THE END: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 17 (04/03/2012)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: THE END: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 17 (04/03/2012)  (อ่าน 95408 ครั้ง)

getto

  • บุคคลทั่วไป
 “เฮ้ย มีใครเห็นสติฉันมั่งมั้ยวะ ฉันทำมันหายว่ะ”
ชอบบบบ :m20:
แบดกว่านี้มีอีกมั้ย
 :กอด1:ป้า
คาลอสหน้าตาเรียบร้อยจัง

ออฟไลน์ CanonDNattari

  • ☆.•:*´เชื่อในสิ่งที่เห็นและต้องการให้เป็น ¨`*:•☆
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-1
ผ่านตาเราไปได้เยียงไร แต่ฮ่าาาาาาาาาาาาาก่อน ทำงาน  :m20:
อ่านทีไร ยังคิดว่า นายมีชีวิตที่น่าอิจฉาจริง ๆ คาร์แบลท์  :jul3:
****************
เพิ่งเห็นว่าคุณปุ๋ยเปลี่ยนชื่อ มิน่า เราหาไม่เจอ ปกติดูชื่อคนแต่ง ชื่อเรื่องไม่ได้ดูเพราะมันละลานตา  :z2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-09-2010 09:41:25 โดย AfTerShoW »

ออฟไลน์ ლїЯдςLΣϛlθTtεR

  • มิราเคิ้น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +355/-3
คาลอสน่ารักชะมัดอ่ะ   แบบนี้สักคนซิ!!!  ฮาๆๆๆ!

กอดป้า สู้ๆๆๆ

ออฟไลน์ ლїЯдςLΣϛlθTtεR

  • มิราเคิ้น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +355/-3
ดันนนน  แรงๆ

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #94 เมื่อ27-09-2010 11:24:10 »

      

         ตอนนั้นเป็นช่วงต้นปีในวิทยาลัยกฎหมาย ผมโดดเรียนมานั่งกับเพื่อนๆที่ห้องสมุดเพื่อแลกเปลี่ยนเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงปิดเทอม ตอนแรกผมเป็นศูนย์กลางของวงแต่ไม่นานนักไทริคก็ปราบผมลงอย่างราบคาบ


   เขาเล่าเรื่องคลับในดัลลัสที่เขาไปบ่อยๆ ไอ้คลับที่ว่านี่มันต่างจากคลับเปลือยทั่วๆไปเสียด้วย

“ทีแรกที่ฉันไปดูแลปแดนซ์(*)น่ะ ฉันยังไม่กล้าไปแตะต้องนางระบำหรอก แต่เธอจับมือฉันให้ไปจับนมเธอเฉยเลย พอรอบที่สองเธอก็หันหน้ามาเอาเนื้อตัวมาถูกับฉันตลอดเพลงเลย ฉันไม่ได้ดูถึงรอบสามหรอก แต่ถ้าฉันดูฉันต้องไปฟันแม่นั่นตรงนั้นแน่ๆ แม่นั่นดูดได้มันส์โคตรๆ ให้ตายเหอะ นี่ขนาดไม่ได้เป็นดาวเด่นของที่นั่นนะ และที่สำคัญค่าเข้าถูกมากๆแค่ห้าเหรียญเอง เครื่องดื่มก็แค่ขวดละสองเหรียญเอง” ไทริคเล่าให้ฟัง

   หลังจากที่เราบอกว่าเขาโม้ ไทริคก็บอกกับเราว่าแม้แต่เมืองสาปสูญแห่งชิโบล่ายังมีอยู่จริงเลย ทำไมคลับนี้จะมีไม่ได้ พวกเราตื่นเต้นกันมาก จอห์นสรุปเอาเองทันทีว่า”ฉันเคยเชื่อว่าคลับเปลือยกับซ่องจะแยกจากกันอย่างเด็ดขาด แต่นายเพิ่งบอกว่ามันมีที่ที่สองอย่างรวมกันอยู่เหรอ”

   ไทริคบอกว่าสโมสรนี้ชื่อเบบี้ดอลส์ พวกเราเห็นตรงกันว่าสถานที่แห่งนี้เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เราค้นหากันอยู่ เราเลยวางแผนจะไปดัสลัสกัน ทีแรกพวกเราทั้งสิบคนจะไปด้วยกันหมด แต่พอใกล้เข้ามาวันเดินทาง หลายคนก็ถอนตัวออกไป

คาลอส – ถอนตัวเพราะเพิ่งกลับมาจากสเปน แล้วเขาก็ไม่อยากจากคู่หมั้นของเขานัก ผมไม่ได้ว่าเขาทำในสิ่งที่ไม่ดีนะ เพราะพวกเขาตั้งใจจะแต่งงานกันจริงๆ ผมเองก็ชอบคู่หมั้นของเขาด้วย ผมคิดว่าเขาตัดสินใจถูกแล้วล่ะ ในเมื่อเขาเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เรียกว่าความรักและความรับผิดชอบ

แซค – ตัดสินใจไปสัมภาษณ์งาน

แดเนียล – ปกติหมอนี่ก็ใจเสาะยังกับตุ้ดอยู่แล้ว เขากลัวว่าการไปกับพวกเราจะทำให้ถูกตำรวจจับและอนาคตการเป็นนักการเมืองของเขาจะดับวูบลง จริงๆแล้วพวกเราไม่มีใครแน่ใจเลยว่าทำไมหมอนี่มันถึงมาอยู่ก๊วนเดียวกับเราได้

แมทซ์ – จะไปเที่ยวกับผู้หญิงที่ครั้งนึงเบรตเคยเรียกเธอว่า “นังผู้หญิงร้อยเลห์พันเล่มเกวียนที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่ประวัติศาสตร์จะเคยจารึกผู้หญิงโสมมเอาไว้” หมอนี่ก็ยังโง่พอที่จะควงกับแม่นี่ต่อไปและยกเลิกการร่วมเดินทางกับเรา

โจ – ตัดสินใจไม่ไปกับเรา เหมือนกับทุกครั้งที่เขาปฎิเสธจะไม่ไปกับเรา เพราะเห็นแนวโน้มว่าการรวมกลุ่มจะนำไปสู่หายนะ

จอห์น – เป็นการถอนตัวที่ตลกที่สุด เพราะแทนที่เขาจะไปกับเราเขาดันบินไปดูอพาร์ทเม้นท์ที่บอสตันกับแฟน(เธอเป็นเพื่อนกับนังผู้หญิงร้อยเลห์พันเล่มเกวียนฯแฟนเจสัน) ทั้งๆที่เขาจะไปอยู่ที่นั่นตั้งปีหน้า



ดันนั้นผู้ร่วมทางครั้งนี้จึงเหลือแค่สี่คนเท่านั้น
ไทริค – ต้องทบทวนกฏหมายที่เรียนมาทั้งหมด เขามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับกฏหมายมากมายที่ต้องทำ แต่โชคดีที่เขาทำตามความต้องการของ’ไอ้น้องชาย’ราวกับว่าความประสงค์ของมันเป็นความประสงค์ของพระเจ้าเลยทีเดียว เขาจึงยกเลิกตารางงานทั้งหมด

แบรต – กำหนดการของเขาแสนจะยุ่งเหยิงของเขาประกอบด้วยการนั่งดื่มเหล้าในความมืดคนเดียวและการออกไปร้านการ์ตูนเพื่อหาการ์ตูนออกใหม่ ผมคงไม่ต้องบอกมั้งว่าทำไมเขาถึงไปกับเรา

เชลดอน – เขาวางแผนจะไปเยี่ยมเพื่อนที่ออสตินอยู่แล้ว ก็เลยจัดการรวมแผมของเขากับแผมของเราทันที พร้อมกับหาของขวัญประเภทที่มีประกายวูบวาบให้แฟนของเขาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเธอไปจากแผนใหม่ของเขา

และผม – การออกไปแถวๆชาเปลฮิลล์เพื่อฟันสาวๆและการดื่มย่อมถูกครอบงำได้ด้วยการออกไปที่ไกลๆเพื่อดื่มและฟันสาวๆในปริมาณที่มากกว่าอยู่แล้ว




    เย็นพฤหัสเราเริ่มออกเดินทางไปแท็กซัส โดยตัดสินใจใช้ชื่อปลอมๆที่ได้จากคัมภัร์ไบเบิ้ล เพสติเลนซ์ เพลก ฮังเกอร์ และเดธ จุดแรกที่เราหยุดพักคือร้านสเต็คแอนด์เชค แถบชาญเมืองชาลอตต์ ที่นั่นเราต่างเล่าเรื่องเฮงซวยวัยเด็กของเราแต่ละคน ผมเล่าเรื่องวัยเด็กที่ถูกแต่งแต้มโดยความไม่แน่นอนของพ่อและแม่ การหย่าร้างนักครั้งไม่ถ้วน การแต่งงานใหม่หลายต่อหลายครั้งของพ่อและแม่(ครั้งแรกที่พ่อกับแม่หย่ากันเพราะแม่ของผมมีชู้และพ่อจับได้ หลังจากนั้นพวกท่านก็มีชีวิตแต่งงานใหม่ พ่อของผมแต่งงานใหม่ถึงหกครั้ง) การย้ายบ้านบ่อยจนแทบจำไม่ได้ ความปล่าวเปลี่ยวและความเจ็บปวดทางจิตใจ


   ไทริคเล่าเรื่องวัยเด็กที่แสนจะอึดอัดเพราะมีพ่อเป็นผู้พันทหาร แต่พ่อของเขากลับมองข้ามความฉลาดผิดปกติและการมีไอคิวมากกว่าปกติถึงสามเท่าของเขาไปได้ ไทริคไม่ใช่คนที่ป้อบมาก แต่ความซื่อแบบซ่อนคมของเขาทำให้สาวๆตกเป็นเหยื่อเสมอ เขาแก่กว่าเราถึงสามปีทำให้เขามีความรู้และมีความเป็นผู้ใหญ่อย่างที่พวกเราไม่มี ด้วยคุณสมบัตินี้ทำให้ไทริคน่าจะเป็นไอ้เสือที่งาบสาวๆได้มากที่สุดในกลุ่ม การที่เขามีความฉลาดติดตัวมาแต่ไม่ได้เป็นคนเด่นคนดังบีบคั้นให้เขาต้องเรียนรู้ที่จะเดินเกมส์ในแบบที่ยากลำบากความคนอื่น แต่มันจะตอบแทนด้วยผลที่ดีกว่าเสมอ เขาเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุดในกลุ่ม แล้วยังเป็นคนเดียวที่สามารถล่อลวงสาวน้อยอายุ 18 มาเชยชมได้เสมอ ในขณะที่พวกเราในกลุ่มมักจะสอยได้แต่ผู้หญิงร่านๆแล้วก็ปล่อยให้พวกหล่อนทำตามความชำนาญของตัวเองไป


   แบรตสร้างความเพลิดเพลินให้เราด้วยเรื่องพ่อแม่ที่ห่างเหินน่ารังเกียจของเขา บ้านของเขามีฐานะและมีชื่อเสียง นั่นทำให้เขาเจอหน้าพ่อแม่ของเขาทางโทรทัศน์ ใบปลิว นิตยสารหรือหนังสือพิมพ์มากกว่าในชีวิตจริง  ชีวิตของเขามีแอ็กชั่นฟิกเกอร์เป็นเพื่อน  มีเครื่องเกมส์นินเทนโดเป็นพี่เลี้ยง และพี่เลี้ยง(ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงแก่และใจดี)เป็นดังพ่อแม่ของเขา หรือช่วงปิดเทอมหน้าร้อนยายของเขาก็จะเป็นพ่อแม่ของเขาแทน แบรตยังเล่าถึงเรื่องส่วนตัวของเขาด้วย เขาเป็นคนที่ติดน้องมาก แต่ด้วยความที่น้องของเขาเป็นพวกมั่นใจในตัวเองสูง เขาจึงถูกไล่ออกจากชีวิตของน้องเขาบ่อยครั้ง จนเขาได้มาเจอกับแฟนเก่าของเขาที่เป็นทั้งรักแรกและรักเดียวของเขา แต่เธอกลับไม่ซื่อสัตย์แบบที่เขาให้กับเธอ ตอนนี้เขาจึงยอมรับกับเราว่าเขาเริ่มกลับไปติดน้องอีกครั้ง เชลดอนแทรกขึ้นมาว่าเขาเคยเห็นน้องของแบรต

“เนทใช่ไหม ฉันเคยเห็นครั้งนึง ที่เพนส์เฮ้าส์ของนาย เขานอนบนที่นอนของนายมีผ้าห่มพันทั้งตัว เหลือไว้แค่ตาและรูเล็กๆตรงจมูกไว้หายใจ ตลกเป็นบ้าเลย”

“ใช่นั่นแหละเนท” แบรตตอบเรียบๆ

“ช่าย แกอย่าเตะฉันนะเว้ย ฉันกับแซคแอบเปิดผ้าห่มดู” แบรตถลึงตาใส่เชลดอน หมอนั่นรีบยกมือขึ้นป้องกันตัวเองแล้วแก้ตัวพัลวัน

“เดี๋ยวๆ ฉันเห็นแค่หน้า เขาดูธรรมดา แต่แซคลงความเห็นว่าเขาน่ารักดี” เชลดอนพูดจบก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาของเราไปที่เรื่องในวัยเด็กของเขาทันที


   เชลดอนเกิดและเติบโตขึ้นในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในเนบราสกา เมืองที่มีประชากรแค่แปดร้อยคน มีร้านแดรี่ควีนและปั้มน้ำมันแค่สาขาเดียว เขาบอกกับเราว่าพ่อชอบให้เขาวิ่งร้อยเมตรแข่งกับพี่ชายเสมอ ตอนเขาอายุหกขวบก็ไปเข้าโรงเรียนประถม เขาต้องเข้าเรียนชั้นนั้นไปจนถึงแปดขวบ เมื่อโรงเรียนจัดวัดไอคิวนั่นแหละทุกคนถึงได้รู้ว่าเขาเป็นอัจฉริยะ ครูเลยย้ายเขาเข้ามาเรียน ให้ห้องเด็กที่มีพรสวรรค์แทน แต่เขาไม่ชอบเลย เพราะถ้าเรียนแบบเดิมเขาจะได้ระบายสีแถมยังมีขนมให้กินบ่อยๆด้วย อีกเรื่องหนึ่งที่เขาเล่าให้ฟังคือตอนเขาอายุเก้าขวบ ส่วนพี่ชายของเขาอายุสิบเอ็ดปี พ่อของเขาให้พวกเขานั่งรออยู่ในรถ ขณะที่พ่อของเขาออกไปกระทืบหัวขโมย พ่อของเขาเกือบฆ่าไอ้หมอนั่นตายด้วยการเอาหัวไอ้หมอนั่นกระแทกเข้ากับฝากระโปรงรถนับครั้งไม่ถ้วนจนเลือดสาดกระจาย แต่สิ่งที่เขาต่างจากพวกเราก็คือ เราได้รับความรักและชีวิตที่มั่นคง นั่นทำให้แม้ว่าเขาจะเป็นพวกชอบเที่ยว แต่เขาก็รักและเอาใจใส่คู่หมั้นของเขาอย่างมาก


--------------------------------------------------

Lap dance ระบำเปลือย โดยผู้เต้นจะเข้ามาเต้นแบบถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชม

ไทริค


เชลดอน


อิมเมจบรรดาก๊วนของคาแบลท์น่าจะครบแล้วล่ะคะ
เหลือก็แต่นายเอกที่ยังไม่ยอมออกซักที อิอิ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-10-2010 10:33:26 โดย SweetSacrifice »

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #95 เมื่อ27-09-2010 11:51:58 »

และแล้วก็ได้สาเหตุของการติดน้องของแบรต  แล้วเมื่อไหร่แบรตจะพาเนทมาเปิดตัวกับเพื่อน ๆ ในก๊วนซะทีล่ะ
รอวันที่เนทกับคาร์แบลท์เจอกันอยู่นะเนี่ยะ  นึกไม่ออกจริง ๆ ว่าเพราะอะไรคาร์แบลท์ถึงคบกับเนทได้
โดยที่แบรตยอมด้วยน่ะนะ  เห็นทีตอนกับโอลิเวอร์ละกันท่าน่าดู

ออฟไลน์ CanonDNattari

  • ☆.•:*´เชื่อในสิ่งที่เห็นและต้องการให้เป็น ¨`*:•☆
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-1
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #96 เมื่อ27-09-2010 19:03:18 »

รูปผู้ชายสนอง คนเขียนและคนอ่านใช้ไหมนั้น  ผู้ชายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :-[
ชีวิตของแบรตนี่ พูดมาก็น่าสงสารนะ พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ เลยแสดงออกอย่างนั้น แต่ .......จะหวงน้องเดินไปแล้วนะ
นั้นสิเมื่อไหร่จะได้เจอกัน (คาร์แบลท์  กับ แกส นะ แต่ดูแล้วคงอีกยาว เพราะเนท ก็ยังไม่ได้เจอเลย  :z3:)

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #97 เมื่อ27-09-2010 20:48:49 »

อา.......ติดน้อง งั้นคาแบลท์มาสอยน้องไป พี่แบรตคงไม่ไหวจะกันท่าแน่ๆ กร้ากกกกกกกกส์

แต่ๆเนทออกมาแค่พันตัวอยู่บนเตียงเหลือแต่ตากะตะหมูกก็น่ารักแล้วอ้ะ >/////<
..........................

ของฝากพี่ปุ๋ยค่ะ ชอบเพื่อนกลุ่มนี้ โก้ดแบด กร้ากกกกกกกกกส์

แดเนียล – ปกติหมอนี่ก็ใจเสาะยังกับตุ้ดอยู่แล้ว (ตุ๊ด)
จะไปเที่ยวกับผู้หญิงที่ครั้งนึงเบรตเคยเรียกเธอว่า “นังผู้หญิงร้อยเลห์พันเล่มเกวียน (แบรต, ร้อยเล่ห์)
(เธอเป็นเพื่อนกับนังผู้หญิงร้อยเลห์พันเล่มเกวียนฯ (ร้อยเล่ห์)
ดันนั้นผู้ร่วมทางครั้งนี้จึงเหลือแค่สี่คนเท่านั้น (ดังนั้น)
ต้องทบทวนกฏหมายที่เรียนมาทั้งหมด เขามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับกฎหมายมากมาย (กฎหมาย)
ของ’ไอ้น้องชาย’ราวกับว่าความประสงค์ของมันราวกับว่ามันเป็นประสงค์ของพระเจ้าเลยทีเดียว  (ราวกับว่าเดียวก็พอมั้งคะ?)
กำหนดการของเขาแสนจะยุ่งเหยิงของเขาประกอบด้วย (นี่ก็ของเขาที่เดียวพอค่ะ)
ก็เลยจัดการรวมแผมของเขากับแผมของเราทันที (แผน)
เย็นพฤหัสเราเริ่มออกเดินทางไปแท็กซัส (เท็กซัส)
แถบชาญเมืองชาลอตต์ (ชานเมือง)
การหย่าร้างนักครั้งไม่ถ้วน (นับครั้ง)
ความปล่าวเปลี่ยวและความเจ็บปวดทางจิตใจ (เปล่าเปลี่ยว........โถ.....พ่อแบดบอยของฉัน หงิงๆ)
ไทริคไม่ใช่คนที่ป้อบมาก (ป๊อป)
เดินเกมส์ในแบบที่ยากลำบากความคนอื่น (ลำบากกว่า)
แต่สิ่งที่เขาต่างจากพวกเราก็คือ เราได้รับความรักและชีวิตที่มั่นคง (เขาได้รับความรัก)




ออฟไลน์ sadness

  • ขอเถอะความเหงา ปลดปล่อยฉันเสียที
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 499
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +759/-1
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #98 เมื่อ27-09-2010 20:58:55 »

 :m13: มาให้กำลังใจคนแต่ง

ด้วยแววตาที่ใสซื่อ

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #99 เมื่อ27-09-2010 21:19:06 »

อนาถ จะตั้งชื่อปลอมทั้งที
เอามาจากไบเบิล และ ชื่อ "เดธ" = =;


เนทน่ารัก ม้วนกลมเหมือนหอย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
« ตอบ #99 เมื่อ: 27-09-2010 21:19:06 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






getto

  • บุคคลทั่วไป
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #100 เมื่อ27-09-2010 21:43:51 »

 :กอด1:ป้า
ตอนนี้อิมเมจเนทน่าร๊าก :man1:
 :z13:พี่โล่ถึงพี่บี

ออฟไลน์ ლїЯдςLΣϛlθTtεR

  • มิราเคิ้น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +355/-3
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #101 เมื่อ28-09-2010 19:39:14 »

จิ้มเกตไปหาพี่โล่ละก้อพี่บีอีกคน  จิ้มยาวไปยังป้าอีกด้วย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ


ไม่ว่าตอนไหนเนทกะน่ารัก
แต่เมื่อไหร่แกสจะออกเสียที

บรรดาภรรยาจะได้ออกมาเม้าๆกัน
เนทกะแกส ฮ่าๆๆ
สองศรีภรรยา


คิคิ!!

ออฟไลน์ ლїЯдςLΣϛlθTtεR

  • มิราเคิ้น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +355/-3
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part1 27/09/10
«ตอบ #102 เมื่อ30-09-2010 17:11:28 »

เตอร์รับหน้าที่เอาเรื่องมาลงให้พี่ๆน้องๆได้อ่านกัน   :z1:
พี่ปุ๋ยงานเข้าอย่างรุนแรง  ฮาๆๆๆ
เตอร์เลยเสนอ(หน้า)ตัวมาลงให้
เค้าเป็นคนดีจังเลยโน๊ะ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ   :m20:


