ต่อแล้วครับ
คนอ่านทุกคนเลย
ตอนที่ 14 เป็นแฟนกัน
ธรค่อยยื่นหน้าเข้าไปหาคีย์ ตอนนี้คีย์หลับตาปี๋แล้ว
แป๊ะ!!!
ธรเอามือตีหน้าผากคีย์เบาๆ จนคีย์ลืมตามามอง
“ลุงคิดไปถึงไหนแล้วนั่น หลับตาปี๋เชียว” ธรหัวเราะ แค่คีย์อายจนหน้าแดง
“ไอ้ปู่บ้า ไปเลยผมจะนอนพักผ่อนแล้ว” คีย์ทิ้งตัวลงนอนแก้เขิน
ธรยิ้มที่ได้แกล้งคีย์ได้ เขาจึงเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวออกมา
“ลุงไปอาบน้ำเลย อย่ามาหมก” ธรบอกคีย์หลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จ
“ไม่เอา ก็เจ็บแขนไม่เห็นหรือไง”
“เจ็บแขนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับอาบน้ำ” ธรเดินเข้าไปหาที่เตียง
“ก็ไม่อยากอาบอ่ะ” คีย์ดึงหมอนมาปิดหน้า
ธรนั่งลงบนที่นอน ก่อนที่จะดึงหมอนออก เขาก้มมองหน้าคีย์
“จะไปอาบดีๆ หรือว่าอยากจะโดนพี่จูบ” ธรยื่นข้อเสนอ
“ไม่อาบ อย่ามาขู่ให้ยาก” คีย์ทำไม่สนใจ
“ใครขู่ ไม่อาบจริงใช่ไหม”
ธรก้มหน้าเข้าไปหาหน้าคีย์ที่นอนอยู่
“ปู่ อย่าทำบ้าๆนะ” คีย์ว่าแต่ธรก็ยังก้มหน้าลงมาไม่หยุด จนหน้าเขาใกกล้กับหน้าคีย์มากแล้ว
“อาบก็ได้” คีย์รับบอกก่อนที่ธรจะก้มลงมาใกล้กว่านี้
ธรหยุดลงทันทีก่อนที่จะยิ้มให้คีย์
“ก็แค่เนี่ย แต่น่าจะยอมให้พี่จูบนะ” ธรอืมยิ้ม
“ปู่ ลามกอีกแหละ พอเลยจะไปอาบน้ำ” คีย์ใช้มือดันตัวธรให้ลุกออกไป ก่อนที่เขาจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวออกมา
คีย์อาบน้ำออกมาธรก็นอนหลับที่เตียงเขาไปแล้ว คงเพราะเพลียจากการขับรถมาบรรยาย แถมตอนเย็นยังมีเรื่องเกิดขึ้นอีก คีย์คิดว่าถ้าวันนี้ธรมาไม่ทันเขาอาจจะเจ็บตัวมากกว่านี้ก็ได้
คีย์เดินไปนั่งมองหน้าธรที่ข้างเตียง เขามองหน้าธรตอนหลับช่างต่างจากตอนที่ตื่นจริงๆ เวลาหลับหน้าเขาไม่ดูจริงจัง กลับดูผ่อนคลายสบายๆมากกว่า เขานั้งมองหน้าธรแบบที่ไม่กล้ามองเวลาที่ธรตื่น
อืม!!!!~
ธรพลิกตัว คีย์รีบลุกขึ้นทันที แต่ว่าเขากลับเหยีบชายเสื้อนอนของตัวเองไว้ ทำให้เขาเสียสมดุลเพราะแขนอีกข้างนึงของเขาถ่วงเฝือกหนักๆเอาไว้
จุ๊บ!!!!
หน้าเขาพุ่งเข้าไปตรงหน้าธร ทำให้ปากเขาจูบเข้ากับปากธรพอดี ธรตื่นลืมตาขึ้นมาทันทีคีย์รีบใช้แขนข้างที่เหลือดันตัวให้ลุกขึ้นมาทันที
“ลุงมาแอบขโมยจูบพี่ทำไม” ธรยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของคีย์
“เปล่านะ ผมแค่ล้มลงไปพอดี” คีย์ไม่กล้ามองหน้าธรแล้วตอนนี้
ธรลุกขึ้นเดินเข้าไปหาคีย์ที่ยืนอยู่ คีย์ค่อยๆถ่อยหลังหนีไปเรื่อยๆ
ปึก!!!!~
คีย์ถอยไปจนชนผนัง ธรเดินตามติดไปจนถึงตัวคีย์ คีย์จะขยับตัวหลบไปทางซ้าย ธรเอามือยันกำแพงดักไว้ คีย์เลยจะขยับตัวไปทางขวาแทน แต่ก็ไม่ทันธรเอามืออีกข้างดักไว้แล้ว
ตอนนี้คีย์ได้แต่มองตาธรที่จ้องเขาอย่างอบอุ่น
“คราวนี้พี่ทำจริงนะ”
ธรว่าแล้วก็ค่อยโน้มตัวก้มหน้าลงมา คีย์มองหน้าธรที่ค่อยใกล้เข้ามา ก่อนที่เขาจะหลับตาเมื่อคิดว่าธรจะสัมผัสกับปากเขาแล้ว
ธรค่อยบรรจงกระกบริมฝีปากของเขากับริมฝีปากบางอมชมพูของคีย์ เขาใช้ปากสัมผัสปากของคีย์อย่างนุ่มนวล คีย์เหมือนตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะกลับเป็นปกติเมื่อได้รับรสสัมผัสที่นุ่มนวลของธร
ธรค่อยส่งลิ้นผ่านเข้าไปให้คีย์อย่างช้าๆ คีย์ตอบสนองด้วยการเผยอปากออกมา คีย์รู้สึกดีมากๆกับการจูบที่นุ่นนวลของธร เขายืนจูบกันอยู่อย่างเนินนานเหมือนไม่รู้จักเบื่อต่อรสจูบนี้
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ทั้งสองคนต้องรีบแยกออกจากกันทันที
“นายครับนาย ผมแดงเอง” เสียงดังมาจากหน้าประตู
ธรเดินมาเปิดประตู “ว่าไงแดงมีอะไรหรอ”
“ผมจะถามว่าพรุ่งนี้นายจะขอย้ายมาบรรยายช่วงเช้าใช่ไหมครับ ผมจะได้ไปแจ้งบอกคนจัดงานเขา” แดงถาม
“อืมใช่ ผมลืมไปเลย งั้นก็ฝากแดงไปบอกให้ผมด้วยแล้วกัน” แดงฝังธรสั่งงานแต่สายตาก็มองเข้ามาในห้อง
แดงเห็นคีย์นั่งหน้าแดงอยู่ที่บนที่นอน เขาได้แต่รู้สึกปั่นป่วนในใจแต่เขาก็ไม่กล้าแสดงออกออกมา เพราะตั้งแต่ที่เขาบอกธรไปวันนั้นว่าชอบธร แล้วธรบอกว่าคิดกับเขาได้แค่น้องชายจริงๆ เขาก็พยายามทำใจตลอดมา แม้บางครั้งมันจะทำได้ยากก็เถอะ
หลังจากที่ธรสั่งงานแดงเสร็จแล้วก็ขอตัวพักผ่อน เพราะรู้สึกเพลียมากเขากลับเข้ามาในห้อง คีย์นอนคลุมโปงไปแล้ว ธรได้แต่อมยิ้มกับท่าทางที่เขินอายของคีย์
เขาล้มตัวลงนอนบนเตียงของเขา ก่อนที่จะหันไปมองคีย์ที่ยังนอนคลุมโปงอยู่
“ลุงฝันดีนะ” ธรบอกก่อนที่จะเอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียง
.....................................
“ไอ้นพไปกินเหล้าเป็นเพื่อนหน่อยดิวะ” แดงโทรตามนพที่นอนอยู่บนห้อง หลังจากที่เขาไปทำธุระให้ธรเสร็จแล้ว
“พรุ่งนี้มีงานอีกนะเอ็ง ยังจะกินเหล้าอีกหรอ” นพสงสัย เพราะปกติถ้ามีงานแดงจะไม่เคยชวนกินเหล้า
“เออ แต่วันนี้ข้าเครียดว่ะ เอ็งมากินเหล้าเป็นเพื่อนข้าหน่อย”
สักพักนพก็ลงมาหาแดงที่ล็อบบี้ข้างล่าง ก่อนที่ทั้งสองคนจะไปนั่งกินเหล้าที่ผับใต้โรงแรม แดงกินเหล้าเข้าไปเยอะมากจนเริ่มเมาแล้ว นพเองก็เริ่มตึงๆนิดหน่อยเหมือนกัน
“ไอ้นพเอ็งลองคิดดูสิวะ ถ้าเอ็งเป็นข้าเอ็งจะเสียใจไหม” แดงพูดเสียงอ้อแอ้
“ว่าแต่เอ็งเสียใจเรื่องอะไรวะ” นพก็เสียงอ้อแอ้ไม่แพ้กัน
“มึงก็รู้ใช่ไหมว่ากูชอบนาย ถึงนายจะไม่ได้คิดกับข้าก็เถอะ” แดงเริ่มระบายความในใจต่อ
“เออ ข้าก็พอจะรู้มาเหมือนกัน แต่เอ็งก็ตัดใจเสียเถอะว่ะ” นพเอามือตบไหล่แดงเพื่อปลอบใจ
“ข้าก็กำลังพยายามอยู่นี่ไง แต่วันนี้ข้าเห็นนายมากับไอ้คุณคีย์นะ ข้าทำใจไม่ได้ที่นายจะไปชอบเด็กแบบนั้น” แดงยังคงระบายออกมาเรื่อย
“เอ็งลองคิดดูนะ ว่าไอ้คุณคีย์ทำเรื่องไว้ขนาดไหน วุ่นวายสารพัด แต่นายยังกลับไปชอบกับมันอีก” แดงเล่าขาดเป็นช่วงๆ
“ถ้านายจะไปชอบคนอื่นข้ายังพอทำใจได้ แต่แบบนี้ข้ารับไม่ได้ว่ะ” แดงเริ่มฟุบหัวลงกับโต๊ะแล้ว
“เฮ้ย มันเรื่องของนายเขา เราน่าจะดีใจมากกว่าถ้านายมีความสุข ถ้าเอ็งชอบนายจริงเอ็งก็ต้องดีใจกับนายด้วยเหมือนกัน เพราะคนที่เราชอบมีความสุขไง” นพลูบหลังปลอบใจ
“อืม ข้าจะพยายามคิดแบบนั้นให้ได้” แดงเริ่มจะไม่ไหวแล้วตอนนี้
“ข้าว่าเอ็งเมามากแล้ว กลับห้องเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องช่วยงานนายอีก” นพพาแดงกลับไปที่ห้อง
....................................
เช้าธรตื่นพาคีย์ลงมากินอาการเช้า ธรให้คีย์นั่งรอที่โต๊ะส่วนเขาเป็นคนเดินตักอาหารมาให้คีย์ทั้งหมด เพราะคีย์เจ็บแขนเขาเลยทำให้ทุกอย่าง
ธรหั่นของกินในจานให้คีย์ทุกอย่างก่อนส่งให้ คีย์เพียงแค่ใช้ส้อมอย่างเดียว แดงแอบยื่นมองจากไกลๆ นพเดินมาตบไหล่เบาก่อนที่จะชวนไปนั่งกินข้าวด้วยกัน
ช่วงสายๆธรเขาไปห้องสัมมนาเพื่อบรรยายถึงโครงการต่างๆที่เขาทำ คีย์บอกจะนั่งรออยูแถวร้านอาหารในโรงแรม เขาจะไปนั่งกินเค้กรอที่นั่น เพราะธรบอกคงบรรยายไม่เกิน 1 ชม. แล้วเขาจะมาพาคีย์ไปเที่ยวกัน
คีย์สั่งช็อตเค้กสตอเบอร์รี่มากิน กับบลูเบอร์รี่ชีสเค้ก เพื่อนั่งกินรอธร ระหว่างที่เขากำลังเพลินกับการกินเค้ก
“น้องคีย์มาได้ไงครับ” เสียงคุ้นๆ ดังมาจากข้างหลังเขา เขาเลยหันไปดู
“อ่าว พี่โอห์ม มาไงเนี่ย” คีย์ยิ้มให้เมื่อเป็นคนรู้จัก
“พี่มาเยี่ยมญาติแถวนี้แหละ แล้วเราล่ะมายังไง”
“ผมมากับปู่ครับ ปู่ชวนมาเที่ยว แต่ยังติดสัมมนาอยู่เลย”
“อ่าวแขนไปโดนอะไรมา” โอห์มทักเมื่อสังเกตเห็นแขนคีย์ใส่เฝือก
“อ๋อ อุบัติเหตุนิดหน่อยครับ จะนั่งก่อนไหมพี่” คีย์ถามเมื่อเห็นโอห์มยืนนานแล้ว
โอห์มนั่งลงคุยกับคีย์ ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน จนลืมเวลาที่ธรจะออกมาเลย ธรเดินมาหาคีย์ที่ร้านเห็นคีย์กำลังคุยกับโอห์มอย่างมีความสุข เขารีบเดินเข้าไปหาทันที
“อ่าว ไอ้ปลัดมาได้ไงวะ” ธรถามทันทีที่มายืนข้างคีย์ คีย์เหงนหน้าขึ้นไปมองแล้วยิ้มให้ ธรก็ยิ้มตอบ
“ข้ามาเยี่ยมญาติแถวนี้” โอห์มตอบ
โอห์มหันไปชวนคีย์คุยต่อ
“น้องคีย์เดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว หาซื้อของเอาไหม” โอห์มชวนคีย์
“ไม่ต้องหรอก ข้าพาไปเที่ยวเองได้” ว่าแล้วธรก็ดึงมือคีย์ลุกขึ้นไปจ่ายเงินก่อนที่จะดึงออกไปจากร้าน
“ปู่เป็นไร ผมเดินตามไม่ทัน” คีย์บอกเมื่อธรจูงมือเขาเดินเร็วมาก
ธรหยุดทันทีที่ได้ยิน
“ลุงพี่ขอโทษ เจ็บแขนเปล่า” เขาหันมาห่วงคีย์
“อย่าบอกนะปู่ หึงผมกับพี่โอห์ม” คีย์ยิ้ม
“ใครอะไร ใครหึงลุง” ธรแกล้งไม่เข้าใจ
“แหนะๆๆ ปู่นะแหละ ไม่ต้องไม่เฉไฉเลย” คีย์แซวต่อ
“เลิกแซวได้แล้วน่า ไม่งั้นไม่พาไปเที่ยวนะ”
“ผมก็ไปกับพี่โอห์มแทนไง” คีย์แกล้งบอก แต่ธรปล่อยมือคีย์
“อยากไปกับใครก็ไปสิ ไม่ต้องไปกับพี่หรอกถ้างั้น เดี๋ยวพี่จะกลับไปนอนแหละ” ธรทำเสียงไม่พอใจ
“555 ดูคนแก่ขี้น้อยใจด้วย ผมล้อเล่นคร้าบบบ ใครจะไปกับคนอื่น ผมจะไปกับปู่นี่แหละคร้าบบ” คีย์เอามือไปจับมือธรไว้บ้าง
ธรยิ้มก่อนที่จะเดินไปที่รถกัน ธรพาคีย์ไปเดินดูตลาดเพื่อซื้อของฝาก ก่อนจะพาขับรถไปเที่ยวที่เพลินวานตอนเย็นๆ
ที่เพลินวานเป็นตลาดเก่าที่จัดเลียนแบบงานวัด ดังนั้นเข้าไปข้างในก็จะไม่ต่างจากงานวัดสมัยก่อนเลย ทั้งสองคนหาซื้อของกินของฝากจากที่นี่ พร้อมกับเดินเล่นสักพักถึงกลับโรงแรม
ทั้งสองคนกำลังเตรียมตัวเข้านอน คีย์ขึ้นไปนอนบนที่นอนเขาแล้ว ธรกำลังจะไปนอนเหมือนกัน
“ปู่มานี่หน่อย”
“มีอะไร” ธรเดินมานั่งข้างเตียงคีย์
“เปล่า อยากเห็นหน้าใกล้อ่ะ” คีย์ยิ้ม
“ไอ้เด็กบ๊อง นอนได้แล้ว ฝันดีนะครับ” ธรเอามือขยี้หัวคีย์เบาๆ พร้อมกับยิ้มหวานให้อีก
“คร้าบ ปู่ก็ฝันดีเหมือนกันนะ” คีย์ยิ้มตอบ
........................................
หัวข้อ: [เปิดจอง P:1,ภาพกระเป๋า P:39] มนต์รักบ้านทุ่ง ตอนจบ P:39 20-8-2554 (อ่าน 303546 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก