สวัสดีค่ะ ขอเม้นรวบยอดเลยละกัน
ไม่รู้ว่าคนเขียน+คนโพสจะเข้ามาอ่านเม้นไหม? แต่เราก็จะเม้น
(แกจะบอกเพื่ออะไรว่ะ
)
สิ่งแรกที่อยากจะบอกหลังจากที่อ่านจบแล้ว คือ ขอบคุณมากๆค่ะ ที่แต่งนิยายดีๆเรื่องหนึ่งมาให้เราได้อ่าน
ถึงแม้ว่า ว่ามันจะโพสมาตั้งแต่ 3 ปี ที่แล้วก็ตาม ฮาๆๆ
ตอนที่กำลังหานิยายอ่านอยู่นั้นก็มาเจอเรื่องนี้เข้า ตอนแรกคิดว่าคงเป็นอะไรที่ กัดๆกัน แล้วก็งอลๆ และจบลงที่
ทั้งคู่รักกัน ซึ่งอาจจะมีมือที่สามและสี่บ้าง
แต่เมื่อได้มาอ่านจริงๆแล้ว
มากๆๆอ่ะ ฮาๆๆ อึ้งไปเลยทีเดียว
มันเป็นอะไรที่มักจะไม่ค่อยพบในนิยายทั่วไป (รึเพราะเราอ่านไม่เจอหว่า
)
จะยังไงก็แล้วแต่ นิยายเรื่องนี้บรรยาได้ละเอียดมาก แสดงให้เห็นว่าคนเขียนตั้งใจหาข้อมูลมากๆเลย
สุดยอดมาก
เรานับถือจริงๆๆ ส่วนอีกเรื่องที่เราว่าเจ๋งมาก
คือเรื่องของการสะท้อนภาพของสังคมปัจจุบัน ซึ่งจากที่อ่านมา ก็มีจริงในสังคมเป็นส่วนมาก
ชีวิตจริงไม่สวยหรูอย่างนิยาย แต่เรื่องนี้ต้องเปลี่ยนคำใหม่เป็น นิยายไม่สวยเท่าชีวิตจริง(ของบางคน
)
ว่าไปนั้น
นับถืออุปสรรคของทั้งคู่ที่ฟันฝ่ามาด้วยกัน ยอมรับเลยว่าเหมือนชีวิตจริงมาก
จนทำให้เรานึกถึง คำพูดของอาจารย์เลยว่า ละครคือชีวิต ชีวิตคือละคร สุดๆๆจริงๆ
ขอยกนิ้วให้เลย
และอีกสิ่งที่ประทับใจมากๆจากตัวละครคือ ความคิดที่ว่าทำงานเด็กเสิร์ฟดีว่าพวกอาโกโก้ เราว่าความคิดนี้ดีนะ
(ไม่คิดจะกล่าวว่าอาชีพใคร เป็นความคิดเห็นส่วนตัว
) ทั้งสองคนตั้งใจทำงานมาก สู้ชีวิตสุดๆๆ
เป็นสิ่งหนึ่งที่เราประทับใจ จากตัวละครทั้งสอง
และอีกอย่างคือ
เราแอบทายถูกด้วยละ ว่าต้องเป็นฟ้าแน่เลย เพราะในความเป็นจริง
ถึงเราจะรักเพื่อนแค่ไหน อยากให้เพื่อนมีความสุขมากเท่าไหร่ แต่สุดท้ายในส่วนลึกของจิตใจ
ก็ต้องมีบ้างที่อิจฉาอยู่ และคอยที่จะเอาคืนอะไรเทือกนั้น
แต่เราดีใจมาก ที่สุดท้ายฟ้าก็กลับใจได้ และไม่คิดที่จะเล่นแรงขนาดนั้น ฟังดูแล้วเหมือนเด็กจะแกล้งกัน
แต่ดันไปหยิบยืมอาวุธของผู้ใหญ่มาใช้ เรื่องมันเลยไปกันใหญ่ แทนที่จะเล็กๆ ก็เลยใหญ่เว่อร์ซะงั้น
เอาเป็นว่า สรุปเรื่องนี้ดีทุกอย่างอ่ะ (พูดเพื่อ แกติกติงด้วยเราะ
) ประทับใจในการบรรยา และ
ลักษณะของตัวละครมาก แต่ที่ยังคาใจคือ เรื่องที่พ่อแม่เข้าใจเร็วมาก รึอาจจะเพราะมันดูรวบรัดไป
เราเลยยังมึนๆๆอยู่ ฮาๆๆ
ปล.ทิ้งท้ายอีกอย่าง เราเป็นคนภูเก็ตเน่อ จะบอกว่าพวกอย่างนั้นมันมีเฉพาะแหล่งมั่วสุมเท่านั้นและ
เพื่อบางท่านจะเข้าใจผิด คิดว่ามีทุกที่ๆเป็นหอพักโซมๆ อีกอย่างเห็นด้วยกะเนื้อเรื่องว่า หางานพิเศษทำยากมาก
จำได้ว่าเคยหางานกับเพื่อน สองเดือนแล้วยังไม่ได้ เพราะส่วนมากเป็นแบบเต็มเวลา
แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว หลังจากผ่านสึนามิมา
ยังไงก็ขอขอบคุณที่คนเขียนนำเรื่องลาวดีๆ
ที่แต่ขึ้นมาให้อ่านกันนะค่ะ สนุกแต่ตื่นเต้นทุกตอนเลย ลุ้นมากว่าจะเป็นไง ทายพล็อกก็ไม่ค่อยจะถูก
ขอบคุณจริงๆๆค่ะ
ปล.ของปล. ที่เราพ่ำๆๆไปอย่าคิดมากเลยค่ะ เราคิดถึงบ้านอ่ะ ตอนนี้มาอยู่หอ เหอะๆๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
