ชอบเรื่องมากๆเลย ชอบแบบชอบมากๆ
ทั้งถ้อยคำการบรรยายภาพทำให้เหมือนเข้าไปอยู่ในยุคสมัยของ ร.5 เลยจริงค่ะ
อ่านแล้วหน่วงตาม หน่วงมากๆเลยค่ะ ใจนี่อินไปเต็มที่แล้ว
ชอบหลายๆคำในเนื้อเรื่องนะคะ อย่างเช่น
"เราอยากเป็นเขา และก็ปฏิเสธที่จะเป็นเรา"
“เรานับถือทุกประเทศ ยกเว้นตัวเราเอง”
เรื่องนี้สอนอะไรได้หลายอย่างเลยค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกนึกถึงบรรพบุรุษที่ท่านอุตส่าห์ทำไว้เพื่อลูกหลาน
ซึ่งในบ้างมุมอ่านเองก็รู้สึกผิดเองเลยน่ะค่ะ เพราะตัวเองก็เป็นอย่างที่พูดไว้จริงๆ
ส่วนตัวแล้วรู้สึกชอบตัวละครทุกตัวที่บรรยายถ่ายทอดออกมาราวกับว่ามีตัวตนจริงๆ
ตัวละครที่ประทับใจรองลงมาจากหลวงพินิจและปอก็คือสนเลยค่ะ
รู้สึกชื่นชมตัวละครนี้มาก สนเป็นคนดีๆจริง เค้าทำทุกอย่างโดยที่ไม่ได้หวังอะไร
พออ่านใกล้จะถึงตอนจบรู้สึกมันเป็นปม ปมที่มันยังตราตรึงในความคิด
ปมที่ได้อ่านแล้วลืมไม่ลง ทั้งๆที่รู้ว่าเนื้อเรื่องจบแล้วแต่ความรู้สึกมันยังเป็นปมอยู่อย่างงั้น
ปมในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าเนื้อเรื่องไม่ดีอ่านแล้วไม่เข้าใจหรอกนะคะ
จะอธิบายไงดีละ มันเป็นเหมือนตะกอนที่ยังไงก็ยังไม่สลายหายไปจากใจน่ะค่ะ
หาอ่านได้ยากนะคะ นิยายเฉพาะกลุ่มที่มีเนื้อหาดีๆเช่นนี้
ส่วนตัวเราชอบนิยายแนวพีเรียดด้วยสิ แต่หาอ่านได้ยากเหลือเกิน
รู้สึกโทษตัวเองมากที่ทำไมเพิ่งนึกจะมาเรื่องนี้ตอนนี้ ทั้งๆที่ก็เห็นเรื่องนี้มาตั้งนาน
ยังอยากได้เรื่องนี้มาเก็บไว้เป็นที่ระลึกอยู่นะคะ
ในใจยังแอบหวังว่าอาจจะมีเปิดจองรอบสองนะคะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ ที่เขียนนิยายดีๆแบบนี้มาให้เราได้อ่านกัน
หัวข้อ: A moment in Siam กาลครั้งหนึ่ง ณ สยาม [แจ้งข่าวจ้า] P.111 (อ่าน 1247007 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก