ใครอ่านแล้วบังอาจเข้ามาสปอย เดี๊ยะๆๆๆ

**************************************************
ตอนที่ 73 เพื่อ เธอ ตลอดไป Part 3“โม มานี้ดิ เดี๋ยวก็หลงหรอก” ไอคิมมันพูดเสียงดังแข็งกะเสียง เพลงเสียงดนตรีต่างๆที่ดังอื้ออึงอยู่รอบๆตัวพวกผม..
แล้วมันก็ดึงตัวผมไปอยู่ด้านหน้ามัน โอบผมไว้ เหมือนกะที่ผมทำกะไออ้อนเมื่อตอนเข้ามานั้นแหละ ...
มือข้างนึงมันโอบกอดผมจากทางด้านหลังส่วนมืออีกข้างของมันก็ถือกระทงใบน้อยที่ผมอุตส่าห์ทำเองเป็นครั้งแรกในชีวิตอย่างทะนุถนอม..มันแทบจะเอากระทงมาวางไว้บนหัวผมเลยทีเดียว หรือว่ามันแอบทำตอนผมเผลอก็มะรู้ชิ..
คนยังคงคับคั่งเหมือนเดิมครับ ยังเดินแบบทากป่วยเช่นเดิม ระยะทางจากซุ้มพวกไอคิมไปบึงสีฐาน ไม่ถึง 20 เมตร แต่พวกผมใช้เวลาในการเดินนานมั๊กๆมากผมนี้ ถอนหายใจแล้วถอนหายใจอีก เพราะแบบนี้แหละครับผมถึงไม่ค่อยชอบที่จะไปลอยกระทงหรือไปเที่ยวเทศกาลอะไรกะเค้าเพราะผมเมาคนนี้แหละ..จะตายเอา(แต่ก็เคยแทบเอาชีวิตไปทิ้งที่เยาวราช ตอนตรุษจีนเหมือนกัน แฮะ)
แต่ดูท่าใครบางคนจะมีความสุขเหลือล้นกับสถานการณ์น่าเป็นลมเช่นนี้ ก็จะใครซะอีกหล่ะครับ ถ้าไม่ใช่ไอคุณคิม ก็มันเล่นเนียนแอบลูบแอบคลำ แอบหอมแก้มแอบเอาเป้าเบียดหลังผมอยู่ตลอดเวลานี้ครับ..ถูกใจคุณชายเค้าหล่ะ...
กว่าพวกผมจะผ่านกองทัพฝูงชนออกมาถึงท่าน้ำที่ทาง มข.ได้ทำยื่นออกไป..เพื่อให้คนได้ลอยกระทงกัน พวกผมก็แทบตายครับ..
“ไม่เอาแล้ว...เข็ดจนตาย” ไอโมพึมพำกับตัวเองเบาๆ เมื่อผมกับไอคิมได้เดินตามไออ้อนกะไอปอด์นที่เดินไปนั่งยองๆ ปะปนกะผู้คนที่กำลังลอยกระทงกันอยู่..
“เข็ดซะแล้วหรอ..ปีหน้ากะจะชวนมาลอยด้วยกันอีกนะเนี๊ยะ” ไอคิมมันพูดเสียงห้วนๆของมันเช่นเดิม..
แล้วยื่นมือมาขยี้หัวผมอีกแหละชิ..ผมเสียทรงหมดไอบ้า ไอโมก็หน้างอลงในบัดดลและเอามือปัดๆมือมันออกจากหัวผมด้วย….
“โอ้ย จะหยอก จะล่อ(T^T) กันอีกนานมะพวกมึงเนี๊ยะ พวกกูจะลอยหลบๆ..” ไอตี้กะไอโย 2 หน่อ พวก มันคงจะหมั่นไส้ผมกับไอคิมเต็มทน
มันจึงเอาติงมาเขี่ยๆ ไอคิมให้หลีกทางพวกมัน ที่ถือกระทงมาคนละ ใบ แล้วเดินไปนั่งยองๆ ข้างๆกะไออ้อนกับไอปอด์นที่ตอนนี้กำลังนั่งเอากระทงยกขึ้นสูงเหนือหัวแล้วขมุบขมิบปากเหมือนบ่นอะไรซักอย่าง...
“ทำไมทำมาแค่อันเดียว...” ไอคิมมันถามผมขึ้นมาเบาๆ แล้วเอาแขนมาล๊อคคอผมไปกอดไว้แล้วลากๆผมไปทรุดตัวลงข้างๆ ไอตี้กะไอโย..
“กลัวเดี๋ยวกระทงหลงทาง...” ไอโมลอยหน้าลอยตาพูดแบบไม่มองหน้าไอคิม
แล้วยื่นมือไปแย่งกระทงที่ผมทำซะสวยมาถือไว้ในมือ..แล้วเอาเหรียญที่ผมเตรียมไว้มาหย่อนลงในกระทง..
“หึหึ..เราไม่ยอมให้มันแยกกันหรอก..ผูกติดกันเลยไงรับรองไม่มีหลง” ไอคิมมันพูดล้อผมยิ้มๆน้ำเสียงร่าเริงมากมายจนไอโมอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา..
แล้วจากนั้นไอคิมมันก็เอาไฟแช็คมาจุดธูปจุดเทียนที่อยู่ในกระทง ..ผมเงยหน้าขึ้นมองพระจันทร์ดวงโตที่ลอยเด่นอยู่บนฟากฟ้า..แล้วยกกระทงขึ้นเหนือหัว
‘สาธุ ผมขอโทษขออภัยในสิ่งที่ผมทำผิดพลาดไปด้วยนะครับ..สิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นกับชีวิตผมและครอบครัวก็ขอให้ผ่านพ้นไปด้วย..ต่อจากนี้ก็ขอให้ผมและครอบครัวมีแต่ความสุขทุกวัน..และก็ขอให้ไอผู้ชายบ้าๆที่มันนั่งอยู่ข้างๆผมมีความสุขทุกวันด้วยเหมือนกัน และขอให้มันรักผมคนเดียวไปตลอดชีวิต ขอบคุณมากครับ..’
พอผมอธิฐานเสร็จ ก็ยื่นกระทงในมือให้ไอคิมอธิฐานบ้าง มันมองหน้าผมอย่างขำๆ แต่ก็ยอมเอากระทงในมือผมไปถือไว้ในมือแล้วขมุบขมิบปากขึ้นลง 2 3 ที
“เสร็จแล้วเหรอ..ขอไรอะ มักน้อยจัง..” ผมว่ามันไปเบาๆ แล้วยื่นมือไปจับกระทงคนละข้างกะไอคิมแล้วเตรียมปล่อยกระทงลงน้ำ
“อือ..คำขอของเราตอนนี้มีอย่างเดียวเท่านั้นหล่ะ..” ไอคิมมันพูดขึ้นมาน้ำเสียงไม่บ่งบอกอารมณ์ นิ่งๆเฉยๆในแบบเดิมๆของมัน...
“เหรอ..ไรอะ..”ถามไปงั้นแหละ ไม่ได้คิดว่ามันจะบอกผมจริงๆหรอกครับ
พูดไปก็เอามือวักน้ำเพื่อไล่กระทงให้มันลอยไปเรื่อยๆ...
“ก็แค่ ขอให้คนน่ารักที่นั่งอยู่ข้างๆเรา รักเราเหมือนกับที่เรารักเค้า.ก็เท่านั้น..” มันพูดจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปเลยครับ...
ไอโมหล่ะไปไม่เป็นเลยไม่รู้จะพูดอะไรเขิน ก้อเขินแหม๋..ก็เล่นมาบอกรักกันโต้งๆแบบนี้เลยอะนะ อายนะเว้ยอายๆ...ไอบ้าหนิ...โรแมนติคโคตรๆเลย..อะ..เข้าใจหาช่วงเวลาบอกรักนะไอยักษ์ กูหล่ะเขิน
“ไปได้แล้ว นั่งทำอะไรอยู่ตรงนั้นอะ..เร็วเกะกะคนอื่นเค้า” ไอคิมมันหันหน้ามาพูดกับผมดุดุ..
ไอโมก็ยิ้มให้มันแหย๋ๆ อะครับ อายมันอะ..ฮือ..แต่ก็ยอมลุกขึ้นแล้วเดินก้มหน้างุดๆเข้าไปหามันแต่โดยดี...
“อ้าว เขินเลย หึหึ” แอะ ยิ่งพูดงี้ไอโมยิ่งเขินสิครับ..
กำเกิดมาไม่เคยเขินจนทำอะไรไม่ถูกแบบนี้เลยให้ตาย ยิ่งโดนไอคิมมันแซว ผมยิ่งแทบจะมุดดินหนีกันเลยทีเดียวเชียวครับ ..หงือ ก็หน้ายังไม่โบกปูนนี้หว่า ยังบางๆอยู่อะ..จิส์ จิส์..
“เราอยากจูบ นายมากเลยตอนนี้อะ..”ไอคิมมันก้มหน้าลงมากระซิบเบาๆที่ข้างหูผม
แล้วยกแขนใหญ่ๆของมันขึ้นมาล๊อกคอผมไว้ แล้วลากๆผมให้เดินตามมันกลับไปยังซุ้มของพวกมัน...ไอโมหล่ะเขินแทบตายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อยู่คนเดียว ชิ..ไอบ้า..เขินนะเว้ย..(คิดแล้วเขินย้อนหลังจริงๆเลยครับอิอิ)
กว่าจะกลับมาถึงซุ้มพวกมัน พวกผมก็ตกอยู่ในสภาพเหมือนกับไปโดนรุมโทรมมางั้นแหละ...แฮะ พอกลับมาก็ยังเห็นไอหนุ่ยนั่งกรึ๊บเหล้าอยู่เหมือนเดิม ท่าเดิมด้วยครับ คึคึ...
“อ้อน พวกมึงมาเนี๊ยะพักไหนกันวะ บ้านพวกกูปะ” ไอคิมพอมันทรุดตัวลงนั่งข้างๆผมแล้วมันก็จัดการสอบปากคำไออ้อนทันทีครับ
ผมคิดว่ามันคงอยากถามผมอะแหละแต่กลัวพวกเพื่อนๆสงสัยไง เลยเปลี่ยนเป้าหมายไปถามไออ้อนแทน..
“เออ..ไมอะ..ไม่อยากให้นอน..ก็บอกนะโว้ย..” ไออ้อนมันก็ย้อนไอคิมกลับไปเหมือนกันครับ ทำหน้ากวนตีนมากมาย
“เหอะ..แล้วแต่มึงเถอะ...แต่พวกมึงนี้ร้ายกันจริงๆเลยหว่ะ ไม่มีบอกกันเลยว่าจะมา..เล่นโผล่มางี้หัวใจกูจะวายตาย” มันพูดกะไออ้อน แต่ตาอะจ้องผมเขม็งครับ แฮะ..ยังเขินมันอยู่อะ เลยก้มหน้าหลบตาโดยไวแฮะ..
“บอกก่อน ก็ไม่สะไภ้อะดิ จริงมะปอด์น อิอิ” ไออ้อนมันพูดกับไอคิมแต่หันหน้าไปออเซาะแฟนมัน ..ที่ตอนนี้นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่..มือนึงถือแก้วเหล้าอีกมือนึงจับมือเมีย -*-
“เออ เซอไพร์จริงๆ มึง เซอไพร์มาก เดี๋ยวกลับบ้านไปเจอดีแน่ๆมึง..” แอะ อีกเช่นเคยเหมือนกับจะพูดกะไออ้อนนะ แต่ผมว่าจุดประสงค์ของมันคงต้องการบอกผมมากกว่า
“ฮ่าๆ...ยังกะกูจะกลัว จริงมะโม อิอิ” ไออ้อนมันหัวเราะร่วน
พร้อมกับยกแก้วแป๊บซี่ของมันกระดกเข้าปากเกือบหมดแก้ว...บ้า มาจริงมะจริงเมอะไรกะกูหล่ะ กูไม่รู้...กูไม่เกี่ยว...กูมาวววววววววววววว
คิดได้ดังว่าก้อ ยกแก้วเหล้าที่ถืออยู่ในมือซดโฮกเข้าไปจนหมดแก้วอีกครั้ง..แอะ...แฮ่ สดชื่นนนนนนนนน รื่มรม อิอิ..
ผมกะไออ้อนก็นั่งคุยนั่งดื่มกับพวกมันพักนึงครับ ดูท่าคนจะน้อยลงแล้วไอโมกับไออ้อนถึงได้เดินออกมา..เพราะว่าวันนี้ไอพวกนี้เลิกดึกกันครับ..เห็นว่าจะเลิกกันตอนเที่ยงคืนมั้ง กว่าจะเก็บของกว่าจะทำโน้นทำนี้เสร็จก็คงดึกดื่นเอาการ ผมกับไออ้อนก็เลยขอลาหล่ะครับ..ไม่ไหวเหนื่อยลากไส้จริงๆครับคืนนี้กะ..กลับไปอาบน้ำอาบท่าแล้วจะนอนเลย..
พอผมกับไออ้อนขับรถกลับถึงบ้านพวกไอคิม...ก้อแยกย้ายห้องใครห้องมัน(พูดยังกะห้องตัวเองงั้นแหละ) ไอโมอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยหนาวเย็นอย่าบอกใครน้ำอุ่นก็มะมีชิ..แต่งตัวเตรียมเข้านอนเรียบร้อยก้อเดินออกไปหาไออ้อนที่ห้องไอปอด์น พอเดินเข้าไปก็เห็นไออ้อนมันห่อตัวเป็นกุ้งอยู่ในผ้านวมไอปอด์นเรียบร้อยแล้วคงหลับอะครับ แต่คงกลัวอะเลยเปิดไฟซะสว่างโร่ ...