=====================================


วันแรกร้านเบบี้ดอลล์
        เรามาถึงดัลลัสตอนบ่ายวันศุกร์ หลังจากเรางีบเอาแรงกันแป๊บนึง เราก็เดินไปกินอาหารเย็นที่ออกจะเร็วไปสักหน่อยที่ร้านแบบแม็กซิกันในดีฟเอลลัม อิ่มแล้วก็ข้ามฝั่งไปเข้าบาร์ริมทางที่ตกแต่งเอาใจพวกยัปปี้(*) ถังเบียร์มีทั้งยี่ห้อแพบท์และกินเนส มองไปก็เจอพวกเมโทรเซ็กช่วลแต่งตัวด้วยผ้าไลคราสีน้ำตาลอยู่ไกลๆ ผมเริ่มมีความรู้สึกเกลียดทุกคนในร้านนี้ขึ้นมาทันที
          เราสั่งเบียร์มาสองเหยือกแล้วไปเล่นชัพเฟิ่ลบอร์ด(**)กันระหว่างที่ดื่มเบียร์เหยือกแรก ผมก็สังเกตเห็นว่ามีสาวสองคนแบบมองพวกเราอยู่ คนนึงผมบลอนด์ท่าทางร้อนแรง ส่วนอีกคนผมแดงหน้าตาใช้ได้เลยทีเดียว ผมตัดสินใจว่าจะฟันแม่ผมบลอนด์ ว่าแล้วผมก็เริ่มเดินเกมส์ทันที
       “คุณจะเข้ามาร่วมสนุกกับเราหรือจะเอาแต่ยืนจ้องอยู่ตรงนั้นล่ะครับ” พวกเธอตอบรับคำเชิญ
        ผมจ้องหน้าอกแม่ผมบลอด์ไม่วางตา อกคู่นั้นไม่มีที่ติเลย มันมีความสามารถในการยั่วยวนสุดๆ พวกเธอก็ดูรู้เกมส์ดี ผมคุยกับพวกเธออย่างถูกคอ(แม้ว่าผมจะใช้สายตาสำรวจร่างกายพวกเธออย่างละเอียดก็ตาม แต่พวกเธอไม่รู้หรอก เพราะผมน่ะมืออาชีพเรื่องนี้) จนกระทั่งคำพูดโง่ๆของเชลดอนเกือบทำทุกอย่างพังหมด
       “พวกคุณมาดัลลัสกันทำไมเหรอ” แม่ผมบลอนด์ถาม
       “เรามาเที่ยวคลับเปลือยกันน่ะ” เชลดอนทำหน้าที่สกัดดาวรุ่งมุ่งสู่เตียงได้อย่างยอดเยี่ยม ...ขอบใจมากเพื่อน นายไม่รู้รึไงว่าฉันอยากฟันแม่นี่ ผมแอบด่ามันในใจ
         แม่สาวผมแดงดึงผมไปเข้าไปใกล้เธอ ขณะที่เชลดอนยังจ้ออยู่กับแม่ผมบลอนด์ต่อ
         “พวกคุณมาที่นี่เพื่อเที่ยวคลับเปลือยจริงๆเหรอ”
         “เปล่า ไม่จริงหรอก วิทยาลัยเราปิดอาทิตย์นึงน่ะ เราก็เลยมาเยี่ยมเพื่อน เชลดอนแค่อยากลองไปคลับเปลือยดูน่ะ”
         “ฉันว่ามันน่ารังเกียจจะตาย”
         “บางทีนะมันอาจจะน่ารังเกียจอย่างที่คุณว่าก็ได้ แต่เพื่อนคนเขาอยากไปจริงๆนี่ แล้วจะให้ผมทำไงล่ะ ผมไม่รู้จักใครที่ดัลลัสเลย” ผมบอกเธอ
         “งั้นคุณก็อยู่เที่ยวแถวนี้กับฉันก็ได้”
         “ผมอาจจะอยากอยู่ที่นี่เพื่อนอนดูละครน้ำเน่าก็ได้” ผมตอบอย่างเสียไม่ได้
          เชลดอนถองผมแล้วกระซิบบอกผมว่า “เพื่อน หล่อนให้ท่าแล้ว เอาสิวะ” แล้วเขาก็หันไปถามแม่สาวผมบลอนด์ว่า
         “คุณจะลองไปที่เบบี้ดอลล์กับเราไหม”
         “ไปสิ ฉันอยากเห็นหน้าอกใหญ่ๆของคนอื่นบ้างน่ะ”
         “คุณเคยไปที่นั่นมาก่อนเหรอ” ผมถามเธอ
         “ใช่ ฉันเคยเข้าไปสมัครงานที่นั่นหนนึง” คำตอบของเธอเหนือความคาดหมายเลยทีเดียว  เราถูกหวยเข้าจังเบอเริ่มเลย..
         “คุณ......ชอบผู้หญิงด้วยเหรอ” เชลดอนถาม
         “ใช่แล้ว” แม่ผมบลอนด์ว่า
         เยี่ยมเลย...ตอนนี้เราต้องการแค่เพลงยุค 70มาเปิดแล้วเริ่มถ่ายหนังโป๊เท่านั้น
         แต่สิบห้านาทีต่อมาผมก็ผมว่ามันเป็นช่วงเวลาที่งี่เง่าสุดๆเลยล่ะ แม่ผมบลอนด์ตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะเธออยากให้แม่ผมแดงมาด้วย แต่แม่ผมแดงไม่อยากไป ผมกำลังตกอยู่ในฝันร้ายสุดๆ ผมต้องการฟันแม่ผมบลอนด์แต่หล่อนกลับไปติดใจเชลดอน และหนทางเดียวที่แม่ผมบลอนด์จะไปกับเราคือแม่ผมแดงต้องไปด้วย แม้ว่าแม่ผมแดงจะชอบผมแต่เธอก็ไม่อยากไปคลับเปลือยอยู่ดี เชลดอนเองตอนนี้ก็เมาจนพึ่งพาไม่ได้...แล้วผมจะทำอย่างไรดี
         หากผมยังหวังที่จะฟันแม่ผมบลอนด์ทั้งที่โอกาสมีเพียงริบหรี่ ผมก็คงต้องผิดหวังและอดฟันแม่ผมแดงอีกคน เพื่อนๆทั้งกลุ่มก็จะอดดุฉากหญิงฉิ่งหญิงที่คลับเปลือยไปด้วย เพราะสองสาวนี่คงไม่มีใครไปกับเราเลยซักคน ผลลัพธ์แบบนี้ถือว่าทุกคนเป็นฝ่ายแพ้หมด แต่หากผมทำเพื่อนทีมยอมตัดใจจากแม่ผมบลอนด์ซะ แล้วหันมาสานความสัมพันธ์กับแม่ผมแดงให้แนบแน่น เราก็สามารถพาสองคนนี้ไปที่นั่นกับเราได้ การไม่ได้ฟันแม่ผมบลอนด์อาจจะทำให้ความสุขส่วนตัวผมลดลง แต่ทั้งก๊วนจะอยู่ในสถานะที่มีความสุขมากกว่าเพราะจะได้ทั้งสองสาวไปเที่ยวคลับด้วย คุณเห็นไหม..ผมไม่ใช่คนที่เห็นแก่ตัวหรอกนะ ตราบใดก็ตามที่ยังได้ประโยชน์อยู่บ้าง
         “ไปเหอะน่า ลองไปดูสักครั้ง ผมรับรองว่าคุณต้องสนุกแน่ๆ” ผมลองชวนเธออีกครั้ง
         “อย่าไปเลย ผู้หญิงที่คลับเปลือยไม่มีใครสนใจคุณจริงๆหรอก” เธอพยายามชักจูงผม
         “ไม่จริงหรอก สาวๆที่นั่นนั่งตักผมแล้วก็บอกว่ารักผมด้วย” แบรตขัดขึ้นมาด้วยมุกตลกของเขา แต่ดูท่าแม่ผมแดงไม่ฮาด้วย
         “ขอบใจนะเพื่อน แต่ทีหลังไม่ต้อง ฉันจัดการเอง นายกลับไปดูละครดีฟสเปสของนายไป๊” ผมไล่แบรต แล้วลากแม่ผมแดงออกมาให้ห่างจากไอ้พวกมารผจญทั้งหลาย
         “ไปเถอะนะคนดี เชื่อผมสิ เราต้องสนุกแน่ๆ”
         “ฉันไปอยากไปที่แบบนั้นนี่ มันน่าขยะแขยงจะตายไป”
         “ใช่ๆผมเห็นด้วย แต่ผมก็ไปกับคุณนี่ เราจะไปที่นั่นแล้วปล่อยให้พวกเพื่อนๆผมสนุกกันไป พอพวกเขาเพลินกับสาวๆโป๊เราก็จะเดินออกมาหาที่เงียบๆคุยกัน”
         “แล้วทำไมคุณไม่อยู่กับฉันที่นี่ซะเลยล่ะ” เธอยังไม่ยอมง่ายๆ
         “ผมอยากไปที่นั่นกับคุณไง ไปเถอะ ไปด้วยกัน”
         “ไม่..”
         “ผมจะบอกให้นะ ถ้าพวกเราทุกคนไปด้วยกันืผมสัญญาว่าเราสองคนจะไปหามุมสงบๆอยู่ด้วยกัน มองตากันและกัน ไม่สนใจคนอื่นอีก คุณไม่คิดว่ามันโรแมนติกเหรอ เพราะเราสองคนจะจ้องตากันจนไม่เห็นอะไรที่เกิดขึ้นรอบๆตัวเลย”  ขนาดผมพูดเอง ผมยังแทบอ้วกกับคำหวานๆเหล่านั้นเลย เธอก็อึ้งไปเหมือนกำลังชั่งใจ
         “ไม่ ฉันไม่อยากไปคลับเปลือย...” นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ ผมชักจะหมดความอดทนกับหล่อนแล้วเหมือนกัน แค่ข้อเสนอจะไปจ้องตากันและกันก็มากพออยู่แล้ว ในที่สุดผม แบรตและเชลดอนก็หมดความอดทนกับเรื่องนี้ เราเลยไปดึงตัวไทริคออกมา ผมเดินไปที่ประตูแต่แม่นั่นยังเกาะแขนผมเป็นปลิง ระหว่างนั้นผมพยายามคำนวณต้นทุนกำไรตามหลักศาสตร์อีกครั้ง การอยู่กับแม่นี่ได้จบลงบนเตียงแน่ซะยิ่งกว่าแน่ การไปคลับเปลือยก็ได้ดูผู้หญิงเปลือยแน่ๆ แต่โอกาสที่จะได้สอยสาวๆที่นั่นก็มีไม่มากนัก สิ่งที่ผมต้องทำคือหาทางให้แม่นี่เป็นกิจกรรมยามดึกของผม
         “คุณจะรอไปเที่ยวกับผมกลับจากผมกลับมาจากคลับนั่นไหมล่ะ ไปที่บ้านคุณเป็นไง” ผมยื่นข้อเสนอเป็นนัยๆ
         “ฉันไม่มั่นใจว่าจะรอคุณได้ไหม ฉันต้องตื่นไปประชุมสมาคมยังก์ไลฟ์ตอนเจ็ดโมง”
         “ผมต้องไปกับเพื่อนผมแล้ว” ผมตัดบทแล้วเดินออกจากร้านก่อนที่เธอจะได้แสดงความประหลาดใจด้วยซ้ำ
         ยังก์ไลฟ์เป็นการรวมตัวของกลุ่มวัยรุ่นที่เคร่งศาสนา(ศาสนาคริสต์)พวกเขาจะเข้ารับฟังเทศน์เพื่อให้รู้จักข่มใจตัวเอง และเรื่องอื่นๆอีกเยอะแยะที่ไร้สาระสำหรับผม ช่วงที่เรียนม.ปลายผมต้องประสบกับปัญหาต้องกลั้นจนหน้าเขียว(พวกเขาเชื่อว่าการหลั่งน้ำกามเป็นบาป) จนนับครั้งไม่ถ้วนเมื่อนอนกับสาวๆที่มาจากสมาคมนี้ นั่นทำให้ผมสาบานว่าชาตินี้จะไม่ยุ่งกับผู้หญิงในสมาคมนี้อีก


==================================

คำขยายความจาก ครูปุ๋ยฤทัย...
ยัปปี้(*) => yuppy คำที่ใช้เรียกกลุ่มคนที่มีฐานะค่อนข้างดี ทำงานที่ได้รับการยอมรับ อาศัยอยู่ในเมืองหรือชาญเมือง
ชัพเฟิ่ลบอร์ด(**) => shuffle board เกมส์ชนิดหนึ่งผู้เล่นจะทอยลูกที่ทำจากโลหะกลมๆแบนๆคล้ายลูกฮ็อกกี้แต่ใหญ่กว่าเล็กน้อย ให้ไหลไปตามโต๊ะยาว ที่ทำจากไม้ขัดมันเพื่อให้ตรงจุดที่กำหนดไว้บนโต๊ะ

==================================

เรียบร้อยยยย แล้วนะครับ  :impress2:
เจอกันใหม่เมื่อพี่ปุ๋ยจะอู้   เอ้ยยยยยยยย  เจอกันใหม่เมื่อชาติิ้ต้องการคร้าบบ บ๊ายบายย ยย ย  :bye2:



ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
จัดเรียงหน้าสวยงามมากอะคุณน้อง
เก๋!!
รอบหน้าใช้บริการใหม่นะ
5555555555555
แบบนี้ต้องบวก
สัญญาจะเข้ามาบวกให้บ่อยๆเลย
 :กอด1:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-09-2010 17:16:52 โดย SweetSacrifice »

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
55555  เป้าหมายของคาร์แบลท์เป็นสาวเคร่งศาสนา
หวังฟันผิดคนแล้ววว  เจ้าคนบาป ก๊ากกกกก

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
เอร้ย

คาเบลท์เกือบหน้าเขียวอีีกรอบแล้วไหมละ  :laugh:

ออฟไลน์ ๛゙★βra_11!☆゙

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 503
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-1
 :z1:
สนุกอ้ะ ! ชอบตาคาร์แบลท์ กับ พี่แบรต   :m3:
แบรต แร๊งงซ์ได้ใจ !! 55 แถมติดน้องอีกตะหาก
ตาคาร์แบลท์ก้น่าร๊ากก  :impress2:

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part3 02/10/10
«ตอบ #107 เมื่อ02-10-2010 11:14:21 »

       
             ผมว่าร้านเบบี้ดอลส์นี่ควรจะเป็นแม่แบบของคลับเปลือยทั้งหลายจริงๆ ป้ายร้านที่เป็นหลอดนีออนดัดเป็นตัวหนังสือเห็นได้ไกลเป็นกิโลๆตัวร้านเป็นอาคารชั้นเดียวสีชมพูหวานแหววตั้งอยู่กลางลานที่จอดรถ มุมหนึ่งของที่จอดรถมีป้ายโฆษณารูปผู้หญิงเปลือยสูงเท่าตึกสี่ชั้นตั้งตระหง่านอยู่ ประตูทางเข้าตึกมีประตูไม้แบบสองบานขนาดใหญ่ มีนักเลงคุมร้านรูปร่างแบบนักอเมริกันฟุตบอลอยู่สองคน จากประตูไปอีก 5 เมตรเป็นทางเดินสีชมพูเข้าสู่ร้าน ตรงกลางร้านมีเวทีหลักทรงรี ข้างๆล้อมรอบด้วยเวทีย่อยอีกสี่เวที แต่ละเวทีมีเสาทองเหลืองยาวตั้งแต่พื้นจรดเพดานปักอยู่ตรงกลาง ทุกตารางนิ้วของผนังและเพดานเป็นกระจกเงา ในร้านมีซุ้นเครื่องดื่มขายทุกอย่างอยู่สองซุ้ม ซุ้มเบียร์อีกสองซุ้ม บาร์เทนเดรอืและเด็กเสิร์ฟล้วนเป็นสาวๆเอวบางร่างน้อยและที่สำคัญที่สุดคือ ทุกคนเปลือย ไม่มีสติ้กเกอร์แปะหัวนม ไม่มีกางเกงในจีสตริง ไม่มีการเอาเทปมาปิดตรงระหว่างขา ไม่มีอะไรมาขวางกั้นระหว่างสายตาคุณกับผิวกายเปลือยเปล่าของสาวสวยวัยเจริญพันธุ์ ยกเว้นธนบัตร คำจำกัดความของสาวๆในร้านนี้มากกว่าร้อนแรง


        พอได้ที่นั่งปั้บ สาวนักเต้นสองคนก็ตรงเข้ามาหาเราทันที คนที่ดูร้อนแรงกว่าสูงราวๆร้อยเจ็ดสิบห้าเซนต์ เธอไว้ผมสั้นสีบลอนด์อ่อน ผิวเรียบเนียนและมีเต้าศัลยกรรมกลมมหึมา มาถึงเธอก็ทรุดตัวลงนั่งบนตักของไทริคทันที

“คุณทำงานอะไรเหรอ” เธอชวนคุย

“ผมเรียนกฏหมายน่ะ”

“จริงเหรอ...คุณเรียนที่เอสเอมยู(***)รึปล่าว”

“ปล่าวหรอก ผมเรียนที่ดุ๊กน่ะ”

         เธอจ้องหน้าเขาเหมือนคิดอะไรอยู่ สองสามวินาทีต่อมาเธอก็ทำหน้าเหมือนนึกออก เราเกือบจะได้เห็นหลอดไฟสว่างวาบเหนือหัวเธอแล้วล่ะ

“คุณหมายถึงดุ๊กที่เดอร์แฮมน่ะเหรอ” เธอถามเพื่อย้ำความแน่ใจ

“ใช่ๆที่นั่นแหละ” ไทริคตอบพร้อมหัวเราะคิกคัก

เธอจ้องหน้าไทริคด้วยความสงสัย แล้วพูดต่อ”ฉันแทบไม่เคยได้ยินชื่อที่นั่นเลย ให้ฉันเดานะ คุณจบปริญญาตรีจากฮาร์วาดใช่ไหม”

“ก็ไม่ใช่อีกนั่นแหละ ยังไม่ถูก..”

        ไทริคจบปริญญาตรีจากปริ๊นซ์ตัน ผมไม่สนใจเธออีกต่อไป เพราะแม้ว่าผมจะชอบคนสวยๆแต่ผมเกลียดคนปัญญาอ่อน การสนใจคนที่มีสองอย่างในตัวนี่ทำให้ผมฟิวส์ขาดเอาง่ายๆ ผมเลยคิดว่าไปหาว้อดก้ากินดีกว่าซึ่งในนมปลอมของเธอคงไม่มีวอดก้าให้ผมหรอก

        ผมได้เครื่องดื่มจากสาวเสิร์ฟแล้วก็เริ่มดื่มอย่างเอาเป็นเอาตาย ผมอุส่าห์ขับรถตั้งสิบหกชั่วโมงเพื่อมาร้านนี้โดยเฉพาะ เพราะฉะนั้นผมจะไม่ยอมให้มันจบลงอย่างจืดชืดแน่ๆ ผมจะทำให้ครั้งนี้สนุกสุดเหวี่ยงโดยมีเหล้าเป็นผู้ช่วย แล้วผมก็เริ่มตีสนิทกับสาวเสิร์ฟที่ชื่ออลิช จากทฤษฎีที่ผมคิดขึ้นมาผมจะเล่าให้คุณฟังก่อนนะ

        ไม่ว่าคุณจะไปคลับเปลือยที่ไหนในโลกนี้ สาวเสิร์ฟจะคุยสนุกกว่า และมีโอกาสที่จะได้นอนกับลูกค้ามากกว่าพวกนักเต้น เพราะพวกเธอจะไม่ติดเรื่องเวลาที่ต้องโชว์ก็เลยสามารถคุยเรื่องสนุกๆได้มากกว่า อีกอย่าคือพวกตาเฒ่ามะเขือเผามักจะให้ทิปแต่พวกนักเต้น ไม่เคยให้ทิปเด็กเสิร์ฟเลย ดังนั้นเมื่อคุณให้ความสนใจเด็กเสิร์ฟ พวกเธอย่อมให้ความสนใจคุณกลับมากกว่าพวกนักเต้น แต่เรื่องที่ตลกที่สุดก็คือ พวกเด็กเสิร์ฟมันจะคิดว่าดีกว่าพวกนักเต้นเสมอ พวกนี้จะแบ่งชนชั้นว่าตัวเองเหนือกว่าพวกแก้ผ้าเต้น แม้ว่าในความเป็นจริงคุณจะสอยแม่พวกนี้ได้ง่ายกว่านักเต้นก็ตาม นอกจากนี้พวกเด็กเสิร์ฟมีประสบการณ์น้อยทำให้พวกเธอระวังตัวน้อยกว่าพวกนักเต้นที่มีประสบการณ์โชกโชน พวกนักเต้นมักจะเกลียดผู้ชายเพราะถูกแขกปู้ยี้ปู้ยำมามาก ที่พูดมาทั้งหมดนี้ผมจะบอกคุณว่าการถูกมองข้ามมาตลอดทำให้พวกเธอตอบสนองคุณมากกว่านั่นแหละ การเข้าไปจีบอลิซอย่างนุ่นนวลทำให้เราอยู่ในฐานะพิเศษ มีเครื่องดื่มมาเสิร์ฟอย่างไม่ขาดตอน เอาล่ะเข้าเรื่องกันดีกว่า


       แบรตเรียกสาวร้อนแรงที่สุดคนหนึ่งในร้านมาเต้นแบบถึงเนื้อถึงตัวก่อนที่เธอจะเก็บเงินจากเขาไปเมื่อเธอเต้นเสร็จ เธอพยายามชวนเขาคุยในแบบที่คนฉลาดเขาคุยกัน ไม่ใช่แบบนักเต้นแก้ผ้าคุยกับลูกค้า การสนทนาของพวกเขามีอะไรบางอย่างที่ทำให้บาดแผลในใจแล้วอารมณ์ขันที่ไม่เหมือนใครของแบรตเข้ากับหล่อนได้ดี คุณคิดว่าแบรตจะทำยังไง จีบเธอไหม? ถ้าเขาทำอย่างนั้นก็แปลกแล้ว แบรตเอานิ้วไปแตะที่ปากเธอแล้วอธิบายอย่างนุ่มนวลว่า “ผมยอมฉีดโซดาไฟเข้าเส้นดีกว่าฟังคุณพูดต่อ”แล้วจากนั้นเขาก็สั่งเธอว่า”ใช้ปากให้น้อย ใช้นมให้เยอะๆดีกว่า” ผมว่าไอ้หมอนี่มันมีปัญหาทางจิตจริงๆ


       ผมลุกออกมาเตร่จีบเด็กเสิร์ฟ คนชงเหล้าแล้วก็นางระบำคนอื่นไปเรื่อยเปื่อยโดยมีดับเบิ้ลว้อดก้าโซดาเป็นเพื่อนคู่กาย ขณะที่ผมกำลังเซกลับไปที่นั่ง นางระบำสุดเซ็กซี่คนหนึ่งก็คว้าเข็มขัดแล้วดึงตัวผมไปหาเธอ เธอใส่ชุดแนบเนื้อลายเสือรัดเปรี๊ยะจนเหมือนกับว่าชุดนั้นเป็นการทาสีไว้บนตัวเธอมากกว่า แต่นมที่ล้นออกมาจากเสื้อเป็นสิ่งที่บอกว่าเนื้อตัวเธอมีเสื้อผ้าห่อหุ้มอยู่ไม่ส่วนใดก็ส่วนหนึ่ง ตอนผมมองหน้าเธอแวบแรก ตาผมมันจนไม่สามารถบอกได้ว่าตาของเธออยู่ไหน เพราะอายแชโดว์สีเงินระยิบระยับของเธอสะท้อนแสงใส่หน้าของเธอวูบวาบไปหมด เธอพูดอะไรบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจ หลังจากที่พยายามทำความเข้าใจอยู่สองนาทีผมก็โพล่งออกไปว่า

“ถ้าคุณยอมไปกับผมนะ ผมจะไม่ยอมออกจากบ้านเลย ผมจะไม่ยอมเอาน้องชายของผมออกจากน้องสาวของคุณ จนกว่าผมจะได้พ่นพิษใส่หน้าคุณ”

   เธอเห็นว่าผมตลกดีเลยอยากเต้นบริการผมมาก ผมบอกเธอว่าผมเป็นนักกฏหมายไส้แห้งไม่มีปัญญาจ่ายเงินให้เธอหรอก แต่อะไรบางอย่างก็ทำให้ผมปฏิเสธเธอไม่ได้ เธอลากผมเข้าไปในคูหาที่แยกออกไปด้านหลังของร้านแล้วก็เริ่มเต้นให้ผม ตอนนั้นผมเมามาก แต่ก็รู้ตัวนะว่าเมา

   ข้อดีอีกอย่างของร้านเบบี้ดอลล์ก็คือ นางระบำชอบให้คุณจับนมพวกหล่อน แน่นอนผมให้สิทธิ์นั้นอย่างเต็มที่โดยการขยำลงไปบนเต้าปลอมทั้งสองข้างอย่างเต็มไม้เต็มมือ ผมขยี้ขยำอย่างเมามัน นี่ถ้าใส่เชื้อยีสต์กับน้ำลงไปหน่อยนะ เอาไปอบขนมปังได้เลย พอเธอเต้นเสร็จเธอก็เอาตัวมาเบียดกับผมจนนมเธอทะลักขึ้นมาเกือบโดนคางผมแน่ะ

“คุณอยากไปหาที่ที่มันส่วนตัวกว่านี้หน่อยไหม” เธอเสนอ

“อือ อยากสิ ว่าแต่ไปทำไมเหรอ” ผมพาซื่อ

“ในร้านเรามีห้องพิเศษด้วย เราจะทำอะไรก็ได้ที่อยากจะทำกัน”

“งั้นตกลง”

“ค่าห้องสามร้อยเหรียญกับอีกร้อยนึงสำหรับฉัน แต่คุณจะให้มากกว่านั้นก็ได้นะพ่อรูปหล่อ”

“ทั้งหมดก็สี่ร้อย”

“อือฮึ”

        ผมนิ่งไปครู่นึกเพื่อทบทวน ผมคิดถึงผลเสียที่จะเกิดจากการตัดสินใจครั้งนี้แต่ก็คิดไม่ออกสักที ผมพยายามนึกว่าความเชื่อในศีลธรรมของผมอยู่ตรงไหนเรื่อยไปถึงว่าศีลธรรมคืออะไร แต่ความเมาในระดับนี้ สิ่งเดียวที่ผมนึกออกคือเรื่องราคา ผมขอบคุณวิชาเศรษฐศาสตร์ที่ได้เรียนมาจากมหาวิทยาลัยชิคาโกจริงๆ

“ผมจ่ายคุณได้แค่ 20 เหรียญ” ผมต่อราคาทันที

“สี่ร้อยจ้ะที่รัก”

“งั้นก็ 22”

“ฉันถือว่าคุณตลกดี ฉันให้คุณ 350”

“25 แล้วกัน”

“สามร้อยยี่สิบห้าเหรอ”

“ไม่ใช่  ....25 เฉยๆ”

“ฉันต้องจ่ายค่าห้องชั่วโมงละร้อยนะคุณ”

“โอ้ย ผมอยู่ไม่ถึงชั่วโมงหรอก เอาไป 28 ก็พอ”

       การต่อรองดำเนินไปอีกราวสิบนาที ในที่สุดผมก็ตกลงราคากับเธอได้ที่ครึ่งชั่วโมง 55 เหรียญ คุณว่าไหมผมน่าจะไปเขียนหนังสือวิธีการต่อรองราคานะ คิดดูแล้วกันขนาดเมาๆผมยังต่อราคาจนค่าตัวเธอเหลือห้าเหรียญได้

   ผมกลับมาหาเพื่อนๆในอีกสองชั่วโมงถัดมาหลังจากใช้เงิน 55 เหรียญอย่างคุ้มค่า พวกเขารอผมอยู่ที่ลานจอดรถ กำลังกินแซนวิชที่ซื้อมาจากคนที่เปิดท้ายขายของอยู่แถวนั้น ผมเล่าเรื่องสองชั่วโมงที่ผ่านมาให้พวกนั้นฟัง คงไม่ต้องบอกว่าพวกนั้นตะลึงกับแค่ไหน แต่ผมเตรียมคำอธิบายไว้แล้วทั้งๆที่มึนวอดก้าอยู่นั่นแหละ

“ถามว่าฉันต่อราคาขนาดนั้นได้ไงน่ะเหรอเพื่อน บอกได้คำเดียวว่าหลักเศรษฐศาสตร์ว่ะ”


------------------------------------------

SMU Southern Mothodist University

 :z2:




anajulia

  • บุคคลทั่วไป
Re: Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part3 02/10/10
«ตอบ #108 เมื่อ02-10-2010 12:16:56 »

โถ........คาแบลท์
โถ...............แม่ผมแดงยังก์ไลฟ์

ของฝากจากตอนที่6 part2ค่ะ
..............

ผมจ้องหน้าอกแม่ผมบลอด์ไม่วางตา (ผมบลอนด์)
แต่เพื่อนคนเขาอยากไปจริงๆนี่ (เพื่อนคนอื่น)
เราถูกหวยเข้าจังเบอเริ่มเลย (จังเบ้อเริ่ม? จังเบอร์?)
แต่สิบห้านาทีต่อมาผมก็ผมว่ามันเป็นช่วงเวลาที่งี่เง่าสุดๆ (ผมก็พบว่า)
เพื่อนๆทั้งกลุ่มก็จะอดดุฉากหญิงฉิ่งหญิง (อดดู)
แต่หากผมทำเพื่อนทีมยอมตัดใจ (ผมทำทียอมตัดใจ)
ฉันไปอยากไปที่แบบนั้นนี่ (ฉันไม่)
ถ้าพวกเราทุกคนไปด้วยกันืผมสัญญา (สระอือเกินมาค่ะ)
พยายามคำนวณต้นทุนกำไรตามหลักศาสตร์อีกครั้ง (หลักเศรษฐศาสตร์?)
คุณจะรอไปเที่ยวกับผมกลับจากผมกลับมาจากคลับนั่นไหมล่ะ (ไปเที่ยวกับผมหลังผมกลับมาจาก)

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอ
«ตอบ #109 เมื่อ02-10-2010 13:24:36 »

แบรตเอานิ้วไปแตะที่ปากเธอแล้วอธิบายอย่างนุ่มนวลว่า “ผมยอมฉีดโซดาไฟเข้าเส้นดีกว่าฟังคุณพูดต่อ”แล้วจากนั้นเขาก็สั่งเธอว่า”ใช้ปากให้น้อย ใช้นมให้เยอะๆดีกว่า”
แบรตนี่ฮาจริง ๆ แต่ที่สุดของที่สุดเห็นจะไม่พ้นคาร์แบลท์เล่นต่อราคาซะอย่างกะของแบกะดินอันละบาท
ถ้าจะมีภาคต่อไป  ขอแบรตเป็นตัวหลักนะคะ pleaseeee

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ปฐมบทแบดบอย ตอ
« ตอบ #109 เมื่อ: 02-10-2010 13:24:36 »





ออฟไลน์ berlyn

  • Put Van The Man on the jukebox then we start to dance
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 265
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-2
Re: Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part3 02/10/10
«ตอบ #110 เมื่อ02-10-2010 15:05:27 »


คาแบลท์ นาย แบดบอยมากจริงๆ นึกถึงตอนที่รักกับเนทและแกสไม่ออกเลยอ่ะ

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part3 02/10/10
«ตอบ #111 เมื่อ02-10-2010 20:16:07 »

”ใช้ปากให้น้อย ใช้นมให้เยอะๆดีกว่า”

แบรตแรงงงงงงงงงงง  :laugh:
แรงเหมืือนคนแต่งรุย



คาเบลล์ต่อราคาเหมือนซื้อของมากกกก  :jul3:
ขอขอบคุณ "หลักเศรษฐศาสตร์" เอิ๊กๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
Re: Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part3 02/10/10
«ตอบ #112 เมื่อ02-10-2010 21:13:09 »

คนแต่งเรื่องนี้ใสๆ
แต่ขอบคุณแรงบันดาลใจจากโล่นะ

ปล.โปรเจคแบรตค่อยว่ากันอีกทีนะคะ คิดอยู่เหมือนกันว่าอาจจะเปลี่ยนใจเขียนพี่แกซักหน่อย แต่อาจจะเป็นเรื่องสั้นอะคะ

getto

  • บุคคลทั่วไป
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part3 02/10/10
«ตอบ #113 เมื่อ04-10-2010 22:13:21 »

 :กอด1:ป้า
มาต่อๆๆๆๆๆๆนะ
คาแบลท์ต่อเก่งไปมั้ย น่าส่งไปจีนแดง :laugh:
 :กอด1:เตอร์ จัดหน้าสวย o13

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part4 05/10/10
«ตอบ #114 เมื่อ05-10-2010 18:44:36 »

            วันที่สอง
         เช้าวันรุ่งขึ้นผมลืมตาตื่นมาพบว่าทุกคนนอนระเกะระกะอยู่ในห้องของโรงแรม เสื้อผ้ายังไม่ได้เปลื่ยน หัวเหม็นหึ่งด้วยกลิ่นสเปรย์แต่งผมผสมกลิ่นควันบุหรี่ พวกเราจัดการตัวเองเสร็จเราก็เก็บของออกเดินทางสู่ออสตินต่อไป ขณะที่ขับรถเราก็สะดุดตากับป้ายขนาดใหญ่ริมถนน

“ไปงานออกร้านเท็กซัส”
   
   เชลดอนตื่นเต้นจนเส้นเลือดในสมองแทบแตก “โอ้ววว โวว โวว วู้ โว้ว! ไปกันเถอะ เราไปงานนั่นกันเพื่อน งานออกร้านของเท็กซัส”

   ผมไม่เคยเห็นอะไรที่มันงี่เง่าไร้สาระขนาดนี้มาก่อน บริเวณงานประดับด้วยเครื่องประดับที่ใช้ในงานเทศกาล มีรถบรรทุกกับพวกคนใต้งี่เง่าขวักไขว่ไปหมด พอไปถึงแบรตก็ได้เค้กรูปกรวยมาอันนึง ผมได้สเลอร์ปี้มาแก้วนึง ส่วนไทริคไปเจอรถสีแดงหน้าตาเหมือน’ไอ้นั่น’สีแดงคันนึงที่เขาชอบมากก คนเดียวที่ดูเหมือนจะเข้าถึงบรรยากาศของงานออกร้านเท็กซัสของที่นี่คือเชลดอน เขาจัดแจงไปผูกมิตรกับวัยรุ่นชาวใต้อ้วนๆคนนึง ไอ้หมอนั่นยิ้มฟันเหลืองอ๋อย ใส่เสื้อยืดลายนักมวยปล้ำเลอะคราบมัสตาร์ด ท่าทางระดับสติปัญญาเหมือนคนที่เพิ่งถูกลากออกมาจากวงเหล้าทั้งคู่ยืนอยู่หน้าเครื่องเล่นอะไรซักอย่าง เชลดอนกวักมือพวกเราหยอยๆ

“เฮ้เพื่อน ดูนี่สิ” เขาพูดอย่างตื่นเต้นพร้อมชี้ไปที่เครื่องนั่น

“มันเรียกว่าเกมส์ช็อคเกอร์ เวลาเล่นนายต้องจับด้ามนี่เอาไว้ มันจะปล่อยกระแสไฟเข้าตัวนายมากขึ้นเรื่อยๆ คะแนนก็จะเพิ่มตามกำลังวัตต์ที่ช้อตนาย ถ้านายจักมันไว้จนได้คะนนเต็ม นายก็จะได้รางวัล หมอนี่ชื่อเจโทล เขาบอกว่าเขาจะเล่นมันจนได้คะแนนเต็ม”

“ชนะแล้วได้อะไรเนี่ย” ผมถาม

“ฉันว่ารางวัลต้องเป็นการบำบัดด้วยการช๊อคไฟฟ้าแหง” แบรตออกความเห็น

“นายจะเล่นได้ซักกี่วินาทีกันว้า..”ไทริคหันไปถามหมอนั่นแบบหยามๆ

“คอยดูละกัน ฉันชนะแน่เว้ย” เจโทลพูดอย่างมั่นใจ

“เอาเลยเพื่อนทำให้ดีที่สุดละกัน เราจะหยอดเหรียญให้”  เชลดอนดูคึกคักกว่าใครๆ

   พอไทริคหยอดเหรียญ เจโทลก็เอามือมาถูๆเพื่อเตรียมตัวเตรียมใจ ผมดึงตัวเชลดอลออกมาห่างๆ เขาหัวเราะคิกคักเหมือนเด็กผู้หญิงเจอของถูกใจในร้านเฮลโหลคิตตี้

“เฮ้ย ไอ้เด็กนี่เป็นใครวะเพื่อน นายคิดจะทำอะไร”

“ฉันเจอไอ้หมอนี่ยืนมองเครื่องนี่อยู่ ฉันก็เลยพนันว่ามันทำไม่ได้หรอก   .....หมอนี่เจองานช้างเลยล่ะเพื่อน เมื่อกี้ฉันเพิ่งเห็นไอ้เครื่องนี้น้อคไอ้ยักษ์นักเลงจากเนบราสก้าตัวยังกับนักมวยปล้ำลงไปหงายเก๋ง มันส์ละเว้ยยย เดี๋ยวนายดูละกัน”


                                    พวกเราตะโกนเร่งหมอนั่นให้ทำเร็วๆ

“เย่หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห์” เสียงเชลดอนดังกว่าใครเพื่อน

“ดูสิเขามาดยังกับพญาสิงห์” ผมแกล้งยอหมอนั่น

“มันฆ่านายไม่ได้หรอก มีแต่จะทำให้นายแกร่งขึ้น” ไทริคเอาบ้าง

“ไม่มีใครช่วยนายหรอกถ้านายถูกเครื่องนั่นช้อต” แบรตมาแปลกกว่าเพื่อน


   หลังจากเขาพึมพำอะไรบางอย่าง ในที่สุดเขาก็กดปุ่มปล่อยไฟแล้วกำด้ามจับโลหะทั้งสองข้าง สองสามวินาทีแรกเขายังดูปกติดี แต่แล้ว....แขนเขาก็เริ่มสั่น ลามไปถึงหัวไหล่และตัว จากนั้นหัวของเขาก็สั่น.....น้ำลายเริ่มฟูมปากและกระเซ็นไปทั่ว

   สักพักเขาก็ส่งเสียงประหลาดๆออกมา แต่มือเขายังไม่ปล่อยด้ามจับ ตอนนี้ตัวเขาสั่นไปทั้งตัว ทันใดนั้นเองก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาดึงตัวเขาออกจากเครื่อง หมอนั่นทรุดลงไปกองกับพื้นขณะที่ผู้หญิงคนนั้นตวาดใส่

“เจโทล เลิกยุ่งกับอ้ายเครื่องบ้าๆนั่นซะ พวกนี้มันหลอกให้แกเล่นตลกให้ดู อ้ายโง่”

   ตั้งแต่จำความได้ผมไม่เคยหัวเราะหนักขนาดนี้มาก่อน ผมหัวเราะท้องคัดท้องแข็งน้ำหูน้ำตาเล็ดจนต้องลงไปนอนกลิ้งกับพื้น ผมเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นเจโทลทำหน้าเบลอๆในขณะที่แม่ของเขาพยายามพาเขาไปพร้อมกับเช็ดน้ำลายที่กระเช็นออกมาเปรอะหน้าให้ ตอนนั้นหมอนั่นแขนยังสั่นไม่หายเลยด้วยซ้ำ

   หวังว่าพระเจ้ายังสามารถให้อภัยเราในเรื่องนี้นะ ผมยอมรับว่าครั้งนี้เราออกจะท้าทายความเมตตาของพระองค์หนักไปหน่อย......




   เราเดินทางต่อจนถึงออสตินแล้วเข้าพักโรงแรมเอ็มบาทซี่สูท หลังจากที่เรางีบกันไปได้ซักพักนึง เชลดอลก็โทรนัดเพื่อนๆของเขาให้ไปเจอกันที่ร้านเชียร์ช็อตบาร์ วันนี้ก๊วนของเราประกอบด้วย แบรต ไทริค เชลดอน และเพื่อนเก่าของเขาอีกสามคนนั่นคือ โทมัส(คนเดียวกับในคืนที่เราเฉียดตายนั่นล่ะ) ดอร์ธตี้ แมทซ์ และผม

   เราไปถึงร้านราวๆสองทุ่ม ตอนนั้นแทบไม่มีคนเลย แต่ไม่มีปัญหาเพราะเรามีคนมากพอที่จะจัดงานเลี้ยงได้แล้ว แมทซ์ออกคำสั่งกับคนชงเหล้าทันที “เฟลมมิ่งด๊อกเตอร์เปปเปอร์เจ็ดที่!”

   ตอนแรกผมยังไม่รู้ว่าเฟลมมิ่งด๊อกเตอร์เปปเปอคืออะไร จนถึงตอนที่คนชงเหล้าเรียงแก้วขนาดครึ่งควอร์ตเจ็ดใบเป็นรูปพีรามิดไว้บนโต๊ะ แต่ละแก้วมีเบียร์อยู่ครึ่งแก้ว จากนั้นก็เอาแก้วใบเล็กๆอีกเจ็ดใบใส่อามาเร็ตโต้(*)ลงไปจนเกือบเต็ม ปิดท้ายด้วยบาร์คาดี้ 151 จนปริ่มแก้วแล้วเอามาเรียงไว้บนปากแก้วเบียร์ จากนั้นตัวเขาเองก็ดื่มบาร์คาดี้ 151 เข้าไปอึกใหญ่ เขาจุดไฟแช็คขึ้นมาจ่อตรงหน้าแล้วพ่นเหล้าออกมา ทำให้เกิดลูกไฟขนาดใหญ่พุ่งไปที่แก้วเหล้าที่เรียงไว้ ทุกแก้วติดไฟทันทีเสร็จแล้วเขาก็สะกิดแก้วเล็กให้หล่นลงไปในแก้วใหญ่เหมือนล้มโดมิโน่ เปลวไฟทำให้เบียร์ฟองฟู่ขึ้นมาทันที เราทุกคนเอื้อมมือไปหยิบแก้วแล้วดื่มอั่กๆรวดเดียวจนหมด ผมคงโง่มากๆถ้าผมไม่ได้ดื่มไอ้เฟลมมิ่งด๊อกเตอร์เปปเปอร์ที่ว่า

    มันเป็นเหล้าที่เจ๋งที่สนุดเท่าที่ผมเคยกินมา ผมอยากดูมันซ้ำแล้วซ้ำอีกยังกับพวกย้ำคิดย้ำทำ ในที่สุดเฟลมมิ่งด๊อกเตอร์เปปเปอร์ก็ผ่านไปอีกเจ็ดรอบพร้อมกับความเมาและไฟที่เกือบจะไหม้ร้าน อ้อ!ผมขอเตือนไว้ตรงนี้เลยว่า ไอ้เหล้าชนิดนี้มันก็เหมือนกับหมาดุๆที่ถูกล่ามไว้ดีๆนี่เองแหละ คุณอาจจะคิดว่ามันไม่มีอันตราย ไร้น้ำยา แต่พอคุณรู้ตัวอีกทีชั่วโมงต่อมาคุณก็อยู่ในห้องน้ำ ไม่ได้ใส่กางเกงใน มีสาวๆสี่ห้าคนรายล้อม พร้อมกับเสนอว่าจะให้กางเกงในคุณ...ผมเตือนคุณแล้วนะ


   หลังจากนั้นเราก็ข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อเข้าไปในร้านที่เขาดวลเปียโนกัน ฝ่ายหนึ่งเป็นคนตาบอด และแน่นอนหมาจิ้งจอกสันดานเสียๆอย่างพวกผมย่อมรังแกคนอ่อนกว่าอยู่แล้ว

   พวกเราส่งกระดาษจองเพลงไปราวๆยี่สิบเพลง ในที่สุดนักเปียโนตาบอดก็หมดความอดทน เขาหยุดเล่นแล้วตะโกนดังลั่น “ไอ้พวกงี่เง่า เลิกขอเพลงฉันซะทีไม่เห็นหรือไงว่าฉันตาบอด ตาบอดน่ะรู้จักไหม ฉัน มอง ไม่ เห็น โว้ย”

   ผู้ช่วยคนหนึ่งของเขาเข้ามาดูกระดาษขอเพลงที่เราส่งขึ้นไป แล้วเอาไปให้นักเปียโนที่ตาไม่บอดดู ทันทีที่เขาเห็นเขาก็หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังจนเล่นต่อไม่ได้ ในที่สุดเขาก็หยุดเล่นแล้วพูดใส่ไมค์ว่า

“ผมอยากเล่นเพลงที่พวกคุณขอนะ แต่โชคไม่ดีเลยที่ผมไม่รู้จักสักเพลง ลองฟังชื่อเพลงดูนะฟิช” ประโยคสุดท้ายเขาหันไปบอกนักเปียโนตาบอด


“ฆ่าตัวตายไปซะ”

“เรย์ ชาร์ลเป็นคนดำไม่ใช่เหรอ(**)” ผมลืมบอกไปนักเปียโนตาบอดที่ร้านนั่นผิวขาว

“ฉันจะขโมยกระเป๋าตังค์นาย เพราะนายมองไม่เห็นหรอกว่าฉันเป็นใคร”

“นายเคยอึ๊บกับแพะเพราะนายเข้าใจผิดบ้างไหม”

“นายตาบอดเพราะตอนเป็นเด็กนายช่วยตัวเองมากไป”

“มาที่ห้องน้ำซิจ้ะ ฉันจะ’ดูด’ให้”

“ฉันฉี่รดรองเท้านายตอนนายเข้าห้องน้ำแน่ะ”

“ว่าไงฟิช คุณรู้จักไอ้เพลงที่ว่ามานี่มั่งไหม” นักเปียดนตาดีหันไปถามนักเปียโนตาบอดอีกครั้ง

   เจ๋งสุดๆไปเลย คำพูดล้อเลียนพวกนั้นเล่นเอาคนอึ้งกันเกือบทั้งร้าน แต่นักเปียโนกลับขำไปกับเราด้วย ผมว่าบางทีคนพิการนี่ก็มีประโยชน์ ทำให้เราสนุกได้ดีเหมือนกัน


--------------------------------------------

Amarretto เหล้ายี่ห้อหนึ่งที่มาจากอิตาลี มีรสหวานเพราะหมักจากผลไม้ที่มีน้ำตาลมากเช่นพีช
ray charle นักเปียโนที่มีชื่อเสียงมาก

 :z2:

ออฟไลน์ SweetSacrifice

  • I always get,what I aim for
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +479/-1
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part4 05/10/10
«ตอบ #115 เมื่อ05-10-2010 18:47:55 »

คาแบลท์เจอกับเนทเรื่องนี้เมื่อไหร่
เราคงได้เจอเจสันกับกับแบรตอีกเรื่องคะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-10-2010 18:57:13 โดย SweetSacrifice »

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part4 05/10/10
«ตอบ #116 เมื่อ05-10-2010 19:12:58 »

ไม่ไหวจะเคลียร์ เข้าที่ไหน(เกือบ)บรรลัยที่นั่น

สงสารเจโทล
ที่แน่ๆ คุณนักเปียโนน่ารักอ้ะ มีการร่วมวงขำด้วยอีกตะหาก กร้ากกกกกกกกกกกกส์

ปล. ปลื้มคุณเรย์ ชาร์ล มากมายค่ะ ^o^

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part4 05/10/10
«ตอบ #117 เมื่อ05-10-2010 21:40:29 »

เท่าที่ดูมากลุ่มคนพวกนี้เป็นกลุ่มคนที่ไม่น่าเข้าใกล้ที่สุดแล้ว  บ้า  ซ่า เพี้ยนไม่มีที่สิ้นสุดจริง ๆ
ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่าคาร์แบลท์เคยคบกับเนท แล้วอะไรทำให้คาร์แบลท์เปลี่ยนตัวเองไปจากนี้ได้หว่า

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part4 05/10/10
«ตอบ #118 เมื่อ05-10-2010 21:46:17 »

สงสารปนขำคนตาบอด

คิดคำพูดขอเพลงออกมาได้ไงเนี่ย กวนมากกกกกกก

ออฟไลน์ CanonDNattari

  • ☆.•:*´เชื่อในสิ่งที่เห็นและต้องการให้เป็น ¨`*:•☆
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 701
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-1
Re: ปฐมบทแบดบอย ตอนที่ 6 part4 05/10/10
«ตอบ #119 เมื่อ05-10-2010 22:46:03 »

เข้ามาบอกว่า ยังมีชีวิต   :กอด1: ปุ๋ย เดียวมาตามอ่านนะ งานเยอะเป็นภูเขาเลากา กำลังจะบ้าได้ที่  :z10:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด