ตอนที่30 เอาใจ
หลังจากธรพาคีย์มาที่บ้านป้าแล้วเขาเข้ามาขออนุญาตป้าของคีย์อีกคน
เพื่อจะพาคีย์ไปค้างที่บ้านตั้งแต่วันนี้ ส่วนเรื่องไปเที่ยวเขาได้ขอสุเมธพ่อของคีย์เรียบร้อยแล้ว
และนี่เป็นครั้งแรกที่ธรได้มาพบกับป้าของคีย์
เพราะที่ผ่านๆมาเขาได้เพียงแค่มาส่งคีย์ที่หน้าบ้านเท่านั้น
“สวัสดีครับ” ธรยกมือไหว้ป้าของคีย์ที่ออกมารับที่หน้าประตู
“สวัสดีค่ะ คุณธรใช่ไหมค่ะ” ป้าของคีย์ยิ้มทักอย่างเป็นมิตร
ป้าคีย์มีรูปร่างอวบนิดหน่อยแต่ดูเป็นคนใจดีและอบอุ่น
“ครับ” ธรตอบพร้อมกับยิ้มกลับไป
ป้าคีย์ชวนธรเข้าไปนั่งคุยในบ้านก่อน ระหว่างที่รอคีย์เก็บของ
“คือว่าคุณป้ามีอะไรหรือเปล่าครับ ถึงได้เรียกผมเข้ามาคุย” ธรถาม
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เพียงแค่อยากฝากคุณธรช่วยดูแลหลานชายคนนี้ด้วยเท่านั้นเอง” ป้ายิ้มนิดหน่อยก่อนพูดต่อ
“แกเป็นหลานที่อิฉันรักมากเลยนะค่ะ เราเลยเลี้ยงแบบตามใจแกมาก แต่ตั้งแต่มาคบกับคุณแกก็ดีขึ้นเยอะมากเลยนะค่ะ รู้จักรับผิดชอบแล้วก็ไม่เอาแต่ใจเหมือนแต่ก่อน แต่เห็นแบบนี้แล้วอิฉันก็สบายใจแล้วค่ะ” ป้าพูดไปยิ้มไปอย่างมีความสุข
“ครับผมสัญญาว่าจะดูแลคีย์ตลอดไปเลยครับ แต่คุณป้าไม่ว่าหรอครับที่เขามาคบกับผม” ธรถามด้วยความสงสัย
เพราะกว่าเขาจะผ่านเรื่องพ่อของคีย์มาได้ก็ยากมาก
แต่ป้ากลับเหมือนเห็นด้วยและดีใจกับพวกเขา
“จะว่าทำไมล่ะค่ะ หรือว่าคุณไม่ได้รักหลานอิฉันจริง”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ผมยืนยันได้เลยว่าผมรักคีย์จริง และผมก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจด้วยครับ” ธรรีบยืนยันแข็งขัน
“ค่ะอิฉันเข้าใจแล้ว แต่ยิ่งได้ยินแบบนี้ยิ่งสบายใจว่าหลานอิฉันคงเลือกคนไม่ผิด”
“ขอบคุณครับ” ธรยิ้มอายๆ
“ถึงยังไงอิฉันก็ต้องขอฝากเขาด้วยนะค่ะ เพราะเขายังเด็กอยู่ฝากคุณช่วยสอนแกด้วยนะค่ะ” ป้าพูดอย่างอ่อนโยน
“ครับ ผมรับปากครับ” ธรตอบอย่างหนักแน่น
ป้ากับธรคุยเรื่องอื่นกันต่ออีกสักพัก คีย์ก็เก็บของลงมาจากห้อง
“ป้าครับเดี๋ยวคีย์ซื้อของมาฝากนะครับ” คีย์เข้าไปกอดอ้อนป้าของเขา
“ไม่เป็นไรลูกเที่ยวให้สนุกแล้วกัน อย่าไปดื้อให้คุณธรเขาลำบากล่ะเข้าใจไหม” ป้ากอดคีย์เบาๆ
ธรยิ้มกับสองป้าหลาน ที่ท่าทางจะรักกันมาก
นี่เป็นครั้งแรกที่คีย์ได้มาบ้านธรที่กรุงเทพฯ เขาเองก็แอบตื่นเต้นในใจ
เพราะเขาไม่รู้ว่าคนที่บ้านของธรจะมองเขายังไง
เพราะที่บ้านหลังนี้เขาเคยเจอแต่แม่ธรคนเดียวเท่านั้นเอง
แต่แค่นี้เขาก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้างแล้ว เพราะเขายังจำได้ว่าแม่ธรดีกับเขาขนาดไหน
พอเข้ามาในบ้านแม่ธรก็ออกมาหาคีย์ทันที แม่ธรเดินเข้ามากอดคีย์ไว้อย่างแนบแน่น
“ว่าไงเจ้าตัวเล็ก ไม่เจอกันซะนานเลยไม่คิดถึงแม่บ้างหรือไง” แม่ธรพูดพร้อมกับยังกอดคีย์ไว้
“คีย์ก็คิดถึงแม่เหมือนกันครับ แต่ว่าปู่ไม่เคยพามาหาเลย” คีย์อ้อน
“ต่อไปก็ไม่ต้องรอให้ใครพามาก็ได้ ถือซะว่าบ้านนี้ก็เป็นบ้านของเรานะ”
“ครับ ต่อไปผมจะมาหาบ่อยๆครับ” คีย์บอกทำเอาแม่ธรยิ้มไม่หยุด
“ไปๆ ไปกินข้าวกันแม่สั่งคนทำกับข้าวที่ตัวเล็กชอยทั้งนั้นเลยนะ”
แม่ธรเดินจูงมือพาคีย์ไปที่ห้องอาหาร โดยไม่สนใจธรที่ยืนมองอยู่
ธรเดินตามเข้าไปที่ห้องอาหาร เขาแอบดีใจที่แม่เขากับคีย์เข้ากันได้ดีขนาดนี้
ถึงตอนนั่งกินข้าวคีย์ก็เอาใจแม่ธรตักกับข้าวให้ชวนคุยต่างๆนาๆ
คีย์กับแม่ธรยิ่งอยู่ด้วยกันก็ยิ่งสนิทกันยิ่งถูกชะตากันมากขึ้น
จนธรเข้าไปแทรกเวลาทั้งสองคนคุยกันไม่ได้
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคุยกันนะแม่นะ วันนี้ให้ลุงไปพักผ่อนก่อนนะครับ”
ธรเดินเข้ามานั่งแทรกระหว่างแม่เขากับคีย์ที่กำลังคุยกันอย่างออกรส
“อะไรของแกนะเจ้าตัวดี แม่กำลังคุยกันสนุกอยู่เลย” แม่บ่นธร
“นั่นสิปู่เค้ากำลังคุยกับแม่อยู่เลยน้า” คีย์สนับสนุน
ธรหันไปมองหน้าคีย์นิดนึงก่อนจะหันกลับมาที่แม่เขา
“ก็แม่ครับลุงเข้าเหนื่อยแล้ววันนี้ไปเรียนมาทั้งวัน แถมไปเดินเลือกซื้อของมาด้วย ให้ลุงไปพักผ่อนก่อนนะครับ”
ธรกอดเอวแม่เขาอย่างอ้อนๆ
“งั้นให้เจ้าตัวเล็กไปนอนห้องแม่นะ แม่อยากนอนคุยกับเจ้าตัวเล็ก คุยสนุกดี” แม่ชวนคีย์ให้ไปนอนด้วย
“ไม่ครับวันนี้ลุงต้องนอนห้องผม ลุงมาบ้านเราครั้งแรกจะนอนห้องคนอื่นก่อนได้ไงล่ะครับ”
ธรบอกพร้อมกับดึงคีย์มากอดไว้ เหมือนจะบอกว่าไม่ยอมยกคีย์ให้ใครแน่วันนี้
“แหม บอกเฉยๆชั้นก็เข้าใจแล้ว ไม่ต้องมากอดเจ้าตัวเล็กให้ดูก็ได้” แม่บอกพร้อมกับตีไหล่ธรเบาๆ
ธรไม่ตอบโต้อะไรได้แต่ยิ้มให้แม่เขาแทน แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับขอตัวขึ้นห้องไปแทน
คราวนี้ธรกับคีย์ก็ได้อยู่กันตามลำพังบ้างแล้ว
“ลุงอะไม่สนใจพี่เลยนะ” ธรแกล้งงอนเล็กๆ
“อะไรล่ะปู่ เค้าคุยกับแม่นะไม่ใช่กับคนอื่นเหมือนปู่ซะหน่อย”
คีย์ยกเรื่องเมื่อตอนเย็นขึ้นมาพูด
“โหยย ลุงยังไม่ลืมอีกหรอครับ พี่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ”
ธรบอกพร้อมกับจับมือคีย์ขึ้นมาจูบเบาๆ
“เค้าก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วล่ะคร้าบ แต่อย่าให้เห็นคราวน้าแล้วกัน ทีนี้เค้าจะไม่ร้องไห้อีกแล้วแต่เค้าจะทำอย่างอื่นแทน”
คีย์ยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ลุงจะทำอะไรหรือครับ พุดซะน่ากลัวเชียว”
“เค้าไม่บอกหรอก ถ้าปู่ทำอีกเดี๋ยวก็รู้เองแหละคราวนี้”
“ครับไม่มีอีกแล้วครับ เชื่อพี่นะ ไปขึ้นห้องไปอาบน้ำกันดีกว่านะครับ”
ธรพาคีย์ขึ้นมาบนห้องส่วนตัวของเขา ในห้องธรแต่งเรียบ
มีเตียงตั้งอยู่มุมห้อง มีโซฟาวางไว้อีกฝั่งโทรทัศน์กับเครื่องเสียงวางอยู่ปลายเตียง
ตกแต่งไม่แตกต่างจากห้องที่บ้านไร่เลย
“ลุงครับให้พี่อาบด้วยคนนะ” ธรอ้อนขออาบน้ำด้วย
“ไม่เอาเค้าจะอาบคนเดียว ปู่รอก่อนเลยน้าครับ” คีย์ไม่ยอมผลักธรที่เดินตามมาให้ออกไปรอก่อน
“ก็พี่อยากด้วยนี่นา” ธรยังอ้อนต่อไม่เลิก
“ไม่เอายังไงก็ไม่ให้อาบด้วยหรอกวันนี้ ปู่รอก่อนเลย” คีย์ยืนยันเหมือนเดิม พร้อมกับปิดประตูห้องน้ำ
ธรก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาเดินไปนอนบนที่นอน
ด้วยความเพลียเขาเผลอหลับโดยไม่รู้ตัว
“ปู่ครับตื่นไปอาบน้ำได้แล้วครับ” คีย์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
ธรงัวเงียตื่นขึ้นมือ เขาเอื้อมมือไปโอบเอวคีย์
“ลุงอาบน้ำนานจังเลย” ธรงัวเงียบอกพร้อมกับดึงให้ตัวคีย์ล้มลงมาอยู่บนอกเขา
“ปู่อะ ไปอาบน้ำเลยครับลุกได้แล้ว” คีย์บอกทั้งที่อยู่บนอกของธร
“ไม่เอาพี่ขอกอดลุงอีกแปบนะครับ” ธรบอกทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
“แต่มันดึกแล้วนะครับ ไปอาบน้ำได้แล้ว”
“ไม่เอาให้พี่กอดก่อนนะ พรุ่งนี้เราไม่ได้ไปไหนอยู่แล้วนี่นา”
“ถึงจะไม่ได้ไปไหนก็ต้องไปอาบน้ำ ลุงเลยนะปู่” คีย์เริ่มดุ
“คร้าบบ แต่ให้พี่กอดอีกแปบนะ” ธรต่อรอง
“ก็ได้ครับ แต่ให้อีก5นาทีพอนะ”
คีย์กอดธรตอบเขาซุกหน้าลงบนหน้าอกของธรอย่างมีความสุข
ด้วยความเพลียเหมือนกันคราวนี้คีย์เป็นฝ่ายหลับบนหน้าอกของธร
“ลุง ลุง ตื่นได้แล้วพี่จะไปอาบน้ำแล้วครับ” ธรเขย่าตัวคีย์เบาๆ
แต่คีย์ยังหลับสบายไม่รู้สึกตัวง่ายๆ
ธรเลยค่อยๆขยับตัวคีย์ให้ไปนอนบนที่นอน
ก่อนที่เขาจะเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจ
หลังจากที่ธรอาบน้ำเสร็จเขาก็มานอนกอดคีย์บนที่นอน
คีย์ตอนนอนหลับหน้าตาช่างไร้เดียงสายิ่งนักในสายตาธร
เขาสัญญากับตัวเองว่าเขาจะไม่ทำให้คนๆนี้เสียใจเป็นอันขาด
เพราะจากเหตุการณ์วันนี้เขารู้แล้วว่าคีย์รักเขามากขนาดไหน
แล้วเขาเองก็ทนไม่ได้ถ้าคีย์ต้องมาร้องไห้เพราะเขาเช่นกัน
ธรจูบที่หน้าผากของคีย์เบาๆกลัวเขาจะตื่น
คีย์เองก็พลิกตัวกลับมากอดเขาไว้
ธรเองก็กอดตอบเขากอดคีย์ไว้จนหลับไปอีกครั้ง
“อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก”
ธรจูบลงไปบนหน้าผากของคีย์ทันทีที่เขาลืมตาขึ้นมา
“อืมม ปู่ตื่นนานแล้วหรอครับ” คีย์งัวเงียถาม
“พี่ตื่นตั้งนานแล้ว ก็นอนมองหน้าคนรักของพี่อยู่นี่ไงครับ”
คีย์หน้าแดงแต่เช้าเลยวันนี้ ถึงแม้ว่าธรจะบอกเขาแบบนี้บ่อยๆ
แต่เขาก็ยังเขินทุกครั้งที่ได้ยิน
“ปู่ไม่ต้องมาปากหวานแต่เช้าเลย ไปอาบน้ำเถอะครับ ป่านนี้แม่รอทานข้าวแล้วมั้ง”
คีย์บอกพร้อมกับลุกขึ้น
“ให้พี่อาบด้วยนะครับ จะได้เร็วๆไง” ธรบอก
“ปู่อะเค้าอายนี่น่า ไม่เอาหรอก” คีย์ปฏิเสธ
“แต่พี่จะอาบด้วยไม่ยอมแล้วเช้านี้”
ว่าแล้วธรก็ลุกอุ้มคีย์เข้าห้องน้ำไป ถึงคีย์จะพยายามดิ้นก็ไม่เป็นผล
TBC.
ปล. ตอนหน้าก่อนอ่านเตรียมผ้าซับเลือดด้วยนะคร้าบบ บอกไว้ล่วงหน้าเลย
หัวข้อ: [เปิดจอง P:1,ภาพกระเป๋า P:39] มนต์รักบ้านทุ่ง ตอนจบ P:39 20-8-2554 (อ่าน 357780 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก