อนได้อยู่แล้วเพราะมันเป็นเรื่องจำเป็น ฮึกก แล้วพี่เขาก็อยากให้เราเลือกสิ่งที่เป็นประโยชน์กับตัวเองน่ะ ฮือออ ทำไมทุกคนดีกับกูจัง ฮือออ กูเป็นเด็กไม่ดี ฮึก กูทำให้คนอื่นเดือดร้อนตลอด ฮือออ ตะ แต่ ฮืออ แต่ทำไม ทุกคนถึงดีกับกู ฮือออ”


“เพราะทุกคนรักมึงไง ทุกคนหวังดีกับมึง แล้วมึงไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนเลยพาย มึงเลิกคิด เลิกพูดแบบนี้สักที กูไม่ชอบที่มึงพูดแบบนี้เลย มึงก็รู้ว่ากูอยู่กับมึงทุกวันนี้ ก็เพราะว่ากูรักมึง ไม่ใช่เพราะกูสงสาร หรือเวทนามึง แต่ไอ้เหี้ยตัวนี้เนี่ย มันรักมึงเพราะมึงเป็นมึงแบบนี้ เป็นไอ้พายที่แรดๆ ด่าเก่ง เถียงไฟแลบ รักไอ้พายที่วาดรูปเก่ง รักไอ้พายที่เรียนเก่ง ออกแบบนู่นนี่นั่นสวยๆ มาอวดกูเสมอ แม้กูจะดูรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างก็ตาม กูมีความสุขที่ได้มีมึง เพราะฉะนั้นเลิกคิดว่าตัวเองเป็นตัวซวยสักทีกูขอร้องล่ะ”


“ฮือออ ฮือออ อืมๆ ไม่พูดแล้ว ฮืออ ไม่พูดแล้วนะ รักริวนะ ฮือออ” ไอ้พายกอดผมแน่นกว่าเดิม แม้จะบอกว่าจะไม่พูดแล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดร้องได้ ผมเลยได้แต่นั่งกอดมันไว้และลูบหัวลูกหลังมันไป เราต่างคนต่างจมอยู่กับความเงียบ มีเพียงเสียงสะอื้นน้อยๆ ของไอ้พายดังมาเป็นพักๆ


“พาย… มึงไปเถอะปารีสเนี่ย ไปเรียนรู้ ไปหาประสบการณ์ ไปทำในสิ่งที่มึงฝัน กูรู้ว่ามึงดีใจแค่ไหนที่ชนะการประกวด ไปเถอะแค่สามเดือนเองปารีสมันก็แค่อยู่อีกครึ่งโลก แต่มึงจะกลัวห่าอะไรอินเตอร์เนทก็มี แชทกันได้ คุยกันได้ทุกวัน ได้ยินทั้งเสียงทั้งภาพ จะชักว่าวโชว์มึงยังได้เลย ฮ่าๆๆ” หลังจากที่เงียบมาพักใหญ่ ผมเลยตัดสินใจพูดออกมา


“ไอ้เหี้ย!!! ใครจะไปอยากดูมึงชักว่าว ชิ”


“อยากชักให้อะดิ”


“ก็รู้อยู่แล้วนิ” ไม่เคยจะมีการเขินอายสำหรับไอ้พาย


“ฮ่าๆๆๆ เฮ้อออ หยุดร้องสักทีนะมึง… สรุปว่าไง ไปไหม” ในที่สุดก็กล่อมมันหยุดสะอื้นได้สำเร็จ


“อืม… งั้น ไปนะ… แต่ว่า… กูคงไม่ได้อยู่ดูมึงเล่นคอนเสิร์ตน่ะสิ” จริงๆ ก็แอบเศร้าเหมือนกันครับที่จะไม่มีมันอยู่ดูผมเล่นคอนเสิร์ตครั้งนี้


“ไม่เบื่อหรือไง มึงดูกูเล่นดนตรีบ่อยจะตาย แถมตอนกลางคืนยังบรรเลงกันสดๆ ออกบ่อย ฮ่าๆๆๆ โอ๊ยยยย หยิกอีกและ”


“จะเบื่อได้ไง มึงไม่รู้เหรอว่ากูชอบดูตอนมึงร้องเพลง เล่นดนตรีที่สุด” ไอ้พายยิ้มเขิน ไอ้เรื่องที่ควรจะเขินดันไม่เขิน แต่ไอ้ประโยคแค่นี้ดันกลับทำมันเขินได้


“เดี๋ยวจะเล่นให้ดูสดๆ ตรงหน้าบนเวทีคอนเสิร์ตมึงเลยไง ไม่ต้องกลัวหรอก”


“สัญญานะ” ไอ้พายยกนิ้วก้อยขึ้นมาตรงหน้าผม


“สัญญาครับ” ผมยื่นนิ้วก้อยตัวเองเข้าไปเกี่ยวเอาไว้


“กูเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกเลยที่มีมึง…” กูต่างหากที่โชคดีที่ได้รักมึง…


แล้วคนโชคดีทั้งคู่ก็กอดกันกลม จนเพื่อนๆ ในวงต้องเดินออกมาตามให้ไปซ้อม ผมถึงจูงมือไอ้พาย เข้าไปในห้องซ้อมด้วยกัน…


บางทีคนเราจะโตได้ ก็ต้องรู้จักเรียนรู้ที่จะรัก จะเลือก จะก้าว จะตัดสินใจ… และที่สำคัญมีสติและอยู่บนเหตุผลของความเหมาะสมและความเป็นจริง… ครั้งนี้ผมว่าผมตัดสินใจอย่างมีสติ และเลือกสิ่งที่ถูกต้อง เพื่อที่เราจะก้าวขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่และโตขึ้นเพื่อที่จะดูแลปกป้องคนที่เรารักให้มีความสุข… ผมทำถูกใช่ไหมครับ?

+++++++++++++++++++




+ เอาล่ะอิริวของเรา จะโดนเมียทิ้งไปสามเดือนซะแล้ว ทำเป็นพระเอกเนอะมันเนี่ย ปล่อยให้พายไป แต่ในใจคงร้องไห้ตุ๊ดแตกอยู่ เอิ๊กกกก

+ เป็นไงคะ NC ที่ห่างหายกันไปนาน เหอะๆ คือพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเขียนให้เร้าอารมณ์ไม่สะดุด และเรียบรื่น ประกอบกับต้องไปอนาจารและจาบจ้วงจนโจ่งแจ้งจนเกินไปอีก อย่างที่เคยบอกค่ะ เขียน NC ตอนนึง เหมือนไปวิ่งรอบสนามหลวงสามสิบรอบ ปาดเหงื่อกันทุกบรรทัด ได้มาเท่านี้ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยเน้อ

+ ตอนหน้าคงจะต่อน้องรัน (หากไม่ขี้โกงอีก ฮ่าๆ)

+ น้องเลิฟกำลังทำอยู่ค่ะ พยายามเร่งตัวเองไม่ให้เอื่อยอยู่ รอหน่อยนะคะ

+ ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ น้อง ที่ตามไปให้กำลังใจกันที่เฟสนะคะ อย่าลืมนะ แอดไปแล้วกรุณาทักและแนะนำตัวกันด้วยค่ะ จะได้รู้ว่าใครเป็นใครนะ เพราะว่าหลังๆ มามีแอดมาแล้วไม่ได้เป็นคนอ่าน เป็นใครไม่รู้ แอดมาส่งเกมให้ตลอดเลย เค้าไม่เล่นเกมเน้อ เผลอกดไปเพราะไม่รู้ก็มี ฉะนั้นช่วงหลังมานี่จะลบๆ เฟรนด์ออกไปบ้าง สำหรับคนที่ไม่เคยคุยกันเลยนะคะขออภัยด้วย

+ ติดตามข่าวสารของ Mercy และนิยายของ Mercy ได้ที่เฟสบุคนะคะ พร้อมทั้งอ่านบทสนทนาสั้นๆ ของสองผัวเหี้ยเมียแรดนี่กันได้ที่เฟสค่ะ Mercy จะอัพแก้คิดถึงกันตามสะดวกสองวันสามวันบ้าง ตามแต่จะมีพล๊อตอำนวยค่ะ

+ ขอบคุณจากใจอีกครั้งค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-09-2011 14:53:16 โดย Mercy »

ออฟไลน์ special

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 261
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-3
คิดถึงริวกับพายเป็นที่สุดดดด ฮ่าๆๆๆ   :กอด1:

starvivid

  • บุคคลทั่วไป
อ่านทันแล้ว ... จากบทแรกจนบทปัจจุบัน
แรกๆแอบช๊อค คือแบบพายเค้าแรงจริง!
ยิ่งอ่านยิ่งแรง แต่แบบนี้ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ ><
ไม่แปลกที่ริวจะหลงซะขนาดนี้

กับพี่ฟี่แอนเดอร์แจ็ค คงตกลงหน้าบทบาทได้ลงตัวว่าใครเมียใคร ฮ่า ๆ ๆ
แจ็คเอาฮาเข้าว่าตลอด พี่ฟี่ก็เอาจริงๆเข้าใส่ตลอด
แต่ก็โอเคที่ลงเอ่ยสักที   หุหุหุ

 :pig4:

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ   :o8:

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
สามเดือน(เอง) ถ้าคอนฯออกมาดี ขอโบนัสเป็นตั๋วไปปารีสพร้อมวันหยุดหนึ่งสัปดาห์ได้ป่ะ



เค้าล่ะชอบคู่นี้เพราะความตรงไปตรงมาเนี่ยล่ะ

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33
คนรักจากกัน
3เดือน
เหมือน 3ปี   :sad4:

ออฟไลน์ aorpp

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1274
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +250/-3
น้องพายลูกแม่เก่งจริงๆ เก่งเสมอต้นเสมอปลายแต้ๆ
ต้องออนท็อปตบท้ายเสมอ เิิอิ๊กกกก  :haun4:

ต้องห่างกันตั้งสามเดือน ไม่อยากให้ห่างกันเลยง่ะ
ไม่มีมาม่าแอบแฝงใช่มะคะ คุณเมอร์ซี่  :z13: จิ้มๆๆ

+1  :กอด1: รักนะ

TeuyHom

  • บุคคลทั่วไป
น่ารักจังเลยอ่ะ

อิจฉาๆๆๆๆๆๆ 

 :oo1: :oo1: :oo1:

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
ริวอดไม่ไหวก็ไปหาพายเองก็ได้นิ
ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ(มั๊ย)

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด