หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[dr.mike]

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนสุดท้าย  ท้ายสุด

จากนี้ จนนิรันดร์







การเดินทางไฟลท์บังคับเริ่มต้นขึ้นในตอนเช้าตรู่วันอาทิตย์  หลังจากที่ผมตื่นนอนด้วยการปลุกที่น่าหมั่นไส้ของหมอติ๊บ 
จากเดิมตอนคบกันใหม่ๆหมอติ๊บมักจะปลุกผมด้วยการเกาคางบ้าง จูบคางผมบ้าง หรือบางทีผมก็ตื่นมาเพราะหมอติ๊บขดตัวงุดเข้าซอกอกของผม แต่หลังๆมานี้ทำไมมันไม่เหลือเค้าหมอติ๊บที่น่ารักของผมเอาซะเลยเพราะทุกเช้าเดี๋ยวนี้หมอติ๊บมักจะปลุกผมด้วยการขึ้นมานั่งที่พุงน้อยๆของผมแล้วขย่มเสียจนผมจุก บางทีก็บิดเนื้อน้อยๆตรงพุงน้อยๆของผมทำให้ต้องลุกขึ้นมาแต่เช้าอยู่หลายทีจนไม่กล้าจะนอนตื่นสายแบบนี้  แต่จะไปว่าอะไรเขาได้พอตื่นมาผมจะดุซะหน่อยว่าเล่นแบบนี้พี่เจ็บนะ  ก็จะพบกับหมอติ๊บที่ยืนเท้าซะเอวจ้องหน้าด้วยสายตาที่ดุดัน  ผมก็หดเสียไม่เหลือจนจะกล้าดุเขาอีกต่อไป  ยอมตามเคยซินะเรา

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมแล้วผมก็ลงมาจัดการกาแฟหอมกรุ่นให้ตาตื่นในตอนเช้าเหมือนเช่นทุกวัน โดยที่วันนี้หมอติ๊บและป้านั่งเตรียมพร้อมรออยู่ที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้วจากนั้นผมจึงเดินไปมอบหมายงานให้แม่ที่รับช่วงทำคนไข้ต่อให้ ก่อนจะออกรถในเวลาต่อมา

ทะเลเป้าหมายที่ผมเลือกไปวันนี้ก็คือทะเลปราณบุรี ด้วยเหตุผลที่ว่าใกล้และไปมาสะดวกประกอบกับผมและหมอติ๊บเองมีเวลาจำกัดเพราะเราตั้งใจกันแล้วว่าจะค้างหนึ่งคืนเท่านั้น โดยที่ป้าเองก็เห็นชอบด้วยเพราะไม่อยากรบกวนเวลาทำงานไม่อยากให้หลานเสียการเสียงานว่างั้น

ช่วงสายๆเราก็เดินทางมาถึงเป้าหมาย เราตัดสินใจพักในโรงแรมที่ติดทะเล มีระเบียงทางด้านหลังหันออกสู่ชายทะเล หลังจากเก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้วหมอติ๊บก็เดินจูงแขนป้ามุ่งตรงสู่ชายหาดส่วนผมขอนั่งเล่นสบายๆด้านหน้ารีสอร์ทบนเก้าอี้ไม้สีขาว นอนเอนตัวอย่างสบายอารมณ์ท่ามกลางสายลมที่พัดมากระทบผิวกายให้ความรู้สึกสดชื่นเย็นสบายๆอยู่ตลอดเวลา
สองป้าหลานพากันเล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนาน หมอติ๊บวันนี้ที่ผมไม่ได้เห็นยังมีวี่แววของความใสซื่อเป็นเด็กน้อยอยู่มาก ยิ่งมาอยู่กับป้าแบบนี้ด้วยแล้วความเป็นเด็กก็กลับมาโดยธรรมชาติของหมอติ๊บเอง ทำให้ผมสบายใจและเอ็นดูกับภาพที่ได้เห็นเบื้องหน้าอยู่ไม่น้อย

ทำไมนะผมรู้สึกสบายใจทุกครั้งเมื่อได้อยู่ใกล้และได้เห็นภาพหมอติ๊บสนุกสนานมีความสุขผมเองก็รู้สึกดีไม่ต่างกันไปด้วย
หมอติ๊บบอกว่าการไปเที่ยวทะเลสำหรับผมและหมอติ๊บสองคนมันไม่ใช่เรื่องยุ่งยากลำบากและไม่ได้รู้สึกว่ามันมีความหมายอะไรมากไปกกว่าการหยุดพักผ่อนและกลับไปชาร์ทแบตให้ชีวิตได้มีแรงกำลังกลับมาสู้กับภาระอันหนักหน่วงที่เราทั้งสองคนต้องรับผิดชอบภายใต้คำว่าหน้าที่

แต่การพาป้ามาเที่ยวทะเลคราวนี้ มันคือส่วนเสี้ยวเล็กๆของการตอบแทนบุญคุณของคนหนึ่งคนที่เลี้ยงเธอมาด้วยความยากลำบาก มันคือการทำให้สิ่งที่อยากได้หรือสิ่งที่คาดหวังของป้าเป็นความจริง หมอติ๊บจึงรู้สึกว่าการมาเที่ยวทะเลคราวนี้มันเป็นมากกว่าการพักผ่อนของเราสองคนจริงๆ
ผมนั่งดูทั้งสองคนเล่นน้ำเล่นทรายกันอยู่ครู่ใหญ่จึงเห็นหมอติ๊บพาป้าเดินตรงมายังผมก่อนจะชวนกันขึ้นห้องอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวแล้วก็พักผ่อนกันครู่ใหญ่เราทั้งสามคนจึงไปทานอาหารที่ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักเท่าไหร่นัก

พลบค่ำป้าพักผ่อนอยู่บนห้อง ผมและหมอติ๊บขอเวลาเป็นส่วนตัวปลีกออกมาเดินเลียบชายหาดตามประสาคนรักกัน
ทะเลกลางคืนที่ใครว่าเงียบสงบแต่มันกลับดูลุ่มลึกและน่ามองสำหรับผม
สายลมที่พัดให้เรายังสดชื่นลืมความเหนื่อยล้าที่เผชิญมาตลอดหลายเดือนจากการทำงานไปจนหมดสิ้น
ผืนทรายที่เราเหยียบย่ำยังคงหยัดยืนอยู่คู่กับทะเลไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน
และมือน้อยๆที่ผมเกาะกุมอยู่ตลอดเวลาที่เราเดินไปด้วยกัน

ผมหวนไประลึกถึงอดีตที่ผ่านมาผมคิดว่าตัวเองได้ทำหน้าที่ของการเป็นคนรักได้อย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้ว 
ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้เกาะกุมมือน้อยๆนี้ 
มีความสุขทุกครั้งที่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นหนึ่งคนยังนอนอยู่ในอ้อมกอด
มีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหมอติ๊บเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของวันและผมมั่นใจเหลือเกินไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น เราสองคนจะเดินเคียงข้างกันแบบนี้ไปอีกนานแสนนาน

ผมหยุดเดินแล้วหันหน้ามากอดหมอติ๊บ หมอติ๊บก็กอดตอผมกลับมา
ผมก้มลงจูบเบาๆที่หน้าผากหมอติ๊บ กอดแนบแน่นและเนิ่นนาน ส่งผ่านความรักที่มีล้นหัวใจสู่อีกใจหนึ่งดวงให้รับรู้
" พี่รักติ๊บนะ และพี่ก็มีความสุขมากที่มีติ๊บอยู่กับพี่แบบนี้ในทุกวัน  ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นสัญญากับพี่ได้มั้ย ว่าจะรักจะอยู่กับพี่แบบนี้ไม่จากพี่ไปไหน พี่สัญญาจะดูแลติ๊บอย่างดีและพี่ก็สัญญาว่าจะทำให้ติ๊บมีความสุขในทุกๆวัน  พี่สัญญา "

" ขอบคุณครับพี่ไม้ ติ๊บก็รักพี่ไม้และพี่ไม้ก็เป็นมากกว่าความรัก เป็นมากกว่าคนรักของติ๊บ ติ๊บเคยบอกพี่ไม้แล้วไงว่าติ๊บไม่มีวันจะจากพี่ไม้ไปไหน จะอยู่กับพี่ไม้จนกว่าพี่ไม้จะไล่ติ๊บไปนั่นแหละแต่ติ๊บเองก็สัญยานะว่าจะทำหน้าที่ของคนรักอย่างดีที่สุด ให้สมกับที่พี่ไม้ให้ความรักติ๊บมา "

แทนคำตอบผมจูบเบาๆที่ริมฝีปากนุ่มละมุนนั้น ก่อนจะคุกเข้าลงต่อหน้าหมอติ๊บ
" วันนี้เป็นวันของเราสองคน  พี่คิดมานานมากแล้วและพี่ก็มั่นใจมานานมากแล้ว  คืนนี้เรา   เรา…แต่งงานกันนะ   แต่งงานกันที่นี่  ตรงนี้  แค่สองคน "

พูดจบผมก็สวมแหวนทองคำขาวที่ผมไปสั่งทำพิเศษให้หมอติ๊บ หัวแหวนเป็นเพชรเม็ดเล็กๆที่ทำเป็นตัวอักษร P เพราะเป็นพยัญชนะตัวแรกของชื่อของเราทั้งสอง  หมอติ๊บก้มหน้าปล่อยหยดน้ำตาแห่งความปลาบปลื้มใจให้อาบแก้ม  ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งในอ้อมกอดผมก่อนจะจูบผมเบาๆแทนคำขอบคุณและนี่ก็คงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของเราสองคนในการใช้ชีวิตคู่อย่างเต็มรูปแบบเสียที  แม้ในนิยายหรือละครบางเรื่องการแต่งงานเป็นจุดสิ้นสุดของเรื่องราวแต่ทว่าสำหรับผมตอนนี้มันคือการเริ่มต้นต่างหาก
" ขอบคุณนะติ๊บที่เกิดมาเพื่อพี่  เราจะรักกันและมีความสุขด้วยกันไปทุกวัน "


ขอให้พรุ่งนี้  ฟ้าเป็นใจกับเราด้วยและขอให้พรุ่งนี้ผู้อ่านจะเป็นกำลังใจให้กับเราสองคนต่อไปเช่นกัน




ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านด้วยดีเสมอมา  รักทุกคนคับ                                                   
หมอไม้ เกียร์มัว

[badcow]

ซาบซึ่้ง ครับ
.
เเต่งงานเเล้วก็ เกลียมัว อย่างเป็นทางการได้ 5555

[mr.breakfast]

อ่านจนจบ อ่านวนไปมาหลายรอบ
ประทับใจมากๆครับ ขอให้พี่ทั้งสองรักกันนานๆ นะครับ

[ake2533]

  น้ำทะเลจืดจริงๆ หวานมาก
แต่ใจหายตอนสุดท้ายแล้ว 
ขอบคุณพี่หมอไม้ที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆขอบคุณมากมาย
 

[malula]

ทั้งซึ้งทั้งอิจฉาปนกันไปหมด
ทั้งที่หมอไม้แอบนินทาหมอติ๊บยังงั้นยังงี้ แต่ทุกคำพูด ทุกการแสดงออกเต็มไปด้วยความรัก ความเอ็นดู
ต่างคนต่างดูแลกัน ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด ชีวิตนี้ก็เป็นสุขแล้ว
หมอไม้ขี้เกียจเล่าเรื่องแล้วเหรอคะ คนอ่านยังอยากอ่านต่ออยู่เลย

[naiyana]

อ่านแล้วอบอุ่นดีจัง ติดตามอ่านมาตลอด ขอบอกว่า
ไม่เสียดายเวลาเลยที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของคุณหมอทั้งสอง
ขอบคุณหมอไม้และหมอติ๊บมากๆ นะคะ ที่นำเรื่องราวต่างๆ มาแบ่งปัน
ให้ได้อ่านกัน ได้ข้อคิดและการใช้ชีวิตดีๆ จากเรื่องของคุณหมอมากมาย
แต่ก็รู้สึกใจหายเหมือนกันนะคะ ตอนสุดท้ายแล้วจริงๆ หรือคะ
ยังอยากอ่านอยู่เลย ถ้าคุณหมอมีเวลาว่าง ก็เข้ามาทักทายแฟนคลับบ้างนะคะ
รักหมอติ๊บ และ หมอไม้ คะ

[mueypoo]

ว้า จบแล้วเหรอเนี่ย ยังอยากอ่านความรักและการใช้ชีวิตของทั้งคู่อยู่เลย

ขอให้ทั้งสองหมอมีความสุขมากๆนะคะ

[คนอ่าน]

น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้มีความสุขกันไปนานๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้
 

[kkook]

แอบใจหายที่เห็นคำว่าตอนสุดท้าย 
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆน่ารักๆ
ทุกครั้งที่อ่านเรื่องของคุณหมอทั้งสองคนจะยิ้มไปอ่านไปทุกครั้ง
สุดท้ายนี้ขอให้คุณหมอทั้งสองคนรักกันไปนานๆๆๆๆๆๆ
เหมือนกับชื่อตอนสุดท้าย "จากนี้ไปจนนิรันดร์"

[pochu52]

ทะเลมันจืดที่ไหนละคะหมอไม้ มันหวานมากกกกกกกกกกกตั้งหากค๊า
ขอให้ความรักของหมอไม้กับหมอติ๊บมีแต่ความสุขนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ

ว่างๆ ก็มาทักทายกันบ้างน๊า ^^ ทั้งสองคน

[RAKDEK_KA]

ขอให้พี่ไม้กับหมอติ๊บมีความสุขมากๆ รักกัน นานๆ
และขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องดีๆให้เราได้อ่านกันนะคะ 

ปล. เอาตอนพิเศษมาฝากพวกเราในเล้ามั่งนะคะ

[icyblue]

หวาน น่ารัก แล้วก็โรแมนติกจังเลยค่ะ


แต่ว่าหมอไม้จบเรื่องแล้วเหรอค่ะ  ยังอยากอ่านต่ออ่ะ

ไว้ถ้าคุณหมอว่างเมื่อไหร่ นานๆที ก็มาต่อเป็นตอนพิเศษก็ได้ค่ะ


แต่ถ้าไม่ไหว ก็ไม่เป็นไรค่ะ ก็ขอบคุณคุณหมอทั้ง 2 คนและน้องHackz ที่นำเรื่องเล่าดีๆมาให้ชาวเล้า

ได้ทั้งสาระ ข้อคิดดีๆ ความสนุกสนาน แก่ผู้อ่านนะค่ะ  :pig4:


PS :  อยากให้มีทำเป็นรวมเล่มจังเลยค่ะ  อยากเก็บไว้อ่านตลอดๆที่คิดถึง และเป็นที่ระลึก 

[CheeTah]

ตอนสุดท้ายแล้วหรอเนี่ย เค้ายังไม่ได้อ่าน ขอแปะไว้ก่อนเน้อ

เรื่องจบแล้ว คงคิดถึงคุณหมอทั้งสองมากมาย ขอบคุนสำหรับเรื่องราวดีๆที่แบ่งปันให้ได้อ่านกัน

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี จากคุณหมอติ๊บ เค้าได้มาเยอะเลยแหละ เรื่องนี้จะอยู่ในใจของเค้าเสมอ

คุณหมอทั้งสองเป็นไอดอลของเค้าเลยนะคะ

 

[่นทยนส]

ขอบคุณสิ่งดีๆที่ผ่านมาแล้วเอามาเล่าสู่กันฟัง  แม้จะไม่ได้เข้ามาเล่าอีก  ก็คงเหลือแต่ความทรงจำที่ดี ขอให้คุณหมอทั้งสองมีความสุขตลอดไป


          "ความรัก เมื่อนานไปอาจจืดจางลง  หากแต่ความผูกพันธ์และความศรัทธาซึ่งกันและกันเท่านั้น ที่จะร้อยรัดให้คนสองคนอยู่คู่กันตลอดไป"

[Kfc_Pizza]

 
ขอให้หมอไม้รักหมอติ๊บ
ขอให้หมอติ๊บรักหมอไม้
รักกันอย่างนี้ตลอดไป
ปล.ถ้ามีเรื่องอะไรที่พิเศษๆก็มาเล่ากันฟังบ้างนะ

[rabbie]

ใจหายอะ จบแล้วเหรอคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ให้ข้อคิดอะไรหลายๆ อย่างนะคะ
ขอให้พี่หมอทั้งสองรักกันไปนานๆ รักกันไปจากนี้จนนิรันดร์เลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองค่ะ

ปล. ถ้าว่างๆ กลับมาต่อตอนพิเศษให้บ้างนะคะพี่หมอไม้

[kojibara]

ตอนสุดท้ายแล้วหรอคะ??
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ไม่กี่วันเอง
เลยไม่มีโอกาสได้คุยกับหมอติ๊บ หมอไม้
ไม่มีโอกาสได้เห็นรูปพี่หมอทั้งสองคน
แต่แค่ได้อ่านคอมเม้นท์ก็มีความสุขแล้ววว
พวกพี่ไม่มีFBหรอคะ?? อยากติดตามไปตลอดจริงๆ
พูดได้เลยว่า อ่านเรื่องเล่านี้แล้วได้ข้อคิดมากมายจริงๆ
นิสัยของหมอติ๊บและหมอไม้ทำให้หนูเอาไปปรับใช้ด้วยค่ะ
ชื่นชมพี่ๆทั้งสองจริงๆนะคะ

 

[Kiss Koki]

ฮิ้ววววววววววววววววววว ฉลองคะ ฉลอง อย่างนี้มันต้องฉลองงงงง

ยอมแล้วคะ ทะเลจืดดดดดดดดดดดดดด ของจริง เห็นแล้วหมดคำโต้แย้งงงงงงงงงงงง
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก............อ่านแล้วซึ้งอบอุ่นมากคะ

ขอแสดงความยินดีคู่แต่งงานใหม่ด้วยยยยยจ้าาาาาาาาาาาาาาาา~~~~~~~~~~~~~จัดฉลองที่ไหนแจ้งข่าวหรือมาเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ.......
จบแล้วใช่มั้ยคะเนี่ย ซึ้งงงงงงงงงงงง มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ....

ถ้ามีโอกาส มีเรื่องน่ารักมีเรื่องตลกหวานนนนนนนนนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อะไร ไม่อยากเก็บไว้คนเดียวมาเล่าต่อได้นะคะ
จะเข้ามาเยี่ยมเยียนเรื่อย ๆคะ
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆเลยคะ คุณหมอทั้งสอง...ได้แง่คิดและการดำเนินชีวิตจากที่คุณหมอเล่ามามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยคะ
ขอบคุณจริงๆๆคะ
โชคดีตลอดไปนะคะ มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคะ.....

ปล. แต่งงานกันนานหรือยังคะเนี่ย คนหล่อเกีียร์ัมัวร์ อิอิ

[IaminLove]

ประทับใจมากค่ะ
ขอให้มีความสุขกันตลอดไปนะคะ 

[dr.mike]

ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้อย่างดีเสมอมาครับ
ทั้งในบอร์ดและในเฟสบุค
มีหลายคนบอกให้ผมทำรวมเล่ม  แต่คิดไปคิดมาคงไม่คุ้มเพราะคงหนาเป็นเท็กซ์วิชาการแน่ๆ
ก็เล่นปาไปหลายร้อยหน้า  เลยคิดว่าให้ทุกคนได้มีโอกาสอ่านในบอร์ดและเก็บความรู้สึกดีๆร่วมกันไปตลอดก็พอครับ

แต่ไม่ต้องห่วงนะเพราะจะหมั่นมาเยี่ยมมาทักทายบ่อยๆ
ไว้มีโอกาสจะมาเผาหมอติ๊บให้ฟังเป็นระยะๆครับผม
ถึงแม้จะกลัวเขาเอาคืน มากมายก็ตาม  แฮๆ

[Sabaijai]

สุดท้ายแล้วเหรอค่ะเนี่ยคุณหมอ...แอบใจหาย
...ขอบคุณทุกเรื่องราวดีๆมากมายที่คุณหมอนำมาแบ่งปันนะคะ
ขอให้มีความสุข...จากนี้...จนนิรันดร์ 
 

[l3iggy]

  ง่าาาาาใจหายยยตอนสุดท้ายแย้ววว แต่หวานมากๆๆ อ่านไปยิ้มไปตลอด

เป็นกำลังใจให้ตลอดน่าาาาหมอไม้ หมอติ๊บ

ป.ล. หมอไม้คัฟ บิ๊กขอเฟสบุ๊คหน่อยจิคัฟ^^

[gookgik]

สุดท้ายและท้ายสุดจริๆง หรือค่ะ   ขอเป็นกำลังใจและขออวยพรให้หมอไม้ - หมอติ๊บ มีความสุขมากๆ ถ้ามีเหตุการณ์ใดๆ ที่ไม่เข้าใจกัน ขอให้นึกถึงวันดีๆ ที่มีด้วยกันนะคะ


    ขอบคุณหมอไม้และหมอติ๊บ  กับเรื่องราวดีๆ ในชีวิตที่นำมาเล่าให้ฟัง มีครบทุกรสชาติ 

ว่างๆ ก็แวะมาทักทายผู้อ่านบ้างนะคะ  หรือเขียนเรื่องราว ตอนพิเศษๆ มาให้คนอ่านได้รับรู้เรื่องราวบ้าง 

[naiyana]

ขอบคุณมากคะคุณหมอไม้
แวะเข้ามาทักทายแฟนคลับบ่อย ๆ นะคะ
อยากรู้เรื่องของหมอติ๊บจัง ตอนนี้เป็นงัยบ้าง
สบายดีหรือเปล่า จะกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่
คิดถึงนะคะ

[rabbie]

แวะเข้ามาทักทายพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บ
พี่หมอไม้แวะเข้ามาทักทายบ่อยๆนะคะ
เดี๋ยวเค้าจะแวะเข้ามาบ่อยๆเหมือนกัน
ขอเฟสบุคพี่หมอบ้างได้มั้ยคะ เค้ายังไม่เคยเห็นพี่หมอติ๊บเลยยยย
แต่ถึงยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้พี่หมอทั้งสองตลอดไปค่าาา

[Kiss Koki]

 :กอด1:ดันให้ อิอิ ...ถ้าเผื่อใครยังไม่ได้อ่านตอนจบ อิอิ

[jonathan2624]

ว๊ากกกก ติดงานยาวไม่ได้เข้ามาอ่าน 20 วัน พี่หมอไม้มาลงตอนจบซะแล้วววว แงๆๆๆ น้องขออวยพรให้รักกันนานๆ ครับบบ ยังไงพี่หมอไม้เข้ามาเล่าตอนพิเศษบ้างนะครับ จะแอบแวะเข้ามาดูเรื่อยๆๆ 

[ohuii]

  จบซะแล้วพี่หมอไม้...ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
ถ้าถามว่ารวมเล่มไหม? อยากได้นะคะ แต่คนอ่านหลายคนบ่จ้ายคนหมอ เก็บสตังค์บ่ทัน ๕๕
ที่สำคัญมันหนามาก

อยากให้คุณแฮกซ์ ยะฮู อยู่ไสหว่า กลับมาแก้หัวข้อรีพลายก่อนนิดนึง เพราะคนไม่เข้ามาก็ไม่รู้

รอพี่หมอติ๊บด้วยค่ะ ^ ^

[Kfc_Pizza]

 
คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บจังเลย
 

[OrlY]

หวานมากคะ... ว่าแต่แต่งงานกันนานหรือยังเนี่ย
ว่างๆ แวะมาทักทายกันบ้างนะคะ
คิดถึงคุณหมอทั้ง 2 นะ