เอาล่ะ อ่านจบแล้ว คอมเม้นบ้าง หุหุ
อ่านจนขยับตอนขึ้นมาอีักก็พบว่า รักกับกสนิทกันเกินไปนะ 55555
แบบมีเรื่องอะไรทำไมเป็นฝ่ายกรเป็นคนเล่าหมดเลยอ่ะ ไม่มีกันต์เล่าเลย
ดูกันต์เป็นคนนอกไปเลย เหมือนสนิทกันอยู่สองคน แล้วชอบมีบรรยายแบบรักน่ารักอย่างนู้นยิ้มทีละลาย
คือไม่ชอบอ่ะ แบบอ่านแล้วไม่ชอบรักเลยทั้งที่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เหอๆ แต่คือ สนิทกับกรมากไปมั้ย
มาก็เริ่มมาจากทางฝั่งกันต์นะ
กันต์เป็นคนไม่หวงไม่คิดเล็กคิดน้อย ถ้ากลับกัน เป็นเรื่องจริงแล้วกันต์ไปสนิทกับผู้ชายคนอื่นหนุงหนิงขนาดนี้กรคงไม่ชอบใจ
ดูแล้วกรป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจในเรื่องเซกซ์นะ ถึงจะบอกว่าถามทุกครั้งว่าชอบหรือไม่ชอบ แต่ก็ลงมือทำก่อนทุกที
เหมือนจะไม่ได้บังคับ แต่ก็ทำไปแบบเนียนๆ
ขอบคุณคุณปุยหมาม่วงที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้และขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ
(ดูเป็นประโยคนางงามมาก แต่ขอบคุณจริงๆ ค่ะ รวมถึงผู้อ่านทุกคนด้วยค่ะ)
มาคิดตามคอมเม้นของคุณปุยหมาม่วง แล้วก็เหมือนจะได้กลับมาทบทวนอะไรบางอย่าง
จนนึกไปถึงตอนที่เริ่มจะแต่งเรื่องนี้
ตอนที่วางพลอตเรื่องนี้ก็วางนิสัยตัวละครของกันต์กับกรไว้คร่าวๆ เนื้อเรื่องก็วางไว้แค่หยาบๆ
แค่เริ่มต้นยังไง แล้วจะลงท้ายยังไง ส่วนระหว่างทางเดินเรื่องนั้นก็ด้นสดเอา
อย่างที่เห็นคือ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่เล่าจากทั้งสองฝั่ง ซึ่งมาจากคนแต่งคนเดียวกัน (ก็แน่สิ แต่งคนเดียวนิ)
แล้วระหว่างที่แต่งก็บอกเลยว่า นิสัยของตัวละครก็มาจากคนแต่งนี่แหละ ไม่ได้มีต้นแบบจากไหนเลย
(ยกเว้นเรื่องบนเตียงนะ จินตนาการล้วนๆ เพราะประสบการณ์เป็น 0)
พออยู่ในฝั่งกรก็จะเป็นด้านที่ดูอบอุ่น น่าเข้าหา ส่วนกันต์จะดูนิ่งกว่า จนเกือบดุในบางที
เพราะฉะนั้นแล้วถ้าเราเป็นใครสักคนในเรื่องและมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้ใครสักคนฟังก็คงเลือกเข้าหากร
มันก็มาจากความคิดเราอีกนั่นแหละ จริงอยู่ที่รู้จักกันต์ก่อน แถมรู้จักตั้งแต่เด็กอีก ก็น่าจะไว้ใจกันต์ แล้วเล่าให้กันต์ฟังสิ
แต่เราดันเลือกเข้าหากร เพราะคิดว่ากันต์ดูดุไปนิดนึง เลยไม่กล้าเล่าอะไร กลัวอ่ะ
ความรู้สึกคือกันต์เป็นพี่ชายที่เป็นต้นแบบเป็นไอดอล เพอร์เฟค
พอจะเล่าเรื่องอะไรที่มันแบบเป็นเรื่องที่ไม่เป็นการเป็นงาน เลยเกรงๆ หันไปหากรดีกว่า
มันก็มีที่มาอย่างนี้แหละ แต่พอมาคิดตามคุณปุยหมาม่วง ก็เออเนอะ
พี่กันต์ของเราจะแอบหวงบ้างไหมนะหรือจะรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนนอกบ้างไหมใครเข้ามาก็หาแต่กร
แต่ความรู้สึกเรานะตอนนั้นมันแบบว่า พี่กันต์ดันไม่ค่อยคิดอะไรกับคนรู้จักนี่สิ
ก็มีหวงกรกับคนอื่นบ้าง แต่กับคนที่สนิทกันจะเฉยๆ ดูเป็นคนสองมาตรฐานเนอะ
จริงๆ ที่อธิบายยาวเหยียดก็ไม่ได้ต้องการให้ทุกคนเห็นด้วยหรือคล้อยตามนะ แค่อยากอธิบายมุมมองของเราแค่นั้นเอง
เรามีความสุข ดีใจ และปลื้มใจมากๆ ที่มีคนอ่านมาแสดงความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้
เพราะมันทำให้เราได้ความคิดอะไรใหม่ๆ กำลังใจ และแรงกระตุ้นให้ทำให้ดีขึ้น
ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ
ส่วนภาคต่อกำลังตัดสินใจว่าใครจะเป็นตัวเอก คิดไม่ตก วางพลอตเรื่องไว้เยอะซะด้วย
ระหว่างนี้ก็อ่านเรื่องกว่าจะถึงวันที่รู้จัก...รัก ไปพลางๆ ก่อนนะคะ กำลังแต่งตอนต่อไปอยู่ใกล้จะได้ลงละ