ตอนที่ 61 เย็นวันนั้น ฉันโทรไปหานังอั้ม ยังไงซะก็ต้องรู้ให้ได้ ว่าใครมันกล้าทำกะฉันแบบนี้ ฉันรอรับสายจากนังอึ้มนานมาก จนเกือบจะวางสายไปแล้วก็มีคนรับ
“สวัสดีครับ” โอ๊ะ เสียงผู้ชาย ใครฟะ
“ขอสายอั้มค่ะ”
“อั้มกำลังอาบน้ำอยู่น่ะครับ เอ่อ ใครพูดสายอยู่ครับ” เอ เสียงมันเริ่มคุ้น ๆ แล้วนะ
“จืดพูดค่ะ ถ้าอั้มอาบเสร็จแล้ว ช่วยบอกเค้าด้วยนะคะ” ฉันรีบกดวางสายทันที สงสัยตานั่นคงจะเป็นผัวนังอั้มมันล่ะมั้ง น่าจะใช่มั้ง
ฉันอาบน้ำแต่งตัวใหม่อีกรอบออกมาที่มหาลัย ฉันมีนัดกับเบสที่ศร.1 เพราะสถานที่ตรงนี้มีคนมาติวหนังสือเยอะเหมือนกัน ไม่เหงาดี ระหว่างที่กำลังเดินไปอยู่นั่นเอง เสียงสัญญาณโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“อิอั้มนี่” ฉันกดรับสาย
“ว่าไงยะ” ฉันทักมันออกไป
“มรึงโทรมาหากรูเหรอ” มันถาม
“เออสิ กรูมีเรื่องอยากจะถามมรึง”
“เรื่องอะไรอีกล่ะ เรื่องเยอะเรื่องแยะเนาะมรึง” มันบ่นอุบอิบ
“ไม่ต้องมาไก๋ เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น บอกกรูมาเลยนะ” ฉันเริ่มเลือดขึ้นหน้าละ
“เมื่อคืนเหรอ ก็ ไม่มีอะไรมากนี่” อะไรของมันนะ จะไม่มีได้ไง เต็มคอตูเลยเนี่ย
“อย่ามาตอแห- บอกมาซะดี ๆ กรูไม่โกรธมรึงหรอก” มันเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็พูดขึ้นว่า
“กรูบอกก็ได้ เมื่อคืนนี้พี่บอยเขาไปส่งแฟนแล้ว แล้วก็กลับมาที่หอเราอีก ส่วนกรูก็ออกไปนั่งเล่นห้องพี่เอ ตอนแรกก็กะว่าจะให้มรึงอยู่กับพี่อาร์ทกันแค่สองคน จนกระทั่งพี่บอยมา กรูก็พาเขามาที่ห้องเรานี่แหละ แล้ว แล้ว” ฮะ อะไรนะ ไม่อยากจะเชื่อ ไอ้พี่บอยกลับมาที่หอด้วยเหรอเนี่ย
“อะไร แล้วอะไรอีก อย่าบอกนะว่า” ฉันไม่อยากคิดเลยจริง ๆ
“อือ กรูก็ไม่ได้คิดว่า พี่เขาจะ เอ่อ ชอบอะไรมรึงหรอก” อะไรนะ ฉันงงไปหมดแล้วนะเนี่ย
“เล่าต่อสิ มันยังไงกันแน่”
“กรูไปเข้าห้องน้ำ พอกลับออกมาอีกที กรูก็เห็น เห็นพี่บอย เค้า เอ่อ กำลัง อ่า จูบ มรึงอยู่น่ะ” หา เฮ้ย เป็นไปไม่ได้ ไม่จริงหรอก อย่างไอ้พี่บอยนั่นน่ะนะ จะมาสนใจคนอย่างฉัน
“มรึงโกหกกรูรึปล่าว อิอั้ม ถ้าเป็นพี่อาร์ทกรูจะไม่ว่าอะไรเลย” อ้าว ซะงั้นไป (อิอิ)
“กรูพูดเรื่องจริง มรึงก็รู้ ว่ากรูไม่ได้ตอแ*ล” มันใส่อารมณ์อย่างหนัก
“แล้วมรึงทำไมไม่ห้ามล่ะ มรึงก็ชอบเค้าไม่ใช่เหรอ” มันอึกอัก
“กรูก็ห้ามนะ ถ้าไม่ห้ามมรึงคงเสร็จพี่เค้าไปแล้วล่ะ” อะไรกานเนี่ย
“เออ แล้วพี่อาร์ทล่ะ พี่อาร์ทไปไหนตอนนั้น เห็นเพื่อนทำแบบนั้นกับฉัน ทำไมไม่ช่วยห้ามเนี่ย” ฉันเพิ่งนึกออก ทำไมนะ
“พี่อาร์ทน่ะเหรอ ฟุบตามมรึงไปน่ะสิ กรูเห็นนอนนิ่งไปและ ตอนที่เข้ามานั่นแหละ”
“เฮ้ย ไหงงั้นล่ะ กรูเห็นพี่แกยังไม่เมานี่หว่า”
“ไม่เมากะผีน่ะสิ จะหลับนิ่งขนาดนั้น สงสัยพอมรึงขึ้นไปนอนบนเตียง พี่แกก็น็อคไปเลยมั้ง” อ้าว เวรกรรม หลงนึกว่าเป็นพี่อาร์ท ไหงเป็นพี่บอย โอ้ย เครียดดดดด ทำไมคนมีเมียแล้วเป็นแบบนี้วะ
////////////////////////////////////
ในที่สุดเรื่องราวก็กระจ่างแจ้ง แดงแจ๋ออกมาอีกครั้ง เมื่อฉันรู้ลึกไปกว่านั้นนั่นคือ นังอั้มแอบไปมีอะไรกับกับตาบอยเรียบร้อยแล้ว นึกแล้วเชียว สงสัยจะเป็นคืนวันนั้นที่ไปเที่ยวด้วยกัน ชิ โชคดีนะที่ตูยังไม่เสียตัวให้มันน่ะ ไม่งั้น ตาย ๆ ๆ ลูกเดียว
ในที่สุดก็เดินมาจนถึงศร.1จนได้ ฉันมองหาโต๊ะนั่งอ่านหนังสืออยู่พักนึง อ้า มีโต๊ะว่างอยู่สองสามโต๊ะ พอดีเลย ฉันรีบเดินไปนั่งจองไว้ ก่อนที่จะโดนแย่งที่ไปซะก่อน ช่วงนี้คนเริ่มทยอยอ่านหนังสือเตรียมสอบกันมากแล้ว
เบสโทรมาหาฉันราว ๆ ห้าโมงเย็น ฉันบอกสถานที่เค้าไป คงจะมาถึงอีกไม่ช้านี้ ฉันวางหนังสือแล้วก็เดินไปซื้อขนม น้ำดื่มมาเตรียมไว้ให้พร้อมก่อนที่เบสจะมา พอกลับมานั่งที่ ก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นหนังสือของตัวเองหายไป
“อะไรวะ ก็วางไว้ตรงนี้นี่” ใครมันบังอาจมาแกล้งกันได้
“อยู่ไหนเนี่ย” ฉันมองหาไปรอบ ๆ มองโต๊ะนู้นทีโต๊ะนี้ที ก็ยังหาไม่เจอ และแล้วก็
“หานี่อยู่รึปล่าวจ้ะ” หนังสือถูกยื่นมาด้านหน้าฉัน ใครนะ เล่นพิเรนท์แบบนี้
“อ้าว เบส มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” โธ่ อิตาเบสนี่เอง แกล้งกันได้
“ก็มาถึงตอนที่เราโทรหาจืดน่ะแหละ” อ่านะ แล้วมาบอกว่ายังไม่ถึง สตอเบอร์รี่จริงๆ (แต่น้อยกว่าฉันนะ อิอิ)
“นั่งก่อน ๆ” เราสองคนนั่งลงที่โต๊ะตัวเดิม ฉันแกะห่อขนมออก เบสล้วงหยิบกินก่อนเฉยเลย
“กินข้าวเย็นมารึยังอ่ะ” ฉันถามเขา
“ยังเลย รอตัวเองน่ะแหละ”
“รอเราทำไม หิวก็กินมาก่อนก็ได้” เบสเคี้ยวขนมกรุบ ๆ
“ไม่อะ รอกินพร้อมจืด” เอาแต่ใจตัวเองนะเนี่ย
“โอเค ๆ แล้วหนังสือละเอามารึปล่าว” ฉันมองหาหนังสือของตาเบส แต่ไม่ยักกะเห็น
“อ่านมาแล้ว” แง้ว อ่านมาแล้ว พูดง่ายเนอะ
“ไหงงั้นล่ะ ไหนบอกว่าจะเอามาอ่านด้วยกันไง”
“ก็ ขี้เกียจอ่านแล้วนิ เด๋วเราติวให้จืดดีกว่ามั้ย วิชายาก ๆ อ้ะ” อ้อ วิชายาก ๆ เหรอ เยอะเลยแหละ โดยเฉพาะวิชา สถิติ แคลคูลัสน่ะ เคมีอีกตะหาก โอ้ย ปวดหัวจะตาย
“แล้วเบสเคยเรียนเหรอไง วิชายาก ๆ ที่ว่า”
“ไม่มีปัญหา เราน่ะ เก่งอยู่แล้ว” เฮอะ หลงตัวเองว่ะ
“อ้อเหรอ งั้นลองดูวิชานี้หน่อยสิ ว่าจะเคยเรียนมามั้ย” ฉันยื่นวิชาสถิติให้ก่อนเลย วิชานี้ฉันแทบไม่เคยเข้าเรียน เกรดที่ออกมาน่ะเหรอ ก็ ดีด๊อกไงล่ะ คริคริ (เกือบตกปาย)
“ฮู้ย สบาย ของกล้วย ๆ” อ้อเหรอ กล้วย ๆ ดูสิ ถ้าติวไม่ได้ แม่จะจับปรับเสียให้เข็ด หุหุ
ระหว่างที่เรากำลังนั่งติวกันอยู่นั่นเอง ฝนก็ตกกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา หนาวจัง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
