หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[hpsky]

เปลี่ยนใจแหละดีแล้วววว

[MoMoRin]

  เยี่ยมมากค่ะพี่หมีดำ

ตัดใจไปเถอะค่ะ ยังไงน้องญี่ปุ่นก็เป็นของพี่หมีขาวคนเดียว

ทู่ซี้ไปก็เท่านั้นค่ะ ให้ยังไงน้องปุ่นเค้าก็รัก  พี่หมีขาวคนเดียวอีกตะหาก *สำคัญตรงนี้แหละค่ะ*

ตั้งแต่นี้ไปก็หารักใหม่เหมือนที่เฮียโด่งบอกดีกว่าเนะ ลูลุฟท์ก็โอนะ..เค้าว่า อิอิ 


ปล.ชักจะหนักใจแทนลูลุฟท์ซะแล้วสิเนี่ย โฮะๆๆๆๆๆ

[p_phai]

คิดได้สักทีนะ

[nemesis]

จีบให้ติดนะโพคค

[iNklaNd]

หนูลุฟท์น่ารัก ซื่อดีแท้จะตามเล่ห์เหลี่ยมหมีดำทันไหมเนี่ย?
หวั่นใจกับบอลว่าคราวหน้าดักฉุดหนูลุฟท์ไปซะก่อน
ดูท่าจะใช่ย่อย

[Vesi]

ขอให้หมีดำคิดได้จริงๆ นะ อย่าเอาน้องมาเป็นตัวแทนเลย

[punchnaja]

อ๊ายยย ในที่สุดก็ตัดใจได้ ดีใจด้วยนะเคอะ อิๆ

[sweetiiez]

ยินดีด้วยนะโฟค ในที่สุดก็ตัดใจจากน้องปุ่นได้สักที
น้องลูฟท์เค้าใสซื่อนะ ค่อยเป็นค่อยไปนะโฟค
ส่วนบอลมันจะอะไรมากป่ะเนี่ย หวั่นๆ แฮะ
ปุ่นนี่ก็นะ น่ารักเหมือนเดิมเลย รักน้องปุ่นกะหมีขาวจัง

[kanda53]

 

[som]

เข้ามาหาญี่ปุ่นกับลุฟด้วยความคิดถึง

[kyoya11]

รอจ้า

[eiky]

                            ดูดาว

"กินเสร็จแล้วมึงจะกลับหอเลยไหมไอ้จืด"

โฟคถามเมื่อเห็นลุฟท์วางช้อนกับส้อมลงบนจาน

"ครับ ผมจะกลับไปอ่านหนังสือ พรุ่งนี้ต้องไปเข้าชมรม เนี่ยผมยืมหนังสือมาเยอะแยะเลย"

ลุฟท์เองยกหนังสือขึ้นอวด หนังสือเล่มโตๆเกี่ยวกับดาราศาสตร์

"มึงจะอ่านหมดเนี่ยนะ"

"ก็เปิดดูเล่นๆอ่ะพี่ เจออะไรน่าสนใจก็ค่อยอ่าน"

"มึงชอบดูดาวเหรอ"

"ชอบอ่ะ มันสวยดี ระยิบระยับ"

"อยากไปดูไหมล่ะ"

"ที่ไหนอ่ะพี่"

ทำตาโตขึ้นมาทันที

"ก็หลังสวนไง มันมืดๆน่าจะพอเห็น"

"จริงเหรอ งั้นไปๆ พาผมไปดูหน่อย"

โฟคยักคิ้วให้ แล้วจ่ายเงินออกมาจากร้านข้าว

"กินโรตีไหม มึงชอบไม่ใช่เหรอ"

พอเดินผ่านหน้าสวนเห็นอาบังกำลังขายโรตีอยู่ที่เดิมก็บุ้ยปาก ลุฟท์เองหันไปมองแล้วพยักหน้า

"เดี๋ยวผมเลี้ยงพี่เองนะ"

"มีเงินเหรอมึง"

"มีดิ แต่ผมต้องประหยัด ไม่อยากใช้เงินเยอะ สงสารพ่อกับแม่ทำงานหนัก"

โฟคมองหน้าลุฟท์เหมือนเห็นอะไรบนหน้าของน้องมัน ตานี่วิ้งเชียว

"งั้นไม่ต้องเลี้ยงกูหรอก เดี๋ยวกูเลี้ยงมึงเอง"

"อ่า ทำไมอ่ะพี่ พี่เลี้ยงผมตลอดเลยอ่ะเกรงใจ"

ลุฟท์เองก็ส่ายหน้าท่าเดียว

"จะยอมไม่ยอม"

"อ่าบังคับอ่ะ"

"เออดิ เป็นเด็กเป็นเล็กมึงจะเลี้ยงผู้ใหญ่ได้ไง"

ลุฟท์ทำหน้าหงอยๆ โฟคเดินไปสั่งโรตีให้ไม่ได้สนใจมองแล้ว ลุฟท์เองเดินตามไปใกล้ๆยืนมองตาปริบๆอยู่

"อ่ะ ถือดิ ถือให้กูด้วย"

โฟคยื่นโรตีที่ห่อกระดาษให้สองอัน ลุฟท์เองยื่นมือไปรับ

"อู๊ย ร้อนๆ"

"ระวังหน่อยดิวะ เอามานี่กระเป๋ามึงน่ะ"

"อ่านะ"

"ห้ามพูดมาก กูไม่ชอบ"

ขู่อีก ลุฟท์ได้แต่นิ่งยอมให้โฟคดึงกระเป๋ากับหอบเอาหนังสือไปถือให้

"กินดิ เดี๋ยวมันเย็นนะ ไม่อร่อย"

"อืม อร่อยดีอ่ะ"

"ไหน กูกินบ้างดิ"

ไม่พูดเฉยๆนะโน้มตัวลงมางับเอาโรตีอันที่ลุฟท์เพิ่งกัดไปนั่นล่ะ กัดอันเดียวกัน

"อ่า ของผมนะ"

"งกเหรอมึง เอ้ย ร้อนๆ"

"ระวังดิพี่"

"มึงเป่าให้หน่อยดิ มันจะลวกปาก"

ไอ้คนบอกมันก็นะ ไหนบอกจีบใครไม่เป็น เหอๆ มาแบบนี้ไอ้พี่เฟียตเรายังอาย ไอ้คนถูกบอกก็ซื่อเกินเป่าทันที โฟคยิ้มออกมา แล้วโน้มตัวลงไปงับใหม่

"อ่า กินคำใหญ่อ่ะพี่ ครึ่งอันเลยอ่ะ"

"อ้าวก็กูตัวใหญ่ ไม่พอไปซื้อใหม่ดิ"

"ไม่เอาอ่ะ พอแล้ว"

ลุฟท์กัดกินโรตีบ้าง ไม่ได้รังเกียจแต่อย่างใด

"เออ ไอ้จืดมึงรอกูตรงนี้แป๊บนะ เดี๋ยวกูมา"

โฟคเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบวิ่งกลับไปทางหอพักทันที

"อ่า ไปไหนอ่ะ"

ลุฟท์ยืนถือโรตีทำหน้างงๆ

"ไปไหนของเค้านะ ไอ้หน้าดำ"

แน่ะ ลับหลังก็แอบด่านะ แต่เขาบอกให้รอก็รอนะ ยืนรออยู่อย่างนั้น สักพักโฟคก็วิ่งกลับมาท่าทางวิ่งไม่ยอมเดินเพราะพอมาถึงก็หอบแฮ่กๆ

"ไปไหนมาอ่ะพี่"

"ไปเอาของ"

"อะไรอ่า กีตาร์เหรอ"

"อืม เอาไปดีดเล่นๆ"

"ยุงไม่กัดเหรอ"

"อ้าวกัดก็ไล่เอาดิวะ มึงนี่ถามอะไรแปลกๆ"

วิ่งไปเอากีตาร์นี่เอง แหมนะมันมาแผนสูง

"แล้วของผมอ่ะ"

"เออน่า ไม่หายไปไหนหรอก เอาฝากไว้ที่ห้องกูก่อน เดี๋ยวขากลับค่อยแวะไปเอา"

"อ้อ แล้วนี่พี่จะพาผมไปไหนอ่ะ"

"อ้าว ก็ไปดูดาวไง"

"อ้อ"

ลุฟท์พยักหน้า ไปดูดาวทำไมต้องเอากีร์ต้าไปด้วยวะ แต่ก็ไม่ถามนะเพราะกลัวโดนเจ้าโฟคมันว่าเอาอีก ได้แต่เงียบเดินตามไป

"ตรงนี้ล่ะ มีที่นั่ง"

"หา ขึ้นไปนั่งบนตึกร้างเนี่ยนะพี่ ไม่เอาอ่ะกลัวงู"

"เอ๊ะมึงนี่ยังไง มองข้างล่างมันจะเห็นเหรอดาวน่ะ"

"มันมืดอ่ะ ผมกลัว"

"มากับกูกลัวไรวะ"

"อ่า กลัวอยู่ดีอ่ะ"

"มานี่"

โฟคยื่นมือมาหา ลุฟท์ยังยืนอยู่ไม่ไหวติง

"เร็วดิ เดี๋ยวดาวหมดก่อน"

"อ๊ะ จริงเหรอ"

เออนะ เข้าใจหลอกกัน ไอ้คนฟังนี่ก็นะเหลือเกิน

"เร็วดิมึง มาเร็วๆ"

โฟคเร่ง ลุฟท์ก็ยื่นมือไปหา โฟคกุมไว้แน่นทันที มือน้อยๆ นุ่มๆ อุ่นๆ มันไม่อยากปล่อยเลยจริงๆให้ตายสิ

"อ่า มืดจังอ่ะพี่"

"เออน่า ตามมา"

โฟคค่อยๆดึงมือของลุฟท์ให้ตามขึ้นบันไดไปชั้นสอง มืดนะมืดมองเห็นอะไรเป็นแค่เงาตะคุ่มๆ

"แง้วว"

"อ่า"

ลุฟท์รีบโผเข้าหาตัวของโฟคทันที ไอ้คนแกล้งก็อมยิ้มชอบใจกอดไว้หมับทันที

"เสียงไรอ่ะพี่"

"แมวมั้ง กลัวเหรอ"

"เปล่า ตกใจอ่ะ แมวไรอ่า เหมือนมันหิวเลย"

แป่วว

"หิวบ้าไรล่ะ ไปๆขึ้นไปข้างบน"

โฟคจับแขนของลุฟท์ไว้ไม่ยอมปล่อย

"อ่า มันเป็นโล่งๆเหรอพี่ มีเก้าอี้ด้วยอ่ะ"

"อืม กูขึ้นมานั่งบ่อยๆเวลาเหงาๆอ่ะ"

"คนเดียวเนี่ยนะ"

"อืม เอากีร์ต้ามาร้องเพลง"

"โห จริงดิ พี่ร้องให้ฟังหน่อยดิ"

"มึงอยากฟังเหรอ"

"อืม อยากฟัง"

"นั่งดิ"

โฟคจูงแขนลุฟท์ให้ไปนั่งบนเก้าอี้ ส่วนเขาก็เดินไปหยิบมาอีกตัวนั่งลงข้างๆกัน

"ดาวอ่ะพี่ ดาว โหเยอะจัง"

พอแหงนหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้า ก็เห็นดาวระยับอยู่เพราะตึกร้างที่นี่อับแสง ลุฟท์ตื่นเต้นใหญ่

"ค่ำคืนนี้ มีดาวอยู่ล้านดวง แต่จะขอได้ไหมสักดวง ช่วยฟังผมที เนื่องจากตอนนี้ผมรู้สึก จิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง กับคำพูดวันนี้ เพราะผมเพิ่งบอกรักไป กับเขา และเขาเองก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ"

โฟคไม่รีรอกรีดกีร์ต้าโปร่งร้องเพลงขึ้นทันที เสียงที่ทุ้มนุ่มหูคลอกันเป็นอย่างดีกับเสียงกีร์ต้า ลุฟท์นิ่งฟังตาเป็นประกาย

"เพราะจังพี่ ร้องต่อดิ"

"กูมอบเพลงนี้ให้มึงนะ"

"หือ ให้ผมเหรอ ผมไม่ได้ไปบอกรักใครนี่"

ดูมัน ทำหน้าซื่อเสียจริง

"เออ นั่นล่ะ กูร้องให้มึง"

"ขอบคุณนะพี่"

เออวะอย่างน้อยมันไม่เข้าใจมันก็ยังรู้จักขอบคุณ

"มึงไม่ขอพรจากดวงดาววะ"

"หือ ขอได้เหรอพี่"

"เออดิ ลองดู"

ลุฟท์แหงนขึ้นมองท้องฟ้า แล้วพนมมือ

"ขอให้ผมเรียนได้เกรดดีๆ สอบเข้ามหาฯลัยดีๆได้ด้วยเถิด"

โฟคส่ายหน้า

"ไม่ขออย่างอื่นบ้างเหรอวะ"

"ไม่อ่ะ ขออันนี้ล่ะ พี่ไม่ขอล่ะ"

โฟคเองก็ทำท่าเหมือนลุฟท์

"ขอให้ผมเจอคนที่ผมรักและรักผมด้วยเถิด ผมสัญญาว่าจะดูแลเขาเป็นอย่างดี"

พูดจบแล้วหันมามองลุฟท์ตาหวานฉ่ำ

"พี่อยากมีแฟนเหรอ"

"อืม มึงล่ะ"

"ไม่อ่ะ ผมมาเรียน ต้องตั้งใจเรียน ไม่อยากเสียสมาธิ"

แอบถอนหายใจออกมา

"มีแฟนก็เรียนได้นี่หว่า"

"ไม่รู้อ่า ผมไม่เคยมี เห็นเขาบอกว่าเวลามีแฟนใจเรามันจะไม่ปกติ"

"ใครวะบอกมึง"

"แม่บอก"

โฟคได้แต่ส่ายหน้า ท่าทางจะเป็นงานยักษ์นะเนี่ย

"พี่ร้องเพลงต่อดิ ผมอยากฟัง"

"อยากฟังเพลงอะไรล่ะ"

"เพลง ช้างน้อยอ่ะ"

โฟคกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่

"เพลงบ้าอะไรวะ"

"อ้าวพี่ไม่เคยฟังเหรอ เพลงช้างๆๆๆ หนูเคยเห็นช้างหรือเปล่า อ่ะ"

คราวนี้หัวเราะออกมาเสียงดัง ลุฟท์เองทำหน้าเบ้

"ก็เคยร้องตอนเรียนประถมอ่ะพี่ พี่ไม่เคยร้องเหรอ"

"โว้ย ไอ้เด็กอนุบาล เออๆ ลองดู"

โฟคปรับสายกีร์ต้า แล้วกรีดนิ้ว

"ช้าง ช้าง ช้าง ลุฟท์เคยเห็นช้างหรือเปล่า ช้างมันตัวโตไม่เบา จมูกยาวๆ เรียกว่างวง มีเขี้ยวใต้งวงเรียกว่างา มีหูมีตา หางยาว ลุฟท์ ลุฟท์ ลุฟท์ ลุฟท์เคยมีแฟนหรือเปล่า แฟนนี่เขาเอาใจเรา ไม่ทำให้เศร้า เหงาใจ รักเราจริงใจจากใจ แล้วยังอยากมีแฟนหรือเปล่า"

มันเข้าใจทำนะ เปลี่ยนเนื้อเปลี่ยนทำนองเอง ร้องเนิบๆช้าๆ สายตาก็คอยมองหน้าอีกคนไม่ยอมวางตา ยิ้มพราวเมื่อร้อง ลุฟท์เองยิ้มหัวเราะชอบใจ

"พี่อ่ะ ทำไปได้นะ"

"ไม่ชอบเหรอ"

"ชอบ ตลกดี"

หัวเราะชอบใจ โฟคเอามือเอื้อไขยี้หัวเบาๆ

"ทำไมตอนแรกพี่แกล้งผมอ่ะ"

แป่ววว อยู่ดีๆมันก็ถามขึ้นมา

"ไม่รู้ มึงหน้าตากวนตีนดี"

"อ่า ผมเนี่ยนะหน้าตากวนตีน"

"อืม ดูซื่อบื้อยังไงไม่รู้ น่าแกล้งดีออก"

"อ่า นิสัยไม่ดีอ่ะ"

"แล้วมึงล่ะ เกลียดกูมากไหม ตอนแรกๆน่ะ"

"เกลียด พี่ชอบใช้กำลังอ่ะ ผมไม่ชอบ"

"แล้วตอนนี้ล่ะ"

โฟคยื่นหน้าไปใกล้ๆทำตาหวานใส่

"ตอนนี้ไม่เกลียดอ่ะ แต่แอบหมั่นไส้"

"อ้าวเฮ้ย ทำไมวะ"

"ก็พี่ยังชอบแกล้งผมอยู่ดีอ่ะ แต่ผมว่าพี่จริงๆแล้วก็นิสัยดีนะ คอยดูแลผมอ่ะ"

โฟคยิ้มออกมา

"แล้วมึงไม่คิดอยากจะให้กูดูแลตลอดไปเหรอวะ"

"ไม่เอาอ่ะ ผมดูแลตัวเองได้ พี่คอยเลี้ยงข้าวเยอะๆอ่ะ ผมเกรงใจนะ"

มันคงไม่รู้จริงๆนะเนี่ยว่าเขาจีบมันอยู่ ทำหน้าตายใส่

"ไม่เป็นไรหรอกน่า กูก็อยากดูแลมึงนะ"

"ทำไมอ่ะ"

"ก็กู เอ่อ"

พูดไม่ออก

"ร้องเพลงดีกว่ามึง อย่าถามมาก ไหนมึงอยากฟังเพลงอะไรอีก"

"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวพี่หัวเราะอีก"

"มีเธอเสมออยู่เคียงใจ รับรู้รับฟังที่เป็นไป ยามมีปัญหายังอุ่นใจ ช่วยกันไขช่วยเป็นเช่นกำลัง ทำหนักให้เบา ยามมีรอยยิ้มแต่ใจหมองเหมือนดังของสำคัญที่พรากไป"

"อ่า ทำไมร้องเพลงเก่าจังอ่าพี่"

ดอดขึ้นกลางปล้อง

"เพลงเก่าๆมันเพราะดีไง เพลงสมัยใหม่ๆมันไม่ค่อยมีเนื้อหา"

"โหโบราณอ่ะ"

"แล้วมึงรู้จักสักเพลงไหมล่ะ"

ส่ายหน้า

"อ้าวไอ้นี่ แต่ดันรู้จักเพลงเก่าๆนะมึง"

"อิอิ ก็เคยได้ยินพ่อร้องอ่ะ"

"เอาน่า อย่าพูดมากฟังๆไป เอาบรรยากาศเว้ย"

แสงดาวยังระยิบระยับอยู่ ลุฟท์เองนั่งมองโฟคร้องเพลงเคลิบเคลิ้มไป ยิ้มพราวออกมาอย่างมีความสุข จะรู้ไหมหนอว่ารอยยิ้มนี้ได้มัดใจคนอีกคนไว้แน่นหนาแล้ว ความใสซื่อของลุฟท์ทำให้โฟคอยากจะถจอมไว้ให้นานแสนนาน

เขียนโดย อิ๊กกี้


ปล มาแล้วน้า ลูลุฟท์อ่ะ อิอิ มาสั้นๆ ให้พอหายคิดถึง คิดถึงกันบ้างน้า จุ๊บๆๆๆๆ 

[dukdikdukdik]

อร้ายยย น้องบางกอกน่าร้ากกกกกกกก

ซื่อได้ใจแม่ยกจริง ๆ เลย หมีดำสู้ ๆ ท่าทางน้องจะเข้าใจเรื่องความรักยากนิสสส 55

[anajulia]

กรุงเทพจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อีกไม่นานๆ เสร็จอิพี่โฟคเฒ่าแน่เลยลูก ก๊ากกกกกกกกกกกกก

[Fanun]

ตอนนี้่น่ารัก
แต่ลุฟท์ท่าทางจะซื่อจริงอะไรจริง โฟครุกต่อไปเรื่อยๆน่าาา

รอตอนต่อไปจ้าาา

[ash]

บรรยากาศหวานดีจัง
ลุฟท์ดูใหม่กับความรักมากเลย โฟคต้องดูแลดีๆล่ะ
จะรอตอนต่อไปนะคะ

[iNklaNd]

หวานสุดๆ มิน่าไม่มียุงมากัดซักตัว
หมีดำนี่เน่ากว่าที่คิดนะ หนูลุฟท์ก็ไม่รู้ตัวเล้ยยย
ว่ามีคนจ้องจะเอาทำแฟนอยู่

[DarKLasT]

เค้าบอกว่ายุงแพ้กลิ่นหอมๆๆ

แต่ยุงที่โรงเรียนนี้แพ้น้ำตาลเ้ว้ยเห้ย

[pinkky_kiku]

เขินนะเนี่ยะ  ร้องเพลงบอกรัก
โฟคทำไรแบบนี้เป็นด้วยอ่ะไม่น่าเชื่อ
  ลุฟท์ก็นะ อย่าซื่อมากนะจ๊ะ
พี่โฟคไปไม่ถูกเลยอ่ะ 

[TamuNe]

เด็กมันซื่อ หมีดำต้องทำใจ ต้องพยายามให้มากขึ้นอีก

[mapi]

ซื่อจิงน้องลูลุฟท์  แล้วมะไรหมีดำจะจีบติดอ่ะ
หมีดำ ไฟต์เตอร์ สู้ๆๆๆๆ

[kanda53]

ไหนว่าจีบใครไม่เป็น....เท่าที่เห็นนี่ขนาดปรมาจารย์เรียกพี่แล้ว....
ชวนน้องดูดาว...โรแมนติคสุด ๆ เลยนะพี่หน้าดำ...ต่อไปนี้พี่โฟคคง
ร้องเป็นแต่เพลงรัก..ไอ้เศร้า ๆ เหงา ๆ น่ะทิ้งไปได้เลย ..ดีใจด้วยนะจ๊ะ
น้องลูลุฟท์น่ารักขึ้นทุกวัน....ใสซื่อจริง ๆ ..หมั่นเขี้ยวอ่ะอยากฟัด
ติดตามความก้าวหน้าของพี่หน้าดำต่อไป...

  แม่หมี กะ น้องลูลุฟท์ กะ น้องอิ๊ค 

[roseen]

โดนหมีหลอกให้หลงรักอีกคนแล้ว

[gayraygirl]

น้องลุฟท์ซื่อได้ใจเลย
ซื่อๆ แต่น่าร๊ากกกกกกกกกก
โฟคก็ถนอมน้องเขาหน่อยล่ะ

[aimaim]

ฮิ้ว~~~~!! ไหนบอกว่าจีบไม่เป็น หวานกว่าพี่เฟียตอีกนะเนี่ย

[warin]

หมีดำน่ารักมาก

[watermoonj]

ขอแหวกกระแสน้องลุฟท์ โฟคน่ารักอ่ะ ยิ่งอ่านยิ่งอยากให้โฟคเป็นฝ่ายโดนกด

[TanyaPuech]

 

นู๋ลุฟที่ซื่อซ่ะ  น่ารักอ่ะ
โฟคจีบให้ติดน๊าๆๆ

[som]

ลุฟท์น่ารักจังเลย  สะอาดจัง 
โฟคถนอมหน่อยนะ น่ารักอย่างนี้หาไม่ได้แล้วนะ
แต่คิดถึงญี่ปุ่น  อิอิ
 555  หมีดำรั่ว  เพลงช้างเป็นเพลง ลุฟท์

[DEMON3132]

ลุฟท์ยังใสซื่อไร้เดียงสาได้มากพอ ๆ กับน้องญี่ปุ่นในตอนแรก ๆ อีกนะเนี่ย
น่ารักดี  ดีใจกับโฟคที่เจอคนที่มาแทนที่น้องญี่ปุ่นได้แล้ว ถนอมไว้นาน ๆ นะ
จะคอยเชียร์ (น้องลุฟท์ไร้เดียงสา เป็นเด็กดี ขยัน น่ารัก ไม่เอาเปรียบใคร)