หัวข้อ: ร้าย...หรือรัก ตอน จบแล้ว 2-2-55

[van]

ตอนนี้ยังไม่รู้ที่มาที่ไปชัดเจนนักนะคะ....คิดว่ามันคงมีอะไรมากกว่าที่อ่านกันตอนนี้เนอะ
จึงรู้สึกสงสารน้องบีมมาก ๆ เลยค่ะ คนนะคะ  มีชีวิต  มีจิตใจ 
ทำกันขนาดนี้  เป็นใครก็รับไม่ไหวหรอกค่ะ....  ฮืออออออออ

ขอบคุณคนเขียนมากมายค่ะ    ส่งกำลังใจให้คนเขียนคร่าาาาาา 

[Cupcake]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ชอบมากเลย
เฟคคงจะชอบบีมจริงๆอ่ะ แต่วิธีที่ทำให้เค้ามาเป็นของตัวนี่ไม่ไหวอ่ะ
ส่วนกันต์ก็รู้อยู่ว่าของเพื่อน เดี๋ยวก็ทะเลาะกันหรอก
แล้วมาต่ออีกนะคะ

[vvivy]

 


นู๋บีมคงลำบาก ไม่แปลกที่จะสับสนในใจ ถ้าไม่ยอมทำตามก็โดนทำร้าย แต่ถ้าทำตามทุกอย่างก็เหมื่อนตุ๊กตายาง

[hotladyanyavee]

อ่านตอนนี้เลดี้เริ่มคิดได้อย่างหนึ่งว่า น้องบีมเป็นคนที่เริ่มสับสนในความรู้สึก หรืออาจเพราะยอมรับกับชะตากรรมของตัวเอง เลยทำตามสัญชาติญาณของสิ่งมีชีวิต คือการเอาตัวรอด โดยการที่พยายามสนองตอบต่อความต้องการของทุกคน เพื่อให้หนีรอดจากการถูกทำร้าย แล้วมันจะต่างอะไรกับ เอ่อเลดี้ไม่อยากกล่าว เอาเป็นว่าใครอ่านก็พอเข้าใจในเม้นนี้อะ แต่หลายอย่างที่บวกในพฤติกรรมของน้องนะ แต่วันนี้ได้มองเฟค รู้สึกเหมือนว่าเรื่องนี้มีอะไรแอบซ่อนมากกว่านี้ และดูว่าเฟคน่าจะมีอะไรในด้านดีหลายอย่างอะนะ แต่แค่ไม่ต้องการแสดงให้บีมรู้ เหมือนว่าเฟคจะแอบชอบบีม แต่เพราะไม่เคยมีรักมาก่อน เลยไม่รู้ว่าการทำอะไรหรือปฏิบัติอย่างไรกับคนที่รักให้เขารักตอบ หรืออาจเป็นพวกไม่ศรัทธาในรักประมาณนั้น แต่กันต์ยังไงก็คิดได้แค่ว่าหลง เพราะเท่าที่เห็นทุกครั้งก็เพียงหากำไรจากร่างกายของบีม เอาเป็นว่าตอนนี้เลดี้ยังเชียร์ใครออกหน้าออกตา แค่รอดูไปเรื่อยๆๆ

[silverspoon]

เฟคเข้ามาและตกตะลึงกับภาพที่เห็น ....





















หลังจากนั้นก็เข้าไปร่วมคลุกวงในทันที 

[nevergoodbye]

ตายแล้วๆๆ
พี่เฟคเข้ามาเห็นแล้วตายแน่ๆ
กรี๊ดดดด 

[O-to]

ป๊าดดดดดดดดดด
แหล่วๆๆๆๆๆๆแล้วววววว
รถไฟ(หรอ) ชนกันซะแล้ว

บีมกะลังสับสนอยู่เชียว

เฟคจะทำไงหล่ะทีนี้ 

[OitJi]

งานเข้า แต่บีมไม่ผิดนะยังไม่ได้ทำอะไรเลย 

[nolirin]

อ้ากกกกกกกกกกก
ไอ่คุณเฟคโกรธอีกแน่ๆเลย
แล้วเรื่องจะเป็นยังไง ใครคือพระเอกตัวจริงๆ หรือว่าจะเป็นแบบ 3p 

[หนูจะเอ้า]

ยากได้พระเอกโหด กิกิ     เฟค ยังโหดไปพอ   

เชียร์เฟค ครับ   

อ่านอยู่ครับ  ...รอนะก๊าฟ   

[august_may]

อย่าเพิ่งหวั่นไหวไปกะกันต์ซิ   ท่าทางเฟคต้องเร่งทำคะแนนแระ เชียร์เฟคสุดใจ

[LEO]

...เริ่มจะสับสนกับ"บีม"เหมือนกันว่ะ...ตกลง"ชอบ"ใช่มั้ยแบบนั้นน่ะ

[EoBen]

ตะเอง ค้างมากอยากรู้ต่อแล้ววว

มาต่อด่วนคะ

[melody]

อย่ามา วันทอง นะบีม

[Overdose]

เชียร์เฟคอะ
มานต้องมีเหตุผลสิน่าที่ทำไป

[i_lost in..]

งานนี้มีเคลีย ดูแล้วเฟคคงยังไม่ยกบีมให้กันต์ 



ปล.ถ้ากันต์จะขอบีมจากเฟค อย่าเสียเวลาเลย เอาเวลาไปขอโทษบีมดีกว่า น่าจะได้ใจบีมมากกว่านะ 

[Red_sister]

สับสนจริงๆ

[BlackClover]

อ่านแล้วถอนหายใจ  ...ไม่สนล่ะว่าใครพระเอก  หาคนที่ดีจริงๆให้ได้ซะก่อนเถอะ
เฟคมาเจอแล้วทำไง? ไม่ใช่เอาบีมพร้อมกันหรอกนะ หึหึ

สงสัยไปๆมาๆ จะจบแบบ 3p

[amito]

เพิ่งตามอ่านทันค่ะ สนุกมาก เรื่องมันพลิกไปพลิกมาจนเดาไม่ออกว่าใครเป็นพระเอกกันแน่ ลุ้นดีค่ะ

[evaeveevaeve]

Sad อ่ะนายเอก สาธารณะ

[sky-cafe]

เอาเป็นว่าเรายังรู้จักตัวละครไม่ดี ขอไม่ตัดสินก่อนละกันว่าใครดีใครเลว แต่การกระทำของผช ทั้งสามคนที่เข้ามาในชีวิตน้องบีมนี้ดูจากที่ผ่านมาแล้ว ไม่ได้จะดีอะไรเลยยยยยยยย น่าสงสารน้องจังเฮ้อ ความรู้สึกมันคงแย่มากที่โดยผช ที่ตัวเองรักขาย แล้วเจอผชสองคนมารุมข่มขืนกระทำชำราวอีก เฮ้ออ ชีวิตหนอชีวิต

[Sherbet_Jeed]

สนุกดีค่ะ  เนื้อเรื่องดูแรงกว่ารักร้ายอีกแน่ะ.......แต่อ่านแล้วเกิดความรู้สึกอย่างหนึ่ง  ไม่รู้ว่าจะมีใครเป็นแบบเรามั้ย

ไอ้ความรู้สึกที่ว่า....."ถ้าเป็นชั้น.....ชั้นจะ......" 

เฟคกับกันต์นี่เลือกไม่ถูกเหมือนกันนะ  ส่วนขิง.......บางทีอาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ต้องขายแฟนตัวเองก็ได้  เพราะเรายังไม่ได้อ่านในมุมของขิงเลยยังไม่อยากจะด่ามาก  เผลอ ๆ อาจจะน่าสงสารกว่าบีมด้วยซ้ำไปมั้งนั่น

[Dee^daY]

ไหนบอกว่างานยุ่ง..หรือว่าแกล้งบอกหว่า
..ไอคุณเฟค..

[Nus@nT@R@]

เฟค เอ้ย เฟค
สงสัยจะหึงหน้ามืดตามัวก็งานนี่แหละ เพื่อนก็เพื่อนเหอะ
น่าสงสารบีม สงสัยงานนี้ เป็นที่ระบายของเฟคอีกตามเคย -*-

[NY_JK]

รอติดตามต่อไป

ตอนนี้สงสารบีม

แต่ต่อไปไม่รู้จะสงสารใคร

[hotladyanyavee]

อัพอีกเรื่อง แต่เรื่องน้องบีมคงอีกนานใช่ไหมอะ รอแล้วกัน

[LalaBam]

สงสารเฟคจัง
เค้าเป็นแฟนคลับนายนะเฟค
สู้ๆ
 

[nunee]

อยากอ่านต่อแล้ว
ลุ้นๆๆๆ ชอบเฟคค่ะ
แต่ก็แอบเชียร์กันต์นะ
อิอิ

[OitJi]

ติดตามและลุ้นกันต่อไป 

[konjingjai]

ตอนแรกวันนี้ว่าจะลงเพียงเรื่องเดียวแต่อดใจไม่ไหวอีกทั้งงานเสร็จเร็วก็เลยมาลงให้ก่อน    ตอนนี้อาจสมหวังสำหรับคนที่เชียร์นายเฟค  จะได้รู้แล้วว่าเรื่องมันเริ่มมายังไงทำไมเฟคถึงนิสัยอย่างนี้   ถ้าอ่านจนครบแล้วใครเลือกเชียร์ใครก็เอากันเต็มที่เลยนะครับไม่ว่ากัน



ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ 

จากใจต้นไผ่  ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องมีเหตุผลในตัวเอง







ผมเป็นคนที่รักสนุกแต่ไม่คิดผูกพัน    ใครที่คิดจะเข้ามาหาผมมีแต่ต้องเจ็บเท่านั้น    แต่นั้นไม่ใช้สาเหตุที่ทุกคนเข้ามาหาผมหรอก  พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้ต้องการความรักจากผมหรอก   เขาแค่ต้องการสิ่งที่ผมมีเท่านั้น   และสิ่งที่เขาต้องการผมก็มีเยอะจนไม่รู้จะเอาไปใช้ทำอะไร   สิ่งนั้นก็คือเงินนั้นเอง

ตั้งแต่เด็กเป็นต้นมา  ผมไม่เคยได้ความอบอุ่นจากคนที่เรียกตัวเองว่าพ่อแม่เลยสักครั้ง  ผมจำได้สิ่งที่ผมเห็นอยู่ก็คือพี่เลี้ยงที่เป็นคนอีสานและยายของผมเท่านั้น    ส่วนพ่อกับแม่นั้นคือคนแปลกหน้าสำหรับผม

พ่อแม่ผมแยกทางกันตั้งแต่ผมเกิด   และต่างคนก็ต่างไปมีคนใหม่ทั้งคู่   แม่ของผมแต่งงานใหม่กับชาวต่างชาติและย้ายไปอยู่กับสามีใหม่ที่ต่างประเทศปล่อยให้ผมซึ่งเป็นลูกชายเพียงคนเดียวกับสามีเก่าอยู่กับแม่ของเธอนั้นก็คือยายของผมนั้นเอง    และตอนนี้แม่ก็มีลูกอีกสองคนกับสามีชาวต่างชาติของแม่

ส่วนพ่อก็เช่นเดียวกัน    ดังนั้นผมจึงกลายเป็นส่วนเกินของพ่อและแม่ไป   ผมขาดความรักจากพ่อและแม่ก็จริงแต่ผมก็ได้ความรักจากยายเข้ามาทดแทน  แต่มันก็ไม่มากพอสำหรับเด็กชายตัวเล็กๆ  ที่ไม่เข้าใจว่าผมผิดอะไรทำไมทุกคนต้องถิ้งผมไปด้วย   ทุกคนได้แต่เพียงส่งเงินมาให้ผมเท่านั้น   มันมากจนเด็กอย่างผมไม่รู้จะเอามันไปทำอะไร

จนกระทั้งผมโตขึ้นมาผมจึงรู้ว่าเงินที่ทุกคนส่งมาให้ผมนะ  มันซื้อความสุขมาให้ผมได้   ถึงแม้มันจะเป็นความสุขที่จอมปลอมผมก็ยังต้องการมัน

และนับตั้งแต่นั้นมาผมก็ใช้เงินซื้อทุกอย่างที่ผมของผมต้องการแม้แต่เพื่อนผมก็ใช้เงินซื้อมา   ผมทำทุกทางเพื่อให้ได้เพื่อน   ผมไม่รู้หรอกนะว่าพวกมันคิดอย่างไงกับผม  แต่อย่างน้อยผมก็รู้สึกอบอุ่นใจเวลามีพวกมัน

ผมคิดว่าโลกใบนี้มันมีพิ้นที่ให้ผมหรือเปล่า   ผมจะมีความรักเหมือนที่ทุกคนพร่ำเพ้อ   ผมไม่รู้จักแม้แต่กระทั้งความรักว่าความรักที่แท้จริงนะมันเป็นอย่างไง

และเมื่อยายของผมเสียลงตอนที่ผมกำลังจะจบมหาวิทยาลัย   ผมก็ย้ายตัวเองมาอยู่ในใจกลางเมืองเพื่อจะสนุกกับชีวิตให้เต็มที่

ผมใช้เงินซื้อคนที่จะมานอนด้วยไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของเงินสดหรือแม้แต่สิ่งของ    ถ้าผมถูกใจใครผมทุ่มให้ไม่อั้นแต่ต้องอยู่บนพื้นฐานที่ว่า  เมื่อถึงเวลาจะต้องจากไปอย่างไม่มีข้อต่อรอง      ผมยิ้มให้กับชีวิตที่ใช้เงินซื้อได้ทุกอย่าง   จนกระทั้งความคิดทั้งหมดของผมเริ่มสั่นคลอน

บีม    ผู้ชายตัวเล็กๆ  แต่ทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติไม่มีการปรุงแต่ง    ครั้งแรกที่เราเจอกันมันเป็นความบังเอิญมากกว่า    แฟนของบีมติดเงินพนันบอลอยู่หลายหมื่นบาท  และตอนนี้เจ้าหนี้ของเขาก็กำลังตามเก็บอยู่และผมก็รู้จักกับแฟนของบีมมาก่อน  เขาขอให้ผมช่วย   และยื่นข้อเสนอที่ผมเองก็ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำ

“พี่เฟคถ้าพี่ช่วยผม    ผมจะเอาแฟนมาแลกไว้   ผมรู้นะพี่ชอบหมดแหละทั้งผู้หญิงผู้ชาย”

ขอเสนอนี้ถูกถ่ายถอดของมาจากปากของไอ้ขิง     นั้นก็คือแฟนของบีมนั้นเอง  ผมอึดอัดใจในข้อเสนอของมันมากๆ  จึงบอกปัดมันไปและเริ่มลืมเลือนข้อเสนอนี้ไปแล้ว

อยู่ดีๆ  วันหนึ่งไอ้ขิงมันก็โทรมาหาผมและเริ่มพูดข้อเสนอนี้อีกครั้ง   ผมตอบมันกลับไปว่า

“พี่ช่วยเราไม่ได้จริงๆ  ว่ะขิง  ถึงพี่จะชอบนอนกับใครเขาไปทั่วแต่พี่ชอบที่เขาเต็มใจว่ะ  ไม่ชอบขืนใจใคร”

“พี่เฟคช่วยผมเถอะครับตอนนี้ไอ้ปิงมันก็เร่งผมเหมือนกัน   และพี่ไม่ต้องกลัวนะครับ   บีมเขาเต็มใจครับ   บีมเขาชอบเรื่องอย่างนี้   ผมรับรองได้ว่าไม่มีปัญหา”

“ไม่มีปัญหาแน่นะ”

“ครับ....เดี๋ยวผมพาไปหาพี่ที่ห้องเลยนะครับ   แล้วเจอกันครับ”

ไอ้ขิงวางสายไปพร้อมกับความกังขาในใจของผม   แต่ผมก็พอรู้ว่าพวกนี้นะจะนอนกับใครก็ได้เพื่อเงินเหมือนกับคนที่พบเคยพอเจอมาตลอดชีวิต   เมื่อคิดได้อย่างนั้นผมก็ไม่ได้สนใจ   ผมจัดการโทรไปหาเพื่อนๆ  ของผมทันที   ไอ้กันต์คือเป้าหมายแรกของผม  ซึ่งผมก็รู้ว่ามันชอบในสิ่งเดียวกับผม    และผมก็ไม่ผิดหวังเมื่อมันตอบรับกลับมา



เพียงแวบแรก  ผมคิดว่าเด็กคนนี้ทำมั้ยกล้าทำอย่างนี้นะมานอนกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช้แฟนเพื่อแลกกับเงินให้แฟนไปใช้หนี้พนันบอล    บีมดูบริสุทธิ์เหลือเกิน   แต่มันคงเป็นการแสดงของเขาเท่านั้นเพื่ออัพค่าตัวให้ดูสูงขึ้น   เพียงครั้งแรกผมก็พึงพอใจกับสิ่งที่ผมเห็นเสียแล้ว

การตกลงของผมกับไอ้ขิงจบลงที่ผมจ่ายเงินให้มันไปหลายหมื่นแลกกับการนอนกับบีม    แต่ตอนที่ไอ้ขิงมันบอกว่า  “ผมขายบีมให้คุณแลกกับหนี้.....เป็นอันว่าหนี้ของเราหมดกันนะครับ”   ผมไม่รู้ว่ามันพูดอย่างนี้ทำไมหรือมันต้องการอะไรจากผมอีก  แต่เหมือนบีมจะเปลี่ยนไปทันที   ที่ไอ้ขิงพูดจบ      หน้าตาของบีมตื่นตระหนกทันที  ก่อนที่เข้าจะสลบไปด้วยฤทธิ์ของยาสลบด้วยมือของแฟนมันเอง

“ไม่มีปัญหาแน่นะมึงไอ้ขิง”

ผมถามมันอีกรอบเพื่อความมั่นใจ

“ไม่มีครับพี่ผมรับรองได้    แต่ที่ผมต้องทำอย่างนี้เพราะว่า   บีมเขาชอบความตื่นเต้นครับ”

นั้นเป็นคำพูดของไอ้ขิงก่อนที่มันจะออกไปจากห้องของผมพร้อมกับเงินในมือ    ไม่นานหลังจากนั้นเพื่อนๆ  ของผมก็พากันมาดูของเล่นชิ้นใหม่ของผม   และคนสุดท้ายก็คือไอ้กันต์

แล้วทุกอย่างก็เริ่มขึ้น    บีมดูขัดขืนอย่างที่คนเต็มใจจะมานอนกับคนอื่นจะเป็นแต่ตอนนั้นผมไม่คิดอะไรมากแล้วทุกอย่างมันกำลังถึงจุดที่กลับไม่ได้แล้ว

ทุกอย่างจบลงด้วยความเจ็บปวดของบีม     คืนนั้นทั้งคืนผมต้องคอยดูว่าบีมจะตื่นขึ้นมาตอนไหน   ผมเอาผ้ามาเช็ดตามตัวของบีม  ผิวขาวๆ  ตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอย   แต่ถึงอย่างไงบีมก็ยังดูน่ารัก  จนผมอดใจเอาไว้ไม่ไหวต้องเอากล้องมาเก็บรูปเอาไว้ดู

หลังจากที่บีมตื่นขึ้นมาดูบีมจะกลัวผมมากๆ  จนผมไม่อยากเข้าใกล้เขา   ผมจึงให้ไอ้กันต์ที่ยังไม่ยอมกลับบ้านของมัน   เข้าไปดูบีมเอาไว้ทุกอย่างมันเหมือนจะดีขึ้น  จนกระทั้งไอ้กันต์ต้องกลับบ้านด่วน  ผมเข้ามาดูบีมอีกครั้ง  แต่บีมก็ยังทำท่าหวาดกลัวผม   ผมรู้แล้วล่ะว่าบีมถูกหลอกมาขายให้ผมโดยที่เขาไม่เต็มใจเลยและบีมก็ยังไม่เคยผ่านผู้ชายอื่นมาก่อน   ด้วยหลักฐานที่เป็นเลือดที่ออกมาตอนที่ผมดันน้องชายของผมเข้าไปในตัวของเขา    นั้นมันทำให้ผมหงุดหงิดที่ตัวเองทำอะไรไปโดยที่ไม่คิดให้ดีก่อน

ผมจัดการโทรไปหาคนที่ผมไว้ใจทันที  ให้ไปจัดการไอ้ขิงในข้อหาที่มันมาหลอกผม  และสั่งไม่ให้มันมายุ่งกับบีมอีกถ้าไม่เช่นนั้นถาพที่มันถูกถ่ายเอาไว้จะถูกขายไปให้กับพวกเสือป่าที่หิวโหย  ถาพของเด็กหนุ่มหน้าตาดีที่ไร้เสื้อผ้าปกปิดกาย  แค่นี้พวกนั้นก็ออกตามตัวมันให้ยุ่งไปหมดแล้วเพื่อที่จะได้มันไปนอนด้วยและพวกนี้ก็ไม่สนใจด้วยว่ามันจะเต็มใจหรือเปล่า

ตอนกลางคืนเป็นเวลาที่ผมทรมานมากแม้อยากจะล่วงเกินบีมแค่ไหนก็ไม่อาจทำได้แม้เราจะนอนห่างกันแค่เพียงคืบ  ผมกลัวว่าบีมจะกลัวผมไปมากกว่านี้



และเสืออย่างผมก็พลาดจนได้   เมื่อวันที่บีมออกไปข้างนอกกับไอ้กันต์อยู่ดีๆ  พวกไอ้ดิวก็พากันเข้ามาในห้องพร้อมกับเด็กผู้ชายอีกคนนึงที่ผมไม่รู้จัก   

“ไอ้เฟคนี่ของขวัญของพวกกูโว๊ย    น้องเขายากจนนะพวกกูเลยพากันอณุเคาะ  พาน้องเขามาให้มึงอ่ะ   สเป็กมึงเลยนะเฟค”

ผมอึ้งไม่นึกมาก่อนเลยว่าพวกมันจะเอาของอย่างนี้มาฝากผม   หากเป็นวันอื่นก่อนหน้านี้ผมคงรับเอาไว้อย่างไม่ลังเลเลย  แต่วันนี้มันไม่ใช้  ผมกำลังรอบีมอยู่  และไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาเมื่อไร

“ไม่เอาว่ะ  วันนี้ไม่มีอารมณ์”

“ได้ไงว่ะเฟค  พวกกูพาน้องเขามาแล้วนะโว๊ยอย่างนี้น้องเขาก็น้อยใจดิ”

“แต่...”

“ไม่มีแต่เฟค....น้องบอสครับมาพาพี่เฟคไปในห้องเร็ว   แล้วดูแลพี่เขาดีๆ  นะครับ”

น้องเขามีสีหน้าอายๆ  แต่ก็เดินมาควงแขนผมเขาไปในห้องโดยที่มีเพื่อนๆ  ผมดันหลังผมไปด้วย    เอาว่ะอย่างไงก็มาถึงที่แล้วนี่   ถ้าไม่เอาพวกมันต้องเอาไปพูดแน่เลย    อย่าให้ไอ้กันต์พาบีมกลับมาตอนนี้เลย 

“ชื่ออะไรครับน้อง”

“บอสครับ...”

“อายุเท่าไรแล้วเรา”

“สิบเก้าครับ...”

อายุเท่าบีมเลย   ทำไมเด็กสมัยนี้มันช่างกล้ากันจริงๆ

“ทำงานอย่างนี้มานานแล้วเหรอ”

“เพิ่งครั้งแรกครับ”

น้องบอสพูดพร้อมกับก้มหน้าลง

“แล้วทำไมมาทำอย่างนี้ล่ะ”

“ที่บ้านยากจนครับ  แต่ผมอยากเรียนต่อ   แต่ทางบ้านส่งให้ไม่ไหวผมเลยต้องมาทำอย่างนี้ครับ    แต่พี่ครับผมเต็มใจนะครับ”

ว่าแล้วน้องเขาก็เข้ามาจู่โจมผม  แบบกล้าๆ  กลัวๆ   อย่างคนที่ไม่เป็น   ดูน่ารักมากกว่าพวกที่เจนจัดเสียอีก   แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปจนกระทั้งบีมเปิดห้องเข้ามาเจอ   แต่ตอนนั้นทุกอย่างมันหยุดไม่อยู่แล้ว


หลังจากผมไปส่งน้องบอสที่ห้องเช่าของเขาแล้วผมก็ไปรับบีมที่คอนโดของไอ้กันตืและผมก็เปิดเข้าไปเองโดยที่ไม่ได้เรียกเจ้าของห้องแล้วผมก็เห็นไอ้กันต์มันนอนกอดบีมอยู่  บีมเองก็นอนอยู่ในอ้อมกอดของไอ้กันต์เช่นกัน   มันทำให้อารมณ์ของผมหงุดหงิดจนไอ้กันต์มันตื่นขึ้นมา

“กันต์กูให้เวลาแต่งตัว  แล้วออกมาคุยกับกูหน่อย  กูมีเรื่องจะคุยด้วย”

“ได้ๆ  เดี๋ยวกูตามไป”


แล้วผมก็เดินออกมารอมันนอกห้อง   แล้วไอ้กันต์ก็เดินตามผมออกมา

“ไอ้เฟค.....คนนี้กูขอ”