หัวข้อ: นายตัวโต กับ ไอ้นาว...

[krappom]

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวอีกจัง
ไม่ได้ไปนานแล้ว
 

ไวกิ้งนี่เป็นอะไรที่สุดๆ เลยอ่ะ
ชอบมากกกก
เหมือนได้บินเลย
 

คิดถึงมะนาวน้า
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะ
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ 

[Electrolyte]

 o3เหอะๆๆๆสมน้ำหน้าพี่มะนาวดีกว่า.....อยากแกล้งพี่ปะแป้งของเอทำไมอ่า....พี่มะนาวกลัวซะเองเลย

 :laugh:เหอะๆๆๆดีนะที่ไม่ฉี่ราดเพราะกลัว.....เอ้////หรือว่าราดนะพี่นาวแต่ไม่กล้าบอก

 :laugh3:เหอะๆๆๆๆพี่นาวแผลเดิมหายยังคร้าบ.....ดูแลตัวเองดีๆๆนะเอเป็นห่วง...มันเกิน24ชั่วโมงแล้วประคบอุ่นได้จะได้ไม่เป็นรอยช้ำมาก

 ::นาวรีบๆๆมาต่อนะคร้าบยางรักพี่นาวเหมือนเดิมแต่น้อยกว่าพี่ปะแป้งฮิๆๆๆๆจะแย่งพี่ปะแป้งให้ได้.... :impress:รักพี่ปะแป้งเข้าแล้วสิ

[sun]

       มะนาวน๊า..มะนาว.....

จะแกล้งพี่แป้ง...แต๋ไหง๋....กลับกลัวเองซ้างั้น เอิ้กๆ 

แล้วจากไวกิ้ง จะไปเล่นอันไหนต่อล่ะนั่น เอิ้กๆ
เอาเป็นว่า ลงมาแล้ว  ยังไปขึ้นอันอื่นได้ ก้อเก่งแล้วล่ะ มะนาวฮ่าๆๆๆๆ 
 

[abcd]

คนอื่นๆก็ขำน้องมะนาวกันหมดแย้ว ถ้าพี่จาขำต่อบ้างคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ 

[Poes]

เกือบจาขึ้นไปเล่นแล้วไวกิ้ง ถ้าไม่เห็น คนที่ลงมาอ๊วกแตกซะก่อน 

กล้าสุดก็แค่รถไฟเหินเวหา 

[ken_krub]

แล้วน้องมะนาวผู้แสนจะน่ารักก็โดนแป้งแกล้งอีกจนได้  แต่ก็ยังคงเป็นกำลังใจให้ครับ

[FOAM]

นาว........ไปเล่นไวกิ้งกานนนนนนนน

ไปกันทั้งเล้าเป็ดเลย ไปป่ะ.............

ขนาดนาวกลัวยังน่ารักเลยอ่า

[akitt]

ทำไม่แต่ละคน  ล้อนาวอย่างนั้นล่ะ   

อ่ะ..อุ๊บ   คิก คิก อุ๊บบบ.......
...จริง ๆ น้า ในสวนสนุกเนี่ย  ไวกิ้งเป็นเครื่องเล่นที่ดูธรรมดาสุด ๆ แต่หวาดเจี๋ยวสุด ๆ แล้ว

[RN]

เข้ามาสงสารมะนาว..คิกๆๆๆๆๆๆๆ..สงสารจริงๆนะ...

มะนาวเอ้ยมะนาว...เฮ้อ....จะอ้วกมั้ยนั่น..

[มะนาว]

หวัดดีคร้าบบบบบบ...........คิดถึงคร้าบบบบบ.........

***********************************************************************

ตอบคร้าบบบบบ............ตอบคร้าบบบบบบบบบบ..........

takuya...............................47...........
( คนเเรกเป่าเน้ออออ น้องมิลค์อย่าเเย่งพี่น๊าาา )..........อิอิ...........
( หึ หึ  หึ ไวกิ้งนี้มันจะมีระดับที่นั้ง ทาคุไปนั่งตรงอนุบาลอ่ะค๊าบบ เเค่นั้นก็กรี๊ดจะตาย เเทบบ้า กอดกับคนข้าง ๆ )... ......ฮ่าฮ่า........
( ที่ไม่รุ้จัก แอบเสียนิดนึงไม่ใช่ผู้ชาย อิอิ ).........อ่าาาาา.......
( ขนาดเพื่อนผู้ชายทาคุมันยังไม่กล้านั่งเรยอ่ะ น่ากลัวจริง ๆ )............ใช่คร้าบ...มะนาวไม่เอาอีกแย้ว...
( หึ หึ เรียกหา หนุ่มหมดน่ะคับ )..........ใช่จิ...มันเป็นไปเองอ่ะ.....
( อะอ้าวว พี่มะนาวเป็นอะไรเน้อ แผลเก่าจากเรื่องคราวนั้น ).............ก็มันอักเสบอ่ะ....เจ็บมากมาย.....
( รักเเละคิดถึงพี่มะนาวน่ะค๊าบบบบบ )..........คร้าบบบบรักคร้าบบบบบ...........

MiLCH.................................08......
( อืมไปสวนสนุกเนี่ยดีจัง )..........ดีคร้าบ......
( ไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกันนะคะเนี่ย )..........หเวลาไปบ้างน้า.....
( ไวกิ้งอะมิลส์จะตาย ไม่เห็นน่ากลัวเลย (แต่น้องชายมิลค์มันก็ไม่เล่นนะ หุหุ) )........แต่นาวกลัวอ่ะ.......
( ของเมืองไทยไม่ค่อยมีเครื่องเล่นน่ากลัวต้องเมืองนอกอะ สุดยอดมันส์สุดๆเลย )..........อื้อ...ใช่คร้าบ....
( พี่มะนาวอะ นี่เล่นไวกิ้งแล้วร้องเรียกชื่อคนนู้คนนี้หมดเลยเนอะ แอบขำนิดๆตลกดีอะค่ะ )....ตอนนั้นมันมะตาหลก เลยอ่ะ...กลัวจะตายไปคร้าบ...
( มิลค์ว่าพี่แป้งต้องรู้ว่าพี่มะนาวไม่ไหวแน่ๆอะ แต่แบบก็คงอยากแกล้งพี่มะนาวด้วย ฮ่าๆๆๆๆ ).............
( ช่วงนี้เหนื่อยมากๆเลยค่ะ พี่มะนาวก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ )......คร้าบ...........
( รักพี่มะนาวของพี่เจสมากนะคะ )........รักน้องมิลค์เหมือนกันคร้าบ...จุ๊บบบๆๆๆๆๆ.......
( ปอลอ*อดคนแรกอะ ทาคุใจร้าย ครั้งนี้ยอมแพ้ก็ได้ เชอะ ).........อิอิ...สู้สู้........
   
THIP............................04.....
( ตามมาติด ๆ เป็นคนที่ 3 ).........จ้าาา........
( หุหุ อ่านฉากกุ๊กกิ๊กที่สวนสนุกเพลิน ๆ น้องมะนาวกลับทำเสียเรื่องไปเล่นเรือไวกิ้งซะงั้น  5555 ).........อิอิ......
( หมดสภาพเลยซิ )............ใช่คร้าบ...อายจะแย่เลยอ่ะ........
( ปล. พี่คือ shell น้า แต่เปลี่ยนชื่อเป็น THIP จ้า )......อ้อคร้าบ...มะนาวก็ว่าพี่ shell หายไปไหนอ่ะ.........
   
สาวตัวกลม..............................33.........
( แหมมมมมมมมมมมมมมม ขนาดว่าร้องเรียกพี่เจสเลยเหรอจ้ะ )..........อื้อ...ก็มันร้องออกไปเองอ่ะ...มะรู้ตัว....
( มันเสียว.... อุ้ยไม่ใช่...อิอิอิ ).........อ่ะน้า.......
( มันน่ากลัว......ขนาดต้องร้องเรียกชื่อพี่เจสเลยเหรอ )...........อื้อ....น่ากลัวๆ.....
   
aporapor...........................36.......
( หงอย ช่วงนี้วิญญาณล่องลอยคร๊าบบบบบบบบบ )............แฮะแฮะ.....
( ไม่รู้จะเมนท์ไร )..........อารายก็ได้....บอกว่านาวน่าร้ากก็ได้น้า...นาวไม่ว่าหรอกคร้าบ..อิอิ.......
( แต่ก็รักพี่มะนาวกะพี่เจสเหมือนเดิมคร๊าบบบ ).........คร้าบ..ขอบคุณคร้าบ.......
( ไปแระ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ).........จุ๊บบบบบๆๆๆๆๆๆ........
   
pongsj...............................14.........
( นายแป้งนี้ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยเน้อ น้องนาว อยากได้มาเป้นพี่ชายบ้างซะแล้ว อิอิ (หวงป่ะ....อิอิ) ).......อิอิ... บอกได้คำเดียวว่าหวงอ่ะ..........
( แล้วนี้แหละให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว สุภาษิตพื้นๆธรรมดา อิอิ ).........อื้อ...ไม่น่าคิดไปแกล้งพี่เค้าเลยอ่ะ......
   
krappom.............................06...........
( อ่านแล้วอยากไปเที่ยวอีกจัง ).............ไปจิคร้าบบบบ.......
( ไม่ได้ไปนานแล้ว )...........คร้าบ.......
( ไวกิ้งนี่เป็นอะไรที่สุดๆ เลยอ่ะ ชอบมากกกก )..........เหรอคร้าบ..แต่มะนาวไม่ชอบที่สุดอ่ะ.......
( เหมือนได้บินเลย )............อ่ะน้า......
( คิดถึงมะนาวน้า )..........มะนาวก็คิดถึงเหมือนกันคร้าบ.........
( ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะ ).........อื้อ...มะค่อยได้คุยกันเลยอ่ะ.............
( จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ )............จุ๊บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ..........

Electrolyte..............................50...........
( เหอะๆๆๆสมน้ำหน้าพี่มะนาวดีกว่า.....อยากแกล้งพี่ปะแป้งของเอทำไมอ่า....พี่มะนาวกลัวซะเองเลย )..........
( เหอะๆๆๆดีนะที่ไม่ฉี่ราดเพราะกลัว.....เอ้////หรือว่าราดนะพี่นาวแต่ไม่กล้าบอก )........ไม่อ่ะ....ไม่จริงจี๊ง.....
( เหอะๆๆๆๆพี่นาวแผลเดิมหายยังคร้าบ.....ดูแลตัวเองดีๆๆนะเอเป็นห่วง...มันเกิน24ชั่วโมง แล้วประคบอุ่นได้ ้จะได้ไม่เป็นรอยช้ำมาก )....คร้าบ..ตอนนี้ดีแล้วคร้าบ....ขอบคุณคร้าบ....
( นาวรีบๆๆมาต่อนะคร้าบยางรักพี่นาวเหมือนเดิม แต่น้อยกว่าพี่ปะแป้งฮิๆๆๆๆ จะแย่งพี่ปะแป้งให้ได้...รักพี่ปะแป้ง เข้าแล้วสิ ).......อ้าว...จามาแย่งเค้าอ่ะ...ชิ......
   
sun...........................................01...................
( มะนาวน๊า..มะนาว.....จะแกล้งพี่แป้ง...แต๋ไหง๋....กลับกลัวเองซ้างั้น เอิ้กๆ  5555 )........ก็มะรุอ่ะ.......
( แล้วจากไวกิ้ง จะไปเล่นอันไหนต่อล่ะนั่น เอิ้กๆ )........ม่ายแย้วว......
( เอาเป็นว่า ลงมาแล้ว  ยังไปขึ้นอันอื่นได้ ก้อเก่งแล้วล่ะ มะนาวฮ่าๆๆๆๆ )..........ม่ายเอาไม่เล่นอันอื่นแย้ว.....
 
๑? n?ew ?๑.......................02.......
( คนอื่นๆก็ขำน้องมะนาวกันหมดแย้ว ถ้าพี่จาขำต่อบ้างคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ ).........ฮือฮือ...มีแต่คนขำมะนาวอ่ะ.........

Poes............................10..........
( เกือบจาขึ้นไปเล่นแล้วไวกิ้ง ถ้าไม่เห็น คนที่ลงมาอ๊วกแตกซะก่อน )..........อิ อิ ......
( กล้าสุดก็แค่รถไฟเหินเวหา  )............จ้าาาาา........

ken_krub......................20...........
( แล้วน้องมะนาวผู้แสนจะน่ารักก็โดนแป้งแกล้งอีกจนได้  แต่ก็ยังคงเป็นกำลังใจให้ครับ ).........คร้าบ  ขอบคุณคร้าบ.........
   
FOAM...............................45..............
( นาว........ไปเล่นไวกิ้งกานนนนนนนน )...........ม่ายเอาแย้ว.......
( ไปกันทั้งเล้าเป็ดเลย ไปป่ะ.............)..........ม่ายเอาอ่ะ............
( ขนาดนาวกลัวยังน่ารักเลยอ่า ชอบจริงๆ )..............แฮะแฮะ.................

akitt.................................16.............
( ทำไม่แต่ละคน  ล้อนาวอย่างนั้นล่ะ ).............อื้อ...มีแต่คนล้อมะนาวอ่ะ..........
( อ่ะ..อุ๊บ   คิก คิก อุ๊บบบ.......)..........อ่าาาาาาาา.......
( ...จริง ๆ น้า ในสวนสนุกเนี่ย  ไวกิ้งเป็นเครื่องเล่นที่ดูธรรมดาสุด ๆ แต่หวาดเจี๋ยวสุด ๆ แล้ว )..........ช่ายช่าย.......

RN..................................28...............
( เข้ามาสงสารมะนาว..คิกๆๆๆๆๆๆๆ..สงสารจริงๆนะ...)...........บอกสงสาร แต่มาหัวเราะเค้าอ่ะ....ชิ....
( มะนาวเอ้ยมะนาว...เฮ้อ....จะอ้วกมั้ยนั่น..)...........มะรุ....มะบอก....อิอิ...


******************************************************************

[มะนาว]

ตอนที่ 29
               
              ไม่นานจากนั้น  ไอ้เรือไวกิ้งมันก็ค่อยๆ โล้ช้าลงเรื่อยๆ  ความรู้สึกตอนนั้นมันก็คิดได้แต่ว่า เมื่อไหร่มันจะ จอดสนิทซะที  เมื่อไหร่มันจะหยุด แล้วปล่อยผมให้ลงไปซักที  ร่างกายผมเบาโหวง ไม่รู้เหมือนกันว่าคนอื่น จะเป็น เหมือนผมหรือเปล่า  แต่ที่รู้ผมเป็นอ่ะ  รู้สึกกลัวมากด้วย  ไม่น่าอวดเก่งตั้งแต่แรกเลย  ก็คิดว่ามันคงไม่น่ากลัวอะไรอ่ะคับ  แล้วในที่สุดความทรมานของผมก็สิ้นสุดลง เมื่อไอ้เรือไวกิ้งมันจอดสนิท  ผมรีบลุกขึ้นยืนทันที

               " อ๊ะ....โอ๊ย..."  ผมร้องออกมา

**********************************************************************************************************************************************

               " อ๊ะ....โอ๊ย..."  ผมเข่าอ่อน  ยืนไม่ไหวทรุดนั่งอยู่ที่เดิมแหละคับ 

               " ไอ้น้องนาว...เป็นไรครับ..."  พี่แป้งพูดเมื่อเห็นผมทรุดนั่งลงกะพื้น  ผมเงยหน้ามองพี่แป้งแล้วฝืนยิ้ม

               " ............. "  ผมพูดไม่ออกคร้าบ 

               " ทำไมเราหน้าซีดขนาดนี้ล่ะ...ยืนไหวมั้ยครับ..."  พี่แป้งพูด สีหน้าตกใจ เมื่อมองหน้าของผม

               " คร้าบ...พี่พาผมออกไปจากไอ้เครื่องนี่ก่อนคร้าบ...."  ผมบอก  อยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดอ่ะ

               " ได้ครับ......ส่งมือมาให้พี่สิครับ..."  พี่แป้งบอก  ผมก็ทำตามอย่างว่าง่ายเลยอ่ะคับ

               พอผมส่งมือให้พี่แป้ง  พี่เค้าก็พยุงผมให้ยืนขึ้น  ประคองพาผมให้เดินออกมาจากไอ้เรือไวกิ้ง  คนที่ยืนรอมอง ที่ผมกะพี่แป้งเป็นตาเดียวกันเลยอ่ะคับ  แต่ตอนนั้นผมไม่สนใจแล้วอ่ะ  ใครอยากมองอยากคิดอะไรก็ตามใจเค้า แหละคร้าบ...แล้วที่ผมรู้สึกเข่าอ่อนหมดแรงนี่จะมีใครเป็นเหมือนผมมั้ยเนี่ย  อยากรู้จังเลย   

               พี่แป้งประคองพาผมเดินมานั่งพักที่ม้านั่งแถวนั้น  ผมก็รู้สึกเจ็บขาเพิ่มมากขึ้นด้วยอ่ะ  แต่ก็ฝืนทนเจ็บเอาไว้  ก็กลัวพี่แป้งคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ผมเลยไม่กล้าบอกออกไป

               " พี่แป้งคร้าบ...นาวอยากกินนํ้าอ่ะคร้าบ..."  ผมอ้อนบอก  รู้สึกคอมันแห้ง นํ้าลายเหนียวไปหมดอ่ะคับ

               " เหรอครับ...งั้นนาวรอพี่แป๊บนึงนะครับ พี่ไปซื้อนํ้ามาให้  "  พี่แป้งพูดจบก็เดินออกไปหาซื้อนํ้ามาให้ผม

               พอพี่แป้งเดินออกไปแล้ว  ผมก็เลยถลกขากางเกงขึ้นดู  ตรงบริเวณแผลเก่า มันเริ่มบวมชํ้า  แตะโดนมัน ก็รู้สึกปวดแล้วครับ  ผมรู้สึกโมโหตัวเอง  ไม่น่าซุ่มซ่ามเลย  แล้ววันนี้ก็เดินเที่ยวมากซะด้วย เจ็บจัง  แล้วผมก็เอาขา กางเกงลง  เอามือมาบีบนวดที่บริเวณน่อง  ใครที่เดินผ่านก็มองผมยิ้มให้ทุกคนเลยครับ  ผมก็ยิ้มตอบ  นั่งคอยสักพัก พี่แป้งก็เดินมาที่ผม  พร้อมแก้วนํ้าใหญ่แก้วนึง  พอพี่แป้งเดินมาถึงก็ยื่นแก้วนํ้าส่งมาให้ผม

               " คอยพี่นานหรือเปล่า..."  พี่แป้งถามยิ้มๆให้ผม

               " ไม่นานหรอกครับ..."  ผมตอบ  แล้วยกแก้วนํ้าขึ้นมาดื่มอย่างรวดเร็ว

               " ช้าๆสิครับ...เดี๋ยวก็สำลักหรอก..."  พี่แป้งบอกผม  แต่ช้าไปแล้วล่ะครับ

               " แค่ก...แค่ก...แค่ก..."  ผมสำลักนํ้า  ไอออกมาหน้าตาแดงเลยอ่ะคับ....

               " บอกแล้ว เห็นมั้ยล่ะ..."  พี่แป้งบอก  แล้วเอามือมาลูบหลังผมไปด้วย

               " แค่ก...แค่ก...อื้อ........อืม..."  ผมไอ และก็สูดอากาศหายใจ เพราะว่าผมหายใจไม่ทัน  รู้เลยว่าตัวเอง รู้สึกแย่มาก

               " ค่อยๆครับ..."  พี่แป้งยังคอยลูบหลังผมอยู่อีกอ่ะ

               " อืม......พี่แป้ง...คร้าบ..."  ผมเรียกพี่แป้งเสียงเบา

               " ว่าไงครับ...ดีขึ้นหรือเปล่า.."  พี่แป้งถามผม

               " คร้าบ...อืม...นาวดีขึ้นแล้วคร้าบ...พี่แป้งคร้าบ..."  ผมบอก

               " ว่าไงครับคนดี..."  พี่แป้งพูด แล้วหันมามองผม

               " คือ..มะนาวอยากกลับแล้วคร้าบ..."  ผมพูดแล้วยิ้มแหยๆอ่ะคับ  ตอนนั้นรู้สึกเจ็บขามากขึ้นด้วย

               " อืม..พี่ก็ว่าจะพาเรากลับแล้วเหมือนกัน...แต่ตอนนี้พี่ว่าเรานั่งพักตรงนี้อีกสักพักแล้วกัน  พี่ว่าสีหน้าเรา ไม่ดีเลยนะ  "  พี่แป้งพูด พร้อมกับเอามือมาลูบหัวผมด้วย

               " คร้าบ...นั่งอีกเดี๋ยวก็ได้ครับ  "  ผมบอก ก็เห็นด้วยแหละครับ รู้สึกแย่เหมือนกันอ่ะ   

               ผมก็นั่งอยู่ตรงนั้นได้พักใหญ่เหมือนกัน  พี่แป้งก็ชวนผมคุยแหละครับ เรื่องนั้นเรื่องนี้  ถามถึงแม่กะพี่มะยม ด้วย  ว่าเป็นยังไง สบายดีหรือป่าว  ผมก็บอกว่าสบายดี ตอนนี้แม่อยู่ที่บ้านพี่มะยม  พี่แป้งบอกว่าพรุ่งนี้พี่แป้ง จะแวะ ไปหาแม่กะพี่มะยมที่บ้านอ่ะคับ 

               ผมก็ถามถึงพ่อกะแม่ของพี่แป้งว่าสบายดีหรือเปล่า  พี่แป้งก็บอกว่าสบายดี  พ่อกะแม่ของพี่แป้งยังฝากมา บอกผมว่าคิดถึงมาก บอกให้ผมขึ้นไปเที่ยวหาท่านทั้งสองบ้าง  ผมก็เลยฝากพี่แป้งไปบอกว่า ไม่นานนี้จะขึ้นไปหา แล้วก็ฝากบอกว่าคิดถึงพ่อกะแม่มากด้วยครับ  พี่แป้งก็บอกว่าจะไปบอกให้ครับ  ตลอดเวลาที่ผมคุย ก็เอามือบีบๆขา ไปด้วย ก็รู้สึกปวดอ่ะคับ

               " พี่แป้งคร้าบ...นาวดีขึ้นแล้วคร้าบ  กลับกันเถอะคร้าบ..."  ผมบอก  รู้สึกเจ็บขามากขึ้น ผมอยากกลับ เร็วๆอ่ะคับ

               " ตี๊ด..ตะริดตี๊ด..ตี่..."  เสียงมือถือของผมดังขึ้น  ผมหยิบขึ้นมาดูเบอร์ที่โชว์ แล้วก็อมยิ้ม

               " คร้าบบบบบบ...."  ผมกดรับแล้วพูดออกไปก่อนเลยคร้าบ...

               " ว่าไง..อยู่ไหนแล้ว..จะกลับหรือยัง  พี่คิดถึงนาวมากแล้วน้า..."  พี่เจสอ่ะคับ...พูดเป็นชุดเลยอ่ะ..

               " ยังอยู่ที่สวนสนุกอ่ะคับ  แต่กะลังจะกลับแย้วคร้าบ...นาวก็คิดถึงพี่เจสมากๆเลยคร้าบ "  ผมตอบ แล้วก็ยิ้ม ไปด้วย  เงยหน้าก็เห็นพี่แป้งมองผมอยู่

               " เหรอ...งั้นบอกไอ้แป้งว่าให้รีบกลับ แล้วขับรถระวังๆด้วย  "  พี่เจสบอก  ผมยิ้มแล้วเงยหน้าไปบอกพี่แป้ง

               " พี่แป้งคร้าบ...พี่เจสบอกว่าให้กลับได้แล้ว  แล้วให้พี่แป้งขับรถระมัดระวังด้วยคร้าบ...แฮะแฮะ.."  ผมพูดไป ก็ยิ้มให้พี่แป้งไปด้วย พี่แป้งพยักหน้าให้ผม  ตอนนี้ผมอารมณ์ดีคร้าบ ก็เพราะได้ยินเสียงพี่เจสแหละคร้าบ... คิดถึงพี่เจสจังเลยอ่ะ....

               " พี่เจส...นาวบอกพี่แป้งแย้วคร้าบ...พี่แป้งพยักหน้าให้อ่ะคับ.."  ผมบอกพี่เจสทางโทรศัพท์
             
               " อืม...ดีแล้ว...งั้นรีบกลับเลย  พี่จะรอที่บริษัทนะ..."  พี่เจสบอกผม

               " คร้าบบ...จะกลับแย้วคร้าบบบ..."  ผมบอก

               " งั้นพี่วางสายแล้วนะ...เดี๋ยวเจอกัน..."  พี่เจสพูด

               " คร้าบ...รักพี่เจสน้าาา...บะบายคร้าบบบ..."  ผมบอก

               " ครับ..พี่ก็รักนาวมากครับ...บายครับ..."  พี่เจสพูดเพราะกะผม แล้วก็กดปิดครับ

               เมื่อเลิกคุยแล้ว ผมก็เก็บโทรศัพท์ แล้วหันไปบอกพี่แป้งว่ากลับกันได้แล้ว  ผมก็ลุกขึ้น  เริ่มรู้สึกว่าปวด   ที่ขามาก เลยอ่ะคับ  หน้าแหยๆนิดนึง  พอทนไหว  แต่พอก้าวขาออกไป 

               " โอีะ...โอ๊ย..."  ผมอุทาน  เข่าอ่อนแรงทรุดลงไปกองกะพื้น

               " นาว...เป็นไร เจ็บขาอีกแล้วเหรอ..."  พี่แป้งพูดเสียงตกใจเมื่อเห็นผมทรุดลงไปนั่งกะพื้น

               " อื้อ...นาวปวด...ปวดแล้วก็เจ็บขาด้วยคร้าบ...ฮือฮือ..."  ผมบอกพี่แป้ง เจ็บจนต้องร้องไห้ออกมาเลยอ่ะคับ 

               " ไหนมาพี่ดูอีกทีซิ...ไหนว่าดีแล้วไง "  พี่แป้งถลกขากางเกงผมดูอีกครั้ง  แล้วก็หน้าเสียเลยอ่ะ

               " โอ๊ย.....ฮือฮือ...."  ผมร้องอุทานด้วยรู้สึกเจ็บ เมื่อพี่แป้งแตะที่บริเวณแผลที่ตอนนี้มันเขียวชํ้า บวมมากกว่า เดิมอีก

               " ดูสิ...เป็นมากขนาดนี้แล้วไม่ยอมบอกพี่  ยังมาฝืนเล่นอีก..."  พี่แป้งดุผม

               " ฮือฮือ.....ก็..ก็...นาวกลัวพี่แป้งว่านาวอ่ะ..."  ผมบอกแล้วก็ร้องไห้ไปด้วย  ดีนะที่ตอนนี้มันมืดมากแล้ว  ไฟก็ไม่ค่อยสว่างสักเท่าไหร่ด้วยอ่ะ  ตรงนี้เลยไม่ค่อยจะมีคนเดินมามากนัก

               " ไป...กลับบ้าน แล้วเดี๋ยวมาคุยกัน  "  พี่แป้งเอาขากางเกงผมลง แล้วพูดเสียงดุใส่ผม

               " คร้าบ...ฮึกฮึก..."  ผมกลั้นสะอื้น แล้วพยายามลุกขึ้นยืน

               " เดินไหวมั้ย..."  พี่แป้งถามผม เมื่อจับตัวผมพยุงขึ้นยืน

               " มะ...ไม่รู้คร้าบ..."  ผมพูดเสียงเบาๆ  ก็กลัวพี่แป้งมากเลยครับ  พี่แป้งพูดเสียงดุอ่ะคับ

               " งั้นมานี่...มาขี่หลังพี่..."  พี่แป้งบอกผม แล้วย่อขาหันหลังให้ผมขึ้นไปขี่หลัง

               " พี่แป้งคร้าบ..อย่าเลย  นาวหนัก แล้วอายเค้าด้วยอ่ะ..."  ผมบอก  ก็ตัวผมโตแล้ว ไม่ใช่เด็กซะหน่อย จะให้ขี่หลังพี่เค้าได้ยังไงล่ะคับ

               " ขึ้นมา...ตัวเราเล็กแค่นี้ พี่แบกสบายอยู่แล้ว  ส่วนคนจะมองก็ช่างเค้า...มาขึ้นมาเร็วๆ "  พี่แป้งบอก


***********************************************************************************************************************************************

จบตอนที่ 29

                ขอบคุณอีกครั้งคร้าบ...ที่ติดตามอ่านตลอดมาอ่ะคับ...น่ารักทุกคนเลยคร้าบ.........

                รักทุกคนมากมายเหมือนเดิมทุกๆวันน้าาา..............

                มะนาวน่าร้าก ( แหวะตัวเอง ) คร้าบบบบบบบบผม............

**********************************************************************************************************************************************

[MiLCH]

พี่มะนาวอะ คงจะเจ็บขามากเลยอะดิคะ (ตอนนี้คงไม่เจ็บแล้วใช่ป่ะคะ)

มิลค์นึกแล้วเจ็บแทนอะ(เสียวๆแผลที่เท้าตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย)

อยากเป็นคนแรกเผื่อทาคุด้วยอะ

เพราะทาคุงานเยอะมากๆ แถมไม่ค่อยสบายอีก

มิลค์ก็ห่วงทาคุมากๆเลยนะ สงสานๆมากๆๆๆๆอะ

รักพี่มะนาวมากๆเลยค่ะ

ปอลอ*พี่เจสมีโทรตามด้วยเนอะ ดีจังค่ะ

[krappom]

ถ้าพี่แป้งรู้ว่ามะนาวโดนใครทำ ไอ้คนนั้นเลี้ยงไม่โตแน่ 

มะนาวก็ดื้อนิ ขาเจ็บแล้วยังจะไปเล่นอีก
เป็นไงล่ะ...
โดนพี่แป้งดุเลย

รีบกลับไปให้พี่เจสปลอบขวัญเร้ว
 

[aporapor]

 

พี่นะนาวน่าร๊ากคร๊าบบ

แต่ปอน่ารักกว่า

หุหุ

ไปแระ

[RN]

มะนาว...อ่ะ..เจ็บซ้ำซ้อนอ่ะ..ยังไม่ทันหายก็เจ็บเพิ่มอีกแล้ว

รีบๆๆๆๆๆๆกลับบ้านไปให้พี่เจสดูแลด่วน..จะได้หายเร็วๆๆๆๆ


ปล.พี่เจสมียาวิเศษไว้รักษานะ..รีบกลับๆๆๆๆๆๆๆ

ขี่หลังพี่แป้งให้ไวเลย..

[pongsj]

อิจฉา(แต่ไม่ริษยา) คนมารุมล้อมดูแลน้องมะนาวจังเลย อิอิ

[abcd]

   พี่แป้งที่แสนดี น่ารักจริงๆเยย หายเจ็บขายังจ๊ะน้องมะนาว ให้พี่แป้งช่วยเป่าคาถาให้จิ 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

หวัดดีคร้าบบบบบบบบ น้องมะนาว

ในที่สุดก็ตามอ่านเรื่องของน้องมะนาวมาจนถึงตอนล่าสุด
พี่ได้ยินเรื่องของน้องมะนาวมานานมาก(มีคนเล่าให้ฟัง)
แล้วถูกยุให้เข้ามาอ่านเองเพื่อจะได้อรรถรสเต็มที่
อ่านแล้วก็ได้แต่อิจฉาความหวานของพี่เจส+น้องนาว
แต่พอได้เห็นรูปของน้องมะนาวแล้วไม่แปลกใจเลยครับ
ก็น่ารักซะขนาดนั้น พี่เองยังหวั่นไหวเลยน้องเอ๊ยยยยย

จาก พี่นิว ครับ

[sun]

น่านปะไร......เจ็บแย้ว...ยังฝืนเล่นไปเรี่อย     


แย้วก้อได้ขี่หลังพี่แป้งจนได้  เห็นมะ  อิอิ   

กลับไป จะโดนดุทั้งสองคนป่ะเนี่ย เอิ้กๆ


พี่แป้ง ดูแลดีแย้ว ..แต่เด็ก มานดื้อ เนอะเเป้ง      



อย่างนี้ต้องให้พี่เจส จัดการ เด็กดื้อ ซะหน่อยแล้ว อิอิ 



* พักผ่อนเยอะๆ น๊า....เราน่ะ  เป็นห่วงนะจ๊ะ เด็กน้อย  *     

[min_min]

แย่เลย อ่ะ  เปนไรมากไหมนั่นอ่ะ
เป็นห่วงนะรู้ไหม  มะนาวเด็กดื้อ เด๋วจับตีก้นลายเยย
รีบๆกลับบ้านไปทายาซะ เด๋วมันจะเจบไปกว่านี้
พี่แป้งน่ารักจังว่างๆขอขี่หลังได้ไหมอ่ะ มะนาวจ๋า

ปล.รักและเป็นห่วง เหมือนเดิม
 

[Poes]

จาสงสารดีมั้ยเนี๊ยเด็กดื้อ   

ยังงัยน้องมะนาวก้ดูแลตัวเองหน่อยจิ พวกพี่เค้าจาได้ไม่เป้นห่วงมากนะ 

ยังรักน้องมะนาวเหมือนเดิม 

[ken_krub]

มารอเป็นกำลังใจให้หนุ่มน้อยผู้แสนน่ารักเหมือนเดิมครับ

[gobgab]

.........พี่ปะแป้งผู้แสนดี...กับนองชายจอมดื้อ......

.........ถ้าอยากหายเร็วๆต้องรีบกลับไปหาพี่เจสล่ะ....

[THIP]

หุหุ สงสัยกลับไปทั้งมะนาวกับแป้งต้องโดนเจสดุแน่ ๆ 
ปล. ได้หมายเลข 04 กลับมาแล้ววุ้ย อิอิ

[มะนาว]

หวัดดีคร้าบบบบบบ..........คิดถึงคร้าบบบบบ.......เอ๊ะ....วันนี้รู้สึกเล้าเป็ดแปลกตาจังคร้าบบบบ.....อิอิ...

*************************************************************************

ตอบคร้าบบบ..............ตอบคร้าบบบบบบบบ.......

MiLCH.........................08............
( พี่มะนาวอะ คงจะเจ็บขามากเลยอะดิคะ (ตอนนี้คงไม่เจ็บแล้วใช่ป่ะคะ) )........ใช่คร้าบบบบบบ.............
( มิลค์นึกแล้วเจ็บแทนอะ(เสียวๆแผลที่เท้าตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย) )........คร้าบบบ...ระวังบ้างน้า..อิอิ... เดี๋ยวเป็นเหมือนมะนาวอ่ะ.......
( อยากเป็นคนแรกเผื่อทาคุด้วยอะ ).......จ้าาาาาาาา..........
( เพราะทาคุงานเยอะมากๆ แถมไม่ค่อยสบายอีก )...........ให้ทาคุหายป่วยเร็วๆน้าาาาา....
( มิลค์ก็ห่วงทาคุมากๆเลยนะ สงสานๆมากๆๆๆๆอะ .........อื้อ....หายเร็วๆๆๆน้าาาทาคุ.........
( รักพี่มะนาวมากๆเลยค่ะ ).......รักน้องมิลค์มากเหมือนกันจ้าาาา.......
( ปอลอ*พี่เจสมีโทรตามด้วยเนอะ ดีจังค่ะ )...........อิอิ...พี่เจสคิดถึงมะนาวตลอดแหละคร้าบบบบ............

krappom.................06.................
( ถ้าพี่แป้งรู้ว่ามะนาวโดนใครทำ ไอ้คนนั้นเลี้ยงไม่โตแน่ )........ใช่คร้าบบบบบบบบ.....พี่แป้งดุกว่าพี่เจสอีกอ่ะ...
( มะนาวก็ดื้อนิ ขาเจ็บแล้วยังจะไปเล่นอีก ).......ก็อยากเล่นอ่ะคร้าบ........
( เป็นไงล่ะ...โดนพี่แป้งดุเลย 5555 )...........อื้อ.....
( รีบกลับไปให้พี่เจสปลอบขวัญเร้ว )........จ้า...รีบอยู่แย้ววววว....อิอิ..........
 
aporapor....................36..................
( พี่นะนาวน่าร๊ากคร๊าบบ ).........จิงเหรอคร้าบบบบ....
( แต่ปอน่ารักกว่า )............อื้อ...ปอน่ารักอ่ะ..มะนาวไม่น่ารักหรอกคร้าบ..ใครจะมารักมะนาว........
( ไปแระ ).........คร้าบบบบบบบบบ..........
   
RN.........................28.................
( มะนาว...อ่ะ..เจ็บซ้ำซ้อนอ่ะ..ยังไม่ทันหายก็เจ็บเพิ่มอีกแล้ว )...........คร้าบบ...นิดหน่อยเองคร้าบ....
( รีบๆๆๆๆๆๆกลับบ้านไปให้พี่เจสดูแลด่วน..จะได้หายเร็วๆๆๆๆ )........คร้าบ...ไปด่วนเลยคร้าบ.....
( ปล.พี่เจสมียาวิเศษไว้รักษานะ..รีบกลับๆๆๆๆๆๆๆ )...........จ้า....หายจริงๆน้า...อิอิ........
( ขี่หลังพี่แป้งให้ไวเลย..)...........อบอุ่นมากเลยอ่ะ หลังพี่แป้งนี่น่ะ...คิกคิก....
   
pongsj.............................14................
( อิจฉา(แต่ไม่ริษยา) คนมารุมล้อมดูแลน้องมะนาวจังเลย อิอิ )..........อิอิ........ก็พี่ๆเค้ารักมะนาวอ่ะ....
   
๑? n?ew ?๑.........................02..................
( พี่แป้งที่แสนดี น่ารักจริงๆเยย หายเจ็บขายังจ๊ะน้องมะนาว ให้พี่แป้งช่วยเป่าคาถาให้จิ  )..........คร้าบบบ....อิอิ.....

**************************************************************************************************************
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
:+:So Much In L..........................52...................
หวัดดีคร้าบบบบบบบบ น้องมะนาว
ในที่สุดก็ตามอ่านเรื่องของน้องมะนาวมาจนถึงตอนล่าสุด
พี่ได้ยินเรื่องของน้องมะนาวมานานมาก(มีคนเล่าให้ฟัง)
แล้วถูกยุให้เข้ามาอ่านเองเพื่อจะได้อรรถรสเต็มที่
อ่านแล้วก็ได้แต่อิจฉาความหวานของพี่เจส+น้องนาว
แต่พอได้เห็นรูปของน้องมะนาวแล้วไม่แปลกใจเลยครับ
ก็น่ารักซะขนาดนั้น พี่เองยังหวั่นไหวเลยน้องเอ๊ยยยยย

จาก พี่นิว ครับ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------   
ตอบพี่นิวคร้าบ......

หวัดดีคร้าบบบบบผม.....ขอบคุณคร้าบบที่พี่นิวเข้ามารีกาทู้ให้มะนาว...อิอิ...จะบอกว่าดีใจอ่ะคร้าบ.....ก็ไม่คิด
อ่ะคร้าบ......แฮะแฮะ...พี่นิวอ่ะชมซะมะนาวลอยแย้วอ่ะคร้าบบบ...มะนาวมะน่าร้ากกหรอกคร้าบบ......คิกคิก.....
แค่พอดูได้เองอ่ะ....อิอิ....แต่ก็ขอบคุณน้าคร้าบที่พี่หวั่นไหวกะมะนาว...ฮี่ฮี่...

มะรู้จาพูดอารายแย้วอ่ะคร้าบบบบ....อิอิ....

รักพี่นิวน้าคร้าบบบบบบ......

***************************************************************************************************************

sun............................................01.............
( น่านปะไร......เจ็บแย้ว...ยังฝืนเล่นไปเรี่อย  )............ก็ตอนนั้นอยากแกล้งพี่แป้งอ่ะคร้าบ...
( แย้วก้อได้ขี่หลังพี่แป้งจนได้  เห็นมะ  อิอิ )...........มานเดินมะไหวอ่ะคร้าบ...อิอิ....
( กลับไป จะโดนดุทั้งสองคนป่ะเนี่ย เอิ้กๆ )..........มะรุอ่ะ....
( พี่แป้ง ดูแลดีแย้ว ..แต่เด็ก มานดื้อ เนอะเเป้ง )...............แงแง...มะนาวมะดื้อซ้าหน่อยอ่ะ....
( อย่างนี้ต้องให้พี่เจส จัดการ เด็กดื้อ ซะหน่อยแล้ว อิอิ )..........แล้วพี่เจสจาทำอารายมะนาวอ่ะ....อยากรุ...อิอิ...
( * พักผ่อนเยอะๆ น๊า....เราน่ะ  เป็นห่วงนะจ๊ะ เด็กน้อย  *  )..........คร้าบบบบบบบบบผม....จุ๊บบบๆๆๆ....
   
=_= BeBe =_=........................31.................
( แย่เลย อ่ะ  เปนไรมากไหมนั่นอ่ะ )............ก็พอสมควรคร้าบบบบ....
( เป็นห่วงนะรู้ไหม  มะนาวเด็กดื้อ เด๋วจับตีก้นลายเยย ).........แงแง....จาถูกตีก้นอ่ะ...
( รีบๆกลับบ้านไปทายาซะ เด๋วมันจะเจบไปกว่านี้ )..........คร้าบบบ.......
( พี่แป้งน่ารักจังว่างๆขอขี่หลังได้ไหมอ่ะ มะนาวจ๋า )..........มะเอาอ่ะ...มะนาวขี่ได้คนเดียวอ่ะ....อิอิ......
( ปล.รักและเป็นห่วง เหมือนเดิม )........คร้าบบบ...รักพี่น้าคร้าบ...จุ๊บบบๆๆๆๆๆ.......
 
Poes....................................10............
( จาสงสารดีมั้ยเนี๊ยเด็กดื้อ )............สงสารเถอะคร้าบบบบบบ......
( ยังงัยน้องมะนาวก้ดูแลตัวเองหน่อยจิ พวกพี่เค้าจาได้ไม่เป้นห่วงมากนะ )..............คร้าบบ...จาดูแลตัวเองให้ดีขึ้น คร้าบบบบบ....
( ยังรักน้องมะนาวเหมือนเดิม  )..................คร้าบบบบ...ขอบคุรคร้าบบ...จุ๊บบบบๆๆๆๆ....

ken_krub...........................20...................
( มารอเป็นกำลังใจให้หนุ่มน้อยผู้แสนน่ารักเหมือนเดิมครับ )..................คร้าบบ...จุ๊บบบๆๆๆๆ.....
   
][GobGab][.........................29...........
( .........พี่ปะแป้งผู้แสนดี...กับนองชายจอมดื้อ......)............อิอิ....น่าเป็นชื่อเรื่องใหม่เน๊อะ...คิกคิก.....
( .........ถ้าอยากหายเร็วๆต้องรีบกลับไปหาพี่เจสล่ะ....)...........ใช่แย้ววววว.....
   
THIP..........................04................
( หุหุ สงสัยกลับไปทั้งมะนาวกับแป้งต้องโดนเจสดุแน่ ๆ ).............มะรุ มะบอกอ่ะ.....
( ปล. ได้หมายเลข 04 กลับมาแล้ววุ้ย อิอิ ).................ฮ่าฮ่า......
   
************************************************************************************************************

[FOAM]

หายไวนะครับมะนาว

[มะนาว]

           
ตอนที่ 30

               " เดินไหวมั้ย..."  พี่แป้งถามผม เมื่อจับตัวผมพยุงขึ้นยืน

               " มะ...ไม่รู้คร้าบ..."  ผมพูดเสียงเบาๆ  ก็กลัวพี่แป้งมากเลยครับ  พี่แป้งพูดเสียงดุอ่ะคับ

               " งั้นมานี่...มาขี่หลังพี่..."  พี่แป้งบอกผม แล้วย่อขาหันหลังให้ผมขึ้นไปขี่หลัง

               " พี่แป้งคร้าบ..อย่าเลย  นาวหนัก แล้วอายเค้าด้วยอ่ะ..."  ผมบอก  ก็ตัวผมโตแล้ว ไม่ใช่เด็กซะหน่อย จะให้ขี่หลังพี่เค้าได้ยังไงล่ะคับ

               " ขึ้นมา...ตัวเราเล็กแค่นี้ พี่แบกสบายอยู่แล้ว  ส่วนคนจะมองก็ช่างเค้า...มาขึ้นมาเร็วๆ "  พี่แป้งบอก

***********************************************************************************************************************************************

               " ไม่เอา..ไม่ขึ้นอ่ะ.."  ผมไม่กล้า

               " ถ้าไม่ขี่หลังพี่  งั้นพี่จะอุ้มเราไปนะ ..จะเอาแบบไหนเลือกเอา  "  พี่แป้งบอกผม

               " อ่า...พี่แป้งอ่ะ...งั้นนาวขี่หลังพี่ก็ได้คร้าบ..."  ผมบอก ก็มันน่าอายน้อยกว่า โดนอุ้มอ่ะคับ

               แล้วพี่แป้งก็นั่งยองๆลงกะพื้นให้ผมขี่หลัง  พอผมขี่หลังเรียบร้อยแล้ว  พี่แป้งก็ลุกยืนขึ้น อย่างสบายเลยอ่ะคับ  พี่แป้งคงออกกำลังกายเป็นประจำแน่เลยอ่ะ  ก็ลุกขึ้นยืนทั้งๆที่แบกผมอยู่บนหลังอย่างสบายเลยคับ  แข็งแรงจัง 

               แล้วพี่แป้งก็แบกผมเดินออกมาพาผมไปที่รถที่จอดอยู่ ก็ไกลมากเหมือนกันจากที่พี่แป้งให้ผมขึ้นขี่หลัง  แต่ก็ไม่เห็นพี่แป้งเค้าจะบ่นว่าเหนื่อย หรือว่าเมื่อยเลยอ่ะคับ  แล้วเดินผ่านไปทางไหน คนก็มองไปตลอดทาง  แล้วก็ยิ้ม ให้ผมด้วย  ผมก็ยิ้มให้อ่ะคับ  แล้วไปได้สักพักผมก็ซุกหน้าไปกะต้นคอของพี่แป้ง  อุ่นดีจัง ได้กลิ่นหอมๆ ผสมกะกลิ่น เหงื่อของพี่แป้งด้วย  รู้สึกดีจัง  ผมมองเห็นเหงื่อไหลที่หน้าพี่แป้งด้วยคับ  ก็เอามือไปเช็ดออกให้  เห็นพี่แป้งอมยิ้มด้วยอ่ะ

               ไม่นานก็ถึงรถ  พี่แป้งค่อยๆวางผมให้ยืนกับพื้นอย่างช้าๆ  พี่แป้งเปิดรถ  แล้วประคองผมให้ก้าวขึ้นรถ  พอผมเข้าไปเรียบร้อยแล้ว  พี่แป้งก็ปิดประตู เดินอ้อมไปอีกข้างแล้วก็เปิดเข้ามานั่งข้างใน  พี่แป้งหันมาคาดเบลท์ให้ผม  ตรวจดูความเรียบร้อยเสร็จก็ขับรถออกไป..........

               " ขาเราเป็นยังไงบ้าง  เจ็บมากไหม..."  พี่แป้งถามผม เมื่อขับรถออกมาจากสวนสนุกได้สักพัก

               " ตอนนี้ดีขึ้นแล้วคร้าบ...ไม่ค่อยเจ็บแย้ว..."  ผมบอก  กลัวพี่แป้งถามต่ออ่ะ....

               " ยายังมีอยู่หรือเปล่า  ถ้าไม่มีพี่จะได้พาเราไปหาหมอก่อน  "  พี่แป้งถามผม 

               " ที่บ้านยังมีอยู่คร้าบ..."  ผมบอก  กลัวโดนไปหาหมออีกอ่ะ...

               " อืม...แล้วเราจะบอกพี่ได้หรือยังว่าไปโดนอะไรมา..."  พี่แป้งถามผม  โดยที่ผมก็คาดไว้แล้วว่าพี่แป้งต้อง ถามผมแน่  แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่าจะบอกพี่แป้งดีหรือไม่บอกดี  ผมกลัวพี่แป้งจะไปเอาเรื่องกะพี่เจสอ่ะคับ  พี่แป้งยิ่งใจร้อน อยู่ด้วย

               " เอ่อ...."  ผมพูดไม่ออก ก็ตัดสินใจไม่ถูก

               " ถ้าไม่บอกพี่  เดี๋ยวกลับไปถึง พี่จะไปถามไอ้เจสเอง..."  พี่แป้งพูดออกมาแบบนี้  ผมก็ตัดสินใจได้ ้ทันทีแหละคร้าบ...

               " เอ่อ...งั้นนาวเล่าให้พี่ฟังเองดีกว่า  "  ผมพูด  ก็อย่างน้อยมันก็ดีกว่าให้พี่แป้งไปถามพี่เจสเองอ่ะคับ

               แล้วหลังจากนั้น ผมก็เริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่แป้งฟัง  ตลอดเวลาที่ผมเล่าให้ฟัง  พี่แป้งนั่งเงียบ ไม่พูดอะไร  เหมือนว่าไม่คิดอะไร แต่ผมรู้ ไอ้เงียบๆแบบนี้แหละ ที่มันน่ากลัว  พร้อมที่จะเอาเรื่องใครก็ได้  ผมเห็นแบบนี้ ผมยิ่งกลัวว่าพี่แป้งจะไปทะเลาะกะพี่เจส  แต่ผมไม่ยอมหรอกคร้าบ ต้องทำอะไรซักอย่างอ่ะคับ  ผมกะลังคิดว่าจะพูด กะพี่แป้งยังไงดี  แต่พอนึกได้จะพูดออกมา  เสียงมือถือของผมมันก็ดังขึ้น             
                           
               " ติ๊ด...ตะริ๊ด...ติ๊ดตี่......."  เสียงมือถือผมดังคร้าบ....ผมหยิบแล้วมองดูเบอร์  แต่ไม่โชว์อ่ะ  แปลกใจจังเลยคร้าบ...หันไปมองพี่แป้งก็เห็นพี่แป้งเหลือบตามองแป๊บนึงก็กลับไปสนใจกะการจราจรข้างหน้าต่อ

               " หวัดดีครับ..."  ผมกล่าวทักทาย

               " หวัดดีครับ.....ไอ้น้องตัวเล็กๆของพี่ก้อง  ได้ยินเสียงพี่ชัดหรือเปล่าครับ..."  เสียงปลายสายดังขึ้น  ผมได้ยินเสียงแล้วก็รู้สึกดีใจมากมายเลยคร้าบ

               " คร้าบบบบ...ได้ยินชัดคร้าบเหมือนพี่มาพูดอยู่ตรงนี้เลยอ่ะ...อิอิ....พี่ก้องโทรมาจากนู่นเหรอคร้าบ......" ผมพูดด้วยความดีใจสุดๆเลยคร้าบ  แล้วก็ถามพี่ก้องบ้าง

               " ใช่ครับ...พี่ยังอยู่ที่นี่ครับ  แต่ไม่กี่วันพี่ก็จะกลับไปแล้วครับ..."  พี่ก้องบอกผม

               " เหรอคร้าบ..นาวดีใจจังเลยคร้าบ...นาวคิดถึงพี่ก้องจังเลย พี่ก้องไม่ยอมโทรมาหานาวเลยอ่ะคับ " ผมพูดกะคนปลายสายเสียงน้อยใจนิดๆอ่ะ

               " พี่ขอโทษครับ...พอดีงานยุ่งมากแล้วพี่ก็ออกเดินทางตลอดเลยครับ  พี่เลยไม่ได้โทรมาหาตัวเล็กเลย  แต่พอพี่ว่างจะโทรไปหา  ดูเวลาแล้วที่นู่นก็ดึกแล้ว  พี่เลยไม่อยากโทรไปปลุกน้องมารับโทรศัพท์น่ะครับ... ไม่ว่าพี่นะ ครับ..."  พี่ก้องบอกผม

               " นาวไม่ว่าพี่ก้องหรอกคร้าบ..ก็รักพี่ก้องอ่ะ....."  ผมบอก

               " ครับ...พี่ก็รักน้องตัวเล็กคร้าบ..."  พี่ก้องบอก  ผมหันไปมองพี่แป้ง ก็เห็นพี่แป้งหันมามองผม แล้วก็หันกลับ ไปสนใจกะถนนข้างหน้า

               " คร้าบบบ...จุ๊บๆๆ..."  ผมส่งจุ๊บให้พี่ก้องด้วยอ่ะคับ  ตอนนั้นผมอ่ะ มองพี่แป้งอยู่ด้วย  ก็เลยถูกพี่แป้งเขกหัว ไปทีนึง.....แฮะแฮะ...

               " จุ๊บๆๆ...ชื่นใจจังเลยคร้าบ...ไอ้ตัวเล็ก..."  พี่ก้องบอกผม

               " คิกคิก...."  ผมหัวเราะอ่ะ

               " เออ...ตัวเล็กอยากได้อะไรหรือเปล่าครับ  พี่จะได้ซื้อมาฝากเรา  "  พี่ก้องถามผม

               " เอาจิ..อิอิ...พี่อยากซื้ออารายให้นาวก็ตามใจพี่คร้าบ...พี่ก้องซื้ออะไรมาให้ นาวก็ชอบทุกอย่างแหละคร้าบ..."  ผมบอก ก็ไม่รู้อ่ะ พี่ก้องมาถามตอนนี้ ผมคิดมะออกอ่ะคับ 

               แต่ถ้าพี่เค้าบอกก่อน  ผมคงมีรายการเป็นหางว่าวแน่เลยอ่ะ  แต่ผมว่าพี่เค้าคงรู้แหละ พี่ก้องเลยไม่โทรมา บอกก่อน  ล่วงหน้า เพราะถ้าบอกผมก่อน  พี่ก้องคงคาดว่ากระเป๋าตังค์คงฉีกอ่ะคับ  ฮ่าฮ่า....

               " อ่ะ...นึกออกแล้วคร้าบ  พี่ก้องกลับมาอาทิตย์หน้าใช่ป่าวคร้าบ งั้นก็ทันวันครบรอบวันเกิดของแม่มะนาวอ่ะคับ "  ผมบอก

               " เหรอครับ...นาวอยากได้อะไรเอามาเป็นของขวัญให้แม่เหรอครับ...บอกพี่มา แล้วจะไปหาให้ครับ.."  พี่ก้องรู้ทันความคิดผมด้วยอ่ะ

               " คร้าบ...เอ่อ..พี่ช่วยดูกระเป๋าหนังของผู้หญิง กระเป๋าสะพายอ่ะคับ  แม่นาวชอบกระเป๋าหนังอ่ะคับ.."  ผมบอก

               " โอเคเลยครับ เดี๋ยวพี่ไปหาซื้อมาให้ครับ เอาอะไรอีกหรือเปล่า  "  พี่ก้องถามผม
 
               " ไม่แย้วคร้าบ  ไม่รบกวนพี่ก้องน้า..."  ผมบอก

               " ไม่ครับ สำหรับไอ้ตัวเล็กของพี่  เรื่องแค่นี้ พี่เต็มใจที่สุดเลยครับ ไม่รบกวนอะไรพี่เลย..."  พี่ก้องบอกผม

               " คร้าบ..ขอบคุณคร้าบ...รักพี่ก้องที่สุดเลยคร้าบ...ฮี่ฮี่..."  ผมพูดอ้อนอ่ะคับ  มองพี่แป้งอีกครั้ง ก็เห็นพี่เค้า ไม่ได้สนใจอะไรผม  พี่เค้าคงไม่อยากกวนผมมั้งคับ
 
               " คร้าบ พี่รักตัวเล็กนะ...แล้วพี่จะกลับไปหานะ  พี่ต้องรีบออกไปทำธุระแล้วล่ะครับ "  พี่ก้องบอกผม     

               " คร้าบ...พี่ก้องออกไปทำงานเถอะคร้าบ...นาวไม่กวนพี่แล้วอ่ะ...แล้วพี่ดูแลตัวเองด้วยน้า..."  ผมบอกพี่ก้อง ครับ

               " คร้าบ....น้องก็เหมือนกันดูแลตัวเองดีๆ อย่าดื้อกับพี่เค้านะรู้มั้ย..."  พี่ก้องไม่วายสอนผมอีกอ่ะ...

               " นาวไม่ดื้อหรอกคร้าบ..แฮะแฮะ..นาวเป็นห่วงพี่ก้องน้า...กลับมาโดยปลอดภัยด้วยคร้าบ เป็นห่วงพี่คร้าบ.." ผมบอกอีก

               " อื้อ...ดีใจที่น้องเป้นห่วงพี่  แล้วพี่จะรีบกลับไปหาน้องนะครับ  พี่ต้องไปแล้วครับ.."  พี่ก้องบอกผม

               " คร้าบ...รักพี่คร้าบบ...บ๊ะบายคร้าบ.."  ผมบอก

               " ครับ...พี่ก็รักน้องครับ...บายครับ.."  พี่ก้องพูดจบก็ตัดสายไป

               พอเลิกคุยกะพี่ก้องแล้ว  ผมก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยอ่ะคับ  ลืมไปเลยว่าจะคุยกะพี่แป้งต่ออ่ะ... พอนึกได้ก็หัน ไปมองพี่แป้งอีก  ก็เลยโดนพี่แป้งเหน็บแนมมาอ่ะคับ

**********************************************************************************************************************************************

จบตอนที่ 30

                ขอบคุณมากคร้าบบบ....ไม่ค่อยสบายอีกแย้วอ่ะคร้าบ.....เฮ้อ...ป่วยบ่อยจังเรา...

                ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้น้าว่าร้ากมากขนาดไหนอ่ะ...อิอิ...

                มะนาวขอน่าร้ากกกอีกวันน้าาาาา.....จุ๊บบบบๆๆๆ....

**********************************************************************************************************************************************

[RN]

มะนาวอ่ะ..พี่ก้องโทรมาคุยซะเพลิน..

ลืมพี่แป้งไปเลยนะนั่น...เหมือนโลกนี้มีสองเรา(มะนาวกับพี่ก้อง)..เหอๆๆๆ

แล้วสรุป..พี่แป้งรู้สึกยังไงอ่ะ..พอมะนาวเล่าจบอ่ะ..เหอๆๆๆ

ปล.มะนาวป่วยอีกแล้ว..ดูแลสุขภาพด้วยนะ..อย่านอนดึก...

หายป่วยเร็วๆๆๆๆๆนะ...เป็นห่วง...

[น้ำพริกแมงดา]

อ่า มีแต่พี่ ๆ มาหาแฮะ

[pongsj]

อิอิ มาทั้งนายก้องทั้งนายแป้ง อิอิ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