/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ตอนที่ 15 (บอย+เอก) ที่เหลือ
ลงมาข้างล่างได้ สายตาก็ควานหาแต่ไปเชน หาเจอไม่ยากหรอก ก็ความที่มันน่าตาดีแบบกวนๆ ขัดกับผิวขาว
ทำให้มันแตดต่างจากชาวบ้านเขา เมื่อเห็นตัวเป้าหมาย ก้อรีบเข้าไปหา
“ไมมาช้าจังว่ะ” นี่คือคำแรกที่มันทักทายเมื่อเจอหน้า
“นี่ก็ รีบมาแล้วนะ ว่าแต่มึงเหอะมาทำไม ดึกดื่นป่านี้” เซงจัง เราต่างหากที่ต้องหงุดหงิดไม่ใช่มัน
“เออ ที่กูไม่มีเรื่องให้มึงช่วย กู ก็ไม่มากวนเมิงหรอก” มันพูดออกมาพร้อมกลิ่นแอลกอลฮอร์อ่อนๆ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดกินเหล้า แล้วมันจะหางานอะไรมาให้เราทำหนิ หรือว่ามันจะจับเราไปทำอย่างว่า ไม่นะ อย่าช้า
“เรื่องอะไร” ถามคนข้างหน้าออกไป แต่สิ่งที่มันตอบกลับมา กลับชี้ไปที่เก้าอี้โซฟา
ทำให้ต้องชะเง้อไปตามมือของมัน แล้วก็อไปพบเข้ากับ
“เอก” คนที่นอนอยู่ที่โซฟา และสิ้งที่ตกใจในตอนนี้ก็คือเอกอยู่ในสภาพที่เมา ปากกับแก้มที่แดงจัด แสดงถึงการดื่มที่หนักมาก
“เออ มันเมามาก แดกหล้าเอาแดกเอา ไม่บันยะบันยัง จนสภาพเป็นแบบเนี๊ย กูขอฝากมันไว้กับมึงทีดิ” ไอเชนมันพูดจุดประสงค์ของมัน
“อ่าว แล้วทำไม ไม่ไปส่งที่ห้อง” นั่นสิ คอนโดเอกก็มีหนิ ทำไมเมิงไม่พาไปว่าไอเชน
“ถ้ากูไปส่งได้ กูไปส่งแล้ว กูหากุญแจห้องแมร้งไม่เจอ” อ่าวแล้วบอยบี่ ผิดหรอ
“แล้วทำไมไม่พาไปบ้างมึงอ่ะ พามาหากูทำไม ” ใช่แล้วล้า ไม่พาไปบ้านแกล่ะ เน้อ
“ไม่เอา เดี๋ยวกูโดนแม่เทศน์ เมิงก้อรู้จักแม่กู กูต้องเอาตัวให้รอดก่อน” โหยโครตรักเพื่อนมึงเลยไอเชน
“แต่” กำลังจะหาเหตุผลมันก้อขัดขึ้นก่อน
“แค่นี้ช่วยเพื่อนไม่ได้หรือไงว่ะ” อย่าอ้างคำนี้ได้ป่ะวะไอเชน กูโต้เมิงไม่ได้เลย สุดท้ายไอเชนกับผม ก้อช่าวกันแบกร่างของเอกขึ้นมาบนห้องผม แล้วไปเชนก้อขอกลับวิมานมันไป อ้างว่าเดี๋ยวโดนแม่ด่า แม่คงไม่ด่ามึงหรอกมั้งนี่มันจะตีหนึ่งแล้วเนี้ย ไอห่าลาก สุดท้ายมันปิดประตูทิ้งเอกไว้อยู่กับผมสองต่อสอง
.....
“อ๊วก กก” ฮือๆ แม่จ๋าช่วยลูกด้วย ผ่านไปไม่น่านคงที่นอนเมาแหง๋แก๋อยู่บนเตียง ก็สร้างปัญหาให้กับผม ด้วยการอาจเจียนอาหารออกมา ถึงเราจะชอบนายก้อเหอะ แต่มันคนละเรื่องกัน
“จับจับ” แหงะ มีการทำปาก จุบจับๆ ด้วย ไม่เอานิ้วโป้งดูดด้วยหละ คงไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลยใช่มั้ยห่ะ ฮึย
หลังจากนั้นผมก็อพุ่งประเดนจัดการกับกอง อ๊วก (แหวะ) จัดกานเช็ดทำความสะอาดซะ คืนนี้ตรูจะได้นอนมั้ยเนี้ย
หลังจากจัดการกับกอง อ๊วก เสร็จ ก้อหาผ้ากำน้ำสะอาด มาเช็ดตัวให้คนที่นอนอยู่บนเตียง
“อือ” ผมจัดการชุบน้ำพอหมาดๆ เช็ดหน้าเช็ดตา ทำให้คนตรงหน้าส่งเสียงเมื่อโดนขัดใจ หลังจากนั้นก้อจัดการปลดกระดุมเสื้อออก ด้วยมือที่สั่น จะสั่นทำไม เผยให้เห็นหุ่นที่แน่นเอามากๆ มีกล้อมซิกแพคหกลูก อย่างคนออกกำลังกายเป็นประจำ ผิวที่ขาวเนียนน่าสำผัส ที่ทำให้คนที่เห็น แทบอดใจไม่ไหว ปมจัดการกลื่นน้ำลายสองเอือกก่อนจะจัดจัดการ เอาผ้าชุบน้ำเช็ดไปตามร่างกายที่แน่น
“หยุบหนอ พองหนอ หยุบหนอ พองหนอ” หลับตาพยายามท่องไว้ในใจ เพื่อระงับจิตใจ และมือก้อเช็นไปตามลำตัว แน่น
ไล่จากคอไปยังซิคแพคหกลูกก่อนจะวนๆ ไปที่สะดือ
“จ๊าก ก” ก้อทำไมละคับก้อไอคนตรงหน้ามันคว้าข้อมือผมไว้เนี้ยสิ ทำให้ตัวผมขึ้นไปค่อมคนตรงหน้า
“อาดิ้นสิครับ หืม” ผมพยายามจะดิ้นให้ออกจากคนตรงหน้า ดิ้นยังไงก้อดิ้นไม่ออกเพราะคนตรงหน้าแรงเยอะมาก
“อ๊ากก ปล่อยสิปล่อย” ผมพยายามดิน แต่ก้อไปไหนไม่ได้ ยิ่งดิ้นยิ่งคนตรงหน้ายิ่งกอดแน่น
“ฟอดดดดดดดดด” อ๊ากก ผมโดนคนตรงหน้าหอมแก้มครับ รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวทันใดครับ ไอบ้าขโมยหอมแก้มเค้า
“อย่าดิ้นสิครับ คนดี” ผมพยายามดิ้นไม่อย่าให้ถลำลึกไปมากกว่านี้ แต่คนที่กอดอยู่เหมือนไม่ได้สติ ไม่รับรู้อะไรเลย
“ปล่อยสิเอก ปล่อย” แรกของเอกมีมาก ผมไม่สามารถต้านได้ ผมพยายามดิ้น แต่ไมสะทกสะท้านคนตรงหน้าเลย
เอกจัดการขึ้นคร่อมบนตัวผม ก่อนจะโน้มหน้าลงมา ก่อนที่ประทับริมฝีปากลงมา แค่สัมผัสแรกก็ทำให้ผมถึงกับ กระตุกร่างสั่นไหว ความรู้สึกที่ไม่เคยรับจากใครทำให้ หัวใจอ่อนละลายไป เอกแทรกลิ้นเข้ามา ทำให้ลิ้นอุ่นร้อนเข้ามาในปาก สัมผัสที่โหยหามานานและได้รับจากคนที่ตนแอบรักใคร่ มันน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก หลังจากนั้นเพลงรักที่เล่าร้อนก็ดำเนินต่อไป
...
..
.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ขอเอาไว้แค่นี้ก่อนนะคับ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปรับผลการเรียน ไม่รู้เป็นไงบ้าง ต้องรีบไปนอนก่อนแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ฝันดีนะคับ
หัวข้อ: เมิงเกลียดกะเทย แล้วมายุ่งกะกูทำไมฟร่ะ I&II (อ่าน 291309 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก