ดีคับทุกคน
สัญญาว่าจะมาลงให้อ่านกันต่อ แฮะ แฮะ.....มาลงให้อ่านกันแล้วนะคับ.... ^^
ตอนพิเศษ.....ผมไม่ชอบเด็ก....นะคับ
ผมจะมานั่งเล่นเน็ตฯ ที่ร้านเพื่อนของมีน คือ พี่ไก่คับ ถ้าใครตามเรื่องผมมาก็จะรู้ว่า ไอ้พี่ไก่มันคือใคร... ตอนนี้พี่ไก่เปิดร้านเน็ตฯ เป็นกิจการที่ร่วมทำกับเมียสุดที่รัก และตอนนี้ก็มีลูกชายตัวน้อยๆ อีกสอง กลายเป็นครอบครัวสุขสันต์ไปซะแล้ว
พี่ไก่ตอนสมัยเรียนแกสร้างวีรกรรมไว้เยอะคับ ชอบกวนประสาทผมเป็นที่สุด ใครๆ ก็แซวแกว่า ไปล่อลวงลูกสาวบ้านไหนมาทำเมีย ฮา ฮา ฮา ...... เมียพี่ไก่ก็เป็นรุ่นน้องที่ม’ลัย เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากคับ คุมพี่ไก่ซะอยู่....
มาเข้าเรื่องดีกว่าคับ....^^
ผมมากรุงเทพกับมีนประมาณ 3 สัปดาห์ก่อน มีนต้องตามนายขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ มันกะทันหันมากคับ แล้วประจวบเหมาะที่พี่เอ๋กับไผ่กลับมาเมืองไทยด้วย.....ตอนนี้ผมกับมีนพักอยู่ที่บ้านพี่เอ๋.....คงอยู่กรุงเทพเรื่อยๆ จนกว่าพี่เอ๋กับไผ่จะกลับออสเตรเลีย
จากนั้นมีนก็พาผมมาเยี่ยมพี่ไก่ เพราะเมียแกเพิ่งคลอดลูกคนที่สอง ทุกครั้งพอมีนไปทำงาน ผมกับไผ่ก็จะแวะมาหาพี่ไก่ มาเล่นกับลูกแก หรือไม่ก็เล่นเน็ตฯ ........ บางครั้งก็ออกไปซื้อของกับไผ่หรือไม่ก็ไปดูหนัง
พูดถึงหนัง วันเสาร์ที่ผ่านมาผมไปดูหนังเรื่อง เพื่อน กูรักมึง..... เห็นโฆษณาแล้วอยากดู .........อิอิ ^^
.............วันนี้เป็นอีกวันที่ผมมานั่งเล่นเน็ตฯ รอมีน มันบอกว่าจะมารับประมาณ6โมงเย็น ผมก็ช่วยพี่ไก่ดูแลร้านไปด้วย ที่นี่พอบ่ายสามก็จะมีเด็กนักเรียนมาเล่นกันเยอะ ร้านพี่ไก่มีทั้งอินเตอร์เน็ตและเกมส์ออนไลน์ จึงมีเด็กนักเรียนมาเล่นเยอะ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นโรงเรียนชายล้วนหรือเปล่า แต่ผมเห็นมีแต่เด็กผู้ชายทั้งนั้น พี่ไก่ก็ปากดี มีแซวผมว่าอย่าจีบเด็กนักเรียนแถวนี้ แก่ไม่อยากโดนตีนไอ้มีน.... แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมนี่!???
แต่แล้วมันก็มีเรื่องมาเล่าจนได้
“เล่นเกมส์หรือเน็ตคับ” ผมถามเด็กนักเรียนสองคนที่เปิดประตูเดินเข้ามาในร้าน
“เกมส์ 2 เครื่องคับ” พอน้องบอกมา ผมจึงบอกเบอร์เครื่อง บอกเวลาเริ่มเล่น
ผมก็ว่าไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้นนะคับ จนผมเริ่มรู้สึกถึงสายตาที่มองผมแปลกๆ พอเงยหน้าขึ้น สายตาผมก็ปะทะกับน้องคนนึง ผมก็มองเขาแบบงงๆ เขายิ้มให้ผมแล้วก็กลับไปสนใจเกมส์ต่อ พอสักพักก็รู้สึกเหมือนคนมองอีกแล้ว พอเงยหน้าขึ้นไปก็เจอกับสายตาของน้องคนนี้อีกแล้ว ผมอยากเดินไปถามว่ามองผมทำไม แต่ไม่ดีกว่ากลัวหน้าแตก ถ้าน้องคนนีไม่ได้มองผม จนน้องเขาเล่นหมดไปชั่วโมงนึง เขาก็เดินมาหาผม
“ขอต่ออีกชั่วโมงคับ” น้องคนนี้เดินมาบอกผม
“คับ...” ผมเขียนเวลาลงกระดาษยื่นให้น้องเขา
“เออ....พี่ชื่อไรคับ....” น้องเขาถามผมขึ้นมา ดูท่าทางจะอายๆ คับ
“ชื่อเนทคับ...” ผมตอบน้องและยิ้มให้
“ไม่เคยเห็นพี่เลยคับ เป็นเพื่อนพี่ไก่”
“คับ...” จะให้ผมตอบว่าเป็นแฟนเพื่อนพี่ไก่เหรอ แล้วน้องเขาก็กลับไปเล่นเกมส์ต่อ แต่ผมก็รู้สึกว่าน้องเขามองผมตลอด
ทุกครั้งพอหมดชั่วโมง น้องจะเดินมาบอกผมว่า ขอต่ออีกชั่วโมง เล่นเกมส์จนประมาณห้าโมงได้ น้องเขากับเพื่อนจึงลุกขึ้นมาให้พี่ไก่คิดเงิน รู้สึกน้องเขาจะอายๆ ผมไงไม่รู้ ผมก็เฉยๆ นะคับ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง และไม่อยากให้มีนรู้ด้วย
พอน้องเขาออกไป...สักพักมีนก็มารับผมกลับ ผมไม่ได้มาร้านพี่ไก่ 2 วัน พอมาอีกวันผมก็เห็นน้องคนนี้อยู่ในร้านแล้ว มีนมาส่งผมแล้วก็ไปทำงานต่อ พี่ไก่เรียกให้ผมทานข้าวก่อนเพราะเมียแกทำไว้ให้ แล้วผมก็นั่งเล่นเน็ตฯไปเรื่อยๆ
จนน้องคนนี้เดินมานั่งเล่นเน็ตฯ ใกล้ๆ ผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร กำลังอ่านๆ เรื่องในบอร์ด จนน้องเขาให้มาคุยกับผม
“พี่เนทคับ”
“คับ”
“พี่เป็นเพื่อนพี่ไก่เหรอคับ”
“คับ” จะถามทำไมซ้ำๆ อะคับน้อง
“เออ....แล้วพี่ตัวสูงๆ คนนั้น.....”
“ทำไมคับ...” ผมก็ว่าแล้ว ว่าต้องถามถึงมีน
“ผมเห็นว่ามากับพี่หลายครั้งแล้ว พอตอนเย็นก็มารับพี่กลับ” รู้ได้ไงคับน้อง
“น้องเห็นเหรอคับ”
“บ้านผมอยู่ตรงข้างๆ ร้านพี่ไก่คับ” ผมก็นิ่งไปบ้างคับ
“เหรอคับ” จะตอบอะไรดีล่ะคับ
“พี่กับเพื่อนอยู่ต่างจังหวัด พอดีเพื่อนพี่ขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ...”
“อ้าว....เหรอคับ....” น้องเขาดูตกใจๆ คับ
“ผมขอเบอร์พี่ได้ไหมคับ....นี่เบอร์ผม.... ผมชื่อ.....คับ” น้องเขายื่นกระดาษที่จดเบอร์มือถือให้ผม แต่จะไม่รับก็น่าเกลียด
“ขอโทษนะคับน้อง พี่คงให้เบอร์ไม่ได้ แต่พี่จะเก็บเบอร์น้องไว้นะคับ” ดูหน้าน้องเขาจ๋อยๆ ไงก็ไม่รู้ แต่ผมคงให้ไม่ได้หรอกคับ มีนรู้ผมก็แย่สิคับ
“ไม่เป็นไรคับ....แล้วพี่อยู่จังหวัดอะไรคับ”
“พี่อยู่.......คับ....” ผมก็ตอบไปคับ น้องเขาคงไม่รู้หรอกคับ ว่าผมอยู่ส่วนไหนของจังหวัด
“แล้วพี่คนที่มาด้วย....”
“อยู่ชลบุรีคับ” น้องเขาก็ทำหน้างงๆ แต่ผมก็คุยกับน้องเขาสักพักล่ะคับ แล้วมือถือก็ดังขึ้น
มีนโทรมาหาบอกว่าจะมารับ วันนี้นายไปธุระไม่ต้องตาม ผมก็เลยไม่เล่นเน็ตฯต่อ มานั่งคุยกับแฟนพี่ไก่แทน แต่ก็ยังเห็นน้องเขามองผมอยู่เรื่อยๆ ส่วนกระดาษที่น้องเขาเขียนเบอร์ให้ผมคงไม่เก็บไว้ แต่คงรอให้น้องเขาออกจากร้านก่อนแล้วค่อยทิ้ง.....อา...นิสัยไม่ดีเลย.....แต่ผมเก็บไว้ไม่ได้คับ
รอเกือบชม.มีนก็มารับ กระดาษแผ่นนั้นผมก็ยังไม่ได้ทิ้ง น้องเขาก็ยังอยู่มองจ้องผมกับมีนอยู่
แล้วพี่ไก่ก็พูดขึ้นมา
“แฟนมารับแล้ว กลับๆไปได้แล้ว........” ดูปากสิคับ กูอายนะเฟ้ย....
“ปากหมาจนได้นะมึง” มีนมันก็ตบหัวพี่ไก่เบาๆ แบบหยอกกันเล่นอะ แต่พี่ไก่ก็โดนเมียดุเหมือนกันว่ามาแหย่ผมทำไม มีลูกค้าอยู่ในร้านถึงจะไม่เยอะก็ตามเถอะ
“พรุ่งนี้มึงมากินเหล้าบ้านกูนะเว้ย ชวนไอ้เอ๋มาด้วย” พี่ไก่พูดชวน แล้วมีนก็บอกมือประมาณว่า เออๆ พรุ่งนี้จะมา เพราะไงก็ต้องพาผมมาทิ้งที่ร้านพี่ไก่อยู่แล้ว เพราะผมไม่รู้จะไปไหน พี่เอ๋กับไผ่มีธุระต้องทำ ดูยุ่งมากๆ พอผมออกจากร้านก็รู้สึกว่าน้องเขาก็ยังมองผมอยู่นะคับ
เออ....น้องคับ ถ้ารู้แล้วก็อย่าสนใจพี่เลย พี่จะได้ไม่ต้องลำบากใจ
........................
หัวข้อ: อย่าคิดว่าจะรัก...ได้ง่ายๆ....โดยคุณเนท (อ่าน 386778 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก