ดูแล้วไม่เห็นจะมีใครที่จะทำให้ตริณญ์กลับมามีหัวใจได้เลย เหมือนมีแต่ความอำมหิต โกรธ
แค้นอยู่ตลอดเวลา แล้วให้เขตเป็นที่รองรับอารมณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น สงสารเขตมากเลย
แต่คนรอบข้างอย่าง พี่หลิน พี่ทัศ พี่อั้ม พี่ศักดิ์ ก็ดูเป็นมนุษย์ที่มีความจริงใจดี แม้จะเหมือน
หุ่นยนต์ไปหน่อยก็เข้าใจเหตุผลที่มีเจ้านายเป็นตัวบังคับอยู่ บางครั้งอ่านแล้วก็เครียดไปด้วย
แต่บางครั้งอ่านแล้วก็เข้าใจถึงจิตของมนุษย์ที่ผู้แต่งจะสื่อออกมา เป็นเรื่องที่แปลกจากเรื่องอื่น ๆ
ที่เคยได้อ่าน แต่ก็สนุกน่าคิดตามและต้องคอยติดตามความเป็นไปอยู่ตลอดเวลา ชอบค่ะ
