ระหว่างจัดเล่ม และเขียนตอนพิเศษเพิ่ม ก็เลยลองเขียนตอนพิเศษ ตอนที่เควินกับกานต์เจอกัน ซึ่งในเล่มจะมีเรื่องสั้นของคู่นี้ (ที่เคยลงในโนลิมิต 2) รวมไปด้วย อยากจะให้มันอยู่ด้วยกันกับเรื่องนี้เลยใส่ไป คนที่ไม่เคยอ่านก็จะได้อ่านกัน นักอ่านที่คิดจะซื้อทำมือเรื่องนี้คงไม่ว่านะคะ ^ ^" สำหรับเรื่องสั้นในโนลิมิตจะเป็นเหตุการณ์ที่เริ่มขึ้นจากฝั่งของกานต์ (ตื่นมาก็เจอตัวเองนอนเปลือยอยู่กับเควิน) ดังนั้นเรื่องสั้นเรื่องแถมที่จะเขียนขึ้น ก็เลยมาเขียนทางฝั่งเควินบ้างค่ะ
คุณตำรวจยอดรัก
ตอนพิเศษ : (เควิน X กานต์)
ตกค่ำ เป็นเวลาที่หนุ่มโสดอย่างเควิน ลี มักจะออกไปเที่ยวราตรีเป็นปกติ และบางครั้งก็มีบ้างที่เจอคนถูกตาต้องใจ ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นชายหนุ่มมักจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายรอดมือตนไปได้ แน่นอนว่าอีกฝ่ายก็มักจะสมัครใจถ้าเขาเป็นฝ่ายเข้าไปเชิญชวนเสมอ
ด้วยบุคลิกที่ดูโดดเด่น และใบหน้าที่หล่อเหลา อีกทั้งฐานะที่ร่ำรวย จึงทำให้เควินมักตกเป็นเป้าหมายสายตา ของหลายคนซึ่งรู้จักเขาดีกันแทบทั้งนั้น แต่ก็เป็นอันรู้กันในหมู่นักเที่ยวว่า ชายหนุ่มเป็นพวกเปลี่ยนคู่ไปเรื่อย และไม่เคยจริงจังกับใครมาก่อน
และในคืนนี้ หนุ่มลูกครึ่งจีนอเมริกา ก็ออกมาหาอะไรดื่มและคิดหาคู่นอนชั่วคราวติดมือกลับไป เพื่อหมายจะเป็นที่ระบายอารมณ์ใคร่ตามปกติ ทว่าสายตาของเขาก็พลันไปสะดุดกับร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่ง ซึ่งกำลังจะหยิบกระเป๋าสตางค์มาจ่ายเงิน หากแต่เพราะความเมาก็ทำให้เจ้าตัวเผลอทำกระเป๋าตังค์ตก แต่พอจะเก็บก็หยิบพลาด ก่อให้เกิดอาการโมโหตัวเอง จนทำให้คนมองนึกขัน
“นี่ครับ กระเป๋าของคุณ”
เควินเดินไปก้มลงหยิบกระเป๋าสตางค์ส่งให้อีกฝ่าย ซึ่งพอเจ้าตัวได้รับ เขาก็ส่งยิ้มหวานสะกดสายตาคนมองให้ตะลึงงันอยู่เช่นนั้น
“ขอบคุณนะครับ...ไม่งั้นผมคงจ่ายเงินไม่ได้”
ชายหนุ่มผู้นั้นบอก แล้วจึงเรียกบริกรมาคิดเงิน เขาหยิบแบงค์ผิดแบงค์ถูกจนเควินต้องอาสาช่วย และพอเห็นเจ้าตัวลุกขึ้นจะเดินกลับบ้านทั้งโซเซ ชายหนุ่มลูกครึ่งก็แย้มยิ้มที่ริมฝีปากน้อย ๆ ก่อนจะเดินไปช่วยประคองอีกฝ่าย
“ให้ผมช่วยนะครับ รถคุณจอดไว้ที่ไหนล่ะครับ”
“งืม...ผมมาแท็กซี่น่ะ...ไม่มีรถขับกับเขาหรอกคุณ”
บอกแล้วเจ้าตัวก็งึมงำ แล้วฟุบหลับคาแขนคนช่วยประคองตนเสียอย่างนั้น ทำให้เควินลอบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วจึงประคองร่างของอีกฝ่ายไปที่รถยนต์ของตนแทน ก่อนจะขับรถตรงไปยังโรงแรมที่ใกล้ที่สุดในย่านนั้น
เควินประคองร่างของชายหนุ่มซึ่งตนพามาด้วย ให้นอนหงายบนเตียง ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อตัวนอกของอีกฝ่ายออก กระเป๋าเงินในนั้นหล่นออกมา ทำให้เควินก้มลงหยิบมาเปิด และเมื่อเห็นบัตรประจำตัวตำรวจ เขาก็ขมวดคิ้วก่อนจะเหลือบมองคนที่นอนหลับ แล้วพึมพำอย่างประหลาดใจ
“เป็นตำรวจหรอกหรือนี่”
“อืม...งืม...นายเป็นใคร ทำไมมาอยู่ในห้องฉัน?”
กานต์ที่ลืมตาปรือขึ้นมามองเควินเอ่ยถาม ทำเอาหนุ่มลูกครึ่งชะงักก่อนจะอมยิ้ม
“ลืมแล้วหรือครับ เราเพิ่งเจอกันเมื่อครู่ไงล่ะ ที่ผมเก็บกระเป๋าเงินให้คุณไง”
“เก็บกระเป๋า? อ้อ! ใช่ ๆ เก็บกระเป๋าให้ ...อืม แล้วทำไมคุณถึงมาอยู่ในห้องผมได้ล่ะ!”
เควินยิ้มก่อนจะสั่นศีรษะไปมาอย่างระอา ต่ออาการเมาหนักของคนตรงหน้าเขา
“ที่นี่ไม่ใช่ห้องคุณหรอก แต่เป็นโรงแรมต่างหาก”
คนฟังขมวดคิ้วยุ่ง มองไปรอบ ๆ ก็พบว่าไม่ใช่ห้องตัวเองจริง ๆ
“โรงแรม? พามาทำไม ผมจะกลับบ้าน!”
“เมาอย่างนี้ ขืนนั่งแท็กซี่ คงโดนพาไปปล้นพอดี เผลอ ๆ จะเจอปล้ำแถมเข้าให้ด้วย”
เควินบอกอย่างนึกขำ เขาเองก็เคยเห็นคนเมามามาก แต่เมาแล้วดูน่ารักและดูเซ็กซี่อย่างประหลาดเช่นคนบนเตียง เขาเองก็ไม่ค่อยได้เจอบ่อยนัก
“จะกลับแล้ว…หือ ...เสื้อผมหายไปไหนเนี่ย?”
ชายหนุ่มคนนั้นมองซ้ายมองขวาหาเสื้อตัวเอง แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อร่างสูงของอีกคนจับเขากดนอนราบไปกับเตียง แล้วจึงลูบไล้แผ่นอกเปล่าเปลือยนั้นแผ่วเบา จนเจ้าของร่างสั่นสะท้าน ก่อนจะลงมือเล้าโลมและปลดเปลื้องเสื้อผ้าชิ้นที่เหลือ จากเรือนร่างนั้นไปพร้อม ๆ กัน
“อื้อ! หยุดนะ จะทำอะไรน่ะ ...อา”
สัมผัสอันเชี่ยวชาญของเควิน ปลุกอารมณ์ให้ชายหนุ่มผู้เมามายเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสนั้น ร่างกายที่ปลุกเร้าได้ง่ายดายเช่นนี้ ทำให้หนุ่มลูกครึ่งถึงกับทึ่ง และพึงพอใจมากทีเดียว
“ดีมาก... วิเศษกว่าที่คิดไว้อีกแฮะ”
เควินพึมพำ แล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกเช่นเดียวกัน ก่อนจะไล่จูบไปทั่วร่างเปลือยของอีกฝ่าย ชายหนุ่มแปลกหน้าบิดกายไปมาบนเตียงนอนอย่างเสียวซ่าน เสียงครางอย่างถูกใจดังขึ้นผะแผ่ว ยิ่งช่วยกระตุ้นอารมณ์ของเควินให้พลุ่งพล่านมากขึ้นกว่าเดิมอย่างน่าประหลาด
“อา...ดีจัง...ทำไมถึงรู้สึกดีแบบนี้นะ...”
เควินยิ้มน้อย ๆ แล้วกระซิบถามอีกฝ่าย
“เพิ่งเคยครั้งแรกสินะ อยากลองอะไรที่มันทำให้รู้สึกดีกว่านี้ไหมล่ะ?”
คนฟังปรือตามาอง ก่อนจะพยักหน้ารับด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“อา...เอาสิ...ทำให้ฉันรู้สึกดีกว่านี้ที...ฉันต้องการ”
สรรพนามที่เปลี่ยนไปพร้อมคำสั่งที่ตามมา ทำให้เควินอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะก้มลงไปจูบพร้อมกับบดเบียดริมฝีปากของอีกฝ่าย บังคับให้ชายหนุ่มยอมเปิดช่องทางให้เขาเข้าไปลิ้มชิมความหวานจนพึงพอใจ
“ได้เลย...แล้วฉันจะทำให้นายมีความสุขเอง”
เควินกระซิบตอบพร้อมกับเปลี่ยนสรรพนามในการแทนตัวกับอีกฝ่ายเช่นเดียวกัน เขารู้สึกว่าตนเองคิดไม่ผิดที่พาชายหนุ่มมาค้างที่โรงแรมนี้ เพราะเพียงแค่เริ่มต้น ก็ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยมีผู้หญิงหรือผู้ชายคนใดทำให้เขาได้มาก่อนเสียแล้ว
..
....
.....
บทรักเร่าร้อนผ่านพ้นไปพร้อมกับค่ำคืนที่ลาลับ และพอรุ่งเช้ามาถึง คนเมาที่กลับคืนสติ ก็โหวกเหวกโวยวายจากไป ทว่าเควินกลับไม่ได้ใส่ใจในจุดนั้น ในเมื่อเขาได้เก็บไพ่ตายที่จะทำให้ตามไปพบอีกฝ่ายได้อีกครั้ง ไว้ในมือเรียบร้อย
“ร.ต.ท.กานต์ รักษ์เลิศ อย่างนั้นรึ”
กระเป๋าสตางค์พร้อมบัตรประจำตัวตำรวจที่เขายึดเอาไว้ ทำให้ชายหนุ่มลูกครึ่งลอบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“คงจะได้เจอกันอีกเร็ว ๆ นี้แน่”
]ลงแล้วก็อยากสอบถามเพื่อน ๆ หน่อยค่ะ
ถ้าท่านจะซื้อทำมือเรื่องนี้เก็บ จำนวนหน้า/เล่ม 400-450 หน้า นี่จะหนาเกินไปสำหรับท่านไหม? หรือจะให้แยกเป็น 2 เล่มดี? ปกติปัดก็อยากทำเล่มเดียวเพราะมันสะดวก แต่กลัวว่าบางเล่มถ้าเขาไสกาวไม่แน่น มันจะหลุดเอาน่ะค่ะ ร้านไม่มีเย็บกี่ซะด้วย (แล้วเย็บก็แพงด้วยนั่นล่ะนะ)
แต่ถ้าท่านคิดว่าแบบเล่มเดียวดีกว่า เดี๋ยวจะลองไปปรึกษากับร้านทำเล่ม เพราะเห็นบอกมีระบบเย็บ(ด้าย/เชือก) ร้อยเข้าหากันเป็นชุด ๆ แล้วค่อยไสกาว ซึ่งน่าจะทนกว่า แต่รู้สึกจะใช้กับพวกหลาย ๆ หน้าอย่าง 500 - 600 หน้าขึ้นไป