เฮ้ัย เลวอ่ะ:laugh: :m20:
เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุรา จนสาแก่ใจใช่ๆ
ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้ ร่ำไร
เพราะฉันมิใช่ชายเจ้าน้ำตา
กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัว
อย่าขังหัวใจดีกว่า
อย่าขังหัวใจให้ทรมาน
ให้ฉันเศร้าโศกา
เหมือนว่าฉันเป็น เช่นดังจำเลย.........
:กอด1:
แงอย่าเป็นอะไรนะเรียว
แกอินังชิน ถ้าเรียวของฉันเป็นอะไรนะ
ฉันจะไปทำร้ายร่างกายคนเขียน ไม่ใช่ล่ะ
จะให้แกเสียใจไปจนตาย
โห ไรเตอร์แอบโหด แถมยังทำให้ค้างอีก โหด 2 เด้ง
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก...ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง >[]<
ไรท์เตอร์ตัดจบแบบนี้ได้ยังไงอ่ะ...ค้างมากถึงมากที่สุด
อ่านแล้วบีบหัวใจสิ้นดี...น้องเรียวจะเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย
ใจนึงก็อยากให้น้องเรียวหลุดพ้นไปซะ...ทรมานกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการตายทั้งเป็น
แต่ถ้าน้องเรียวตายไปตอนนี้ ไอ่นายชินมันก็ไม่มีทางได้รู้ความจริง(?)หน่ะสิ
ง้านน้องเรียวอย่าเพิ่งตาย...อยู่ทรมานให้ไอ่นายชินมันดิ้นพราด ๆ ก่อน...ไม่ง้านไม่สะใจคนอ่าน...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(แลดูตูจะซาดิสต์ขึ้นทุกวันนะเนี่ย -*-)
ไรท์เตอร์ฮะ...กลับมาเคลียร์ให้หายค้างก่อนสิ...ทำแบบนี้มันทรมานคนอ่านชัด ๆ
สงสัยไรท์เตอร์จะซาดิสต์นะเนี่ย...ชอบเห็นคนอ่านทรมาน - -"
ค้างได้ คงเส้นคงวามากค่ะ :serius2:
คุณพี่ทำลายคนอ่านได้อย่างโหดร้ายมาก
ค้างงงงงงง
เราว่าไอ่นายชินร้ายแล้วนะ...แต่ไรท์เตอร์เนี่ยร้ายกว่าอีกนะ...ชอบทำคนอ่านค้างอ่ะ
อ๊ากกกกกกกกกกก...ตอนนี้ความรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่บนปลายยอดมะพร้าว ค้างเติ่งอยู่บนนั้น แล้วลงไม่ได้ยังไงก็ไม่รู้ - -"
เราว่าไอ่นายชินร้ายแล้วนะ...แต่ไรท์เตอร์เนี่ยร้ายกว่าอีกนะ...ชอบทำคนอ่านค้างอ่ะ
อ๊ากกกกกกกกกกก...ตอนนี้ความรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่บนปลายยอดมะพร้าว ค้างเติ่งอยู่บนนั้น แล้วลงไม่ได้ยังไงก็ไม่รู้ - -"
:a5: :a5: ง่ะ ไหงเป็นงั้นอ่ะ เค้าไม่ได้ร้ายน่ะ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
:m16: :m16: :m16:
อืม...สนุกดีจ้า
ยังไงดีล่ะ เอางี้ ถ้าอยากพัฒนาฝีมือและสามารถรับคอมเม้นได้ก็ค่อยอ่านข้างล่างนะ
ดำเนินเรื่องเร็วไปนี๊ดนึง การกระทำของตัวละครไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไหร่อ่ะ อย่างเช่นนึกจะข่มขืน...ก็ทำ นึกจะกรีดแขน...ก็ทำซะงั้น อ่านแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย ชีวิตนี้คิดง่ายไปไหมอ่ะคุณ...ทั้งคู่เลย ทั้งที่ถ้าเพื่อนตายเพราะคนๆนึง อย่างแรกถ้าจะทำอาจทำร้ายร่างกาย หรือทำให้ชีวิตเขาแย่ลง ผู้ชายไปข่มขืนผู้ชายเพราะเพื่อนตาย...อืม หรือพระเอกเราจะเป็นเกย์แต่แรกหว่า555
แต่เอาเถอ ถือซะว่ายังเป็นวัยรุ่นอยู่นี่นะ คิดไรก็ทำตามใจตัวเองอย่างนี้ พอเข้าใจ(ก็เคยผ่านมาบ้าง ไรบ้าง)
แต่ไอ้ที่ติดใจคืออะไรๆมันเร็วไปนิด เช่นความรัก(ไม่รู้จะเรียกว่ารักได้หรือเปล่า) แบบว่า ไม่น่าเชื่อ(อย่างแรงงงง)ว่านายเอกจะรักพระเอกง่ะ โอเคแรกพบอาจติดใจหน้าตานิดๆ แต่คนที่โดนข่มขืน ไม่น่าจะรักคนที่ข่มขืนได้นะ คนปกติ(จากที่เคยคุยกับคนเหล่านี้และอ่านหลายๆหนังสือน่ะนะ)ส่วนมากถ้าโดนข่มขืน ต้องเกลียดคนที่กระทำเรื่องนี้กับตัวเองมากๆ พอเกลียดก็จะเริ่มเข้ากระบวนการเกลียดตัวเองที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้โดนข่มขืน หลังจากนั้นค่อยฆ่าตัวตาย
พอเห็นฟีลไหมเอ่ย...เพราะงั้นพออ่านๆไปมันเลยขัดๆนิดหน่อย แบบว่าโดนข่มขืน หลังจากนั้นก็ไปรักคนข่มขืนตัวเองซะงั้น...มันดูเรื่องเบาๆไปนิดส์
ส่วนตัวคาแรกเตอร์ก็อืม...เหมือนเรื่องอื่นๆน่ะนะ พระเอกโหด นายเอกให้อภัยง่ายๆ...เอาเป็นว่าเราไม่ค่อยเห็นคาแรกตอร์และความคิดของทั้งคู่เท่าไหร่เลยแฮะ ส่วนมากเห็นเป้นตัวการกระทำมากกว่า
ยังไงก็ตาม ไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องแรกรึเปล่า แต่พอดีอ่านแล้วอดไม่ได้ ถ้าแบบว่าไม่ชอบเม้นนี้ก็ขอโทษละกันเด้อ คิดซะว่าติเพื่อก่อละกันนะ อยากให้คนแต่งได้พัฒนาฝีมืออ่ะ^^
ขอบพระคุณยิ่ง แต่งมาให้อ่านอีกน๊า หรือถ้าอยากให้เม้นท์หรือไม่ต้องเข้ามาเม้นอีกก็บอกได้
อืม...สนุกดีจ้า
ยังไงดีล่ะ เอางี้ ถ้าอยากพัฒนาฝีมือและสามารถรับคอมเม้นได้ก็ค่อยอ่านข้างล่างนะ
ดำเนินเรื่องเร็วไปนี๊ดนึง การกระทำของตัวละครไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไหร่อ่ะ อย่างเช่นนึกจะข่มขืน...ก็ทำ นึกจะกรีดแขน...ก็ทำซะงั้น อ่านแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย ชีวิตนี้คิดง่ายไปไหมอ่ะคุณ...ทั้งคู่เลย ทั้งที่ถ้าเพื่อนตายเพราะคนๆนึง อย่างแรกถ้าจะทำอาจทำร้ายร่างกาย หรือทำให้ชีวิตเขาแย่ลง ผู้ชายไปข่มขืนผู้ชายเพราะเพื่อนตาย...อืม หรือพระเอกเราจะเป็นเกย์แต่แรกหว่า555
แต่เอาเถอ ถือซะว่ายังเป็นวัยรุ่นอยู่นี่นะ คิดไรก็ทำตามใจตัวเองอย่างนี้ พอเข้าใจ(ก็เคยผ่านมาบ้าง ไรบ้าง)
แต่ไอ้ที่ติดใจคืออะไรๆมันเร็วไปนิด เช่นความรัก(ไม่รู้จะเรียกว่ารักได้หรือเปล่า) แบบว่า ไม่น่าเชื่อ(อย่างแรงงงง)ว่านายเอกจะรักพระเอกง่ะ โอเคแรกพบอาจติดใจหน้าตานิดๆ แต่คนที่โดนข่มขืน ไม่น่าจะรักคนที่ข่มขืนได้นะ คนปกติ(จากที่เคยคุยกับคนเหล่านี้และอ่านหลายๆหนังสือน่ะนะ)ส่วนมากถ้าโดนข่มขืน ต้องเกลียดคนที่กระทำเรื่องนี้กับตัวเองมากๆ พอเกลียดก็จะเริ่มเข้ากระบวนการเกลียดตัวเองที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้โดนข่มขืน หลังจากนั้นค่อยฆ่าตัวตาย
พอเห็นฟีลไหมเอ่ย...เพราะงั้นพออ่านๆไปมันเลยขัดๆนิดหน่อย แบบว่าโดนข่มขืน หลังจากนั้นก็ไปรักคนข่มขืนตัวเองซะงั้น...มันดูเรื่องเบาๆไปนิดส์
ส่วนตัวคาแรกเตอร์ก็อืม...เหมือนเรื่องอื่นๆน่ะนะ พระเอกโหด นายเอกให้อภัยง่ายๆ...เอาเป็นว่าเราไม่ค่อยเห็นคาแรกตอร์และความคิดของทั้งคู่เท่าไหร่เลยแฮะ ส่วนมากเห็นเป้นตัวการกระทำมากกว่า
ยังไงก็ตาม ไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องแรกรึเปล่า แต่พอดีอ่านแล้วอดไม่ได้ ถ้าแบบว่าไม่ชอบเม้นนี้ก็ขอโทษละกันเด้อ คิดซะว่าติเพื่อก่อละกันนะ อยากให้คนแต่งได้พัฒนาฝีมืออ่ะ^^
ขอบพระคุณยิ่ง แต่งมาให้อ่านอีกน๊า หรือถ้าอยากให้เม้นท์หรือไม่ต้องเข้ามาเม้นอีกก็บอกได้
อืม...สนุกดีจ้า
ยังไงดีล่ะ เอางี้ ถ้าอยากพัฒนาฝีมือและสามารถรับคอมเม้นได้ก็ค่อยอ่านข้างล่างนะ
ดำเนินเรื่องเร็วไปนี๊ดนึง การกระทำของตัวละครไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไหร่อ่ะ อย่างเช่นนึกจะข่มขืน...ก็ทำ นึกจะกรีดแขน...ก็ทำซะงั้น อ่านแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย ชีวิตนี้คิดง่ายไปไหมอ่ะคุณ...ทั้งคู่เลย ทั้งที่ถ้าเพื่อนตายเพราะคนๆนึง อย่างแรกถ้าจะทำอาจทำร้ายร่างกาย หรือทำให้ชีวิตเขาแย่ลง ผู้ชายไปข่มขืนผู้ชายเพราะเพื่อนตาย...อืม หรือพระเอกเราจะเป็นเกย์แต่แรกหว่า555
แต่เอาเถอ ถือซะว่ายังเป็นวัยรุ่นอยู่นี่นะ คิดไรก็ทำตามใจตัวเองอย่างนี้ พอเข้าใจ(ก็เคยผ่านมาบ้าง ไรบ้าง)
แต่ไอ้ที่ติดใจคืออะไรๆมันเร็วไปนิด เช่นความรัก(ไม่รู้จะเรียกว่ารักได้หรือเปล่า) แบบว่า ไม่น่าเชื่อ(อย่างแรงงงง)ว่านายเอกจะรักพระเอกง่ะ โอเคแรกพบอาจติดใจหน้าตานิดๆ แต่คนที่โดนข่มขืน ไม่น่าจะรักคนที่ข่มขืนได้นะ คนปกติ(จากที่เคยคุยกับคนเหล่านี้และอ่านหลายๆหนังสือน่ะนะ)ส่วนมากถ้าโดนข่มขืน ต้องเกลียดคนที่กระทำเรื่องนี้กับตัวเองมากๆ พอเกลียดก็จะเริ่มเข้ากระบวนการเกลียดตัวเองที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้โดนข่มขืน หลังจากนั้นค่อยฆ่าตัวตาย
พอเห็นฟีลไหมเอ่ย...เพราะงั้นพออ่านๆไปมันเลยขัดๆนิดหน่อย แบบว่าโดนข่มขืน หลังจากนั้นก็ไปรักคนข่มขืนตัวเองซะงั้น...มันดูเรื่องเบาๆไปนิดส์
ส่วนตัวคาแรกเตอร์ก็อืม...เหมือนเรื่องอื่นๆน่ะนะ พระเอกโหด นายเอกให้อภัยง่ายๆ...เอาเป็นว่าเราไม่ค่อยเห็นคาแรกตอร์และความคิดของทั้งคู่เท่าไหร่เลยแฮะ ส่วนมากเห็นเป้นตัวการกระทำมากกว่า
ยังไงก็ตาม ไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องแรกรึเปล่า แต่พอดีอ่านแล้วอดไม่ได้ ถ้าแบบว่าไม่ชอบเม้นนี้ก็ขอโทษละกันเด้อ คิดซะว่าติเพื่อก่อละกันนะ อยากให้คนแต่งได้พัฒนาฝีมืออ่ะ^^
ขอบพระคุณยิ่ง แต่งมาให้อ่านอีกน๊า หรือถ้าอยากให้เม้นท์หรือไม่ต้องเข้ามาเม้นอีกก็บอกได้
เห็นด้วยกับคอมเมนท์นี้ค่ะ.. ถ้ายังไงขอบังอาจให้คำแนะนำเพิ่มเติมสักนิดนะคะ คือทุกอย่างเร็วไปนิดนึง ความคิดของตัวละครไม่ค่อยลึกซึ้ง แต่อ่านแก้เครียดได้ดีนะคะ แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก พลอตเรื่องก็โอเคค่ะ แต่ขอแนะนำให้เขียนเพิ่มเติมสักเล็กน้อยในส่วนความรู้สึกของตัวละครนะคะ เดินเรื่องให้ช้าลงอีกนิ๊ดดด..
อีกเรื่องคือเรื่องเพื่อนที่ชื่อโป้น่ะค่ะ ดูแล้วไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่นะคะ แบบว่าแกล้งตายเล่นๆ.. มันฟังดูทะแม่งๆ ยังไงไม่รู้ แต่ก็เข้าใจผู้แต่งนะคะ ว่าต้องการให้ออกมาแฮปปี้ ไม่มีใครเป็นอะไร แต่ยังไงก็ต้องบอกว่า "ไอ้โป้.. เล่นแบบนี้เอ็งสมควรตายไปจริงๆ มาก!!" 5555
แค่แนะนำเพิ่มเติมนิดหน่อย หวังว่าคงไม่ถือนะคะ ยังไงก็ +1 ให้เป็นกำลังใจกับคนแต่ง ขอให้สร้างสรรค์ผลงานดีๆ เรื่องต่อๆ ไปมาให้นักอ่านติดตามอีกนะคะ ^___^
อ่านรวดเดียวจบ.....
โดยส่วนตัวแล้วลักษณะโครงเรื่องอยู่เกณฑ์น่าสนใจนะคะแต่ว่าการบรรยายและการใช้คำพูดทำให้เรื่องดูรวบรัดเกินไปอ่านแล้วมันปะติดปะต่อก็จริงแต่ขาดรายละเอียดเล็กๆน้อยที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้นๆหรือจุดเชื่อมต่อค่อนข้างมากทำให้เรื่องนี้ความสนุกลดลง
อีกเรื่องคือการใช้ภาษาตรงจุดนี้ขอติงนิดนึงแล้วกันนะคะว่าเราเป็นไรท์เตอร์อย่างน้อยๆเรื่องการใช้ภาษาให้ถูกต้องเพื่ออรรถรสในการอ่านถือว่าสำคัญ เพราะคนอ่านคงไม่อยากอ่านไปแล้วแปลไปหรอกว่าคนเขียนๆว่าอะไร
อันนี้ก็ขอวิจารณ์ซักนิดแล้วกันนะคะในฐานะนักเขียนแล้วก็คนอ่าน แต่ถ้าทำให้ไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ :call:
:mc4: :mc4:
ต้อนรับเรื่องใหม่
ภาษาที่ใช้ไหลลื่นดี ไม่ติดขัด น่าติดตามมาก
แต่...
น่าจะใช้ภาษาเขียนให้ดีกว่านี้นิดนึงนะ
ตรงคำว่า คับ น่าจะใช้เป็น ครับ
แล้วอารายเนี่ย ใช้เป็นอะไรน่าจะดีกว่านะ
มันจะได้ไม่ติดขัดอะไรกับคนอ่าน
อิอิ
แต่ยังไงก็รอติดตามตอนต่อไปครับผม