ดึกๆพวกผมก็หอบกีต้าร์ หอบเหล้ามาตั้งวงที่ชายหาด ได้กีต้าร์ กับแกล้ม น้องแก้ว และลุงจอห์น ริมทะเล ลมทะเลเย็นๆ เสียงคลื่นเพราะๆคลอเสียงเพลงเสียงกีต้าร์ บ๊ะ แบบนี้แหละครับที่สุดของการกินเหล้า
บรรยากาศที่คุณคู่ควร คึคึ
ไอ้คิวร้องเพลงจีบไอ้เต้ยไปหลายเพลง ยิ่งเพลง จูบ ไอ้เต้ยแทบระเหยกลายเป็นไอรวมตัวเป็นเมฆแล้วกลั่นตัวเป็นฝน ฮา ไม่ใช่แล้ว
http://www.youtube.com/watch?v=lFW5TUKPMtYพอเริ่มเมาพวกมันก็เอาแต่แซวน้องโตเกียว ไอ้เชนไอ้แทนก็เปลี่ยนกันหยอดน้อง ไอ้มิคนี่จะเอ็นดูน้องมาก น้องเดินไปไหนมันก็เดินตาม ไม่พูดไม่จา จ้องหน้าอย่างเดียว ผมละกลัวโตเกียวจะร้องไห้เพราะกลัวไอ้มิคสิง มันบอกว่าอยากเอาไปเลี้ยงที่บ้าน น้องกูไม่ใช่หมากระเป๋านะมึง แต่เหมือนโตเกียวจะกลัวๆไอ้ภูมิ เพราะไม่กล้าคุยด้วยเท่าไร
“ภูมิ ชวนน้องคุยหน่อยดิ เอาแต่มองแบบนั้นน้องมันกลัว”ผมกระซิบบอกภูมิ
“ก็น่ารักดีเลยมอง ไม่ใช่ไม่ชอบ”
“ก็นั่นแหละลองไปคุยกับน้องหน่อยนะ เผื่อน้องอยากเล่นด้วย” ผมกล่อมอยู่นานภูมิก็ยอมลุกไปหาน้องโตเกียว “ไปเล่นกับพี่มั้ยครับ”
“เอ่อ ครับ” น้องยิ้มแป้นเดินตามภูมิมานั่งข้างๆผม เห็นไหมไอ้ภูมิก็อ่อนโยนได้ และผลประโยชน์จึงตกเป็นของไอ้เบียร์เพราะมันนั่งถัดจากผม
“กูอยากได้ว่ะ แม่งเอ๊ยกูอยากกระโดดใส่”ไอ้มิคทำท่าจะกระโจนใส่โตเกียว ไอ้คิวกับไอ้แมทช่วยกันจับ ฮ่าฮ่าแม่งเมาแน่ๆ
“เฮ้ยมิค ใจเย็นเพื่อนใจเย็น”
“ไม่ได้ๆ ไม่ได้มิค กูเจอก่อน กูฉี่จองไว้แล้ว” เชี่ยปันก็ตามมาติดๆ โตเกียวไม่ใช่เสาไฟฟ้านะมึง
“พวกมึงหยุดเลย ห้ามยุ่งกับน้องกู มันยังเด็ก”ผมโอบไหล่โตเกียวน้องมันก็มองงงๆ มึงรู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าเค้าจะขย้ำคออยู่แล้ว
“ม.5ไม่เด็กแล้ว ไอ้เชนมีเมียตั้งแต่ตอนม.2” ไอ้ปันมันบ่นอุบอิบๆ
“กูศึกษาวิชาชีวะ วิชาสรีระเว้ย หึหึ ที่ทำไปเพื่อการศึกษาทั้งนั้น” ไอ้เชน ไอ้ห่า ฟังไม่ขึ้น พวกผมก็ดื่มก็ร้องไปตามประสาแต่ว่าผมก็เงี่ยหูฟังตลอดว่าไอ้พี่ชายกับน้องโตเกียวมันคุยอะไรกัน
“พี่เบียร์ โตเกียวลองดื่มได้มั้ยฮะ”
“หืม เหล้าเหรอ ไม่ได้ครับ” พี่เบียร์ลูบหัวน้อง ตานี่แม่งเหมือนอยากกลืนกินน้องมาก ก็นะ ของเค้าน่าหวงน่าห่วงแต่โตเกียวยังไม่ได้เป็นของไอ้เบียร์นี่หว่า
“ทำไมละฮะ ทีพี่เบียร์ยังดื่มได้เลย”
“ก็พี่เป็นผู้ชาย”
“โตเกียวก็ผู้ชาย 16 แล้วด้วย”
“แต่มันไม่เหมือนกันครับโตเกียว”
“ไม่เหมือนยังไงหรอฮะ”
“พี่เบียร์โตแล้ว แข็งแรง เอ่อ จะพูดยังไงดีวะ คือเหล้ามันไม่ดี พี่เบียร์ไม่อยากให้โตเกียวยุ่งกับสิ่งไม่ดี”
“ไม่ดี แล้วพี่เบียร์ดื่มทำไมล่ะฮะ” ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนตีนไอ้คุณชายเบียร์ไปแล้ว แต่โตเกียวไม่ได้กวนตีน น้องถามตามความซื่อ ตาใสๆแป๋วๆคู่นั้นยืนยันได้
“เออ นั่นสิ แทนๆ ไอ้แทนทำไมเราต้องกินเหล้าด้วยวะ” คุณชายเบียร์มาดขรึมผู้ดีไม่เหลือแล้วครับ ณ เวลานี้
“เอ๊าไอ่นี่ กินมาตั้งแต่หย่านมแม่ เสือกอยากมารู้เหตุผลอะไรตอนนี้วะ กูไม่รู้เว้ย แดกๆตามกันมามั้ง”แล้วไอ้แทนก็หันไปร้องเพลงจีบฟ่างต่อ
“งั้นพี่ให้ลองจิบนิดนึงนะครับ”
“ฮะ” น้องยิ้มร่ามันยกแก้วเหล้าของไอ้เบียร์ขึ้นจิบ จะไหวมั้ยนั่นแค่ได้กลิ่นก็เมาแล้วมั้ง
“พรวด อี๋ ขมอ่ะพี่เบียร์ เหม็นด้วย โตเกียวไม่ชอบ”
“เห็นมั้ย พี่บอกแล้วว่ามันไม่อร่อย ต่อไปโตเกียวอย่าดื่มเหล้านะครับเข้าใจมั้ย”
“เข้าใจฮะ”
“งั้นกินน้ำหวานดีกว่า น้องโตเกียวเอาแฟนต้าหรือเป๊บซี่ดี”
“แฟนต้าฮะ”
“เลี้ยงง่ายแฮะ ไปอยู่กับพี่ป่าว เป็นน้องพี่ ที่บ้านพี่มีขนมเยอะเลย ของเล่นก็มี ไปมั้ยๆ” ไอ้ปันมันจิ้มๆแขนน้องแล้วแลบลิ้นใส่เหมือนหยอกเด็กสองขวบ น้องกูฝันร้ายแน่ๆ
เที่ยงคืนกว่าคนอื่นๆแยกย้ายกันขึ้นไปนอนหมดแล้วเพราะพรุ่งนี้ต้องออกเดินทางกันแต่เช้าพวกผมเลยดื่มไม่หนักมาก ส่วนผมกับภูมิยังไม่ได้ไปไหนมันชวนผมนั่งรับลมเล่นอีกซักพัก ภูมินอนราบไปกับผืนทรายนุ่มๆส่วนผมนั่งกอดเข่ามองท้องทะเลยามค่ำคืนเบื้องหน้า คิดถึงตอนที่ไปหัวหิน หึหึ เสียงระลอกคลื่น เสียงลม กลิ่นอายทะเล ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนทะเลก็มีเสน่ห์ในแบบของมันเสมอ
“หนาวมั้ย”ภูมิลูบหลังผมเบาๆ ผมหันไปมองคนที่นอนอยู่และยิ้มให้ คืนนี้พระจันทร์ทรงกลดสวย แสงนวลตาทำให้ผมเห็นใบหน้าหล่อเหลาของภูมิได้ชัดเจน
“ก็…นิดหน่อย”
“ให้กอดมั้ย จะได้หายหนาว”มันหัวเราะและลุกมาโอบกอดผมไว้ซะแน่น
“หึ ไอ้บ้า” ผมเอียงศีรษะลงพิงไหล่ภูมิ กอดของไอ้หล่อทำให้หายหนาวได้จริงๆ ผมรับรู้ถึงจมูกคมที่กดลงบนขมับ ก่อนที่ภูมิจะจับมือซ้ายของผมไปกุมไว้ มันคลึงแหวนที่นิ้วนางเล่นผมเลยบีบมือภูมิกลับไปเบาๆ อยากให้เราอยู่ด้วยกันแบบนี้นานๆ
“ภูมิ”
“ครับ”
“เปล่า เรียกเฉยๆ”ตอนแรกกะจะบอกรักมัน แต่ดันเขินขึ้นมาซะก่อน>///<
“เอ๊า แบบนี้ก็มีด้วย เรียกแล้วไม่พูด หึหึ” เสียงของภูมิดังอยู่ชิดใบหู ภูมิก้มลงหอมแก้มผมก่อนจะกระชับกอดให้แน่นขึ้น
“พีม”
“หื้มมมม”ผมตะแคงหน้าไปถามคนที่มองผมอยู่ก่อน เลยถูกภูมิขโมยจูบไปแบบไม่ได้ตั้งตัว
“แต่งงานกันนะ” TBC >>>>>>>>>>>>>
…………………………………
- ตาลไม่ได้ตั้งใจให้มันยาวขนาดนี้น๊า ไม่อยากจะเม้าท์ว่าตอนแรกจะยัดมันลงในตอนเดียว แต่นางมิสามารถค่ะ กร๊ากกกก
- ใครที่ฝากแบนเนอร์รบกวนแปะให้อีกครั้งได้มั้ยคะ มันหลุดหายไปหน้าไหนก็ไม่รู้ แง๊ เค้าหาไม่เจอ ขอโทษนะคะ แปะอีกรอบน๊า
- ตอบคำถามนิดนึงอิอิ จากคำวิจารณ์และชื่นชม ขอบคุณมากๆค่ะ ชมมากเค้าเขินนะ แล้วก็ที่สงสัยว่าฟ่างเป็นเกย์มาตั้งแต่แรกหรืออกสาวเพราะตาลบอกว่าฟ่างเขียนตา กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก มันไม่ใช่แบบน้านนนนฮ่าๆ ฟ่างเขียนขอบตาแบบพั้งค์อ่ะค่ะแบบพวกร็อคๆญี่ปุ่นเค้าทำกันอ่ะค่ะ ฟ่างไม่ได้แต่งหน้า กรีดอายส์ลายเนอร์ตวัดหางงามงอนราวหางหงส์ ไม่ใช่นะคะ ฮ่าๆ มันก็แมนๆนี่แหละ มีคนบอกว่าฟ่างแมนกว่าภูมิด้วยซ้ำ ฮา
- ตอนที่แล้ว มีพี่คนหนึ่งบอกว่าแผนที่ประเทศไทยตาลผิดรึเปล่า พอกลับไปดู ฮาแทบทรุด ฮ่าๆๆ คนที่มาอ่านหลังๆไม่รู้หรอกเพราะเดี๊ยนเข้าไปแก้ไขแล้วนะเคอะ มีตาลกับพี่คนที่บอกรู้กันสองคนเนอะ แล้วก็ขอบคุณมากๆๆนะค๊าที่ช่วยบอก รวมถึงพี่เลดี้สาวสวยแห่งไร่เล ขอบพระคุณมากค่าที่ไปตามหาโรงแรมยศวาทิน กร๊ากกกกกก โรงแรมห้าดาวสไตล์บาลีอาจจะมีหลายที่ก็ได้ค๊าคุณพี่ อิอิ
- ถึงแฟนคลับปันทุกท่าน ที่เหมือนจะอกหัก ตอนนี้ก็พอมีหวังกันแล้วนะจ๊ะ สงสารพี่องุ่น กระซิกๆ พยายามต่อไปนะคะ
- หลงน้องโตเกียว เด็กอะไรก็ไม่รู้ น่ารักน่าหลงจริงมั้ยคะ คุณชายยยยย
- อยากได้ภูมิ อยากได้ๆๆๆๆๆ อยากวางยาพีม แล้วฉกน้องภูมิมาไว้ในสังกัด โฮะๆๆ (อ้าววววว ไมพูดงี้อ่ะพี่<<<<น้องพีม)
- รู้สึกวันนี้นางจะคึก เวิ่นเว้ออย่างหาที่ลงไม่ได้ ฮา ค่ะสุดท้ายท้ายสุดก็ต้องขอบคุณทุกๆคนที่แวะเวียนมาให้กำลังใจทั้งในเด็กดี ในเล้า ในเฟส ในแฟนเพจ ในเอ็ม ในอีเมลล์ ในบล็อก ในทวิตเตอร์ (เฮือกกกกกก เหลือช่องทางไหนอีกมั้ยคะ) ขอบคุณทุกๆคนมากๆนะคะ เค้าซึ้ง แอร๊ยยยยยยยยยนางงามตาลรักทุกคนค่ะ(กัดปาก น้ำตาคลอ เดินออกไปเยี่ยงผู้ดี)