เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218  (อ่าน 2033322 ครั้ง)

ออฟไลน์ IaminLove

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-5
All in one ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่พี่หมอไม้ควรจะดีใจจจ เพราะหมอติ๊บยอมให้พี่หมอไม้เป็นได้ทุกอย่างเลยเชียว ฮ่าๆๆๆๆ

แต่ขำประโยคสุดท้ายอ่ะ "สายตาขอร้องกึ่งบังคับว่าต้องทำ" อ้าววว ไหนตอนแรกบอกว่าให้ขับรถมาส่ง กับเป็นผู้ปกครองงัยยยย นี่จะให้พี่หมอไม้ไปด้วยซะแล้วววววววว

ติดแฟนอ่ะดิ๊  *แซวๆ*

รอหมอไม้มาเผาหมอติ๊บค่าาาาาาา

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
All in One  รุ่น Limited Edition ยี่ห้อ หมอไม้ หาได้ที่ไหนอีกบ้างค่ะหมอติ๊บ

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
โอ้ แค่หมอติ๊บส่งสายตามาหมอไม้ยังเข้าใจได้ทุกอย่างสุดยอดคะหมอไม้ พ่อ all in one หนึ่งเดียวของหมอติ๊บ 555

naiyana

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ake2533

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0

ออฟไลน์ makampom_yun

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ปูเสื่อรอค่ะ อ่านมาหลายวันมากกกกกว่าจะถึงตอนล่าสุด
เป็นอะไรที่อ่านแล้วได้ข้อคิดมากมายเลยค่ะ
จากการใช้ชีวิตของพี่ทั้งสองคน

โดยเฉพาะพี่หมอติ๊บที่แทบจะเรียกว่าเริ่มจากศูนย์เลยทีเดียว
แต่ด้วยความมุมานะพยายาม ตอนนี้พี่ติ๊บมีพร้อมทุกอย่างแล้วค่ะ
ทำให้หนูต้องหันกลับมามองตัวเองแล้วว่า
วันๆใช้ตังค์พ่อแม่ไปเปล่าๆประโยชน์มากๆๆ :o12: :o12: :o12:

น้ำตาตกไปหลายตอน แต่ก็อมยิ้มไปหลายตอนเหมือนกัน
พี่หมอไม้เป็นคนดีมากค่ะ สมัยนี้หาผู้ชายแบบนี้ยากแล้วจริงๆ  o13 o13

อ่านไปเรื่อยๆหนูก็เริ่มคิดว่า อ๊าๆอยากมีแฟนแบบพี่หมอไม้จัง
แต่คงหนูคงลืมไปว่า หนูคงต้องเป็นให้ได้แบบพี่ติ๊บซะก่อน
ถึงจะได้แฟนแบบพี่หมอไม้ ฮา :impress2: :impress2: :impress2:

เอาแค่กราบอกจริงๆ กับพ่อแม่ก็แทบไม่เคยทำเลยนะค่ะ
ถ้าไม่ใช่วันสำคัญจริงๆ
แล้วนี้พี่ติ๊บทำทุกวัน นับถือมากค่ะ นับถือจริงๆ
ขอให้รักกันไปนานๆๆ อยู่คู่เล้าไปนานๆด้วยนะค่ะ :mc4: :mc4: :mc4:

 
เพราะเรื่อราวของพี่มันไม่ใช่แค่การบอกเล่าว่าเราสองคนรักกันมาก
แต่มันยังสอนการใช้ชีวิตให้หนูตาดำๆคนนี้ได้เยอะเลยค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

Latte

  • บุคคลทั่วไป
มารอคุณหมอทั้งสองค่ะ

naiyana

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ loverken

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 504
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
แหมหวานกันได้ีอีก

Latte

  • บุคคลทั่วไป
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ คุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ
 :L1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






dr.mike

  • บุคคลทั่วไป
เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 177

เมื่อป้ามาเยี่ยม








ร้อน ร้อนมาก ร้อนมากที่สุด ทำไมเมืองไทยบ้านเรานับวันยิ่งร้อนขึ้นไปทุกทีๆ 
ทั้งสภาพอากาศ บรรยากาศบ้านเมือง ไปกระทั่งถึงใจคนอย่างผมที่ร้อนรนมากขึ้นไปทุกที
ทำไมอะเหรอ ก็เย็นนี้หมอติ๊บบอกว่าจะรีบกลับมาทำกับข้าวให้ผมกินแต่หัววันจนป่านนี้ค่ำมืดดึกดื่นแล้วยังไม่เห็นมาถึงบ้านเลยโทรไปก็ไม่รับสาย ไอ้เราก็อุตส่าห์หิ้วท้องไว้รอตั้งแต่เมื่อตอนกลางวัน

ไม่ทันไรผมก็เห็นร่างเล็กๆเดินหิ้วของพะรุงพะรังเข้ามาในบ้าน 
ก่อนจะบอกให้ผมพาไปหมอชิตโดยเร่งด่วนเพราะป้าเดินทางจากนครพนมมาเยี่ยมหมอติ๊บตามที่บอกไว้ตั้งแต่เมื่อวาน     
ตอนนี้รถก็เข้าเขตกรุงเทพมาแล้ว เจ้าตัวจึงได้เร่งให้ผมพาไปรับป้าเพราะกลัวป้าจะหลงกรุงเทพ
" ทำไมดูเรากังวลจังเลยติ๊บ แค่ป้าจะมาเยี่ยมแค่นี้เอง " ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อออกรถจากบ้านอ้อมมายังเส้นหลังจตุจักรมุ่งหน้าสู่หมอชิต
" ก็ป้านานๆจะเข้ากรุงเทพมาทีนึง เดี๋ยวแกมาถึงลงรถแล้วไม่เจอเราเดี๋ยวแกจะหลงเผลอไปนั่งแท๊กซี่เถือ่นเอานะซิ " หมอติ๊บบอกถึงเหตุผลที่เร่งผมตลอด
" ป้าเขาก็รู้ว่าเราจะไปรับเขาก็นั่งรอที่นั่นซักแป๊บก็ได้ไม่เป็นไรหรอกน่า ป้าเขาไม่หลงง่ายขนาดนั้นหรอก " ผมปลอบและกุมมือเบาๆให้หมอติ๊บคลายใจลง
" ก็ไม่รู้ละป้าบอกติ๊บเองว่าตื่นเต้นจะได้ออกจากป่าเห็ด ป่าหน่อไม้ มาเข้าป่าคอนกรีต แกกลัวหลง " ผมถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้เมื่อฟังหมอติ๊บพูดถึงป้า
" เอาน่าป้าเพิ่งจะถึงดอนเมืองนี่เราจะถึงหมอชิตแล้วเนี่ยผ่านไฟแดงนี่ไปก็ถึงหมอชิตแล้ว "   ผมปลอบอีกทีให้หมอติ๊บคลายใจก่อนเจ้าตัวจะยกโทรศัพท์ขึ้นมากดเรียกเลขหมายปลายทางเป็นป้าที่ตอนนี้กำลังเดินทางมาเยี่ยมหลานและใกล้จะถึงจุดนัดหมายในไม่ช้า

สองทุ่มเศษๆเลยเวลามานิดหน่อย รถทัวร์ปรับอากาศวีไอพีก็เดินทางจากนครพนมมาถึงสถานีปลายทางหมอชิตเป็นที่เรียบร้อย หมอติ๊บชะเง้อแลหาป้าอยู่ครู่เดียวก็เห็นป้าเดินลงมาจากบนตัวรถพร้อมไปรอรับสัมภาระที่พนักงานกำลังลำเลียงลงมาจากใต้ท้องรถ

หมอติ๊บเดินลากข้อมือผมตรงมายังป้าก่อนจะไหว้สวัสดีผู้เป็นป้าด้วยความนอบน้อมก่อนจะกอดให้หายคิดถึง ผมอดยิ้มกับภาพที่น่ารักที่เห็นตรงหน้าตอนนี้ไม่ได้ก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ทักทายป้าก่อนจะช่วยหิ้วกระเป๋าใบเล็กมาถือและมุ่งตรงไปยังทางเดินสู่ด้านหน้าอาคารพักผู้โดยสารที่เราสองคนจอดรถไว้ก่อนหน้านี้

ตอนนี้เราทั้งสามคนกำลังอยู่ในรถมุ่งตรงกลับบ้าน  ตอนนี้ผมสังเกตว่าป้า หญิงวัยห้าสิบเศษที่ผมเคยเห็นเป็นชาวไร่ชาวสวนที่กรำงานหนักเมื่อคราวที่ไปเยี่ยมที่นครพนม ตอนนี้จากชาวสวนผิวกระด่างกระดำที่กรำแดดกรำฝนคนนั้นหายไปเสียสิ้น เหลือเพียงหญิงวัยห้าสิบเศษที่ฉายแววของความสุขในการใช้ชีวิตการเป็นชาวสวนชาวไร่ ดูมีน้ำมีนวลมีสง่าราศีกว่าตอนก่อนหน้านี้อย่างไม่เหลือเคร้าโครงเดิม นั่นคงเป็นเพราะหมอติ๊บออกคำสั่งเด็ดขาดว่าห้ามป้าไปรับจ้างทำงานหนัก อยากกินอะไรอยากได้อะไรก็ไปซื้อมาใช้มากินไม่ต้องห่วงหรือหวงเงินมากมายนักเพราะหมอติ๊บส่งมาให้ป้าแต่ละเดือนไม่เคยขาด

ก็แหงละ จะไม่เป็นอย่างงั้นได้ยังไงในเมื่อค่าที่พักหมอติ๊บก็ไม่ต้องออกซักกะบาทเดียว       
ค่ารถไปทำงานก็ไม่ต้องออกเพราะมีผมหรือพ่อทำหน้าที่เป็นสารถี                                   
ค่าข้าวแต่ละวันก็ไม่ต้องออกซักกะแดงเดียวและที่ร้ายไปกว่านั้น                                   
เงินเดือนของผมก็ถูกจัดการโดยหมอติ๊บมีแต่ได้กับได้แล้วแบบนี้จะไม่ให้มีกินมีใช้ได้ยังไง     
จึงไม่เห็นเหตุผลที่ป้าจะต้องไปทำงานหนักเหมือนก่อน                                                 
ผิดกับผมอย่างสิ้นเชิงทำงานแทบตายไม่ได้ใช้ซักบาท เฮ้ออออออออออออ


ไม่ถึงชั่วโมงผมก็พาหมอติ๊บและป้ามาถึงบ้านเป็นที่เรียบร้อย โดยมีพ่อและแม่มารอต้อนรับอยู่ที่ห้องรับแขกตรงชั้นลอยด้วย ก่อนที่ป้าของหมอติ๊บจะแสดงน้ำใจด้วยการเอาของฝากขึ้นชื่อของท้องถิ่นมาให้ด้วย นั่นก็คือ ส้มปลาชะโดที่ห่อใบตองอย่างสวยงามและป้าก็ออกตัวให้ได้รู้ว่ามันคือของโปรดของหมอติ๊บ

ในขณะที่ผมเป็นลูกมือช่วยแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัวและจัดการกับอาหารของฝากจากป้าของหมอติ๊บอยู่นั้น
หมอติ๊บก็พาป้าขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนอยู่ชั้นบนบ้านโดยที่แม่ได้เตรียมห้องของนายม่อนไว้รองรับป้าของหมอติ๊บเป็นที่เรียบร้อย
ครู่ใหญ่ป้าจึงเดินลงมาจากบนบ้านพร้อมด้วยหมอติ๊บ  พร้อมกับที่แม่และผมก็วางมือจากการทำอาหารค่ำของวันนี้พอดี
จึงได้ร่วมวงสนทนามื้อค่ำกันอย่างออกรสออกชาติกันราวกับคนที่ร็จักคุ้นเคยกันมานานโยเฉพาะกับแม่ของผมที่ก็ให้ความสนิทสนมกับป้าของหมอติ๊บราวกับรู้จักกันมานานก็ไม่ปาน

เช้าวันเสาร์ หมอติ๊บพาผมและทุกคนในบ้านไปทำบุญตักบาตรที่วัดใกล้บ้านเหมือนเช่นทุกครั้ง ก่อนจะกลับมาโชว์ฝีมือการทำอาหารมื้อเช้าให้ทุกคนได้รับประทานเหมือนทุกวันที่ผ่านมา

ตอนนี้แม่ออกปากชมฝีมือการทำกับข้าวของหมอติ๊บให้ป้าได้ฟังเรียกรอยยิ้มจากผู้เป็นป้าได้ไม่น้อย
" พอดีเมื่อก่อนป้าเองก็ไม่ค่อยได้มีเวลาทำกับข้าวหรอกคะ มีแต่อยู่ในไร่ในสวนให้ติ๊บเขาเรียนรู้การทำกับข้าวมาจากย่า ป้าก็มีแค่หน้าที่กินแล้วก็ชิมนานๆทีถึงจะให้คำติชมหรือสอนเมนูใหม่ๆให้เขากินซักที " ป้าเล่าเรื่องราวของ หมอติ๊บให้แม่ได้ฟัง
" งั้นก็คงเป็นพรสวรรค์ของติ๊บแล้วละที่มีฝีมือทำกับข้าวได้เอร็ดอร่อยขนาดนี้ ขนาดบางเมนูแม่ไม่เคยกินเขาก็ยังประยุกต์ให้เป็นเมนูขึ้นมาได้ " แม่เอ่ยชมเชยขึ้นมาบ้าง
" นั่นซิ เผลอๆบางทีพ่อว่าฝีมือติ๊บนี่เทียบชั้นแม่ได้สบายๆเลยนะ " พ่อผมเอ่ยเสริมติดตลกขึ้นมาเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนในบ้าน
" ติ๊บเขาเป็นคนมีความพยายามสูงคะ ถ้าเขาจะทำอะไรเขาต้องทำให้ได้และต้องทำให้ดีอย่างเมื่อตอนเด็กๆที่ป้าสอนให้ทำไข่ต้มยางมะตูม เขาทำเท่าไหร่มันก็ไม่เป็นยางมะตูมลองผิดลองถูกอยู่เป็นวันจนไข่ในเล้าป้าแทบจะหมด กลับมาบ้านอีกทีในครัวมีแต่ไข่ต้มเต็มไปหมดเลย ป้ากับย่าเขาต้องกินไข่ต้มที่เป็นยางมะตูมบ้างไม่เป็นบ้างไปหลายวันเลยทีเดียวและนับจากนั้นมาเขาก็ทำเป็นเลยไม่เคยพลาด " ป้าออกปากชมและเล่าเรื่องความพยายามของหมอติ๊บให้ทุกคนได้ทึ่ง

ช่วงสายๆหมอติ๊บกับป้าหายออกไปจากบ้านโดยมีพ่อผมเป็นสารถีขับรถ ส่วนผมกับแม่ก็ยังต้องทำงานหนักที่คลินิคเหมือนเดิม จนเกือบเที่ยงทั้งสามคนจึงกลับมาพร้อมกระเป๋าข้าวของพะรุงพะรังมารู้อีกทีว่าหมอติ๊บพาป้าไปชอปปิ้งเดินห้างหาอะไรอร่อยๆให้ป้าทานบ้างจะได้เปลี่ยนรสชาตจากแกงป่า แกงหน่อไม้ที่ป้าคุ้นเคย

" ก็ดีแล้วพาป้าไปดูบ้านเมือง ดูผู้คนในกรุงเทพบ้าง "  ผมบอกพร้อมกับลูบหัวในความน่าเอ็นดูของหมอติ๊บ
" นอกจากนี้ติ๊บยังพาป้าไปซื้อเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าและอะไรอีกหลายๆอย่างด้วยนะ " หมอติ๊บพะยักเพยิดบอกเพื่อจะแสดงให้ผมรู้ว่าตัวเองเป็นหลานที่ดีที่น่าภาคภูมิใจสุดๆ
" ก็ดีแล้ว ป้าจะได้มีเสื้อผ้าใหม่ๆบ้าง " ผมตอบก่อนจะรับกระดาษบางอย่างจากมือของหมอติ๊บที่ยื่นส่งมาให้
" อะไรเหรอ " ผมเอ่ยถาม
" อันนี้สลิปบัตรเครดิต แล้วก็นี่บัตรเครดิตของพี่ไม้ที่ติ๊บแอบยืมไปรูด  ฮาฮา " พูดจบเจ้าตัวก็เดินลั้นลาขึ้นบ้านไปกับป้าปล่อยความงุนงง และเจ็บใจไว้กับผมที่เสียรู้แบบไม่ทันตั้งตัวอีกครั้งแล้วเรา เฮ้ออออ  มันร้ายกาจนักไอ้หมอคนนี้





ช่วงค่ำของวันหลังจากผมและแม่วางมือจากการทำคนไข้ในคลินิคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และทำการปิดคลินิคจนเสร็จเรียบร้อยพร้อมกับที่ป้าและหมอติ๊บเองก็วางมือจากการทำกับข้าวมื้อค่ำให้พวกเราทั้งบ้านเป็นที่เรียบร้อยเช่นกัน
เมนูวันนี้คู่ป้าหลานภูมิใจนำเสนอ

ปลาส้มทอด  จากนครพนมส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั้งบ้าน  ปลาตัวใหญ่ที่ผ่านการหมักมาในระยะเวลาที่เหมาะสม ทอดจนเกรียมปล่อยไอร้อนลอยคละคลุ้งพร้อมกับหอมกะเทียมและพริกทอกที่ช่วยเพิ่มกลิ่นหอมให้เตะจมูกเข้าไปอีกและแต่งเติมให้ปลาส้มทอดมีสีสันน่ารับประทานยิ่งขึ้น

แกงป้าเห็ดโคน อันนี้ไม่รู้จริงๆว่ามีส่วนประกอบเป็นอะไรบ้างรู้แต่ว่ามีเห็ดโคนดอกใหญ่ ผักนานาชนิดและที่แน่ๆคือกลิ่นปลาร้าที่ชัดเจนแจ่มแจ้งและเรียกน้ำลายได้มากโข

ส่วนขนมหวานวันนี้ก็เป็นข้าวหลามที่ป้านำมาฝากตั้งแต่เมื่อวาน เพราะปริมาณมากบวกกับพ่อแม่ผมไม่สามารถานของหวานในปริมาณมากๆได้ จึงเหลือมาจนถึงวันนี้แต่ป้าและหมอติ๊บก็ประยุกต์ข้าวหลามธรรมดาๆไปเป็นขนมหวานที่หน้าตาคล้ายข้าวเหนียวถั่วดำไปจนได้แต่มันหอมกลิ่นไม้ไผ่ ได้รสชาตใหม่ที่น่าลิ้มลองไม่น้อยเลยทีเดียว
หลังจากจัดการอาหารค่ำเสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าตัวเล็กก็พาป้าไปยังห้องนอนก่อนจะหายเข้าไปคุยกันสองคนเป็นนานสองนาน เจ้าตัวเล็กจึงเปิดประตูห้องผมเข้ามาอาบน้ำอาบท่าออกมานั่งหน้าโต๊ะแป้ง
" พี่ไม้คับ พรุ่งนี้คนไข้เยอะมั้ยอะ " หมอติ๊บเอ่ยถามในขณะที่กำลังทาครีมอยู่หน้าโต๊ะแป้ง
" ก็มีพอสมควร ทำไมเหรอจ๊ะ " ผมแกล้งเดินมาถอดเสื้อถอดกางเกงเตรียมตัวไปอาบน้ำอยู่ข้างๆหมอติ๊บ
" ป้าเคยเปรยกับติ๊บนานแล้วว่าอยากไปเห็นทะเลซักครั้ง คราวนี้ป้ามาเยี่ยมและติ๊บเองก็ว่างด้วยก็เลยกะว่าจะพาป้าไปเที่ยวทะเล  แต่ไม่รู้จะไปยังไงก็เลยลองถามพี่ไม้ดูก่อนเผื่อพี่ไม้ว่างจะได้วานให้พาไปหน่อย "  หมอติ๊บตอบพลางออดอ้อนด้วยการหันมากอดพุงน้อยๆของผม
" ติ๊บลองเปิดดูคิวคนไข้พี่พรุ่งนี้ดูซิ แล้วก็ไปเอาตารางคนไข้ของแม่มาดูเผื่อเวลาไม่ตรงกันหรือโทรเลื่อนคนไข้ได้ก็โอเค " ผมเปิดทางให้ก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งลงบ้านไป ส่วนผมก็เข้าไปอาบน้ำจนเสร็จเรียบร้อยเปิดประตูออกมาจึงเห็นหมอติ๊บยิ้มลิงโลดอยู่บนเตียง
" เป็นอะไรหรือเปล่าเรา "  ผมถามงงกับท่าทีดีใจจนออกนอกหน้าของหมอติ๊บ
" แม่บอกว่าให้พี่ไม้ขับรถไปให้ส่วนคนไข้พรุ่งนี้มีไม่เยอะ  แม่รับอาสาทำคนไข้ของพี่ไม้ให้ด้วยตกลงว่าพรุ่งนี้พี่ไม้ขับรถพาติ๊บกับป้าเที่ยวทะเลนะ " เจ้าตัวบอกอย่างรวดเร็วก่อนจะเดินมาเขย่งขึ้นหอมเบาๆที่คางสากหนวดเคราของผม

" อ้อ ลืมบอกไปคืนนี้ติ๊บไปนอนกับป้านะพี่ไม้นอนคนเดียวระวังผีหลอกนะ "  พูดจบก็เปิดประตูออกไปทิ้งผมไว้กับความงุนงงและเสียดายยยย 

dr.mike

  • บุคคลทั่วไป
เอาความหวานมาเติมให้  ปนกับความเปรี้ยวจากความร้ายกาจของหมอติ๊บจะได้ไม่เลี่ยน

หวานๆ แต่ร้ายๆ ความลงตัวของหมอติ๊บ  อิอิ

ออฟไลน์ beery25

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 808
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +130/-0
อิอิ พี่ไม้เอาจริงบ้างจิ ยอมหมอติ๊บตลอด

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...น่ารักเนอะหมอติ๊บ ป้ายังสาวอยู่เลย
...หมอไม้ก็น่ารักเนอะ หาเงินให้หมอติ๊บใช้งกๆๆ ขยันขันแข็งดีจริงๆๆ
...วาเลนไทน์ปีนี้ จะอวยพรให้ฉลองวันวาเลนไทน์ ให้สนุกก็คงไม่ได้แล้วเพราะหมอติ๊บไม่อยู่
...ขึนไปฉลองกับคนอื่นมีหว้งหมอไม้หัวแตก
...แต่ยังไงก็อวยพรให้มีความสุขทัังสองคนก็แล้วกัน ฉลองกันผ่านอินเตอร์เนตก็ได้เนอะ
...หมอไม้เอารูปปัจจุบันของหมอไม้มาโชว์บ้างสิจ๊ะอยากเห็นอะ บวมขึ้นหรือเปล่า ที่รักไม่อยู่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย
:laugh:

ออฟไลน์ ake2533

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
ถึงจะร้ายก็รักใช่ไหมละพี่หมอไม้  :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

Kiss Koki

  • บุคคลทั่วไป
ฮ่าๆๆ เสียรู้อีกแล้ว เค้าขอได้ก่อนแล้วิ่งหนีไปนอนกะป้าเฉยเลย ฮ่ๆๆ ไม่ได้แอ้มแล้วคืนนี้ คุณหมอสุดหล่อ เสียใจด้วย ฮ่าๆๆๆ :m20:

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
ค่าที่พักหมอติ๊บก็ไม่ต้องออกซักกะบาทเดียว       
ค่ารถไปทำงานก็ไม่ต้องออกเพราะมีผมหรือพ่อทำหน้าที่เป็นสารถี                                   
ค่าข้าวแต่ละวันก็ไม่ต้องออกซักกะแดงเดียวและที่ร้ายไปกว่านั้น                                   
เงินเดือนของผมก็ถูกจัดการโดยหมอติ๊บ


แบบนี้ไม่เรียกว่าหมอติ๊บร้ายนะคะ  แต่เรียกว่าหมอติ๊บฉลาดเป็นกรด  คิดซะว่าหมอติ๊บช่วยหมอไม้เก็บหอมรอมริบล่ะกัน

คุณป้าและคุณหลานน่ารักทั้งคู่เลยค่ะ

ออฟไลน์ jonathan2624

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 839
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-1
พี่หมอติ๊บเก่งจังอะ วางแผนแนบเนียนอะคับ ตลกตอนที่ส่งสลิปให้พี่หมอไม้อะ ฮามากๆ

สุขสันต์ใันวันวาเลนไทน์คับพี่หมอทั้งสอง  :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
หมอติ๊บชนะเลิศค่า หมอไม้ยังไม่ชินอีกเหรอคะ อิอิ
ดูท่าว่าสมาชิกในบ้านหมอไม้จะเป็นแฟนคลับหมอติ๊บกันหมดเลย

naiyana

  • บุคคลทั่วไป
ครอบครัวของหมอไม้น่ารักมากๆ หมอติ๊บโชคดีที่ได้เจอ
และรักกับหมอไม้ อาจเป็นเพราะว่าหมอติ๊บรู้จักตอบแทนบุญคุณ
ป้าและย่าชีวิตถึงได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ
สุขสันต์ในวันแห่งความรักนะคะ  :L1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ badcow

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-10
555 หมอติ๊บ อ้อนให้อยากเเล้วจากไป

ออฟไลน์ Kfc_Pizza

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2195
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1
 :pig4: :pig4: :pig4:
บอกได้คำเดียวว่าน่ารักโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :กอด1:กอดหมอติ๊บ
ปล.ขออนุญาติหมอไม้นะคะ

dr.mike

  • บุคคลทั่วไป
ไม่มีใครคิดจะกอดและปลอบผมบ้างเลยเหรอนี่  ใจร้ายกันจริงเว้ยคนแถวนี้

ออฟไลน์ luvli

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-3
หมอไม้อย่าน้อยใจไปเลยคับ  พี่ๆๆน่ารักกันมากเลยคับ อยากมีอย่างงี้บ้างอะ

Minny_matzu68

  • บุคคลทั่วไป
หมอไม้และหมอติ๊บยังคงความน่ารักเหมือนเดิม หมอติ๊บนี่เหมือนจะแอบร้ายขึ้นทุกวัน555

รักกันไปนานๆนะคะ เป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ค่ะูู๊^_______^

ออฟไลน์ Magis

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
หมาป่าเจ้าเล่ห์ แบบนี้แกะตัวน้อยๆขะหนีไปไหนพ้น

kkook

  • บุคคลทั่วไป
น่าอิจฉาคุณป้าของพี่หมอติ๊บ มีหลานน่ารักแล้วก็แสนดีแบบนี้
คุณป้าต้องภูมิใจมากแน่ๆเลย แต่ๆๆมีคนน่าอิจฉากว่าคุณป้าอีก
นั่นคือๆๆๆๆ......พี่หมอไม้นั่นเอง มีแฟนน่าร้ากกกกกกกกกก
เจ้าเล่ห์นิดหน่อย พอให้ชีวิตไม่จืดชืด อิอิ

ออฟไลน์ @rnon

  • ร่มเย็นเป็นสุข
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 184
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: กร้ากกกกกกก

หมอติ๊บ ชนะเลิ่ด ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


 :pigha2: :pigha2:

ออฟไลน์ ake2533

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 91
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0

ออฟไลน์ mueypoo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1
เข้ามาอ่านตั้งแต่ต้นจนถึงตอนปัจจุบัน

คู่หมอทั้งสองน่ารักมากเลย อ่านแล้วยิ้มตามตลอด

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด