หัวข้อ: นายตัวโต กับ ไอ้นาว...

[THIP]

แวะมาดันกระทู้ให้น้องมะนาว ก่อนไปดูละคร 
เมื่อวานได้ข่าวว่า พายุจะเข้าจันทบุรี กับ ตราด น้องมะนาวดูแลสุขภาพด้วยนะ เป็นห่วงจ้า   

[มะนาว]

หวัดดีคร้าบ........กลับมาแย๊วคร้าบบบ  คิดถึงมะนาวหรือป่าวคร้าบ.....มะนาวคิดว่าทุกคนคงคิดถึงมะนาวน้า
โมเมเอาเองเลยอ่ะ  อิอิ....แต่สำหรับมะนาว ขอบอกว่าคิดถึงทุกคนมากมายคร้าบ.....

ขอเล่านอกเรื่องนิดนึง  ก็วันนี้ที่งานของยายอ่ะคับ  คืองานของยายผ่านไปเรียบร้อยแล้ว  เหนื่อยเหมือนกัน
โดยเฉพาะวันนี้ ที่ต้องถือพวงหรีด เดินเป็นแถวจากวัดไปจนถึงป่าช้า  เอ่อ...ลืมบอกว่าเป็นคนศาสนาคริสต์
นะครับ   เลยต้องเอายายไปฝังที่ป่าช้า  แต่ที่นั่นไม่น่ากลัวน้า  สะอาด โล่ง เป็นระเบียบ ดูสบายตา  แฮะแฮะ..

แล้วตอนที่ถือพวงหรีดอ่ะคับ  อากาศก็ร้อนมาก  เดินไปเหงื่อก็ออกไป  หนักก็หนัก แล้วระยะทางที่เดินก็
ไกลเกือบ 2 กิโล  ปวดมือไปหมดเลยอ่ะ  พี่เจสก็คอยเดินเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ  พี่เค้าก็คอยถามผมไปตลอดทาง
แหละครับ ว่าเดินไหวไหม  ถือไหวมั้ย  มะนาวก็บอกว่าไหว ไม่เป็นไร  แต่จริงๆก็เหนื่อย แล้วก็เมื่อยมาก พอ
ไปถึง  พ่อ ( บาดหลวง ) ก็ทำพิธี  อะไรต่างๆหลายอย่าง ก็ต้องยืนรอต่ออีก  กว่าจะเสร็จพิธี  มะนาวก็แทบเข่า
อ่อนอ่ะคับ  ขากลับ ก็ต้องเดินกลับอีก เบ็ดเสร็จไป- กลับ ก็เกือบ 4 กิโล 

พอเดินไปถึงวัดที่จอดรถ  พี่เจสก็รีบพามะนาวกลับบ้าน  แล้วเอายามาให้ทาน  พี่เค้าบอกว่าหน้ามะนาวอ่ะ
แดงมาก  ถ้าไม่ทานยากันไว้ต้องป่วยแน่ๆเลยอ่ะ  แต่ถึงจะให้ทานยากันไว้  ก็ไม่แน่ใจว่าจะไม่ป่วย  พอทาน
ยาแล้ว  ก็สั่งให้มะนาวนอนหลับ  ห้ามมาเล่นคอม  ห้ามทำอะไรเลย  มะนาวก็หลับไปนะไม่ดื้อกับพี่เค้าหรอก
เพราะรู้ตัวว่าเริ่มมึนๆหัวแล้วด้วย 

หลับไปได้ 3 ชั่วโมง  ตื่นมาก็รู้สึกดีขึ้น เห็นพี่เจสนั่งเอาคอมออกมาทำงานอยู่ข้างๆ  พอพี่เจสเห็นมะนาวตื่น
ก็รีบไปเอาข้าวต้มมาให้ทานซึ่งพี่เจสเป็นคนทำให้มะนาวทานเองด้วยน้า แล้วพี่เค้าก็บอกว่ามะนาวมีไข้ ต้อง
คอยเช็ดตัวให้ตลอด ไม่ได้ออกไปห่างมะนาวเลย  พอมะนาวทานข้าวต้มหมดแล้ว  พี่เจสก็เอายามาให้มะนาว
ทานอีก  มะนาวก็หลับไปอีกครั้ง  พอรู้สึกตัวตื่นมาก็เริ่มจะมืดแล้ว  แต่ก็รู้สึกดีขึ้นมากกว่าเดิม  ก็เลยขอพี่เค้า
มาพิมพ์เรื่องให้ทุกคนได้อ่านอ่ะคับ....

ที่มะนาวเขียนขึ้นมาก็เพราะว่า รู้สึกดีกับที่พี่เค้าคอยเป็นห่วง  ดูแลมะนาวตลอดเวลา  กระทั่งเรื่องงานพี่เค้า
ก็ยังไม่ยอมกลับไปทำเลย  มะนาวก็บอกให้พี่เค้ากลับไปทำงานก่อนก็ได้  มะนาวอยู่ได้  แต่พี่เจสก็ไม่ยอม  พี่
เค้าบอกว่าไม่อยากห่างจากมะนาวอ่ะคับ   

มะนาวอยากบอกว่ารักพี่เจสมากนะครับ.....รักจริงๆน้า......ดีใจที่ได้อยู่กับพี่เค้าอ่ะคับ......

**********************************************************************************

ขอบคุณทุกคนมากมายนะคร้าบ ที่เข้ามารีพลายให้กำลังใจมะนาวอ่ะคับ   รักทุกคนน้า......

FOAM..45.........>>>MiLCH......08.......>>>^Embassy^.......19.......>>>? MaYa~Boy ?......46..

THIP....04........>>>sun....01.......>>>ken_krub.....20........>>>takuya.....47...>>>RN......28.....

Poes..10......>>>สาวตัวกลม.....33.....>>>b|ueBoYhUb....26.....>>>Raya....15...>>>krappom...06....

และก็พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ  ทุกๆคนด้วยน้าที่เข้ามาอ่านอ่ะคับ.........ขอบคุณคร้าบ.........จุ๊บบบบๆๆๆๆๆ.........

******************************************************************************

ปอลอ.......อีกแป๊บจามาลงเรื่องให้น้าคร้าบบบ........จุ๊บบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ.......................

[Poes]

ดีใจกะน้องมะนาวด้วยนะที่เจอคู่ชีวิตที่ดีอย่างพี่เจส 

รักน้องเช่นกันจ้า 

[FOAM]

ครับ รอนาวเสมอครับ


 

[krappom]

คิดถึงมะนาวนะจ๊ะ

ยังไงก็พักผ่อนมากๆ อย่างที่พี่เจสบอกแหละดีแล้ว
จะได้ไม่ป่วยอีก

[มะนาว]

ตอนที่ 43

                   " หวัดดีคร้าบ....ผม มะนาวครับ  "   ผมกล่าวคำทักทายกับผู้หญิงตรงหน้าของผม
               
                   " ค่ะ......"  ผู้หญิงคนนั้นกล่าวตอบผมสั้นๆ ห้วนๆ แค่นั้นอ่ะคับ  ไม่มีแม้กระทั่งบอกชื่อให้ผมรู้

                   ผมได้ยินแค่นั้น  จากที่ผมตั้งคะแนนโดยรวมก่อนเจอตัวผู้หญิงคนนี้ เอาไว้ 100 คะแนน  แต่
ตอนนี้มันถูกหักออกไปแล้วไม่เต็ม 100 เช่นตอนก่อนเจอตัว  ผมจะลองดูซิว่าสุดท้ายผู้หญิงคนนี้จะเหลือ
กี่คะแนน

                   พี่แป้งไปรับผมที่บริษัท  แล้วพาผมมาที่นี่  ผมก็ถามนะว่าผู้หญิงคนนั้นไปไหน  พี่แป้งบอกว่า
เค้าไปรอที่ร้านแล้ว  พี่บอกต่ออีกว่าที่ทำงานของผู้หญิงคนนี้อยู่ใกล้ร้านนี้อ่ะคับ

                   " ขอโทษนะครับ  ที่มาช้าไปหน่อยน่ะครับ   "  ผมพูด แล้วก้มหัวให้นิดนึง แถมยังยิ้มให้ด้วยอ่ะ
คับ

                   " ค่ะ....เอ่อ  พี่แป้งคะมาช้าจังเลย  น้องดารอนานจนหิวแล้วค่ะ  "  ผู้หญิงคนนั้นพูดตอบผมสั้นๆ 
แล้วหันไปพูดเสียงอ้อนกับพี่แป้งแทนผมมองแล้วรู้สึกหมั่นไส้มากอ่ะคับ  ได้แต่มองดูเฉยๆ

                   " แล้วทำไมน้องไม่สั่งอะไรมาทานก่อนล่ะครับ....อ่ะนาวมานั่งตรงนี้กับพี่ดีกว่า  "  พี่แป้งพูดกับ
ยายน้องดาของพี่เค้าอ่ะคับ  ก่อนที่จะดึงมือผมให้มานั่งโต๊ะตัวนึง  ซึ่งอยู่ติดกับผู้หญิงคนนั้น  พอผมนั่งลง
ไปแล้ว พี่แป้งก็จะนั่งตรงข้ามกับผม  ซึ่งมีเก้าอี้ว่างตั้งอยู่ แต่พอยายน้องดาเห็นกลับลุกขึ้นแล้วย้ายตัวเอง
มานั่งข้างๆพี่แป้งแทน

                    " ก็น้องดามีมารยาทพอนี่คะ  จึงรู้ว่าสมควร...รอ...ให้แขกมาถึงก่อน"  หญิงคนนั้นพูดกับพี่แป้ง
แต่ผมเห็นว่าตาของเธอ เหลือบมามองผมแว่บนึง   แล้วคำพูดของเธอที่พูดออกมา ผมว่าเป็นคำเหมือนหลอก
ว่าผมเลยอ่ะ....นี่ผมยังไม่ได้ทันทำอะไรเธอก่อนเลยนะ  พี่แป้งก็คงรู้สึกด้วยจึงพูดเปลี่ยนเรื่อง

                    " ไม่เป็นไรหรอกครับ  คนกันเองทั้งนั้น   "  พี่แป้งพูดก็ฟังดูดีนะ  แต่สำหรับผม มันรู้สึกขัดกับ
อารมณ์ของผม  ก็เรื่องอะไรเอาผมไปเป็นคนกันเองกับเธอคนนั้นด้วย  ซึ่งผมเริ่มไม่ชอบเธออย่างมาก

                    " ................... "  ผมไม่พูดออกความเห็น ได้แต่ส่งยิ้มออกไปให้พี่แป้งเมื่อพี่แป้งหันมาเหมือนจะ
พูดกับผมให้ผมใจเย็นๆ

                    " อ้าว  แล้วน้องดามานั่งอะไรตรงนี้ล่ะครับ  "  พี่แป้งพูด หันไปมองผู้หญิงคนนั้นบ้าง

                    " ก็น้องดาอยากนั่งกับพี่นี่คะ  "  หญิงคนนั้นพูดหน้าตาเฉย

                    " งั้นก็ตามใจครับ..."  พี่แป้งบอก  เหมือนพี่เค้าไม่ได้สนใจอะไร  แต่ผมว่านํ้าเสียงที่ได้ยิน เหมือน
กับพี่แป้งจะรำคาญซะด้วยซํ้าไป

                    " พี่แป้งคร้าบ...พี่ยังไม่ได้แนะนำให้มะนาวรู้จักพี่เค้าเลยน้า...." ผมพูดเมื่อนึกขึ้นได้  ผมอ่ะเพราะ
นึกถึงพี่แป้งหรอกครับ  อยากให้พี่แป้งสบายใจ ทั้งๆที่ใจจริงแล้ว  ผู้หญิงอย่างนี้ผมไม่อยากจะเข้าใกล้เลยอ่ะ
คับ  อยากอยู่ให้ห่างที่สุดด้วยซํ้า

                      " อืม....พี่ขอโทษครับ...พี่ลืมจริงๆ  "  พี่แป้งบอกผม

                       " ครับ   ไม่เป็นไรครับ  "  ผมตอบพี่แป้ง

                       " มะนาว  นี่น้องดา เพื่อนของพี่เองครับ  "  พี่แป้งพูดแนะนำผมอย่างเป็นทางการ

                       " สวัสดีครับ  ผมมะนาวครับ   "  ผมพูดพร้อมกับยกมือไหว้พี่เค้าด้วยครับ  เป็นมารยาทที่พ่อกับแม่
ปลูกฝังเรื่องความนอบน้อมมาตั้งแต่เล็กๆ  แล้วมันก็ติดตัวของผมมาตลอดจนถึงปัจจุบัน

                       " แล้วน้องดา  นี่น้องมะนาวนะ น้องรักของพี่น่ะครับ  "  พี่แป้งแนะนำพี่ดาให้รู้จักผม

                       " ค่ะ..."  พี่ดาพูดกับผมแค่นั้นจริงๆนะครับ  ไม่ยิ้มให้ผม  และไม่แม้กระทั่งจะมองหน้าของผม
เหมือนอย่างกับว่าผมไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น  แล้วพี่ดาก็ชวนพี่แป้งคุย หัวร่อต่อกระซิกกัน  ผมก็นั่งเฉยๆอ่ะคับ
คิดในใจว่าผมไม่น่าออกมาเลย

                        " อ้าว  เราเงียบเลยนะ ไม่เห็นคุยอะไรกับพี่ดาเค้าเลยล่ะ..."  พี่แป้งถามผมเมื่อเห็นว่าผมเงียบไม่
พูดอะไร

                        " ...................... "  ผมยิ้มแต่ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรตอบ  พี่แป้งก็จะพูดอะไรกับผมต่อแหละครับ  แต่ก็
ถูกพี่ดาชวนคุยหันเหพี่แป้งไปจากผม  ผมก็มองพี่เค้าคุยกันไปเรื่อยๆ

                        " เราอยากทานอะไร ก็สั่งได้เลยนะ  "  พี่แป้งหันมาพูดกับผม  หลังจากที่มีพนักงานหนุ่มน่ารัก
เดินเข้ามาที่โต๊ะ

                         " งั้นนาวขอดูเมนูอาหารก่อนน้าคร้าบ..."  ผมบอก แล้วหยิบเมนูที่พนักงานหนุ่มน่ารักยื่นส่งมา
ให้ผม   แล้วผมก็เปิดพลิกดู  ว่ามีรายการอาหารอะไรที่น่าสนใจบ้าง

                          " น้อง....ขอสลัดผัก 1 ที่  ส่วนเครื่องดื่มขอเป็นนํ้ามะเขือเทศค่ะ..."  พี่ดาพูดสั่งพนักงานหนุ่ม
ทันทีโดยไม่ต้องมองเมนูอาหารเลย

                          " แล้วเราล่ะ  ตกลงเลือกได้แล้วหรือยังว่าจะทานอะไรดี  "  พี่แป้งถามผม เมื่อเห็นพี่ดาสั่งของ
ตัวเองไปแล้ว

                          " นาวไม่รู้ว่าจะสั่งอะไรดีอ่ะคับ  น่าทานทุกอย่างเลยอ่ะ  "  ผมบอกพี่แป้ง

                          " ฮ่าฮ่า....พี่คิดแล้วว่าเราน่ะจะต้องพูดแบบนี้  "  พี่แป้งหัวเราะกับคำตอบของผมที่พี่แป้งคาด
ไว้แล้วว่าผมจะต้องตอบแบบนี้  แล้วยกมือมายีหัวผมเล่นอีกอ่ะ....อายเค้าน้า คนมองเต็มเลยอ่ะ...

                           " ก็มันเลือกไม่ถูกนี่คร้าบ   นาวไม่เคยมาร้านนี้ด้วยอ่ะคับ  "  ผมบอก

                           " ร้านนี้อาหารอร่อยทุกอย่างแหละครับ  นาวเลือกได้เลย  "  พี่แป้งบอกผม  ผมมองพี่ดาก็เห็น
พี่เค้ามองผมแบบเหยียดๆอ่ะคับ  ไม่เข้าใจเหมือนกัน  ก็ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะคับ  แล้วทำไมต้องมองผม
แบบนี้ด้วยก็ไม่รู้อ่ะ

                           " เอ่อ...งั้นพี่แป้งเลือกให้นาวดีกว่า  "  ผมบอกพี่แป้ง

                           " งั้นก็ได้ครับ  นาวทานปลาแล้วกันนะ  พี่รู้ว่าเราชอบทานปลา  "  พี่แป้งพูด

                           " คร้าบ...พี่แป้งน่ารักจังเลย จำได้ด้วยว่านาวชอบทานอะไรอ่ะคับ   แต่นาวว่าสั่งมาเป็นจานดี
กว่า   แล้วก็สั่งข้าวเปล่าร้อนๆด้วย นาวอยากทานข้าวอ่ะคับ  หิวมากอ่ะ "  ผมพูดยิ้มๆให้พี่แป้ง

                           " ดีครับ  พี่ก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกันครับ  "  พี่แป้งบอกผม

                           " เอ่อ....นาวเอาทอดมันปลากรายด้วยน้า นาวอยากทานอ่ะ  แล้วอย่างอื่นพี่แป้งก็สั่งมาได้เลย
น้า นาวทานได้ทุกอย่าง  พี่แป้งชอบทานอะไร นาวก็ชอบทานเหมือนพี่แป้งแหละคร้าบ  "  ผมบอกกับพี่แป้ง
เมื่อนึกขึ้นได้

                            " อืม....ได้ครับ  เดี๋ยวพี่สั่งให้นะครับ  "  พี่แป้งบอกผม แล้วหันไปเรียกพนักงานหนุ่มน่ารักที่
 ยืนคอยอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะสักเท่าไหร่ 

                            เมื่อเด็กหนุ่มเดินมาหา พี่แป้งก็เริ่มต้นสั่งอาหาร ที่มีส่วนประกอบเป็นเนื้อปลา  บางอย่างที่มี
พริก พี่แป้งก็สั่งให้ใส่พริกไม่มาก  ผมรู้ว่าพี่แป้งสั่งไม่เผ็ดก็เพราะว่า  พี่แป้งรู้ว่าผมทานเผ็ดได้ไม่มากนัก  พี่
แป้งสั่งอาหารไปอีก 4 อย่าง แล้วจะสั่งเพิ่มอีก  จนผมต้องบอกให้พอก่อนอ่ะคับ  พี่แป้งก็เลยยอม  ไม่สั่งเพิ่ม
มากกว่าเดิม

                            " ขอโทษนะครับ  เครื่องดื่มเป็นอะไรดีครับ  "  พนักงานหนุ่มถามอย่างมีมารยาท

                            " ขอเป็นนํ้ามะพร้าวอ่อนปั่น 1 ที่ และก็เบียร์อีก 1 ขวดนะครับ "  พี่แป้งสั่งพนักงานหนุ่ม   

                            " ได้ครับ   กรุณารอสักครู่นะครับ  "  พนักงานหนุ่มน่ารักพูดตอบรับ แล้วหันหน้ามายิ้มให้
ผมด้วยอ่ะคับก่อนจะเดินกลับออกไป   ผมก็ยิ้มตอบไป ผมทันเห็นพี่แป้งมองมาด้วยอ่ะคับ แล้วก็ทำหน้าดุๆ 
แต่ก็ไม่ว่าอะไร

                             " พี่แป้งจำได้ด้วยเหรอครับ ว่านาวชอบทานนํ้าอะไรอ่ะคับ  "  ผมถามพี่แป้ง

                             " ได้สิครับ  ก็พี่บอกแล้วไงว่าจำเรื่องของเราได้หมดทุกเรื่องน่ะครับ  "  พี่แป้งบอกผม  ยิ้ม
ให้ผมด้วยอ่ะ

                              " ครับ  ขอบคุณคร้าบที่เอาใจใส่นาวคร้าบ  "  ผมบอกขอบคุณพี่แป้ง  เห็นพี่ดามองจ้องเขม็ง
เลยครับ

                               หลังจากที่ผมพูดเสร็จ  พี่ดาก็ชวนพี่แป้งคุยเรื่องอะไรนักก็ไม่รู้  ก็ผมไม่ได้สนใจไม่อยากรู้
เรื่องของพี่เค้าหรอกครับ  มันไม่เกี่ยวกับผมด้วยอ่ะคับ

                                พี่แป้งเห็นผมนั่งนิ่งเงียบก็จะชวนผมคุย  แต่พอจะพูดทักผม  พี่ดาก็เรียกพี่แป้งให้หันไป
คุยกับตัวเองแทน  ผมน่ะเบื่อจะแย่แล้ว  แต่ก็อยากจะดูเหมือนกันว่าพี่ดาเค้าจะทำยังไงต่อไปอีก   แล้วผมก็
ทนนั่งอยู่อย่างนั้นแหละครับ  จนผ่านไปได้สักครู่ใหญ่  อาหาร และเครื่องดื่ม  ก็ถูกยกลงมาจัดวางตรงหน้า
ของผม

                                " ขอโทษนะครับ  ที่มาช้าไปสักหน่อยครับ  "  พนักงานหนุ่มคนเดิมบอก

                                " ไม่เป็นไรคร้าบ...."  ผมบอกตอบกับพนักงานหนุ่ม  แล้วก็ส่งยิ้มให้ด้วย   อีกครั้งที่ผมเห็น
พี่แป้ง  มองผม แล้วทำหน้าดุใส่ด้วย  จนพนักงานเดินออกไปแล้ว

                                 " อ่ะ...นํ้ามะพร้าวของโปรดของน้อง  "  พี่แป้งพูดจบก็เลื่อนแก้วนํ้ามะพร้าวปั่นมาส่งที่
ด้านหน้าของผม

                                 " ขอบคุณคร้าบ....พี่แป้งจำแม่นจัง  " ผมพูด

                                 " ก็พี่บอกแล้วยังไงว่าเรื่องของน้อง  พี่จำได้หมด "   พี่แป้งบอกผม แล้วก็ยิ้มให้ด้วย

                                 " พี่แป้งน่ารักจริงๆน้า  เป็นแบบนี้นาวรักพี่ปะแป้งตายเลยอ่ะ..."  ผมพูดออกไป ทำเอา
พี่ดามองจ้องผมใหญ่เลยอ่ะคับ  สงสัยคงจะยิ่งไม่ชอบหน้าผมมากขึ้นไปอีก

                                  " แล้วรักหรือเปล่าล่ะ....พี่ก็รอเรามานานแล้วนะ  "  พี่แป้งพูด  มองจ้องผม

********************************************************************************************************

จบตอนที่ 43

                                 ขอบคุณทุกคนมากมายนะคร้าบ ที่เข้ามาดูแลเรื่องของมะนาว  แล้วก็เข้ามารีพลายไม่ให้
กาทู้ของมะนาวตกลงไป  ขอบคุณมากนะคร้าบ.....

                                 รักทุกคนมากมาย...มากกว่าเดิมด้วย...รักตายเลยอ่ะคร้าบ.....จุ๊บบบๆๆๆๆ.......

                                  มะนาวตัวน้อยตัวนิดของทุกคนเองคร้าบบบบบบบบบผม................

**********************************************************************************************************

[Poes]

พี่แป้งพูดอย่างนี้เดี๋ยวยายพี่น้องดา ก้ได้ลุกขึ้นมากรี๊ดดดหรอก   

แต่ก็สะใจดี อิอิ 

สงสัยคะแนนคงไม่เหลือแน่ 

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ให้มะนาวที่สุดจะน่ารักครับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

 
แล้วน้องดาไม่สงสัยหรือนี่
ว่าแป้งกับนาวเป็นไรกันอ่ะ
หวานกว่านาวกับเจสอีก
 

[น้ำค้าง]

ยายน้องดานี่ตลกร้ายนะ น่าจะรู้ว่าทำอย่างนี้แล้วคะแนนจะติดลบ  แต่คิดอีกทีก็ดีเหมือนกัน แสดงออกมาตรง ๆ เลยว่าไม่ชอบมะนาว  ดีกว่ามาเสแสร้งหลอกลวงกัน  มะนาวจะได้ไม่ลำบากใจในการตัดสินใจให้พี่แป้งไง  อิอิ

[takuya]

หึ หึ ทาคุให้ติดลบเเเล้ว ไม่เหลือให้หัก เป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจ มารยา ฮึ่ม             

อย่าไปยอมน่ะคับพี่มะนาว ไม่เหมาะกับพี่เเป้งอย่างรุงเเรง

อ๊ะ ...ฮิ้วววววว แอบมีเหล่พนักงานด้วยอ๊า พี่มะนาว รู้ด้วย

ว่าเค้าน่าร๊าก เค้าอยู่ร้านไหนเด๋วทาคุจะไปกิน สนใจไปด้วยกันไหมจ๊ะน้องมิลค์

ช่วงนี้อากาศเเย่ยังไงพี่มะนาวก็ดูเเลตัวเองดีน่ะค๊าบบ อย่าดื้อกับพี่เจสน่าคับ


คิดถึงมากค๊าบบ

[MiLCH]

ยัยพี่ดานี่มารยาททรามใช้ได้เลยนะเนี่ย

แย่ๆรับไม่ได้มากๆ พี่มะนาวต้องขัดขวางพี่ดาให้ห่างๆพี่แป้งเค้าไว้น้า

อืม....  คิดถึงพี่มะนาวจังเลยอะ

ต้องดูแลตัวเองมากๆนะคะ ยิ่งไม่สบายง่ายๆอยู่อะ

รักพี่มะนาวตัวน้อยนิดมากๆเลยค่ะ

ทาคุจะชวนไปจริงๆอะ

ปอลอ*อ่านแล้วเริ่มหิวอีกแล้วอะ เหอๆ

ปอลอ2*ข้าวต้มที่พี่เจสทำอร่อยมั๊ยอ่าคะพี่มะนาว

[Raya]

  " แล้วรักหรือเปล่าล่ะ....พี่ก็รอเรามานานแล้วนะ  "   โหย ๆ ๆ ๆ

พี่แป้งแจ่ม.....พูดต่อหน้ายัยนั่นด้วย   โห.....เกรทททททท



มะนาวก็วันนี้ทานยาแล้วนอนเร็ว ๆ น๊าคับ.....  ถึงป่วยแล้วพี่เจสจะคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ
แต่ Raya ว่า  ไม่ป่วย....ดีกว่าเนอะ.......... 

เป็นห่วงน้องนะค๊าบบบบบบ 

[สาวตัวกลม]

ทานยาแล้วพักผ่อนนะน้องนาว ดูแลรักษาสุขภาพด้วยจ้า

[FOAM]

แสดงว่าพี่ดาสอบไม่ผ่านใช่ป่ะนาว 

บอกพี่แป้งให้หามาใหม่ละกานนะ

ขอบคุณครับ

 

ปล. ผู้หญิงสมัยนี้กล้าจังแฮะ 

[sun]

   คุนน้องดา  คะแนนติดลบ ตั้งก่า รับโทรศัพท์แล่ะ ฮ่าๆ     

ไม่ผ่านๆ  คนนี้ ไม่ผ่านการสกรีนของมะนาว อิอิ         

พี่แป้ง นี่ดูแลดีจริงๆ โนะ   
 ........คุนน้องดาก้อนะ....   
พี่น้องเขาจะหวานกัน... ดั๊น นั่งขัดอยู่นั่นแล่ะ ฮ่าๆๆๆ     


*ป๋อล๋อ... พักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะ   จะได้หายไวๆ            คิดตึ๋ง จ้า ^^

[pongsj]

โหแบบนี้ นางร้ายแบบยัยดา ก็ต้องอกแตกตายละพี่ว่า เจอเข้าไปแบบนี้

น้องนาวห้ามให้ผ่านเลยน่ะ คนแบบนี้ไม่หวายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาไปปล่อยป่าด่วน

[ken_krub]

มารอเป็นกำลังใจให้ครับ

[krappom]

อย่างนี้คะแนนตอนรับโทรศัพท์เป็นศูนย์


ส่วนคะแนนเมื่อพบหน้าติดลบร้อย


 

[THIP]

เห็นด้วยกับเสียงส่วนใหญ่ คะแนนติดลบเรียบร้อย   

[akitt]

   เห็นพี่แป้งกับมะนาวหวานกันแบบนี้  ยัยพี่ดาไม่ของขึ้นก็ให้มันรู้ไป
อันที่จริงต้องโทษมะนาวน้า   

[● MaYa~Boy ●]

ผู้หญิงสมัยนี้แรงใช้ได้เลย 

[มะนาว]

หวัดดีคร้าบบบ........คิดถึงนะคร้าบบบบบบบบบ................จุ๊บบบๆๆๆๆ.........
********************************************************************************

ตอบคร้าบบบบบบบ...................ตอบคร้าบบบบบบบบบบบ........................

Poes......................................10..............
(  ดีใจกะน้องมะนาวด้วยนะที่เจอคู่ชีวิตที่ดีอย่างพี่เจส  )................คร้าบ...ขอบคุณคร้าบ....
( รักน้องเช่นกันจ้า  )................ครับ รักพี่เหมือนกันครับ...จุ๊บบบบๆๆๆๆ....

FOAM.................................45............
( ครับ รอนาวเสมอครับ ).......................คร้าบ..ขอบคุณคร้าบ.....

krappom......................................06...........................
( คิดถึงมะนาวนะจ๊ะ )..................คิดถึงคร้าบ....
( ยังไงก็พักผ่อนมากๆ อย่างที่พี่เจสบอกแหละดีแล้ว จะได้ไม่ป่วยอีก )..........คร้าบ....ไม่ดื้อแล้วคร้าบ......

Poes..........................................10..................
( พี่แป้งพูดอย่างนี้เดี๋ยวยายพี่น้องดา ก็ได้ลุกขึ้นมากรี๊ดดดหรอก   แต่ก็สะใจดี อิอิ )..............อิอิ.......
( สงสัยคะแนนคงไม่เหลือแน่  ).............ฮ่าฮ่า.........

ken_krub.........................................20................
( เป็นกำลังใจให้ให้มะนาวที่สุดจะน่ารักครับ ).................ขอบคุณคร้าบบบบบ.....
   
b|ueBoYhUb...............................26..................
( แล้วน้องดาไม่สงสัยหรือนี่  ว่าแป้งกับนาวเป็นไรกันอ่ะ หวานกว่านาวกับเจสอีก  เอิ้กๆ เอิ้กๆ เอิ้กๆ )........
ฮ่าฮ่า.......มะรู้เหมือนกันอ่ะ....อิอิ....คิดถึงพี่เรย์น้า.......
   
น้ำค้าง...............................11...........................
( ยายน้องดานี่ตลกร้ายนะ น่าจะรู้ว่าทำอย่างนี้แล้วคะแนนจะติดลบ  แต่คิดอีกทีก็ดีเหมือนกัน แสดงออก
มาตรง ๆ เลยว่าไม่ชอบมะนาว  ดีกว่ามาเสแสร้งหลอกลวงกัน  มะนาวจะได้ไม่ลำบากใจในการตัดสินใจ
ให้พี่แป้งไง  อิอิ )..............ก็ใช่คร้าบ............
   
takuya...........................................47.........................
( หึ หึ ทาคุให้ติดลบเเเล้ว ไม่เหลือให้หัก เป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจ มารยา ).............ใช่ใช่ เห็นด้วยอ่ะ.....         
( อย่าไปยอมน่ะคับพี่มะนาว ไม่เหมาะกับพี่เเป้งอย่างรุงเเรง ).................ใช่คร้าบบบ.......
( อ๊ะ ...ฮิ้วววววว แอบมีเหล่พนักงานด้วยอ๊า )........ก็เห็นเลยอ่ะคับ ไม่ต้องเหล่อ่ะ...อิอิ....
( พี่มะนาว รู้ด้วย  ว่าเค้าน่าร๊าก เค้าอยู่ร้านไหนเด๋วทาคุจะไปกิน สนใจไปด้วยกันไหมจ๊ะน้องมิลค์ ).......อ่ะน้า...
( ช่วงนี้อากาศเเย่ยังไงพี่มะนาวก็ดูเเลตัวเองดีน่ะค๊าบบ อย่าดื้อกับพี่เจสน่าคับ )..........คร้าบไม่ดื้อคร้าบ.........
( คิดถึงมากค๊าบบ )...................คร้าบ...คิดถึงคร้าบ.....
   
MiLCH........................................08....................
( ยัยพี่ดานี่มารยาททรามใช้ได้เลยนะเนี่ย )..................ฮ่าฮ่า....
( แย่ๆรับไม่ได้มากๆ พี่มะนาวต้องขัดขวางพี่ดาให้ห่างๆพี่แป้งเค้าไว้น้า )............คร้าบ...........
( อืม....  คิดถึงพี่มะนาวจังเลยอะ )............คร้าบ คิดถึงเหมือนกันคร้าบ....
( ต้องดูแลตัวเองมากๆนะคะ ยิ่งไม่สบายง่ายๆอยู่อะ ).........คร้าบ...ป่วยอยู่อ่ะ.........
( รักพี่มะนาวตัวน้อยนิดมากๆเลยค่ะ )..........คร้าบรักคร้าบ........
( ทาคุจะชวนไปจริงๆอะ )................เหอเหอ....
( ปอลอ*อ่านแล้วเริ่มหิวอีกแล้วอะ เหอๆ ).........อ้วนอ้วน...ท่องไว้...อิอิ...........
( ปอลอ2*ข้าวต้มที่พี่เจสทำอร่อยมั๊ยอ่าคะพี่มะนาว )...........อร่อยที่สุดเลยอ่ะค้าบ.....แฮะแฮะ............

Raya.............................................................15......................
(   " แล้วรักหรือเปล่าล่ะ....พี่ก็รอเรามานานแล้วนะ  "   โหย ๆ ๆ ๆ พี่แป้งแจ่ม.....พูดต่อหน้ายัยนั่นด้วย   
โห.....เกรทททททท )...............อิอิ...............
( มะนาวก็วันนี้ทานยาแล้วนอนเร็ว ๆ น๊าคับ.....  ถึงป่วยแล้วพี่เจสจะคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ).......คร้าบ.....
( แต่ Raya ว่า  ไม่ป่วย....ดีกว่าเนอะ.........)...........คร้าบ...ดีกว่าคับ...
( เป็นห่วงน้องนะค๊าบบบบบบ  ).............คร้าบ...ขอบคุณคร้าบ.......
   
สาวตัวกลม.........................................33........
( ทานยาแล้วพักผ่อนนะน้องนาว ดูแลรักษาสุขภาพด้วยจ้า ).............ขอบคุณคร้าบพี่ดาว........

FOAM.................................45.........
( แสดงว่าพี่ดาสอบไม่ผ่านใช่ป่ะนาว ).............ใชาจิคร้าบ.....
( บอกพี่แป้งให้หามาใหม่ละกานนะ )...........คร้าบบ.....
( ขอบคุณครับ )............คร้าบ...ขอบคุณคร้าบ...
( ปล. ผู้หญิงสมัยนี้กล้าจังแฮะ )...........ใช่คร้าบ..กล้ามากอ่ะ....

sun................................01................
( จะบอกให้   คุนน้องดา  คะแนนติดลบ ตั้งก่า รับโทรศัพท์แล่ะ ฮ่าๆ  )........ใช่คร้าบ...
( ไม่ผ่านๆ  คนนี้ ไม่ผ่านการสกรีนของมะนาว อิอิ  )..........แน่นอนคร้าบ.....
( พี่แป้ง นี่ดูแลดีจริงๆ โนะ  )................คร้าบ.....
( ........คุนน้องดาก้อนะ....   พี่น้องเขาจะหวานกัน... ดั๊น นั่งขัดอยู่นั่นแล่ะ ฮ่าๆๆๆ )....แฮะแฮะ....
( *ป๋อล๋อ... พักผ่อนเยอะๆนะจ๊ะ   จะได้หายไวๆ      จุ๊บๆ รักนะเบ่เบ๋      คิดตึ๋ง จ้า ^^ )......คร้าบ...คิดถึงคร้าบ...

pongsj..............................14................
( โหแบบนี้ นางร้ายแบบยัยดา ก็ต้องอกแตกตายละพี่ว่า เจอเข้าไปแบบนี้ ).............แฮะแฮะ.......
( น้องนาวห้ามให้ผ่านเลยน่ะ คนแบบนี้ไม่หวายยยยยยยยยยยยยย เอาไปปล่อยป่าด่วน ).....55555.......
   
ken_krub.......................................20...............
( มารอเป็นกำลังใจให้ครับ )....................ขอบคุณคร้าบบ........
   
krappom....................................06...............
( อย่างนี้คะแนนตอนรับโทรศัพท์เป็นศูนย์ )............อ่ะน้าาาา....คิดเหมือนกันเลยอ่ะ......
( ส่วนคะแนนเมื่อพบหน้าติดลบร้อย )............ฮ่าฮ่า.......

THIP...........................................04...................
( เห็นด้วยกับเสียงส่วนใหญ่ คะแนนติดลบเรียบร้อย  )................อิอิ....
   
akitt...........................................16...........
( เห็นพี่แป้งกับมะนาวหวานกันแบบนี้  ยัยพี่ดาไม่ของขึ้นก็ให้มันรู้ไป )..............อิอิ....ขึ้นมากด้วยอ่ะ....
( อันที่จริงต้องโทษมะนาวน้า  )............อ่ะน้าาาาาาาาาว่านาวอ่ะ......
   
● MaYa~Boy ●.................................46...................
( ผู้หญิงสมัยนี้แรงใช้ได้เลย )............ใช่คร้าบ...แรงมากมายอ่ะ.....

***************************************************************************

[มะนาว]

ตอนที่ 44

                         " ก็พี่บอกแล้วยังไงว่าเรื่องของน้อง  พี่จำได้หมด "   พี่แป้งบอกผม แล้วก็ยิ้มให้ด้วย

                         " พี่แป้งน่ารักจริงๆน้า  เป็นแบบนี้นาวรักพี่ปะแป้งตายเลยอ่ะ..."  ผมพูดออกไป ทำเอาพี่ดา
มองจ้องผมใหญ่เลยอ่ะคับ  สงสัยคงจะยิ่งไม่ชอบหน้าผมมากขึ้นไปอีก

                          " แล้วรักหรือเปล่าล่ะ....พี่ก็รอเรามานานแล้วนะ  "  พี่แป้งพูด  มองจ้องผม

*****************************************************************************************************

                          " สองคนนี้นี่ คุยอะไรกันน่ะ  เป็นผู้ชายทั้งคู่ แล้วยังมาพูดว่ารักกันอยู่อีก  ไม่อายคนอื่นมั่ง
เหรอ  น่ารังเกียจจริงๆ  "  พี่ดาพูดแทรกขึ้นมา  อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย  แถมหน้าตายังมองเหยียดๆเหมือนเดิมที่
ผมเห็นอีกด้วย

                          " น้องดา....พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า  ว่าพี่ไม่เป็นไร แต่ไปว่าน้องของพี่ไม่ได้  "  พี่แป้ง
พูดเสียงดุใส่พี่ดา  ผมเห็นพี่เค้าไม่ได้รู้สึกสะดุ้งสะเทือนอะไรเลยที่ถูกพี่แป้งว่าอ่ะ

                          " ไม่เป็นไรหรอกครับพี่แป้ง...."  ผมบอกพี่แป้ง รู้สึกดีนะครับ ที่พี่แป้งก็โมโหแทนผม

                          " มะนาว......"  พี่แป้งพูด แล้วหันหน้ามามองผมด้วย  ผมรู้ว่าพี่แป้งคงรู้ว่าผมโกรธที่ถูกพี่ดา
พูดว่าแบบนั้น  แต่ผมอดกลั้นเอาไว้ไม่พูดเสียงดังออกมา

                         " พี่ดาครับ  ที่พี่พูดออกมาเมื่อสักครู่นี้น่ะ ผมไม่ว่าอะไรหรอกนะ  แต่อยากบอกพี่ว่า  เรื่องนี้
มันเป็นเรื่องส่วนตัวของผมกับพี่แป้ง  ผมจะเป็นยังไงก็แล้วแต่  พี่ก็ไม่สมควรมาว่าแบบนี้  แล้วที่ผมพูดคุยกับ
พี่แป้งแบบนั้น มันก็เป็นเรื่องปกติของผม กับพี่แป้ง  ถ้าพี่อายคนอื่น หรือรับไม่ได้  ผมก็ขอโทษด้วยแล้วกัน "
ผมพูดออกมาอย่างที่ผมคิดและก็รู้สึกได้ในตอนนั้น

                          " เอ่อ....ไอ้นาว  "  พี่แป้งพูดชื่อผมเบาๆ 

                          พี่แป้งเองก็คงจะไม่คาดคิดว่าผมจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา  ซึ่งปกติแล้ว  ผมก็เป็นคนที่ไม่พูด
อะไรแบบนี้หรอกครับ  แต่ครั้งนี้ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้อ่ะ มันอดใจไม่ได้เลยพูดออกมา ผมคงไม่ชอบพี่ดาอย่าง
มากด้วย แล้วคำพูดที่พี่เค้าพูดออกมาผมว่าก็พอจะรู้สึกไม่โกรธพี่เค้า แต่กับสายตาที่เวลามองผม มันเหยียดๆ
อ่ะคับ  ผมทนไม่ได้ เหมือนถูกดูถูกอย่างมากอ่ะคับ

                          ผมรู้ว่าที่ผมพูดออกไปมันไม่ดี มันเสียมารยาท  แต่กับคนแบบพี่ดาผมว่ามันก็สมควรพูดออก
มานะ  เผื่อพี่เค้าจะได้รู้บ้าง จะได้ไม่ไปว่าคนอื่นแล้วก็มองคนอื่นแบบนี้อีก  เพราะว่านี่ขนาดผมเพิ่งเคยเจอ
กับพี่เค้าแค่ครั้งแรกเอง  พี่ดายังกล้าพูด และก็กล้ามองผม ขนาดนี้เลยอ่ะ

                          " เอ่อ....."  พี่ดาพอได้ยินผมพูดออกมาแบบนั้น ก็คงอยากจะโต้ตอบผมบ้าง แต่พี่แป้งหันไปมอง
แล้วทำหน้าดุใส่ก็เลยเงียบไปไม่พูดอะไรออกมาอีก ผมพอพูดจบก็ไม่พูดอะไรเหมือนกัน เกิดความอึดอัดกันขึ้น
พี่แป้งรู้ดีก็เลยเรียกให้ทานอาหารกัน

                         "  พี่ว่าเรามาทานอาหารกันดีกว่า  เดี๋ยวอาหารจะเย็นหมดไม่อร่อยกันพอดี  "  พี่แป้งพูดแทรกตัดบท
หน้าตาดุๆ

                         " อืม...ครับ...."  ผมพูดสงสารพี่แป้งเค้ามากเหมือนกัน    แล้วผมก็หยิบช้อนขึ้นมาจะตักอาหาร  แต่
พี่แป้งตักมาใส่จานให้ผมก่อน  พอพี่เค้าตักใส่จานแล้วผมก็เริ่มลงมิอทาน โดยไม่สนใจอะไรอีก 

                         " พี่แป้งคะ  ตักให้น้องดาหน่อยสิคะ  "  เสียงพี่ดาพูดกับพี่แป้ง  ผมได้ยิน แต่ก็ไม่เงยหน้าขึ้น
ไปมองหรอกครับ 

                        พี่แป้งก็คงจะตักอาหารใส่จานของพี่ดาแหละครับ  ผมก็ทานไป  แต่ตลอดที่ทานอาหาร พี่แป้ง
ก็คอยตักอาหารใส่จานให้ผมตลอด  จนผมแทบจะไม่ต้องตักอาหารเองเลยอ่ะคับ  ผมทานได้ไม่มากหรอกครับ ก็
อิ่มแล้ว 

                          พออิ่มก็อยากกลับแล้วอ่ะคับ  แต่ก็ทำอย่างนั้นไม่ได้  ถึงจะไม่อยากอยู่ยังไง  ผมก็ยังมีมารยาท
พอ ที่จะต้องรู้ว่าควรจะต้องรอให้คนร่วมโต๊ะทานเสร็จก่อน    ผมมองนั่น มองนี่เพื่อรอเวลาให้พี่ดาทานข้าวหมด
ก็ใช้เวลาอยู่พักใหญ่กว่าพี่เค้าจะทานหมด  จนผมทนแทบไม่ไหว

                          " อิ่มจังเลยค่ะ  น้องดาไม่ได้รู้สึกอิ่มขนาดนี้มานานแล้วค่ะ  "  พี่ดาพูดกับพี่แป้ง

                          " พี่ก็อิ่มแล้วเหมือนกันครับ   อร่อยมั้ยล่ะเราน่ะ  "  พี่แป้งพูดเช่นเดียวกัน แล้วก็หันมาถามผม

                          " อร่อยดีครับ  "  ผมตอบ

                          " พี่แป้งคะ  น้องดาขอตัวไปห้องนํ้าสักครู่นะคะ  "  พี่ดาหันมาบอกพี่แป้ง  โดยไม่ได้สนใจ
ว่าผมจะนั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย

                          " ครับ  เชิญครับ  "  พี่แป้งพูด

                          แล้วพี่ดาก็ลุกขึ้น เดินไปที่ห้องนํ้า  พอพี่ดาไปแล้ว  พี่แป้งก็หันมาทางผม ทำหน้าดุๆด้วยพี่
แป้งจะว่าผมเรื่องอะไรก็ไม่รู้อ่ะคับ  หรือจะเป็นเรื่องที่ผมพูดกับพี่ดา เมื่อสักครู่ใหญ่ที่ผ่านมา

                          " นาว...เรามาคุยกันหน่อยซิ  เมื่อสักครู่ที่น้องพูดออกมา  มันไม่ดีเลยนะ  ปกติน้องเป็นคน
ที่ไม่พูดแบบนี้นี่ครับ  "  พี่แป้งพูดบ่นผม

                          " ก็นาวยังไม่ได้พูดว่าอะไรพี่ดาแรงๆเลยนะครับ  "  ผมตอบ  ก็มันจริงนี่ครับ

                          " แต่พี่ดาเค้าเป็นเพื่อนของพี่นะ  แล้วเค้าก็มีนิสัยอย่างนี้เอง นาวก็ไม่น่าไปพูดออกมาแบบ
นั้นเลย  "  พี่แป้งบ่นว่าผม  ถึงแม้เสียงที่พูดออกมามันจะดูธรรมดา  แต่ผมน้อยใจนะ 

                          " ครับ..มะนาวผิดเองแหละครับ  ที่ไปพูดแบบนั้นกับ...เพื่อนของพี่  ก็มะนาวนิสัยไม่ดีอ่ะคับ  " 
ผมพูดด้วยความน้อยใจอ่ะคับ  พี่แป้งคงไปชอบผู้หญิงคนนั้นมากกว่าผมแล้วอ่ะคับ

                          " เอ่อ....พี่ไม่ได่ว่านาวแบบนั้น  พี่ขอโทษนะครับ  "  พี่แป้งพูดกับผม  เมื่อรู้ว่าที่พี่เค้าพูดออกมา
ทำให้ผมน้อยใจมาก

                          " ไม่เป็นไรหรอกครับ  พี่พูดถูกแล้วครับ มะนาวเป็นเด็กนิสัยแย่จริงๆ  เอาแต่ใจด้วย  ไม่ดีสัก
อย่างก็สมควรที่พี่จะดุมะนาวแล้วอ่ะคับ  "  ผมฝืนยิ้มให้พี่แป้ง  ให้เหมือนว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องนี้

                          " ไอ้นาว....."  พี่แป้งมองผมเหมือนว่าตกใจด้วยอ่ะคับ  ที่ผมคิดแบบนั้น 

                         พี่แป้งจะรู้ไหมว่าที่พี่เค้าพูดดุผมน่ะ มันเข้าข้างพี่ดา   ทำไมพี่เค้าไม่ไปว่าพี่ดาล่ะ ก็เค้าเป็นคน
พูดไม่ดีก่อนนี่ครับ  หรือว่าพี่แป้งชอบเค้าจนมองไม่ออกว่า ที่พี่ดาพูด  และก็มองเหยียดคนอื่นน่ะ  มันผิด แล้ว
คนที่ถูกมองที่ถูกว่า จะรู้สึกยังไง 

                          " ..................... "  ผมหันไปมองหน้าพี่แป้ง แล้วก็ยิ้มให้อีกอ่ะคับ ถึงจะเป็นยิ้มที่ฝืนๆก็ตามอ่ะคับ
 แล้วผมก็ไม่พูดอะไรออกมาด้วย  มันพูดไม่ออก  นํ้าตาจะไหลออกมา  ตอนนั้นมันมีหลายความรู้สึกนะครับ  มัน
เหมือนว่าพี่แป้งเค้าไม่รักผมแล้วอ่ะ

                          " ไอ้นาว...พี่ขอโทษนะที่ดุเราน่ะ....พี่......."  พี่แป้งพูดขอโทษผม แล้วจะพูดอะไรต่ออีกก็ไม่รู้  แต่
ต้องหยุดลงแค่นั้น เพราะพี่ดาเดินกลับเข้ามาที่โต๊ะ  แล้วนั่งลงข้างพี่แป้งเช่นเดิม

                          " สองคนนี่ คุยอะไรกันเหรอคะ...."  พี่ดาพูดขึ้น

                          " เอ่อ....ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ  "  พี่แป้งพูด

                          " ................. "  ผมเพียงแค่ยิ้มให้  รีบปรับสีหน้าอย่างรวดเร็วทั้งๆที่มันก็คงไม่สามารถปิดอะไรได้
หรอกครับ  ก็หน้าของผมมันจะแสดงออกมาหมดแหละครับว่ารู้สึกอะไรอยู่

                          " พี่แป้งคะ  กลับกันเถอะค่ะ  น้องดาต้องรีบไปทำธุระค่ะ  "  พี่ดาอยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องชวนกลับ

                          " นาว  จะกลับเลยมั้ย  "  พี่แป้งหันมาถามผมก่อน

                          " อื้อ...กลับครับ  "  ผมบอก

                          " งั้นเดี๋ยวพี่จ่ายค่าอาหารก่อนนะครับ.... "  พี่แป้งพูด

                          " ครับ...."  ผมตอบ

                          แล้วพี่แป้งก็เรียกพนักงานสั่งเช็คบิลค่าอาหารทั้งหมด  ระหว่างที่รอเช็คบิลอยู่นั้น  ผมก็บอก
พี่แป้งขอมาเข้าห้องนํ้า  พอทำธุระเสร็จก็ออกไปที่โต๊ะ  พี่แป้งจ่ายเงินค่าอาหารเรียบร้อยแล้ว  กำลังนั่งรอผม
อยู่  โดยมีพี่ดาทำหน้าบูดอยู่ข้างๆ  เหมือนไม่พอใจที่ต้องมานั่งคอยผม 

                          พอผมเดินมาถึงโต๊ะ  พี่แป้ง ก็ลุกขึ้น โดยที่พี่ดาลุกขึ้นตาม แล้วก็เดินออกมาจากร้าน  พี่ดาก็
เริ่มพูดอ้อนพี่แป้งอ่ะคับ

                           " เอ่อ...พี่แป้งคะ พี่ไปส่งน้องดาด้วยนะคะ  น้องดาต้องรีบน่ะค่ะ เดี๋ยวไปไม่ทัน  "  พี่ดาหัน
ไปคล้องแขนพี่แป้งแล้วพูดเสียงอ่อนเสียงหวาน

**********************************************************************************

จบตอนที่ 44

                          ขอบคุณทุกคนมากคร้าบ....ตอนนี้อารามณ์ประมาณว่าน้อยใจพี่แป้งสุดๆเลยอ่ะคับ.......

                          รักทุกคนมากคร้าบบ....รักรักรัก......จุ๊บบบบๆๆๆๆๆ......................

                           มะนาวตัวน้อยๆคร้าบผม....................

**********************************************************************************

[Poes]

โกรธแทนน้องมะนาว   

หวังว่าพี่แป้งคงไม่คิดจะคบกับผู้หญิงแบบนี้นะ 

[MiLCH]

เค้าเป็นพี่มะนาวก็โกรธนะแบบยัยพี่ดาน่าเกลียดอะหาเรื่องตลอด

ถ้าเป็นเค้าอะมีต่อยกันไปแล้ว แย่ๆ

พี่แป้งใจร้ายอะ เป็นเค้าเจออย่างที่พี่แป้งพูดคงโมโหมากๆ

(นิสัยอารมณ์ร้อนนี่แก้ไม่หาย พี่มะนาวอย่าเอาอย่างน้า)

พี่พักผ่อนให้มากๆนะ ทานยาด้วยจะได้รีบๆหายอะ

ช่วงนี้ก็ฝนตกตลอดพี่มะนาวกับทุกคนดูแลตัวเองด้วยนะคะ

เป็นห่วงนะ   รักพี่มะนาวมากๆเลยค่า

[takuya]

คนที่น่ารังเกียจคือ ผู้หญิงคนชื่อดานั้นล๊าาาชิ บังอาจที่สุด   

เเล้วทำไมพี่แป้งพูดไปอย่างนั้น        น่าน้อยใจ

พี่มะนาวพูดเเค่นั้นยังน้อยไปด้วยซ้ำ

เหอๆ แอบเป็นพวกหัวรุงเเรงนิดนึง

ฝนตกไม่เป็นเวลา ดูเเลรักษาตัวด้วยน่ะคับ พี่มะนาว เเละ ทุกคนๆ ๆ

ร๊ากกกกพี่มะนาวตัวน้อยๆของพี่เจสค๊าบ จูด๊วบบบ

[krappom]

ทำไมพี่แป้งดูเกรงๆ ยัยน้องดาอะไรนี่จัง
หวังว่าคงไม่ได้ชอบหรอกนะ 

[Electrolyte]

พี่นาวคร้าบเอไม่ยอมนะคร้าบ...เอโกดพี่แป้งแล้วด้วย
ไม่ชอบพี่แป้งแล้ว.....ถ้าเป็นเอนะคงกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
พี่นาวเอเกลียดอ้ายผู้หญิงคนนี้มากเลย...ให้คะแนนติดลบเลย...............ไม่ชอบอย่างแรง
พี่นาวไงช่วงนี้ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคร้าบ...น้องชายคนนี้เป็นห่วง...
รักพี่นาวนะ...ช่วงนี้เอก้เรียนหนักคร้าบเหนื่อยเหมือนกัน...
รักพี่นาวนะ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ดาคงมองออกอ่ะม้าง
แล้วก็นะ คนกลางก็ต้องอยากให้คนที่เรารัก เขาเข้ากันได้