รักคือ... รัก >>> ส่งข่าว
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักคือ... รัก >>> ส่งข่าว  (อ่าน 538996 ครั้ง)

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
รักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ
จบลงไปอย่างสมบูรณ์
กับคู่รักคู่นี้ :L1:
+1และเป็ดจ้า

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
เห็นตอนจบแล้วตกใจ  แอบใจหายเหมือนกันนะเนี่ย อ่านมาตั้งนาน   :mew6:

แต่จบแบบนี้อยากให้มีตอนพิเศษ หรือไม่ก็ภาคต่อของเด็กๆ เลยอะ  :กอด1:

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายสนุกๆ เรื่องนี้  :pig4:  :L2:

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9
ขอบคุณมากๆค่ะ ที่แต่งเรื่องราวดีมาให้อ่านกัน ชอบมากค่ะ รอตอนพิเศษอยู่นะค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:

ninemilky

  • บุคคลทั่วไป
อ่านมาตั้งนาน จบแล้วหรอเนี่ย  :mew2:
อยากให้มีต่อจังเลยนะค่ะ 

ออฟไลน์ Palmpalm

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
จบแล้วเหรอเนี่ย

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
คนแต่งชอบกินกุ้งแน่เลย (เกี่ยวมั้ย 55555)
เรื่องน่ารักมาก เราชอบที่คู่นี้เค้ามั่นคง
ไม่คิดมาก ไม่วอกแวก ยิ่งอ่านยิ่งชอบ ^^

ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3

ออฟไลน์ gayraygirl

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3013
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-3
น่ารักมากเลยเด็กน้อยทั้งสองคน ใจหายแฮะพอถึงตอนจบ
แต่คนแต่งน่ารักบอกว่ายังไงก็มีตอนพิเศษ
เราจะรออย่างใจจดใจจ่อเลยทีเดียว
ขอบคุณมากค่ะสำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับความรักที่หวานชื่นของคู่นี้  :L2:

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Angel_K

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 263
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +352/-0
ตอนพิเศษ สองแสบ

“คุณกรชอบทานอาหารประเภทไหนคะ นิจะได้แนะนำให้ถูก แต่จริงๆ ร้านนี้ก็อร่อยทุกอย่างนะคะ นิรับรองว่าคุณกรจะต้องไม่ผิดหวัง”

“คุณนิสั่งเลยแล้วกันครับ คุณนิน่าจะรู้จักเมนูขึ้นชื่อของที่นี่ดี”

“ถ้าอย่างนั้นนิขออนุญาตสั่งให้เลยแล้วกันนะคะ”

“ครับ เอ่อ คุณนิครับ ผมขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์สักครู่นะครับ”

“ค่ะ ตามสบายเลยคะ”

“ว่ายังไงครับ” ผมรับสาย

“ปาอยู่ไหน” ปลายสายถามสวนกลับมาทันทีที่ได้ยินเสียงผม

“อยู่ที่ร้านอาหารครับ กินข้าวเสร็จปาก็จะกลับแล้ว” ผมรายงานปลายสายที่ตั้งตัวเป็นผู้คุมผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงปลายสายโทรมาหาแบบนี้ทุกวัน

“ปากินข้าวกับใคร” ปลายสายยังตั้งป้อมสอบสวนต่อ แต่ผมกลับไม่เคยรำคาญไม่ว่าอีกฝ่ายจะถามเซ้าซี้มากแค่ไหน เพราะแค่นึกถึงหน้าคนถามผมก็อารมณ์ดีแล้ว จนรู้สึกสนุกด้วยซ้ำเวลาโดนซักแบบนี้

“ปามากับลูกค้าครับ” ผมตอบ แล้วเดินไปนั่งลงบนม้านั่งในสวนที่ทางร้านจัดไว้ทางด้านข้างของร้าน ร้านนี้สร้างเป็นเรือนไทยตั้งอยู่กลางสวน ตัวเรือนที่ทำเป็นร้านอาหารไม่ได้ใหญ่มาก แต่พื้นที่รอบตัวเรือนกลับกว้างขวางมากและปลูกต้นไม้ใหญ่ไว้อย่างร่มรื่น ด้วยบรรยากาศที่ตกแต่งสวนทำให้ผมอดนึกถึงบ้านของย่าของกันต์ที่เชียงใหม่ไม่ได้ ตั้งแต่ปู่กับย่าเสียไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมกับกันต์ก็ขึ้นไปดูบ้านบ้างสลับกับพ่อแม่ของกันต์ที่จะขึ้นไปเกือบทุกเดือน

“ไปกี่คน” ปลายสายตั้งคำถามมาเรื่อย จนผมอดนึกจินตนาการไปถึงหน้าคนถามไม่ได้ ถ้าเดาไม่ผิดตอนนี้ต้องนั่งขัดสมาธิกินขนมอยู่หน้าโทรทัศน์ ระหว่างที่คุยโทรศัพท์กับผมไปก็นั่งดูซีรี่เรื่องโปรดที่ตามดูแบบขาดไม่ได้ทุกเย็นไปด้วย แก้มขาวๆ คงป่องพองลมเป็นบางเวลาหากได้ยินคำตอบที่ไม่น่าพอใจจากผม

“สองคนครับ” ผมตอบ แล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้

“ผู้หญิงหรือผู้ชาย” ปลายสายถามอีก ถึงผมจะรู้ว่าจะถูกถามอะไรบ้างอยู่แล้วและแทบจะสามารถรายงานไปได้อย่างครบถ้วนในคราวเดียว แต่ผมก็เลือกที่จะไม่ทำ ปล่อยให้ปลายสายถามมาแล้วผมตอบไปสนุกกว่า

“ผู้หญิงครับ” ผมตอบ

“แล้วทำไมต้องไปสองคน คนอื่นไปไหนหมด” ปลายสายถามเสียงห้วน

“ไม่ได้ตั้งใจมาแค่สองคนครับ เดี๋ยวกลับไปแล้วปากลับไปเล่าให้ฟังโอเคไหม” ผมตอบ ไม่มีครั้งไหนหรอกที่ผมจะมานั่งกินข้าวกับลูกค้าสองต่อสองไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แต่ครั้งนี้มันเหตุสุดวิสัยจริงที่ที่ทำให้เพื่อนร่วมโต๊ะคนอื่นมาไม่ได้

“สวยไหม” ปลายสายถามต่อ

“สวยครับ สวยมากด้วย” ผมตอบตามจริง แต่ถึงจะสวยผมก็ไม่ได้สนใจอะไร

“แล้วปาชอบไหม”

“ไม่ชอบครับ”

“ดีมาก”

“ฮ่าๆ ครับ” ผมหัวเราะทันทีที่ได้ยินคำพูดจากปลายสาย

“ปากินข้าวที่ร้านไหน” ปลายสายยังคงซักต่ออย่างไม่รู้จากเหน็ดจากเหนื่อยไม่รู้ว่าจะดูซีรี่เรื่องโปรดรู้เรื่องไหมเพราะเอาแต่คุยกับผมแบบนี้

“เรือนมธุรสครับ” ผมตอบ แล้วลุกจากเก้าอี้เมื่อเห็นว่าออกมานานพอสมควรแล้ว ตามมารยาทผมไม่ควรปล่อยผู้ร่วมโต๊ะไว้ตามลำพังจนนานเกินไป

“อีกหนึ่งชั่วโมงถ้าโทรหาไปแล้วปายังไม่ออกมาจากร้านจะส่งคนไปรับนะ” ปลายสายสั่ง

“ครับผม แล้วอากลับถึงบ้านหรือยัง” ผมถามถึงใครอีกคน ที่วันนี้ยังไม่ได้เห็นหน้ากันเพราะอีกฝ่ายออกไปต่างจังหวัดตั้งแต่เช้ามืด

“ถึงแล้วครับ  อากำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว เดี๋ยววางสายแล้วจะไปช่วยอา แต่มาโทรหาปาก่อนจะได้ไปบอกอาว่าปาอยู่ไหนทำอะไร อาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”

“ครับผม ถ้าอย่างนั้นปาวางสายก่อนนะ รีบกินจะได้รีบกลับ” ผมพูด ก่อนวางสายเมื่อเดินใกล้จะถึงโต๊ะ
.
.
.

“นิสั่งไปสี่อย่างนะคะ มีกุ้งแม่น้ำทอดกระเทียม ต้มยำกุ้งกับมะพร้าวอ่อน ไก่ห่อใบชะพลูทอด แล้วก็แกงเลียงหัวปลี คุณกรทานได้นะคะ” คุณนิเอ่ยปากถามทันทีที่ผมกลับมานั่งที่โต๊ะ

“ได้ครับ ไม่มีปัญหา” ผมตอบรับ แล้วยิ้มให้ตามมารยาท ก่อนจะถูกชวนคุยไปเรื่อยๆ ระหว่างนั่งรออาหาร ด้วยประโยคและท่าทางระหว่างนั่งคุยกันผมก็พอดูออกว่าอีกฝ่ายคิดอะไรกับผมบ้างโดยที่ผมคิดว่าผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองจนมากเกินไป

อาจเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างผมกับกันต์ที่ถึงแม้จะผ่านมาหลายปี แต่ก็ผ่านมาแบบไม่ได้มีคนภายนอกครอบครัวรับรู้มากนัก คนภายนอกที่มองเห็นผมก็เลยไม่ได้รับรู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้วแม้แต่กันต์เองก็ไม่มีใครรู้ว่าเค้าอยู่กับผม เลยมีหลายครั้งหลายหนที่มีคนพยายามทำความรู้จักและเข้าหา ซึ่งผมเองก็ได้แต่รับรู้และปล่อยให้ผ่านเลยไปเพราะถือคติที่ว่าตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่พักหลังมานี่คนที่บ้านกลับไม่ค่อยยอมอยู่เฉยๆ เท่าไร

ผมใช้เวลานั่งกินข้าวและพูดคุยกับลูกค้าอีกพักใหญ่ หลังจากผมชวนคุยเข้าเรื่องงานได้เลยคุยกันติดพัน ด้วยอีกฝ่ายค่อนข้างเอาจริงเอาจังกับงานจนผมเองยังนึกชม พอเข้าเรื่องงานได้เลยคุยกันยาว แต่สงสัยจะยาวเกินไปจนโทรศัพท์ผมมีสายเข้าและเมื่อเห็นว่าเป็นใครนั่นแหละผมถึงได้รู้ตัวว่าใช้เวลาไปครบหนึ่งชั่วโมงแล้ว

“ครับ” ผมรับสาย แต่คราวนี้ไม่ได้ขอตัวลุกออกไปคุยอย่างเคยเพราะคงคุยไม่นาน แค่บอกว่าจะกลับแล้วปลายสายก็น่าจะไม่คุยอะไรต่อ

“ปาออกมาหรือยัง” ปลายสายถาม

“อีกเดี๋ยวเดียวครับ ไม่เกินสิบนาที” ผมตอบ ผมเรียกพนักงานในร้านมาคิดเงินแล้ว พอเสร็จก็จะออกจากร้านเลย

“ครับ” ปลายสายรับคำก่อนตัดสายไป

“คุณกรมีธุระที่ไหนต่อหรือเปล่าคะ” คุณนิถามขึ้นมาระหว่างที่กำลังเดินออกนอกร้านเพื่อไปยังร้านจอดรถ

“ไม่ครับ ผมว่าจะกลับบ้านเลย” ผมตอบ

“ถ้าอย่างนั้นไปหาอะไรดื่มต่อกันไหมคะ เป็นร้านของเพื่อนนิเองอยากให้คุณกรลองไปดูเพื่อวันหน้าจะได้ไปใช้บริการดูบ้าง เพื่อนนิจะได้มีลูกค้าเพิ่ม” อีกฝ่ายเอ่ยปากชวน แต่ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้ตอบคำถามนั้นเองแล้ว

“ปาอย่าลืมสิว่าวันนี้เรามีนัดกัน” เสียงของคนที่นั่งรออยู่ตรงม้านั่งหน้าร้านลุกขึ้นมาตอบแทนผม อันที่จริงตอนเดินออกมาผมก็เห็นแล้วล่ะว่ามีใครนั่งรออยู่ แต่ผมกับเขาต่างยังไม่มีใครทักใครเพราะผมเองก็อยากจะรู้ว่าคราวนี้อีกคนจะใช้ไม้ไหน

“ไม่ได้ลืมก็นัดที่บ้านปาก็กำลังจะกลับบ้านนี่ไง” ผมตอบ

“แล้วไป” คนที่มารอผมตอบก่อนจะมองไปที่ผู้หญิงอีกคนที่ยืนเงียบอยู่ข้างผม ก่อนยกมือไหว้ตามมารยาทของคนที่อ่อนวัยกว่า ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างผมก็รับไหว้อย่างงงๆ เพราะไม่รู้ว่าคนที่ไหว้เธอเป็นใครมาจากไหน

“ผมธามครับเป็นลูกชายคนโตของปา ผมขอพาตัวปากลับบ้านเลยนะครับ วันนี้ปานัดกับผมแล้วก็น้องไว้ว่าจะกลับไปเล่นเกมด้วยกัน ป่านนี้น้องชายผมรอแย่แล้ว” คนที่มารอผมเอ่ยแนะนำตัวเองว่าเป็นใครก่อนพูดรวบรัดตัดความจนคุณนิได้แต่ยืนฟังแบบตั้งตัวไม่ถูก

“เอ่อ คุณกรมีลูกโตขนาดนี้แล้วหรอคะ ไม่เห็นมีใครรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย” คุณนิเหมือนเพิ่งหาเสียงตัวเองเจอเอ่ยถามขึ้น

“ครับ นี่ธามลูกคนโตส่วนอีกคนชื่อเจ้าธารณ์ คนที่โทรตามผมเมื่อตะกี้นั่นแหละ”

“ถ้าอย่างนั้นนิขอตัวกลับเลยแล้วกันนะคะ” อีกฝ่ายรีบพูดขอตัว

“ครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ” ผมพูด ก่อนที่อีกฝ่ายจะรีบเดินจากไป

“คราวนี้แสดงตัวเลยหรอ” ผมหันไปพูดกับเจ้าธาม

“แล้วจะว่าไหมล่ะ” เจ้าจอมแสบถามกลับมา แล้วยักคิ้วใส่แบบกวนๆ

“ว่าทำไมเรื่องจริง ก็ธามเป็นลูกปานี่” ผมพูดแล้วเอามือขยี้ผมลูกชายที่ยืนอยู่ข้างหน้า ก่อนยกแขนขึ้นพาดไหล่แล้วพาเจ้าลูกชายเดินออกจากร้าน

“แล้วนี่ออกมายังไง” ผมถาม

“ลุงสินมาส่ง เดี๋ยวกลับกับปา”

“เจ้าตัวแสบส่งมาล่ะสิ โทรหาน้องซะป่านนี้นั่งรอโทรศัพท์อยู่แล้วมั้ง” ผมถามต่อ ก่อนจะส่งโทรศัพท์ไปให้ธามโทรหาธารณ์

“มีอยู่คนเดียวก็เจ้าลูกชายสุดรักสุดหวงของปานั่นแหละ ไม่รู้จะหวงปาอะไรนักหนา พอธามบอกว่าเดี๋ยวปาก็กลับมา มันก็ไม่ยอมจะให้ธามออกมาให้ได้ ธามเลยต้องออกมา โคตรดื้อพูดก็ไม่รู้เรื่องแต่ให้ออกมาเองมันก็ไม่มา“ เจ้าธามบ่นน้องตัวเอง แต่ก็ยอมกดโทรศัพท์ไปหาน้อง 

“กำลังจะกลับ เอาอะไรไหมเดี๋ยวซื้อไปให้” ผมปล่อยให้สองพี่น้องเขาคุยกันไป ระหว่างที่ตัวเองทำหน้าที่ขับรถ กับเจ้าธามถึงจะทำเป็นบ่นน้อง แต่ถึงเวลาก็เป็นตัวเองนี่แหละที่ตามใจน้องรักน้องยิ่งกว่าใคร

“ขนมในตู้เย็นก็ยังมีเยอะแยะ จะซื้อทำไมอีก” เสียงธามพูดโทรศัพท์กับน้อง

“เออๆ ซื้อก็ซื้อ แต่ถ้ากินไม่หมดนะ คราวหลังจะไม่ซื้อให้อีก”

“แล้วอาเอาอะไรไหม”

“อืม ได้ โอเค”

“ว่าไงธารณ์จะเอาอะไร” ผมถามธามหลังจากที่วางโทรศัพท์จากธารณ์ไปแล้ว

“ธามเอาเอแคลร์กับเค้กชาเขียว ส่วนอาให้ซื้อขนมปังไว้กินพรุ่งนี้เช้า” ธามตอบกลับมาก่อนเปิดวิทยุในรถฟัง

ตอนนี้ธามอายุสิบเจ็ดย่างสิบแปดกำลังเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะให้เจ้าตัวเขาไปเรียนที่อเมริกาเพราะลุงเขาอยู่ที่นั่น แต่เจ้าตัวเขาอยากเรียนที่เมืองไทยแล้วค่อยไปต่อโทที่นั่น ผมกับกันต์เลยไม่ได้ขัดใจอะไร ส่วนเจ้าธารณ์ตอนนี้สิบหกเรียนอยู่เกรดสิบ แล้วเจ้าคนนี้แหละที่เป็นตัวแสบของบ้าน สองคนพี่น้องอายุห่างกันไม่ถึงสองปีแต่ไม่รู้นิสัยทำไมถึงเหมือนห่างกันสักห้าปีหรือเป็นเพราะเป็นลูกคนเล็กด้วยก็ไม่รู้ เจ้าธารณ์เลยติดนิสัยเอาแต่ใจหน่อยๆ ส่วนธามจะเป็นตัวของตัวเอง แต่ไม่ว่าจะอย่างไงตลอดเวลาที่ผมกับกันต์เลี้ยงสองคนนี้มาก็ไม่เคยมีสักครั้งที่เด็กสองคนจะสร้างเรื่องลำบากใจให้ มีแต่จะทำให้ผมภูมิใจ

“เนี่ยถ้าธารณ์ไม่ส่งพี่ธามไปรับป่านนี้ปาก็ยังไม่กลับ” พอผมมาถึงบ้านเจ้าธารณ์ก็รีบเดินมาหา

“ใครว่าถึงพี่ธามไม่ไปปาก็กำลังจะกลับอยู่แล้ว”

“แล้วอาอยู่ไหน นอนแล้วหรอ” ผมถามถึงกันต์ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกคำที่ใช้เรียกแทนตัวผมกับกันต์ก็ไม่เคยเปลี่ยน ทั้งสองคนจะเรียกผมว่าปา แล้วเรียกกันต์ว่าอาตามศักดิ์ แต่ก็เรียกแค่อาเฉยๆ ไม่ได้เรียกว่าอากันต์ เพราะติดมาแต่เด็กพอโตก็ไม่ได้เปลี่ยนเรียกมายังไงก็ปล่อยให้เรียกกันไปอย่างนั้น

“อาเข้าไปอาบน้ำเดี๋ยวออกมา” เจ้าตัวแสบรายงาน ก่อนยืนมือไปรับถุงขนมที่พี่ชายตัวเองซื้อมาให้

“ขอบคุณ” ธารณ์พูดก่อนจะแกะถุงขนม

“แล้วนี่การบ้านเสร็จแล้วหรือยังมานั่งเล่นเกม” ผมถาม ก่อนจะหยิบจอยเกมที่ว่างอยู่อีกอันขึ้นมาเตรียมเล่นแข่งกับลูกคนเล็ก

“เสร็จแล้ว โธ่ มือชั้นนี้แล้ว ไม่มีงานค้าง ไม่มีลอกการบ้าน ปาสบายใจได้หายห่วง” เจ้าตัวแสบตอบกลับมา ก่อนกดเริ่มเกม

“เฮ้ย! ปาอย่าขนรถธารณ์สิ ปาขี้โกง” เสียงเจ้าตัวแสบโวยวายระหว่างเล่นเกม พวกผมสี่คนมักเล่นเกมส์ด้วยกันประจำช่วงวันศุกร์เสาร์เพราะนอนดึกได้ ก็ผลัดกันเล่นใครแพ้ก็ออก แต่ถ้าวันธรรมดาเด็กสองคนจะเล่นบ้างผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่รับผิดชอบงานที่โรงเรียนให้เรียบร้อยก่อนมาเล่น แล้วทั้งสองคนก็ทำให้เห็นว่ารับผิดชอบตัวเองได้ด้วยผลการเรียนที่ไม่เคยตก

“เป็นไงลูกชายไปตามกลับมา” กันต์ถาม แล้วเดินมานั่งด้วย

“ท่าจะชายไม่ออกแล้ว ก็เล่นไปประกาศว่ากรมีลูกโตแล้วซะขนาดนี้” ผมตอบ แต่ตาก็ยังไม่ได้ละจากเกมที่เล่นอยู่

“จริงดิพี่ธาม” เจ้าตัวแสบถึงกับหยุดเล่นเกมส์แล้วหันไปซักพี่ชาย

“จริง ก็ย่าบอกให้พูดไปเลยว่าปามีลูกแล้วคนอื่นจะได้ไม่มายุ่ง” ธามพูดเฉลย ส่วนย่าที่ธามว่าคงเป็นแม่ผมนี่แหละ ธามกับธารณ์จะเรียกพ่อกับแม่ของผมว่าปู่กับย่าเหมือนกัน สองคนนี้เลยมีย่าสองคนปู่สองคน

“ถ้าอย่างนั้นพี่ธามต้องโทรกลับไปบอกย่าแล้วว่าวิธีนี้ได้ผล” เจ้าธารณ์รีบพูด

“ได้เป็นข่าวแน่ คุณกวินท์กร แอบซุกลูกชายสองคน แถมยังโตเป็นหนุ่มแล้ว” กันต์เอ่ยแซว

“แต่ถ้าเขาถามหาแม่จะตอบยังไงล่ะเนี่ย” ผมถามเล่นๆ

“ปาก็ตอบไปเลยว่าแม่เด็กชื่อกันต์แค่นั้นแหละง่ายนิดเดียว” ธามตอบหน้าตาย แบบไม่ในใจเลยว่าถ้าตอบไปแล้วจะต้องเจอกับอะไร

“ลองดูอาจะหักเงินเดือนให้เหลืออาทิตย์ละสองร้อย” กันต์พูดขู่ มานิ่งๆ

“ก็ถ้าธามโดนหักเงิน ธามก็ไปขอเงินจากปาไง ธามรู้ว่าถ้าธามตอบไปแบบนั้นปาก็ไม่ว่าธามหรอก ใช่ไหมปา” เจ้าธามหาพวก แล้วพวกของธามก็ไม่ใช่ใครแต่เป็นผม

“เดี๋ยวธารณ์ให้เงินพี่ธามด้วย” เจ้าตัวแสบรีบเสนอ

“เออ เอาเลยหักเงินมันทั้งสามคนพ่อลูกนั่นแหละ ข้าวเย็นก็จะไม่ทำให้กิน” กันต์งัดไม้เด็ดออกมาขู่
 
“โหย อาอ่ะ ธามก็แค่ล้อเล่นเอง อย่าโกรธดิ” เจ้าธามเริ่มอ้อน

“เฮ้ย! โกงปานิ” ผมโวยวายเจ้าตัวแสบที่แอบกดเริ่มเกมโดยที่ไม่บอกให้ผมรู้ตัวก่อน

“ก็ปาโกงธารณ์ก่อน ไม่รู้ล่ะ” เจ้าธารณืหันมายิ้มเผล่ใส่ผมก่อนจะเอาชนะผมได้ ผมเลยต้องผลัดให้ธามมาเล่นต่อ

“จะไปนอนแล้วหรอ” กันต์ถามผม เมื่อผมลุกขึ้น

“เปล่า ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวออกมา” ผมตอบแล้วลุกไปอาบน้ำ

ก่อนที่ผมจะเดินออกไป ผมหันกลับมามองภาพคนสามคนที่นั่งอยู่บนโซฟา เขาสามคนมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เขาสามคนทำให้ผมกล้าพูดได้เลยว่า ผมเป็นคนที่โชคดีมากจริงๆ พวกเขาเข้ามาเติมเต็มชีวิตของผม จนผมไม่ต้องดิ้นรนไปไขว่ขว้าหาอะไรอีกแล้ว ผมอยากขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ที่ทำให้ผมมาเจอกับพวกเขา ขอบคุณ

....................................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-03-2014 23:35:56 โดย Angel_K »

ออฟไลน์ urmein

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 871
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
แสบจริงๆ ฮ่าาาาาา
แต่น่ารักมากๆๆๆ  :กอด1:
เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบแล้วเนอะ

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ  o13

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
เด็กน้อยโตเป็นหนุ่มกันแล้ว คิดถึงๆๆ  :mew1:

อยากให้แต่งเรื่องของเด็กๆบ้าง จะได้หรือเปล่าค่ะ  :katai2-1:

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
ครอบครัวสุขสันต์

ออฟไลน์ Kfc_Pizza

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1

ออฟไลน์ rujaya

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +377/-1
โตเป็นหนุ่มแล้ว แถมแสบทั้งคู่ แต่มันก็ทำให้ครอบครีวมีสีสันขึ้นเยอะเลย  :กอด1:


ออฟไลน์ nn~~NN

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1232
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-1
น่ารักมากๆ ขอบคุณจริงๆที่มาต่อนะคะ  :mew1:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
ครอบครัวสุขสันต์

Sweet cream

  • บุคคลทั่วไป
ดีใจจัง มาต่อให้ทั้งสองเรื่องเลย เรื่องนู้นก็น่ารักเรื่องนี้ก็น่ารัก อ่านไปยิ้มไป

Mafia Mania

  • บุคคลทั่วไป
อยากอ่านภาคต่อเร็วๆ จังเลย จะเป็นภาคของธามกับธารณ์ตอนโตรึเปล่านะ
ถ้าใช่คงต้องสนุกมากแน่ๆ เพราะแสบกันเหลือเกิน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
น่ารัก น่ารักสุดๆ
อยากอ่านอีก
+1

ออฟไลน์ M.J.

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
น่ารัก อบอุ่นมากๆ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

Chocorun

  • บุคคลทั่วไป
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและน่ารักมากๆเลย

ออฟไลน์ zuu_zaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
อบอุ่น สนุก แล้วก็ซึ้งมากเลยค่ะ

ออฟไลน์ Infinity 888

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2026
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-7
เรื่องนี้สนุกนะ  น่ารักดี รอดตาไปได้งัยเนี่ย

กันต์กร เรียกว่าคู่รักในฝันได้เลย
 :pig4: นักเขียนค่ะ


ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
แสบกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย :z2:

ออฟไลน์ ปุยหมาม่วง

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-7
รู้สึกว่าจะมีเคะ(คู่รอง)เข้ามาบ่อยจัง ทั้งปานทั้งรัก คือมีแต่เคะไม่มีเมะเลย อ่านแล้วมันรู้สึกหวงกรนิดๆ ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนกันมั้ย

โดยเฉพาะส่วนใหญจะมาสนิทกับกรมากกว่าทางกันต์ซะอีกทั้งที่เป็นญาติเป็นเพื่อนบ้านฝ่ายกันต์แท้ๆ แต่ดูมีเรื่องราวกับกรเยอะกว่าอีก

ทั้งรักทั้งป่าน แล้วกรก็มีบรรยายว่าหน้าตาน่ารักงู้นงี้ อ่านแล้วมัน..ไม่รู้สิ 555555

ทำไมไม่เป็นฝั่งกันต์ที่เป็นคนเล่า 55555

เหอๆ พาลทำให้อ่านแล้วไม่ค่อยปลื้มกับบรราดาเคะๆที่เข้ามานักถึงแม้จะบอกว่าไม่มีอะไรเกินเลย เพราะคู่กับคนอื่นก็เถอะ

ทำไมไม่เมะมาสนิทกับกันต์มั่งอ่ะ 555555


อ่านใกล้ทันจบแล้ว ไปอ่านต่อก่อน เหอๆ

ออฟไลน์ ปุยหมาม่วง

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-7
เอาล่ะ อ่านจบแล้ว คอมเม้นบ้าง หุหุ


อ่านจนขยับตอนขึ้นมาอีักก็พบว่า รักกับกสนิทกันเกินไปนะ 55555

แบบมีเรื่องอะไรทำไมเป็นฝ่ายกรเป็นคนเล่าหมดเลยอ่ะ ไม่มีกันต์เล่าเลย

ดูกันต์เป็นคนนอกไปเลย เหมือนสนิทกันอยู่สองคน แล้วชอบมีบรรยายแบบรักน่ารักอย่างนู้นยิ้มทีละลาย

คือไม่ชอบอ่ะ แบบอ่านแล้วไม่ชอบรักเลยทั้งที่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เหอๆ แต่คือ สนิทกับกรมากไปมั้ย

มาก็เริ่มมาจากทางฝั่งกันต์นะ

กันต์เป็นคนไม่หวงไม่คิดเล็กคิดน้อย ถ้ากลับกัน เป็นเรื่องจริงแล้วกันต์ไปสนิทกับผู้ชายคนอื่นหนุงหนิงขนาดนี้กรคงไม่ชอบใจ



ดูแล้วกรป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจในเรื่องเซกซ์นะ ถึงจะบอกว่าถามทุกครั้งว่าชอบหรือไม่ชอบ แต่ก็ลงมือทำก่อนทุกที
เหมือนจะไม่ได้บังคับ แต่ก็ทำไปแบบเนียนๆ


ออฟไลน์ Angel_K

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 263
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +352/-0
เอาล่ะ อ่านจบแล้ว คอมเม้นบ้าง หุหุ


อ่านจนขยับตอนขึ้นมาอีักก็พบว่า รักกับกสนิทกันเกินไปนะ 55555

แบบมีเรื่องอะไรทำไมเป็นฝ่ายกรเป็นคนเล่าหมดเลยอ่ะ ไม่มีกันต์เล่าเลย

ดูกันต์เป็นคนนอกไปเลย เหมือนสนิทกันอยู่สองคน แล้วชอบมีบรรยายแบบรักน่ารักอย่างนู้นยิ้มทีละลาย

คือไม่ชอบอ่ะ แบบอ่านแล้วไม่ชอบรักเลยทั้งที่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เหอๆ แต่คือ สนิทกับกรมากไปมั้ย

มาก็เริ่มมาจากทางฝั่งกันต์นะ

กันต์เป็นคนไม่หวงไม่คิดเล็กคิดน้อย ถ้ากลับกัน เป็นเรื่องจริงแล้วกันต์ไปสนิทกับผู้ชายคนอื่นหนุงหนิงขนาดนี้กรคงไม่ชอบใจ



ดูแล้วกรป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจในเรื่องเซกซ์นะ ถึงจะบอกว่าถามทุกครั้งว่าชอบหรือไม่ชอบ แต่ก็ลงมือทำก่อนทุกที
เหมือนจะไม่ได้บังคับ แต่ก็ทำไปแบบเนียนๆ



ขอบคุณคุณปุยหมาม่วงที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้และขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ
(ดูเป็นประโยคนางงามมาก แต่ขอบคุณจริงๆ ค่ะ รวมถึงผู้อ่านทุกคนด้วยค่ะ)

มาคิดตามคอมเม้นของคุณปุยหมาม่วง แล้วก็เหมือนจะได้กลับมาทบทวนอะไรบางอย่าง
จนนึกไปถึงตอนที่เริ่มจะแต่งเรื่องนี้

ตอนที่วางพลอตเรื่องนี้ก็วางนิสัยตัวละครของกันต์กับกรไว้คร่าวๆ เนื้อเรื่องก็วางไว้แค่หยาบๆ
แค่เริ่มต้นยังไง แล้วจะลงท้ายยังไง ส่วนระหว่างทางเดินเรื่องนั้นก็ด้นสดเอา

อย่างที่เห็นคือ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่เล่าจากทั้งสองฝั่ง ซึ่งมาจากคนแต่งคนเดียวกัน (ก็แน่สิ แต่งคนเดียวนิ)
แล้วระหว่างที่แต่งก็บอกเลยว่า นิสัยของตัวละครก็มาจากคนแต่งนี่แหละ ไม่ได้มีต้นแบบจากไหนเลย
(ยกเว้นเรื่องบนเตียงนะ จินตนาการล้วนๆ เพราะประสบการณ์เป็น 0)

พออยู่ในฝั่งกรก็จะเป็นด้านที่ดูอบอุ่น น่าเข้าหา ส่วนกันต์จะดูนิ่งกว่า จนเกือบดุในบางที
เพราะฉะนั้นแล้วถ้าเราเป็นใครสักคนในเรื่องและมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้ใครสักคนฟังก็คงเลือกเข้าหากร

มันก็มาจากความคิดเราอีกนั่นแหละ จริงอยู่ที่รู้จักกันต์ก่อน แถมรู้จักตั้งแต่เด็กอีก ก็น่าจะไว้ใจกันต์ แล้วเล่าให้กันต์ฟังสิ
แต่เราดันเลือกเข้าหากร เพราะคิดว่ากันต์ดูดุไปนิดนึง เลยไม่กล้าเล่าอะไร กลัวอ่ะ
ความรู้สึกคือกันต์เป็นพี่ชายที่เป็นต้นแบบเป็นไอดอล เพอร์เฟค
พอจะเล่าเรื่องอะไรที่มันแบบเป็นเรื่องที่ไม่เป็นการเป็นงาน เลยเกรงๆ หันไปหากรดีกว่า

มันก็มีที่มาอย่างนี้แหละ แต่พอมาคิดตามคุณปุยหมาม่วง ก็เออเนอะ
พี่กันต์ของเราจะแอบหวงบ้างไหมนะหรือจะรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนนอกบ้างไหมใครเข้ามาก็หาแต่กร

แต่ความรู้สึกเรานะตอนนั้นมันแบบว่า พี่กันต์ดันไม่ค่อยคิดอะไรกับคนรู้จักนี่สิ
ก็มีหวงกรกับคนอื่นบ้าง แต่กับคนที่สนิทกันจะเฉยๆ ดูเป็นคนสองมาตรฐานเนอะ
 
จริงๆ ที่อธิบายยาวเหยียดก็ไม่ได้ต้องการให้ทุกคนเห็นด้วยหรือคล้อยตามนะ แค่อยากอธิบายมุมมองของเราแค่นั้นเอง

เรามีความสุข ดีใจ และปลื้มใจมากๆ ที่มีคนอ่านมาแสดงความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้
เพราะมันทำให้เราได้ความคิดอะไรใหม่ๆ กำลังใจ และแรงกระตุ้นให้ทำให้ดีขึ้น

ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ  :L2: :pig4:

ส่วนภาคต่อกำลังตัดสินใจว่าใครจะเป็นตัวเอก คิดไม่ตก วางพลอตเรื่องไว้เยอะซะด้วย
ระหว่างนี้ก็อ่านเรื่องกว่าจะถึงวันที่รู้จัก...รัก ไปพลางๆ ก่อนนะคะ กำลังแต่งตอนต่อไปอยู่ใกล้จะได้ลงละ 



 :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-03-2014 00:32:11 โดย Angel_K »

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
เด็กๆๆ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด