หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[VICTORY]

ว๊าย  เต้ชอบจูบบบ
มาจูบกับเค้ามา

[● MaYa~Boy ●]

ขออ่านเรื่องหมีดำหน่อยค้าบ

[litlittledragon]

ไม่ใช่ไม่ชอบที่นิสัยเต้เปลี่ยนมาเหมือนญี่ปุ่น แต่รู้สึกว่าตัวละครไม่มีเอกลักษณ์ นานไปจะจืด
สนิทกับญี่ปุ่นเลยติดนิสัยมา ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ไม่ควรให้มากเกินไปนะครับ

สู้ๆ ครับ เห็นด้วยกับหลายๆ คน อยากอ่านเรื่องหมีดำมั้งอะ

[eiky]

ไม่ใช่ไม่ชอบที่นิสัยเต้เปลี่ยนมาเหมือนญี่ปุ่น แต่รู้สึกว่าตัวละครไม่มีเอกลักษณ์ นานไปจะจืด
สนิทกับญี่ปุ่นเลยติดนิสัยมา ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ไม่ควรให้มากเกินไปนะครับ

สู้ๆ ครับ เห็นด้วยกับหลายๆ คน อยากอ่านเรื่องหมีดำมั้งอะ

ว่าแล้วต้องมีคนสังเกต อิอิ โทาทีนะครับช่วงนี้เครียดไปหน่อย ตอนแรกว่าจะหยุดเขียนสักพักเพราะมันตัน แต่เห็นเพื่อนๆคิดถึงเลยพยายามแต่ก้ไม่ดีอีกล่ะเพราะสมองเราไม่ปลอดโปร่ง เดี๋ยวแก้ตัวใหม่คร้าบ

[kanda53]

ไม่ใช่ไม่ชอบที่นิสัยเต้เปลี่ยนมาเหมือนญี่ปุ่น แต่รู้สึกว่าตัวละครไม่มีเอกลักษณ์ นานไปจะจืด
สนิทกับญี่ปุ่นเลยติดนิสัยมา ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ไม่ควรให้มากเกินไปนะครับ

สู้ๆ ครับ เห็นด้วยกับหลายๆ คน อยากอ่านเรื่องหมีดำมั้งอะ

ว่าแล้วต้องมีคนสังเกต อิอิ โทาทีนะครับช่วงนี้เครียดไปหน่อย ตอนแรกว่าจะหยุดเขียนสักพักเพราะมันตัน แต่เห็นเพื่อนๆคิดถึงเลยพยายามแต่ก้ไม่ดีอีกล่ะเพราะสมองเราไม่ปลอดโปร่ง เดี๋ยวแก้ตัวใหม่คร้าบ

พี่เห็นน้องเต้แตกต่างจากนู๋ญี่ปุ่นนะ...
น้องเต้เป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง...ขี้อาย....ขี้งอน...ไม่สนเรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่...
เมื่อพบปัญหาเลือกที่จะหนีมากกว่าสู้....ไม่เจ้าเล่ห์...ซึ่งตรงข้ามกับนู๋ญี่ปุ่นทั้งสิ้น
แต่เนื่องจากน้องเต้มีความใสซื่อจึงออกมาน่ารักโดนใจเหมือนนู๋ญี่ปุ่นเท่านั้นเอง

[indy❣zaka]

555 เต้เอ้ย อยู่กับญี่ปุ่นมากจัดจนรั่วพอๆกันละ 

คู่นี้ก็น่ารักได้อีกค่ะ   

+1ให้คุณอิ๊ก จุ๊บๆ 

[som]

เกือบตกหน้า  มาดันญี่ปุ่นก่อน

[ohseungor*]

 
ฮาาาาาาาาาาาาาาาาา
เต้นี่ เป็นศิษย์มีครูนะเนี่ย (ครูน้องนี่ญี่ปุ่นชัดๆ)
เวลาพูดยังมี อ่า แอ๊ะ อะไรพอกัน
ติดเชื้อมาหรอ ? 5555555555555

[kunkai]

:L2:เข้ามาให้กำลังใจคนเขียนค้าบ

[Anasthesia]

 :t3:รออยู่น่า....เมื่อไหร่จะมาต่อ

[the_pupae]

เป็นญี่ปุ่นสองแล้วน้องเต้เรา

[eiky]

                                        Drama

พอไปโรงเรียนก็ทำตัวเป็นปกติทุกอย่างยังลั่นล้าเหมือนเคย ตอนเข้าแถว ผอ ได้ออกมากล่าวหน้าแถวเกี่ยวกับงานแข่งกีฬาพันธมิตรที่เพิ่งจะผ่านมา

"ไหน ทีมแบดฯ ออกมาหาผอ หน่อยสิลูก ญี่ปุ่นอยู่ไหน เต้ บอย เอก โฟค"

ผอ ร้องเรียกหาโฟคลุกขึ้นก่อนใครเดินออกไปหน้าแถว ส่วนญี่ปุ่นกำลังแหย่เอวของพริกอยู่เพราะยายามจะติดต่อให้เบนซ์ไม่ได้ยินหรอก ไม่ได้วนใจจะฟังหัวเราะคิกคักอยู่

"ปุ่น ผอเรียกอ่ะ"

บอยมาสะกิดบอก เจ้าตัวทำหน้าเหรอหรา

"เอ๋ เราหรา อิอิ"

บอยพยักหน้าแล้วเดินตามกันออกไป เสียงปรบมือโห่ร้องดังขึ้น ญี่ปุ่นทำเป็นอายเดินงุดๆไปหลบหลัง ผอ เวอร์กว่าใคร

"อ้าว ปรบมือให้เพื่อนๆหน่อย ไหน คุณวารุณี คุณเอกชัยเอาถ้วยรางวัลมาให้ถ่ายรูปหน่อยซิ"

ผอร้องบอก อาจารย์วารุณีเองก็กระดี๊กระด๊าถือเอาถาดใส่เหรียญรางวัลออกมาส่วนอาจารย์พละก็ยกเอาถ้วยรางวัลออกมา เสียงปรบมือกึกก้อง

"น่าปลาบปลื้มมากที่ทีมแบดฯของเรากวาดรางวัลมาทุกประเภท เก่งมาก เก่งมากจริงๆ โรงเรียนเราไม่เคยเป็นแชมป์ได้เยอะขนาดนี้ อย่างมากก็โฟคคนเดียว ปีนี้แรงมาก ผอปลื้มใจ ดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไงดี"

ผอพูดเสียงสั่นตื้นตันใจ เสียงนักเรียนก็ฮือฮากับถ้วยรางวัล

"อิอิ ผอ ผอ"

ญี่ปุ่นที่วนอยู่รอบเอวผอสะกิด

"หือ อะไรลูก ญี่ปุ่น"

พูดใส่ไมโครโฟนด้วย

"ผอ อ่า มะได้รูดซิปเนะ อิอิ กุงเกงในสีแดง เขิน"

ทำท่าอายแต่สายตาจ้องเป้ากางเกงผอ รายนั้นแทบจะทิ้งไมโครโฟนออกจากมือ หันหลังขวับรูดซิปขึ้น เสียงนักเรียนเฮดังขึ้น หน้าแดงก่ำเลยผอ เสียงหัวเราะเกรียวกราว อาจารย์วารุณีเองก็ตาลุกวาว

"ตายแล้วญี่ปุ่น ไม่ดีนะค้า ผอ อายหน้าแดงแล้ว"

อาจารย์วารุณีเขินอายหน้าแดงไม่แพ้ผอแต่สายตาไม่ละจากเป้ากางเกงเลย

"อ่า ก็กระซิบบอกแล้วเนะ แต่ผอพูดใส่ไมค์อ่า"

ทำหน้าย่น

"อ้าวๆ ไม่เป้นไร ผอดีใจมากไปหน่อย เลยลืม ฮ่าๆๆ แอบเห็นสีโปรดผอเลยสินะ"

พูดแก้เขินไปเสียงนักเรียนหัวเราะดังสนั่นหวั่นไหว

"อีกอย่างที่เราได้แชมป์คือทีมเต้น ไหนออกมาข้างหน้าหน่อยลูก"

เสียงฮือฮาดังขึ้นกว่าเดิมอีก เพื่อนๆที่เหลือเดินออกมาพร้อมกัน ต่างคนต่างอายเขินบิดตัวไปมาอยู่

"ซาร่า ริต้า ออกมาข้างหน้าด้วย"

ผอประกาศ ทั้งสองก็รีบกระดี๊กระด๊าออกมาอย่างรวดเร็ว

"นับเป็นประวัติการณ์ของโรงเรียนเรา ใครที่ยังไม่ได้ดูเดี๋ยวผอจะให้เขาฉายวนทั้งวันที่โรงอาหารนะ เยี่ยมยอดมากเป็นการแสดงที่น่าประทับใจมาก ขอบคุณเด็กๆทุกคนที่เต็มที่กับงานครั้งนี้ ซาร่า ริต้าและเพื่อนๆทำดีมากลูก ส่วนนักเต้น เก่งมาก โรงเรียนเราล้มแชมป์ที่เคยแข่งระดับประเทศมาแล้วนะ ฮ่าๆๆ"

ออกนอกหน้านอกตาแต่ไม่มีใครสนใจเพราะต่างก็พูดกันเกรียวกราวขึ้นถึง เรื่องการแสดงที่สุดยอดของวันนั้น คนที่ยังไม่ได้ดูก็อยากจะดูขึ้นมา สรุปทั้งวันหัวข้อสนทนาก็อยู่ที่การแสดงที่ล้ำของเด็กๆทั้งหกคน โรงอาหารตั้งแต่ปล่อยแถวจนเลิกเรียนไม่เคยว่างเว้นจากเด็กนักเรียนที่ออกัน เข้าไปดูเลย เสียงปรบมือเกรียวกราว อื้อฮือ อ้าฮ้าอยู่ไม่ขาดสาย ดังอีกแล้ว

"ปุ่นๆ เรื่องที่นายจะติดต่อพี่เบนซึให้เราอ่ะไปถึงไหนแล้ว"

พอเข้ามาในห้องขนมของขวัญก็วางอยู่เต็มเหมือนเป็นห้องกิจกรรมไปกลายๆ พริกหวานก็เดินเข้ามาถามญี่ปุ่นที่กำลังดีใจกับขนมที่กองอยู่เต็มโต๊ะ

"พี่เบนซ์อ่าหรา ได้เนะ นายพร้อมแล้วหรา"

ไม่ได้มองหน้าเพื่อนหรอก เพราะมัวแต่แกะขนมยัดใส่ปาก

"อุ๊ยเขินจัง พร้อม เราพร้อมแล้ว"

บิดตัวไปมาแต่ทำหน้าสู้ ญี่ปุ่นพยักหน้า

"เดี๋ยวเราไปหาพี่เบนซ์เนะ"

เดินตามกันออกจากห้องไม่ได้สนใจวิชาเรียนในคาบที่กำลังจะเริ่มเลย เดินงุดๆนำหน้าในมือก็ถือขนมหลายห่อ เจอหน้าใครเขาก็ทัก ยิ้มร่าเริงโบกไม้โบกมือให้ ส่วนพริกเองก็อายอยู่ พริกเป็นเด็กน่ารักคนหนึ่ง แต่กล้าบ้าบิ่นมาก ต่างจากคนอื่นๆ บอกให้ทำอะไรก็ทำไม่มีอาย อย่างตอนเขียนจดหมายก็เขียนขึ้นเลยไม่ได้ปรึกษาใคร ญี่ปุ่นเดินนำหน้าไปยังอาคารเรียนชั้น ม หก ตรงปรี่ขึ้นไปเสียงแซวดังมาเป็นระยะไม่ขาดสาย

"เอ้ย ไอ้เปี๊ยกมาทำไมวะ มาหาไอ้เฟียตเหรอ"

ฟอร์ดถามขึ้นเหมือนเพิ่งเดินมาจากห้องน้ำ

"ฮื่อ มาหาพี่เบนซ์"

"หือ มาหามันทำไมวะ"

"พาพริกมาเป็นแฟนพี่เบนซ์อ่า พี่เบนซ์อยู่หนายหราพี่ฟอร์ด"

ฟอร์ดพอได้ยินก็หัวเราะออกมา

"ฮ่าๆๆ มึงนี่นะ โน่นมันอยู่โน้น เอ้ยไอ้น้องเอาจริงเหรอมึง จัดหนักๆเลยนะไอ้เบนซ์อ่ะ"

หันไปหาพริกที่ก้มหน้าก้มตาอยู่

"เริ่มอายอ่ะปุ่น มีแต่คนมอง"

"เอ่ อายอารายอ่า เรายังมะอายเลยเนะ อายก็ไม่ได้แฟนน้า อิอิ"

"ฮึ่ม ไม่อาย ไม่อาย" ฮึดสู้ขึ้นมาทำท่ากำหมัดไฟท์ติ้ง

เชิดหน้าขึ้นเดินตามหลังญี่ปุ่นไป

"พี่เบนซ์ๆ"

แหกปากไปแต่ไกล รุ่นที่ทุกคนในห้องหันมาเป็นตาเดียว

"เฮ้ย เมียมาหาเว้ยเฟียต"

เพื่อนๆแซว ญี่ปุ่นก็ปรี่เข้าไปหาเฟียต ลืมไปเลยว่ามากับเพื่อนอีกคน

"พ่อหมีขาว กินหนมป่ะ"

"ไม่มีเรียนเหรอมึง"

เฟียตอายนะแต่ทำไงได้ก็ต้องยอมรับถุงขนมมาจากมือญี่ปุ่น

"เรียนเนะ อิอิ ทำอารายอ่า คุยกันเสียงดั๊งดังเนะ"

แน่ะไปติเขาอีก มองหน้ารุ่นพี่ที่มาห้อมล้อม ทำหน้าย่นใส่

"เออ มันน่ารักว่ะ ยิ่งดูใกล้ๆยิ่งน่ารัก ตัดผมเกรียนๆแบบนี้น่าฟัดฉิบหาย"

"เฮ้ย ไปไกลๆเลยมึง"

"หนมกูล่ะไอ้เปี๊ยก ไมมึงเอามาให้แต่ไอ้เฟียตวะ"

เบนซ์ร้องขึ้นปรี่เข้ามาจับบ่าของญี่ปุ่น

"เค้าถือมะได้เยอะอ่า พี่เบนซ์ไปเอาที่ห้องเค้าดิ มีเยอะน้า"

"งั้นกูกินกะไอ้เฟียตก็ได้"

"แอ่ะ มะได้เนะ อันนี้อร่อย พี่เบนซ์ไปเอาที่ห้องเค้านั่นล่ะ ห้ามมาแย่งพ่อหมีขาวกินเนะ"

"ฮ่าๆๆ หวงอีกโว้ยเฮ้ย"

เสียงเพื่อนๆฮาครืน

"มาทำไมวะมึง"

เฟียตกระซิบถาม

"แอ่ะ มากะพริกเนะ อ่า พริกๆ มานี่หน่อย"

ค่อยนึกขึ้นมาได้หันออกไปกวักมือเรียกพรกที่ยืนบิดอยู่หน้าประตูหน้าตานี่แดงก่ำอายแทบจะแทรกปูนหนีไปแล้ว

"มีอะไรวะ"

"เค้าพาพริกมาเป็นแฟนพี่เบนซ์อ่า"

"แว้กกก"

"ฮ่าๆๆๆ"

เบนซ์ร้องออกมาเสียงหลงส่วนเพื่อนๆหัวเราะลั่น

"เออ เอากะมัน"

"ทำมายอ่า พี่เบนซ์มะมีแฟนเนะ พริกๆขอเบอร์พี่เบนซ์ดิ พี่เบนซ์จายดีเนะ"

ดูทำเข้า แต่พริกหวานเองก็ไม่ใช่น้อย ทำท่าอายแต่ยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้พี่เขา ทำท่าเหมือนในหนังญี่ปุ่นที่เด็กสาวไปบอกรักรุ่นพี่ก้มหน้าแต่มือยื่นไปแล้ว

"เว้ย ไม่ให้เว้ย อะไรวะ"

"แอ่ะ ทำไมไม่ให้อ่า พ่อหมีขาวๆ พี่เบนซ์ไม่ให้อ่า"

หันมาฟ้องเฟียตที่นั่งหัวเราะหน้าแดงอยู่

"ให้มันหน่อยสิมึง สงสารน้องมัน"

"เฮ้ย ไอ้เฟียต"

เบนซ์ร้องออกมาแต่ยังไม่ทันจะได้พูดต่อ

"พี่เบนซึ พริกขอเบอร์ด้วย คบกับพริกนะครับ พริกอยากเป็นแฟนพี่อ่า"

กรี๊ดดด เหมือนในหนังญี่ปุ่นจริงๆด้วย เสียงเพื่อนๆฮากันครืน เบนซ์อายจนหน้าแดง พริกเองก็อายแต่ไม่ยอมแพ้

"มึงพามันออกไปข้างนอกไปไอ้เบนซ์ ไอ้พวกห่านี่เลิกหัวเราะได้แล้ว"

เฟียตหันไปตวาดเพื่อนๆ โดยเฉพาะฟอร์ดกับจี๊ปที่ออกนอกหน้านอกตาเกินคนอื่น เสียงไม่เงียบลงหรอกแต่เบนซ์เดินออกมาจากห้องก่อน

"ตามไปเนะพริก สู้ๆ"

ทำท่ากำหมัดไฟท์ติ้ง พริกเองก็ทำตาม

"เจอเด็กมาบุกถึงห้องเลยเหรอวะ ฮ่าๆ กล้าจริงๆเด็กสมัยนี้"

เพื่อนๆหัวเราะร่วนเสียงดัง

"เสร็จไอ้พริกแน่ไอ้เบนซ์เอ้ย"

จี๊ปพูดออกมา ส่วนญี่ปุ่นทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่

"กลับไปเรียนไปแม่หมี เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยไปกินข้าวกัน"

"เนะ พ่อหมีขาวๆ อย่าลืมไปขนหนมกลับห้องน้า มันเยอะอ่า"

กำลังจะหันหน้าออกไปจากห้อง

"ลืมเนะ"

หันกลับมาโผเข้ากอดคอเฟียต จุ๊บแก้มทีหนึ่ง เพื่อนๆนี่โห่กันเสียงดังลั่นห้อง เฟียตอายหน้าแดงหูแดง ญี่ปุ่นวิ่งออกจากห้องไปแล้ว หัวเราะร่า

"ร้ายจริงๆไอ้เปี๊ยก"

ฟอร์ดร้องออกมา ด้านเบนซ์ ทนอายไม่ไหววิ่งลงจากอาคารไปทางโรงอาหาร เห็นคนเยอะก็วิ่งกลับไปทางโรงยิมคนน้อยหน่อย เพื่อจะไปสงบสติอารมณ์ พริกหวานเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าวิ่งตาม

"พี่เบนซึ พี่เบนซึ รอด้วย รอพริกด้วย"

"เว้ย มึงจะตามกูมาทำไมวะ กลับไป๊"

ตวาดเสียงดัง

"ฮึ ไม่ให้ตามแล้วจะให้เค้าไปไหนอ่ะ"

"ไปไหนก็ไปดิ มึงมาตามกูทำไม คนอื่นเขาเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว"

"พริกยังไม่ได้เบอร์พี่เบนซึเลยอ่ะ"

"กูชื่อเบนซ์โว้ย ไม่ใช่เบนซึ เบนซึห่าอะไร"

"อิอิ ก็เฉพาะเค้าเรียกไง พี่เบนซึ อ่ะ"

ทำท่าอายบิดตัวแต่ปรี่ตรงเข้าไปหา เบนซ์จนมุมเหนื่อยด้วยนั่งลงที่ม้านั่ง

"มึงจะเอายังไง ไหนว่ามาซิ"

"จะเอาพี่เบนซึอ่ะ อิอิ"

"เฮ้ย ไอ้นี่ กูไม่ใช่ตุ๊กตานะมึงจะมาเอา กูไม่ได้ชอบผู้ชายด้วย เสียใจด้วยไอ้น้อง"

"ไม่สนหรอก เค้าอยากะได้เบอร์พี่เบนซึอ่ะ ขอหน่อยดิ"

"ไม่ให้ มึงไปไกลตีนอกูเลย ก่อนที่กูจะโมโห"

"ฮึ ใจร้าย ทำไมอ่ะ พริกอยากได้เบอร์เฉยๆนี่ ทำไมไม่ให้"

"โว้ย กูไม่ให้ ทำไมกูต้องแจงเหตุผลให้มึงฟังด้วยวะ"

"ไม่มีเหตุผลก็ให้ดิ ฟังไม่ขึ้นอ่ะพี่ พริกชอบพี่เบนซึนะ อยากเป็นแฟน ไม่เห็นลำบากตรงไหนเลยอ่ะ"

พูดหน้าตาเฉยแต่ยังทำท่าอายอยู่เบนซ์ส่ายหน้า

"มึงพูดไม่รู้เรื่องใช่ไหม กูไม่ให้ ไปให้พ้นหน้ากูได้แล้ว แค่นี้กูก็อายคนจะแย่อยู่แล้ว"

ตะคอกเสียงดังลั่น พริกหวานหน้าซีดลง ทำท่าเบะปาก เบนซ์เองก็ตกใจเพราะตะคอกดังไปจริงๆ

"ไม่ให้ก็ไม่ให้ดิ ทำไมต้องตะคอกเค้าอ่ะ ใจร้าย"

เบะมากมากกว่าเดิม

"เฮ้ย มึงกูไม่ได้ตั้งใจ"

เบนซ์ทำท่าตกใจเผลอเอามือไปวางที่บ่าของพริก รายนั้นจับมือไว้ทันที

"ทำไมตะคอกเค้าอ่ะ ใจร้าย"

ร้องไห้ออกมาเบนซ์จะชักมือออกแต่พริกหวานกำไว้แน่น เบนซ์เองจึงยอมให้กุมอยู่อย่างนั้น

"คนใจร้าย ไท่ชอบก็บอกเค้าดีๆก็ได้นี่ มาว่าเค้า นิสัยไม่ดี"

เริ่มโวยวายล่ะ เบนซ์หน้าซีดเปลี่ยนสีไปทำอะไรไม่ถูก

"เอ่อ"

"ฮือๆๆๆ"

กรี๊ดดด พริกแอบแรงโผเข้ากอดเบนซ์ทันที พอเข้าถึงตัวก็เหมือนปลาหมึกกอดไม่ยอมปล่อย

"เฮ้ยมึง ปล่อย มึงจะมากอดกูทำไม"

"อ่ะ ว่าเค้าอีกแล้ว ว่าเค้า เค้าเสียใจ ฮือๆๆ"

ซุกหน้าไปตรงอกถูๆอยู่ ส่วนมือก็กอดไว้แน่น เบนซ์เองก็พยายามแกะออก

"โว้ย มึงจะกอดทำบ้าอะไรวะ"

"อ่ะ ว่าเค้า ว่าเค้า"

ไม่ยอมแพ้เหมือนกันกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่นานเบนซ์อยากจะเขกหัวเอาสักที เพราะรำคาญ แต่ก็ไม่ได้ทำ พอรู้ว่าแกะออกไม่ได้ก็นิ่งเสีย พริกร้องไห้อยู่สักพักก็นิ่ง

"เค้าไม่เอาแล้วก็ได้ เค้าขอโทษน้าที่ทำให้พี่เบนซึรำคาญ"

แป่ว ดราม่ามากมาย พริกวานก้มหน้าต่ำลงพื้นเม้มปากเดินหันหลังให้ทันที

"เฮ้ยมึง อ่ะเอาโทรศัพท์มา"

พอเห็นท่าทางของพริกก็ใจอ่อน ร้องออกไป เหอๆ พริกแอบฉายยิ้มออกมากำมือแบบ เยส ไม่ให้เบนซ์เห็น ร้ายกาจมาก พริกหวานยื่นโทรศัพท์ให้โดยที่ไม่ได้หันกลับไป

"โทรได้ตอนหลังสามทุ่ม ไม่เกินสี่ทุ่ม ห้ามโทรก่อกวนเด็ดขาด เวลาเรียนห้ามโทร"

เบนซ์พูดเสียงเซ็งๆแล้วยื่นโทรสัพท์คืนให้ พอพริกหวานเห็นเบอร์ก็รีบเมมเอาไว้

"อิอิ ดีใจจัง"

"เฮ้ย ไอ้"

วิ่งไปแล้ว โอ้โห ดารายังอาย วิ่งลั่นล้าไปไม่ได้สนใจเบนซ์ที่ยืนกัดฟันกรอดอยู่เสียรู้เด็กซะแล้วเบนซ์เอ๋ย

ด้านญี่ปุ่นพอกลับถึงห้องเรียนก็สนุกสนานกับการกิน พอครูเข้ามาสอนก็ทำท่าตั้งใจเรียนเหมือนเคย แต่พอครูหันหลังปุ๊บหยิบขนมเข้าปากปั๊บ

"ญี่ปุ่น ไหนอธิบายซิว่าข้อนี้แก้โจทย์ยังไงค้า"

ครูหันมา ญี่ปุ่นอมยิ้มยืนขึ้นไม่พูด

"ว่าไงค้าญี่ปุ่นของครู ออกมาหน้าชั้นหน่อยจ้า อธิบายให้เพื่อนๆฟังหน่อยเร๊ว"

ครูเองก็ใจดีไม่ได้ดุอะไร

"ฝ่า"

"ว้ายยย ตายแล้วตาเถรเขกหัวเณร"

พอจะพูดออกมาเวเฟอร์ที่กักเก็บไว้ในปากก็พุ่งกระจายออกมาเป็นม่านฟุ้งกระจายไปทั่ว ครูกระโดดโหยงออกเพื่อนๆทำหน้ายี้

"อ่า ข้อนี้ ทำไม่เป็นอ่าคร้าบครู"

เล่นเอาครูหัวเราะหน้าแดง เพราะตอนที่พูดแล้วขนมพุ่งเอามือมารองไว้ด้วย เสียงเพื่อนๆหัวเราะเสียงดัง ญี่ปุ่นเองทำหน้าเหรอหราสนใจที่ไหน

พอตอนเย็นก็เดินไปหาเฟียตที่สนามบาสฯ

"ไอ้เปี๊ยก มึงมานี่เลย"

เบนซ์พอเห็นหน้าญี่ปุ่นก็ปรี่เข้ามาหาก่อนเจ้าของเขาเสียอีก

"อารายอ่าพี่เบนซ์"

"มึงพามันหากูทำไมวะ ไอ้นั่นอ่ะ"

"เอ๋ พริกอ่าหรา โน่นเนะพริกมาโน่นแล้ว พริกๆ"

หันไปหาเพื่อนที่เดินตามกันมาแต่พริกไปแอบอยู่ก่อนไม่ให้ใครเห็น พอได้สัญญาณจากเพื่อนจอมป่วนก็โผล่หน้าออกมา เบนซ์หน้าซีดเหมือนเห็นผี

"เฮ้ย มาทำไวะ"

เบนซ์ร้องขึ้นทำท่าทางตกใจ

"ก็มาหาพี่เบนซ์เนะ พริกเค้าบอกเค้าคิดถึงพี่เบนซ์อ่า"

พูดแทนเพื่อนที่อมยิ้มอายๆเดินเข้ามา

"มีอะไรวะมึงร้องลั่นเลย ว่าไงน้องไปทำอะไรเพื่อนพี่"

เฟียตเดินออกมาเกาะบ่าญี่ปุ่นมองไปยังพริก

"เค้าไม่ได้ทำอะไรวะหน่อย อิอิ พี่เบนซึ เย็นนี้เค้ารอน้า ไปกินข้าวกัน"

พูดเองเออเองวิ่งไปนั่งรอแล้ว

"เฮ้ย ใครจะไปกับมึงกูไม่ไป๊"

"ฮึ"

เชิดหน้าสนใจที่ไหน เฟียตหัวเราะออกมาส่วนญี่ปุ่นทำหน้าเหรอหรา

"พ่อหมีขาวหนายบอกจาไปเอาหนมอ่า เนี่ยมะมีคนขนให้เค้าเนะ"

"เออๆ นี่ไงป่ะจะได้รีบกลับไปกินข้าวกัน"

ประโยคหลังหันไปหาเบนซ์รายนั้นทำหน้าไม่ถูกเพื่อนๆรุมหัวเราะอยู่

"มีเมียแน่ๆมึงคราวนี้ไอ้เบนซ์ ฮ่าๆๆ ถูกคู่จริงๆโว้ย"

ฟอร์ดพูดแล้วหัวเราะมีลูกคู่รับคือจี๊ป

"เดี๋ยวเหอะมึง"

เฟียตเดินไปกับญี่ปุ่นแล้ว ลั่นล้าไปห้องเรียนแล้วขนขนมส่วนของตัวเองกลับห้อง ส่วนพริกนั่งยิ้มคอยมองเบนซ์ตลอดเวลา เบนซ์เองเล่นบาสฯไม่ออกเลย

"กลับแล้วเว้ย ไม่มีอารมณ์"

"แหมๆ จะไปออกเดทกับน้องพริกอ่ะดิ นั่งยิ้มหวานให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลาเลยนะ"

เพื่อนๆแซวเบนซ์หัวฟัดหัวเหวี่ยงเดินออกากสนาม พอเบนซ์เคลื่อนไหว พริกหวานเองก็เตรียมตัวลุกตาม ยิ้มพราวเต็มดวงหน้าไม่สนใจใครแม้จะทำท่าอายแต่กล้าบ้าบิ่นมากเหมือนกัน พอเบนซ์เดินออกจากสนามก็วิ่งตามทันที เสียงเอ็ดตะโรดังสนั่นแต่พริกวานก็ไม่ยอมแพ้ เสร็จแน่ๆเบนซ์เอ๋ย

เขียนโดย อิ๊กกี้

ปล อิอิ พยายามแล้วน้า ขอบคุณที่ยังคิดถึงกันอยู่ เหอๆๆ ช่วงนี้สมองกลวงนอนเยอะนะ แต่เหมือนนอนยิ่งจม ฮ่าๆๆ เอามาสั้นๆพอหอมปากหอมคอน้า เดี๋ยวพอมีสติมากกว่านี้หน่อยจะจัดหนักๆให้เบนซ์ อิอิ

จุ๊บๆๆๆ มามะกอดกันๆๆ 

[┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰]

กามเทพน้อย...ญี่ปุ่น....น่ารักเนะ....

ลุ้นคู่...พริก กะ เบนซึ....สมหวังๆ....

[-N-]

โอ้ย ปวกกบาลกะแก้งญี่ปุ่นมาก พอกันนนนนนนหมดทุกตัว55555555555555555555

[anajulia]

น้องพริกสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไฟ้โตะๆน้าคร้าาาาาาาาาา โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[aim]

ค่อยหายคิดถึงหน่อย
สู้ ๆ เนะ eiky กับ น้องพริกหวาน พยายามเข้าล่ะ เป็นกำลังใจให้เนะ

[kunkai]

พี่เบนซึ
เสร็จน้องพริกหวานแน่ๆ
 :pig4:ค้าบ
 :กอด1:ให้กำลังใจคนแต่ง
อะแถม

[● MaYa~Boy ●]

คู่นี้จะเป็นอีกคู่ป่าวเนี่ย

[ferly]

ดราม่าแบบนี้ยอมให้ดราม่า ฮ่าๆๆ

[som]

พริก  สมชื่อจริงๆ  กล้ามากขอบอก
พี่เบนซ์จะอดใจใหวเหรออย่างนี้  555

[roseen]

 :L1:อ่านแล้วนั่งยิ้มเลยละเรื่องนี้

[indy❣zaka]

ฮ่าๆ น้องพริกแอบแรงงงงงได้อีกค่ะ 
น้องปุ่นก็น่ารักเหมือนเดิมมมเนะ 

 :กอด1:กอดคุณอิ๊กแน่นๆ1ที

[win200]

เชียร์พริกหวานเต็มที่
พี่เบนส์... ใจแข็งได้ไม่นานหร๊อก

[Nus@nT@R@]

เพื่อนญี่ปุ่นแต่ละคนแสบๆทั้งนั้น
น่าจะจับแก๊งค์เฟียตคู่กับแก๊งค์ญี่ปุ่นให้หมด 555

[naiin]

คู่นี้แรงมาก พริกสมชื่อ        
 

[akike]

สงสัยเพื่อนห้องน้องปุ่นจอมป่วน
จะถูกปุ่นแพร่เชื้อป่วนแล้วอ่าป่าวเนี่ย
มาอารมณ์เดียวกันหมดเลยนะเนี่ย
เต้ก็เป็นไปกะเค้าด้วย
น้องพริกนี่หนักเลย  แรงสมชื่อเรยง่ะ

[litlittledragon]

พริกนี้ท่าทางจะได้เชื้อเจ้าเล่ห์มา หรือมันเป็นอยู่แล้วแต่ไม่เคยแสดงออกก็ไม่รู้

เอาสู้ๆ แล้วกัน ดูสิจะทำให้เบนซ์มันไขว้เขว่ได้ไหม

อย่าลืมหมีดำนะ คิดไม่ออกได้ แต่อย่านานมากนะครับ

[lasom]

อายก็ไม่ได้แฟน  :m20:หนูปุ่นบ้า

[meiji]

จัดหนักๆให้เบนซ์เลยพี่อิ๊กกี้
เจอพริกหวานเข้าไป เสร็จแน่พี่เบนซ์ ไม่รอดหรอกงานนี้ 55555

ญี่ปุ่นน่ารักจังเลยยยยยยยยย อร๊ายยย
เลิฟ เลิฟ นะค้าา

[Jesale]

แอบแรงแหะ น้องพริก
อย่างงี้พี่เบนซึ จะใจเเข็งได้ไหม