พอเห็นมันหลับไอโมก้อเดินกลับไปนอนที่ห้องไอคิมบ้างหล่ะครับ พอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายเลย..
*******************
ผมมาสะดุ้งตื่นก็เมื่อได้ยินเสียงโทรศัทพ์ผมดังโหยหวนอยู่ข้างหูผมนี้เองครับ..รีบคว้าโทรศัทพ์มาแนบหูด้วยหัวใจที่เต้นระทึก ก็โดนปลุกให้ตื่นแบบนี้อะ หัวใจมันก็เต้นระส่ำเป็นธรรมดาแหละ...มือสั่นเลยไอโม...
“โหล..” หลับหูหลับตาพูดไปหล่ะ ไม่ได้ดูหล่ะครับว่าเบอร์ใคร
*โม..หลับอยู่เหรอ ขับรถมารับหน่อยสิ.* หือ..ไรวะ..ไม่ได้เอารถไปไงเนี๊ยะ..
“ไมอะ..รถไปไหน.” ผมย้อนถามมันไปเบาๆแล้วเอื้อมมือไปเปิดไฟบนหัวเตียงเพื่อดูนาฬิกา..เวง ตี 2.
*ไอตี้ ขับไปส่งเพื่อน...มันเมาเราไม่อยากให้มันขับกลับ..เลยบอกมันนอนบ้านเพื่อน..โทษทีที่กวน หลับอยู่เหรอ* ไอคิมมันอธิบายให้ผมฟังยืดยาว...น้ำเสียงเกรงอกเกรงใจมากมาย..เกรงใจไรกูว้า ยังกะคนอื่นคนไกลชิ.. ไอบ้าหนิ..
“อือ..ช่างเหอะ..แล้วนี้นายอยู่ไหนอะ ปอด์นอยู่ด้วยรึเปล่า..” ถอนหายใจเฮือก..
แล้วเดินไปเปิดไฟกลางห้องหยิบเสื้อหนาวในตู้ไอคิมมาใส่ เดินไปหยิบกุญแจรถไอปอด์นที่มันทิ้งไว้ให้มาถือไว้..แล้วเดินตรงดิ่งไปเปิดประตูเพื่อที่จะออกไปรับสุดที่รัก (อายจัง)
*อืม เรากินเบียร์อยู่ที่หลัง ม.กับไอปอด์น เพื่อนเรามันไปต่อที่อื่นกัน..ไม่ต้องรีบนะโม.ขับระวังๆด้วย...* หาไอบ้า ไม่ต้องรีบได้ไง
นี้มันตี 2 จะตี 3 แล้วนะนั่งทำด๋อยอะไรอยู่ตรงนั้นเด๋วก็ได้เป็นปอดบวมตายหรอกไอบ้าเอ้ยคิดอย่างฉุนๆหายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลยครับ..
“เออ..รออยู่ตรงนั้นแหละ เด๋วไปรับ..” แล้วไอโมก็วางสายไปเลยครับ
พอพูดถึงร้านหลัง ม.ที่พวกมันไปแดกเบียร์กันประจำไอโมก็รู้จักแค่ร้านเดียวแหละครับ และพวกมันก็แดกกันแต่ร้านนี้แหละ..ชื่อร้านไรมะรู้จำไม่ได้.(ตอนนี้ยังเปิดอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้นะคิคิ)
ไอโมขับรถไม่ถึง 20 นาทีก็ไปถึงร้านที่พวกมันนั่งกินเบียร์อยู่อะครับ...ในร้านเท่าที่ผมมองผ่านๆอะนะ ก็เห็นมีคนนั่งกินเบียร์กันอยู่ 3-4โต๊ะอะครับ..คงจะเป็นเด็กๆใน ม.นั้นแหละ..
แฮะ..พอไอโมได้ที่เหมาะๆในการจอดรถแล้วก็จัดการจอดรถทันที เปิดประตูแล้วเดินข้ามถนนตรงดิ่งเข้าไปหาไอคิมกับไอปอด์นในร้าน เพราะรู้จากไอคิม ตอนที่โทรถามทางมันมะกี้(แบบว่าจำทางไม่ได้อิอิ) ว่าไอปอด์นเมาเละ คงต้องหามมันกลับ…
“เฮ้ย..”
พร้อมกับเสียงเอะอะโวยวาย เสียง เก้าอี้ โต๊ะล้ม เสียงขวดเล้า ขวดเบียร์ตกกระทบพื้นแตก..ไอโมตกใจสุดขีด หยุด กึ๊กกลางถนน. ภาพที่ผมมองเห็นที่ฟากกะโน้นคือ ไอคิมสุดที่รักกับไอน้องปอด์นกำลังโดน ชายนิรนาม 4-5 คนไม่ทราบชื่อแต่ทราบสถาบัน กำลังรุมสกรัมไอคิม กับไอปอด์นอย่างเมามันส์ ..
ไอคิมที่คงจะมึนจากแอลกอฮอล์พอควรกำลังฟาดหมัด ใส่พวกนั้นอย่างมั่วซั่ว..เลยโดนพวกมันเสยซะ..ส่วนไอปอด์นไม่ต้องพูดถึงครับมันไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆทั้งสิ้นปล่อยให้ไอพวกนั้น ดึงคอเสื้อมันขึ้นมาแล้วฟาดไม่เลี้ยง...
“เฮ้ย อะไรกันวะ” ไอโมตั้งสติได้
ตะโกนใส่ไอพวกเวรตะไรนั้น แล้ววิ่งเงื้อตีนเข้าไปยันโครมไอตัวเตี้ยที่มันกำลังประเคนกำปั้นใส่ไอคิมอยู่..
พอพวกมันเห็นแขกไม่ได้รับเชิญอย่างผมวิ่งทะเล่อทะล่าเข้าไปขวางความสำราญของพวกมัน พวกมันก็กรูกันเข้ามาหาผมสิครับ..ไอโมก็ตั้งการ์ดเตรียมรับมือพวกมันอย่างเต็มที่ ผมมัวแต่มองไอหน้าหนวดที่กำลังเงื้อหมัดเตรียมยัดปากผม..อยู่ๆก็มีใครคนนึงกระโดดเข้ามายันโครมเข้าที่ยอดอกผม เท่านั้นแหละสติที่ดีๆอยู่ของไอโม ก็ขาดผึง
เลือดเข้าตาแล้วครับ ต่อจากนั้นผมทำอะไรไปบ้างก็ไม่รู้ คงบ้าระห่ำพอดู..เวลาโกรธจัดๆผมมักจะเป็นแบบนี้บ่อยๆทำอะไรรุนแรงไปแบบไม่รู้ตัว..กลัวตัวเองเหมือนกันครับ..แต่ในสถานการณ์ตอนนั้นถือว่าเป็นผลดีสำหรับผมนะ.
เหมือนกับตอนผมเป็นเด็กตอนที่เล่นไอบอยซะสลบเหมือด...คราวนี้ก็เหมือนกัน ถ้าไม่มีใครมาดึงมากระชากผมออกผมก็คงเล่นไอพวกนี้ไม่เหลือซากเหมือนกัน...(หรืออาจจะเป็นผมที่ไม่เหลือซาก)
“เฮ้ย พอแล้วพี่ พอแล้ว มันจะตายแล้ว..” ผมได้ยินเสียงแว่วๆเข้ามากระทบประสาท..สติที่หลุดลอยเริ่มค่อยๆกลับเข้าตัวทีละน้อย
ภาพชุลมุนอยู่เบื้องหน้าทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่ได้ต่อยไม่ได้มีเรื่องกับพวกมันเพียงลำพัง มีคนมาช่วยผม..
กลุ่มชายวัยรุ่น ไม่ระบุสถาบันกำลังช่วยกันหิ้วปีกไอคิมกับไอปอด์นที่เละเป็นโจ้กเหมือนนกปีกหักให้ยืนขึ้น แต่ก็อ่อนแรงเต็มทน หน้าตาดูไม่ได้เลย ส่วนอีกพวกนึงกำลังเก็บซากไอพวก 4-5 ตัวที่คงกินยำตีนไปเยอะพอตัว..สภาพหนักหนาสาหัสยิ่งกว่าไอคิมกับไอปอด์นซะอีก..คงเป็นฝีมือกลุ่มชายไม่ระบุสถาบันพวกนี้นั้นแหละ ผมคนเดียวคงไม่มีปัญญาทำได้ขนาดนี้หรอก..
ผมไล่สายตามองไปรอบๆร้านที่ตอนนี้เละเทะ..เก้าอี้ โต๊ะล้มระเนระนาด ..มีคนยืนมองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ เกาะกลุ่มกันเป็นกระจุก..
“พี่เป้นไงบ้าง..” เสียงถามแว่วๆที่ลอยมาจากทางเบื้องหลังทำให้สติที่ยังเข้าตัวไม่สนิทดีนักของผมเริ่มเข้าที่
“เอ่อ..อืม..ไม่เป็นไร..” พอ หนุ่มนิรนามคนนั้นได้ยินว่าผมไม่เป็นไร เค้าก็ปล่อยแขนที่ล๊อคตัวผมออกทันที..
“รีบไปดีกว่าพี่ เด๋วตำรวจมา..ที่นี้พวกผมเคลียร์เอง” เค้าคนนั้นพูดกระตุ้นผมอีกที..
ผมจึงค่อยๆก้าวขาตาม ไอคิมกับไอปอด์นที่ตอนนี้กำลังโดนหิ้วปีกซ้ายขวา โดยชายหนุ่มพวกนั้น
“พี่ไหวรึเปล่า” ชายนิรนามที่ล๊อคตัวผมไว้เมื่อกี้ ถามผมขึ้นเบาๆ
เมื่อพวกผมมาหยุดยืนอยู่ข้างๆรถไอปอด์นที่ผมจอดไว้อีกฟากของถนน..
“ทำไม..” ผมถามเค้าขึ้นมาอย่างงงๆ
..และเป็นครั้งแรกที่ผมได้มองหน้าเค้าชัดๆ..ผมขมวดคิ้วคิดนึดนึง แล้วก็ถึงบ้าง.อ๋อ .นึกว่าใครที่มาช่วย..ไอยักษ์วัดแจ้งอีกตัวที่โดนสอยตกถังคนแรกนั้นเอง..
“โทษนะพี่...” ว่าแล้วมันก็ยกมือขึ้นไหว้ผมท่วมหัว ผมก็งงดิ..
แต่แล้วมันก็ยื่นมือเข้ามาปาดที่หน้าผากผม ไอโมผงะนิดนึง..แล้วมันก็ชูนิ้วให้ผมดู..แอะ ไอโมแทบเป็นลม รู้สึกเจ็บขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วน...
“หัวพี่แตกอะ พี่ไม่รู้ตัวเลยเหรอ..” เจี้ย กูจะไปรู้ได้ไง..
“แฮะ แต่พี่น่ากลัวเป็นบ้าเลยหว่ะ..หน้าไม่ให้เลย..” ว่าแล้วมันก็หัวเราะเหอๆ ออกมา...แอะ..
ผมก็ไม่รู้จะพูดไงอะครับ..พอเห็นว่าหัวตัวเองแตก ก็เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับร่างกายตัวเองสิครับ กำ คงโดนไปไม่น้อยเหมือนกันนะเนี๊ยะ..
“พี่คงขับไม่ไหวหรอก เด๋วผมขับเอง ไปหาหมอก่อนนะพี่” ไอน้องยักษ์วัดแจ้ง มันพูดกับผมน้ำเสียงกังวลนิดหน่อย .
แล้วยื่นมือมาขอกุญแจรถจากผม ซึ่งผมก็ยื่นให้มันแต่โดยดี..พอไอน้องยักษ์วัดแจ้งมันปลดล๊อครถเสร็จ ไอเด็กพวกนั้นก็ช่วยกันยัดๆ ไอคิมกับไอปอด์นเข้าไปในรถ..น่าสงสารมากครับ ..คงหนักหนาพอดู..สุดที่รักผม เฮ้อ...
แล้วจากนั้นไอน้องยักษ์วัดแจ้งมันก็หันไปพูดอะไรกับเพื่อนของมันอีก 4 ตัวมะรู้ แต่ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรออกไปอยู่ดี..เจ็บๆปวดๆไงบอกไม่ถูก..
พอผมเดินเข้าไปนั่งด้านหน้า คู่กับไอน้องนั้นแล้ว มันก็ทำการออกรถทันที..ในระหว่างนั่งรถไป...น้องมันก็บอกผมว่า.มันเป็นรุ่นน้องปี 1 ที่คณะพวกไอคิม(น้องหน้าแก่กว่าพี่อีก) เป็นน้องสาย หรือน้องอะไรนี้แหละ จำไม่ได้..พอดีพวกมันเก็บซุ้มเสร็จก็เลยกะมานั่งกินเบียร์กันที่นี้ พอขับรถมาถึงก้อเห็นคนกำลังมีเรื่องกัน..
ซึ่งพวกมันจำได้ว่าพวกที่กำลังมีเรื่องกันหน่ะ เป็นพวกเด็กอีกคณะนึงที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับคณะมัน พวกมันที่ตอนแรกจะขับรถผ่านไปก็เลยต้องจอดดูเพื่อดูว่า คนที่ไอพวกเวรนั้นมีเรื่องด้วยเป็นพวกวิดวะรึเปล่า พอพวกมันเห็นผม ที่พวกมันจำได้ว่าเป็นเพื่อนพวกไอคิมพวกมันก็เลย เข้ามาช่วยนั้นแหละครับ..โดยตอนนั้นพวกมันไม่เห็นไอคิมกับไอปอด์นด้วยซ้ำ..
ผมก้อไม่เข้าใจเหมือนกันนะ สถาบันเดียวกันแท้ๆ..เรียกได้ว่ากินข้าวหม้อเดียวกันทำไมถึงไม่ถูกกันผมหล่ะงง เห็นว่าเป็นมานานแล้วนะครับ สองคณะนี้อะ..เด็ก มข.คงจะรู้ดีว่าคณะไหนอะนะ..ผมหล่ะเกลียดจริงๆแบบนี้...เห็นว่าทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่นะ..
ก่อนกลับเข้าบ้านไอน้องยักษ์วัดแจ้ง มันก็พาพวกผมทั้ง 3 ชีวิต ไปหาหมอที่คลินิกก่อนหล่ะครับ แฮะ ไอโมที่คิดว่าตัวเองแค่หัวแตกไม่เป็นไรมาก ที่ไหนได้ครับ..หนักเหมือนกาน แฮะ..กระดูกข้อมือเคลื่อนครับพี่น้อง
(คือนะครับ กระดูกข้อมือขวาผมมันเคลื่อน จนถึงทุกวันนี้มันยังไม่หายเจ็บอะ พอถึงหน้าหนาวทีไร มันจะปวดและบวมขึ้นมาทุกทีเลย(ต้องเอาผ้าก๊อดพันครับ..)..แต่ถ้าเวลาปกติก็ไม่เป็นไรนะ และก็ฝืนมากไม่ได้ครับเล่นโบล์นี้เล่นนานๆไม่ได้เลยข้อมือบวม เคยไปหาหมอครับ ก้อได้แค่ยาแก้อักเสบมากิน แค่นั้นเอง แฮะ...)
ส่วน 2 คนนั้นไม่ต้องพูดถึงครับ ผมหล่ะแปลกใจจริงๆ ว่าไอพวกเวรนั้นมันแค้นอะไรไอคิมกะไอปอด์นนักหน้า หน้านี่เละเลยครับ..ปากแตกตาปิดเลือดจมูกไหลซิบๆ.. พอมันบวมยิ่งดูไม่ได้เลยครับ หน้าบวมชึ่ง เขียวๆช้ำๆ..และที่สำคัญ ไอคิม กระดูกแขนร้าวครับ.. จนหมอต้องเข้าเฝือกอ่อนให้มัน...มีรอยของแข็งฟาดที่แขนข้างนั้นด้วยอะ..คงเอาแขนกันตอนพวกนั้นเอาไม้ฟาดอะนะ(ซึ่งผมไม่เห็นแฮะ)..ตามเนื้อตัวก็มีรอยโดนเตะโดนกระทืบไรงี้แหละ เสื้อนักศึกษาสีขาวมัน มีแต่รอยตีนอะ..
ไอปอด์นรู้สึกว่าจะเจ็บน้อยสุดนะ เพราะมันเมาแล้วมันนิ่งอะ ไม่ได้ตอบโต้อะไรไปมาก..มันก็เลยเละแค่หน้า กับลำตัวที่ฟกช้ำคงโดนเตะไปอะแหละ...โดนฉีดยาไปคนละเข็มครับ พวกผม 3 คน อิอิ..
พอไอน้องยักษ์วัดแจ้ง(เรียกมันงี้แหละ จำชื่อมันไมได้) มันขับรถพาพวกผมมาถึงหน้าบ้าน ก้เห็นพวกเพื่อนพ้องมันอะแหละครับ จอดมอไซต์พรึบพรับ อยู่ในบ้านแล้วเรียบร้อย ก็สงสัยเล็กๆว่าใครเปิดประตูให้พวกมันเข้าไป
พอไอน้องมันขับรถเข้าไปจอดนิ่งสนิทอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว ผมก็เห็นไอแซนเดินแกมวิ่งเข้ามาเปิดประตูรถให้ผม
“เราไม่เป็นไรอะ..ไปพยุง ไอ 2 ตัวที่เบาะหลังนู้นไป..” พูดพลางพยักพเยิกให้ไอแซน กับเด็กๆพวกนั้นไปช่วยกันพยุงไอคิมกับไอปอด์นดีกว่า...
ส่วนตัวผมเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ปวดร้าวไปหมดทั้งตัวเลยครับ..(เจ็บก้นตรงที่โดนฉีดยาด้วย) ก้เลยเดินตรงเข้าไปนั่งในห้องนั่งเล่น ซึ่งตอนนี้มีไออ้อนนั่งเงียบอยู่บนโซฟาตัวนึง ห้อมล้อมไปด้วยหนุ่มน้อยหน้าเถื่อนทั้งหลาย เห็นภาพนี้แล้วหลอนจริงๆเลยครับ ยังกะเจ้าแม่แหนะ
หน้าคุณหญิงท่านก้อบึ้งตึงเชียว...จ้องหน้าผมเขม็งเลย ค้อนผมด้วยแหนะ กำ กูผิดไรเนี๊ยะ งอนกูไม..พอมันเห็นไอพวกนั้นพยุงไอปอด์นกับไอคิมเข้ามา หน้าเปลี่ยนเลย..มองไอปอด์นเหมือนจะร้องไห้เลยครับ..แหม๋ นั่งเก๊กขรึมอยู่ตั้งนานพอเห็นหน้าผัว ทำท่ายังกะจะลงไปนอนชักดิ้นชักงอเฮ้อ กูหล่ะหน่าย.
แล้วมันก้ลุกขึ้นเดินตามไอปอด์นที่มีไอแซน กับ รุ่นน้องหิ้วปีกคนละข้างเข้าไปในห้องนอน..
ส่วนตัวผมก็ได้แต่มองตามไอคิม ที่โดนรุ่นน้องหิ้วปีกเข้าห้องนอนไปเหมือนกัน แถมมันยังหันหน้ามาสบตาปูดๆของมันกับผมซะด้วยแหนะ..อ่านสายตามันไม่ออกครับ..เหนื่อยเลยขี้เกียจตีความ
ผมก็ปล่อยให้พวกน้องๆจัดการกับไอคิมไปแหละครับ ส่วนตัวผมก็นั่งทำหน้าเหม็นเบื่อสิ้นเรี่ยวสิ้นแรง นั่งคุยกับพวกน้องๆไป...เห็นพวกน้องๆบอกว่ากลัวไอพวกนั้นมาเอาคืนเหมือนกันเพราะสภาพพวกนั้นก้อสาหัสพอดู..
พอไอแซนออกมาจากห้องไอปอด์นก็มองผมหน้าเครงเครียดเชียว จำไม่ได้ว่าคุยอะไรกันบ้าง...แต่นั่งไปพักนึง พวกมันก็ไปซื้อเหล้าซื้อเบียร์มานั่งโซ้ยกันซะงั้น..เห็นบอกไม่ไปกินไหนแล้ว นั่งกินกันที่นี้แหละ เพื่อความปลอดภัยของตัวพวกมันเองด้วย..
พักนึงครับ รู้สึกจะเป็นรุ่นพี่ปี 4นะ..ได้ยินข่าวหล่ะมั้งก็เลยพร้อมใจกันมาเยี่ยมเยียนพวกไอคิมกันถึงบ้านพอบอกว่าไอพวกนั้นหลับแล้ว พวกมันก็ นั่งโซ้ยเหล้า เข้าวาระการประชุมกันซะงั้น ผมไม่ไหวครับ เหนื่อย เพลีย ปวดเมื่อย ง่วง ก็เลยขอตัวไปนอน...
พอเดินเข้าไปในห้องนอนก็เห็นไอคิมนอนแผ่หราหน้าตาบวมปูด หลับใหลอยู่บนเตียง เด็กพวกนั้นคงจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันอะครับ..
พอผมถอดเสื้อหนาวออกก็เดินไปเปิดไฟหัวเตียง แล้วเดินไปปิดไฟกลางห้อง...ห้องนอนตอนนี้จึงมีเพียงแค่แสงสีส้มอมแดงสลัวๆเท่านั้น..
ผมค่อยๆก้าวขาขึ้นไปนั่งแหมะลงบนเตียง มองหน้าไอคิมสุดที่รักด้วยความสงสารจับใจ..ยื่นมือไปดึงแขนข้างที่ไม่เจ็บของไอคิมมาวางไว้บนหมอน แล้วค่อยๆสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มที่ไอคิมมันห่มอยู่..แล้วจึงยื่นมือไปปิดสวิตไฟหัวเตียง..เอาหัวไปซุกๆกับหน้าอกอุ่นๆของมัน
ผมได้ยินเสียงไอคิมมันฮึมฮัมในลำคอเบาๆ..ผมจึงสอดแขนเข้าไปกอดรัดมันไว้แน่น ...ผมไม่รู้หรอกว่าระหว่างมันกับไอพวกนั้นมีเรื่องบาดหมางกันเป็นการส่วนตัวรึเปล่า พวกนั้นถึงได้เล่นมันซะเละขนาดนี้ แต่ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วแต่ ผมก็ยังจะอยู่ข้างมันเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม..
*********************
พึ่งโทรหาพ่อมาครับ บอกรักกันเป็นเรื่องปกติ..อิอิ..กลัวไอมดมันตัดหน้าโทรหาพ่อก่อนหน่ะครับ ไอโมเลยรีบโทรซะก่อน แฮะ...
ยังไงซะ ไอโมก็ขอให้คุณพ่อ ของ คุณลูกทุกคนมีความสุขมากมาย
สุขภาพแข็งแรงนะครับ...
ไอโมกราบอวยพร