หัวข้อ: A moment in Siam กาลครั้งหนึ่ง ณ สยาม [แจ้งข่าวจ้า] P.111

[CheeTah]

จบเศร้าใช่มั้ย จะได้ทำใจไว้ล่วงหน้า TT

[silverspoon]

ขอแปะเพลงนี้ แล้ววิ่งออกไปเช็ดน้ำตานอกกระทู้ 

http://www.youtube.com/v/3lObL3mhEec

[cotone]

เฮ้อ นะ อย่างน้อยก็ยังได้เป็นเพื่อนกันนะ...

หมอปีย์เป็นคนที่เข้มแข็งมากๆเลย เป็นผู้ชายที่ดีมากๆ แล้วก็มีความรักที่ดีมากๆด้วย การที่จะยอมทำให้ได้ทุกอย่างเพียงแค่เอ่ยปากขอเนี่ย จะต้องใช้ความรักเยอะมากๆเลย

ชอบที่หมอปีย์พูดว่า เป็นได้ทุกอย่างที่อัชย์อยากให้เป็น ถึงต่อจากนี้จะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่อย่างน้อยหมอก็ได้ทำเพื่อคนที่หมอรักแล้วนะ บางครั้งเหตุผลมันก็ยิ่งใหญ่เกินไปจนมันเอาชนะความรู้สึกได้เหมือนกัน

เฮ้อ..ใกล้จบแล้วต้องเม้นยาวๆ โอยยยย ต้องคิดถึงเรื่องนี้แน่ๆเลยค่ะTT^TT

[tartar]

โอ๊ยยิ่งใกล้จบยิ่งปวดใจ

[Alone Alone]

ปวดใจ สงสารทุกคน T_T

[mr.tou_chi]

เศร้าอ่ะ ไม่อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ กลัวตอนจบทำใจไม่ได้  Y_Y ขอพักไปทำใจก่อนนะ หมอปีย์ กับ พ่ออัชย์ โอ๊ยเครียด...      

[Oilsaoo]

เศร้าอ่ะ กลัวจบเศร้า
ขอไปทำใจเเป๊ปหนึ่ง

[Gallavardin_phen]

 
เสียน้ำตาไปหลายปี๊บเพราะตอนล่าสุดดดดดดดดด
หมอปีย์น่าสงสารจังงงงงงงงง 
เจ้าบ้าของเราก้อยังคงเป็นเจ้าบ้าคนเดิม ง่าาาา
ยัยคำแก้วววววววน่าจับไปอยู่เรือนหลังสวนแล้วปล่อยให้ตายตามเจ้าแดงไป >,,<

[อ๊บๆ]

โอ้ววววววว. .ม่ายยยจริงงงงง มาถึงตอนนี้ ความดันในร่างกายลดต่ำ....เลือดสูบฉีดไปเลี้ยงหัวใจไม่เพียงพอ.. ....เหมือนใจดวงน้อยๆดวงนี้จะขาดตาม... พ่ออัชย์ กับ  หมอปีย์ ของข้าาาาาาาาาาา
....
..
.
ปล. อิเม้ย อยู่ที่ใดมาเอา อินางคำเเก้ว ไปเก็บบั้นเด๋วนี้ 

[kyoya11]

ทำไมเป็นแบบนี้

[๛ﾞ★βra_11!☆ﾞ]

โห เปิดเข้ามาเห็นคอมเม้นไม่กล้าอ่านเลย
น่ากลัวมาก ว่าแล้วก็ไปอ่านดีกว่า
----------------------------------
  ขอจบแบบแฮ๊ปปี๊ไม่ได้หรอ
เป็นของขวัญวันปีใหม่ไงคะพี่เป็ด
ไม่อยากให้จบเศร้าจริงๆนะ ความรู้สึกมันต่างกันมากก
แต่ดูจากภาพแรกของเรื่องแล้ว...
 

[คุณหมาหยอกไก่]

ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

[→Yakuza★]

ขอแบบแฮบปี้ รักกันเถอะนะ

ไม่งั้นโป้งงงงง 

[dezzetoeiiz]

 
จะเศร้าไปถึงไหนกันนนนนน น่าสงสารกันทั้งคู่จริงๆ อ่านเรื่องนี้แล้วคิดว่ามันน่าจะจบเหมือนเรื่องจิน ใช่มั๊ยคะเนี่ย
เฮ้อออ เอาน้ำตาไปล้านลิตร 

สงสารทั้งพ่ออัชย์ทั้งหมอปีย์ รักนี้ไม่มีวันจะสมหวัง โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

[ohuii]

คนอ่านอยากจะเอาหัวโขกกำแพงตาย 

สงสารพ่ออัชย์ ส่งพ่ออัชย์กลับปัจจุบันก่อนดีไหม (ใจไม่ดี)

เฮ้อ ใกล้จบแล้ว แต่ไม่อยากเดาตอนจบ หากอดีตอยู่ร่วมกันไม่ได้

..ก็ขอให้ได้อยู่ด้วยกันตลอดในสมัยปัจจุบันทุกภพทุกชาติไป...

[MOMIKI]

สะเทือนจิตตต T____________T

[makokabba]

อื้อหืออ แน่นหน้าอกมากกับการอ่านตอนนี้
มันอึดอัด มันจุกแบบบอกไม่ถูกเลยทีเดียว 

[supery]

จะให้หมอแต่งงานกับคำแห้วจริงๆเหรอ (อยากเรียกแบบนี้อะ ให้หล่อนแห้วๆไปซะ)

[Alphas]

บีบหัวใจจริงๆ พ่ออัชย์เอ้ย
ถ้าพ่ออัชย์กลับไปกรุงเทพ หมอปรีย์จะทำเยี่ยงไร
 

[aj_yj]

ฮืออออออออออออออออออออออออออออ
เศร้ามาก... ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลไปหมดแล้ว
เราจำตินแรกได้ที่พ่ออัทย์เจอกระดาษแผ่นนึงในสมุด
ที่เขียนประมาณแม้กาลเวลาจะพรากเจ้าไปแต่เราจักรอเจ้าตลอดไป
หรือมันจะจบอย่างนั้น!?  ฮือออออออออออออ
ไม่นะ การรอคอยแบบที่ไม่รู้จะต้องรอถึงเมื่อไหร่มันเจ็บมากเลยนะ
มันจะเศร้าและเจ็บปวดมากเลยนะ แง้งงงงงงงงงง T[]T

[mybomkub]

โอ้วววววว จะเป็นไงต่อนี้ๆๆ

[Ciin]

เส้า น้ามตาคลอ TT

น่าสงสารทั้งคู่เลยค่ะ
แต่ก้รู้สึกว่าที่อัชญ์ทำไปน่ะ ถูกแล้ว
เหนแก่อนาคตของหมอปีย์ 

[PAAPAENG~]

ฮืออออออ  ไม่เอา  ไม่จบแบบนี้
คนสมัยก่อนก็เป็นเกย์ได้นี่นา!!

หมอปีย์อย่ายอมแพ้แบบนี้
พ่ออัชช์อย่าทำแบบนี้
ช่วยรักกัน  อยู่ด้วยกันตลอดไปทีเถอะ  ToT

[pangfullny]

ทำไมมันเศร้าเยี่ยงนี้ T^T

[sam3sam]

    

[Zarch_Chabu_Chabu]

T-T  พาหนีตามกันมายุคปัจจุบันเลยครับ

[wan]

ในความทุกข์ระทม ก็ยังคงเหลืออยู่ซึ่งความรัก ห่วงใย ในกันและกัน 
มาดูทางออกของปัญหานี้ต่อไป ว่าคุณนนท์จะหาทางออกมาเยี่ยงไร
+1ให้กับทางออก 

[Cc-kun]

สองคนนี้ถนัดทำให้ตัวเองทุกข์จริงหนอ

[MokGaLaKom]

ฮื่อๆ กลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว
พ่ออัชย์ต้องกลับไปภพปัจจุบันจริงๆหรอ จะไม่ได้อยู่กับหมอปีย์จริงๆหรอ
เพราะพ่ออัชย์กลับไปใช่ไหม หมอปีถึงเขียนกลอนทิ้งไว้
หรือว่าพ่ออัชย์กลับไปแล้วไปแจ่กับหมอปีย์ที่กลับชาติมาเกิดในภพปัจจุบัน
หรือว่าจะเป็นพี่หมอที่อยู่ตอนต้นๆเรื่อง แงแๆ ไม่เอานะยังไงก็จะเอาหมอปีย์คนเดิม
(เวิ่นเวอร์ไปมากมาย คิดเองเออเองหมดเลยเรา)

[moonoi_sert]

 :m15:รักกันแต่มิอาจครองคู่กันได้ เพราะผิดขนบธรรมเนียมประเพณี นี่แหละความรักที่เสียสละซึ่งกันและกัน ต่างคนต่างก็ทรมานเพื่อให้อีกฝ่ายไม่ต้องเจ็บปวด แต่สุดท้ายก็ไม่วายต้องเจ็บปวดกันทุกคน