ความรู้สึกที่ได้ติดหนังชุดนี่ มีความสุขจัง ฮ่าๆๆ
เดี๋ยวมาต่อให้นะครับ
*******************************************************
ผมเดินออกมานอกร้าน ยังมึนๆกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา สรุปไอไก่ไม่ใช่เด็กเสิร์ฟสิ แต่เป็นเด็กดริ๊งหรืออาจร้ายกว่านั้น ผมไม่เข้าไปข้างในครับ นั่งรออยู่ข้างนอก พักนึงมีคนโทรมาหาครับ
“ ดิษเหรอ มีไรอะ ” เป็นท่านวากดิษ
“ น้องไม่อยู่หอพัก ไปไหนล่ะ ” เออว่ะ ไม่ได้บอกวากดิษไว้ซะด้วยสิ
“ เราอยู่แถวๆ ........... ” ผมบอกสถานที่
“ แอบหนีเที่ยวเหรอ มิน่างานการไม่ทำ ” โห มันเหน็บกึ่งว่าเลยอะ
“ มาหาน้องอะ น้องมันมีปัญหา ”
“ งั้นมาหาพี่ด้วย พี่เริ่มจะมีปัญหาละ ” อ้าว มึงพูดแบบนี้ กูต้องรีบกลับใช่ปะ เหอะๆๆ
ผมไม่รอเจอกับไอไก่ เพราะกลัวดิษมันโกรธเอา ช่วงนี้มันยิ่งไม่พอใจเรื่องที่ผมไม่ไปช่วยงานมันอยู่
“ พี่ไปไหนล่ะครับ ไหนว่าจะรอด้านนอก ” ไอไก่ตัวดีโทรมาละครับ
“ พี่มีงานด่วน ต้องกลับก่อน ” ผมตอบไอไก่
“ แฟนพี่โทรตามแน่เลย พี่ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจหลอกพี่ เงินเดือนออก ........ ”
“ เออๆ เราไม่ต้องรีบร้อนหรอก พี่ช่วยเพราะเต็มใจช่วย เราไม่ได้ฝืนใจพี่ ”
“ ............... ” เงียบเลย
“ ฟังอยู่ไหมไก่ ”
“ ครับ ผมฟังอยู่ ....... พี่คงลำบากใจที่จะเจอหน้าผมใช่ปะครับ ” ไปกันใหญ่เลย
“ ไม่ใช่ พี่มีธุระจริงๆ เอาไว้เราเจอกันที่มหาลัยก็ได้ ”
“ ครับ ผมวางสายนะครับ ”
ไก่ น้องที่อยู่คณะเดียวกับไอจ้าว เป็นผู้ชายตัวผอมๆครับ สูงปานกลาง แต่ผิวขาวครับ หน้าตาซื่อๆ ผมคิดว่าน้องมันต้องมีปัญหาลึกๆที่ต้องมาทำงานแบบนี้ เท่าที่ผมสังเกต มันดูไม่มีความสุขที่ต้องทำงานอย่างนี้
“ ไป ...... ไหน ...... มา ” พอผมกลับมาที่หอพัก ท่านวากดิษถามเสียงเย็นเชียวครับ
“ ไป ........ ไปหาน้องมาไง ”
“ น้องคนไหน พี่รู้จักหรือปล่าว ” มีซักๆ
“ ไม่รู้จักหรอก ”
“ ไปหาทำไมเหรอ ” ผมไม่หงุดหงิดกับคำถามของมันนะครับ เพราะผมรู้ว่า มันต้องการให้ผมพูดไปยาวๆ ถ้าผมตอบสั้นๆมันจะถามไม่หยุด
“ เออๆ น้องชื่อไก่ มันทำงานแบบเดียวกับที่ไอแบงค์เคยทำอะ ”
“ หืม รู้จักเค้าได้ยังไง ” ผมเล่าตอนที่บังเอิญไปได้ยิน กับได้เห็นตอนมันร้องไห้ และเล่าเรื่องยืมเงินด้วย
“ อะไรนะ ให้ยืมเงิน รู้จักมันแค่ไหนถึงให้ไปน่ะ ” ผมถอนหายใจเฮือก
“ สงสาร ”
“ ต่อไปไม่ต้องเร่จ่ายให้พวกนี้หมดจังหวัดเราเหรอ ”
“ ตลกละๆ มันเป็นน้องไอจ้าวหรอกเลยช่วย ” ดิษนั่งนึก
“ จ้าว ...... น้องของจักรที่ให้นาฬิกาสื่อรักกับน้องมาใช่มะ ” มึงนี่จำแม่นเกินไปละ
“ เออ จ้าวนั่นแหละ ”
“ คิด อย่าช่วยเหลือเค้าเลย ” ผมไม่ค่อยพอใจกับสิ่งที่ดิษพูดมานิดหน่อยครับ
“ ช่วยแค่นิดๆหน่อยๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตนี่ เงินก็เงินเรานะ ” ดิษเริ่มจะปั้นหน้าดุใส่ผม
“ ใช่สิ เงินคิมนี่ ” พอพูดจบมันก็ลุกไปหยิบเสื้อกันหนาว เหมือนเตรียมจะกลับเลยครับ
“ ไปไหนอ่า ไหนว่านอนนี่ ”
“ ไม่มีอารมณ์อยู่ด้วย ไม่อยากโกรธน้อง ” เอาซะกูรู้สึกผิดเลย
“ น่านะ ขอโทษๆ ไม่ทำแล้วก็ได้ ” ผมเดินไปกอดมันจากด้านหลัง มันดิ้นๆเป็นผู้หญิงเลยครับ
“ ปล่อยพี่ น้องอยากมีอิสระ พี่ก็จะไม่ยุ่งไง นอนคนเดียวเลย ” อันนี้น้อยใจละ ฮ่าๆๆๆ ตัวอย่างควาย งอนเป็นเด็ก
“ ไม่ได้พูดแบบนั้นน้า ขอโทษๆ ”
“ .............. ” ดิษหยุดดิ้น หันหน้ามามองผม
“ งั้นขอพิสูจน์หน่อยสิ ”
“ เฮ้ยๆ จะทำอะไรอะ ” ไอดิษมันดันผมไปใกล้ๆเตียงนอน
“ ทำอย่างที่คิมคิดอยู่ไง ” มันจูบผมเบาๆ แล้วประคองผมนอนลงที่เตียง จากนั้นก็ ....... นะ
“ น้องรู้ไหมว่าทำไมพี่ถึงไม่อยากให้น้องยุ่งกับคนอื่น ” หลังจากที่มันสบายตัว (ผมก็สบายอยู่นะ ฮ่าๆๆ) ดิษกับผมนอนคุยกันอยู่ที่เตียง
“ กลัวเรานอกใจ ”
“ หึหึ เรื่องนั้นไม่ใช่หรอก น้องดีกว่าเมื่อก่อนมาก ” ฟังเหมือนชมเนอะ
“ งั้นกลัวอะไร ”
“ หันหน้ามานี่ ” เดิมทีมันกอดผมจากด้านหลังครับ ตอนนี้มันพลิกตัวผมมาอีกด้าน
“ อืม ”
“ แววตาของน้องเวลาทำอะไรก็ตาม น้องชอบมองด้วยสายตาแบบนี้ไง ” กูงงนะเว้ย
“ แบบนี้แบบไหน ไม่เคยเห็น ”
“ แน่ล่ะ น้องไม่ค่อยสังเกตไง ........ สายตาที่มุ่งมั่นจริงใจ ” เหมือนฟังบรรยายวิชาอะไรซักอย่าง เหอะๆๆ
“ ควักตาออกเลยดีมะ ”
“ มาสิ พี่ควักให้ ”
“ เฮ้ยๆๆ พูดเล่นๆ พอแล้วนอนๆๆๆ ” ดิษหัวเราะหึหึ จากนั้นเราสองคนก็นอนหลับไป
รุ่งขึ้น ผมโทรหาไอแบงค์เพื่อคุยกับมัน อยากชวนมันไปพูดกับไอไก่หน่อย คือเชื่อดิษเค้า ถึงจะไม่เข้าใจว่าทำไมก็เหอะ แล้วก็โทรหาไอจ้าวต่อครับ
“ จ้าว น้องคนนั้นชื่อไก่ ”
“ พอดีเลย พี่มาคณะผมดิ วันนี้มีปฐมนิเทศ ” ผมวางสายจากไอจ้าว แล้วแต่งตัวเพื่อเข้ามาในมหาลัย
ผมเดินตรงไปที่ที่ไอจ้าวเรียนอยู่ ผมไม่เคยเดินเข้ามาในคณะนี้เลยนับตั้งแต่เข้าเรียน ส่วนนึงเพราะเด็กคณะนี้ไม่ค่อยออกไปทำกิจกรรมครับ ไม่ใช่เพราะเค้าไม่อยากหรอกนะ แต่วิชาที่เรียนต้องอ่านมากจริงๆ
“ สวัสดีพี่ น้องๆอยู่ในห้อง รอออกมาก่อน ”
“ ปีนี้มีกี่คนล่ะ ” ผมถามจำนวนคน ไอจ้าวตอบมา จากนั้นไม่นานน้องปีหนึ่งก็ออกมา
“ เฮ้ยพี่ ”
“ อ้าว ไอนี่เหรอ ” มีคนทักผม ไอจ้าวก็ทักขึ้นมาด้วยพอดี
“ สวัสดีครับพี่คิม พี่จ้าว ” ไอไก่เดินมาหาผม วันนี้มันดูยิ้มแย้มขึ้นมาหน่อย
“ ไก่ มึงรู้จักพี่คิมได้ยังไง ”
“ พี่แนะนำให้ผมรู้จักไง ” ไอไก่โบ้ยไปที่ไอจ้าว
“ แล้วทำไมพี่ไม่รู้จักแกวะไก่ ” ผมถาม
“ พี่ไม่เคยเจอผมหรอก ผมอยู่คนละอำเภอ แต่อยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ ” อ๋อ
“ เอ่อ พี่คิม ผมคืนเงินพี่ครับ ” ไอจ้าวหยิบซองสีขาวยื่นให้ผม ผมเดาว่ามันเตรียมไว้เผื่อเจอผมก็จะให้
“ มึงยืมเงินพี่คิมเหรอวะ ” ไอไก่พยักหน้า
“ มึงนี่ ...... ”
“ จ้าว พี่ขอคุยกับไก่มันหน่อยได้ไหมวะ ” ไอจ้าวทำท่าหงุดหงิด แต่ก็เดินเลี่ยงๆไป
“ ได้เงินมาเมื่อไร ”
“ เมื่อคืนครับ ” ไอไก่ก้มหน้าตอบผม
“ ไก่ ...... ”
“ ผมรู้ว่าพี่เป็นห่วง แต่ผมจำเป็นจริงๆครับ ขอโทษนะครับ ” มันยื่นเงินให้แล้วเดินหนีไป ผมไม่ตามครับ ไม่อยากฝืนใจคนอื่น ผมหยิบซองมาเก็บ แล้วเดินกลับหอ
“ พี่คิมอยู่ไหน คุยกันเดี๋ยวนี้เลย ” ไอจ้าวโทรมาโวยวายละครับ
“ กำลังกลับหอ ”
“ คุยกับผมก่อนพี่ ” ผมคิดว่าเสียงของไอจ้าวร้อนรนเลยนัดเจอกับมัน
“ พี่ เจอไอไก่ได้ยังไง ”
“ พี่ไปเที่ยวกับพวก บังเอิญไปเจอมันเข้า ”
“ พี่ก็เป็นแบบนี้แหละ ยุ่งกับมันทำไม ” ไอนี่เอาอีกคนละ พูดเหมือนดิษเลย
“ หมายความว่าไงวะ ”
“ มันนิสัยไม่ค่อยดี ตอนอยู่บ้านเรา มันเที่ยวเล่นสนุก มาดีหน่อยก็ตอนมอห้า แต่มันน่ะหาเงินด้วยวิธีไม่ค่อยถูกนะพี่ มันเคยเล่นพนัน จนไม่มีเงินใช้ มันเลยต้องไปทำงานที่นั่น ”
“ พอๆ ” ผมไม่ค่อยเชื่อไอจ้าวครับ หน้าตาไอไก่ไม่ใช่อย่างที่ไอจ้าวว่าเลย
“ ไม่เชื่อผมใช่ไหมพี่ ”
“ แล้วโมโหอะไรเนี่ย ”
“ ตามใจแล้วกัน พี่ดิษน่ะน่าสงสารที่สุดแล้ว ”
“ ดิษเกี่ยวอะไรวะ ” มันเริ่มลามใหญ่แล้วครับ
“ ไม่น่าคบพี่เป็นแฟนเลยไง ”
“ ไอเชี้ยจ้าว เกินไปแล้วนะไอสัด ” ผมชกไอจ้าวเต็มคางเลยครับ มันทรุดลงไปนั่งที่พื้น
“ โอยยย เจ็บโว้ย ”
“ เจ็บจะได้หายบ้าไงไอเชี้ย ” ผมด่ามันอีก
“ โอเคๆ ...... ขอโทษพี่ ผมอิจฉาไอไก่ ....... แค่มันลำบาก มันร้องไห้ พี่ก็ช่วยมันแล้ว ทีผมพี่ไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย ” มันคงหมายถึงที่มันบอกว่าชอบผมอะ
“ พี่ไม่ได้ชอบมันจ้าว แค่สงสารมัน ” ไอจ้าวจับๆที่คาง
“ เอะอะต่อยๆ อยากเป็นนักมวยไงวะ ” มันบ่นไปด่าไป
“ ขอโทษแล้วกัน มาขอดูหน่อย ” ไอจ้าวยิ้มๆ แล้วผมก็กลับมาที่หอพัก
คืนนั้น ผมรู้สึกไม่ค่อยดีครับ ไอจ้าวพูดถึงไอไก่ในทางไม่ดี ผมไม่ค่อยเชื่อเลยอยากไปดูตอนที่มันไม่มีโอกาสเตรียมตัว และผมก็ไม่ได้โทรหาบอกไอดิษอีกเช่นเคย ผมกะจะไปไม่นานแล้วรีบกลับครับ
พอมาถึงผมก็เข้ามาในจุดที่มืดๆ แต่ไม่ได้เรียกน้องหรือเด็กมานั่งด้วยหรอกนะครับ ผมนั่งมองไอไก่ มันนั่งยิ้มมีความสุข บริการคนอื่นตามปกติ หรือมันจะเป็นอย่างที่ไอจ้าวว่ามาจริงๆ ผมรอจังหวะที่ไอไก่ออกไปข้างนอก ตามมันออกไป
“ ฮือออออ ” พอไอไก่เดินมาที่หน้าร้าน มันก็นั่งร้องไห้ที่หน้าร้านอีกตามเคย
“ ไก่ ”
“ พี่คิม !!!!!! ”
“ ถ้าทำแล้วเสียใจขนาดนี้ ทำไมไม่เลิกทำ ”
“ ผมขอตัวนะครับ ”
“ ไก่ ถ้าเห็นว่าพี่เป็นพี่เองอยู่ คุยกันก่อน ” มันหยุดนิ่ง
“ ผมเป็นหนี้ครับ ผมต้องทำงานใช้ ”
“ เป็นหนี้มันทำไร บอกมา พี่ใช้ให้ก็ได้ ” ไอไก่ยืนนิ่ง
“ พี่คิม ........ ”
“ เฮ้ยยยย ” ขณะที่ผมกำลังคุยกับไอไก่ ก็มีคนสองสามคนเดินมาทางนี้
“ กะแล้วว่าไม่ยอมหยุด ” ไอจ้าวยืนยิ้ม
“ ......... ดิษ ” ดิษเดินมาพร้อมกับพี่นากครับ สงสัยไอจ้าวจะต้องไปบอกดิษแหงๆ ไอจ้าวนะไอจ้าว มึงทำกูเดือดร้อนแล้วคราวนี้
*******************************************************
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1250618 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก