หัวข้อ: [เรื่องเล่า]" - - คิมคิม - โมโม กระทู้เฉพาะกิจ2...

[abcd]

เหอะๆ เปงกำลังจายให้โมโมน๊า สู้สู้    อยากได้คนช่วยบิ๊วท์รมณ์มั๊ยล่ะจ๊ะ 

[THIP]

สู้เขาโมโม ลองหยุดเขียนไปทำอย่างอื่นสักพักก็ดีนะ จะได้ผ่อนคลาย     

[ultraman]

    อืมมมม ยังงายก็จารอจ๊า     นานแค่ไหนก็รอด้าย 

เพื่อนายแตงโม ผู้หล่อจัดจ้าน 

วะแร้ว ก้นั่งรอต่อป้าย

[suregirl]

ก็อยากอ่านต่ออ่ะนะ แต่ก็ยังไม่อยากให้รีบจบอ่ะ (กลัวว่ามาต่อเร็วแล้วจะจบเร็วอ่ะ)    ยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ อยู่เลย    ยืดหน่อยได้มะ อย่าเพิ่งรีบจบ (แบบละครช่อง7อ่ะ 555)

[nOn†ღ]

โม โม อยู่ไหนนะ

[*~Kisa~*]

รอได้ค่ะ พี่โม

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ

 

[I_am_Mania]

เปงกำลังใจให้พี่โมค่ะ นานแค่ไหนก็เต็มใจรอพี่โม ... สู้ สู้ สู้ตาย

[suregirl]

เมื่อไหร่ จามา 

[sun]

      เยี่ยมๆ มองๆ 



แล้วก้อ ย่องๆ  ออกไป คึคึ     

[@BUA@]

สงสัยที่พี่โมไม่มีอารมณ์เขียน

เพราะมัวแต่โดนพี่คิมชวนไปบิ๊วอารมณ์อย่างอื่น  เหอๆ

(...กลิ้งหลบลูกเตะของพี่โม)



สู้ๆ สู้ตายค่า

พี่โมโมสุดหล่อจัดจ้าน แสบทรวง ทะลวง...(อะไรไม่รู้)  คึคึ

[three]

รออยู่นะครับพี่โม

[abcd]

โมโม  say :

รักแห่งสยาม (สปอยนะครับท่าน)

ไปดูมาแล้วนะ เมื่อวานนี้เองกะไปดูวันแรกที่หนังเรื่องนี้เข้า
ปกติผมจะไม่ดูหนังวัยรุ่น กระโปรงบานขาสั้นแบบนี้ ซีซั่นเช้น ที่ใครต่อใครบอกว่าดีนักดีหนา ผมก็ไม่ดู..ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม..
แต่หนังเรื่องนี้ผมก็รู้เลาๆมาบ้างว่าเป็นหนังแบบ ชายรักชาย แต่ก็ไม่ชัวร์เพราะเท่าที่ดูเค้าโปรโมตมันไม่ใช่อย่างนั้น
มันก็เลยทำให้ผมกระสันต์ กระสันต์อยากจะรู้ว่ามันเป็นแบบที่เราคิดรึเปล่า ถ้าเป็นหนังรักวัยรุ่นธรรมดาอย่างซีซั่นเช้นผมคงไม่ไปดูแน่ๆ มันไม่โดน...
เมื่ออยากรู้ผมก็ต้องไปลองดูด้วยตัวเอง..ก็เลยชวนคิมไปดูกัน ทำไมต้องเป็นวันแรกที่หนังเข้า
1.เพราะถ้าขืนยืดเยื้อพลัดวันนั้นวันนี้ ผมจะพลอยเบื่อและเลยไปถึงขั้นขี้เกียจไปดูเอาง่ายๆ
2.กลัวไปวันหลังๆ แล้วหนังโดนหั่น ผมคงเศร้า
3.เพราะถ้ามันหนุกจริง กะว่า จะมาสปอยให้เพื่อนๆด่าเล่นๆ ฮ่าๆ..(ข้อนี้แหละสำคัญ)
และด้วยผมทำงานอยู่บ้านเฉยๆส่วนคิมไปทำงาน เราจึงนัดกันครึ่งทาง ผมไม่เอารถไป ผมกับคิมดูหนังกันที่ เมเจอร์รัชโยธิน...เหตุผลง่ายๆก็โรงหนังมันใหญ่ มีหลายโรง เลือกเวลาที่เราสะดวกได้เหมือนเคย ..
17.30 น.คือเวลาที่ผมกับคิมเดินกอดคอกันเข้าไปดูหนัง...เก้าอี้ที่ผมนั่ง อยู่ตรงกลางพอดี d11 –d10 คือที่นั่งของพวกผม
ผมเข้าไปนั่งด้านใน คิมนั่งติดกับทางเดิน ผมกับคิมเข้ามานั่งตอนโรงหนังเปิดพอดี ซึ่งก็เป็นคนแรกที่เดินเข้าไปในโรง..นั่งไปซักพักบรรยากาศเริ่มแปลกๆ..คือมันไม่คุ้น กับผมสองคน...
เด็กกระโปรงบานขาสั้นเดินเข้าโรงมากันเพียบ เสียงดังจ๊อกแจ๊กๆ..ผมกับคิมหันไปมองหน้ากัน และรู้สึกถึงลางร้าย ถ้าเจอพวกเด็กงี่เง่าเราจะทำไงดีหล่ะคิม ..
ที่คิดแบบนี้ไม่ใช่อารายก็เด็กมันเยอะจริงๆ ไม่นานไฟก็เริ่มปิดลงและเริ่มฉายหนังตัวอย่าง และมีเด็กๆทยอยกันเข้ามานั่งเก้าอี้ว่างข้างๆผมเป้นเด้กวัยมัธยมกลุ่มใหญ่ พอควรทั้งผู้หญิงและผู้ชาย มีการพูดคุยกันเสียงดังมาก ไม่ใช่เฉพาะแถวผมนะแถวข้างหน้าก็เป็นเด็กกลุ่มนี้ทั้งหมด ผมเริ่มปวดหัวจี๊ด เอาแล้ว ซวยแล้วงานนี้กู...แต่ก็พยายามมองโลกในแง่ดีว่า ตอนหนังฉายเด็กมันคงไม่งี่เง่าหรอกน่า...(และดีที่เด็กมันไม่งี่เง่าจริงๆ)
มาเข้าเรื่องหนังกันเลยนะ...
เปิดเรื่องขึ้นมาหนังก็บอกกันโต้งๆเลยหล่ะ ไมได้กะให้เซอร์ไพร์อะไรเลย ผู้กำกับเค้าบอกเลยว่าเนี๊ยะพวกคุณๆทั้งหลายเตรียมตัวเตรียมใจกันให้พร้อมคุณๆกำลังจะได้ดูหนัง y กันนะ..
โอเคอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย แต่ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะถึงขนาด เรื่อง..เพื่อน...หรอกนะ นั้นก็เกินไป ขนาดผมที่เป็นแบบนี้ ยังรู้สึกหยะแหยงเลยคุณๆเอ๋ย...
..เรื่องนี้ดูๆก็วัยรุ่นกันทั้งนั้นไม่น่าจะแรงอะไร อย่างมากก็คงจะวายๆ ที่พวกสาวๆเค้าพอจะเข้ามาดูกันได้หล่ะนะ....คิดแค่นี้จริงๆ...แต่นะแต่...
หนังเรื่องนี้มันเซอร์ไพร์ผมถล่มทลาย...หนังปูความสัมพันธุ์ของโต้ง กับ มิว มาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กเลย คือ วาย กันตั้งแต่เด็กนู้นเลย...นักแสดงเด็กสองคนนี้เก่งมากชอบ...(น้องเก้ากับน้องอะไรก็มะรู้ดาราของกันตนา)
หนังดูเรื่อยๆเพลินๆ อบอุ่นน่ารัก หนังมาพลิกตอนที่ โต้งกับมิวโตแล้วเจอกัน..งานนี้มีปิ้งๆปั้งๆ น้องที่เล่นเป็นมิว ตาเยิ้มมาก เล่นดีทีเดียวทำให้เชื่อว่าน้องเป็น....? น้องมาริโอ้ น่ารักเวอร์(แต่เค้าชอบน้องเก้าอะอิอิ) น้องผู้หญิงสองคน น้องหญิง กับโดนัท ที่ดูตอนโปรโมต ทั้งในโปสเตอร์ และโฆษณาทางทีวี ผมคาดว่าน้องสองคนจะมีบทเยอะกว่านี้ แต่นี้เปล่าเลย...
แต่น้องโดนัทออกมาแต่ละฉาก เธอจะมาพร้อมกับความสวย ทำให้รู้ว่าเธอสวยเลือกได้จริงๆ...น้องหญิงน่ารักมั๊กมากเป็นแบบเด็กผู้หญิงวัยมัธยมสมัยนี้ น่ารักใสๆ คลั่งใคล้ใครแล้วคลั่งใคล้จริงๆ

“ถ้าบอกว่าเพลงนี้ แต่งให้เธอ เธอจะเชื่อไหม
มันอาจไม่เพราะ ไม่ซึ้งไม่สวยงามเหมือนเพลงทั่วไป
อยากให้รู้ ว่าเพลงรัก ถ้าไม่รัก ก็เขียนไม่ได้
แต่กับเธอคนดีรู้ไหม ฉันเขียนอย่างง่าย...ดาย
เธอคงเคยได้ยินเพลงรักมานับร้อยพัน
มันอาจจะโดนใจ แต่ก็มีความหมายเหมือนๆกัน
แต่ถ้าเธอฟังเพลงนี้ เพลงที่เขียนเพื่อเธอเท่านั้น
เพื่อเธอเข้าใจความหมายแล้วใจจะได้มีกันและกัน
มีความจริงอยู่ในความรักตั้งมากมาย
และที่ผ่านมาฉันใช้เวลาเพื่อหาความหมาย
แต่ไม่นานก็เพิ่งรู้ เมื่อทุกครั้งที่มีเธอใกล้
ว่าถ้าชีวิตคือทำนอง เธอก็เป็นดังคำร้องที่เพราะและซึ้งจับใจ
ให้มันเป็นเพลง บนทางเดินเคียง ที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน
อยู่ด้วยกันตราบนานๆ ดั่งในใจความบอกในกวี
ว่าตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง
คือทุกครั้งที่รักของเธอส่องใจ ฉันมีปลายทาง
มีทางเดินให้เราเดินเคียง และมีเสียงของเธอกับฉัน
มีทางเดินให้เราเดินร่วมเคียง และมีเสียงของเธอกับฉัน”
หากมีใครซักคนแต่งเพลงรักให้คุณ คุณจะรู้สึกยังไง แล้วยิ่งเค้าคนนั้นกำลังยืนร้องเพลงต่อหน้าคุณจ้องมองตาคุณ คุณจะรู้สึกอย่างไร จะรับความรู้สึกจากเค้าคนนั้นหรือไม่
มิว ได้ร้องเพลงนี้ให้กับ โต้ง ในงานเลี้ยงต้อนรับแตง ....ฉากนี้ขอบอกว่าผมถึงกับอึ้งกับการมีอารมณ์ร่วมของคนดูไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลย...จนทำให้ผมรู้สึกกลัวๆอะ...สำหรับผมดูฉากนี้แล้วก็หวานจนเลี่ยน พร้อมกับอมยิ้มน้อยๆที่มุมปาก.....
“อ๋อ..หนังเป็นแบบนี้นี่เองนายถึงชวนเรามาดู” นี้คือคำพูดกระซิบกระซาบ จากกระทาชายนายคิม ที่กระซิบเบาๆที่ข้างหูผม ผมก็เงียบสิครับอมยิ้มต่อไป
แหม๋...ลองมีใครมาร้องเพลงรักทำตาหวานเยิ้มให้แบบนี้ เป็นใครก็ต้องปลื้มและอาจถึงขั้นเขินจนตายได้หล่ะวะ...อิอิ ดูไปบิดไป
พร้อมกับเสียงซาวน์จากบรรดาทั่นผู้ชมที่ฮือฮากันเป็นพักๆ เหมือนไปดูคอนเสิร์ตมากกว่าไปดูหนัง ...
มีหลายฉากนะฉากเข้าพระเข้านาง(TOT) ของโต้งกะมิวอะ...มันน่ารักอะน่ารักนะ ทุกครั้งที่มีฉากแบบนี้ทุกคนในโรงจะลุ้นจนตัวโก้งตัวงอได้ยินเสียง คราง เสียงอุทาน เสียงกรี๊ด เสียงร้องห้าม เสียงเชียร์ มาเป็นพักๆ...
“เฮ้ยๆๆๆ อย่านะ เฮ้ย”
“อ๋า ใกล้เกินไปแล้ว กรี๊ดดดดดดด”
“ขยับออก ขยับออก...”
“เฮ้ยๆ กอดกันแล้ว กอดกันแล้ว ไม่ ไม่ไม่”
“เออ กอดกันเลย กอดกันเลย กอดสิกอด”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

“จูบกันด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“จูบกัน แล้ว จูบกันแล้ว”
“เฮ้ย เฮ้ยๆๆๆ โธ่ จูบกันจนได้”
“แหวะ ยี้”
“เฮ้ยยยย มันจูบกันจริงปะวะ”
ส่วนตัวผมเหรอ ช๊อค ซีนีม่าตาตั้ง....เฮ้ย จูบกันจริงอะ..(ทั้งๆที่รู้มาก่อนว่าจะมีฉากจูบ โดนสปอยมาก่อนอะเศร้า)
เสียงกรี๊ดฉาก โต้งกับมิว จูบกันสะเทือนขวัญผมมั๊กมาก..(แต่ดูฉากนี้แล้วผมเขินนะแฮะ).คือ...ผมอะดูหนังมาก็เยอะ แต่ผมไม่เคยเห็นปฏิกิริยาคนดูที่แบบ ..ขนาดนี้อะ...มันเลยดูน่ากลัวสำหรับผม ที่เป็นแบบนั้น ไปดูหนังแบบนั้น แล้วมีคนกรี๊ดตัวละครที่เป็นแบบนั้น มันทำให้ผมอึ้ง จนรู้สึกหวั่นๆ...
ความรักแบบคลั่งใคล้ของหญิงทำให้ทุกคนขำและเอ็นดู..
“คำนี้แปลว่าอะไร..”
“แปลว่า เมื่อมีรักก้อย่อมมีหวัง”
“หญิงยังหวังอยู่รึเปล่า”
“หญิง ยังหวังได้อีกเหรอ”
ความรักที่เอาแต่ใจของโดนัททำให้คนหมั่นไส้เล็กๆ...
“ทีกับเพื่อนโต้งซื้อให้ได้ แต่กับโดนัททำไมโต้งซื้อให้ไม่ได้”

ความรักแบบรักนะแต่ไม่แสดงออกของ สุนีย์ กับ กร ทำให้คนดูน้ำตาไหลพราก..
ไม่อยากเชื่อว่า แค่ข้าวหนึ่งจานกับไข่พะโล้หนึ่งถ้วย จะทำให้ผมร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรได้ขนาดนี้...สะเทือนอารมณ์อย่างรุนแรง คุณนกกับคุณ กบ สุดยอด ของสุดยอดดดดดดดดดด สุดจะบรรยาย

ความรักที่มั่นคงของอาม่าที่รอคอยอากงกลับมาจนวันสิ้นลม…ทำให้ผมประทับใจจนน้ำตาซึม...
“ที่อาม่าไม่อยากไปไหนเพราะ ถ้าวันนึงอากงกลับมาแล้วไม่เจอใคร อาม่ากลัวอากงจะเหงา อาม่าจึงอยากจะรออากงอยู่ที่นี้”
“เพื่อน เพื่อนลองฟังแล้วบอกอาม่าสิ ว่าอากง บอกอะไรกับอาม่า”
“อากง บอกว่า คิดถึง อาม่าครับ”
และความรักแบบวายวาย ของโต้งกับมิว ทำให้คนฮือฮา กรี๊ดสลบกันทั้งโรง....
“มิว เราได้ฟังเพลงมิวแล้วนะ”
“แล้วโต้งว่าไง”
“มิว..เราคงเป็นแฟนมิวไม่ได้...แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่รักมิวนะ”
หนังจบยังไม่ขึ้นเครดิต ผมกับคิมรีบลุกออกจากที่นั่งอย่างด่วนๆ......กลัวคนมองหล่ะ หนึ่ง ที่ผู้ชาย 2 คนมาดูหนังเรื่องนี้ด้วยกัน ถึงตอนเข้ามาดูจะไม่อาย แต่ตอนออกนี้อายชิกหัยเลย....เข้าใจไหมครับ คือ คนเค้าพึ่งดูหนังเกย์กันมาอะ อารมณ์ยังกรุ่นๆ ก็ไม่อยากให้เค้ามาจับจ้องจับตาดูเราอะนะ..มันเสียวๆอะ...กลัวด้วยแหละ เลยรีบชิ่งหนีเดินก้าวพรวดๆ ออกจากโรงแบบไม่เหลียวหลัง
แต่หนังจบอารมณ์ไม่จบครับ...อารมณ์ผมตอนนั้น คือ มันอิ่มอะ อิ่มมากมาย...ชอบที่สุดเลยหนังเรื่องนี้...ใครถามผมว่าหนังเรื่องนี้ y เหรอ ผมก็ตอบไปอย่างมั่นใจสุดๆว่า ไม่วายหรอก หนังเกย์เลยหล่ะ...แต่เป็นเกย์ใสๆวัยมัธยมนะ...ดูแล้วสบายตาสบายใจดี...
ตอนนั่งรถกลับบ้านกับเคน 2 คน เราไม่คุยกันเลยนะ...ต่างคนต่างอยู่ในความคิดของตัวเอง...ดีที่เราสองคนผ่านจุดที่โต้งกับมิว กำลังเผชิญมาแล้ว...
ผมยังคงอึ้งกับตอนจบของเรื่องอยู่...และน้ำตาก็ได้หยดตามมิวไป แล้วเรียบร้อย.....ตอนดูในโรงว่าสนุกแล้วนะ พอกลับมาถึงบ้านได้นั่งคุยกันกับเคนถึงหนังเรื่องนี้ มันยิ่งสนุกกว่าตอนที่อยู่ในโรงซะอีก
หนังเรื่องนี้ เต็ม 10 ให้ 9
นักแสดงดีเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นคุณนก คุณกบ อาม่า พลอย พิช มาริโอ้ น้องผู้หญิง 2 คน และน้องๆสมาชิกวง ออกัส ทุกคนเหมือนจะเป็นแค่ตัวประกอบ แต่น้องๆทุกคนสุดยอดมากได้บทเด่นเสมอกัน........
หนังเรื่องนี้จึงเป็นหนังรักที่ลงตัวที่สุดสำหรับผม...สะเทือนใจที่สุด เศร้าที่สุด อึ้งทึ้งเสียว ที่สุด...ทำให้คนมีอารมณ์ร่วมมากที่สุด ลุ้นที่สุด เพลงเพราะที่สุด และ ผู้กำกับเยี่ยมที่สุด....
ตอบโจทย์ได้หมดทุกข้อ...เยี่ยม จะไปดูอีก เพราะงวดนี้ไม่ค่อยมีสมาธิในการดูซักเท่าไหร่ มัวแต่อึ้งกับเสียงกรี๊ดอะ น่ากลัวมั๊กมาก...
ตอนแรกคิดว่าเสียงกรี๊ดคงมาจากสาววาย แต่มาคิดดูดีๆ..ผู้ชายก็ได้ยินเสียงเฮ้ยๆ ออกมาจากปากเหมือนกันนี้หว่า ถึงตูจะปิดปากได้สนิท ยังแอบตัวเกร็งไปด้วยเลยด้วยความลุ้น อิอิ....
ไปดูกันซะเน้อ ไม่ดูแล้วคุณจะเสียใจ อิอิ

[abcd]

http://media.imeem.com/m/RtFw21cM-a

สำหรับตอนต่อไป ตอน เจะสิสอง รอก่อนนะ เด๋วได้เด้งกันอย่างแน่นอน อิอิ
น่ามันใกล้จบแล้ว...รอนิดรอหน่อยจะเป็นไรไปจริงมะ คิคิ
ไอแตงโมสุดหล่อ ที่ตอนนี้หลงรักน้องเก้าหัวปักหัวปำหุหุ



จำกันได้ไหมครับ เพลงนี้ ....เป็นเพลงที่ผมใส่ไว้ใน กระทู้แรกของผม...
นี้อาจจะเป็นกระทู้สุดท้ายของผม..ผมจึงอยากเอาเพลงนี้มาให้ฟังกันอีกครั้ง
...........อีกซักวัน 2 วัน จะมาต่อเรื่องให้............
ป๋อหล๋อ...ไม่รู้เหมือนกันว่าโพสแล้วเพลงจะเล่นเองเลยรึเปล่า..ถ้ามันไม่เล่นเองใครทำให้มันเล่นเองได้ช่วยทำให้ด้วยนะครับผม...
โมร้ากกกกกกกกทุกคนเหมือนเดิมครับ


ตอนที่ 72 !! ป๊อก เก้า 2 เด้ง ?

หลังจากผมเกือบโดนไอคิมจับกินตับ แฮะ วันทั้งวัน ผมก็เอาแต่มุดหัวอยู่ใต้จักกะแร้เหม็นๆของเพื่อนๆ..แบบไม่กล้าเงยหน้าสบตากะมันเลยอะ..เขิน.. และ ไม่รู้จะทำตัวยังไงด้วย...สับสนอะสับสน...คือผมกับมันก็ห่างเหินกันไปตั้ง 2 ปีอะนะ จะให้กลับมาคุยกันสนิทสนมเหมือนเดิมมันก็ยากนิดนึง ไม่รู้จะพูดยังไงด้วยอะ..
มันก้อเหมือนกันนะครับ..พอมันว่ายน้ำเข้าฝั่งได้เท่านั้นแหละ ไม่แลหางตามาทางผมเลย...แอบน้อยใจเล็กๆด้วยแหละ..จนเพื่อนๆผมคิดว่าผมกับมันทะเลาะกันอะจิ..แล้วแบบนั้นเรียกว่าทะเลาะกันปะอะ แอบงงนิดนึง..
คืนสุดท้ายที่สนามกอล์ฟกบินห์บุรี ไม่ต้องคาดเดาอะไรให้เมื่อยหมองก็น่าจะรู้ว่าคืนนี้พวกผมจะทำไรกัน แถ่ แด แด้..แถ้แด้ แด๊ดแด แด๊ดแด...(ปังญาอ่อง -*-)
“มาพวกมึงมา..เก้าเก เก้าเก...” ไอแน็ตหลังจากที่มันกรึ๊บได้ที่
มันก็ชูสำรับไพ่หราแล้วทำการกรีดไพ่ ดังแคว๊กกกกกกกกกกร้องเรียกหาเหยื่ออันโอชะ..(ผมแอบเห็นมันปาดน้ำลายที่มุมปากด้วย อิอิ)
แหม๋ๆๆๆ เสียงกรีดไพ่นี้มันช่างไพเราะเพราะพริ้งเสียนี้กะไร เสียงกรีดไพ่ของไอแน็ตยังไม่ทันจาง เสียงพรึบพรับๆ ก็ดังขึ้น ไม่ถึงครึ่งวิ? ไอแน็ตก็ถูกรายล้อมไปด้วยพลพรรครักอบายมุกโดยทันทีทันใด หน้าสลอนกันเลยทีเดียว..
“แหม๋ ไวกันจริงๆ เหอๆ..เคลียร์พื้นที่ อ๋อ..ไปเอาผ้ามารองด้วยพวกมึง” เสียงพรึบพรับดังขึ้นอีกครั้ง
และตามคำบัญชาของท่าน...พลพรรครักอบายมุกทั้งหลายก็จัดการกวาด ขวดเหล้าขวดเบียร์ทิ้งไปอย่างไม่แยแส(จะแยทำไมในเมื่อมานหมดแย้ว อิอิ)..พร้อมกับผ้าขนนู๋ของใครซักคนที่วางพรึบลงกลางวง และไอโมก็นั่งขัดสมาธิเรียบแปร่ลงข้างๆไอแน็ต...
จ้องมองมือมันไม่วางตาน้ำลายหยดแหมะๆ ไม่ได้เล่นมานานแหละ...เก้าเก เนี๊ยะ..ชอบจริงๆ อิอิ..คราวนี้หล่ะมึงเอ๋ยกูจะขนเงินพวกมึงกลับบ้านให้เกลี้ยงเลยทีเดียวเชียว อิอิ คิดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง..
“ตาวาวเชียวมึงไอหะโม..งานนี้ไม่มีคืนเงินนะโว้ยบอกไว้ก่อน” ชิ ไอหะแทนพูดงี้ หยามกันชัดๆ มึงถีบกูตกน้ำกูยังไม่ได้เอาคืนเลย..มองมันอย่างงอนๆ
“ส –ใส่-เกือก” แล้วพูดเสียงดังลอยๆ แบบไม่ระบุตัว แฮะ
..เพราะดูจากสีหน้าของเพื่อนๆผมแต่ละตัวแล้วพวกมันคงอยากจะพูดเหมือนกันกะไอแทน ชิ..
แต่ผมก็หาสนใจไม่ยังคงนั่งทำหน้าแอ๊บแบ๋วไม่รู้ไม่ชี้ เอามือตีลงบนผ้าขนนู๋ด้านหน้าตัวเองแปะๆ เป็นสัญญาณกับไอแน็ตว่า กูเอาด้วย จ่ายกูด้วย ข้ามกูมึงโดนติงแน่ๆ...ส่วนไอแทนเหรอ มันทำปากขมุบขมิบ คงกำลังบริกรรมคาถาสาปแช่งผมมั้ง โธ่ยังกะกูจะสน..
“หะ..ใครก็ได้ เอาไอโมไปไกลๆ กูได้มะ...” ทุกคนส่ายหน้าพรึบพรับ เจี้ย กูออกจะหล่อ รังเกียจกูไม..
“ไม่ กูจะนั่งนี้..ทำไม..” ทำเสียงดุๆ จ้องหน้าไอแน็ตมันเขม็ง
“หะ นั่งใกล้มึงทีไรแม่ม กูซวยทุกที..ไปไกลๆเลยมึง” แหงะ ..เจี้ย หน้าบูดเป็นตูดเลยครับไอโม..
ไอแน็ตมันไม่พูดเปล่า ทั้งผลักทั้งดัน ทั้งถีบ..กาซิก กาซิก..รังเกียจกูไมเนี๊ยะ..คนหล่อเซ็ง แม่ม ไม่นั่งก็ไม่นั่ง แม่มเอ้ย..
ไอโมภาคหน้างอ..สอดส่ายสายตาหาทำเลเหมาะๆ..เพื่อลงหลักปักฐาน...และก็เหลือบไปเห็นข้างๆ ไอเต๋ามีที่ว่างอยู่หน่อย..แฮะได้การ..
“หยุด ไม่ต้องมา..แอนมานั่งนี้...” ไอเต๋า มันดึงแขนแฟนมัน ที่เดินผ่านมาพอดีให้นั่งลงที่ว่างที่ผมหมายตาไว้ ...
ผมเบะปากให้ไอเต๋าหน่อยนึง..แล้วกวาดสายตาหา ที่ว่างที่ผมจะวางก้นหวานๆของผมลงไปได้ โดยมิมีผู้ใดรังเกียจเดียดฉันท์ ไม่เข้าใจ กูออกจะหล่อเหล่าถึงเพียงนี้ ทำไมไอพวกตาถั่วพวกนี้ถึง ไม่อยากนั่งใกล้กูวะ..รังเกียจไรกูนักหนา คนหล่อแอบงง...
“โม...มานี่” อ๋า เสียงสวรรค์ และผมก้อหันหน้า ไปหาไอวิทย์ทันที ..พร้อมยิ้มหวานๆให้มันด้วย .. มันก็ยิ้มให้ผมเหมือนกัน เพื่อน กูรักมึง วะ(ฮ่าๆ)
แล้วหันหน้ามามองไอแน็ตที่นั่ง อยู่ซ้ายมือยิ้มให้มันอย่างเหยียดๆ..พร้อมหันหน้าไปหาไอแซนทางขวามือ ที่.ทำหน้ารังเกียจผมไม่แพ้ไอแน็ตเช่นกัน แอบเห็นมันทำหน้าโล่งอกด้วย พอลุกขึ้นยืนได้แล้ว ไอโมก็เบิดกะโหลกไอแน็ตไปที และประเคนติง ลงไปกลางหลังไอแซนเป็นของขวัญด้วย.. ... ข้อหาทำให้สุดหล่อหงุดหงิดแถมพ่วงด้วยข้อหากวนตีนสุดหล่อ….
แต่พวกมันคงชอบเห็นหัวเราะหนุกหนาน.. กำ...รอบตัวกูมีแต่พวกโรคจิตทั้งนั้นเลยนะเนี๊ยะ ปกติแต่กูคนเดียวอะดิเนี๊ยะบรื้อๆๆๆ...น่ากลัว...
ผมเดินอ้อมหลังพลพรรครักอบายมุขทั้งหลายมาหยุดอยู่ด้านหลังไอวิทย์และเอาติงเขี่ยๆ ไอแมนเพื่อที่ผมจะได้มีรูแทรกเข้าไปนั่งข้างๆเพื่อนเลิฟผม ไอแมนมันทำหน้าเซ็งๆ ใจมันก็คงอยากจะไล่ผมไปให้ไกลๆเช่นกัน..แต่พูดไรไม่ได้..เหอๆ..พูดไรสิ พ่อจะเหยียบให้ดั้งหักเลย..
“อะ..ไปเล่นผสมสิบ กับพวกผู้หญิงปะ..” ผมมองหน้าไอวิทย์อึ้งๆ..
ไอวิทย์มันมองผมยิ้มๆพร้อมกับยื่นไพ่กระดาษ..ให้ผม..พอมันเห็นผมไม่ขยับขะเยื้อนมันก็เลยยัดเยียดไพ่หน้าตาน่าเกลียดน่าชังนั้นใส่มือผมโดยพลัน..
ไอโมปากสั่นยิกๆ...พูดไม่ออกบอกไม่ถูก..ตอนนี้อยากให้มีผีแม่ค้าซัก10ตัวมาเข้าสิงห์จริงๆ จะด่ามันไม่ซ้ำคำยันเช้า เอาให้มันหาทางกลับบ้านไม่เจอเลย...
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
“เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆ”
เสียงหัวเราะอันน่าหงุดหงิดของพวกเวรตะไรนี้ทำไอโมจี๊ดจนแทบอยากกระโดดงับหัวพวกมันที่ละคน..แต่ผมคงทำอย่างที่ใจคิดไม่ได้..เพราะพวกมันมีเยอะกว่าส่วนผม หัวเดียว กระเทียมลีบ.. ใช่สิ..กูมันหล่อเกินมนุษย์หนิพวกมึงเลยอิจฉากู ชิชิ..งอนแม่ม...

“555 เออ..ไปเล่นผสมสิบกับพวกผู้หญิง โน้นไปมึง..เอ้าๆ.กูจะแจกแล้วนะ..เตรียมตังค์ด้วยเร็ว..” โดยที่ไม่รอผมที่หาที่แทรกตูดไม่ได้..
ไอแน็ตก็จัดการกรีดไพ่อีกครั้ง และเตรียมแจกไพ่แล้วด้วยกรรม..กูมีตังค์นะกูมีตังค์ กูเล่นด้วย..
เอาไงดีกู..ถ้าเข้าไปแทรกพวกมันตอนนี้มีหวัง โดนยันกระเด็นแน่ๆ..ดูท่าแต่ละคนไม่อยากให้กูเข้าใกล้กันเลย..ฮือ..และสายตาผมก็ไปประสบพบเจอกับสายตาดุๆของใครคนนึงที่จ้องผมอยู่พอดีเช่นกัน..
มันพยักหน้าให้ผม .. ผมจึงแปลอาการพยักหน้าของมันอย่างเข้าข้างตัวเองสุดตีนว่า...มานั่งข้างกูนี้มาที่รัก..แฮะ...ผมชั่งใจอยู่หน่อยนึง..เอาไงดีวะ..ไปนั่งกับมันดีไหม หรือ..จะเอาไพ่กระดาษนี้..ไปเล่นผสมสิบกับพวกผู้หญิงดี..เอาไงดีวะ..แม่ม สมสิบ หน่อมแหน๋มโพด ไม่เอาโว้ยเก้าเก แหละแมนดี คึคึ..
ตัดสินใจเด็ดขาดนั่งลงกับพื้นแล้วคลานเข่าไปหาไอคิม ที่ตอนนี้ขยับแยกออกจากไออ้อน(ที่แทบจะขึ้นไปนั่งบนตักไอปอด์น) เพื่อให้ผมได้แทรกตัวเข้าไปนั่ง..แฮะ..ก็เค้าอยากเล่นอะ ผิดเหรอ..-*-
..และในที่สุด ไอโมก็มีที่ว่างให้วางตูดกะเค้าซะทีโดยมิมีผู้ใดรังเกียจ..แฮะ..แต่ที่มันแคบอะเนาะ..คนเป็นสิบ มานั่งล้อมรอบผ้าขนหนูสีขาวตุ่นๆ(มันเป็นไงอะ) ผืนเดียวก้อเลยต้องเบียดๆกันนิด แฮะ..ไอโมจึงมีสภาพไม่แตกต่างจากไออ้อนเท่าไหร่ แบบแว่..เค้าแทบจะขึ้นไปนั่งบนตัก ไอคุณคิมสุดที่รักเลยอะ.. แทบจะได้เสียกันคาวงไพ่เชียวแหละ แฮะ...
พอนั่งได้ที่แล้ว..ไอโมจึงควักตังค์ออกมาจากเป๋ากางเกงแล้ววางแหมะลง..ตบผ้าด้านหน้าตัวเองแปะๆ..ทำหน้าเชิดๆเริดๆ..ให้พวกมัน..ไอพวกชั่ว คราวนี้หล่ะกูจะแดกตังค์พวกมึงให้ดู..
พอไอแน็ตแจกไพ่ครบ 3 ใบ ไอโมก็หยิบไพ่ขึ้นมาเปิดดูพรึบ แอะ..ไพ่เริ่มดีตั้งกะตาแรก เลยยิ้มหน้าบาน..
พอถึงตาผมเก ก้เลยเกไปซะเยอะ..พวกเพื่อนๆมองจ้องนิ่งมาที่หน้าผม..แล้วหมอบกันเป็นแถบ แทนที่จะได้เงินเยอะไอโมดันได้หน่อยเดียว...แอะ..ปกติไพ่ สเตรทเนี๊ยะต้องได้เยอะนี่หว่า ไมไม่มีใครเล่นวะ..ช่างแม่ม
ยิ้มหน้าบานแล้วกวาดกองเงินเข้ามาที่หน้าตักตัวเอง...แล้วหงายไพ่ให้พวกมันชมเป็นบุญตา..พวกเพื่อนๆผมแทนที่มันจะชื่นชมตื่นเต้นตกใจ แต่พวกมันกลับหัวเราะซะงั้นเป็นเจี้ยไรเนี๊ยะ..
“ไปหงายไพ่ให้เค้าดูทำไมเล่า..หน้าอะออกมากเลยนะ..เค้ารู้กันหมดว่าได้ไพ่อะไรเก็บอาการหน่อยก็ไม่ได้..” เอ๋า..เจือกอะ เจือกจริงๆมึง ยุ่งไรกะกูเนี๊ยะ.
.ไม่พูดเปล่ามันเอามือมากอดเอวผมด้วย เวรแล้วแตะอั๋งกูแต่หัววันเลย..แต่ไม่กล้าปัดมือมันออกกลัวเพื่อนๆสงสัย
จึงทำได้แค่หันหน้าไปมองไอคนที่มันกระซิบกระซาบอยุ่ด้านหลังผม..แว้บๆ.อย่างไม่ใคร่จะพอใจซักเท่าไหร่นัก..เจือกจริงๆ..เทคนิคใครเทคนิคมันโว้ยเข้าใจ๋...ยักไหล่ให้มันที..พร้อมกับหยิบไพ่ที่ไอแน็ตแจกมาคลี่ดู..อู้ ไพ่ไม่ดีไม่เล่น..
พอตัดสินใจว่าไพ่ไม่ดี ไม่เล่น แล้ว ไอโม จึง นั่งมองหน้าคนนั้นทีคนนี้ที...เพื่อจับพิรุจน์ แต่ว่านะแต่ละคนเก็บอาการกันได้สุดยอดจริงๆ..ไอโมจึงยื่นหน้าข้ามหัวไออ้อนไปดูไพ่ไอปอด์น..
“แอบดูเหรอมึง..หันไปเลยไป..” แหงะ..จะหวงไรนักหนาวะไพ่เนี๊ยะ.
.เซ็งไออ้อนมันครับ ทำเป็นหวงดูหน่อยก็ไม่ได้ ไอปอด์นมันยังไม่ว่าไรเลย ไอปอด์นมันมองหน้าผมกับไออ้อนที่ตอนนี้กำลังจะกินหัวกัน...แล้วยิ้มส่ายหน้ายิกๆ...
และก็เริ่มเกกันต่อไป ไอโมก็นะถ้าไพ่ไม่ถึง 9 แต้ม ไม่กล้าเก อะครับ..ถ้าไพ่ประมาณ ตอง เรียง เซียน สี ไอโม ถึงจะเล่น..หรือไม่ก็ได้ 9 แต้มไรเงี๊ยะ ซึ่งดูท่าว่าเพื่อนๆจะรู้แกว ผม เข้าซะแล้ว..พอผม เก อย่างมั่นใจทีละเยอะๆ พวกมันจะหมอบกันทันทีนอกจากคนที่คิดว่าตัวเองได้ไพ่เหนือกว่าผมแค่นั้นเอง
แรกๆก็พอได้ครับ ไพ่ส่วนมากจะดี หลังๆมาเริ่มไม่แหละ ไพ่ไม่งามเลย...พอไพ่ไม่งามไอโมก็หมอบ หมอบๆ มันทุกตาที่ไพ่แต้มไม่ดี.
.และพอเริ่มไม่ได้เกก็เลยต้องแฮะ..ลุ้นไพ่ของคนอื่น ซึ่งจะไปแอบลุ้นแอบดูไพ่ไอน้องปอด์น ไออ้อนแม่มก็โคตรหวงเลย...
ไอโมจึงต้องกลับหลังหันไปดูไพ่ไอคิมมัน...แฮะ...แรกๆมันก็ให้ดูดีๆอะครับ..หลังๆมาชักหลบอะ..เคืองเดะ ทำไมวะหวงเหรอ..ไพ่แค่นี้เอง...คนรักกันเค้าหวงไพ่กันเหรอ..(มันเกี่ยวกันตรงไหนหว่า)…มันไม่ให้ดูดีๆ ก็ต้องแย่งมาดูสิครับ(หน้าด้านชิบ)
“โอ้ย ไม่ให้ดูแล้วเว้ย.. เก็บอาการหน่อยไม่ได้ไงวะ..แม่ม” แฮะ ไอคิมมันคงเคืองผมน่าดูอะครับ ไรว้า..ก็ไพ่งามเค้าก็แค่ดีใจไปด้วยอะผิดด้วยเหรอ...
มันไม่พูดแต่ปากอะเดะ มันเอาแขนใหญ่ๆของมันสอดเข้ามาทีซอกคอผมแล้วล๊อกไว้แน่น แอะ..เจ็บลูกกระเดือกชิกหัย..
ไอโมก็ร้องอ๊อกแอ๊กๆ..ให้มันปล่อย..เอามือเก๊าะแขนมันไว้..พยายามดึงแขนมันออกจากคอผม แต่มันไม่ยอมปล่อยอะเดะครับ..มิหนำซ้ำมันยังเอาคางสากๆของมันอะแหละมาบดๆที่ไหล่ผมด้วยอะ....แหงะ..
“มิน่า พวกมึงถึงไม่อยากให้ไอโม มันไปนั่งด้วย..” ปากมันพูดแต่แขนกะคางมันยังคงประทุษร้ายร่างกายผมต่อไป..แถมยังกดแรงยิ่งกว่าเดิมซะอีก..
“รู้ตัวช้าจริงมึง.5555..” พอไอแทนพูดจบ
ไอพวกเพื่อนเลวของผมก็หัวเราะกันครื้นเครง...หงือ...กูผิดเหรอที่เสแสร้งไม่เป็น...กูผิดเหรอที่ชอบเจือกดูไพ่ของคนอื่น ..ว่ากูงี้ กูเสียใจนะ...
“นายอะ..เลิกเล่นได้แล้ว..เล่นไปก็เสียตังค์ปล่าว...เอาไพ่กระดาษไปเล่นผสมสิบอย่างที่ไอวิทย์มันบอกแหละ ปะ..” ไอคิมมันปล่อย แขนออกจากคอผม ขยับคางออกด้วย.
.แล้วเอาขาใหญ่ๆของมันกวาด(ย้ำว่ากวาดจริงๆ) เอาผมออกจากวงไพ่ซะงั้น..แหงะ..ไอโมที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจึงไม่ได้ขัดขืน..มารู้ตัวอีกที ไอคิมมันก็ขยับไปนั่งเต็มๆตูด..หันหน้าเข้าหาวง ไม่มีช่องให้ไอโมเข้าไปแทรกซะแล้ว..แอะ..ทำงี้ได้ไงอะ...และพอไอแน็ตแจกไพ่มาไอโมก็พยายามแทรกตัวเข้าไปนั่งที่เดิมสุดฤทธิ์ แต่ก็หาได้ผลไม่..โดนปัดออกมาทุกทีเลยอะ...หงือ
และไอชั่วแน็ตมันก็ไม่แจกไพ่ให้ผมด้วย..ไอโมงอนจัด...ยืนเท้าสะเอวมองไอพวกเพื่อนชั่วที่ตอนนี้ไม่มีตัวไหนที่มันหันมาสนใจผมเลยเอาแต่ลุ้นไพ่ในมือตัวเองสุดฤทธิ์..แค้นแม่มจริงๆ...แม่มหน้าทุกคนนี้นิ่งได้ใจกันจริงๆเลยครับ โธ่ ไอพวกตอแหลได้โล่ ชิ..(เค้าว่าคนที่เล่นเก้าเกเก่งๆเนี๊ยะคือพวกที่ตอแหลเก่งโคตรๆเหมือนกัน)
“ไอแทน ไพ่มึงไม่ถึง 5 แต้มเลย จะเกทำหอกไร ไพ่ไอวิทย์ยังดีกว่าไพ่มึงอีก แต่นะวิทย์ไพ่มึงไม่ถึง 9 แต้มเลยยังเจือกเล่นนะมึง ไอแมนไพ่มึงงามขนาดนี้ เก ไปเยอะๆเลยไม่มีใครสู้มึงได้หรอก..สะ.”
“มึงเป็นเจี้ยไรเนี๊ยะ หุบปากเลยแม่มเอ้ย..เดี๋ยวกูเตะ..แม่มคอหักเลย..ชั่วหนิ..” แอะก่อนที่จะเปิดเผยความลับสวรรค์มากกว่านี้..
ไอโมก็โดนไอวิทย์..ชี้หน้าด่าเข้าให้ แถมมันยังลุกขึ้นจะเตะผมจริงๆอะเดะ ไอโมตกใจนิดหน่อยเพราะดูท่ามันจะโกรธผมจริงๆ แต่ก็นะไอโมก้อคือไอโมอะนะ ยังทำเป็นเก่งยืนเอามือกอดอก..เบะปากให้มันนิดๆ..ยักไหล่หน่อยๆกระดิกติงยิกๆ...
“ทำมะ กูพอใจอะ..เสียแล้วพาลเหรอ..โด่..” ทำหน้ากวนตีนมันต่อไป..
แล้วทรุดตัวลงนั่งซ้อนหลังไอคิมมัน แถมยังเอาแขนไปกอดคอไอคิมไว้แล้วเอาคางไปเกยไว้บนไหล่มันซะด้วย..เงยหน้าขึ้น ยึกคิ้วให้ไอวิทย์ยิกๆ...
ไอวิทย์มันทำหน้าเคืองจัด..บ่นอะไรของมันก็ไม่รู้..แล้วนั่งลงที่เดิม ..ฮ้า..รอดตายแล้วกู ไอคิมนี้..มันเป็นยันต์กันตีนชั้นดีจริงๆอิอิ..ว่าแล้วก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตา..กอดคอไอคิมต่อไป..แถมยังแอบดูไพ่ในมือมันด้วย แต่ก้นะกลัวมันด่าอีกเลยพยายามเก็บอาการสุดฤทธิ์..แฮะ..ผมได้ยินเสียงไอคิมมันหัวเราะลงลูกคอดังหึหึด้วย หมั่นไส้ชิกหัย...เลยเอามะเหงกลงหัวมันไปทีนึง..เลยโดนสายตาพิฆาตมันจ้องยังกะจะจับผมขึงผืดตรงนั้น..เลยหลบตาไปมองที่ไพ่ในมือมันเช่นเดิม ข่มกูจริง ชิ..…
นั่งดูพวกมันเกไพ่กันไปพักนึง...ไอโมชักเบื่อครับ..แฮะ..ดูพวกสาวๆก็คงจะเบื่อเหมือนกัน..พวกเธอๆทั้งหลาย..จึงชวนผมไปเล่น..ป๊อกเด้ง แฮะ...คือพวกมันอะกะให้ผมเป้นเจ้ามือให้นั้นหล่ะครับ รู้ไต๋พวกมันดี...คึคึ..แต่ก็ยอมเดินตามพวกมันเข้าห้องนอนไปอย่างว่าง่าย...
พวกผมนั่งเล่นป๊อกเด้งกันมีผมเป็นเจ้ามือ.. โดยมีสาวๆเป็นลูกขา..ทั้งป๊อกทั้งเด้งกันทั้งคืน..เล่นแรกๆเจ้ามือก็ได้อยู่หรอกครับ..มันมาเสียก็อิตอนที่พวกผู้ชายที่มันเสียจากวงเก้าเก แล้วมาเป็นลูกขาผมนี้สิครับ...1 คน 2 คน มายังไม่เท่าไหร่ แต่พอเจ้าพวกวงโน้นมันเลิกเล่นเก้าเก ไปเล่นรัมมี่ กันเท่านั้นแหละ พวกเวรนั้นก็ย้ายตูด มาเป็นลูกขาผมเฉยเลย..
จากได้ๆ..เป็นเสียๆ..ลูกขาแม่ม ป๊อกเด้งกันดีจริงๆ..เล่นอยู่ดึกดื่นพอควรครับ..เสียไปเสียมาจนจะหมดตูดไอโมถึงเลิกเล่น..แบบว่าเหนื่อยอะ...วงป๊อกเด้งพวกผมจึงต้องเลิกเพราะเจ้ามือ..หงุดหงิดหุหุ
พอวงป๊อกเด้งเลิกเล่นไอโมก็ง่วงนอนขึ้นมาหงิดๆ..เดินผ่านห้องนั่งเล่นไม่เจอพวกเพื่อนผมที่เล่นเก้าเกกันมะกี้ คาดว่าคงไปเล่นรัมมี่กันในห้องนอน..คงรำคาญพวกผมที่ป๊อกเด้งป๊อกเด้ง กันโหวกเหวกโวยวายหละมั้ง ฮี่ๆ..
พอผมกับเพื่อนๆที่เล่นป๊อกเด้งกันมะกี้เดินเข้ามาในห้องก็เห็น ไอแทน ไอวิทย์ ไอปอด์น และก้ไอคิม กำลังเล่นรัมมี่กันหน้าดำคล่ำเครียด..ไม่สนใจพวกผมที่เดินเข้ามาในห้องเลย...
“โม..ไพ่เมื่อกี้หล่ะ..” ไอเต๋า มันถามผมถึงไพ่กระดาษน่าเกลียดๆนั้น
ผมจึงแบมือให้มันดู ก็ผมกำมันไว้ในมือนี้ครับหุหุ พอไอเต๋ามันเห็นก็คว้าไพ่ในมือผมไปถือไว้...
“เล่นรัมมี่กันมะ..” ไอเต๋ามันเอ่ยปากชวนผมเบาๆ..
คงกลัวไอวงนั้นมันกระทืบเอาอะนะ..ถ้าจะเสียงดัง..พอมันชวนเสร็จก็กระโดดขึ้นเตียงแล้วเตรียมสถานที่โดยพลัน โดยมีไอแมน ไอเก่ง และก็ไอแซน กระโดดตามขึ้นไปติดๆ ถ้าเป็นเวลาปกติไม่ใช่ตอนที่ผมเกิดอาการง่วงจัดขนาดนี้ผมก็คงกระดี๋กระด๋าสุดฤทธิ์อะนะ..
“ไม่เอาอะ.กูง่วง..ตามบายเถอะ” พูดจบไอโมก็มองหาทำเลซุกหัวนอนทันที
ดูท่าจะนอนในนี้ไม่ได้แล้ว..บนเตียงพวกเวรนี้ก้จับจองเล่นไพ่กัน ตรงที่วางๆหน้าเตียงก็ด้วย..ตอนแรกก็มองที่เหมาะๆตรงแถวๆที่พวกไอคิมเล่นไพ่นั้นแหละครับเป็นที่นอน.แต่นะพวกมันเปิดไฟเล่นไพ่กันอะเดะ ไอโมจะนอนหลับได้ไง..ง่วงขนาดไหนก็ไม่หลับหรอก ยิ่งถ้านะ..ปรายตาไปมองไอคิมที่ตอนนี้กำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดกับไพ่ในมืออยู่นั้น ไอโมก็รู้สึกหวั่นๆนิดๆ...
.คืนนี้คงไม่ได้นอนบนเตียงโดยมีไอวิทย์กะไอแทนเป็นบอดี้การ์ดเหมือนเดิมแน่ๆ...ถ้านอนตรงนั้นแล้วพอพวกมันเลิกเล่นไพ่กันแล้วไอคิมมันเนียนๆ..ย่องมาลักหลับกู กูจะทำไงอะ..บรึ๋ยๆ..ไม่เอาอะ(คิดไปนู้น) กันไว้ดีกว่าแก้ดีกว่า..
ไอโมจึงเดินไปดึงที่นอนปิกนิค ที่อยู่ใต้เตียงมาม้วนๆแล้วหอบขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน แล้วดึงเอาผ้านวมที่อยู่ปลายเตียงมาถือไว้ด้วย..
“หยิบหมอนให้กูหน่อย” ใช้ไอแมนไปเบาๆ
“จะหอบไปไหนอะพี่..ไมไม่นอนเนี๊ยะข้างนอกมันหนาวนา” ไอแมนพอมันยื่นหมอนให้ผมเสร็จมันก้อถามผมขึ้นมาเบาๆ..อย่างไม่ต้องการคำตอบคงแค่ถามเฉยๆอะนะ..
“เปิดไฟสว่างโร่กูจะหลับได้ไง...” พูดจบไอโมก็เดินดุ่มๆออกมาจากห้องนอน..อย่างไม่สนใจใยดีใครซักเท่าไหร่นัก..
ยืนมองห้องนั่งเล่นที่ไม่ได้ใหญ่โตกว้างขวางอะไรนักอยู่พักนึง จึงเดินเอาของที่หอบมาไปวางไว้บนโซฟา แล้วชโงกหัวไปมองดูที่ว่างข้างหลังโซฟานั้น..ตรงนี้หล่ะวะเหมาะดี..ขยับโซฟาออกมาหน่อยก้อมีที่ว่างพอจะแทรกตัวเข้าไปนอนได้หล่ะวะ.
..แถมยังมิดชิดดี คงไม่มีใครคิดว่าจะมีใครอุตริไปนอนอยู่ในซอกนี้อะนะ อิอิ..ปลอดภัยจากโจรร้ายแล้วกูงานนี้..คิดอย่างครึ้มอกครึ้มใจ..ถึงจะง่วงขนาดไหนแต่เรื่องความปลอดภัยของช่วงล่างย่อมเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่ง
ว่าแล้วก็จัดการลากๆดึงๆโซฟาออกมาอีกหน่อย..แล้วกระโดดหย๋อยลงไปด้านหลังโซฟาที่ตอนนี้มีที่ว่างเล็กๆ..พอให้ผู้ชายอก 2 ศอก ครึ่ง อย่างผมได้เข้าไปนอนแผ่หราอย่างสบาย..
แล้วจากนั้นไอโมก็จัดการเอาที่นอนปิกนิคมาปู วาง หมอนผ้านวมแปะลง แล้วเดินกลับไปยืนดูผลงานตัวเองที่หน้าห้องนอนที่ตอนนี้ประตูห้องปิดสนิทด้วยฝีมือของผมเอง..
อืม..ถ้าไม่จ้องกันจริงๆไม่รู้เลยครับว่าจะสิ่งมีชีวิตอื่นใดที่อุตริเข้าไปนอนในซอกนั้นได้...
พอไอโมชื่นชมผลงานของตัวเองจนพอใจแล้วก็เดินไปปิดไฟ เดินคลำทางไปยังทิศทางที่โซฟาตัวใหญ่ปักหลักอยู่..แล้วเดินอ้อมเข้าไปด้านหลังพอเท้าสัมผัสกับที่นอนก็ล้มตัวนอนลงเอาหัววางไว้บนหมอนดึงผ้านวมผืนใหญ่มาห่มแล้วค่อยๆหลับตาลงอย่างพออกพอใจยิ่ง อุ่นดีจะตายไม่หนาวเลยซักนิดอิอิ.....

[abcd]

ต่อๆ ตอนนี้ยาว โคดๆ
************************
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้..ไอโมลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกอึดอัดเหมือนโดนผีอำ…
“ฮื้อ...” ส่งเสียงออกมาเบาๆอย่างรำคาญ..เพราะง่วงเต็มแก่..
ผมจึงพยายามที่จะพลิกตัวไปนอนตะแคงโดยที่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมามองอะไรใดๆเลย ก็คนมันง่วงอะ....
แต่ทำยังไงออกแรงมากเท่าไหร่ไอโมก็ขยับตัวไม่ได้..ยิ่งรู้สึกกลัวเข้าไปใหญ่ กำแล้ว..สงสัยโดนผีอำแหง๋ๆเลย...ท่องนะโมผิดๆถูกๆด้วยความกลัว......หลับตาปี๋ กึ่งๆฝันกึ่งๆจริงอะ เบลอสุดฤทธิ์...
“ตื่นเร็วจัง...กะลักหลับพอดี..” แอ๊กกกกกกกกกกกกกก
เสียงกระซิบเบาๆที่ข้างหูพร้อมกับจมูกปากร้อนๆของเจ้าของเสียงกระซิบนั้นได้ตะปบลงที่ข้างแก้มผมอย่างรุนแรง…จนไอโมรู้สึกเจ็บๆแสบๆ
เสียงหายใจพรืดๆพราดๆ ..และปฏิกิริยาของอะไรบางอย่างที่บดเบียดอยู่กับช่วงล่างผมยิ่งทำให้ผม ตื่นตระหนกตกใจเข้าไปใหญ่..ซึ่งคนที่ทำแบบนี้กับผมก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอคุณคิมสุดที่รักสุดสวาทขาดดิ้นของผมนั้นเอง..ฮือ..
ดิ้นก็ดิ้นไม่ได้เพราะโดนรัดไว้ซะแน่นจนแทบหายใจไม่ออก..ขยับแขนก็ขยับไม่ได้ด้วยโดนล๊อกไว้ตั้งแต่มะไหร่ก้ไม่รู้ ไปวางกองแหมะอยู่บนหัวของผมนี้เองโดยมีมือใหญ่ๆของไอคิมกดไว้แน่น..
“ซี๊ด..โม..เราอยากอะ ขอนะโมนะ ขอนะ อือ..”แอะ อยากแล้วไงอะ ขอไรอะ ขอกันง่ายๆงี้เลยเหรอไม่นะไม่.
.พรุ่งนี้ต้องขับรถกลับกรุงเทพฯนะ ฮือ..กูยังไม่ยกโทษให้มึงเลยไม่เอานะ..แล้วเนี๊ยะ ถ้าใครมาเห็นเข้าจะทำยังไงม่ายยยยยยยยย
กะจะเอ่ยปากปริพาสมันอย่างที่คิดไว้ข้างต้น แต่คำพูดที่เตรียมปฏิเสธมันก็กลืนหายลงไปในลำคอเมื่อเจอกับริมฝีปากร้อนรุ่มที่ลากจากลำคอเข้ามาประกบกับริมฝีปากผมทันทีอย่างตะกละตะกลาม..
เหมือนร่างกายผมมันเป็นไปเองโดยอัตโนมัติ พอไอคิมประกบปากลงกับปากผมเท่านั้นแหละไอโมก็เปิดปากรับลิ้นร้อนๆของมันทันทีอีกทั้งยังจูบตอบหยอกเย้ากับลิ้นชื้นๆนิ่มๆของมันอีกด้วย...
สติยังอยู่ครบแต่เหมือนผมจะควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เสียแล้ว..ตัวอ่อนปวกเปียกเมื่อไอคิมมันผละริมฝีปากออกจากริมฝีปากผมแล้วลากลิ้นชื้นๆของมันเลมเลียไปตามใบหน้า ติ่งหู ใบหูผม
ขณะที่ผมกำลังเพริดเพลินกับสัมผัสวาบหวิบที่ไอคิมมันปรนเปรอ หลอกล่อผมอยู่นั้น..ไอโมก็ต้องหายใจสะดุดตกใจสุดขีด..
“คิม..ไม่นะ ไม่เอาทำไรอะ คิมไม่นะ” ผมกระซิบกระซาบประท้วงไอคิมมันอย่างตกใจ.พยายามขืนตัวไว้สุดฤทธิ์ แต่แรงควายน้อยอย่างผมจะไปสู้ควายถึกตกมันอย่างมันได้เยียงไร..
ไอคิมมันจับผมพลิกค้ำหน้าลงกับหมอนอย่างรวดเร็ว..มือที่ว่างจากการล๊อกแขนผม ของมันก็จัดการดึงกางเกงขาสั้นของผมพรวดเดียวหลุดออกทั้งกางเกงนอกกางเกงใน..
และยิ่งสัมผัสร้อนๆแข็งๆที่ดุนดันอยู่ที่ช่วงล่างยิ่งทำให้ไอโมตาเหลือก ตาปลิ้นเข้าไปใหญ่ พอไอคิมมันดึงสะโพกผมให้แอ่นขึ้น เอาขาของมันดันขาผมไว้เมื่อผมพยายามที่จะหุบขาผมเข้า..ไอโมก็ยิ่งกลัวสติแตกเข้าไปอีก..เริ่มรับรู้ถึงชะตากรรมของตัวเองรำไร..
คิม ไอบ้า มึงอย่าบอกนะว่าจะทำกูทั้งอย่างนั้นอะ ไม่นะ . ไม่เอานะ..ฮือ..มึงจะโหดร้ายผิดมนุษย์เกินไปแล้ว..ฮือ...
“คิม.อย่านะคิม..ไม่ อย่าทำนะคิม อย่านะ..” ผมละล่ำละลักกระซิบกระซาบพูดขอร้องมันเสียงตื่นกลัวสุดขีด....
“อืม..จุ๊ๆ ใจเย็นๆนะโม อา ซี๊ดดด เรา..ไม่ไหวแล้ว อ้า..ขอนะ”
“โอ้ยยยยยยยยยยอือ..ฮือฮึก...”ไอโมน้ำตาร่วงแหมะ.
.เสียงร้องถูกกลืนหายเข้าไปในลำคออีกครั้งเมื่อมือใหญ่ๆของไอชั่วคิมได้ปล่อยมือผมที่มันล๊อกไว้มาปิดปากผมแทน..
เข่าไอโมอ่อนยวบ..เจ็บช่วงล่างมากมายจนแทบขาดใจ..สิ้นเรี่ยวสิ้นแรง..น้ำตาไหลพรากไม่หยุด..ทั้งเจ็บใจทั้งเจ็บกาย..เอาอีกแล้ว..ฮือ..ผมโดนไอคิม มันทำแบบนี้กับผมอีกแล้ว..ฮึก..มันทำร้ายผมอีกแล้ว มันทำให้ผมเจ็บอีกแล้ว...ไหนว่ารักไง คนรักกันเค้าทำกันแบบนี้เหรอ...หรือว่า ไม่รักกันอีกต่อไปแล้ว...ฮึก..ไม่รักแล้วทำแบบนี้ทำไมแค้นกันมากเลยเหรอ ไอคิมไอบ้า ไอชั่ว กูเกลียดมึง..ฮืออออออ..ไปตายที่ไหนก็ไปเลย กูเกลียดมึง ฮืออออออออออ
“อ๋า..โม.. อย่าร้องไห้สิ..ระ เรา ระ รัก อือ ซี๊ด..โมนะ..อืม” ไอคิมมันโน้มตัวลงมากอดผมไว้แน่น พร้อมกับกระซิบกระซาบเสียงแหบๆอยู่กับใบหูของผม
ริมฝีปากร้อนๆของมันซุกไซร้ไปตามซอกคอ ใบหู ซีกแก้มด้านข้างผม..พร้อมทั้งที่นิ้วมือใหญ่ๆของมันที่ได้เข้ามาลูบไล้เช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ...มันไม่ได้ทำให้ผมหายเจ็บหรอก แต่..อย่างน้อยคำว่ารักที่มันกระซิบบอกผม ก็พอที่จะทำให้ความน้อยเนื้อต่ำใจของผมได้บรรเทาเบาบางลงมาบ้าง....
น้ำตาที่ไหลพรากๆอยู่เมื่อกี้นี้จึงค่อยๆหยุดไหลและเหลือแต่เพียงเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ.ในที่สุด..
“โม เราขยับหล่ะนะ..อื้อ..” เมื่อไอคิมมันเห็นว่าผมหยุดร้องไห้แล้วมันจึงค่อยๆขยับสะโพกมันเบาๆ..
“อะ..ไม่..ไม่ เจ็บ อะ ฮึก ฮือออออออ” เพียงแค่ไอคิมมันขยับเบาๆ ก็เล่นเอาไอโมถึงกับเจ็บจี๊ดวิ่งปราด จนเนื้อตัวสั่นไปหมด..
มันทั้งเจ็บทั้งแสบอะ...(.ก็แน่หล่ะ..เข้าได้ก็บุญเท่าไหร่แล้ว.T^T.) จนผมต้องยืนมือไปจับสะโพกมันให้แนบกับช่วงล่างผม ไม่ยอมให้มันขยับเขยื้อนกันเลยทีเดียว..ก็มันเจ็บนี้หว่า และอีกอย่างไม่มีอารมณ์อยากอย่างว่าด้วยนะเว้ย ชั่วหนิ...
“โม..ถ้าขืนนายไม่ให้เราขยับแบบนี้ อ้า...เดี๋ยวมีคนออกมาเห็นนะ” ไอคิมมันกระซิบที่ข้างหูผมแล้วจูบซุกไซร้ใบหน้ามันกับซอกคอผมอีกครั้ง..ฮือ มันขู่ผมด้วยอะ..ไอชั่วเพราะใครหล่ะไม่ใช่เพราะมึงเหรอ.. คิดค่อนขอดมันอยู่ในใจ
“ฮึก งั้น งั้น ก้อเอาออกสิ..” พูดพร้อมกับสะอื้นฮึกๆเบาๆ.พร้อมกับเอามือดันสะโพกมันออกด้วย
“อือ.หึหึ..พูดซะน่ารักเชียว” ไอบ้า ฟังยังไงว่าน่ารักวะ..คิดอย่างเคืองๆ
“เอาออกก็ได้..แต่..ให้น้ำเราแตกก่อนนะ” จ๊ากกกกกกกไอบ้า..ฮือ..โจ๋งครึ่มมากเลยอะ หน้าไม่อาย ไอทุเรศ..ฮือ
มันพูดพร้อมกับกดจมูกและปากของมันลงที่ซีกแก้มผมเร็วๆแรงๆ 1 ที..แล้วผละออกพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างของมันยกสะโพกผมตั้งขึ้น ผมยังไม่ทันได้ตั้งหลักตั้งตัวเลยด้วยซ้ำเมื่อไอคิมมันกดกระแทกช่วงล่างผมอย่างหนักหน่วงถี่ยิบ จนผมร้องแหกปากออกมาเสียงหลงด้วยความเจ็บจนลืมตัว..
“ชู่ๆ เบาๆสิ..อืออ้า..” ไอคิมมันจุปากกระซิบกระซาบผมอีกครั้ง
แต่ช่วงล่างมันก็ยังกระแทกกระทั้นช่วงล่างผมอย่างต่อเนื่อง..เจ็บอะ..ฮือ..แต่นอกจากความเจ็บแปล๊บๆแสบๆที่ผมได้รับแล้ว ความรู้สึกเสียวๆว้าบๆ ก็ได้แทรกซึมเข้ามาด้วย..แยกไม่ออกจริงๆว่าระหว่างความเสียวกับความเจ็บอย่างไหนมันมากน้อยกว่ากัน..
และยิ่งไอคิมมันกระแทกกระทั้นผมแรงเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองจะสะใจกับแรงกระแทกในเข้าไปทุกที...(เหมือนพวกมาโซไงมะรุ -*-)
“อา อ๋า คิม ..คิม อืออออออออ” ทั้งๆที่ผมพยายามกัดปากกลั้นเสียงร้องของตัวเองไว้แล้วนะ...แต่เสียงผมมันก็ยังเล็ดรอดออกมาอีกจนได้...
“อะ เฮ้ย..”
“เฮ้ย...”
แสงไฟสว่างวาบ พร้อมกับเสียงอุทานของคน 2 คน และผมก็รับรู้ถึงผ้านวมผืนหนาที่ตวัดคลุมมาจนมิดหัวผม..ไอโมตกใจกลัวสุดขีด มุดหน้าลงกับหมอนตัวสั่นงันงก น้ำตาไหลพรากๆ..หัวใจเต้นแรงเหมือนกำลังจะหลุดออกมานอกอก.
ฮือ..ทำยังไงดีกูจะทำยังไงดี..ฮือ..ไอโมแย่แน่แล้ว คราวนี้ต้องตายแน่ๆ...คิดไปสะระตะ..อายแสนอาย จนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้รูไหนแล้วในตอนนี้..คิดไปไกลถึงขั้นนเห็นแม่ที่น้ำตานองหน้าพ่อที่กำหมัดฟาดเปรี้ยงเข้าที่หน้าผม..น้องชายที่มองผมด้วยแววตาผิดหวัง เพื่อนฝูงที่มองผมอย่างขยะแขยง..แค่คิดไอโมก็รับไม่ได้แล้ว..อยากตายซะเดี๋ยวนั้นเลยจริงๆ..ไม่อยากลืมตาขึ้นมารับรู้อะไรใดๆทั้งสิ้น..
“ไอแซน ไอเชี่ย ปิดไฟ เร็วสิ..ปิดไฟ..ฮึ่มๆ” ผมได้ยินเสียงไอคิมมันกัดฟันกรอดๆร้องบอกใครบางคนให้ปิดไฟ
ฮะ หา ไอแซน ไอแซน หรอกเหรอ ฮือ..ไอแซนเหรอ..พอผมได้ยินชื่อไอแซนเท่านั้นแหละ ความกลัวที่มีได้หายไปเกือบหมดโล่งอกมากมาย เหมือนได้ยกภูเขาหิมาลัยออกจากอกกันเลยทีเดียว โล่งอกจนหมดแรง..หมดสภาพสะอื้นฮึกๆขึ้นมาอีกครั้ง..
“อะ ไอคิม มึงทำเชี่ยไรของมึงวะ..ไอควาย แม่ม..” และความมืดก็ปกคลุมห้องทั้งห้องอีกครั้ง ..
“ไอหะ..ทำไรไม่ระวังเลยมึง..ควาย..ถ้าไม่ใช่กูเป็นคนอื่นแม่ม พวกมึงจะทำยังไง ส-ด ควายเอ้ย....ฮึย” ผมได้ยินเสียงไอแซนบ่นด่าไอคิมเบาๆ…โดยไอคิม ไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้เลย.
แล้วเสียงฝีเท้าหนักๆของไอแซนก็เงียบหายไปพร้อมกับเสียงเปิดปิดประตูเอี๊ยดอาดเบาๆ..
ห้องทั้งห้องจึงตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง...พร้อมกับเสียงสะอื้นฮึกๆของไอโม..
“โม..ไอแซนมันไปแล้วนะไม่มีอะไรหรอก..หยุดร้องไห้ได้แล้วน่า..” ไอคิมมันกระซิบปลอบผมเบาๆ..พร้อมกับที่มันดึงผ้านวมให้หลุดออกจากหัวผม..
หยุดร้องไห้เหรอ ไอชั่ว แม่ม พูดไรไม่คิดเลยนะ..นิสัยเสียเอ่ยไอหื่นกาม เพราะความบ้ากามของมึงแท้ๆเลย .ฮือ..ถ้าคนที่มาเห็นไม่ใช่ไอแซนหล่ะ แต่เป็นคนอื่น คนที่ไม่รู้เรื่องกูกับมึงอะ มึงคิดไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น..ฮือ..มึงเคยคิดไหมว่ากูจะรู้สึกยังไง..ไอ้ฟายยยยยยยยยยยยยย...
ไอโมยิ่งร้องไห้สะอื้นหนักเข้าไปอีกครับ...คือที่ร้องไห้อะไม่ได้เสียใจอะไรนักหนาหรอก แต่มันแค้นใจอะ..แค้นใจที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย...และยิ่งคิดว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองเสี่ยงกับการประจานตัวเองขนาดไหนไอโมก็ยิ่งทั้งเจ็บใจ ทั้งแค้นใจ..ทั้งอับอายขายขี้หน้า..ถึงจะเป็นไอแซนแต่กูก็อายนะชั่วหนิ..และไอโมก็โยนความผิดต่างๆนาๆไปให้ไอคิมแต่เพียงผู้เดียว..
และพอมันเห็นผมเอาแต่ร้องไห้ซุกหน้าหล่อๆอยู่แต่กับหมอนไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดเลยซักกะนิดเดียว มันจึงออกแรงดึงหน้าผมออกจากหมอนสุดกำลัง แล้วจับผมพลิกหันหน้าเข้าไปหามัน..พอเห็นดังว่าไอโมก็พยายามกระถดตัวไว้เพื่อให้น้องน้อยมันหลุดออกจากตัวผมด้วย...
แต่อนิจจา ก้นหวานๆของไอโมคงถึงคาด น้องน้อยไอคิมมันจึงไม่ยอมหลุดออกจากตัวผมง่ายๆ...นั้นยิ่งทำให้ความเจ็บใจแค้นใจผมยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้นร้อยเท่าพันเท่า.. แม่มเอ้ย กะอีแค่ปัญญาที่จะเอาไอเจ้าหนอนน้อยของไอชั่วคิมออกจากก้นหวานๆของตัวเองยังไม่มี แล้วจะเอาปัญญาไปทำอะไรอย่างอื่นได้อีกเล่าฮือ...
แค้นจัดพอหันหน้าเข้าหามันได้แล้วไอโมจึงเอาแขนเข้าไปคล้องคอมันไว้แล้วกกกอดมันไว้แน่น พร้อมกับอ้าปากงับคอมันทันทีทันใดด้วยความเจ็บใจ แค้นใจ อับอายแบบสุดตรีน...
“โม..โอ้ยเจ็บบบ...เป็นบ้าไรอีกเนี๊ยะ หา..ปล่อยสิปล่อย” เจ็บเหรอแค่นี้มึงเจ็บเหรอ...ที่ทำกับกูอะไม่คิดว่ากูจะเจ็บเลยใช่ไหม..ไอชั่ว...ฮึ่มๆ..
ยิ่งได้ยินเสียงไอชั่วคิมมันเอะอะโวยวาย ไอโมก็ยิ่งแค้นใจยิ่งออกแรงกัดมันแบบจมเขี้ยว..
“โอ้ยเล่นงี้หรอ ได้ ได้ๆ อย่ามาหาว่าเราใจร้ายแล้วกัน”..อะอะ..ฮึ่มๆขู่กูเหรอขู่กูอีกแล้ว...
“อืออออออออออออ” แล้วไอโมก็ได้รู้ว่ามันไม่ได้แค่ขู่
เมื่อไอคิมมันลุกพรวดขึ้นพร้อมกับดึงผมติดสอยห้อยตามมันขึ้นมาด้วย....แล้วก้าวพรวดๆออกจากหลังโซฟา มายืนอวดเชฟกันอยู่กลางบ้านเลยทีเดียวเชียว..ไอโมก็ตาเหลือกสิครับ กลัวมากมายก่ายกอง ล๊อคคอมันไว้แน่น..พร้อมทั้งได้ปล่อยปากออกจากคอมันอย่างด่วนๆ แล้วมองสบตามันผ่านความมืดมิดอย่างอึ้งๆ..
.ผมเห็นแสงนัยตามันวาวเลยทีเดียวคงโกรธผมจัดเต็มที ฮือ..ไอชั่ว แค่โดนกูกัดแค่นี้ทำไมต้องโกรธด้วยอะ ไอคนนิสัยไม่ดี ชั่วหนิ..กำกำปั้นฟาดปักๆลงที่บ่ามันไป 2 สาม ที (แอะเล่นไรยังกะนางเอกหนังไทย ชิชิ อนาถตัวเอง)
“ทำไมไม่กัดต่อหล่ะ..จะเ-ด แม่งโชว์กลางบ้านเลย..ให้ไอ้พวกนั้นมันแห่มาดูกันให้หมดบ้าน” ไอคิมมันพูดขู่ติดกะใบหูผม แถมยังเอาลิ้นเลียใบหูผมด้วยแหนะ โรคจิตชัดๆ..
พอได้ยินมันพูดแบบนั้น ..ไอโมก็ขนลุกซู่ๆกันเลยทีเดียว...ไม่แน่หรอกครับคนอย่างไอคิมอะ..มันทำได้ทุกอย่างแหละไว้ใจมันไม่ได้หรอก..บางทีมันอาจจะทำอย่างที่มันพูดจริงๆกะได่..อย่าเสี่ยงเลยดีกว่าน่า..แก้แค้นร้อยปียังไม่สายนะโมเอ้ย...คิดอย่างเศร้าสร้อย..แล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้ามันตาละห้อยแล้วซบหน้าลงกับบ่ามันเหมือนเดิม..
“คะ คิม..ทำให้เสร็จๆ ซะทีสิ..เดี๋ยวใครก็มาเห็นอีกหรอก..” กระซิบบอกมันอย่างอายๆ..
ด้วยตอนนี้ไอโมกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้าให้จริงๆ ก้อพี่ท่านเล่นยืนโด่เด้อยู่กลางห้องนั่งเล่นแถมยังมีกระผมเกาะติดเป็นปลิงอยู่แบบนี้อีก และที่สำคัญไอตรงนั้นมันยังค้างคากันเป้นหลักฐานตำตาตำ..อะไรต่อมิอะไรอยู่เลย..ไปแก้ตัวที่ศาลไหนก็คงต้องมีแต่แพ้กับแพ้หล่ะครับ..ไอโมหล่ะหน่าย...
“หึ.หึหึหึ” ผมได้ยินเสียงหัวเราะอย่างพออกพอใจของไอคิมลอยเข้าหูผมมาแว่วๆ..ไอโมเลยทุบอั๊กๆที่หลังมันอย่างโคตรจะเจ็บใจเลย..
ในขณะที่มันก็อุ้มผมเป็นแม่ลิงอุ้มลูกลิงกลับไปยังวิมานน้อยหลังโซฟาอีกครั้ง..และต่อจากนั้นคงไม่ต้องบอกอะนะว่าเกิดอะไรขึ้น..เข้มข้น ข้นควัก ร้อนเร้ารุนแรง..ซี๊ดซาดเกินห้ามใจ ยิ่งกว่ากินไวๆควิกรสต้มยำกุ้งซะอีก... ถึงจะร้อนแรงเสียวกระสันต์กันขนาดไหน .ถึงยังไงก็ต้องเก็บเสียงกันสุดฤทธิ์อะนะ..
กว่าจะผ่านค่ำคืนนั้นไปได้เล่นเอาไอโมสะบักสะบอม..หมดเรี่ยวหมดแรง..โดนทำประตูแบบไม่ยั้งนับประตูได้เสียกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียวเชียว..และก่อนที่สติสัมปชัญญะจะหลุดลอยไปไอโมก็ได้เก้บความคับแค้นใจติดสอยห้อยตามความอ่อนเพลียของตัวเองไปด้วย..
.ไม่ยอมยกโทษให้ง่ายๆหรอก ทำกันได้ลงคอ. ต่อไปนี้อย่าหวังว่าจะได้แอ้มไอโมได้ง่ายๆอีกเลย..จะเล่นตัวจนไอชั่วคิมมันลงแดงตายไปเลยคอยดู..คิดอย่างพาลๆพร้อมกับอ้อมแขนอุ่นๆที่กอดรัดผมไปกกกอดไว้แนบอก..แล้วไอโมก็หลับไปอย่างอ่อนเพลียเต็มทน เรียกได้ว่าสลบเหมือดกันไปเลยทีเดียว...

****************************
เหอๆอานะ...แบบว่าข้าน้อยขออำภัยอะนะ ที่แบบดองซะจน ขึ้นเกลือกันเลยทีเดียวอิอิ อายจัง
เป็นการดองที่ยาวนานมั๊กมากสำหรับผมอิอิ...
แล้วเจอกันตอนต่อไปครับ...
ตอนที่ 72 นี้ ขอออกตัวว่าไม่ได้แก้คำผิดไม่ได้อ่านทวนกันเลยครับ ไม่มีเวลาอะแฮะ...ช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่งนิดนึงครับ
ไอแตงโมสุดหล่อล้ำเลิศ ในปฐพีเองครับ
ร้ากกกกกกกกกกกกกกกทุกคนเหมือนเดิม ^______^

[suregirl]

อ่ะนะ ไม่มีไร จะมาขัดขวางความหื่นของ เพ่คิม ได้    เหอ ๆๆๆ

[~ScAreD:SAcreD~]

  ตาคิม หื่นได้ไม่เลือกที่ ชอบๆ   

เล่นกันกลางบ้านเลย 

[jedi2543]

ไม่ชอบที่คิมทำแบบนี้แฮะ สงสัยโมคงจะเล่นตัวอีกนานจนกว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนนิสัยละสิ

เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ

[T-Jang]

 
อ่านแล้วตายไปเลย
เล่นไพ่เสร็จคนก็โดนเล่นซะงั้น 

[mist]

    คิมมันหื่นไม่เลือกที่จริง ๆ วุ้ย 

[terukizawa]

หุหุหุ ขอเรียกคู่พี่โกะพี่คิมว่า "คู่หูSM" เต๊อะ

พี่คิดก็หื่นมาก..........ถนอมพี่โมล่ะไม่เคย

แต่พี่โมก็ท่าทางจะชอบนะนั่น ติดใจอ่ะจิ

ว่าแต่ถ้าพี่โมเป็นผู้หญิงท่าทางจะมีลูกเยอะจนตั้งทีมฟุตบอลได้หลายทีมแล้วนะเนี่ย อุอุอุ

[CMYK]

แบบนี้ ผีบ้านผีเรือน เอาหัวกระแทกฝาบ้านตายเป็นหนที่ 2 แล้วเนี่ย

[acht]

แล้วเมื่อไหร่จะได้แก้แค้นละพี่โม ลงอีหรอบนี้ทุกรอบ 

[ja ne]

  จาอยู่ไหน ก็หากันจนเจอ

แอบซะมิดเชียวน้า เหอๆๆๆๆ

แต่คิมเนี่ย หื่นได้โล่   (คงได้ไปหลายแย้วเน้อ)

โมจ๋า ขับรถกลับไหวมั๊ยเนี่ย

[nOn†ღ]

 

[DeShiWa]

 

เหมือนพี่คิมข่มขืนพี่โมเลยอะ

อิอิ แบบนี้sexจัดแน่เลย อิอิ

แต่ก็ชอบครับผม แต่พี่คิมอย่าทำให้พี่โมเจ็บนะครับ

เดี๋ยวอดเหมือนอย่างที่พี่โมบอกไว้ อิอิ

 

[FOAM]

ทำกันกลางบ้านเลย

ช่างกล้าจิ๊งงงงงงง

[sun]

   แอบมาดู คู่หื่น คู่เด้ง...คู่เก้าเก....(ทับ)  กัน ...ทั้งคืน  ฮ่าๆ     

[@BUA@]

 




ขนาดบอกว่าเจ็บนะนั่น พี่โม  ยังทำประตูซะนับไม่ถ้วน 

[Simply Blue]

  หื่นจริงๆๆๆ เป็นบุคคลอันตรายจริง
แอบสงสารโม 

[THIP]

หุหุ โมพาตัวเองไปติดกับเองรึเปล่า