หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[Ak@tsuKII]

พุไปเที่ยวเคนก็ไปด้วยสิ อิอิ ผู้หญิงตื๊อน่าเบื่อจัง ดูพุไม่รอดเรื่องทำอาหาร งี้ไงถึงต้องมีเคน 5555

[Kfc_Pizza]

 
พุเขาแน่จริงๆ
ทั้งหญิงและชาย มากมายอะ
เคนระวังนะ

[mur@s@ki]

เหมือนกันเลยพุ  ตัวจริงไม่ค่อยพูด แต่มาเขียนบ่นๆๆได้ไดอารี่เป็นเล่ม


  มิส ยูววววววววววว 

[foyer]

SPECIAL


/

หลังเลิกงานวันหนึ่ง... แม่งเหนื่อยโคตร... ยิ่งทำ ยิ่งมีคนลาออก แม่เจ้า...เกิดอะไรขึ้น ณ ที่แห่งนี้ ฮวงจุ้ยไม่ดีมีอาถรรพ์ หรือ...เพราะอะไร ผมว่าเพราะที่จอดรถมันตากแดดแน่ๆ สงสารรถมาก TT TT แต่ไม่รู้จะทำไง เคนเลยให้ลดกระจกลง เอาที่ปัดน้ำฝนขึ้น ถ้าผมขี้เกียจเอาผ้าไปคลุมง่ะ

"พุ ทำไมเดี๋ยวนี้กลับดึก งานเยอะเหรอ?" เคนถามค่ำวันหนึ่ง...ผมทำคนเดียวหกงาน จะบร้าตายอยู่แล้ว TT TT นี่ยังไม่นับงานนอกนะคับ แทบอ้วก
"อืม เยอะ"
"เยอะจริงดิ?"
"อืม ไม?" สงสัยไรกู
"เยอะแล้วทำไมมีเวลาไปอัพรูปหมา" ลง FB คับ เผยแพร่ให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าหมาออฟฟิศผมน่ารัก! หมาน้อยน่ารัก ป้าแม่บ้านชอบเอามาทิ้งไว้ตากแอร์ห้องผม แล้วผมก็เล่นกับมัน ลูบหัว ลูบหาง กอด จูบด้วยความรัก 555 แต่พอเวลามันดื้อกัดดะ ผมก็เตะมันกระเด็น แต่ทั้งหมดที่ทำไปเพราะความรักล้วนๆ 

"ก็ชอบอ่ะ" ผมตอบ
"พุกลัวหมาไม่ใช่เหรอ?"
"ยกเว้นตัวนี้ ตัวนี้น่ารัก เดี๋ยวให้ดู ว่ามันน่ารักจริงๆ" ผมกระตือรือร้นวิ่งไปเอากล้องถ่ายรูปเปิดให้เคนดู
"อืมๆ เห็นแล้วๆ" ไอ้บ้านี่ดันไม่สนใจหมาน้อยผมทั้งที่เพื่อนผมแต่ละคนมีแต่ชื่นชมเอ็นดูทั้งนั้น

เออ ช่างมัน

"เราซื้อส้มกับเค้กมาให้ด้วยนะ อยู่ในตู้เย็น" ผมบอกมัน
"ซื้อที่ไหน?" ไอ้เคนสงสัยอีก
"ส้มซื้อที่ออฟฟิศ เขารับมาขาย เค้กซื้อที่ร้าน xxx"
"ไปซื้ออะไรตั้งไกล" เค้กร้านที่ว่ากับออฟฟิศผมและคอนโดมันไม่ใช่ทางเดียวกันอ่ะคับ
"พอดีไปส่งน้อง ก. ที่แบงค์เลยแวะซื้อ"
"ส่งทำไม ไปเองไม่เป็นเหรอ?"
"น้ำใจ เพราะปกติทุกวันน้องมันจะซื้อหนมปังมาให้เรากิน...เอ่อ ฝากน้องเขาซื้อ ไม่ได้ซื้อให้นะ" ไอ้บ้า มองกูงี้ กูกลัวนะเว้ย

"บอกกี่ทีแล้วว่าให้ตื่นแต่เช้า ข้าวก็อุ่นให้ กับข้าวอ่ะ เหลือทิ้งทุกวัน ถ้าไม่กินจะซื้อเขาใช่ไหม งั้นจะได้ไม่ต้องซื้อให้"

เป็นชุดคับ เป็นชุด มึงขี้บ่นพอๆ กับแม่กูเลยอ่า... โห เงินก็ให้ไว้ใช้ ยังจะบ่นอีก


- -"

ทีผมไม่เคยบ่นมันเลยนะ ตามใจ เอาไงก็เอา ตลอด แต่อันไหนที่ไม่อยากทำจริงๆ ผมก็ไม่ทำให้มันหรอก ขี้เกียจ
ผมตื่นสายง่ะ เคนไปทำงานก่อนทุกวัน แค่เวลาแต่งตัวยังจะไม่มี จะเอาเวลาไหนกินข้าว...สรุป โดนด่าคับ แต่บางทีผมตื่นเร็วนิดนึงก็ได้กินข้าวที่มันทำให้อยู่นะ -*-
ส่วนเรื่องเงิน ผมเก็บไว้ส่วนนึง ให้พ่อแม่ส่วนนึง อีกส่วนให้เคนใช้ดูแลผม เหอะๆ ผมไม่มีเวลาคับ มันมีเวลาก็ให้มันทำไป

มีวันหนึ่งผมไปเดินซื้อของที่ห้างกับเคน ผ่านร้านแว่น ผมอยากได้กันแดดอันใหม่ง่ะ (อันเก่ายกให้เคน) ผมเล็งไว้นานแล้วรุ่นนึง แต่ของหมด ต้องสั่ง เลยจองไป ระหว่างนั้นก็ลองอันอื่นและคุยกับคนขายไปด้วย

ส่วนไอ้เคน ยื่นกอดอกทำนิ่ง เก็กเหมือนไม่สนใจ แต่ที่จริงผมทำไรมันจะแอบเหลือบมองตลอด

พนักงานก็อยากได้ยอดขายตามปกติ เลยถามผมเป็นเชิงว่า
"แล้วเพื่อนน้องไม่อยากได้สักอันเหรอคะ?" ผมเห็นหน้ามันและ ไม่ค่อยอยากถามเลย (เขาไม่กล้าพูดกับมันคับ หน้าตาไม่น่าคบ)
"เอาป่ะ ซื้อให้" พูดจบพนักงานยิ้มขำครับ คงนึกว่าผมพูดล้อเพื่อนเล่น
แต่ไอ้เพื่อนคนนี้มันไม่เล่นด้วยหรอก
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวใช้อันเดียวกับแฟนก็ได้" มันขยับปากพูดหน้านิ่งๆ โห ไอ้ขี้เก็กเอ๊ย!!!
"เอามั้ย ซื้อให้" ผมอยากซื้อให้จริงๆ คับ เลยถามย้ำอย่างจริงจัง เคนมันก็มองจะยิ้มก็ไม่เชิง คืองี้คับ ไม่รู้มันเป็นไรนะ ออกไปข้างนอกไม่ชอบยิ้ม กลัวหน้าเหี่ยวรึไง มีอยู่หน้าเดียว แต่พออยู่กันสองคนหรืออยู่กับคนรู้จักมันก็เหมือนคนปกติอยู่ ออกแนวง๊องแง๊งด้วย เรื้อน น่ารำคาญมั่กๆ

"ที่ติดตังค์อยู่หมื่นนึงไง เดี๋ยวซื้อแว่นใช้คืนให้ แล้วที่เหลือก็หายกัน" ผมแกล้งอำไปงั้นแหล่ะคับ เดี๋ยวคนขายจะสงสัยในความสัมพันธ์ หุหุ
ไอ้เคนทำหน้างงทันที จากงงเปลี่ยนเป็นงอ... แล้วมันก็ส่ายหัวอย่างระอา
"พี่ว่าน้องผมใส่อันไหนแล้วหล่อ ช่วยเลือกหน่อยคับ" เรียกน้องแกล้งมันซะเลย พูดจบพี่เค้าก็รีบเดินไปหยิบมาให้เลือกซะสี่อัน ไอ้เคนรีบพูด
"พุ ไม่เอา"
"เหอะน่า พี่เพิ่งถูกหวยมางวดที่แล้ว"
 
ผมให้มันลองไอ้รุ่น wayfarer กับ aviator 
โห...ไอ้บ้านี่ หล่อไม่เกรงใจใคร มึงรู้ไหมว่ามึงได้ฆ่าคนทั้งห้างแล้ว

"เป็นรุ่นน้องเหรอคะ นึกว่าเพื่อน เห็นสนิทกันดี" คนขายพานอกเรื่อง ผมได้ที แกล้งอำต่อ
"ผมหน้าเด็กหรือมันหน้าแก่คับ? ฮ่าๆๆ คนขี้เมาก็งี้แหล่ะครับพี่ หน้าจะแก่ก่อนวัย" ไอ้เคนเอามือเคาะหัวผมแล้วทำหน้าโหดใส่ให้ผมหยุดแหล
มันไม่คิดจะแก้ตัวใดๆ กับใครด้วยนะคับ ถ้าเป็นผมคงรีบบอกปฏิเสธคนอื่นไปแล้ว แต่ไอ้เคนมันไม่แคร์ หรือมันไม่อยากจะพูดก็ไม่รู้

"รุ่นนี้ก็ดีนะคะ แต่อันนี้ก็ดี น้องเค้าหน้าเรียวใส่อันไหนก็ขึ้น" ชมไอ้เคนใหญ่เลยยยยย เอ่อ มันก็จริงแฮะ
"เนี่ย น้องสองคน โครงหน้าคล้ายกัน ใส่รุ่นไหนก็ดูดี ถ้าไงซื้อสองรุ่นนี้ไปเลยไหมคะ?"
ผมหันหน้ามองไอ้เคน... กูหน้าไม่เหมือนมึงสักนิด กูหล่อกว่ามึงมากมายนัก
"ผมเอารุ่นที่จองไว้ดีกว่าคับ" ผมยิ้มตอบ ส่วนไอ้เคน
"ผมไม่เอาครับ เปลืองตังค์แฟนผม"

"..............."





จบเห่




พี่คนขายทำหน้าอึ้ง งงไปสักพัก สงสัยสมองกำลังตีความประโยคที่ไอ้เคนพูดอยู่
หง่ะ ขออย่าให้เขานึกออกเลยว่ามันหมายถึงใคร เดี๋ยวอาทิตย์หน้าผมมาเอาแว่น ผมจะได้ไม่อาย

/
 
 
อีกเรื่อง...เป็นเรื่องเกี่ยวกับออฟฟิศผม...ซึ่งที่จริง มีคนหน้าตาดีอยู่เพียบ หล่อๆ กันทั้งนั้น (แต่ว่ามีลูกมีเมียกันหมดแล้วนะคับยกเว้นน้อง ก.)
ทีนี้จะมีพนักงานใหม่มาทำแผนกผมคับ แล้วอีกแผนกนึงผมบอกไอ้ฟิว (น้องผม) ให้มาสมัคร มันเพิ่งเรียนจบและเพิ่งถอยรถใหม่ ถ้ามันมาทำงานจริงผมจะไปจอดรถบ้านมัน แล้วมารถมันคับ (ฮ่าๆๆ กลัวสีซีดนิหว่า)

ส่วนพนง.ใหม่ เห็นพี่เค้าบอกว่าหล่อ รวย เก่ง เพอร์เฟค แต่ดูหยิ่งๆ เพิ่งย้ายมาจาก จังหวัด xxx (ผมยังไม่เห็นตัวจริงคับ แต่แอบดูรูป ก็ไม่เท่าไหร่)

แต่แค่บรรยายสรรพคุณก็อิจฉาแล้ว... ไม่อยากให้ใครมากลบรัศมีว่ะ บอกตรงๆ (ฮ่าๆๆๆ) คนที่ออฟฟิศก็ไม่อยากให้คนนี้มาครับ หล่อเกิน
เลยไปเล่าให้เคนฟัง มันก็ว่า

"หล่อไม่หล่อพุไม่ต้องไปสนใจหรอก หล่อแล้วทำงานห่วยมั้ยเนี่ยดิ ไม่ใช่มาแล้วเป็นภาระพุอีกนะ ถ้ามาแล้วต้องเสียเวลานั่งบอกนั่งสอนอย่างงี้ไม่ต้องมาดีกว่า" ผมทำงานไม่เคยเป็นภาระใครครับ มีแต่คนโยนภาระมาให้ผม เจ้านายเลยเกรงอกเกรงใจอย่างเหลือล้น แล้วทีนี้ผมอยากได้คนมาช่วยงานนานแล้ว แต่ต้องเป็นงานนิดนึง ไม่ใช่มานั่งสอนทุกสเตป มันเหนื่อยง่ะ เห็นดูท่าทางคนใหม่นี้น่าจะเก่งอยู่เลยเบาใจ วางแผนโบ้ยงานเต็มที่ แต่ไม่รู้จะเป็นอย่างที่คิดรึเปล่าอ่ะดิ
"เห็นพี่ที่ออฟฟิศบอกว่าเพอร์เฟค งั้นคงช่วยอะไรได้อยู่มั้ง" แม่งเอ๊ยย คนก่อนหน้านี้ก็ดูเป็นงาน แต่ท่าดีทีเหลว ลาออกไปแล้วคับ ผมถึงกับช้อคไปชั่วขณะ
แถมยังต้องมารับรู้เรื่องดราม่าของพี่เค้าอีก เวรกรรม
"ไม่มีใครเพอร์เฟคหรอก อย่าไปคาดหวังอะไรนักเลย งานเราอ่ะ ไม่มีใครทำแทนเราได้ตลอดหรอก รับผิดชอบตั้งแต่แรกแล้ว ยังไงมันก็ต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุด จะไปหวังโยนงานให้คนอื่นเหมือนไอ้พี่คนนั้นแล้วเป็นไง อยู่ๆ เค้าออก เราก็ต้องมานั่งเครียดตามงานต่ออยู่ดี"

หง่ะ เจอเทศน์
แต่ก็เทศน์ได้ตรงจุดอยู่ ผมนิ่งฟังแล้วพยักหน้าหงึกๆ ตาม


น่ากลัวไอ้คนใหม่มันออกจริงวุ้ย งานออฟฟิศผมหนัก แถมแรงกดดันเยอะด้วย...
สำหรับผมนะครับ ถ้าโดนเจ้านายด่าแบบเหตุผลไม่เพียงพอ ผมก็ออกเหมือนกัน แถมออกแล้วไปตามกลับจะไม่มีวันกลับมาด้วย

คนเป็นผู้ใหญ่และเป็นถึงเจ้าของบริษัท มันต้องมีวุฒิภาวะทางอารมณ์และสติปัญญาพอสมควรครับ
ซึ่งถ้าหากเกิดฟิวส์ขาดแบบไม่รู้จักยับยั้งและแยกแยะ ผมก็ไม่รู้จะทนอยู่ต่อทำไม ลาออกไปขายก๋วยเตี๋ยวดีกว่า

แต่ที่เล่ามาไม่ใช่ผมโดนเจ้านายด่ามานะคับ ผมไม่เคยโดนหรอก ส่วนใหญ่คนทั้งออฟฟิศจะเกรงใจผมง่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เจ้านายเคยพูดถึงลักษณะคน...ว่าผมเป็นคนที่เกิดมาสุขสบาย อยู่บนกองเงินกองทอง...ไม่เคยพบเจอกับความยากลำบาก สังเกตจากอะไรรู้มั้ย?
เค้าบอกว่าสังเกตจากมือผม...

พูดแล้วก็หาว่าหนังการ์ตูน มือผมเนียนเรียวคับ ใครๆ ก็ชอบมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ผมเองก็ชอบมือตัวเอง ไอ้เคนก็ชอบมานั่งบีบนั่งลูบเล่นอยู่เหมือนกัน
แต่ผมไม่ได้บ้านรวยอะไรขนาดนั้นนะคับ เพียงแต่เป็นคนติดสบาย ไม่ชอบความลำบากจริงๆ
มีครั้งนึงผมเหวี่ยงเจ้านายเหมือนกัน ที่ทำงานไม่เป็นระบบ เลยต้องมานั่งตามแก้ให้... ที่หนักสุดคือ...มาช่วยคิดโครงสร้างบริษัทให้ใหม่
ผมถึงกับอึ้ง... นี่ตกลงกรูเป็นรองประธานรึเปล่าเนี่ย ต้องมานั่งปวดหัวกับเรื่องแบบนี้
แต่ผมก็ช่วยเค้าคิดเท่าที่เด็กคนนึงจะช่วยได้คับ (ลืมไปแล้วรึเปล่า ผมเด็กใหม่นะโว้ย มาทำงานไม่ถึงสามเดือน)

แถมต้องไปช่วยไอ้เรื่องนี้วันหยุดด้วยเนี่ยดิ ไอ้เคนถึงกับวีน
เพราะปกติผมก็ไม่ค่อยจะว่างอยู่แล้ว ยังจะพรากวันหยุดหนึ่งเดียวของผมไปอีก

"ให้แค่ครึ่งวัน เดี๋ยวเราไปส่ง ไม่ต้องขับไปเองหรอก"
"งานจะเสร็จมั้ยวะครึ่งวัน"
"เสร็จไม่เสร็จไม่รู้ แต่ให้เวลาแค่นี้ วันหยุดไม่ให้หยุด มันจะสั่งงานอะไรนักหนาวะ"
"...เหอๆ เค้าเร่งให้เสร็จก่อนพี่ xx (ที่เป็นซีเนียร์ผม) จะกลับมา" พี่เค้าติดภารกิจอยู่คับ ผมก็ไม่เข้าใจว่ารีบอะไรเหมือนกัน ทำวันปกติไม่ได้รึไง

พอไปถึงออฟฟิศ ไอ้เคนก็ยังหน้านิ่งๆ แบบมาคุเหมือนเดิม
"เดี๋ยวมารับตอนเที่ยง ถึงเวลาแล้วลงมารอเลยนะ"
"จะพยายาม"

เอาเข้าจริงเลทครับ ไม่กล้าขอปลีกตัวมาด้วย แต่ยิ่งช้ายิ่งกระวนกระวาย กลัวมันมาตามถึงที่่ ไอ้ที่เค้ารู้กันว่าผมมีแฟน คือไม่ได้บอกว่าแฟนเป็น ญ หรือ ช นะคับ

"แป้บนะ ยังไม่เสร็จ" ผมโทรศัพท์คุยกับมันเบาๆ
"เร็วๆ"
"ก็มันยังไม่เสร็จ..."
"ลงมาเร็วๆ รอนานแล้ว เลิกทำได้แล้ว"

"เฮ่ย น้ำพุ แฟนโทรตามเหรอวะ?" เจ้านายถามแทรกขึ้นมา ผมแค่ยิ้มแห้งๆ คับ
"แฟนพี่น้ำพุมาเหรอ อยากเห็นอ่ะ" ไอ้น้อง ก. ทำตาโต มันคือคนที่รับชะตากรรมเดียวกับผมคับ
"ไม่ใช่แฟนๆ เพื่อน! นัดเพื่อนไว้" ผมแก้ตัว กลัวแบบว่ามันมารออยู่ข้างล่าง คนอื่นเห็นขึ้นมาแล้วจะช้อค ไม่อยากเป็น talk of the town อ่ะ ยิ่งพี่ๆ ที่นี่ เรื่องเดิมแม่งพูดไม่เลิกกันสักที

"เพื่อนบ้าอะไร เร็วๆ!!" เสียงไอ้เคน มันแอนตี้คำว่า 'เพื่อน' ที่ออกจากปากผมมากๆ เป็นเห้ไรไม่รู้

"ไม่เชื่อ เหยย กิ๊กเหรอวะ" เจ้านายแซวไม่เลิก แถมเสียงดังไปถึงไอ้เคน มันยิ่งโรคจิตขี้กลัวผมมีกิ๊กอยู่ด้วย มันกลัวจริงคับ แต่เก็บไว้ในใจ ไม่พูด
ผมรู้อดีตมันไม่มีวันลืม ผมเองก็ไม่ลืมเรื่องของมัน เพียงแต่เรามีความสุขกับปัจจุบัน อย่าให้มีอะไรไปสะกิดเป็นพอ ที่จริงมันก็เป็นปัญหาอยู่เหมือนกันคับ แต่ไม่เหมือนเดิมคือเราเปิดใจคุยกันด้วยเหตุผลมากขึ้น ไม่หนีปัญหาเหมือนเก่า ซึ่งถ้าเราคุยเข้าใจตรงกัน มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร อาจจะเซ็งๆ รำคาญบ้าง แต่มันช่วยไม่ได้ เพราะเราเคยเป็นแบบนั้นมาเอง มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ นอกจากทำตอนนี้ให้มันดีไปเรื่อยๆ พออนาคตมองย้อนกลับมาจะได้ไม่เสียใจกับสิ่งที่ทำ

ผมรีบตาแตกวิ่งลงไปหาเคน... พยายามพิรุธน้อยสุด แต่คนอื่นเค้าคิดกันเองไปแล้ว ถึงจะบอกว่าเพื่อนผู้ชายก็เถอะ

ไอ้เคนนั่งรออยู่ในรถ ไม่ได้ลงมาตามถึงที่อย่างที่คิด โคตร...โล่งอก
"มีกิ๊กที่ไหน?" ทันทีที่เข้าไปนั่ง ประโยคแรกอันซีเรียสของมันก็เอ่ยขึ้น
"เค้าพูดเล่นกานนนนน" เจ้านายชอบแซวงี้ละคับ ทั้งออฟฟิศโดนมาหมด ผมก็อธิบายมันไป
"แล้วทำไรกันอยู่? ไม่รู้จักหิวข้าวกันเหรอ?" มันพูดพลางออกรถ
"งานดิ เคลียร์เอกสารเก่า ปวดหัวจะบ้าตายอยู่และ"
"อ่ะ น้ำ" มันหยิบขวดชาเขียวให้ผม
"แต๊งกิ้ว น่ารักจริงๆ เลยยยย..." ผมคว้ามือมันมาจูบทีนึง จะให้จูบที่หน้าก็ชะเง้อไกลไปหน่อย
"น่ารักก็รักให้มากๆ หน่อยดิ" ไอ้เคนเริ่มยิ้มได้นิดนึง...นิดเดียว
"เอ่า นี่ยังรักไม่พออีกเหรอ?"
"ยัง"
"ไอ้คนไม่รู้จักพอ" ผมแกล้งแซว มันหัวเราะแล้วยกมือมาไถหัวผม
ผมเลยจับแขนเคนไว้แล้วหยิบปากกาที่เหน็บอยู่คอเสื้อ มาเขียนคำว่า 'รัก' ตัวใหญ่ๆ ให้

ไอ้เคนยิ้มขำๆ ผมได้ที มันไม่ว่าเลยเขียนอีกคำ

'หิว'

คำนี้มันไม่ปลื้มด้วยคับ เลยตบหน้าผากผมไปทีนึง แหง่ะ ถ้าปกติผมแกล้งมันจะโดนเตะตูดคับ


พอไปถึงร้านอาหาร มันเป็นโต๊ะยาวนั่งหันหน้าไปทางเดียวกันอ่ะคับ เลยได้นั่งข้างกัน ระหว่างรอผมเห็นแมลงอะไรไม่รู้ เดินเล่นอยู่บนโต๊ะ ผมเลยจับข้อมือเคนขึ้นมากางนิ้วชี้ออก (มันก็นั่งเหม่อๆ อยู่) ผมเอานิ้วมันไปจิ้มแมลงคับ พอเห็นเคนเลยสะดุ้งชักมือกลับ ร้องเฮ่ย ผมโคตรขำ

มันก็เหล่ตามองแล้วพูด "ขำ....ขำมากไหม?"
"ฮ่าๆๆ ก็ตลกหน้าเคนอ่ะ"
"นึกอะไรเล่นไม่ออกแล้วใช่มั้ย?"
"อืม นิดนึง"
"เดี๋ยวโดนๆ รอกลับบ้านก่อนเหอะ" ผมหัวเราะค้างแล้วรีบนวดไหล่ประจบ
"ขอโต๊ดดด"
"ไม่ ไม่..." หมายถึงไม่ยกโทษให้ แถมหันตัวหลบด้วยนะ ............หง่ะ -- --"


"............" มาคุเล็กๆ มึงหาเรื่องจะทำไรกูก็บอกมาเหอะ
ของอย่างงี้ไม่ต้องเอาเรื่องแมลงตัวเล็กๆ มาเป็นแพะหรอก ยังไงกูก็ยอมมึงอยู่และแสรดดด ฮี่ฮี่


H
     

[i-love-you]

พี่พุยังน่ารักเสมอ     โอ๊ยยยละลาย

[zabzebra]

มาน่ารักกันตอนดึกๆ อีกละหรอเนี่ยยยย

ยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกว่า พุ แคร์ เคน มากขึ้นเรื่อยๆ 

แม่ยกเป็นปลื้มมม

[bebe]

พุน่ารักยิ่ง  อยู่กับเคนยิ่งน่า รัก

[malula]

เคนขี้บ่นเหมือนแม่ ดุเหมือนพ่อล่ะสิ เป็นยอดคุณแฟนจริง ๆ

[Kiss Koki]

 :laugh:ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....+ ให้น้องโบก่อน ฮาพุ
พุอยู่กะเคนแล้วน่ารักดี...อยู่ด้วยกันมานานคงปรับตัวหากันรู้ทางกันแล้วมั่งเนี่ย ฮ่าๆๆ
เคนอยากบอกทุกคนว่าพุเป็นแำฟน..แต่พุอายยยยยยยยย อายทำไม๊ แฟนหล่อขนาดเน้่ ฮ่่าๆๆ
พุก็ตื่นแต่เช้าหน่อยเซ้ แฟน อุตส่าห์ทำอาหารไว้ให้....ทำงานหนักแต่กินไม่ครบมื้อไม่ตรงเวลาไม่ดีนะจ๊ะ..มีเงินเยอะเ่ท่าไหร่ แต่สุขภาพไม่ดีก็จะแย่เอานะจ๊๋ะ...(ด้วยความเป็นห่วงจากแฟนขี้หึงเคน อิอิ ก็เค้ารักของเค้าอะน๊า..^____^..)
ฮา พี่ร้านแว่น คงจะงงน่าดู.....ไปเอาแว่นคราวหน้าได้อายแน่พุ ฮ่าๆๆ 
*******
เข้าใจเล่นนะน้องพุ...เขียน "รัก" บนแขนเนี่ย เล่นเอาแฟนเคนปลื้ม...โดนหนักหลายยกแน่ ฮ่าๆๆ แฟนเคนเป็นคนจริงจัง ซุปเปอร์แฟนพุเป็นคนขี้เล่นก้เข้ากันได้ดีนะ น่ารักอะ...นึกหน้าคนขี้เก็กตลอดฮาอะ...พุเล่าแล้วชอบอ่านอะ
ที่บอกเจอคนข้างนอกทีไรแฟนเคนเก็กทันที ฮ่าๆๆ แต่พออยู่กะซุปเปอร์แฟนเปลี่ยนเป็นคนละคน..ได้เห็นคนเดียวละซี้อิอิ
เคนไปหาที่ออฟฟิศแบบนี้ได้ความแตกแน่เตรียมตัวยังน้องพุ เปิดตัวไปเหอะแฟนรักออก อิอิ ..เจ้านายและน้องก. มีช็อคแ่ึน่.ฮ่าๆๆ
ขอบคุณมากจ้าน้องโบ น่ารักที่สวดดดดดดดดดดดดดดดดด....มาลงได้เรื่อย ๆนะจ๊ะ ตามอ่านอยู่จ้า^___^

[Kfc_Pizza]

เคนน่าจะลงไปตามเลยเนอะ
พุจะได้ 5555
 

[Wordslinger]

เหมือนเจอเพื่อนเก่ามานั่งเล่าเรื่องให้ฟัง. สนุกสนานมากมายทีเดียว. คิดถึงตอนเก่าๆ ที่เคนยังคอยตามติดพุ และพุคอยหนีเคน, แต่นอกจากนั้นก็ได้รู้ว่าทั้งสองนั้นยังรักกันดี และคอยดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ดิฉันว่าความรักของคู่นี้มันอิงหลักความจริง และมันก็ดู "เรียล" และไม่ "เฟค" อยากจะบอกว่า ปลาบปลื้มเคนมานานแล้วนะคะ ตั้งแต่เริ่มเรื่องและดิฉันก็ยังเป็นแฟนเหนียวแน่นของเคนมาอยู่โดยตลอด แต่ก็มิได้หมายความว่าดิฉันไม่ชอบพุ ดิฉันรักน้องพุเลยล่ะค่ะ. เป็นเพราะคุณโบว์ที่สื่อถึงลักษณะของทั้งสองคนออกมาได้อย่างสมจริง จนสามารถจะซาบซึ้งไปกับความรักของสองคนได้เลยค่ะ.

น้องเคนเจ้าเล่ห์ถูกใจดิฉันมาก รับรองว่ากลับบ้านไป น้องพุจะต้อง "เสร็จ" 

ขอบคุณคุณโบว์มากนะคะ  กดบวกให้นะคะ

[Ak@tsuKII]

ตอนนี้น่ารักอีกแว้ว ชอบๆ เคนพุน่ารัก เคนเคนของคนแม่ยกก็น่ารักเหมียลเดิม ฮ่าๆ ตลกเคนด้วย ยอมที่ไหน กร๊าก ฮาที่พุพยายามปิดบังแล้วเคนก็ส่งเสียงตามสายมา กร๊าก ตลกอีกคนก็พยามกลบเกลื่อน ส่วนอีกคนก็ไม่ยอมเหมือนกัน

[เพื่อนบ้าน]

อยากเห็นรูปหมาพุ วุ้ยๆๆ

แต่เค้าฮาาาาาาา เรื่องสุดท้ายมากเลยอ่ะ 555+
ตลก คิดถึง แง้ววว T^T

[Akad3ar]

คิดถึงมากกก ดีใจที่ได้อ่าน

[ekonut]

เข้ามาอ่าน 3 วันไม่ยอมหลับยอมนอน งานการก้อไม่ยอมทำ ฮ่าๆๆ

รู้สึกเสียดายมากเลยค่ะที่เพิ่งเข้ามาอ่านเลยอดเห็นรูปน้ำพุเลย 

เป็นเรื่องที่หลากหลายความรู้สึกมากเลยแอบรู้สึกอิจฉาคนแต่งที่รู้จักน้ำพุด้วย เหอๆๆ

ขอบคุรมากๆๆเลยค่ะที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีดีให้ฟัง 

[foyer]

/


งานผมมันเริ่มไม่ไหวแล้วคับ คือ..ทำไม่ไหวแล้วง่ะ ทำอยู่คนเดียว ปวดกบาลชิบหาย ไม่มีใครช่วยได้ เพราะไม่มีใครทำเป็น
-*- ประเทศไทยมันหาคนทำโปรแกรมนี้ยากขนาดนี้เลยเหรอวะเนี่ย

ไม่น่าใช่ เพราะโปรแกรมนี้มันง่ายสาดๆ ใช้ง่ายที่สุดในสามโลกแล้ว
หนักไม่หนักไอ้น้องเทนก็เคยมาเล่าให้ผมฟังว่าตอนที่ผมทำงานดึกแล้วยังไม่กลับ ไอ้เคนของขึ้นด่าสาดเลยว่า

"ไอ้พวกห่านี่ ใช้งานเมียกูเหมือนหมูเหมือนหมา!! ถ้าสี่ทุ่มแล้วพุยังไม่กลับกูจะไปพากลับมาเอง!"






T T หง่ะ ซึ้งใจเคนและเศร้ากับชะตากรรมของตัวเองจังเลย


ผมจะลาออกอยู่คับ ถึงแม้คนที่นั่นจะดีกับผมยังไงก็ตาม แต่ผมไม่ชอบวิธีการทำงานแบบนี้เอาซะเลย...
ยิ่งอยู่ไป ผมยิ่งเหมือนประธานบริษัทขึ้นทุกวัน
ผมงงกับการมีส่วนร่วมกับเจ้านายแทบทุกเรื่อง...


คือ.... กูไม่อยากรับรู้เหี้ยอะไรอีกแล้ว 

อุตส่าห์ตั้งใจทำงานจะได้รีบกลับตามเวลา แม่งก็มาดึงมารั้งอยู่นั่นแหล่ะ คนที่บ้านยิ่งดุๆ ขี้บ่นอยู่ด้วย แม่งเอ๊ยยย



ผมอิจฉาไอ้เคนมากๆ ที่งานมันสบ๊ายสบาย... ถึงอาชีพมันจะดูไม่เท่เท่าผม แต่มันมีความสุข และมีเวลารีแลกซ์ของมันอ่ะคับ

แต่ผมไม่มี...


ก็ไม่รู้ทำไมต้องทำงานเยอะขนาดนี้เหมือนกัน แต่รู้ตัวอีกทีมันก็ทำไปแล้ว.......
คนเรา เวลาที่ทุกข์มากๆ แต่พอเวลาเจอสุขแค่นิดเดียววิ่งเข้ามา ก็ดีใจแทบตายเลยคับ

อันที่จริงผมชอบงานที่ผมทำนะ แต่ผมไม่ชอบงานอัดๆ สักเท่าไหร่
ผมทำโอที่ทำงานแล้วยังต้องมาทำงานนอกต่อที่บ้านอีก...แม่เจ้า...

ส่วนไอ้เคนเหรอคับ?


พักนี้มันชอบออกไปเตะบอลตอนดึกๆ กับเพื่อนมันคับ ตอนแรกที่บอกก็เฉยๆ อยากไปไหนก็ไปเหอะ
แต่พอมันไปทุกวัน ผมก็ชัก...เซ็งๆ คิดถึงมันแบบแปลกๆ เริ่มไม่มีสมาธิ นั่งไม่ติดที่ งานไม่เดินยังไงไม่รู้

จะว่ามันไม่ชวนก็ไม่เชิง เคนเห็นผมทำงาน ก็รู้แล้วว่าชวนไงก็ไปไม่ได้อยู่ดี เลยไม่คิดจะตื๊อผม ออกไปเฉยเลยซะงั้น


ปล่อยผมอยู่กับไอ้น้องเทน ซึ่ง...ผมก็อึดอัดนิดหน่อยกับบรรยากาศ ที่จริงนิสัยมันก็ดีขึ้นกว่าตอนแรกๆ นิดนึง แต่เพราะไปคิดแบบนั้นแล้ว ผมเลยไม่ค่อยสนิทใจเวลาจะพูดคุยกับมัน แถมน้องแว่นเซอร์ก็คอนเฟิร์มมาแล้วว่าไอ้เทนมันผู้ชายพี่ มันไม่ใช่เกย์...


-*- (กรูจะเชื่อดีไหมง่ะ)


เพราะฉะนั้นเรื่องแฟนกันจึงลวงโลกคนทั้งเพ FB ไอ้เทนนะคับ ขึ้นมาว่า สนใจใน 'ผู้ชาย' เลยนะคับ แต่น้องแว่นบอกว่าไอ้เทนลงไว้หลอก ผญ. ว่ามันเป็นเกย์

โอ้ววว...มึงเนื้อหอมขนาดนั้น !!! 


ที่จริงผมก็อยากรู้เรื่องชาวบ้านอยู่นะ แต่ไม่ถามไอ้เทนให้เสียปากหรอก ถามน้องแว่นเนี่ยแหล่ะ ว่าไม่เสียใจเหรอ โดนหลอกใช้เป็นไม้กันหมา (ว่าแล้วก็อุตส่าห์นึกดีใจว่ามันมีแฟน ดันตอแหลกันซะนี่)
น้องแว่นก็ช่างแสนดี บอกว่า "รู้ว่าหลอก แต่เต็มใจให้หลอก"




ป๊าดติโธ่...ไอ้เทนมึงนี่นะ วาสนาดีขะหนาด


ในเมื่อน้องแว่นบอกว่ามันไม่ใช่เกย์ งั้นผมก็คงหลงตัวเองว่ามันชอบสินะ !!! คนเรา...แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร อุปทานสินะ??? - -"


เกย์ด้าร์ผมชำรุดสินะ เหอๆๆๆ




ถ้าเป็นงั้นจริงก็ดีดิ


แล้วที่ผมบอกว่า...ไม่มีอารมณ์ทำงานเพราะเคนไม่อยู่ มันก็จริง... แม่งเอ๊ย กูก็อยากไปเตะบอลเหมือนกันนะ ทำไมไม่ตื๊อกูซักหน่อย ทีเรื่องอย่างว่ามึงตื๊อ

กูดีจริงๆ นะสาดเอ๊ย

"เทน รู้ป่ะ ไอ้สนาม xxx มันไปทางไหน?" ไอ้เด็กนี่ก็เล่นเกมส์กวนสมาธิอยู่ได้ กูเองก็อยากเล่นเหมือนกันนะ
"กูเกิ้ลดิ" มันตอบแบบไม่อยากตอบ

ตอนแรกผมนึกว่าไม่มี แต่ปรากฏสนามดังอยู่ เสิร์ชกูเกิ้ลเจอด้วย!
ผมจะไปสังเกตการณ์ไอ้เคนสักหน่อยคับ ไปดูเฉยๆ มันเป็นไงมั่ง อยู่ที่นี่เบื่อไม่ไหวแล้วว่ะ

"พี่จะไปไหน อู้งานเหรอวะ?" น้องเทนเห็นผมหยิบกระเป๋าตังค์ มือถือ กุญแจรถเตรียมล้อหมุนมันเลยเจือก
"ไปตามผัวกลับบ้านรึไง? ...เออช่าย... หนามบอลแม่งมีแต่ตัวผู้ พี่ชายกูจะโดนปู้ยี่ปูยำไปถึงไหนต่อไหนแล้ววะเนี่ย"
ประโยคหลังมันทำเป็นพูดกับตัวเองคับ
-*-

"เพ้อเจ้อ" ผมด่าไอ้เทน แต่มันก็ทำหน้าปั้นจิ้มปั้นเจ๋อน่าตบโหลกใส่เหมือนเดิม
"จะไปไหมละ เดี๋ยวไปส่ง"
"ไม่ต้อง"
"ไปถูกป่าวหน่ะลุง ได้ข่าวหลงทางประจำ แล้วกลางค่ำกลางคืน สายตาก็ไม่ดียังจะอวดเก่งอีกหน่ะ"
 
เถียงกันสักแป้บยังไงมันก็จะไปให้ได้ ก็ช่างมัน ส่งก็ส่งวะ เพราะผมก็เป็นอย่างมันว่าจริงๆ ง่ะ ถ้าถนนเส้นไหนไม่ค่อยได้ไปหรือไม่ค่อยผ่านผมจะจำทาง

ไม่ได้ ถึงที่ไหนไปบ่อยก็ยังจำไม่ได้อยู่ดี เมมสมองจะน้อยไปไหนฟระ

แถมไอ้เทนไม่ยอมขับรถผมด้วยคับ (อ้างขับไม่เป็นแต่ที่จริงตอแหลมันขับได้อยู่)
มันจะขี่มอไซต์ของมันเอง ผมหนิโคตรรำคาญเลย เอาแต่ใจตัวเองจริงนะมึง

แต่มันก็พาผมไปถึงได้โดยสะดวกโยธิน ถึงจะมีบ่นและประชดประชันที่ผมเป็นห่วงเป็นใยเคน


 
เอ๊า ก็แฟนกูทั้งคนหนิ แถมแฟนบ้าๆ บอๆ ไม่ค่อยเต็มบาท ต้องดูแลเป็นพิเศษดิ

พอถึงสนามน้องเทนก็จอดแอบๆ ให้ด้วย (ไอ้นี่เริ่มรู้ภาษา)
ผมเลยกลายเป็นมนุษย์โรคจิตแอบมองหาเคนอยู่ห่างๆ ซะงั้น ที่จริงมีน้องเทนมาด้วยก็ดีเหมือนกันจะได้ช่วยอยู่เป็นเพื่อนไม่ให้ผมกลายเป็นไอ้บ้าอยู่คนเดียว

จากมุมหนึ่งในสนาม ผมเห็นไอ้เคนวิ่งๆ หยุดๆ เตะวืด ยิงนก (เล่นโคตรเก่งเลยมึง) เห็นแล้วขำเหมือนกันเพราะเวลาเล่นบาสมันจะเด่นโคตร แต่พอมาเล่นบอลมันแทบจะดับคาสนาม Y Y

ผมรอจนมันเล่นเสร็จนั่นแหล่ะ ถึงไปแสดงตัวอยู่แถวๆ ข้างสนาม โดยไอ้น้องเทนไม่ตาม ยืนบื้ออยู่ที่เดิม

ไอ้บ้าเคนก็ดันมัวแต่ยุ่งกับโทรศัพท์ ไม่มองมาทางนี้ซักที คนไม่อยากให้มองก็เจือกมอง -*-
สักพักมือถือสั่นคับ ผมหยิบมาดูเห็นชื่อมัน ยิ้มออกเยยยยย น่ารักที่สุด! เล่นเสร็จปุ๊บโทรหาปั๊บเลยยยนะที่ร้ากกก

"ฮัลโหล" ผมพยายามกลั้นยิ้มเก็กขรึม...แต่...ทำไม่ได้
"เตะบอลเสร็จแล้ว เดี๋ยวจะกลับและ ....เอาไรป่าว?" มันรายงาน ปกติไม่ค่อยอยากรู้ แต่วันนี้อยากรู้และ
"เตะบอลหรือเตะลม วืดเอาๆ" ผมแกล้งล้อมัน ไอ้เคนนิ่งไปสักแป้บ แล้วหันซ้ายหันขวาทันที

พอมันเห็นผมจากเมื่อกี้เก็กนิ่งอยู่ ก็ยิ้มกว้างเลยยยย เก็กหลุด

เสร็จแล้วก็รีบเก็บของ บอกลาเพื่อนมันลวกๆ แล้ววิ่งมาหาผมเลยคับ ผมก็เดินไปรอมันที่ทางออก แล้วก็แอบดูสีหน้าคนอื่นเวลาเห็นมันกับผมอยู่ด้วยกัน มีใครอิจฉากูป่ะ มีใครเล็งเด็กกูมั้ย? กรูจะได้ไม่ให้มันมาเล่นที่นี่อีก....

"มาไงอ่ะ แล้วมากับใคร คนเดียวเหรอ?" ไอ้เคนทำเสียงตื่นเต้นที่เห็นผมมายืนหัวโด่อยู่ตรงนี้
"มามอไซต์กับเทนอ่ะ" 
"ไอ้เทนเนี่ยนะ? มันอยู่ไหน?"

ผมหันไปที่ที่เทนยืนอยู่เมื่อกี้แต่ไม่เห็นมันแล้ว...  อ้าว ไอ้นี่

"ไปไหนของมันวะ" ผมเกาหัวงงงง แต่ก็เลิกสนใจอย่างรวดเร็ว มันโตแล้วมาได้ก็กลับเองได้อยู่หรอก ส่วนเคนก็โทรหาน้องมันเช็ค ได้ความว่าไปบ้านน้องแว่นและ เหอะๆ

ผมกับเคนเลยกลับกันครับ แต่ผม...นอยด์แดรก บอกตรงๆ ผมเครียดเรื่องงานจนจะเป็นบ้าอยู่แล้วแต่ผมไม่พูด มีวันนี้แหล่ะที่ระบายออกมากับเคนอย่างจริงๆ จังๆ
มันเลยพาผมไปหาอะไรเย็นๆ กินที่ตลาดโต้รุ่งเพื่อดับอารมณ์ร้อน

ผมพูดไปก็จะร้องไห้ไปคับ อารมณ์ประมาณเด็กเก็บกดง่ะ เห็นผมเป็นพวกเลื่อนลอยอย่างนี้แต่จริงจังกับงานมาก อะไรที่มันไม่ถูกไม่ควร หรือพฤติกรรมอะไรที่มันเฮงซวย ผมก็รับไม่ค่อยได้ แต่เพราะยังไม่ถึงขีดสุดไอ้ความเฮงซวยนั้นเลยสะสมอยู่ข้างในรอเวลานับถอยหลัง



เคนนั่งฟังผมพูดจนจบ...นับเวลาร่วมสองชั่วโมงได้ที่ผมพรั่งพรูทุกสิ่งทุกอย่างออกมา ช็อตไหนที่มันเริ่มเห็นน้ำตาผมคลอมันก็จะลูบหัวแล้วก็เอามือสอดใต้โต๊ะมาจับมือผมไว้ คือมันไม่เคยรู้มาก่อนว่าผมเครียดขนาดนี้ มันก็เองก็เสียใจที่ทิ้งผมไว้แล้วออกไปเล่นกีฬา มันคิดว่าผมอยากมีเวลาส่วนตัวทำงาน เพราะถ้ามันอยู่เคนจะชอบชวนผมคุย บางทีผมก็รำคาญนิดๆ
ไอ้นี่เวลาเห็นผมทำท่าแบบนั้นใส่ก็จะคิดมากเหมือนกันมันเลยเลือกจะออกไปซะ




ผมเข้าใจว่าทำงานมันก็ต้องมีปัญหาเป็นธรรมดา แต่ในแต่ละวัน ถ้าปัญหานั้นมันยังคงอยู่ และไม่ได้รับการแก้ไข โดยเฉพาะเกิดขึ้นโดยสันดานของคน ผมมองว่ามันดูมืดมนไร้ทางออกยังไงไม่รู้

"ไม่ไหวก็ออกพุ... เป็นแบบนี้เราก็ไม่อยากให้ทำแล้ว แฟนคนเดียวเราเลี้ยงได้ ไม่เห็นต้องไปง้อพวกมันเลย"
"ถ้าเราออกออฟฟิศนี้จบแน่ ไอ้น้อง ก. ตายแน่ๆ ยิ่งไม่ค่อยมีคนทำงานเป็นอยู่ด้วย สงสารคนที่เค้าอยู่อ่ะ ไม่อยากทิ้งไปเฉยๆ" จะให้เล่าก็ยาวคับ เอาเป็นว่าคนมันน้อย หาคนทำงานไม่ได้ แล้วงานก็เยอะมากๆ คับ 
"สงสารเค้าแล้วสงสารตัวเองบ้างไหม แล้วมันเคยสงสารพุไหม? พุคิดดีๆ ดิ ทำงานกับคนบ้ามันเหนื่อยนะ มันพูดไม่รู้เรื่องก็อย่าไปทำ สนใจหัวมันอะไรมากมายล่ะ เหนื่อยก็หยุด เหนื่อยก็พอเหอะ... กลับไปเป็นฟรีแลนซ์เหมือนเดิมดีกว่า"

ไอ้เคน...จากตอนแรกมันสอนให้ผมอดทนคับ แต่พอมาวันนี้มันกลับเสี้ยมให้ผมออก ให้ผมเลิกเห็นใจทุกคนที่สร้างความลำบากให้


สรุปคือ...ผมจะให้โอกาสเจ้านายใหม่... สักพัก... ถ้าหากเขาไม่ดีขึ้น ผมจะออก
ถึงวันนั้นให้ขอร้องอ้อนวอนยังไง ผมจะไม่กลับไปเด็ดขาด ซึ่งดูท่าทีแล้วผมออกแน่ เพียงแต่ว่า..ขอรับผิดชอบงานตัวเองให้ถึงที่สุดก่อน


พอกลับถึงห้อง ไอ้น้องเทนยังไม่กลับมาคับ ส่วนผมเป็นคนคิดมากหง่ะ ไม่หายนอยด์ง่ายๆ อารมณ์มันค้างแล้วทีนี้ก็ไม่อยากไปทำงาน แต่ออฟฟิศผมเนี่ยเรื่องมาก อยู่ๆ ลาก็ต้องบอกเหตุผลเจ้านาย ขี้เกียจบอกอ่ะ เลยนั่งคิดไม่ตกอยู่

"เราโทรให้มั้ยพรุ่งนี้ บอกว่าพุไม่สบาย แล้วเดี๋ยวจะบอกเผื่อให้ด้วยว่า ให้เค้าหาคนใหม่ทำแทนได้เลย พุจะลาออกแล้ว"
"บ้าน่ะเคน"
"ไม่เห็นต้องแคร์หัวมันเลยพุ ปัญหาของมันให้มันแก้เองมั่งดิ จะไปคิดแทนให้หมดได้ยังไง"
"ก็ว่าอยู่ แต่พูดแบบนี้ก็สะใจตายเลยดิ ทำบาปเค้าเกินไปป่าว"
"มันทำตัวเองทั้งนั้น.. พุรู้ป่ะ เวลาเราเห็นพุทำงาน เราเครียดแทนเหนื่อยแทนเลยทุกวัน ไม่เชื่อดูหลักฐานดิ สิวขึ้นตั้งสามเม็ด" ไอ้เคนมันเปิดผมแล้วชี้ให้ดูตรงหน้าผากกับตรงข้างแก้มคับ ผมจับหน้ามันดูชัดๆ แล้วไล่ไปอาบน้ำ เดี๋ยวเอายาแก้สิวให้ทา

เมื่อก่อนผมไม่ค่อยดูแลตัวเองมากคับ เพราะอยู่แต่กับพวกเถื่อนๆ แต่เดี๋ยวนี้เริ่มดูแลนิดนึง แม่จะหาพวกครีมทาหน้า ทาผิว อะไรพวกนี้อ่ะ มาให้ใช้สารพัดจะงง ทาบ้างไม่ทาบ้างแหล่ะคับ ส่วนไอ้เคนก็ผิวสุขภาพดีอยู่แล้ว มันเป็นคนขาวเนียนใช้ได้อยู่ ปากก็สีแดงแจ๋ ผมชอบทุกอย่างในตัวมันหมดเลยนะ

ยกเว้นฟัน ไม่ค่อยสวยอ่ะ ฟันแรงเกิน ฮ่าๆๆๆ (คนละเรื่อง) บอกให้มันดัดอยู่ ไม่ยอมดัด กลัวหล่อมากไปกว่านี้

โอ้โห... หล่อให้กูดู มึงจะกลัวอะไร


ผมก็ฟันไม่ค่อยสวยเหมือนกันคับ แต่เกลียดหมอฟัน ไปหาทีไรน้ำตาเล็ดทุกที เลยพยายามรักษาสุขภาพปากของตัวเองสุดชีวิต ตั้งแต่เด็กผมฟันผุแค่ซี่เดียวเอง ไอ้บ้าเคนดิ ฟันผุตั้งหลายซี่แหน่ะ ตอนเด็กๆ ชอบแอบกินขนมแล้วไม่ยอมแปรงฟันแน่ๆ

พอเคนอาบน้ำเสร็จ ผมก็อาบมั่ง แล้วก็หาครีมมาทาหน้าให้มัน ปกติไม่ทำให้นะคับ เพราะมัวแต่ยุ่งกับงานอยู่ แต่วันนี้ช่างแม่งแล้ว
ถ้าจะเจ้านายเร่งเอาก็จะบอกปัดไม่ให้ไปใช้คนอื่นเลย เพราะผมคงทำให้ไม่ทันแล้ว


"ทาให้ทุกวันเลยได้มั้ย?" ไอ้เคนยิ้มถาม
"ได้"
"จริงอ่ะ?"
"จริง แต่ถ้าวันไหนขี้เกียจก็ทาเองนะ"
"ก็ยังดี ...ท่าทางคืนนี้ไอ้เทนจะไม่กลับ.." พอมันเกริ่นแบบนี้รู้เลยคับว่าคิดอะไรอยู่   
"แล้วไง?" ผมมัวแต่งานยุ่งทุกวัน อาทิตย์นึงอย่างมากเลยให้มันได้แค่สองวัน หรือบางอาทิตย์มันก็ไม่ได้เลยสักวัน เพราะผมเหนื่อย

"ไม่แล้วไง" ยังไม่ทันหมุนฝาปิดกระปุกครีมไอ้เคนก็เข้ามากอดมาหอมที่แก้มซอกคอ
"ห้องนั่งเล่นมั่งดีมั้ย?" มันถามเสียงหื่น
"ไม่ดี เผื่อเทนกลับมาล่ะ โทรถามให้แน่ใจก่อนดิ" ผมหวังดีจะไปหยิบมือถือมาให้ แต่ไอ้บ้าเคนดันไม่ยอม กอดไว้แน่นอยู่ที่เดิมแล้วลากผมมานั่งกลางหว่างขามัน

"ไม่ต้องโทรหรอก ให้มันเห็นหนังสดไปเลย"
"ประสาท" ผมนึกว่ามันอำเล่นคับ แต่ประโยคถัดมานี้ทำเอาผมตกใจจนหน้าซีดเหงื่อแตกไปบัดเดี๋ยวนั้น ก็เพราะ......ว่า.....................



"พุ ...รู้สึกว่าไอ้เทนมันแปลกๆ มั้ย?" ถามแค่นี้ผมก็กลัวจนต้องกลั้นหายใจแล้วคับ
ตอนนั้นเครียดจนหน้าชา ขนหัวตั้งเลยแหล่ะ ไม่รู้กลัวทำไมเหมือนกันทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด

"ป..แปลกไงอ่ะ?" ผมว่าไอ้เทนก็ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นทำนองว่าชอบผมเลยนะคับ มันก็ปกติธรรมดา แล้วที่ผมคิดไปเองว่ามันชอบก็แค่ความรู้สึกส่วนตัว

นั่นแหล่ะ มันอาจจะไม่ได้ชอบก็ได้ เหมือนที่เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าไอ้คนนี้ชอบกู แต่มันก็ไม่ได้จีบและยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง...

"ไม่รู้ แล้วพุคิดว่าไง?" เสียงไอ้เคนดังอยู่ข้างแก้ม ผมเหล่มองอยากเห็นหน้าว่าอยู่ในอารมณ์ไหน ก็เห็นมันทำหน้านิ่งๆ แต่แววตาก็ไม่ได้เคร่งเครียดอย่างที่คิด
"ไม่เห็นคิดอะไรเลย เทนแปลกยังไง?" ผมย้อนถาม แต่เคนก็ยังคงคำตอบเดิมว่า
"ไม่รู้ ก็เลยถาม ว่าคิดเหมือนกันมั้ย"
"อ้าว แปลกแบบไหน.... เคนพูดมาเลยดิ" ผมอยากรู้ว่ามันรู้อะไร แล้วรู้มานานยัง กลัวนะเนี่ย... เพราะถ้าเป็นอย่างที่ผมคิดคือผมรู้มานานแล้ว และผมไม่ยอมบอกมัน เคนจะหาว่าผมปิดบังรึเปล่า (แต่ผมก็ไม่แน่ใจนี่หว่า ผมไม่ผิดนะ)




"ไม่รู้จะอธิบายยังไง ช่างมันเถอะ" สุดท้ายมันก็ยิ้มออกมา ผมโล่งอกเลยคับ เพราะไม่อยากเป็นประเด็นกับเรื่องที่ยังเป็นปริศนาอยู่จนทุกวันนี้


       

       
H
ไม่รู้สั้นไปไหม แต่สงสารพุมากกว่าเครียดงานจนร้องไห้เลย T T เด็กน้อยรับภาระหนักเกินตัว มีนัดกับแบงค์คุยเรื่องนี้กันมาค่ะ เพราะไอ้แบงค์ก็เพิ่งโดนเค้าเชิญออกจากงานมา ช้ำยิ่งกว่าอีก!!! พักนี้มีแต่เรื่องดราม่าจนคนเขียนเครียดอยากจะร้องไห้ตามแล้วนะเนี่ย
 
ตอบสั้นๆ จ้ะ
ตอนนี้หมาน้อยก็ไม่สามารถจรรโลงใจน้องพุได้แล้ว เห็นว่าน้องหมาดื้อมาก พุเลยเตะกระเด็นและซ้อมน้องหมาจนอ่วมไปหมดแล้ววว จากที่เคยให้เข้ามา

นั่งในห้องกอดจูบลูบคลำ ตอนนี้พุก็ไม่ให้น้องหมาเข้ามากวนเวลางานของเค้าแล้วค่ะ!
สุดท้าย ไม่รู้ว่าอยากรู้เรื่องซีกันไหม ฮีมีแฟนใหม่และ คุณภาพในการคัดสรรคนดรอปลงไปเยอะเลย T T แต่แอบไปอ่าน fb เค้าแล้วแอบช้ำเล็กๆ ที่วิธีการพูดคุยเหมือนกับตอนพูดกับพุเลย แบบพูดเพราะกับแฟน แต่หยาบกับเพื่อนประมาณนั้น... (แต่ช่างมันเถอะ น้องเคนดีที่สุดแล้ว  )

[Wordslinger]

อ่านแล้วขำที่เคนจะไปตามเมีย! เคนน่ารักตรงนี้แหละ ตรงที่รักแล้วรักจริง ไม่มีหวั่นไหว ไม่มีเคลื่อนไปตามแรงผลักใดๆ รักพุก็จะคงรักพุอยู่แบบนั้น เยส!

ส่วนเรื่องงานที่เข้ามาเยอะ ก็มีประสบการณ์เหมือนกันค่ะ แบบ...ให้คนอื่นทำบ้างได้ไหม! แต่พุก็ลองสู้ดูอีกสักตั้งนะคะ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็คงจะต้องเห็นด้วยกับเคนละค่ะ ว่าออกไปหาทำที่อื่นดีกว่าค่ะ

น้องแบงค์โดนเชิญออกจากงาน?! เอ่อ...

ถ้าถามเรา...เราว่าเคนน่าจะระแคะระคายเรื่องความรู้สึกของไอ้น้องเทนบ้างแหละ แต่ที่ปล่อยไปไม่ถามแล้ว ก็เพราะเห็นว่าพุก็มิได้มีท่าทีอะไรตอบสนอง คงจะคิดแหละว่า เชื่อใจพุดีกว่า โอย...พ่อคุณ จะน่ารักอะไรขนาดนี้ (ยิ่งชอบคู่นี้เข้าไปใหญ่)

แต่ขำเรื่องน้องพุและน้องเคนเป็นหนูน้อยฟันผุ!

ขอบคุณคุณโบว์ค่ะ (แล้วอย่าลืมมาอัพเดทอีกนะคะ)

ปล. กดบวกแต้มให้ และให้น้องเป็ดไป ๑ ตัวนะคะ จุ๊บ จุ๊บ

ปปล. ใกล้ที่ทำงานปัจจุบัน มีสนามฟุตบอลสองสนาม ซึ่งน้องๆ ละอ่อนเหนือชอบมาเล่นกันจนดึกจนดื่น แล้วทีนี้แต่ละคนก็จะตัวขาวๆ กันทั้งนั้น แถมยังถอดเสื้อเล่น เคยขับรถผ่านแล้วน้ำลายไหลเลยค่ะ  ข้างๆสนามก็จะเป็นร้านกาแฟ พวกแฟนสาวก็จะมานั่งกินนั่งดื่มรอแฟนตัวเอง ทีนี้...ข้างสนามก็จะมีเหล่าหนุ่มๆ ตัวเล็กๆ ขาวๆ นั่งกันอยู่ ทำให้เราแอบจิ้นไปไม่ได้ว่า เป็นแฟนๆ ที่มานั่งรอ  อ่านตอนนี้แล้วก็เลยเห็นภาพมากๆ ว่าน้องพุตัวขาวไปยืนรอน้องเคนสุดหล่อข้างสนามท่ามกลางสายตาของหนุ่มๆ ที่มองอย่างจาบจ้วง! 

[เพื่อนบ้าน]

จองก่อน รอเครื่องว่างค่อยมาเม้นพิมพ์ในโทรศัพท์ไม่มันส์ เหอๆ

**

อุแหม่ จะรอเครื่องว่างแม่งก็ไม่ว่างเลย กลับมาเม้นบ้านก็ได้ฟร่ะ !!

ไม่อยากบอกว่าตอนเห็นหัวทู้เปลี่ยนเค้าแอบตกใจอ่ะ ดราม่าไรว๊าาาาาาา
นึกว่าสองหน่อทะเลาะตบตี หรือใครมีชู้ เหอๆๆ อ่านไปลุ้นไปจนไส้บิด
เชื่อป่ะ ลุ้นแม่งทุกบรรทัดว่าเมื่อไหร่มือที่ 3 จะออกมา ฮ่ะ ๆๆ (คิดไปโน่นนนนน)

ที่ไหนได้เด็กต่างดาวเค้านอยด์แดกเรื่องงานนี่เอง เฮ้อออออ ~
ช่วงนี้มันเทศกาลเปลี่ยนงานใช่ไหมเี่นี่ยยยย ???
ออฟฟิศเค้าก็ลาออกแม่มยกแก๊งค์เลย โฮะๆๆ หนึ่งในนั้นก็มีเค้าด้วย
ยี่นใบลาก่อนชาวบ้าน แต่ได้ไปทีหลังชาวบ้านเลย เรามันคนดี
ที่มีคนเห็นค่า (เมื่อกุยื่นใบลาออก) ซึ้ง ~ T^T
แต่แบงค์จ๋า นายโดนเชิญ(?) อ๊าววววววววววว เปรี้ยวหรอจ๊ะ ฮิฮิ

เรื่องงานพุ เิอิ่ม .. ก็ตามที่เล่าๆๆมานั่นแหละ ถ้าจะมีส่วนร่วมไปซะทุกเรื่องขนาดนั้น
นายไปบริหารเองเลยเหอะ เหนื่อยนักก็ออก ไปเป็นฟรีแลนซ์บ้านๆให้แฟนเลี้ยงดีกว่าตัว
แฟนตัวก็น่ารักไม่เปลี่ยนแปลงวะ อิชชี่เบาๆ ทุกครั้งที่ที่พี่โบมาสเป เค้าก็มานั่งอ่านตอนเก่าๆ
อ่านเคนตอนนั้น กับเคนตอนนี้ อ่านพุตอนนั้น กับพุตอนนี้ มันเป็นการเดินทางที่ยาวนานจริงๆ
เฮ้ยยยยยย แต่เค้าก็เข้าใจพุนะ อารมณ์ไม่ไหวแล้ว กับอารมณ์เกรงใจ จะไปก็ไปไม่ได้อ่ะ
เพราะก็เป็นอยู่ คือกุจะออกแต่เค้าให้อยู่ช่วย เก๊าะช่วยก็ได้ อ๊ากกกกกกกก ,, ไม่เข้าใจตัวเอง

สรุปเข้ามาบ่นแข่งกะพุ 5555555555555+

เรื่องน้องเทน !!!!!!! เอ่อะ .. สรุปน้องยังสับสนในเส้นทางของตัวเองหรืออย่างไร
แอบสงสารน้องแว่นเบาๆ แต่มันเรื่องของเค้า เราไม่เกี่ยว หงิงๆๆ

เรื่องพี่ซี ถามคำเดียว !!!!! หญิง หรือ ชาย คะแฟนใหม่ เค้าอยากรู้แค่เน้ !!!
พี่เลือกเดินเส้นทางไหนนนนน ชะนีจะล้นโลกตายแล้ววว หนูปวดใจ T^T
ถ้ามีข่าวพี่นัทแต่งงานเมื่อไหร่ หนูคงได้บวชชี อ๊ากกกกกกก ,, พี่ตี๋หูดำ คิดถึงๆๆๆๆ

[กระต่ายชมจันทร์]

สงสารพี่พุ T-T

เข้าใจเลยค่ะเพราะบางครั้งก็เจอแบบนี้เหมือนกันขนาดเป็นแค่สั้น ๆ ยังเหนื่อยเลยแล้วพี่พุต้องเจอตลอด...

สู้ ๆ นะคะพี่

พี่เคนก็สู้ ๆ ด้วย ตอนนี้พี่เคนจะเป็นคนที่คอยดูแลพี่พุได้ดีที่สุดเพราะเป็นที่พักใจได้ ><

พี่คนโพสก็สู้ ๆ เช่นกันนะคะ ขอบคุณที่คอยมาอัพเดทค่ะ /กอดๆ/

[Kfc_Pizza]

เคนน่ารักเนอะ
พุว่าไหม
 

[iforgive]

ชอบเคนนะ  ถึงแม้ว่าอาจจะน่ารำคาญในบางจังหวะ
แต่เชื่อเถอะว่าเคนรักและหวังดีกับพุอย่างจริงใจที่สุดแล้วล่ะ
ส่วนพี่ซีเสียดายอ่ะ  ไม่อยากบอกว่าแอบเชียร์ในช่วงหนึ่งด้วย  เฮ้อ

[Ak@tsuKII]

ไอ้พวกห่านี่ ใช้งานเมียกูเหมือนหมูเหมือนหมา!! ถ้าสี่ทุ่มแล้วพุยังไม่กลับกูจะไปพากลับมาเอง!"
ชอบท่อนนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สามีเค้าก็ห่วงภรรเมียเ็ป็นธรรมดา เคนน่ารัก ดูแลใส่ใจพุตลอดเลย
เป็นทุกอย่างสำหรับพุจริงๆ 


คนที่บ้านยิ่งดุๆ ขี้บ่นอยู่ด้วย

ชอบท่อนนี้ของพุ ฮ่าๆๆๆๆๆ แบบความรู้สึกคือเป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ  คน(สามี)ที่บ้าน แอร๊ยยย

[Ak@tsuKII]

สุดท้าย ไม่รู้ว่าอยากรู้เรื่องซีกันไหม ฮีมีแฟนใหม่และ คุณภาพในการคัดสรรคนดรอปลงไปเยอะเลย T T แต่แอบไปอ่าน fb เค้าแล้วแอบช้ำเล็กๆ ที่วิธีการพูดคุยเหมือนกับตอนพูดกับพุเลย แบบพูดเพราะกับแฟน แต่หยาบกับเพื่อนประมาณนั้น... (แต่ช่างมันเถอะ น้องเคนดีที่สุดแล้ว  )

เห็นด้วย เคนชนะเลิศที่สุด ถ้าเป็นรางวัลก็ต้องเรียกว่าลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง  ฮ่าๆๆๆ หาแบบนี้ไม่ได้อีกหรอก
อย่าดูถูกเคนเน้ออ เคนฉลาดนะ คิดว่าน่าจะจับความรู้สึกของเทนได้บ้างแล้ว เพียงแต่ไม่แน่ใจและไม่อยากให้มันขยายวงกว้าง
และเคนที่ไว้ใจพุด้วย

[Kiss Koki]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด น้องโบ มาต่ออีกแล้ว + ให้ค๊า...
พุน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆเลยช่วงนี้...
(แต่แอบสงสารน้องหมาอะ...พุใจร้ายไปเตะน้องหมาได้ไงเนี่ย หุๆๆ)
มีไปตามแฟนด้วย ฮ่าๆๆ ดีจัง...ไปออกกำลังกายกะแฟนมั่งดิ...จะได้คลายเครียดดดดดดดดดด
หรือกีฬาในร่มก็คลายเครียดได้เหมือนกัน ฮ่าๆๆ...เคนน่ารักเสมอนะ...ดีจัง 
ว่าแต่...น้องเทน จะเห็นหนังสดมัยเนี่ย5555 พี่ชายจิตซ้า ว่าแต่อย่าเล่ย เดียวน้องใจแตก ฮ่าๆๆๆ

[luv_khun]

ขอบคุณจ๊ะที่มาอัพเดทเรื่องของพุเป็นระยะๆ    ก็ยังตามอ่านอยู่  ตอนแรกๆไม่ค่อยชอบเคน เพราะอ่านตามความรู้สึก

ของพุหรือเปล่าก็ไม่รู้   แต่จริงๆแล้วเคนเป็นคนที่รักมั่นคงมากกกกกก  น่าอิจฉาพุจัง  และก็ดีใจที่พุตัดสินใจเลือกเคน

ขอบคุณน้องโบว์อีกครั้งนะจ๊ะ 

[u-only-one]

น้องโบขยันอัพ พี่ก็ขยัน(แอบ)อ่าน แล้วเม้นท์บ้าง ไม่เม้นท์บ้าง
ขอสารภาพบาป 

ป.ล....
เอ้าฮึบๆ ขยันอัพนะน้องโบ ส่วนเรื่องซี ช่างฮีเต๊อะ แต่ขอเฮียนัท(เถื่อน)บางเป็นครั้งคราวก็ดีนะคะ ฮี่ๆ 
เด็กน้อยน่าสงสาร สู้ๆเน้อน้ำพุ น้องแบ้งก์ 

[malula]

เข้ามาดูทุกวัน นึกว่าอ่านไปแล้ว ปรากฏว่ายัง แก่แล้วแก่เลยจริง ๆ
คนเราบางทีมันก็มีขีดจำกัดเหมือนกันนะ เห็นว่าทำได้ทำไหว ก็ใช้ไม่บันยะบันยัง
ฟางเส้นสุดท้ายทำให้อูฐหลังหักมาแล้ว ต้องบอกให้เจ้านายรู้ว่าเราไม่ไหว ต้องหาผู้ช่วย
บางคนก็งกนะเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว เจอแบบนี้ลาออกดีกว่า
โถน้องเคนเครียดจนสิวขึ้น พ่อคนผิวบาง
ตอนที่เคนเห็นพุมายืนรอที่สนามบอลแล้วยิ้มกว้าง นึกภาพออกเลยนะ
พ่อคนหลงแฟน คงดีใจมาก เคนน่ารักตรงนี้แหละ พุเป็นที่หนึ่งเสมอ
อ่า เคนจะเข้าใจเรื่องเทนว่ายังไงหนอ

[StillLoveThem]

...ชีวิตหลังจากที่พวกเค้า ฝ่าฟันอุปสรรค์มาและตรงลงปลงใจ..เลือกคน คนนี้เป็นคู่ครอง...
...พี่ว่าสองคนดูแล เอาใจใส่กันดีเนอะ เป็นครอบครัวที่น่ารักดี แต่ถ้าจะให้ดีที่สุดต้อง..อยู่กันสองคน
...พี่ว่าสิ่งที่เคน คิดอยู่มันก็คือ..ปริศนาที่พุคิดอยู่นั่นแหละ..แต่เคนเลือกที่จะไม่พูด เพราะถ้าพูดไปแล้วอาจทำให้พุไม่สบายใจได้
...พุเลือกคู่ครองไม่ผิดนะ เคนเลือกที่จะเอาน้ำเข้าบ้าน ไม่คิดจะเอาไฟเข้าบ้าน เป็นคนดีใช้ได้เลยแหละ สามีพุเนี่ย
...ขอให้ทั้งสองคนรักกันมากขึ้นเรื่อยๆๆ และรักกันทุกวัน งานถ้ามันหนักมากและทำให้เราไม่มีความสุข ก็อย่าทนต่อไปเลย
...คนเก่งๆๆ ที่ไหนก็ต้องการ แต่ก่อนออกก็บอกกล่าวให้เป็นทางการ และให้เวลาเค้าหาคนใหม่มาเคียร์งานกับเราด้วย
...อย่าปุบปับออก มันจะทำให้ตัวเราเสียหาย ฝากบอกแบงค์ด้วยว่า ที่นี่ไม่ต้องการเราแล้ว ที่อื่นยังต้องการเราอยู่ สู้ๆๆนะ:กอด1:

[BeeRY]

สงสารพุมากเลย ชีวิตช่วงหนึ่งก็เป็นแบบนี้
แต่พุก็ยังมีเคนที่น่ารักเสมอ แอร๊ยย ผู้ชายคนนี้น่ารักมากจริงๆ
ตอนแรกเห็นชื่อตอนก็ตกใจว่าจะดราม่ายังไง แต่เหตุการณ์แบบพุน่าจะเกิดกับคนเราบ้างแหละเนอะ เอาเป็นว่าเห็นอกเห็นใจและให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
เรื่องพี่ซี...เฉยๆนะคะ ถ้าจะเล่าก็อ่านได้ค่ะ แต่ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่หรอก สนใจน้ำพุกับเคนมากกว่า เพราะเค้าชอบสองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกันที่สุดเลย
กอดๆพี่โบ สู้ๆค่ะ เหนื่อยก็พักหน่อยน้า ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

[mur@s@ki]

พี่เคนดีที่1เลย จะทำอะไรก็นึกถึงพุตลอด
อย่างตอนที่เล่นบอลเสร็จปุ๊ปก็โทรหาปั๊บ นี่มันเป็นอะไรที่น่ารักอ่ะ
พุได้มองเห็นกับตาตัวเองคงยิ่งรู้สึกดี  ..น่าจับหอมแก้มโชว์เลยเนอะว่ามั้ย?


  พี่โบคนสวย ขอบคุณค่า