[เรื่องสั้น]กักขังหัวใจ///(UP......17/02/2011)จบแล้วขอรับบบบบบบ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น]กักขังหัวใจ///(UP......17/02/2011)จบแล้วขอรับบบบบบบ  (อ่าน 157812 ครั้ง)

bakanishi1

  • บุคคลทั่วไป
Re: กักขังหัวใจ NC-18
«ตอบ #60 เมื่อ12-07-2010 20:21:00 »

5 5 5 5

อ่านมา 2 ตอนแล้ว

แต่ยังไม่รู้ชื่อตัวละครเลย

55555

butajang

  • บุคคลทั่วไป
Re: กักขังหัวใจ NC-18
«ตอบ #61 เมื่อ12-07-2010 20:56:09 »

ขอบคุณนะคะไรเตอร์ ตอนที่ 2 พิมพ์เพิ่ม + ลดเยอะกว่าตอนเเรกอะ เเล้วก็ ...อาราย ...มันต้องเป็น ..อะไร ..รึเปล่า เเต่ว่านะไม่พูดจาไรเฃลยพระเอกเร็วมากเลยอะ ปล้ำเเล้ว รีดเดอร์ยังไม่ทันลุ้นเลย คิคิคิ เเต่ก็รอตอนต่อไปนะ

ounnajak

  • บุคคลทั่วไป
Re: กักขังหัวใจ NC-18
«ตอบ #62 เมื่อ12-07-2010 23:23:29 »

พระเอกหื่นๆๆ
ยังไม่ทันไร ปล้ำนางเอกซะละ
ไม่รู้จักอดทน ทำความรู้จักกันเลย

ออฟไลน์ murasakikasa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
ตอนที่3


ผมลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแสงแดดที่รอดผ่านผ้าม่านสีขาว ผมหันไปมองข้างๆ แต่ผมก็เจอแต่ความว่างเปล่า ผมพยายามที่จะลุกขึ้นจากเตียง เพื่อใส่เสื้อผ้าและออกไปจากที่นี่ แต่ผมก็ไม่อาจที่จะทำได้เพราะผมปวดสะโพกไปหมด ไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นมานั่ง พรางคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคื่นมันก็ทำให้น้ำตาผมไหลออกมา ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้กับผม ผมไปทำอะไรไม่ดีให้เค้างั้นเหรอ ผมนอนคิดและร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนผมหลับไป เมื่อผมตื่นขึ้นมาเวลาก็ล่วงเลยมาจนเย็นมากแล้ว ผมรู้สึกค่อยยังชั่วแล้ว ผมจึงลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วเดินไปยังประตู ผมพยายามที่จะเปิดมันออกแต่มันก็เปิดออกไม่ได้
ผมรู้ว่าแม้จะพยายามแค่ไหนก็คงจะเปิดมันไม่ได้หรอก เพราะคนๆนั้นคงจะไม่ให้ผมออกไปจากที่นี่ได้ง่ายๆหรอก ผมเดินไปยังครัว แล้วบังเอิญเหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งติดอยู่ตรงหน้าตู้เย็น ----ชั้นซื้ออาหารเอาไว้ในตู้เย็น หิวก็เอาไปเวฟเองแล้วกัน จะกินหรือไม่กินมันก็แล้วแต่นาย และไม่ต้องคิดจะหนีให้เปรืองแรงหรอกน่ะ เพราะนายไม่มีวันทำได้หรอก ชั้นไม่ให้นายออกไปได้ง่ายๆหรอก--------
“เหอะ ยังไงซักวันฉันก็ต้องออกไปจากที่นี่ได้อยู่แล้ว นายคอยดูแล้วกัน” ผมหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผมนอนแช่น้ำอยู่หลายชั่วโมง พลางคิดถึงริว ว่าตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง
ริวต้องเป็นห่วงผมแน่ๆเพราะผมไม่เคยหายไปไหนโดยไม่บอกริวก่อน เอ๊ะ โทรศัพท์ผมล่ะ ผมรีบลุกออกจากอ่าง ค้นดูในกางเกงแต่ไม่มี หรือว่ามันจะตกอยู่ข้างเตียง ผมคว้าเสื้อผ้าชุดเดิมมาใส่แล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำตรงไปยังเตียงผมหาอยู่นานแต่ก็ไม่เจอ
“หายไปไหนน่ะ เมื่อวานก็เอาใส่กระเป๋ามาแล้วนี้ เอ๊ะ ! กระเป๋า ใช่กระเป๋าแล้วตอนนี้อยู่ไหนล่ะ”ผมหาไปเรื่อยๆจนเสียงหนึ่งดังมาจากครัว ผมหันไปมองชายผมสีบลอนที่ยืนพิงขอบประตูครัว เค้ายืนถือแก้วน้ำ มองมาทางผม
“นายหาอะไรอยู่เหรอ” เค้าพูดแล้วยกน้ำขึ้นดื่มอย่างใจเย็นจนหมดแก้ว
“กระเป๋าชั้นหาย นายเห็นรึป่าว” ผมถามด้วยความสงสัย
“อ๋อ กระเป๋าขยะของนายอ่ะเหรอ ชั้นทิ้งไปแล้วล่ะ” เค้าตอบผมด้วยหน้าตาที่เรียบเฉย
“ห่ะ นายเอากระเป๋าชั้นไปทิ้งได้ไง นั้นมันของๆชั้นนายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้น่ะ ถึงนายจะมองว่ามันเป็นขยะ แต่ชั้นก็หามาได้ด้วยตัวเอง ไม่ได้ไปขโมยใครมา ชั้นไม่ได้รวยเหมือนนายนิ อยากได้อะไรก็ได้ คนแบบนายจะไปเข้าใจอะไร” ผมจ้องหน้าเค้าด้วยความโกรธ
“ใช่ ชั้นไม่เข้าใจ ชั้นก็เป็นแบบที่นายพูดนั้นแหละ อยากได้อะไรชั้นก็ต้องได้ ในเมื่อตอนนี้ชั้นอยากได้นาย ชั้นก็ต้องได้เหมือนกัน” เมื่อเค้าพูดจบก็จูบผม ซุกไซร้ไปตามซอกคอ
“ โอ้ย!” ผมร้องออกมาเมื่อเค้ากัดผม น้ำตาผมเริ่มไหลออกมาอีกครั้ง ผมจะไม่ขัดขื่นเค้า ให้เค้าทำกับร่างกายของผมได้ตามใจ เมื่อเค้าได้ในสิ่งที่เค้าต้องการแล้ว เค้าก็คงจะยอมปล่อยผมไป เค้ากระชากเสื้อของผมออกใช้ลิ้นตวัดติ่งเล็กๆที่อยู่บนอกของผม ลงไปเรื่อยๆจนถึงสะดือ ลากวนรอบสะดือของผมไปมา แล้วลากลงมาเรื่อยๆ จนถึงท้องน้อย เค้าเริ่มปลดกระดุมกางเกงของผมออก รูดซิปลงอย่างรวดเร็ว โยนกางเกงของผมลงจากเตียง เค้าใช้มือจับส่วนนั้นของผมรูดขื้นลงแรงมากจนผมรู้สึกเจ็บ ผมกัดริมฝีปากตัวเองไว้ เค้าหยุดรูดแล้วใช้ลิ้นตวัดตรงปลายส่วนนั้นสักพักผมก็ปลดปล่อยออกมา จากนั้นเค้าก็จับขาผมแยกออก ใช้ลิ้นตวัดแทรกเข้าไปในช่องทางนั้นของผม ผมยอมรับน่ะว่าผมก็รู้สึกดีเวลาเค้าทำให้ผม อาจเพราะนี้เป็นครั้งแรกของผม หรืออาจเป็นเพราะผมรู้สึกดีกับเค้า ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเพราะอะไร
“โอ้ย…..เจ็บ”ผมร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อเค้าแทรกกายเข้ามา เค้าขยับตัวช้าๆ แล้วเร่งจังหวะขึ้นทันทีให้เร็วขึ้นๆ เรื่อยๆ น้ำตาของผมเริ่มไหลออกมาอีกแล้ว
“นายไม่ต้องทำมาสำออย ชั้นไม่สงสารนายหรอก หยุดร้องไห้ได้แล้ว เห็นแล้วชั้นรำคาญ”
เค้าพูดจบก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นมากกว่าเดิม เค้าส่งเสียงในลำคออย่างถูกใจ แตกต่างจากผมที่รู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เจ็บจนพูดไม่ออกเลยจริงๆ สักพักเค้าก็ปลดปล่อยเข้ามาในร่างกายของผม
“อ้า~~ของนายนี้ตอดรัดชั้นดีจริง”เค้าพูดพร้อมกับล้มตัวลงนอนข้างผม ผมพยุงตัวเองลุกขึ้นก้มหน้ามองลงไปที่ขา น้ำสีขาวขุ่นปนสีแดงสดของเลือดไหลลงมาตามขาของผม ผมมองไปยังเตียง ที่เมื่อกี้ผมนอนอยู่ เลือดสีแดงเปื่อนอยู่บนผ้าปูที่นอนเป็นรอยใหญ่ ผมหันไปมองเค้า เค้าทำหน้าตกใจเมื่อเห็นก่อนจะกลับมาเป็นสีหน้าปกติ ผมเดินเข้าห้องน้ำไป น้ำจากฝักบัวรดลงมาบนตัวของผม ผมรีบอาบน้ำถูสบู่ ล้างตัวเสร็จหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนล่างและเดินออกมาจากห้องน้ำ หยิบเสื้อผ้าชุดเดิมของผมมาใส่ แล้วเดินไปที่ประตู
“นายจะไปไหน” เสียงของเค้าดังขึ้น ผมหันกลับไปมองหน้าเค้า
“ก็กลับบ้านนะสิ ไปล่ะ”ประตูห้องเปิดออก ผมกำลังจะก้าวออกไป
เค้าวิ่งมากระชากแขนผมเข้าไปข้างในห้องแล้วล็อกประตู
“นายไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ถ้าชั้นไม่อนุญาติ” ผมสะบัดแขนออกจากมือเค้า แต่สะบัดยังไงก็ไม่หลุดสักที
“นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งชั้น อีกอย่างนายก็ได้ในสิ่งที่นายต้องการแล้วนี้”
“นายอยากรู้เหรอว่าชั้นมีสิทธิ์อะไร นี้ไงสิทธิ์ของชั้น นายเป็นของชั้น ชั้นย่อมมีสิทธิ์ในตัวนาย”เค้ากระชากแขนไปยังเตียง ชี้ไปยังรอยเลือดสีแดงสดบนเตียง
“อีกอย่างนายรู้ได้ยังไงว่าชั้นได้สิ่งที่อยากได้มาแล้ว”เค้าถามผมอีกครั้ง
“รู้สิ นายก็แค่อยากลองของแปลกบ้างก็เท่านั้น ไม่ใช่รึไง” ผมจะพูดต่อแต่เสียงของเค้า พูดขึ้นขัดจังหวะผม ด้วยสีหน้าที่โกรธมาก
  “หยุดพูดได้แล้วเรียว ชั้นจะบอกอารายให้นายรู้น่ะ ตราบใดที่นายยังต่อปากต่อคำกับชั้นแบบนี้ นายก็ไม่มีวันได้กลับไปหาน้องนายหรอก ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ หาเองแล้วกันในตู้ชั้นจะใส่ตัวไหนก็หยิบไป เสร็จแล้วมากินข้าว ชั้นไปทำงานข้าวกลางวันก็ยังไม่ได้กิน นี้ก็เย็นแล้วนายยังมาสร้างเรื่องให้ปวดหัวอีก เร็วๆชั้นหิว” เค้าพูดเสร็จก็เดินหายเข้าไปในครัว ผมเองก็หิวแล้วเหมือนกันเมื่อวานก็ยังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลย แล้ววันนี้ก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลย เอาว่ะ กินก่อนอย่างอื่นค่อยคิดแล้วกัน แต่จะว่าไปมันใครกันแน่ที่เป็นต้นเหตุให้ไม่ได้กิน นายเองไม่ใช่รึไง  ผมเดินไปยังตู้เสื้อผ้า หาชุดที่จะใส่นานพอสมควร เพราะเค้าไม่มีเสื้อตัวเล็กเลย ไอ้ผมมันก็เกิดมาตัวเล็กด้วยซิ -0- ตัวนี้แหละ ได้ซะที ผมหยิบเสื้อยืดสีขาวตัวหนึ่งออกมา กางเกงขายาวที่มีเชือกผูกเอวอีกตัวหนึ่งมาใส่ เอาชุดเดิมของผมไปวางไว้ในตะกล้าผ้า แล้วเดิมไปยังครัว เมื่อมาถึงผมเห็นเค้ากินก่อนแล้ว ผมนั่งลงมองอาหารของผม มันคืออาหารสำเร็จรูป ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบเอามากๆไม่อร่อยแถมสารอาหารยังไม่ครบถ้วนกับที่ร่างกายต้องการอีก แต่ตอนนี้หิวมาก ผมเลยต้องกินไว้ก่อน (555+ก็นึกว่าจะไม่กิน/murasakikasa)
“นายกินแบบนี้ทุกวันเลยเหรอ ไม่เห็นมีประโยชน์เลย” ผมตักอาหารเข้าปาก แล้วถามเค้า
“นายอย่าพูดมากได้ไหม กินไปเถอะน่า”เค้าตอบผมแล้วก้มหน้ากินต่อ ผมกินไปได้สักพัก คิดอะไรบางอย่างออก ผมเลยถามเค้า
“นายชื่ออะไรเหรอ แล้วรู้จักชื่อชั้นได้ไง”
“ชิน รู้ก็แล้วกัน ไม่ต้องถาม”พูดเสร็จเค้าก็เดินออกไปจากครัว ทิ้งให้ผมนั่งกินแบบงงๆอยู่อย่างนั้น ไม่ถามก็ได้ว่ะ

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
  :z13:
อ่านมาถึงตอนนี้แล้วยังรู้สึกงงๆอยู่เลย
แต่จะติดตามตอนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ อนันตกาล

  • กาลเวลา ไม่อาจทำให้คนเปลี่ยน แต่ทำให้ความคิดเปลี่ยน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +931/-14
แวปมาอ่าน ลองจัดหน้ากระดาษให้สบายตากว่านี้นิด แบบว่าแอบตาลายหรือว่ากาล
ง่วงกันหว่า  ล้อเล่นจ้า มันเป็นพรืดค่ะ ลองจัดหน้าดุกับเนื้อเรื่องดำเนินไวไปหน่อยทำให้งงๆ

ออฟไลน์ Red_sister

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2
ทำไมยอมง่ายจังนายเรียว

อยากได้หัวใจของเรียวอ่ะดิ

ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
555 เรียวเป็นคนคิดบวกมาก ^^

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
เอ่อ  หรือว่าชินเข้าใจผิดคิดว่าเรียวเป็นเด็กขายบริการ
ถ้าเรียวจะเข้าใจว่าชินต้องการแค่ร่างกายก็ไม่ผิดหรอก
เพราะเราเองก็เข้าใจแบบนั้นเหมือนกัน
คือ  ไม่รู้ว่าชินเป็นใคร  ทำไมทำแบบนั้น

ออฟไลน์ murasakikasa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
เห้อ :เฮ้อ:   เป็นวันที่ทรมานจริง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: กักขังหัวใจ NC-18 ///ตอนที่ 3 (UP......13/07/2553)
« ตอบ #69 เมื่อ: 13-07-2010 10:43:23 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






butajang

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณนะคะไรเตอร์ ยังมี ..อาราย ..หลงมาอะ ไม่ใช้.... อะไร..เเทนเหรอ  เเล้ว เอ็นซีมันเร็วไปไม๊อะ ไม่บรรยายหน่อยเหรอ มาถึงตอนนี้เเล้วเรื่องยังไม่กระจ่างเลยอะ รอตอนต่อไปนะไรเตอร์ สู้ๆๆๆ

ออฟไลน์ august_may

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
ชินทำไมทำงี้ ท่าทางปมยังไม่คลายเท่าไหร่เดี๋ยวจะติดตามต่อคะ ว่าสุดท้ายแล้วเรียวจะเป็นยังไง

ติดนิยายรัก

  • บุคคลทั่วไป
ยังคงงงๆ ต่อไปค่ะ
อยู่ๆ ทำไมเชนถึงอุกอาจมาทำอย่างนี้กะเรียว
รอติดตามจ้า

MaeMoo

  • บุคคลทั่วไป
หวัดดีจ๊ะไรเตอร์

มาให้กำลังใจนะคะ

และคาดว่าต้องมีเหตุผลอะไรอีกหลายอย่าง ที่ทำให้เรียวเป็นแบบนี้


ออฟไลน์ Zurruz

  • สาววายพันธุ์ยัน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 754
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
อ่า เรื่องใหม่ จิ้นไม่ค่อยออกตอน NC เพราะภาษาสมัยใหม่(หมายถึง ตัวผิดน่ะ)

ก็ --> ก้อ

เป็นต้น เเต่ก็หนุกดีออก

เเต่ไม่ต่อสู้กันหน่อยเรอะ ง่ายเว่อร์ๆ

ออฟไลน์ Shock_n2n

  • Deep cute...
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
หุหุหุหุ
แอบรุนแรงนะ
เหมือน เรียว ไม่ค่อยโกรธเลยอ่ะ
หุหุหุ หนุกๆๆๆ
 :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ Red_sister

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2
 ไรเดอร์เป็นไรอ่ะ

ยังไงก็สู้ๆ

ออฟไลน์ fannan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-6
เง้อบังคับจังอ่ะ


แหมจะทำอาหารให้กินแทนอาหารสำเร็จรูปใช่ไหม



ชินโหดจังอ่ะ

ออฟไลน์ zombi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-5
ยังงงๆกับตัวละคร

yunjaejoong

  • บุคคลทั่วไป
แล้วนายชินนี้เป็นใครกันล่ะเนี้ย.....

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: กักขังหัวใจ NC-18 ///ตอนที่ 3 (UP......13/07/2553)
« ตอบ #79 เมื่อ: 13-07-2010 19:48:12 »





ออฟไลน์ Glico519

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ต้องรู้จักกันมาก่อนแน่ๆเลยใช่ไหม :call: :call: :call:

ออฟไลน์ นัตสึกิ

  • เป็ดตัวกระเปี๊ยก
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 641
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-4
เอ่อ....อ่านมาสามตอนก็ยังม่ายเข้าใจ

รึว่าโฮะจะม่ายเข้าจายอยู่คนเดียว

ฉานม่ายข้าวจาย ว่าทามาย ทามอารายไม่มีเหตุผลแบบนี้
อ่านแล้วงง

แต่รวมๆก็สนุกดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปค่ะ

kittyfun

  • บุคคลทั่วไป
ตามมาจิ้มบวกให้กำลังใจคนเขียนค่ะ

เพิ่งตามมาอ่านเรื่องนี้

สงสารนายเอกของเราเหลือเกิน

ชินใจดีกับเรียวหน่อยนะ

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
ชินรู้จักเรียวได้ยังไงนะ

wisa

  • บุคคลทั่วไป
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Glico519

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ไรเตอร์อยู่ไหนมาอัพได้แล้วค่ะ

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
^^

ออฟไลน์ ณ ที่เดิม™

  • มากกว่าชีวิต...
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1699
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-0
รอตอนต่อไปขอรับ :L2:

bakanishi1

  • บุคคลทั่วไป
ก๊ากกคนแต่งอยู่ไหนนนน

คนอ่านคิดถึงแล้ว

ออฟไลน์ doudoh

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 53
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
มาขอเจิมด้วยคนะค๊าบบบบ

พี่นักเขียน

แต่งเก่งจังเลยยย


มาเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคับ อิอิ

ขอบคุนนะคับที่ทำให้ผมได้อ่านเรื่องไหม่ ๆ ๆ อิ

ชอบแนวนี้อิอิ(หื่น สุดค๊าบบ 555++)

อย่ามัวแต่แต่งนะค๊าบบบ  ดุแลสุขภาพด้วยนะคับพี่นักเขียน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด