>>เพราะ "รัก" คำเดียว<< บทสรุป UP!!! 26/11/53
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: >>เพราะ "รัก" คำเดียว<< บทสรุป UP!!! 26/11/53  (อ่าน 88327 ครั้ง)

ออฟไลน์ berlyn

  • Put Van The Man on the jukebox then we start to dance
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 265
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-2
หล่อนมาถึงแล้ว...ก็คงต้องยอมรับความเป็นจริงเสียที
เอาใจช่วย น้องมินทร์กับอาวัตรด้วย...

tonight

  • บุคคลทั่วไป
-19-

   หญิงวัยกลางคนแต่งกายดูภูมิฐานนั่งตัวตรงอย่างงามสง่าและดูน่าเกรงขามในคราเดียวกัน ภูมินทร์หันมาหาผู้เป็นอาราวกับต้องการคำตอบในสิ่งที่ตนกำลังสงสัย

“มินทร์ สวัสดีคุณย่าสิ”

เด็กหนุ่มไหว้ผู้อาวุโสกว่าด้วยความงุนงง คุณหญิงกาญจนากวักมือเรียกให้ภูมินทร์เข้านั่งใกล้ๆ เมื่ออยู่ในระยะที่เอื้อมถึงมือที่มีริ้วรอยเหี่ยวย่นก็เอื้อมมาสัมผัสซีกแก้มของเด็กหนุ่มก่อนจะรวบร่างโปร่งเข้าไปกอดไว้แน่น

“หลานย่า”

เธอเอ่ยก่อนจะลูบเรือนผมนุ่ม ภูมินทร์พยายามจะขืนตัวออกเนื่องจากไม่คุ้นเคยแต่เมื่อสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่เสื้อก็ทำให้เด็กหนุ่มนิ่งอยู่ภายในอ้อมแขนนั้นและมองผู้เป็นอาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถามมากมาย

หลังจากที่ได้พบเจอหน้าของหลานชายเป็นที่เรียบร้อยก็ได้ขอคุยกับเรวัตรเป็นการส่วนตัว แม้ว่าภูมินทร์จะรั้งชายหนุ่มไว้ไม่ให้เข้าไปพูดคุยตามลำพังแต่เรวัตรกลับบอกให้ไปรอที่ห้องแทน

“เชิญครับ คุณหญิง”

“พากันหนีฉันมาได้ไกลขนาดนี้ถือว่าเก่งมากเลยนะ คงคิดว่าจะหนีฉันพ้นไม่มีทางซะหรอก”

“พี่ศิแค่อยากจะดูแลมินทร์เองน่ะครับ”

“คงอยากจะมาอยู่กับชู้รักสิไม่ว่า”

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ พี่ศิเหมือนพี่สาวแท้ๆของผม เธอเดือนร้อนผมก็ต้องช่วยเหลือเป็นธรรมดา”

“พี่สาวแท้ๆเหรอ น่าขำสิ้นดี มองนัยน์ตาก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่”

“ผมขอเสียมารยาทนะครับ ช่วยเรียนจุดประสงค์แท้จริงที่คุณหญิงมาที่นี่ด้วย”

“ดี…ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะพูดอ้อมค้อมให้เสียเวลา ฉันจะพาหลานฉันไปอยู่ที่อเมริกาด้วย”

“ไม่ได้นะครับ!!!”

เรวัตรลุกพรวดขึ้นมาเอ่ยค้านทันที

“เธอมีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ สายเลือดเดียวกันรึก็ไม่ใช่”

“แต่ผมเป็นคนดูแลมินทร์มาตั้งแต่เด็กๆนะครับ อีกอย่างพี่ศิกับพี่พัชก็ยินยอมให้ผมเป็นคนดูแล”

“เธอคิดว่าจะดูแลหลานฉันได้ดีกว่าฉันซึ่งเป็นย่าแท้ๆอย่างนั้นเหรอ”

“ผมขอเรียนตามความเป็นจริงว่า…ผมดูแลมินทร์ได้ดีกว่าอย่างแน่นอน”

คุณหญิงกาญจนามองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาพิจารณาพลางครุ่นคิดบางอย่าง แน่นอนว่าความสัมพันธ์ของสองอาหลานต้องไม่ธรรมดามิเช่นนั้นเธอคงไม่เห็นทั้งสองบุคคลเดินจับมือถือแขนเข้ามาในบ้านพร้อมกันแน่

“เธอคิดยังไงกับหลานชายของฉันกันแน่”

เจอคำถามนี้เรวัตรถึงกับน้ำท่วมปาก จะโกหกบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแม้แต่น้อยจะดูเหมือนขี้ขลาดแต่หากบอกความรู้สึกที่แท้จริงออกไปก็เกรงจะต้องเสียภูมินทร์ไป

“ฉันถาม ไม่ได้ยินเหรอไง”

เธอขึ้นเสียงพร้อมกับตบโต๊ะไม้เนื้อหนาด้วยความโมโห แต่ยังไม่ทันที่เรวัตรจะได้ตอบคำถามเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นเสียก่อน

“มินทร์รักอาวัตร”

“รัก ?”

“ครับ รักมากและจะรักตลอดไปด้วย”

เมื่อได้ยินคำตอบที่ชัดเจนเธอก็แทบจะลมจับ เห็นทีหากไม่จับสองคนนี้แยกจากกันหลานชายของเธอคงได้ฝากอนาคตทั้งหมดไว้ที่ผู้ชายคนนี้อย่างแน่นอน

“ผมก็รักมินทร์ครับ รักมากและจะไม่ยอมให้ใครมาพรากมินทร์ไปจากผม”

“นี่ลูกชายของฉันกับยัยนั่นฝากหลานของฉันให้นายดูแล ให้เอ็นดูเหมือนคนในครอบครัวเดียวกันแต่เธอกลับคิดกับหลานของฉันในเชิงชู้สาว ฝากปลาย่างไว้กับแมวจริงๆ”

“กรุณาอย่าตำหนิอาวัตรเลยนะครับ ผมเองต่างหากที่ควรได้รับคำตำหนินั้นเพราะผมรักและต้องการความรักจากเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น”

“ย่าไม่ยอม!!!”

เธอตะโกนลั่นก่อนลุกพรวดขึ้นมายืนจ้องหน้าบุคคลทั้งสองที่ยืนอยู่เคียงข้างกัน จับมือถือแขนซึ่งกันและกันต่อหน้าเธออย่างไม่เกรงใจ

“ผมขอโทษด้วยนะครับ”

ภูมินทร์เอ่ยก่อนจะยกมือไหว้ ถึงแม้ว่าเด็กหนุ่มจะไม่ได้รู้สึกผูกพันกับเธอเลยแม้แต่น้อยแต่เมื่อเธอเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เขาเหลืออยู่จะถนอมน้ำใจกันก็คงไม่แปลกอะไร

“ย่าจะพามินทร์ไปอยู่กับย่าที่อเมริกาด้วย”

“ไม่ครับ”

เด็กหนุ่มเอ่ยปฏิเสธทันทีโดยไม่คิดแม้แต่น้อย ต่อให้เป็นที่ที่เขาอยากไปมากแค่ไหนแต่ถ้าหากว่าไม่มีผู้เป็นอาของเขาไปด้วยก็ไม่มีวันที่เขาจะยอมไปด้วยเด็ดขาด

“มินทร์รักเขามากใช่ไหม”

“ใช่ครับ”

ภูมินทร์ตอบอย่างไม่ลังเล สักพักทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ ความตึงเครียดค่อยๆปกคลุมทำให้แม้แต่หายใจยังเป็นเรื่องยากลำบาก

“ฉันจะทำเรื่องยึดไร่นี้”

“ไม่นะครับ คุณย่า!!!”

ภูมินทร์รีบเอ่ยบอกทันทีก่อนจะทรุดตัวลงไปนั่งแทบเท้าของหญิงอาวุโส เขารู้ว่าไร่นี้คือทุกสิ่งทุกอย่างของคนที่เขารัก อยู่ๆจะให้คนอื่นมายึดอนาคตทั้งหมดของคนๆนั้นได้อย่างไร

“งั้นมินทร์ก็ไปกับย่าถ้าไม่อยากให้ย่าต้องทำแบบนั้น”

“ไม่มีเหตุผลนี่ครับ ทำไมคุณย่าถึงได้ใจร้ายแบบนี้”

“อยากอยู่กับเขาตลอดไปใช่ไหม”

“ครับ”

เด็กหนุ่มเอ่ย ไม่ว่าจะอย่างไรเขาจะไม่ยอมไปไหนห่างจากคนที่เขารักแน่นอน

“แต่งงานซะ เรวัตร”

ถ้อยคำที่เอ่ยออกมาราวกับสายฟ้าฟาดใส่คนทั้งคู่ ภูมินทร์ตัวชาไม่ต่างอะไรกับอีกฝ่าย ทางเลือกแต่ละทางที่ได้รับนั้นมันช่างเป็นทางเลือกที่แสนจะโหดร้ายทั้งสิ้น

“ขอโทษครับ ผมแต่งไม่ได้จริงๆ”

“งั้นภูมินทร์ต้องไปกับฉัน”

เรวัตรหลับตาพร้อมกับกำมือแน่น ชายหนุ่มพยายามรวบรวมความคิดเพื่อหาทางออกของเรื่องนี้ ภูมินทร์เองก็จนใจ ตอนนี้เด็กหนุ่มกำลังรู้สึกมืดแปดด้านคิดอะไรไม่ออก

หากผู้เป็นอาต้องยอมทิ้งทุกอย่างในชีวิตเพื่อที่จะมีเขาอยู่เคียงข้าง สู้เขาเป็นคนเสียสละเองไม่ดีกว่าเหรอ

………



“ผมจะไปกับคุณย่าครับ”

“ไม่นะมินทร์”

เรวัตรเอ่ยค้านทันทีก่อนจะคว้ามือเล็กกว่ามากุมไว้แน่น

“ผมยอมให้ไร่ถูกยึดไม่ได้และผมก็เห็นแก่ตัวไม่อาจทนให้อาวัตรไปยืนเคียงข้างคนอื่นได้”

“แต่อาไม่ยอม”

“ยอมรับเถอะครับอาวัตร นี่…เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว”

ภูมินทร์เอ่ยด้วยเสียงเศร้าก่อนจะก้มหน้าลงชิดอกและเดินออกมาจากห้องนั้นทันทีโดยที่เรวัตรไม่อาจไขว่คว้ามือคู่นั้นไว้ได้

หลังจากที่คุณหญิงกาญจนาได้รับคำตอบที่น่าพอใจเธอก็ได้ไปพักแรมที่ในตัวเมืองโดยกำหนดเวลาเดินทางไปอเมริกาอาทิตย์หน้า

บ้านทั้งบ้านตกอยู่ในเงียบสงัดจนวังเวง ต่างฝ่ายต่างอยู่ในที่ของตนเอง เรวัตรมองเด็กหนุ่มแต่อีกฝ่ายกลับเมินหน้าหนี แต่เมื่อชายหนุ่มหันไปทางอื่นภูมินทร์ก็มองด้วยแววตาห่วงหาอาลัย

เด็กหนุ่มเดินเข้าห้องนอนโดยที่ไม่ได้เปิดไฟ ร่างโปร่งทิ้งตัวลงนอนบนฟูกนุ่มก่อนที่หยาดน้ำตาจะรินไหลจนหมอนเปียกชุ่ม มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่นเป็นการระบายความเจ็บปวดภายในหัวใจ

ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ล้วนแล้วแต่เจ็บปวดทั้งนั้น

อีกหนึ่งอาทิตย์หน้าเขาต้องจากที่นี่ไปและไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาอีกครั้ง

แสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญส่องสว่างเข้ามากระทบกรอบที่ภายในมีรูปของเรวัตรกอดภูมินทร์จากด้านหลัง แม้ว่าดวงตาจะพร่ามัวจากม่านน้ำตาแต่เด็กหนุ่มก็รู้ว่าเป็นภาพอะไรจึงหยิบกรอบรูปมา กอดไว้แนบอก

แม้จะเจ็บปวดที่ต้องไกลห่าง
ดีกว่าอยู่ไปแล้วทำลายทุกอย่างที่เธอมี
ได้โปรดอย่าโกรธ เกลียดที่เลือกหนทางเส้นนี้
เพราะได้คิดแล้วว่าดีที่สุดสำหรับ “เรา”

2BCon…

มาอัพแล้วคับ  :mc4:ขอสั้นๆเน้นๆก่อนแล้วกันนะคับคู่อื่นก็รอกันก่อนนะคับจะตามมาแน่นอน ก็…อีกไม่นานเรื่องนี้ก็คงจะใกล้จบแล้วล่ะคับ อยู่เป็นกำลังใจให้กันจนถึงตอนสุดท้ายด้วยนะคับ ขอบคุณคับ :call:

ปล มีคนชอบ ลี ฮงกิ (เจเรมี่ You' re beautiful) ไนท์เลยเอาเอ็มวีเพลงใหม่มาใส่ให้ได้ลองฟังกัน เพราะดีคับ ดนตรีหนักดี ^^
Love Love Love-Ft Island

ตอบเม้นต์ :กอด1:

samsoon@doll- - > มาแล้วและแซงทางโค้งมาด้วยคับ ฮ่าๆๆ
namtaan - - > ขอบคุณนะคับสำหรับคอมเม้นต์ ปล Singular คงกำลังเป็นขวัญใจของใครหลายๆคนน่ะคับ ตอนนี้กำลัง Hot เลย
Églantier✿- - > เศร้าอีกไม่กี่ตอนแล้วล่ะคับ ตอนนี้กำลังจะสรุปเรื่องแล้ว ขอบคุณนะคับสำหรับคอมเม้นต์
iforgive- - > เธอคนนี้มาแรงแซงทางโค้งคับ เศร้าอีกนิดๆหน่อยๆเท่านั้นแหล่ะคับ
padigree- - > ทางเลือกแต่ละทางของอาวัตรน่ากลัวทั้งนั้นเลยคับ น้องมินทร์เลยเลือกเองซะดีกว่า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์คับ
roseen- - > งานเข้าสุดๆคับ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์คับ
heefever- - > หวานไปกลัวคนอ่านน้ำตาลขึ้นคับเลยจัดมาม่านิดๆหน่อยๆ แหะๆ ปล Singular ฮิตฮอตทุกที่จริงๆคับ เพลงเขาเพราะดี ^^ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
King_Arthur- - > คับ ซินของคุณเอ็ม ไนท์ทราบ ^^ ดีคับเราจะได้ไม่แย่งกัน เพราะไนท์ชอบพี่นัท ฮ่าๆๆ ปล ชอบรูปมากคับ
yayee2- -> อาวัตรกับน้องมินทร์ก็ปัญหาใหญ่คับและได้ตัดสินใจกันแล้ว ส่วนอาดลกับอาวีเดี๋ยวไนท์จะเคลียร์ให้นะคับคุณพี่แก้ว ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
Nus@nT@R@- - > อากาศหนาวๆขึ้นดอยเหมาะสุดคับ ยิ่งไปกับคนรู้ใจด้วยยิ่งบรรยากาศดีเข้าไปใหญ่ คุณหญิงมาเพื่อเป็นมารขัดขวางความรักคับ ปล Singular Fc อีกหนึ่งคน หุหุ ปล เรื่องน่ารักเนี่ยคอนเฟิร์มคับ
ferly - - > เคลียร์เรื่องคุณย่าก่อนคับ เดี๋ยวเคลียร์เรื่องแองจี้ต่อ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
berlyn- - > คับ ยอมรับความจริงกันไป ปล ขอบคุณนะคับสำหรับคอมเม้นต์ ใกล้จบแล้วนะคับ ฮ่าๆๆ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-11-2010 22:41:24 โดย tonight »

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
ทำไมมันเป็นแบบนี้
จะหวานๆ ตลอดเรื่องไม่ได้เลยใช่มั้ย ต้องมีฉากมาม่ามาให้คนอ่านปวดตับ :z3:


ปล้ำลิง โป้งไรท์เตอร์  :a14:

win200

  • บุคคลทั่วไป
คุณย่าใจร้ายยยย :m16:

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
:m15:
คุณย่าใจร้าย .. มาทำไมเอาป่านนี้ ฮึกกก
อยากเห็นหลานทุกข์ใจเหรอค้าาาา? TT

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
ฆ่าคนแก่นี้บาปมั๊ยคะ


ถึงอารมณ์นั้นมากๆ เจ๊อยากจะฆ่าหมกไร่ส้มอิป้านี่จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-11-2010 22:56:24 โดย samsoon@doll »

ออฟไลน์ mutoo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-37
กรูว่าแล้ว..นังย่ามหาภัย :m16:

ผู้ใหญ่มันจะน่านับถือหรือไม่ก็ตรงคำพูดและการกระทำนี่แหละ

ตบคนแก่บาปมั้ยคะ
ตอบ:ไม่บาป.. เพราะไม่ใช่ย่ากรู :beat:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
อีแก่ตายช้ามาเรียกร้องห่าอะไรตอนนี้ว่ะ

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
 :serius2: คุณย่าใจร้าย
หายไปตั้งนาน แล้วอยุ่ๆจะมาพรากอากับหลานซะงั้น
 :m16: โกรธคุณย่าแล้ว

ออฟไลน์ berlyn

  • Put Van The Man on the jukebox then we start to dance
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 265
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-2
ปวดร้าว...เท่าๆกัน

ถือซะว่ามันเป็นบททดสอบที่เข้ามาในชีวิต ยังไงเสียหากคู่กันแล้วก็คงไม่แคร้วกันหรอกจ๊ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






4life

  • บุคคลทั่วไป
หนีไปด้วยกันเลย

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
ทำไมมันง่ายจังวะ ตั้งหลายปีที่ผ่านมา  คุณย่าหายหัวไปไหนไม่ทราบ
มาโผล่ตอนที่เขาเลี้ยงมาจนโตแล้ว  ทำตัวเป็นตาอยู่ไปได้

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
ไร้สาระ
บ้า
ไม่มีเหตุผล
 :fire:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
โหยย คุณย่าไม่แนวเลย เดี๋ยวนี้ผู้หญิงเค้าต้องเป็นสาววายกัน :laugh:
เดี๋ยวมันจะบาปนะคะ มาพรากคนที่รักให้จากกันแบบนี้ ได้โปรดเห็นใจคนที่รักกันด้วย พลีสสสส :dont2:
ถ้ามันยากนักก็หนีไปด้วยกันเลยค่ะ  :z3:

ป.ล.ไร้ท์เตอร์คุยกับเพื่อนเบียร์ได้เลยเนี่ย รายนั้นบ้ามาก บ้าพี่ซิน 555+
แต่เบียร์ชอบพี่นัทอะ เป๊ะทุกรูป อุดหนุนรุ่นพี่ที่มหาลัย :man1:

tawan

  • บุคคลทั่วไป
เศร้าซะแล้ว

ความรักโดนขัดขวาง :เฮ้อ:

 :call:

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
มินทร์จะต้องไปจริงๆหรือ ไม่มีทางออกอย่างอื่นอีกหรือ มินทร์อายุเกิน18แล้วยัง
ถ้าเกิน มินทร์น่าจะมีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรได้ด้วยตัวเองนะ ไม่รู้นะ  ไม่แน่ใจเกี่ยวกับกฎหมงกฎหมายน่ะ)
คิดบวก ย่าคงอยากไถ่โทษกับแม่น้องมินทร์จริงๆ (รึเปล่า)
ปัญหาอุปสรรค เป็นเครื่องพิสูจน์ใจของทั้งสอง ว่าจะจับมือฝ่าฟันไปด้วยกัน(เพ้อรึเปล่านะพี่แก้วอ่ะ)
+1 ให้ค่ะน้องไนท์ ช่วยหาทางออกสวยๆให้ด้วยค่ะ

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
ฆ่ากันชัดๆเลยนะอีคุณย่า
+1 นะคะ

greenoak

  • บุคคลทั่วไป
แปะไว้ก่อนครับ เดี๋ยวมาอ่าน

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
เคยมีใครบอกไหมคะคุณหญิงย่า
ว่าเด็กๆ เอาแต่ใจดูแล้วน่ารักน่าเอ็นดู
แต่พอคุณหญิงย่าทำ อิฉันว่าทุเรศ น่าโดนตืบมากๆๆๆๆๆๆ
555

tonight

  • บุคคลทั่วไป
-20-

   นภดลกับปฐวีออกท่องภาคเหนือจนลืมบางเรื่องไปเสียสิ้นว่าจริงๆแล้วเรื่องยุ่งยากต่างๆยังไม่จบลง ทันทีที่เปิดโทรศัพท์ทั้งข้อความและเบอร์ที่ไม่ได้รับสายล้วนแล้วแต่เป็นแองจี้ทั้งสิ้น ชายหนุ่มถอนหายใจยาวพลางใช้ปลายนิ้วนวดขมับไปด้วย

“กลับกรุงเทพฯกันเถอะ การที่เรามาอยู่ไกลๆ ปิดมือถือมันก็ไม่ได้ช่วยให้เรื่องจบลงง่ายๆหรอกนะ”

ปฐวีเอ่ยก่อนวางมือลงบนมือใหญ่กว่าและออกแรงกระชับไว้

“หวังว่ากลับกรุงเทพฯคราวนี้ เรื่องคงจะจบนะ”

นภดลเอ่ยก่อนทั้งคู่จะแพ็คกระเป๋าและมุ่งหน้าสู่เมืองหลวงทันที

“ส่งวีแค่หน้าปากซอยก็ได้ เดี๋ยววีเดินเข้าไปเอง”

“ไม่ล่ะ ดลจะพาวีไปที่บ้านด้วย ไปคุยพร้อมกันทีเดียวเลยจะได้จบเรื่องยุ่งๆเสียที”

“แต่ว่า…คุณแม่ล่ะ”

“แม่จะได้รู้ด้วยเลย ดลเบื่อที่จะต้องมาทนแม่จับให้คู่กับคนนั้นทีคนนี้ทีจะแย่อยู่แล้ว”

“เดี๋ยว…วีว่าอย่าเพิ่งใจร้อนเลยนะ อีกอย่างการทำธุรกิจเป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะ”

“ดลอยากได้คู่ชีวิตนะ ไม่ใช่คู่ค้าที่จะมาบริหารธุรกิจร่วมกัน”

“แล้วบริษัทล่ะ”

“วีจะให้ดลแต่งกับคนอื่นเพื่อธุรกิจหรือไง ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆวีจะทำยังไง”

“แล้วดลคิดว่าคุณแม่จะยอมให้เราคบกันจริงๆจังๆอย่างนั้นเหรอ”

“ลองไม่ยอมดูสิ”

นภดลเป็นคนหัวแข็งมาแต่ไหนแต่ไร คงถูกเลี้ยงดูราวกับคุณหนูถึงได้ดื้อรั้นและเอาแต่ใจตัวเองได้ถึงขนาดนี้

ไม่นานรถคันหรูก็แล่นข้าสู่พื้นที่บริเวณบ้านหลังใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ปฐวีนั่งกุมมือเข้าหากันแน่น ฟันคมกัดลงบนริมฝีปากด้วยความประหม่า เขายังไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจมาเพื่อการนี้เลย

“วีอยากกลับบ้านแล้วล่ะดล”

“ถอยกลับไม่ได้แล้วล่ะวี อย่ากลัวเลยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นดลจะไม่มีวันปล่อยมือวีไปแน่นอน”

นภดลกุมมือปฐวีก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้ามาในตัวบ้านที่พื้นปูด้วยหินอ่อนขัดจนมันเงา ความเย็นที่ได้สัมผัสทำให้ชายหนุ่มร่างโปร่งถึงกับรู้สึกเย็นยะเยือกไปถึงใจ

ยิ่งเดินมายังส่วนรับแขกปฐวีก็กุมมืออีกฝ่ายแน่นขึ้นเมื่อเห็นหญิงวัยกลางคนแต่งกายดูดีนั่งไขว่ห้างและจับตาดูการเดินเข้ามาของพวกเขาทั้งคู่ แต่ ณ ที่ตรงนั้นไม่ได้มีเพียงแค่เธอเพราะยังมีแองจี้และผู้เป็นแม่ของหญิงสาวนั่งอยู่ด้วย

“มาได้สักทีนะพ่อตัวดี นึกว่าจะต้องให้แม่ขาดใจตายไปก่อนถึงจะกลับมา แล้วนั่น…ใคร”

“วี แนะนำตัวกับคุณแม่สิ”

ปฐวียกมือไหว้ผู้ที่อาวุโสกว่าทั้งสองคนอย่างนอบน้อม

“ผมปฐวี อัครเศรษฐ์ เป็น…”

“วีเป็นคนรักของผม”

ดูเหมือนผู้เป็นมารดาจะนึ่งงันไปชั่วขณะก่อนที่จะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

“รู้ตัวรู้เปล่าว่าพูดอะไรออกมา”

“ผมรู้ครับและก่อนที่จะพูดผมได้ทบทวนดีแล้ว”

“กล้าหักหน้าแม่ต่อหน้าคุณแขไขและหนูแองจี้ แกนี่กล้ามากเลยนะ”

“เห็นทีสัญญาระหว่างเราคงจะต้องเป็นโมฆะนะคะ”

คุณแขไขผู้เป็นมารดาของแองจี้เอ่ยก่อนจะมองชายหนุ่มทั้งคู่ด้วยสายตาดูแคลน

“แต่คุณแม่คะ แองจี้ไม่ยอมให้เรื่องมันจบง่ายๆแบบนี้นะคะ”

“ยอมซะเถอะแองจี้ เธอท้องกับคนอื่นมาแต่คิดจะให้พี่ยอมรับเป็นพ่อเด็กในท้องมันไม่ดูน่าละอายไปหน่อยเหรอ”

“พี่กล้าพูดกับแองจี้แบบนี้เหรอ”

“ขอโทษที่พี่ต้องพูดตรงๆ ก่อนหน้าที่พี่ยอมดูแลก็เพราะเป็นห่วงเรื่องธุรกิจจนทำให้คนที่พี่รักต้องเสียใจ แต่นี้ไป…ให้เราจบกันด้วยดีเถอะ”

นภดลเอ่ยตรงๆจนหญิงสาวรู้สึกเสียหน้ามากจนต้องหันไปปรึกษากับผู้เป็นมารดา

“ในเมื่อเรื่องออกมาเป็นอย่างนี้ ทางดิฉันเห็นทีจะต้องถอนหุ้นรายใหญ่ออกจากบริษัท”

เธอเอ่ยจบพร้อมทั้งลุกพรวดสะพายกระเป๋าหนังยี่ห้อหรูเพื่อเตรียมจะเดินไปแต่นภดลเอ่ยรั้งไว้เสียก่อน

“หากคุณคิดว่าจะใช้ลูกสาวคุณและหลานที่กำลังจะเกิดมาเป็นเครื่องมือต่อรองในการทำธุรกิจล่ะก็…เห็นทีเราคงร่วมงานกันไม่ได้จริงๆ ขอโทษด้วยนะครับ”

สองแม่ลูกเดินจากไปโดยไม่เหลียวหลังกลับมาแม้แต่น้อย เมื่อสงบศึกจากภายนอกได้ สงครามเย็นภายในบ้านกลับก่อตัวขึ้น

“ไงล่ะพ่อตัวดี…หุ้นส่วนรายใหญ่ออกไปแบบนี้เห็นทีบริษัทที่พ่อแกอุตส่าห์สร้างขึ้นมาคงได้ล้มละลาย”

“แต่แม่จะให้ผมร่วมธุรกิจกับคนแบบนั้นได้ลงคอเหรอครับ คนที่รักความถูกต้องคนนั้นหายไปไหนซะแล้วล่ะครับ”

“ก็ตั้งแต่พ่อแกตายไปไง”

นภดลถอนหายใจ

“แม่ครับ…เรื่องหุ้นส่วนไม่ต้องกังวลไปนะครับ ผมจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง”

“อย่างแกน่ะเหรอจะมีปัญญาทำได้”

“ผมจะต้องทำได้อย่างแน่นอนและเมื่อถึงวันที่ทุกคนยอมรับผมในฐานะประธานบริษัทได้ เมื่อถึงวันนั้นผมอยากจะให้คนที่อยู่เคียงข้างผมคือ…ปฐวี”

นภดลเอ่ยด้วยความมั่นใจ แม้ว่าผู้เป็นมารดาจะยังไม่ยอมรับเท่าที่ควรแต่เธอก็ไม่ได้ใจแคบขนาดจะกีดกันตั้งแต่เริ่มต้น

แม้ว่าเธอจะยังไม่รู้นิสัยใจคอของคนที่ยืนอยู่ข้างกายของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนแต่เธอก็เชื่อในสายตาของนภดลว่าลูกชายของเธอคงเลือกคนไม่ผิด

“ไว้เมื่อถึงวันนั้นค่อยมาคุยกันอีกที”

เธอเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวจะเดินไปยังที่อื่นแต่เสียงหนึ่งที่ดังขึ้นก็ทำให้เธอชะงักขาไว้

“ขอบคุณนะครับ”

ปฐวีเอ่ยจากใจจริง เขาอยากจะขอบคุณเธอในหลายๆเรื่อง แต่เรื่องหนึ่งที่สำคัญที่สุดคงไม่พ้นเรื่องที่เธอได้ให้กำเนิดนภดลมา

…เพื่อให้ผืนฟ้าได้อยู่เคียงข้างผืนดิน…


หลังจากที่คุณหญิงกาญจนาเข้ามาเจรจาและภูมินทร์ตกลงที่จะไปอเมริกาแล้วนั้นบรรยากาศภายในบ้านก็ตกอยู่ในความเงียบงัน แม้ว่าตอนนี้ผู้เป็นอาจะนั่งกินข้าวอยู่อีกฟากหนึ่งของโต๊ะตัวเล็กแต่ดูเหมือนว่าระยะห่างของพวกเขานั้นยิ่งกว่าคนที่อยู่ไกลคนละซีกโลก

ภูมินทร์นั่งมองคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตารับประทานอาหาร อาวัตรของเขาเอาแต่นิ่งเงียบมาตั้งแต่เมื่อคืน ไม่พูดไม่จา ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีแม้แต่สบตามองกัน หมางเมินเย็นชาใส่กันแบบนี้เจ็บปวดเสียยิ่งกว่าต้องอยู่ไกลกันอีก

เด็กหนุ่มน้ำตารื้นก่อนจะก้มหน้าก้มกินข้าวบ้างเพื่อซ่อนหยาดน้ำแห่งความเศร้าเป็นจังหวะเดียวกับที่เรวัตรเงยหน้าขึ้นมามองทันที ชายหนุ่มเองก็รู้สึกเศร้าไม่ต่างกัน จะทนได้อย่างไรหากข้างกายของเขาไม่มีภูมินทร์

เรวัตรกำลังจะเอ่ยเรียกชื่อเด็กหนุ่มแต่เสียงของผู้มาเยือนก็ดังขึ้นเสียก่อน

“วัตรคะ ฟ้าแวะเอาชามาให้น่ะค่ะ”

อิงฟ้าเดินเข้ามาในตัวบ้านราวกับคนคุ้นเคยทำให้เด็กหนุ่มไม่ค่อยพอใจแต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเธอเป็นแขกคนสำคัญของผู้เป็นอา   

“ขอบคุณนะครับ”

เรวัตรลุกไปหาเธอก่อนทั้งคู่จะพากันเดินออกไปข้างนอก เด็กหนุ่มได้แต่มองตามพร้อมกำมือแน่น

สักพักรถคันหรูก็แล่นเข้ามาในบ้าน คุณหญิงกาญจนาลงมาจากรถก่อนจะเดินเข้ามาในบ้านและได้พบกับเด็กหนุ่ม

“อาของเราไปไหนซะล่ะ”

“อยู่ข้างนอกน่ะครับ”

เด็กหนุ่มเอ่ย หญิงอาวุโสมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะยิ้มอย่างมีความหมายเมื่อเห็นชายหนุ่มกับหญิงสาวเดินเคียงข้างกัน

“เนี่ยเหรอ คนที่บอกว่าขาดมินทร์ไม่ได้”

ภูมินทร์หลับตาลง ในใจนึกอยากจะยกมือขึ้นปิดหูไม่อยากรับรู้อะไร รู้ทั้งรู้ว่าผู้เป็นย่าต้องการจะยุยงให้เขากับอาวัตรแตกกันแต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องคิด

“ทั้งคู่ก็ดูเหมาะสมกันนะ เสียดายที่อาของมินทร์ไม่ยอมแต่งงานด้วย”

“คุณย่าอย่าพยายามทำให้เราแตกกันเลยครับ เพราะยังไงมินทร์ก็รู้ว่าอาวัตรคงไม่เห็นใครสำคัญเท่า มินทร์อย่างแน่นอน”

“ความรักมันไม่จีรังหรอกนะ วันนี้รักพรุ่งนี้อาจจะหมดรักก็ได้”

“แต่ความรักของมินทร์จะไม่เป็นอย่างนั้นแน่นอนครับ”

คุณหญิงกาญจนายิ้มอย่างมีนัยสำคัญ เธอรู้ว่ายังไงเรวัตรก็ไม่มีวันที่จะยอมให้ภูมินทร์ไปไกลตัวแต่ชายหนุ่มคงไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ตัวเองคิดจะทำอยู่นั้นกำลังทำร้ายเด็กหนุ่มและเมื่อถึงวันที่ภูมินทร์ทนไม่ได้ ผู้เป็นหลานชายก็จะยอมไปอยู่กับเธอแต่โดยดี

สักพักชายหนุ่มก็พาหญิงสาวเดินเข้ามาในตัวบ้าน ทันทีที่เห็นคุณหญิงกาญจนาอิงฟ้าก็ยกมือไหว้อย่างนอบน้อมพร้อมทั้งส่งรอยยิ้มให้ทำให้คุณหญิงรู้สึกเอ็นดูไม่น้อย

“ถ้าผมยอมแต่งงาน คุณหญิงจะไม่พามินทร์ไปอเมริกาด้วยใช่ไหมครับ”

ชายหนุ่มเอ่ยถาม คำถามนั้นทำให้ภูมินทร์มองผู้เป็นอาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม

“ใช่…ตามที่เราได้ตกลงกันไว้เมื่อคืน”

“ครับ…ผมจะแต่งงานกับฟ้า”

“มินทร์ไม่ให้อาวัตรแต่ง”

เด็กหนุ่มตะโกนขึ้นมาค้านทันทีก่อนจะเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่และรั้งมืออบอุ่นคู่นั้นแต่เรวัตรไม่แม้แต่จะชายตามอง

“หนูชื่ออิงฟ้าค่ะคุณหญิง ที่บ้านทำไร่ชาอยู่ข้างๆกันนี่เองค่ะ ถ้าไม่รังเกียจเชิญไปที่บ้านได้นะคะ”

คุณหญิงกาญจนายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของเรวัตรในครั้งนี้ อย่างน้อยเธอจะได้รับหลานของเธอไปดูแลเพื่อชดเชยที่ครั้งหนึ่งเธอไล่ลูกชายของเธอออกจากบ้านจนไม่ได้พบหน้าเลยจนกระทั่งวันที่ลูกชายของเธอหมดลมหายใจ

เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังถล่มทลายลงต่อหน้า แค่คำพูดนั้นก็ทำร้ายให้เจ็บพอแล้วแต่การกระทำที่เขาเย็นชาหมางเมินที่เขาไม่เคยได้รับเลยสักครั้งกลับทำร้ายให้เจ็บมากกว่า

เมื่อทั้งสามคนเดินออกจากบ้านไปแล้วนั้นเด็กหนุ่มก็มองภาพนั้นด้วยดวงตาที่พร่ามัวไปด้วยหยาดน้ำตา หัวใจรู้สึกปวดหนึบ เจ็บจนร่างกายชาไร้ความรู้สึก แม้แต่จะหายใจยังยากลำบาก

ภูมินทร์เดินกลับเข้าไปในห้องนอน เปิดลิ้นชักที่หัวเตียงและหยิบบางอย่างออกมา เสียงดังแกรกๆๆก่อนที่จะเผยให้เห็นใบมีดคมกริบสะท้อนแสงอาทิตย์จนแวววาว เด็กหนุ่มจรดคมมีดลงบนผิวเนื้อบางที่ข้อมือก่อนจะหลับตาลงราวกับกำลังชั่งใจในสิ่งที่จะทำต่อไป

การกระทำอย่างนี้คงอาจจะเป็นแค่เรื่องโง่ๆของคนๆหนึ่ง แต่คนๆนี้คงไม่อาจอยู่ต่อไปถ้าจะต้องเห็นคนที่ตัวเองรักมากที่สุดแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น

“อาวัตรครับ มินทร์รักอาวัตร รักจนไม่อยากเสียอาวัตรให้ใครคนอื่นจริงๆ”

เด็กหนุ่มเอ่ยราวกับคนกำลังพร่ำเพ้อก่อนจะกดคมมีดเฉือนลงบนผิวเนื้อจนของเหลวสีแดงฉานไหลไปตามท่อนแขน ภูมินทร์หลับตาลงทั้งคราบน้ำตาก่อนจะปล่อยให้ข้อมือข้างที่ถูกย้อมสีชาดตกลงข้างตัวจนไปเลอะกับผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาด

สายลมหอบใหญ่ผ่านบานหน้าต่างเข้ามากระทบโดนกรอบที่มีรูปคู่ของภูมินทร์และเรวัตรหล่นลงกระแทกพื้นจนกระจกแตกละเอียด แม้ว่าเด็กหนุ่มจะได้ยินเสียงนั้นแต่ก็ไม่อาจจะจะขยับตัวไปไหนได้ ดวงตาที่ค่อยๆหรี่ลงยังคงมองเห็นภาพรอยยิ้มของคนที่รักแสนรักก่อนเปลือกตาจะปิดลง

…อาวัตรของมินทร์…

2BCon…

มาอัพต่ออย่างรวดเร็วคับ ฮ่าๆๆ…ก็อย่างที่บอกล่ะคับเดี๋ยวพอทุกๆเรื่องคลี่คลายก็จะปิดตัวนิยายเรื่องนี้แล้วซึ่งก็น่าจะใกล้แล้วแต่ยังไม่ได้กะว่าอีกกี่ตอนนะคับ ขอให้ช่วยติดตาม คอมเม้นต์ไปเรื่อยๆนะคับ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ให้กันคับ

ตอบเม้นต์
heefever- - > ดราม่าก่อนหวานคับ ไนท์ชอบแบบอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ฮ่าๆๆ โอ๋ๆๆ ดีกันนะคับอย่าโกรธกันเลย ส่วนเรื่องปล้ำลิงเนี่ย เอิ่ม…ตามสบายคับ ฮ่าๆๆ
 win200- - > คุณย่าใจร้ายจริงๆคับ งือๆๆ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
Églantier✿- - > คุณย่าแอบโรคจิตนิดนึงน่ะคับ จจริงแกก็แค่อยากชดเชยในส่วนที่ไม่ได้ทำน่ะคับ แต่อย่างว่าคุณย่ามาช้าไปจริงๆ
samsoon@doll- - > โหห…มาโหมดโหดคับจะฆ่าคุณย่าหมกไร่ส้มทีเดียว ใจเย็นนะคับเดี๋ยวไนท์เคลียร์ให้ ฮ่าๆๆ
mutoo- - > สงสัยงานนี้คุณย่าจะโดนโหวตให้เป็นนางร้ายน่าตบประจำปี ฮ่าๆๆ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
roseen- - > คุณย่าแค่อยากชดเชยให้หลานน่ะคับแต่กลายเป็นทำผิดอย่างมหันต์ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
Nus@nT@R@- - > เดี๋ยวไนท์เคลียร์เรื่องคุณย่าให้นะคับ แต่ขออุบไว้ก่อนว่าจะเป็นยังไงต่อไป ฮ่าๆๆ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
berlyn- - > ใช่คับ รักแท้ย่อมมีอุปสรรคมากมายเป็นธรรมดา คู่กันแล้วไม่แคล้วกันคับ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
4life- - > ตอนแรกก็กะจะให้หนีตามกันไปแหละคับแต่ดูไม่ค่อยสะใจเท่าไหร่ ฮ่าๆๆ
iforgive- -> คือคุณย่าเพิ่งหาคุณหลานเจอน่ะคับ ฮ่าๆๆ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์คับ
padigree- - > เป็นคำนิยามคุณย่าเลยล่ะคับครบรสเลย ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
BeeRY- - > ไนท์อยากให้รักแท้มีอุปสรรคบ้างคับคุณเบียร์อาจจะดูน่าเบื่อ น่ารำคาญไปบ้างแต่มันก็เป็นสีสัน ปล เรื่อง Singular พูดกี่วันก็ไม่จบคับ จริงๆไนท์ชอบพี่นัทมากกว่าคือตัวจริงดูดีมาก ^^
tawan- - > เศร้าก่อนหวานคับ ฮ่าๆๆ ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
yayee2- - > ขอบคุณนะคับคุณพี่แก้วสำหรับคอมเม้นต์ จริงๆน้องก็เด็กมอปลายโตแล้วล่ะคับ จริงๆคุณย่าอยากชดเชยให้ล่ะคับแต่กลายเป็นผิดพลาดไปหมด ต้องตามอ่านตอนต่อไปนะคับ ^^
tuek- - > ใช่คับเข้ามาตอนเขากำลังอินเลิฟสุดๆอยู่เลย มีอันต้องพลิกผัน ปล ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับ
King_Arthur- - > คุณเอ็มคับ แปะไว้อย่าลืมมาอ่านนะคับเดี๋ยวไม่งั้นน้องมินทร์จะงอน ฮ่าๆๆ
PEENAT1972- - > ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคับคุณพี่นัท คุณย่าสงสัยจะน่าโดนตืบจริงๆ คุณพี่นัทได้ใจมาก ติดตามอ่านและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคับ ปล รอนิยายคุณพี่นัทนะคับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-11-2010 20:34:43 โดย tonight »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
เออ  เอาเข้าไป  เจ็บที่ใจแล้วก็เจ็บที่กายซะด้วย
ดูสิเกมนี้จะชนะ  อาวัตรก็นะ  ระยะทางมันสำคัญมากเลยเหรอ
การแต่งงานกับคนอื่นเพื่อให้มินทร์อยู่เนี่ยะ
เขาเรียกว่าใกล้กาย  แต่ใจห่างกันสุด ๆ ทำได้งัย

ออฟไลน์ heefever

  • 영원히 그대만 사랑해
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1158
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-0
น้องมินทร์ ทำไมทำแบบนี้ งือๆ :m15:

อาวัตร รีบ ๆ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ ถ้ามาไม่ทันช่วยน้องมินทร์ละก็น่าดู


คุณย่า รีบๆ กลับอเมริกาไปเลยไปชิ้วชิ้ว ชอบจริงขัดขวางความรักของคนอื่นเนี่ยตั้งแต่พ่อยันลูก
ต้องให้ตายจากกันไปหมดก่อนใช่มั้ยถึงจะสาแก่ใจอะ ว้อยยยยยยยยยย เครียดดด :z3:

ส่วนนังอิงฟ้า ช้านเกลียดแก :beat:


ปล้ำลิง  ทำไมชั้นอินแบบนี้เนี่ย

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
ยิ่งอ่านยิ่ง้กลียดอางอิงฟ้าจริงๆ ชื่อก้กระแดะมากๆ อิงนรกเสียมากกว่าโผล่มาทีไร ทำชั้นอารมณ์เสีย

ME/สางเปียใส่ :m19:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-11-2010 21:22:22 โดย samsoon@doll »

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
ตายแล้วไม่นะน้องมินทร์ทำไมทำแบบนั้น
ยัยคุณย่า ยัยอิงฟ้า อาวัตร จะรู้ตัวไหมว่าผู่ใหญ่ทั้งสามคน รุมทำร้ายเด็กคนหนึ่งอย่างไม่น่าให้อภัย

ออฟไลน์ จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า

  • I LOVE MY SMILE
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1892
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +103/-4
ไม่นะน้องมินทร์ ไอ้อาวัตรรีบกลับมาเลยนะ ไงล่ะย่า  ห้ามรุ่นลูกไม่พอ ยังมายุ่งกับหลานอีก ไม่เลี้ยงแล้วยังมาทำร้ายอีก :z6:

ไรเตอร์มาต่อด่วนเลยนะ ฮื่อออออออออออออออออ :o12:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
อีแก่เลวแม้กระทั่งลูกยังไล่ออกจากบ้านมาต้องการอะไรกับหลาน  ลูกมันเองมันยังไม่รู้ใจมันจะมารู้อะไรในใจหลานอีแก่เห็นแก่ตัว :beat:

win200

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
แม่อาดลก็น่ารักดีนะ ว่ามั้ย
ปูลิง เบื่ออาวัตรแล้วนะ ทำไมทำแบบนี้

ออฟไลน์ PEENAT1972

  • Red Rhino
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +563/-106
คนบางคนพยายามเหนี่ยวรั้งความรักไว้กับตัวเองให้นานที่สุด
โหยหาความรักและกระหายในรักแม้ว่ารักนั้นอาจจะแลกมาด้วยอะไรหลายๆ อย่าง และอาจจะต้องสูญเสียแม้แต่ลมหายใจของตน
แต่จะมีใครสักคนไหม
ที่จะหยุดจะห้ามความรักที่ล้นปริ่มออกจากใจ นอกจากจะหยุดไว้ได้ด้วยลมหายใจของตนเท่านั้น
 
ปล. เรื่องของฉันที่คุณถามมา คาดว่าจะมาอัพให้อีกสัก 2 - 3 วันคะ

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
ต้องการทดแทนหรืออยากจะลบล้างความผิดพลาดในอดีตหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้ามันต้องแลกมาด้วยความทุกข์ของหลานตัวเองก็ยอมงั้นเหรอคะคุณย่า?
อิงฟ้า ทำตัวไม่สมชื่อเลย .. ไม่ชอบเลยจริงๆ กลับที่ของเธอไปซะทีเหอะรำคาญจัง - -"
อาวัตร .. เพราะอยากอยู่ใกล้ๆ แต่ลืมไปหรือเปล่าว่าสิ่งที่เลือกมันทำร้ายทั้งตัวเองและคนรักน่ะ TT ไม่มีความสุขหรอกนะ
น้องมินทร์ .. ทำไมทำงี้ล่ะลูก .. รู้ว่าทรมานจะแย่ (แน่ล่ะ เชื่อได้ว่าหนูไม่แคร์อะไรคุณย่าที่ไม่ได้รู้สึกผูกพันอยู่แล้ว)
แต่ถ้าเป็นอะไรไปก็จะไม่มีโอกาสได้อยู่กับคนที่รักอีกเลยนะ TT
งื้อออ ปวดใจจัง  :monkeysad:

ส่วนอีกคู่ ยังดีที่คุณแม่ไม่ได้พยายามกีดกันแต่แรกอย่างไร้เหตุผลเนอะ
แต่แองจี้นั่นก็น่าไม่อายจริงๆแหละ ลูกเค้าหรือก็ไม่ใช่ แล้วยังจะมายัดเยียดโดยเอาข้อผูกมัดทางธุรกิจเป็นข้ออ้างอีก
 :เฮ้อ:

ปล. ยังไม่ได้เริ่มอ่านอีกเรื่องเลยค่ะ เห็นชื่อเรื่องแล้วกลัวอิ่มมาม่าจัง 555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด