วันนี้ต้องไปทรมานน้อง ไม่ได้กลับไวแน่ๆ ดีที่เปลี่ยนวิธีรับไปแล้ว วิธีที่จะเล่าอีกไม่นานเลยไม่น่าปกปิด
เผื่อมีปีหนึ่งแหลมมาอ่าน มันจะรู้เอา
ถือโอกาสต่อให้ก่อน คงได้เจอกันวันศุกร์ดึกๆนู้น
กลับจากน้ำตก ต่างคนต่างอาบน้ำ แล้วเดินไปที่บ้านใหญ่ เพื่อไปกินเลี้ยงร่วมกัน พ่อผมเป็นเจ้ามือเอง
“ พี่เคน ป้าแคท ดีครับ ” ผมสวัสดีพี่ทั้งสองคน พี่เคนเรียนจบบริหารฯ ตอนนี้ต่อโทแล้ว ส่วนป้าแคทเรียนรัฐศาสตร์ระหว่างประเทศ ปีสาม
“ พี่คิม ” นี่น้องเล็กของบ้าน เราสนิทกันมากๆครับ คิงเรียน ม.สอง เรียกว่าลูกหลงก็คงจะได้
“ ไหนๆ มาเล่าให้ฟังดิ๊ เรียนเป็นไง ” พี่ใหญ่ทักผมบ้าง
“ เรียนโทแป๊บเดียว ทำไมแก่งี้ล่ะ ”
“ อ้าว เฮ้ย พูดงี้น่าชกกันไหมล่ะ แคท ไอคิมว่าแกแก่ ” พี่แคทพี่สาวของผม สวย น่ารัก แต่ตัวเล็กไปหน่อย ไม่รู้ไปได้ใครมา เหอะๆ
“ จ้ะๆ จะคอยดูตอนมันอายุเท่าชั้น ” พอมาครบวง พี่แคทก็ได้เพื่อนใหม่เลย เจ๊ปองกับเจ๊ส้มจับกลุ่มคุยกันโขมงโฉงเฉง ทุกคนมากันหมดแล้ว ยกเว้นท่านวากดิษ มันไปไหนอีกล่ะ
“ พี่โจครับ พี่ดิษไปไหนล่ะ ” ผมหันไปถามพี่โจ
“ ถามไอโต้งมันไป ” โยนให้กันอีก
“ โต้งเว้ย พี่ดิษล่ะ ” ไอโต้งนั่งคีบหมูอยู่กับกลุ่มปีหนึ่ง แทบไม่มองหน้าผม
“ ถามพี่หมีดิ ”
“ โยนไปโยนมา เป็นห่าไรกันล่ะ ” ผมคงจะเก็บกดมานาน พอโดนทำท่าทางแบบนี้ ผมโมโหขึ้นมาเลย
“ เอ้าๆ เป็นไรคิม ” พ่อผมคงได้ยินน่ะครับ เลยถามผม
“ ฮุ้ว ” ผมคว้าแก้วไปนั่งหลบมุมคนเดียว เบื่อพวกบ้าบอนี่จริงๆ แค่ผมหายหัวไปคืนเดียว ต้องมานั่งโกรธอะไรขนาดนี้ กูเป็นเมียมึงหรือไง
“ พี่คิมโกรธใครหรอครับ ” น้องคิงวิ่งตามผมมาครับ ผมแตะพื้นข้างๆให้คิงมานั่งด้วย
“ เป็นไงบ้าง ไม่ได้กอดนานแล้ว ” เห็นคิงตอนนี้ก็เหมือนมองตัวเองในกระจกอะ คิงหน้าอ้วนกลม น่ารักดี แต่ผมว่าไม่เจอกันแปบเดียว ดูผอมๆลงไงไม่รู้
“ พี่คิมทำไมไม่ไปอยู่กับพวกเราล่ะ ” โดนถามตรงๆไม่รู้จะตอบยังไงเลย น้องมันจะเข้าใจไหมนะ
“ ให้พี่เรียนจบก่อน แล้วจะตามไปอยู่ด้วย โอเคปะ ” ผมเอากำปั้นชนกันเหมือนเคย น้องคิงวิ่งปรู๊ดกลับไป
“ มานั่งทำไมคนเดียว ”
“ ยุ่ง ” ท่านวากดิษตามมาเจอจนได้
“ ไปนั่งกับเพื่อนๆเหอะ ”
“ ชีวิตผม พี่อยากนั่งก็ไปนั่งดิ ” ท่านวากดิษถอนหายใจ แล้วก็เอามือมาคว้าแก้วผมไป เอาซะสำลักเลยไอบ้า
“ มาๆ อย่าเรื่องมาก ” บังคับกูอีกล่ะ ผมเดินตามต้อยๆกลับมาที่วง พ่อผมกำลังขี้โม้ใหญ่เลย แมงเม่าแมงวี่ตายหมดไร่แหละงานนี้
“ เอ้อ พ่อแกยังขายเป็ดขายไก่ไหมดิษ ” พอท่านวากนั่ง พ่อผมก็ชวนคุยเลย สนิทกันเหลือเกินนะ ฮึ่มมมมมมม
“ ท่านวิ่งรถอย่างเดียวครับ ไม่ขายเป็ดขายไก่แล้ว ท่านเจ็บข้อเจ็บกระดูก หมอดูว่าให้เลิกครับ ”
“ ดิษ ชื่อเล่นจริงๆแก อะไรนะ ” พี่เคนถามอะไรไม่รู้เรื่อง มันชื่อดิษ
“ ข้าวกล้อง ครับ ”
“ อ่ะห๊า ชื่อน่ารักม๊ากก ฮ่าๆ ข้าวกล้องงง ” อ้าวเฮ้ย เจ๊ปองกับเจ๊ส้มล้อกันใหญ่ พวกเค้าเพิ่งรู้กันเหรอ
“ ทำไมไม่บอกกันเลยวะ ทั้งคณะรู้แต่ดิษๆ ” โห ขนาดประธานหมียังไม่รู้ มันชื่อข้าวกล้องจริงๆเหรอ
“ นี่พ่อก็ลืมแล้ว ฮ่ะๆ พ่อมันตั้งชื่อตามโรงงาน ช่วงที่เกิด ราคาข้าวกล้องขึ้นมาก พ่อมันเลยตั้งให้เป็นมงคล ” พ่อผมไขที่มาของชื่อท่านวาก
“ นึกว่าตั้งตามผิว ” ผมล้อเลียนมันบ้าง ในวงก็หัวเราะกัน ยกเว้นท่านวากนั้นแหละ แสยะยิ้มใส่กูอีก
“ แล้วชื่อคิมล่ะครับ ผมเรียกผิดบ่อยๆนะครับ ชอบเรียกติ๋ม ” อ้าว ไอนี่ มันเอาคืน หืม ติ๋มเหรอ
“ ใช่ๆ ข้าวชอบเรียกคิมว่าติ๋มนะ ตอนเด็กๆอะ ” พี่แคทพูดขึ้น ในวงก็ล้อเล่นกันต่อ แต่ผมเริ่มเล่นไม่ออก ท่านดิษหรือข้าวกล้องอะไรก็ช่าง มันรู้จักผมดีแน่ๆ
“ ชื่อลูกแต่ละคน พ่อเขาตั้งจากดารา ชื่อหนัง ไม่ก็คนดังๆ ” แม่ผมตอบแทน บ้าหนังนี่พ่อ
“ อย่างเคน นี่ชื่อหนังญี่ปุ่น แคทก็ชื่อดารา ”
“ คิมล่ะครับ คิม ” ไอเรเสนอหน้าบ้าง มึงจะมาอยากรู้อะไรเบื้องหลังของกูวะ
“ คิม จอง อิล ” พ่อผมตอบเองครับ
“ โห เผด็จการ โอ้ย ตบกูไมอ่า ” ไอหนิงโพล่งมาเลยครับ ผมตบบ้องหูไปทีนึง ว่ากูเผด็จการ
“ ติ๋ม จอง กิน ฮ่าๆๆ ” ท่านวากเอาอีกแล้ว ล้อผมไม่หยุด
ส่วนน้องคิง ก็มาจาก มาติน ลูเธอร์ คิง ผู้นำการต่อสู้การเหยียดผิวของสหรัฐ พ่อผมนี่รู้มากเหมือนกันนะนี่
“ ทำไมดิษกับคิมไม่ค่อยคุยกัน ” พ่อผมถาม
“ นั้นดิ ตอนเด็กติดกันยังกับอะไร ” พี่แคทนี่ ทำไมชอบย้ำเรื่องผมกับมัน
“ สองคนนี้รู้จักกันเหรอครับ ” พี่โจถามพี่แคท
“ โหย ตอนไปเที่ยวภาคใต้ ไปกันเยอะนะ แต่คิมติดพี่ข้าวกล้องมาก พอโตแล้วไม่ค่อยคุยกัน ยังงงอยู่ ” ไม่ต้องงงหรอกพี่ คิมก็งงเหมือนกัน ทำไมชื่อนี้ไม่ติดอยู่ในสมองเลย
“ ชื่อมันสองคนก็ชื่อเดียวกัน ไม่เคยถามกันเหรอ พี่น้องอะไร ” ห๊ะ
“ อ้าว ทำไมชื่อเดียวกันล่ะคะพ่อ ” เจ๊ส้มออกตัวอีกคน ทำไมชอบจังเรื่องชาวบ้าน คนพวกนี้นี่ ชื่อจริงของผมขึ้นต้นด้วยดิษครับ
“ ไปหาอาจารย์คนเดียวกัน ผูกดวงแล้วใกล้กัน ” ไม่น่าไปตรงกับมันหรอก แม่น่าจะทนอีกวันนะ เหอะๆๆ
“ จุ้กกรู้ๆ ”
“ จุ้กกรู้ ห่าไร ” ไอเรเริ่มหน้าแดง ได้ที่แล้วสิมึง มันทำเสียงล้อเลียน กูไม่สนใจหรอก กินเหล้าดีกว่า
คืนนั้นดวลกันจนเกือบดึก พ่อผมไม่ไหวให้พวกผมต่อกันเอง ทั้งพี่ๆของผมรวมถึงน้องคิงก็ขอตัวกันหมด ผมเลยยกขบวนกลับบ้านพักไปต่อกันที่นั้น
“ น้องแคม ”
“ คิมเว้ยพี่ ” พี่โบ้เมาละเป๋หนักเลย ปกติดูสุภาพ
“ ไปซื้อบุหรี่มาอีกเด๊ หมดแล้ว ” ก็ดูดกันอย่างกับโรงสี ไม่หมดก็แปลก
“ ให้ผมไปกับมันดีกว่า เดี๋ยวมันก็แอบไปพังเขื่อนอีก ”
“ พังเขื่อนบ้านมึงอะไอเร กูบอกว่าไม่มีอะไรเว้ย ” มันหัวเราเอิ๊กๆ แล้วกลับเข้าไป ผมเดินเข้าไปในบ้าน เพื่อถามว่าใครจะเอาอะไรกันบ้าง ร้านค้ายังเปิดอยู่เพราะวันนี้มีบอล พวกขาบอลจะรวมกันแถวๆนั้น
“ น้องคิมจ๋า ซื้อขนมปังมาให้เจ๊ที ” เจ๊ปองฝากผมซื้อขนมปังครับ เหอะๆ
“ ใช้น้องมันได้ไง ไปกับมันเลย ของแบบนี้ใครเขาเคย ใช้ผู้ชายซื้อ ” พี่หมีแย้ง
“ ชิ ทำเป็นปากดี เวลาซื้อให้เมีย วิ่งไฟลุก ”
“ ผมไม่ถือพี่ เอายี่ห้อไหน ”
“ ผมไปด้วยก็ได้ แบ่งกันอาย ไปๆติ๋ม ” ไอเรติดท่านวากมาซะอีก กลับไปใครล้อกูนะ จะอายให้ดูมึง
“ไอเร มึงอยู่ชงเหล้าเหอะ เดี๋ยวกูไปกับมัน ” ไอโต้งที่ถอดเสื้อกินเหล้ากับพี่ๆ ลุกไปหยิบเสื้อ แล้วลุกขึ้น
“ ไอโจมึงไปกับน้องดีกว่า ไอโต้งมึงมาวินนิ่งกับกูดีกว่า เก่งนี่มึง มาๆ ” จู่ๆท่านวากก็โพล่งออกมา เป็นอันสรุปครับ คนนี้บอกคือจบ ผมเดินออกมานอกบ้าน ดูจากรูปร่างแล้วให้พี่โจขับจะดีกว่า พี่เขาตัวใหญ่กว่าผม
“ แกขับดิ พี่เริ่มเมาแล้ว ” ผมจ้องหน้าพี่เขา ตอนอยู่ที่วงอาหาร พี่โจไม่เห็นยกเท่าไร
“ ก็ได้ๆ ” พอพี่โจซ้อน ผมออกตัว ไปได้ไม่นาน พี่โจเริ่มขยับเข้ามาใกล้มาขึ้น
“ อะไรอ่าพี่ ขยับหน่อยเด้ เบียดกันทำไม ”
“ แกขับไวอะ ” ไวตรงไหนเนี่ย ยังไม่ขึ้นร้อยเลย บอกให้ถอยก็ไม่ถอย ช่างมันวะ อุ่นดี
“ คิม ซื้ออะไรจ้ะ ” โฟมวิ่งมาทักทายผม แถมออกจริตมาเกาะแขนเกาะไหล่ผมอีก
“ อายคนบ้างดิ ขยับหน่อย ” ผมไม่ชอบเลย มาทำเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
“ อ่า ทำไมทำแบบนี้ล่ะ เดี๋ยวโฟมพาไปเลือกนะ ”
“ เฮ้ย เร็วหน่อย คนรอเยอะ ” พี่โจ กอดอกมองผมอยู่หน้าร้าน ผมสองคนดูเด่นเลยครับ สาวๆที่นั่งในร้าน มองกันมาก โดยเฉพาะผม ผมรู้ว่าไม่ได้มองที่รูปร่างหรือหน้าตาผมเท่าไรหรอก เค้าคิดถึงพ่อกับไร่ของผมมากกว่า
“ คิม คืนนี้ ”
“ คืนนี้พี่ๆอยู่กันหลายคนโฟม พ่อก็กลับมาแล้ว ” โฟมทำท่าไม่พอใจ เดิมทีผมชอบที่เธอสาวน่ารัก แต่ตอนนี้เหมือนเธอจะเชี่ยวกว่าเดิม
“ งั้นเอาไว้ วันหลังนะ ” กว่าจะรู้ตัวว่าพูดอะไรกัน พี่โจก็มายืนประชิดผมแล้ว ซวยแล้วไง
“ ไปได้แล้ว ” โฟมทำตานางร้ายมองพี่โจ พี่โจก็จ้องกลับ โฟมเดินหนีไปครับ ผมกับพี่โจเลยขี่มอเตอร์ไซค์กลับไร่
“ เอาเข้าไปได้ไง หญิงแบบนี้ บอกคนอื่นดีจริงๆ ” ขากลับผมขับช้าๆ พี่โจก็ไม่เข้าใกล้ผมเลย เอาของมาวางกั้นอีกต่างหาก
“ อะไรพี่ เอาอะไร ” แรงลมที่พัดผ่าน ทำให้ต้องตะโกนคุยกัน
“ ทำเฉไฉ เมื่อคืน คนนี้ใช่ไหม ”
“ ฮุ้ว ไม่มีไงพี่ ”
“ ทิ้งพี่ๆเป็นห่วง ตัวเองมาเอาสาว บ้าจริงๆ ” ผมพูดไม่ออก เราเงียบตลอดทางที่ขับกลับมาที่ไร่ พอถึงพี่โจก็เดินนำไม่รอผมเลย เออ มึงสามคนอยากบ้าก็บ้าไป
ฤดูท่องเที่ยวจบลง ฤดูโหดเหี้ยมก็มาแทน ตอนนี้ปีหนึ่งพวกผมทั้งหลายต้องเตรียมเจอกับ “ ของจริง ”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
