ชอบเรื่องนี้ม๊ากกกกกมากกกกกค่ะ หลายฉากที่อยากร้อง(แต่น้ำตาไม่ไหล)
หลายครั้งที่พออ่านเสร็จก็นั่งคิดคนเดียวเงียบๆ และรู้สึกเหมือนกับว่า ตัวละครเหล่านั้นมีชีวิตจริงๆ
อ่านแล้วทำให้สามารถจินตนาการภาพได้อย่างง่ายเลยล่ะค่ะ(ยกเว้นอาหาร ที่นึกยังไงก็นึกไม่ออก = =)
อ่านจบใช้เวลาเพียง 3 วัน ไม่ต้อง โอ้โห!..... หรอกนะคะ ก็อ่านมันเกือบทั้งวันทั้งคืน ไม่จบใน3วันก็ให้มันรู้ไป
ชอบมาก ติดงอมแงม ล่าสุดนั่งอ่านเรื่องราวของพี่หมอ อยากบอกว่าปลื้มมมมมากกก
คิดไว้แล้วเชียวว่าพี่หมอต้องเป็นหลวงพินิจแน่ๆ อ่านตอนฉากที่ปอกับมาปัจจุบันแล้วอยู่จนแก่เฒ่า
ก็แอบคิดว่าอาจต้องได้กลับไป เพราะดูแล้วพี่หมอจะฝังใจกับปอมาก ฉะนั้นมันต้องมีอะไรบางอย่าง
แล้วก็ได้กลับไปจริงๆ แต่ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ได้กลับมา แต่พอไปๆมาๆ ถ้าไม่กลับมาอนาคตก็จะเปลี่ยนด้วย
เพราะดูแล้ว คงได้อยู่ยาวจนแก่แน่ๆ ถ้าไม่มีเรื่องประหารน่ะนะ
แต่ต้องบอกว่ารักเรื่องนี้มากค่ะ ชอบอ่านแนวพีเรียดด้วย เพราะเราเป็นคนเชื่อเรื่องมิติและกาลข้ามเวลา
เพราะมีนักวิทยาศาสตร์ที่สันนิษฐานว่า มีมิติหรือโลกขนานกับเราอยู่ และอาจมีเป็นร้อยๆล้านๆนับไม่ถ้วน
แล้วยังในพระพุทธศาสนาที่มีเรื่องของมิติกับเวลาที่พระพุทธเจ้าได้กล่าวเอาไว้อีก
อัลเบิร์ตก็บอกว่า วิทยาศาสตร์มีส่วนมาจากพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็น ปรากฎการณ์ต่างๆที่เกิดในโลก
แรงโน้มถ่วง หรืออะไรก็ตามแต่ ทั้งเรื่องที่วิทยาศาสตร์สามารถพิสูจน์ได้และยังพิสูจน์ไม่ได้อีก
ล้วนมีบันทึกในคัมภีร์พระไตรปิฎก..........
ใครจะว่าเรางมงายหรือไร้สาระเพ้อฝัน นั่นก็สุดแต่จะคิด
เพียงแต่เราเชื่อว่า ไม่ได้เพียงมนุษย์อย่างเราๆที่อาศัยอยู่บนโลกเรานั้น และไม่ได้มีเพียงโลกของเราเท่านั้นที่มีมนุษย์อาศัยอยู่
โลกคู่ขนาน หรือ โลกต่างมิติ อาจจะมีจริงหรือไม่มีจริง อันนี้ก็ไม่รู้ นกจากจะได้เห็นกับตา(ซึ่งคงไม่มีวันนั้น)
ฉะนั้น จินตการสำคัญกว่าความรู้ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
หากไม่ลองจิตนาการ เราก็ไม่อาจรู้ว่าโลกที่เราบอกว่ากลมหรือรีนั้น มีลักษณะเป็นช่นไร
ที่เค้าบอกว่าน้ำจะท่วมโลก ถ้าเราไม่ได้จินตนาการว่าน้ำท่วมโลกเป็นเช่นไรก่อน ก็คงไม่วิตกกังวลกันขนาดนั้นหรอกจริงไหม
เพราะจินตนาการว่าน้ำท่วมโลกมันต้องเป็นไหนแบบไหน เราถึงได้หวาดกลัวและเสียขวัญ
ถึงได้บอกว่าจินตนาการสำคัญกว่าความรู้ เพราะต่อให้มีความรู้สักเท่าไหร่ แต่พอได้ลองจินตนาการแล้วล่ะก็
ความรู้ก็ไม่อาจเทียบเท่าความยิ่งใหญ่ของความคิดคนได้เลยแม้แต่น้อย ดีไม่ดี ความรู้ก็มาจากสิ่งที่มนุษย์คิดค้น
และลองจินตนาการ ประดิษฐ์สิ่งต่างๆขึ้นมา จนได้มีเราในทุกวันนี้ ทุกสิ่งล้วนมาจากความคิดของเผ่าพันธุ์เราทั้งสิ้น
สุดแล้วแต่จะบรรยายได้
ขอจบเพียงเท่า 5555 พล่ามมาซะยาว คาดว่าคงไกลจากเนื้อเรื่องจริงๆไปนานแล้วแหละ
หัวข้อ: A moment in Siam กาลครั้งหนึ่ง ณ สยาม [แจ้งข่าวจ้า] P.111 (อ่าน 1119168 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก