หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[eiky]

ขอเวลานิดนะครับ พอดียายผมเสีย.....

[kanda53]

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ น้องอิ๊ก

[kabung]

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ คุณอิ๊กกี้

[nongrak]

ไม่เป็นไรค่ะคุณอิ๊กกี้ เสียใจด้วยนะค่ะ

[CarToonMiZa]

ช้าไปมั๊ยคะแต่ก็อยากบอกว่า
แสดงความเสียใจด้วยจริงๆคะ
เป็นกำลังใจให้นะค๊า
 

[eiky]

                         รักกันเบาๆ

“ตัวใหญ่”
ลุฟท์ครางออกมาผละออกจากอ้อมกอดของริต้า โฟคเองยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าด้านหลัง น้ำตาเอ่อนองตา
“ตัวเล็ก มานี่มา”
ผายมือออกริต้าเองเม้มปากแน่นเพราะกินใจมากเหลือเกิน เอามือดันหลังลุหท์ให้เดินไปข้างหน้า แต่ลุฟท์เองเหมือนว่าลังเลอยู่
“มาหาตัวใหญ่หน่อยครับ คนดี”
น้ำตาไหลออกมา น้องๆที่ยืนล้อมวงลุฟท์อยู่ต่างคนต่างมอง
“ไปสิจ๊ะหนูลุฟท์ ไปหาพี่เขาสิ”
“ฮึกๆ”
น้ำตาไหลออกมาเช่นกันแต่ก็ยอมเดินเข้าไปหา พอไปใกล้ๆพอที่จะคว้าตัวมาโฟคเองก็รีบคว้ามากอดไว้
“อ่า”
เสียงน้องๆฮือฮาขึ้น
“ไปค่าน้องๆ ไปทางโน้น”
ซาร่าเป็นคนดันหลังให้เด็กๆเดินไปอีกทาง
“รีบเคลียร์ล่ะโฟค สงสารน้อง”
ริต้าพยักหน้าให้โฟคแล้วพาน้องๆเดินไป
“ตัวเล็ก ตัวใหญ่ขอโทษ ตัวใหญ่ขอโทษ”
ร่ำไห้ออกมากอดตัวไว้แน่นมือใหญ่ก็คอยลูบหลังลูบหัว
“ไม่งอนตัวใหญ่นะครับคนดี”
“เค้า เค้าไม่รู้ ทำไมพอได้ยินพี่คนนั้นพูดแล้วเค้ารู้สึกใจเต้นแรง เค้า”
“ไม่เอาครับไม่พูด”
โฟคผละหน้าออกมาแล้วเอานิ้วขึ้นปาดน้ำตา พลันยิ้มออกมาดีใจสินะเพราะอาการแบบนี้แสดงให้เห็นว่าคนตัวเล็กมีใจให้เขาแล้ว
“ไปข้างนอกกับตัวใหญ่นะครับ”
โฟคดึงมือของลุฟท์ออกไปทางด้านหลังไม่สนใจใคร พาเดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาก่อน เสียงนักเรียนของทั้งสามโรงเรียนยังคงอื้ออึงอยู่ด้านใน พอพ้นขอบรั้วโรงเรียนออกมาโฟคก็พาลุฟท์เดินไปยังสวนสาธารณะ
“กินน้ำหวานไหมครับตัวเล็ก”
เอ่ยปากถามแต่ไม่ได้รอฟังคำตอบเดินไปตรงร้านขายน้ำแล้ว ลุฟท์เองหยุดร้องไห้แล้วแต่ก็ยังคงสะอื้นอยู่
“ตัวเล็กบอกว่าใจเต้นแรงเหรอตอนได้ยินพี่เขาพูดอ่ะ รู้สึกยังไงครับ”
อยากจะรู้ขึ้นมานั่งลงหลังจากที่ได้แก้วน้ำหวานมาแล้ว ลุฟท์เองหยิบแก้วน้ำหวานไปดูดแล้วเอียงหน้ามามอง
“ก็ไม่รู้อ่ะ มันใจเต้นแปลกๆ เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้ แค่ได้ยินว่าเขาเคยเป็นแฟนตัวใหญ่ หรือแค่รู้ว่าตัวใหญ่”
ถอนหายใจออกมา อาการที่ไม่เคยทำเลยในชีวิตนี้แต่ว่าตอนนี้ก็ได้ทำมันออกมา โฟคมองดูอยู่อย่างห่วงใยมือก็คอยลูบหลัง
“ไปเดินกับใคร แค่นี้เค้าก็รู้สึกว่าร่างกายมันไม่ปกติแล้ว โดยเฉพาะจังหวะของหัวใจที่มันเต้นแรงกว่าเดิม”
“อืม”
“ทำไมยิ้มอ่ะ”
ค้อนให้วงใหญ่เพราะขณะที่พูดโฟคเองยิ้มออกมา
“ก็ตัวเล็กน่ารักนี่นะ ไม่ให้ยิ้มได้ไง”
“น่ารักตรงไหน เค้างอนอยู่นะ”
“โอ๋ๆ แต่ตัวใหญ่รู้สึกดีนะตัวเล็ก”
“ที่เค้างอนเนี่ยเหรอ”
“อืม เพราะอย่างน้อยตัวใหญ่ก็รู้ว่าตัวเล็กตอนนี้คิดยังไงกับตัวใหญ่ไง”
มองหน้างงๆ
“ฮ่าๆ เอาน่ามาให้ตัวใหญ่กอดหน่อยดิตัวเล็ก อยากกอดมานานแล้ว กอดให้สมใจหน่อยครับ”
“กอดทำไมอ่ะ เมื่อกี๊ก็กอดนี่”
“ก็อยากกอดแบบไม่ปล่อยไง ตัวใหญ่จะไม่ปล่อยให้ตัวเล็กไปไหนอีก ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน”
เสียงทุ้มที่เปล่งเสียงออกมาทำให้ลุฟท์เองยิ้มแม้จะไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาอยากจะพูด
“ร้อนนะ”
อมยิ้มออกมาแต่ก็เอื้อมมือไปกอดโฟคกอดตัวของลุฟท์แน่นเอามือลูบหัว
“ตัวเล็กครับ”
“หือ”
“ตัวใหญ่รักตัวเล็กนะ”
ผละหน้าออกมาจ้องลงไปยังลูกตาใสๆคู่นั้น
“เค้า เค้า”
“ตัวเล็กไม่ต้องพูดหรอก อยากให้ตัวเล็กได้ฟังแค่นั้นเองว่าตัวใหญ่รักตัวเล็กนะ รักตัวเล็ก”
พยักหน้าน้อยๆ แสงตะวันเริ่มรอนแรมจะลับขอบฟ้า แสงสีส้มอมแดงสาดแสงมาทาบร่างของทั้งสอง ร่างหนึ่งสูงใหญ่นั่งประคองร่างเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ ลมยามเย็นพัดเอื่อยๆแผ่วเบาปะทะร่างของทั้งสอง แมกไม้พลิ้วไหวเอนอ่อนไปตามแรงลม งดงามเหลือเกิน
“เสียดายว่ะ”
เซสเอ่ยขึ้นตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว ตอนนี้เหลือคนไม่เยอะแล้วเพราะเพื่อนๆคนอื่นรีบแต่งตัวออกไปร่วมกิจกรรมกันเกือบหมดแล้ว เซสพูดขึ้นกับเพื่อนอีกคน พอดีกับที่เม้งเดินเข้ามา ที่มาช้าเพราะมัวแต่แอบดูโฟคกับลุฟท์ชื่นชมอยู่
“เสียดายไรวะ”
เพื่อนคนนั้นถามขึ้นแล้วหันไปเอาน้ำยาล้างเครื่องสำอางออกจากเบ้าตา
“ก็ลุฟท์ไง นี่มึงรู้ไหมตัวลุฟท์เนียนมากๆ”
“นี่นาย มากไปแล้วนะ นี่นายคิดไม่ซื่อเหรอ เดี๋ยวเราจะไปฟ้องพี่ๆ”
เม้งแว้ดเสียงขึ้นยืนจังห้าอยู่ด้านหน้าของเซส
“อะไรของมึงก็ลุฟท์เขาตัวเนียนจริงๆนี่ มันเรื่องจริงใครจะทำไม”
“นิสัยไม่ดี นั่นเพื่อนนะ ลุฟท์เขามีเจ้าของแล้วนายไม่เห็นหรือไง แค่นี้ก็ทำให้ลุฟท์ลำบากแล้วนะยังจะมาพูดแบบนี้อีก”
“เว้ย มึงเป็นบ้าหรือไงวะเนี่ย “
เซสขี้เกียจจะชวนทะเลาะด้วยจึงเบี่ยงตัวออกไปยืนหน้ากระจกกับเพื่อนคนนั้น แต่เพื่อนคนนั้นเห็นท่าไม่ดีจึงรีบออกไป ตอนนี้เหลือเพียงเม้งกับเซสสองคน
“ลุฟท์เขาเสียหายนะ การแสดงมันจบลงแล้ว นายก็ควรจะให้มันจบไม่ควรเอามาพูดต่อ”
“ทำไมกูจะพูดก็กูชอบลุฟท์ ตัวลุฟท์ลื่นเนียนจริงอ่ะ ใครจะทำไม”
“คนฉวยโอกาส”
“นี่มึงจะเอายังไง กูไมได้ว่าอะไรเกี่ยวกับมึงนะ แล้วมึงมาเดือดร้อนอะไรด้วย”
เซสปรี่เข้าหากระชากคอเสื้อเพราะฉุนจัด เม้งเองหน้าซีดลง
“ก็ลุฟท์เขาเป็นเพื่อนเรานะ นายไม่เคยมีเพื่อนหรือไง ถ้าเพื่อนโดนคนคิดไม่ดีนายจะไม่ทำอะไรหรือไง”
พูดออกไปเสียงสั่น เซสเองที่ง้างมืออยู่ยอมลดมือลง
“จิ๊ เสือกดีนักนะมึง กูถามจริงๆเถอะ ทำไมมึงชอบมาวอแวกับกู มึงต้องการอะไร”
“ใครวอแว เราไมได้อยากจะวอแวกับนาย ไอ้พวกคนที่รู้ตัวว่าตัวเองหน้าตาดีแล้วไม่แคร์คนอื่นน่ะเราไม่อยากจะคุยด้วยหรอกนะ”
“หือ มึงว่าใคร”
“นายนั่นล่ะ เราไมได้สนใจหน้าตานายหรอกนะ หล่อแล้วยังไง หล่อแล้วนิสัยไม่ดีคอยคิดแต่จะฉวยโอกาส แม้จะรู้ว่าเพื่อนมีแฟนแล้วก็ยังไม่วาย นิสัยไม่ดี”
“ปึ๊ก”
“อ๊ะ”
จนได้ เซสต่อยเข้าที่แก้มด้านซ้ายของเม้ง ไม่ทันได้ตั้งตัวเม้งหน้าหันไปอีกทาง แก้มแดงเป็นวงขึ้นมาทันที มีเลือดซึมออกมาจากริมฝีปาก
“เฮ้ย เอ่อ กู เอ่อกู”
พอทำไปแล้วถึงรู้สึกตัวว่าไม่ควรทำ เม้งเม้มปากแน่นน้ำตาเอ่อออกมาเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครต่อย ไม่เคยมีเรื่องกับใครมาก่อน ตกใจด้วย เจ็บด้วยน้ำตาจึงไหลออกมา
“เอ่อกูไม่ได้”
เม้งไม่รอฟังวิ่งออกไปแล้ว เซสยืนนิ่งอยู่เพราะคงทำเกินไป เม้งวิ่งออกไปจากห้องแต่งตัวหน้าตาก็ยังไม่ทันได้ล้าง พอตอนนี้เองเซสถึงรู้ตัวว่าควรจะขอโทษเพื่อนเลยวิ่งตามออกไป เม้งวิ่งไปทางด้านหลังเพราะไม่มีคนอายเพื่อนๆ
“ไอ้บ้าใจ ร้าย”
ร้องไห้วิ่งไปหลบอยู่หลังอาคารเรียน เซสเองก็วิ่งตามไปแต่ตอนแรกไม่เจอ หาอยู่นานพอสมควร
“คนนิสัยไม่ดี ฮือๆ”
จะร้องไห้เฉยๆก็กระไรอยู่ร้องไปพล่ามบ่นออกมาเซสจึงได้ยินเสียงเดินแอบไปด้านหลัง
“แค่นี้ก็ต่อยหน้าด้วย ไอ้บ้า คิดว่าตัวเองหล่อตายนักหรือไง ไอ้บ้า ฮือๆ”
“กูไม่ได้คิดว่ากูหล่อนะเว้ย”
“นายนั่นล่ะคิดว่าตัวเองหล่อ จีบคนนั้นจีบคนนี้ นิสัยไม่ดี ขอให้สิวขึ้นเต็มหน้าคอยดูนะ”
“เฮ้ย เยอะไหมมึง”
“ไม่เยอะ ขอให้สิวขึ้น อ๊ะ”
พูดมาตั้งนานเพิ่งจะรู้ตัวพอหันกลับไปก็เห็นเซสยืนอมยิ้มอยู่ด้านหลัง
“ตามมาทำไม”
รีบเอามือปาดน้ำตาออกเพราะเริ่มจะอาย
“ใครตาม จะมาทางนี้อยู่พอดี”
“ฮึ ไปซะทีสิ จะอยู่ตรงนี้ เรามาก่อนนายนะ”
หันหลังให้แล้วนั่งลงรีบเอามือปาดน้ำตาออกแต่แก้มด้านซ้ายก็เจ็บอยู่ไม่น้อยสะดุ้งเมื่อมือเผลอไปโดน
“เจ็บไหม”
เซสนั่งลงข้างๆ
“อ๊ะ ไหนบอกว่าจะไปไง ปสิ เราจะอยู่ตรงนี้”
“อ้าว นายมาสร้างไว้เหรอหวงจังเลยนะ ก็กู เอ่อ เราอยากจะนั่งตรงนี้เหมือนกันนี่หว่า ใครจะทำไม”
“คนเห็นแก่ตัวเอาแต่ใจตัวเอง”
“ฮ่าๆ มึงนี่ก็บ้าดีเนอะ ไหนดูหน่อย”
“อ๊ะ”
ตกใจเพราะเซสเอามือมาจับหน้าหันไปดู ไม่พอนะเอานิ้วจิ้วเบาๆด้วย
“โอ๊ย เจ็บนะไอ้บ้า”
“กูขอโทษนะ เอ่อ กูไมได้ตั้งใจ”
พูดออกมาหน้าแดงไม่ยอมสบตา เม้งเองหน้าเหวอไปเลยเพราะมคิดว่าเซสจะยอมขอโทษ
“เอ่อ นายขอโทษเราเหรอ”
“เออดิ ไม่ใช่มึงแล้วจะขอโทษใครวะ”
“อึ มันพอเหรอ”
“อ้าว แล้วจะให้กูทำไรอีก หรือมึงอยากจะต่อยกูคืนล่ะ”
“เออสิ เราเจ็บนะ”
“อ่ะต่อยดิ กูยอม”
“ปึ๊ก เฮ้ย”
เอ่อ คือว่าไอ้เจ้าเม้งมันไม่ได้เหมือนในนิยายทั่วไปนะเออ บอกให้ต่อยมันก็จัดเลยต่อยอย่างแรงเข้าที่ริมฝีปากทางขวา หน้าของเซสหันไปรีบเอามือขึ้นกุมหน้า
“อ๊ะมีเลือดด้วย”
พอต่อยไปแล้วก็มาทำท่าร้อง
“หนอยแน่มึง”
โกรธขึ้นมาทำท่าขึงขังเม้งเองย่นตัวถอยไป เซสเองได้แต่ง้างมือเพราะมาคิดๆดูแล้วก็ตัวเขาเองที่ผิด
“ฮ่าๆ มึงนี่บ้าจริงๆว่ะ”
หัวเราะออกมาแล้วเอามือขึ้นเช็ดเลือดที่ไหลซึมออกมา
“อ่า เจ็บป่าวนาย”
“เจ็บดิวะ แล้วมึงไม่เจ็บเหรอถามมาได้”
“เจ็บดิ เกิดมาเรายังไม่เคยโดนต่อยเลยนะ”
เอามือกุมหน้าเอาไว้แต่ก็ยังมองริมฝีปากของเซสอยู่
“อ่าเลือดนายไหลไม่หยุดเลยอ่ะ ไปห้องพยาบาลเถอะ”
“บ้าดิ ไปห้องพยาบาลมึงก็โดนสอบสิวะ ไม่เอาหรอก”
“แล้วทำไงอ่ะ”
“เดี๋ยวมันก็หยุด”
“อ่ะ เรามีผ้าเช็ดหน้า”
เม้งรีบล้วงเอาผ้าเช็ดหน้ามาจากกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นไปแตะที่ข้างๆริมฝีปากมือสันเพราะกลัวว่าเพื่อนจะเจ็บ
“เดี๋ยวกูทำเอง”
“นายมองเห็นเหรอ”
เม้งถามแบบซื่อๆ ทำให้เซสยิ้มออกมา พอเห็ฯนว่าเม้งพูดถูกจึงนิ่งยอมให้ทำแต่โดยดี
“มึง”
“หือ อะไรอย่าพูดดิปากมันขยับ”
สายตาคอยจ้องมองที่ริมฝีปากไม่พอนะเม้งมันอยากจะเอามืองัดริมฝีปากออกมาแล้วส่องดูเลยว่าเป็นแผลตรงไหนทำไมเลือดไหลไม่ยอมหยุด
“มึงก็น่ารักนะ”
“อือ หา อ่า”
หน้าแดงขึ้นมาทันที โดนชมซึ่งๆหน้า
“โอ๊ย อายแล้วทำไมจิ้มปากกูแรงจังวะไอ้นี่”
“จิ๊ อะไรนายเพิ่งรู้เหรอว่าเราน่ารัก เรารู้มานานแล้วล่ะ”
“หือ ฮ่าๆๆ มึงนี่นะว่าแต่กูหล่อแล้วรู้ตัว แล้วมึงล่ะเขาเรียกว่าอะไร”
“อะไร ก็น่ารัก รู้ตัวและทำตัวน่ารักไง ไม่เหมือนนาย”
“ไม่เหมือนตรงไหนวะ กูก็ทำตัวหล่อ”
“จิ๊ เสร็จแล้วเราจะไปล้างหน้า”
ลุกขึ้นทันทีแต่ว่าเซสจับมือไว้
“อ๊ะ”
“เดี๋ยวดิ กูไปด้วย”
“ทำไมมาจับมือเรา อย่าบอกนะว่านายชอบเรา จะจีบเราเหรอ ชิ”
“ฮ่า เว้ยมึงนี่หลงตัวเองชะมัดเลยว่ะ ทำไมวะคนเขาจับมือนี่ก็ว่าเขาจีบแล้วเหรอ”
“จะไปรู้เหรอ แล้วมาจับทำไมล่ะ”
“เออๆไม่จับก็ไม่จับ แต่กูไม่ได้จะจีบมึงหรอกนะอย่าหลงตัวเอง”
เซสลุกขึ้นยืนข้างๆ พอยืนถึงรู้ว่าตัวเขาสูงใหญ่กว่ามาก
“ตามใจ เราไปล้างหน้าก่อนนะ”
“แล้วกูจะล้างหน้ายังไงล่ะ มึงต่อยหน้ากูนะ เจ็บนะเว้ย”
“อ้าว แล้วทีนายต่อยหน้าเราล่ะ เราก็เจ็บนะ”
“กูต่อยมึงเบาๆนะ แต่มึงต่อยกูแรง”
“เบาตรงไหนเนี่ยเราก็เลือดซึม ไม่รู้อ่ะล้างเองดิ”
“ไม่ได้ มึงต้องล้างให้กู”
“อ่า ทำไม”
“ไอ้นี่ ไม่รู้เว้ย ไม่งั้นกูจะไปฟ้องพี่ๆนะว่ามึงต่อยปากกู”
“อ่า”
เชื่อเสียสนิทใจแล้วทีตัวเองโดนต่อยกลับไม่คิดจะฟ้องบ้าง
“ล้างยังไงอ่ะ”
“เอาหาไรมาเช็ดดิ”
“ต้องกลับเข้าไปที่ห้องแต่งตัวอ่ะถึงจะมีอะไรเช็ด”
มันนึกว่าจะฉลาดนะไอ้เจ้าเม้ง แต่กลับเชื่อเจ้าเซสเสียสนิทใจเดินกลับไปยังห้องแต่งตัว พอเซสนั่งลงมันก็เอาสำลีมาเช็ดหน้าให้ เซสเองนั่งมองหน้าของเม้งอยู่ตอลดเวลา
“มองอะไร มองอยู่ได้”
“อ้าวไม่ให้มองหน้ามึงให้มองก้นมึงไง”
“อ่า บ้าเหรอ เรายืนหันหน้านะนายจะเห็นก้นเราได้ไง”
“ฮ่าๆๆ ไอ้ควายเอ้ย”
หัวเราะออกมาเสียงดังเพราะเม้งมันทันไปมองบั้นท้ายของมันจริงๆนะเออ
“อ๊ะว่าเรา นี่แน่ะ”
เอานิ้วจิ้มเข้าไปที่ข้างๆริมฝีปาก
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย”
“อ๊ะนายเจ็บไหมๆ”
พอเซสเงยหน้าขึ้นมาก็ยิ้มให้ แววตาที่ผสานกันทำให้ทั้งสองคนนิ่ง นิ่ง นิ่ง
“เอ่อ อะเสร็จแล้ว เราจะล้างของเราบ้าง”
ใจเต้นแรงขึ้นมาหันไปหากระจก ทำไมอายไอ้นี่จังนะ เม้งถามตัวเองทั้ที่แต่ก่อนไม่ได้ชอบขี้หน้ามันเลยแม้แต่น้อย นี่เราเป็นอะไรไป

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล, ไม่ยาวนะครับ พยายามจะเขียนแล้ว มันตื้อๆจริงๆ ขอบคุณทุกกำลังใจและความห่วงใย ขอให้เพื่อนๆทุกคนมีความสุข
เพราะความสุขผมว่ามันมีระยะเวลาสั้นกว่าความทุกข์นะ ขอให้มีความสุขกันมากๆนะครับ

ขอบคุณมากๆ

[คนริมคลอง]

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณยายด้วยนะครับ

ยังเข็นออกมาให้อ่านจนได้

น้องเม้ง น้องเซส ปิ๊งกันแล้ว หุหุ

[litlittledragon]

ตัวเล็กตัวใหญ่ปรับความเข้าใจเสร็จ ก็ไปเอาคืนกันเถอะ ส่วนเม้งกับเซสนี่ก็ท่าทางจะเป็นคู่ฮาอีกคู่

[nabua]

ลูลุฟท์น่ารักอ่ะ อีกคู่ก็ท่าทางมาแรง แต่ยังคิดถึงน้องญึ่ปุ่นอยู่นะ

[Chubby]

เสียใจกับเรื่องเศร้าด้วยจ๊ะ
ขอบคุณที่มาลงเรื่องให้อ่านนะจ้า

[gayraygirl]

เสียใจเรื่องคุณยายด้วยนะจ๊ะอิ๊คกี้
อย่าเครียดมากนะ ความสุขอยู่ไม่นานก็จริง
แต่ก็แวะเวียนมาหาบ่อยๆ ไม่ใช่หรือ สู้ๆ จ้า
เป็นกำลังใจให้จ้า 
ตอนนี้น่ารักดีทั้งสองคู่เลย 

[bellity]

พี่อิคครับ แสดงความเสียใจด้วยนะครับ

ขอให้ทำใจได้ในเร็ววันนะพี่ คิดว่าเค้าไปสบายแล้ว(ตาเบลล์ก็พึ่งเสียไปเมื่อวันที่ 2 เดือนที่แล้วครับ)

[DexTunG]

  +1   

[Bee_YJ]

ในที่สุดตัวเล็กตัวใหญ่ก็เข้าใจกันสักที
ตัวเล็กก็เริ่มรักตัวใหญ่แล้ว คงจะหวานกันน่าดู
เม้งเซสอีกคู่ก็น่ารัก

[qq_oo]

เม้งน่ารักจริงๆๆๆๆๆเลย

[indy❣zaka]

 

[Still_14OC]

เป็นกำลังใจให้ อิ๊กกี้ นะ

[kyoya11]

คู่นี้เหมาะกันมากๆ ><

[pochu52]

ขอแสดงความเสียใจกับคุณอิ๊กกี้ด้วยนะค่ะ

เข้าใจความรักขึ้นอีกนิดแล้วน๊าตัวเล็ก น่าจะมันเม้งกับเซสเริ่มสปาร์คกันแล้ว

[naiin]

ขอบคุณที่เอาความสุขมาแบ่งปัน ถึงจะสั้นและนานๆๆๆๆๆมาครั้ง

[DraCo_SLa13]

มีลุ้นอีกคู่อ่ะ

[donutnoi]

ตัวเล็ก ตัวใหญ่เข้าใจกันแล้ว เย้ 

[kabung]

ดีกันแล้วว ลุ้นแทบแย่ 

ว่าแต่ลุ้นๆๆเม้งกับเซส อิอิ

[nongrak]

ตัวเล็กกับตัวใหญ่เข้าใจแล้วดีใจจัง
แต่เซสนี่ต่อยเม้งทำไม ใจร้ายว่ะ
แต่เหมือนจะดีกันแล้วเป็นอีกคู่แน่เลย

เป็นกำลังใจให้คุณอิ๊กนะ่ค่ะ

[kanda53]

น่ารักทั้งสองคู่เลยนะ....
ตัวเล็กตัวใหญ่หวาน...ใส ๆ ..ตัวเล็กยังแบ๊ว ๆ เหมือนเดิม
น้องเม้งโก๊ะ ๆ ดี...แต่น่าสงสารโดนต่อยด้วยอ่ะ
นี่ถ้าไม่ได้ต่อยคืนเจ้าเซส..มีเคืองนะจ๊ะ
คู่นี้..กระแทกปากสะท้านไปถึงใจเนอะ 

  น้องอิ๊ก 
ทำทุกวันให้มีความสุข...ความสุขมันก็ยืนยาวเองละจ๊ะ

[roseen]

คิดถึงน้องญี่ปุ๋นอ่ะ มาต่อหน่อยนะ

[punchnaja]

ถึงแม้ว่าความสุขจะอายุสั้นกว่าความทุกข์ แต่ความทุกข์ก็อายุไม่ยาวนักหรอกค่ะ ถ้าเราไม่คิดถึงมัน^^เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปล.เซส เม้ง คู่กัดคู่รักคู่ใหม่เกิดแล้ว เย้ๆ

[som]

คิดถึงพี่อิ๊ก  หายไปนานเลยนะครับพี่อิ๊ก
ว่าแล้วในที่สุเม้งก็ได้คู่ที่น่ารัก

[Nus@nT@R@]

เซสกับเม้ง น่ารักจ้ะ

[Kfc_Pizza]