หวัดดีคับ
กลับมาแล้ว.....มาพร้อมกับตอนต่อไปที่ผมกับมีนจะโดนพายุขนาดไหนน่ะ.........มา มาอ่านกันคับ
4.พายุของหัวใจ
เป็นครั้งแรกที่ผมมาบ้านมีน...
บอกได้ว่าเป็นบ้านที่สวยมากๆ บ้านไม้ทรงไทยที่ล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ดูร่มรื่น...
ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมญาติๆ ของมีนถึงต้องการบ้านหลังนี้กันนัก ถึงจะไม่ใช่บ้านไม้หลังใหญ่ แต่ดูแล้วอบอุ่นมากๆ ผมคิดว่าตอนมีนเด็กๆ ต้องอยู่กับพ่อแม่อย่างมีความสุขแน่ๆ
มีนเคยบอกว่า เขาเคยมีครอบครัวที่อบอุ่น พอแม่เสียและพ่อไปมีครอบครัวใหม่ เหมือนมีนขาดสิ่งเหล่านั้นไปนาน มีนจึงเป็นคนที่รักใครรักจริง มีความจริงใจให้กับทุกๆ คนที่ดีกับด้วย
“บ้านสวยจัง” ไผ่พูดออกมาขณะที่ผมกับไผ่เดินขึ้นบันไดเข้าไปในบ้าน
ผมก็ว่าสวย เพราะเป็นบ้านยกพื้นเตี้ยๆ ข้างล่างเป็นห้องครัวกับโต๊ะอาหาร ผมก็สงสัยว่า มีนไม่ค่อยกลับบ้านแล้วใครมาดูแลบ้านให้ มีนบอกว่า ป้าของมีนมาคอยทำความสะอาดให้ ป้ามีนคนนี้ไม่ได้แต่งงานไม่มีลูก จะคอยมาดูแลมีนและบ้านหลังนี้ตลอดเวลา...แล้วเดี๋ยวตอนเย็นๆ คงเข้ามาทำอาหารให้พวกผมกิน
ผมกับไผ่เดินเข้าไปนั่งในบ้านซึ่งเป็นเหมือนชั้นสองของบ้าน มีแค่โต๊ะรับแขกไม้ ตู้โชว์ทีวีเครื่องเสียงเล็กๆ ตั้งอยู่ พอเงยขึ้นไปก็เห็นพัดลมเพดานที่มีนเดินตามขึ้นมาเปิดให้ ผมไม่ค่อยเคยเห็นซักเท่าไรดูแล้วมันบ้านๆ ดีคับ^^
“บ้านพี่มีนน่าอยู่จัง” ไผ่ยังคงแสดงความตื่นเต้นอยู่คับ เดินดูรอบบ้านเชียว ส่วนผมก็ลงไปนอเหยียดยาวบนโซฟาไม้ คือมันน่านอนมากๆคับ อากาศก็ไม่ร้อนมาก
“เนทๆ ข้างหลังมีระเบียงด้วย” เสียงไผ่อีกแล้วคับ...ดูจะตื่นเต้นไปซะหมด ยิ่งกว่าผมอีก
“อืม!” ผมตอบรับคำแล้วปิดตาลง รู้สึกง่วงขึ้นมาทันที แฮะแฮะ
“นอนยาวสบายเชียวนะ” มีนมันเดินมาขยี้หัวผม แล้วหอมแก้มผมฟอดนึง
“...อื้อ.....ก็มันน่านอนอะ.......” ผมตอบมัน แล้วปัดมือมันออกจากหัวจากหน้าผม คนกำลังนอนสบายๆ มากวนอีกแล้ว
“จะรีบนอนไปไหน เดี๋ยวกลางคืนก็ได้นอนแล้ว..........หรือไม่อยากนอน” ผมได้ยินมันพูดก็ลืมตามองค้อนมันทันที
“อะไร! พูดอะไร!” ดูมันยิ้มตาวาว.....
ไม่นอนก็ได้ว่ะ เดินไปหาไผ่ดีกว่า พอจะลุกเดินมันก็คว้าหมับเข้าที่เอวผม ผมก็ตกไปอยู่บนตักมันสิคับ
“มาเที่ยวบ้านแฟนตัวเอง ไม่เห็นตื่นเต้นตรงไหนเล้ย...” มันพูดไปซุกคอผมไป ไอ้บ้านี่ เปิดช่องไม่ได้เชียวนะ!
“ปล่อยเราก่อน เดี๋ยวไผ่มาเห็น” ผมก็ดิ้นๆ หนีมันคับ ....... แต่จะหนีทำไมอะ มันก็ยังกอดผมแน่น ><’’’
“เห็นก็เห็นสิ....มาให้หอมก่อน....” แล้วมันก็จับหน้าผมให้หันไปหามัน ทำเสียงฟืดๆที่จมูกด้วยอะ...ขนลุก!
“เฮ้ยๆ ยังกลางวันอยู่นะเว้ย....” แล้วเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นคับ แต่มีหรือที่มันจะสนใจ ผมก็หยิกเข้าที่แขน นี่นี่!!
“โอ๊ย!!! ขัดความสุขกูจริง” มันร้องโอ๊ยที่โดนผมหยิก แล้วหันไปพูดกับพี่เอ๋
“เจ้าบ้านภาษาไรว่ะ ปล่อยให้แขกหาน้ำแด๊กเอง....”
“อ้าว....ไอ้เวร มาบ้านกูกี่รอบแล้ว หาตู้เย็นไม่เจอหรือไงว่ะ”
“กูหมายถึงแฟนกูเว้ย....เดินดูบ้านมึงซะรอบ...” มีนมันก็ยังทำหน้าทำตากวนตีนพี่เอ๋อยู่ล่ะคับ
สักพักไผ่มันก็เดินขึ้นมาอีกรอบพร้อมโค๊กลิตรกับน้ำแข็งถาดนึง ผมกำลังงงแล้วคับว่าใครคือเจ้าของบ้านกันแน่
“มาแล้วค้าบ...ถือโอกาสหยิบมาเองนะคับ” พี่เอ๋รับถาดที่ไผ่ถือมาวางบนโต๊ะ ส่วนไผ่มันก็ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงนั้นแหละคับ
“แฟนพี่นี่น่ารักจัง” เออ....พี่เอ๋ก็ชมแต่แฟนตัวเองอีกแล้ว
“คับ” ไผ่มันก็ยืนยิ้มอายๆ แบบของมัน แต่จะว่าไปผมก็ยังนั่งอยู่บนตักมันนี่น่า!
“ไอ้มีน กูนอนห้องเล็กนะเว้ย....”
“เออๆ จะนอนห้องไหนก็เรื่องของมึง” พี่เอ๋ก็พาไผ่ไปที่ห้องเพื่อเก็บของให้เรียบร้อย ส่วนผมก็ยังสู้กับสงครามกอดๆหอมๆจูบๆหยิกๆตีๆ กับมันอยู่คับ
“พอแล้ว....เดี๋ยวใครมาเห็น....นี่!” ผมเริ่มรำคาญมันแล้วคับ จะมีอารมณ์ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงรึไง
“เออๆ พอก่อนก็ได้ว่ะ.......” มันพูดเสียงแบบไม่พอใจ แต่กลับทำสายตากรุ่มกริ่ม ไอ้บ้ามีน!
“เก็บของก่อน เราหิวแล้วนะ” ผมบอกมัน แล้วก็ดันๆ มันออก เร่งให้มันเอาของไปเก็บสักที
มันบอกว่าเดี๋ยวบ่ายๆ ป้ามันจะมาทำอาหารให้กินกัน ไม่ต้องออกไปข้างนอก แต่ผมอยากไปทะเล ก็บอกมันว่าผมกับไผ่อยากไป มันก็บอกให้รอป้าก่อนเดี๋ยวพาไป
ผมกับมีนก็เอาของไปเก็บที่ห้อง
พอเข้ามาในห้องยังไม่ทันวางของดี มีนก็ดันผมไปนอนอยู่บนเตียงแล้ว...หง่ะ!
“มีน....อือ....อะ....อืม” มันทันไร มันก็จูบผมแล้ว อา.....เคลิ้มเลยคับ..... >*<
กว่ามันจะถอนริมฝีปากมันออก ผมก็อ่อนไปทั้งตัวแล้ว...แต่พอมันทำท่าจะดึงเสื้อผมขึ้น ผมสะดุ้งดันมันสุดแขน
“ไม่เอานะ....” ผมยื้อมันไว้สุดแขน มันก็เพิ่มแรงจะกดผมอีก ไอ้บ้ามีน มึงหื่นไม่เลือกเวลาเลยนะ
“น่า...นิดหน่อย....” อ่า........ไม่เอานะ.......ถ้ามันทำผม ผมก็ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลนะสิ
ก๊อกๆ..... เสียงสวรรค์อีกแล้ว......... มันทำหน้าแบบเสียดายมากๆ
“เนทๆ” เสียงไผ่เรียกคับ
“อื้อ......” ผมผลักไอ้มีนไปข้างๆ มันก็ทำเป็นนอนคว่ำหน้า ทำเสียงฟืดฟัด เหมือนโดนขัดใจ
“เดี๋ยวไปทะเลกี่โมง”
“เดี๋ยวรอป้าของมีนมาก่อน”
“เหรอ....ไปจริงๆ ใช่ป่ะ.....” ผมก็พยักหน้าให้ไผ่
“งั้นเนทเปลี่ยนเสื้อด้วยนะ พอป้าพี่มีนมาเราจะได้ไปกันเลย” ผมพยักหน้าอีกครั้ง ปิดประตูเดินกลับเข้าห้องมาเห็นมีนมันนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง ช่างมัน!..... ผมก็ทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที เป็นกางเกงสามส่วน เสื้อแขนกุด ผมแต่งได้เต็มที่ก็เท่านี้แหละคับ ลองใส่ขาสั้นสิ มีนต้องไม่ให้ผมออกไปไหนแน่ ><;;;;
“นี่!...หลับแล้วเหรอ....” ผมไปยืนอยู่ข้างๆมัน
“ยัง.....” มันตอบแต่หน้ามันยังมุดอยู่ตรงหมอน
“ลุกขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ”
“ไม่!” ดูมันตอบผม
“ทำไมล่ะ...” อืมมมม....
“งอนแฟนเว้น” ไอ้บ้านี่
“งอนทำไมล่ะ” เล่นกับมันหน่อย
“แฟนไม่สนใจว่ะ” อืมมมมมมม.....
“เหรอ....จะลุกหรือไม่ลุก” เงียบบบบบบบบ
“นี่........ไม่ลุกใช่ไหม” ผมก็หยิกมันสิคับ หยิกตรงเอวมันแรงๆ
“โอ๊ยยยยย…..ลุกแล้ว!” มีนลุกขึ้นมานั่งลูบๆ ตรงที่ผมหยิกมัน
“ไปเปลี่ยนเสื้อ....” มันทำเป็นจะไม่ลุก ผมก็ทำตาดุๆ ใส่มัน แล้วมันก็ลุกขึ้นยืนถอดเสื้อถอดกางเกงออกทันที แม่ง! ไอ้หน้าด้านนี่!
ผมออกมารอมีนอยู่ข้างนอก เพราะถ้าขืนอยู่นานกว่านี้ผมคงโดนมันกดแน่ๆ ไว้ใจไม่ได้
...
พรุ่งนี้ผมไปชลบุรีคับ มาลงให้อ่านหน่อยนึง.....ถ้าว่างจะมาลงเพิ่มนะคับ
เมื่อกี้ไปลงในบอร์ดปาล์มแล้วคับ แต่ลงไม่ได้ติดipอะไรก็ไม่รู้ ทำไม่เป็นคับ
ฝากใครไปลงให้หน่อยได้ไหมคับ:m17:
หัวข้อ: อย่าคิดว่าจะรัก...ได้ง่ายๆ....โดยคุณเนท (อ่าน 343536 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก