เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคงเป็นได้แค่ฝัน ถ้าเช้านี้ไม่มีออมนอนเปลือยเปล่า หัวหนุนแขนเค้าอยู่
"จุ๊บ"แบ้งค์ประทับรอยจูบลงที่ขมับของออมเพื่อย้ำกับตัวเองว่าไม่ใช่ฝัน
และสิ่งที่เป็นสิ่งยืนยันได้ดีอย่างอย่างนั่นก็คือ
"เฮ้ย ไอ้อาร์ม โดม"เสียงแบ้งค์ร้องตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง
"เสียงดังอะไรครับพี่แบ้งค์ ออมง่วง"เสียงออมถามงัวเงีย
"ครับออมนอนต่อนะ"แบ้งค์ลูบหัวออมเบาๆแล้วคว้ผ้าเช็ดตัวพันส่วนล่างแล้วเดินมาหาเพื่อรักช้าๆ
"เดี๋ยวคุยกันข้างนอก...ขอเวลากูเดี๋ยว"แบ้งค์บอกอาร์มที่จ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง
"อืม"แล้วอาร์มก็เดินออกไปรอที่ห้องรับแขกด้านนอก
แบ้งค์พอจะรู้ว่าจะโดนอะไรบ้าง แต่ก็ได้หาเกรงกลัวแต่อย่างใด กลับยิ้มอย่างดีใจ
"กู้พร้อมแล้ว"
"พลั๊ก"ทันทีที่เสียงพูดของแบ้งค์จบ หมัดล้วนของอาร์มก็สวนเข้าเต็มหน้าของแบ้งค์ทันที
"นี่สำหรับที่มึงไม่ขออนุญาตกู"
"เฮ้ย ใจเย็นมึง ค่อยพูดกันดีกว่าว่ะ"โดมเดินเข้ามาจับแขนอาร์มไว้
"ก็ดูมันทำสิ เหี้ยเอ้ย"อาร์มสบถเสียงดังลั่น
"มึงข่มขืนน้องมันหรือเปล่า"อาร์มถามออกไปตรงๆ
แบ้งค์ได้แต่เงียบ ครั้นจะบอกว่าออมยินยอมก็กลัวจะทำให้ออมเสียหาย
"เออ คือกู"
"ออมยอมพี่แบ้งค์เค้าเองครับ"กลายเป็นออมที่ตอบแทน
"ว่าไงนะ"อาร์มถามย้ำเพราะไม่อยากจะเชื่อคำตอบที่ได้ยินจากปากน้องชาย
"งั้นสินะ เฮ้อ แล้วจะเอาไง"อาร์มถอนหายใจก่อนจะถามออกไป
"กูกล้าทำกล้ารับ อีกอยากมึงก็รู้ว่ากูรักน้องมึงมากขนาดไหน"แบ้งค์ตอบอย่างจริงจัง
"แล้วเราล่ะเอาไงออม"แบ้งค์หันไปถามน้องชาย
"ครับ ออมรักพี่แบ้งค์ ออมก็ไม่รู้ว่าที่ออมตัดสินใจในวันนี้จะถูกหรือเปล่า สักวันข้างหน้าพี่แบ้งค์อาจจะเบื่อออมแล้วทิ้งออมไป
ออมก็จะไม่เสียใจเพราะออมเลือกของออมเอง"ออมพูดแล้วก้มหน้ามองพื้น แบ้งค์คว้าออมเข้ามากอดอย่างรักสุดหัวใจ
"ไม่ว่าจะกี่เดือน จะกี่ปี หรือจะกี่ชาติ พี่ขอสาบานว่าจะรักและซื่อสัตย์ต่อออมเพียงคนเดียว จะไม่มีอะไรมาทำให้พี่รักออมน้อยลง"แบ้งค์มองเข้าไปในดวงตาหวานใส ที่ตอนนี้เออล้นไปด้วยน้ำตา
"ครับ ออมเชื่อ ออมเชื่อพี่แบ้งครับ"สองคนมองตากันแล้วกอดกันอย่างแนบแน่น จนคนเป็นพี่ชายทนไม่ได้
"เออ พอเลยพวกมึง จะหวานไปไหน สงสารกูบ้างจริงไหมที่รัก"อาร์มหันไปส่งสายตาหวานเยิ้มให้โดม
"เกี่ยวไรกับกู เชิญมึงบ้าของมึงไปคนเดียวเลย กูไปล่ะ"พูดจบโดมก็เดินกลับไปที่ห้องทันที
"งั้นออมกลับห้องกับพี่เดี๋ยวนี้ ส่วนมึงถ้าอยากได้น้องกูเป็นเมีย ก็ต้องทำให้ถูกต้อง"อาร์มหันไปคว้ามือแล้วดึงน้องชายมากอดไว้
"ไอ้อาร์มนั่น ของกู"แบ้งค์ประท้วงเพราะเกิดหวงออมขึ้นมา ถึงแม้อร์มจะเป็นพี่ชายของออมก็ตาม
"เงินสิบล้าน ทองร้อยบาท แหวนเพชรหนึ่งวง"อาร์มพูด
"เฮ้ยเฮีย เอามาทำไม ออมไม่เอา"ออมท้วงพี่ชาย
"เถอะน่าเงินแค่นี้ไม้แบ้งค์ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกจริงมั้ย"อาร์มหันไปถามแบ้งค์
"เรื่องจิ๊บๆ ร้อยล้านกูยังให้ได้เลยเพื่อออม"แบ้งค์หยักคิ้วท้าทายเพื่อน เพราะอันที่จริงตอนนี้แบ้งค์มีเงินปันผลจากหุ้นที่พ่อยกให้ที่นอนกินดอกอยู่ในแบ้งค์ก็หลายร้อยล้านอยู่
"เอาน่าเป็นหลักประกันเผื่อวันไหนมันทิ้งน้องของเฮีย"อาร์มบอกน้องชายที่ตอนนี้กำลังหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกอยู่ในออมกอดพี่ชาย
"เย็นนี้เจอกันที่ห้องกู แต่งตัวหล่อ พร้อมสินสอดแล้วกูจะยกน้องกูให้"อาร์มตบบ่าเพื่อนรักเบาๆ
"ออ อย่าลืมจัดห้องหอไว้ด้วยนะมึง จะได้ส่งตัวเข้าหอ"อาร์มกรระชิบข้างหูเพื่อนโดยไม่ให้น้องชายได้ยิน
"ได้สิครับท่านพี่เมีย"แบ้งค์ตอบเบาๆ
"แล้วเจอกันสองทุ่ม"อาร์มบอกแบ้งค์
หลังจากที่อาร์มเดินออกไปจากห้อง
"โหล ไอ้แม็ค"แบ้งค์โทรหาแม็คทันที
"ว่าไง"แม็กค์ถามเพื่อน
"มึงหาร้านจัดงานแต่งงานให้กูหน่อยสิว่ะ"แบ้งค์บอก
"มึงจะเอาไปทำไม อย่าบอกนะว่ามึงจะแต่งงาน"แม็คถามอย่างตื่นเต้นปนตกใจ
"เออ กูจะแต่งงาน"แบ้งค์ตอบ
"กับใครว่ะ ไม่เห็นมึงเคยบอกกู"แม็คถามต่อ
"กับออม"แบ้งค์ตอบ
"เฮ้ย จริงเหรอว่ะ"แม็คถามอีกครั้งอย่างไม่อยากจะเชื่อ
"จริง แต่ไม่ต้องเอาใหญ่อะไรมากมาย แค่จัดห้องกูให้เป็นห้องหอ แล้วก็อาหารหรูๆ สำหรับพวกเราก็แค่นั้น อ่ออีกอย่างชุดเจ้าบ่าวหล่ออีกหนึ่งชุด หาให้ได้ไหมว่ะ"แบ้งค์ถาม
"เออ น่าจะได้เดียวไงกูถามเจ้กูให้ แล้วเดี๋ยวกูไปหาที่ห้อง"หลังจากตกลงกันได้ แบ้งค์ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างมีความสุข
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"ก๊อกๆๆ"
"ว่าไงว่ะได้ไหม"แบ้งค์ถามทันทีที่เห็นหน้าเพื่อนรัก
"อืม เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงมาถึง"แม็คตอบ
"กูถามหน่อยนึกยังไงจะแต่งงานว่ะ"บอมเป็นถาม
"ก็กูกะน้องเค้า..กันแล้ว แล้วไอ้อาร์มมันมาเจอเค้าก็เลยต้องแต่ง"แบ้งค์ตอบเขินๆ
"แปลว่ามึงไม่เต็มใจที่จะแต่งเหรอว่ะ"แม็คถามบ้าง
"ใครบอกมึงว่ากูไม่เต็มใจ ยิ่งกว่าเต็มใจเสียอีก เพียงแต่ไม่คิดว่าในชีวิตกูจะมีโอกาสมีงานแต่งงานกับเค้าหน่ะสิ ถึงแค่จะเล็กๆก็เถอะ แต่มันเหมือนฝันว่ะ ฝันดีมากๆจนไม่อยากตื่น"แบ้งค์ตอบอย่างเพ้อฝัน
"เออ งั้นกูขอแสดงความยินดีด้วยว่ะ"แม็คตบบ่าเพื่อนแสดงความยินดี
"เออ ว่าแล้วแม็คมึงไปเป็นเพื่อกูไปดูแหวนหน่อย มึงรู้มั้ย ไอ้อาร์มมันเรียกสินสอดเงินสิบล้าน ทองร้อยบาท แหวนเพชรอีกวงนะมึง"แบ้งค์บอกเพื่อนทั้งสอง
"จริงเหรอว่ะ แต่กูว่ามันก็ไม่ทำให้ขนหน้าแข้งมึงร่วงเท่าไหร่หรอกว่ะ จริงมั้ย"แม็คหันไปถามเพื่อน
"งั้นบอมอยู่เป็นดูความเรียบร้อยอยู่ที่นี่นะ แล้วเดี๋ยวซักหกโมงเจอกันที่ห้อง แต่งตัวกันที่ห้องเรา แม็คบอกพวกพี่เค้าไว้แล้วว่าให้เตรียมชุดมาให้แล้ว
ทุกสิ่งทุกอย่างทุกจัดเตรียมขึ้นอย่างเรียบง่ายแต่ดูดีมีสไตล์ ห้องของแบ้งค์เต็มไปด้วยดอกกุหลาบแดงหอมกรุ่น หลายสิ่งหลายอย่างในห้องทุกเปลี่ยนใหม่
ทั้งผ้าม่าน ผ้าปูที่นอน ที่ถูกจัดวางอย่างสวยหรู กลีบกุหลาบถูกวางเรียงเป็นรูปหัวใจดวงโตบนเตียงนอน
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเสร็จสิ้นก็เหลือเพียงแค่เวลาเท่านั้น
"วันนี้ออมน้องพี่หล่อจริงๆ"อาร์มมองน้องชายสุดที่รักอย่างชื่ยชม ออมอยู่ในชุดทักซิโด้สีขาวนวลพอดีตัว ส่วนอาร์มกับโดมอยู่ในชุดทักซิโด้สีแดงหล่อเท่ห์ไม่แพ้กัน
"แหม เฮียกับซ้อ เฮ้ย เฮียอาร์มกับเฮียโดมก็หล่อน้อยที่ไหน"ออมหันไปหยอกพี่ชาย
"ไปกันเถอะถึงเวลาแล้ว"อาร์มหันไปบอกน้องชาย
"ครับ"ออมตอบแก้มแดงเป็นตำลึงสุก ยิ่งทำให้ออมดูน่ารักเข้าไปอีก
"มึงหล่อว่ะไอ้แบ้งค์วันนี้"แม็คแซวเพื่อนรัก
"ห่า วันนี้วันสำคัญของกู กูก็ต้องหล่อเป็นพิเศษสิว่ะ"แบ้งค์หันไปบอกแม็ค
"มากันแล้วว่ะ"บอมหันไปบอกว่าที่เจ้าบ่าว
แบ้งค์ถึงกับตาค้างจ้องออมไม่กระพริบ ออมในชุดทักซิโด้สีขาว ดูหล่อกว่าทุกวัน
"ค้างเลยนะมึง"อาร์มแซว แบ้งค์ยื่นมือไปรับมือของออมที่อาร์มส่งให้
"วันนี้น้องออมหล่อมาเลยรู้ไหมครับ น่ารักมากๆๆด้วย"แบ้งค์บอกออม ส่วนออมก็ทำได้แค่ก้มหน้า เพราะตอนนี้หน้าแดงยิ่งกว่าลูกตำลึงที่เรียกว่าสุกเสียอีก
"จัดได้ดีนี่หว่า"อาร์มชม เมื่อหันมองไปรอบๆห้องที่ถูกจัดตกแต่งไว้อย่างสวยงาม เสียงเพลงรักเปิดคลอในห้องที่ตอนนี้กำลังครุกรุ่นไปด้วยไอรัก
"บอมกับแม็คก็เดินเข้าไปในห้องนอนแล้วออกมาพร้อมกับสินสอดที่อาร์มบอกไว้ ทั้งหมดนั่งพร้อมหน้ากันที่โซฟา โดยแบ้งค์กับออมนั่งตัวกลาง ส่วนแม็คกับบอมนั่งตัวซ้าย
และอาร์มกับโดมนั่งตัวขวา
"เงินร้อยล้านกูโอนเข้าบัญชีออมที่มึงให้ไว้แล้ว นี่ทองสองร้อยบาท และแหวนเพชร"แบ้งค์หยิบแหวนเพชรที่ทำจากทองคำขาวที่หัวมีเพชรเม็กเล็กประดับกลืนเป็นเนื้อเดียวกันตัวแหวน
สองวง วงเล็กหนึ่งวง วงใหญ่หนึ่งวง
"แต่งงานกับพี่นะครับออม พี่จะรักจะดูแลออมด้วยหัวใจของพี่ เราจะสุขด้วยกัน และถ้าทุกข์พี่ขอรับมันไว้เพียงคนเดียว"แบ้งค์บอกแล้วสวมแหวนให้ออม
"ครับ ออมจะแต่งงานกับพี่แบ้งค์เราจะก้าวไปพร้อมกับ ไม่ว่าจะสุขหรือจะทุกข์ออมจะอยู่ข้างๆพี่แบ้งค์เสมอ จะไม่ปล่อยให้พี่แบ้งค์เผชิญกับปัญหาเพียงลำพัง"ออมหยิบแหวนวงใหญ่สวมให้แบ้งค์
แล้วเงยหน้าสบตาแบ้งค์ที่ตอนนี้กำลังจ้องมองออมด้วยสายตาแห่งความรักและความเชื่อมั่นว่า คนตรงหน้านี้คือคนที่เค้าตามหามาชั่วชีวิต และจะไม่ยอมปล่อยคนๆนี้ใครเด็ดขาด
ในขณะที่แบ้งค์กับออมกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งรักจนลืมสังเกตุว่าตอนนี้มีสิ่งที่ผิดปกติเกิดขึ้นเมื่อ ทั้งอาร์มและแม็คต่างลงไปคุกเข่าต่อหน้าโดมและบอม
"โดมครับ"
"บอมครับ"
"แต่งงานกับผมนะครับ"อาร์มและแม็คพูดขึ้นพร้อมกับ
"เฮ้ยเล่นไร"โดมโวยวาย
"อย่าบ้าไอ้แม็ค"บอมก็โวยเช่นกัน
"ไม่ได้เล่น อาร์มจริงจัง"
"แม็คก็จริงจัง"ทั้งสองพูดอย่างจริงจังไม่มีท่าทีล้อเล่นแต่อย่างใด
"ว่าไงครับ"ทั้งอาร์มแล้วแม็คถามพร้อมกัน
"แน่ใจแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้"โดมถามอาร์ม
"ว่าไง"บอมถามแม็คเช่นกัน
"ครับ มแน่ใจท่สุดเท่าที่เคยทำว่าเลย จะไม่เสียใจไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น
"ครับ จะรักบอมคนเดียวไม่ยุ่งกับใครอีก"แม็คบอก
"เหมือนกันจะไม่รักใครอีกนอกจากโดม"อาร์มสบตาโดม
"ก็ได้ แล้วอย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน"บอมพูด
"แล้วโดมหล่ะครับว่าไง"อาร์มถามโดม
"อืม แต่งก็แต่ง แล้วอย่านอกใจกูแล้วกัน ไม่งั้นเฉือนให้เป็ดกิน"โดมคาดโทษ
"ครับ"ทั้งอาร์มและบอมสวมแหนวให้โดมกับบอม แล้วโดมกับบอมก็สวมแหวนให้อาร์มกับแม็คเช่นกัน ทุกคนหันมามองกัน
"555555555555555555555555555555555"แล้วหัวเราะให้กันอย่างมีความสุข
เสียงเพลงรักเปิดคลอเบาๆ ไฟในห้องหลี่จนเกือบมืด หกคนสามคู่กอดกันเต้นรำอย่างมีความสุข
"ส่งไอ้แบ้งค์กับออมเข้าหอเถอะว่ะ กูจะได้ไปเข้าหอบ้าง"อาร์มเสนอเมื่อเห็นว่าดึกพอสมควรแล้ว
"กูก็ว่างั้น"แม็คเห็นด้วยก่อนจะหันไปทำตาหื่นๆใส่บอมที่ก้มหน้าซุกอกแม็กอยู่
"งั้นไปส่งตัวเข้าหอกัน"แล้วทุกคนก็เข้าไปในห้องนอนของแบ้งค์กับออมที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างสวยงาม
"กูยกสิ่งที่มีค่าที่สุดอย่างหนึ่งของกูให้มึงดูแลแล้ว อย่าทำให้กูผิดหวัง อย่างให้น้องกูผิดหวังที่เลือกมึง"อาร์มพูดกับแบ้งค์
"กูขอบใจมากเพื่อนที่มอบสิ่งที่มีค่าที่สุดในกับกู กูสัญญาว่าจะรักและดูออมด้วยชีวิตและหัวใจของกู"แบ้งค์บอกเพื่อน
"ส่วนออม ต่อไปนี้ต้องเชื่อฟังไอ้แบ้งค์มัน หนักนิดเบาหน่อย ต้องหันหน้าเข้าคุยกันอย่าคิดเองเออเองเพราะนั่นมันอาจจะทำให้ความรักสั่นคลอนได้รู้ไหม"อาร์มดึงน้องชายมากอดแล้วหอมที่หัวเบาๆด้วยความรักแลเอ็นดู
"รักกันให้ดีนะครับออมพี่เอาใจช่วย"โดมกอดออมแล้วลูหลังเบาๆ
"ไอ้แบ้งค์มันรังแกบอกพี่ได้นะออมเดี๋ยวพี่ชายคนนี้จัดการให้"แม็คยืนมือลูบหัวออมอย่างเอ็นดู
"อย่าทำให้ออมเสียใจนะไอ้แบ้งค์"บอมพูดแค่นั้น
"ออ พวกมึงจะอวยพรกันอีกนานมั้ยกูง่วงแล้ว"แบ้งค์ไล่
"ง่วงหรืออะไรอะไรแบ้งค์ หึ หึ เบาๆหน่อยนะมึงเดี๋ยวน้องกูซ้ำหมด"อาร์มแซว
"บ้า"ออมอายมุดหน้าอยู่ที่อกแบ้งค์
"งั้นกูไปแล้วนะจะไปเข้าหอบ้าง"อาร์มบอกแล้วจูงมือโดมกลับห้องทันที
"งั้นเราไปกันบ้างเนอะบอม"แม็คหันไปทำตาหื่นๆให้บอม
"ก็ไปสิ กูก็จะไม่ไหวแล้ว"บอมก็หื่นไม่แพ้กัน
ตอนนี้ห้องทั้งห้องเงียบเหลือเพียงแบ้งค์กับออมเท่านั้น
"พี่ดีใจนะครับ ที่มีออมมาเติมเต็มให้ชีวิตพี่"แบ้งค์พูด
"ครับ ออมก็ดีใจที่มีวันนี้"ออมพูดแต่ยังไม่ยอมเงยหน้า
"ไหนเงยหน้าหน่อยครับ"แบ้งค์ยื่นมือไปซ้อนคางให้ออมเงยหน้าขึ้น ก่อนจะก้มลงจูบออมอย่างอ่อนหวาน
"ออมน่ารักที่สุดเลยรู้ไหมครับวันนี้....ต่อไปนี้เราเป็นคนๆเดียวกันแล้วนะครับ"แบ้งค์ถอนจูบออกแล้วพูดกับออม
"ครับ"แล้วออมก็โน้มคอแบ้งค์เข้ามาจูบอีกครั้ง แต่จูบครั้งนี้กลายเป็นจูบที่ดูดดื่มและร้อนแรง ทั้งคู่ต่างช่วยกันถอดเสื้อผ้าที่ถูกจัดแต่งอย่างดีเมื่อหลายชั่วโมงก่อน
แต่ตอนนี้มันดูเมื่อจะเกะกะเสียจริงๆ แต่ไม่มาทั้งคู่ก็อยู่ชุดวันเกิด ออมจูงแบ้งค์ไปที่เตียงนอน ก่อนจะนอนลงบนเตียง ร่างขาวสมส่วน กับสายตาเชิญชวนที่ออมมองแบ้งค์
ที่กำลังหลี่ไฟให้ลดระดับความสว่าง จนเกือบบจะมืด จนทำให้แบ้งค์หมดความอดทนสายตาสำรวจทั่วเรือนร่างของคนรักพร้อมกับก้าวขาขึ้นคล่อมร่างออมบนเตียง ก้มลงชิมความหอมหวานของปลายสิ้น
ที่เกี่ยวรัดพัวพันกันอยู่อย่างดูดดื่มเร้าร้อน ปลายลิ้นแบ้งค์ชิมความหวานของออมทั่วร่างจนมาหยุดที่ออมน้อยที่ตอนนี้โกรธจนแข็งปั๊ก จนแบ้งค์ต้องปลอบด้วยปากจนออมทนไม่ไว้คว้าแบ้งค์น้อยไว้ในมือ
แล้วรุดขึ้นรุดลง จนแบ้งค์เองก็ทนไม่ไหวต้องจ่อแบ้งค์น้อยไปที่ปากออม จนตอนนี้กลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างปรนเปรอให้กันและกันอย่างเร่าร้อน
"อืม อ้า พี่แบ้งค์ครับออมจะไม่ไหวแล้ว"ออมร้องบอก
"แล้วจะให้พี่ทำยังไงครับ"แบ้งค์แกล้งถามทั้งๆที่ก็รู้ว่าต้องทำยังไง
"เข้ามาในตัวออมได้แล้วครับพี่แบ้งค์"ออมครางบอกเสียงเครือ
"ออมต้องการเหรอครับ"แบ้งค์ยังแกล้งไม่เลิก
"ครับออมต้องการพี่แบ้งค์ ให้ออมนะครับ"ออมเสียงสั้นบอก
"งั้นพี่จะเข้าไปแล้วนะครับ พร้อมนะครับ"แบ้งค์บอกพร้อมจ่อแบ้งค์น้อยไปทางเข้าที่เยิ้มไปด้วยสารหล่อลื่นที่แบ้งค์ชะโลมไว้
"อะ พี่แบ้งค์เบาๆก่อนครับ ออมเจ็บ"ออมร้องบอก
"ครับ"แบ้งค์หยุดดันคาไว้แค่ส่วนหัวที่เข้าไปได้แล้ว แล้วก้มลงดูดยอดอกสีแดงน้อยของออมทั้งสองข้างอย่างเมามัน
"อ้า เสียวจังเลยครับพี่แบ้งค์"ออมครางเสียงหลงหลังจากที่แบ้งค์ดูดอย่างเอาเป็นเอาตายจนลืมความเจ็บด้านล่างที่แบ้งค์ค่อยดันเข้าไปจนมิดด้ามแล้ว
"อ้า สุดด้ามแล้วครับออม"แบ้งค์ร้องบอก
"จริงด้วย"ออมมองไปที่ด้านล่างก็เห็นว่าดันเข้าไปหมดแล้วทั้งลำ ทั้งที่ใหญ่ขนาดนั้น เข้าไปได้ยังไง ไม่ทันที่ออมจะคิดอะไรได้มากว่านี้
แบ้งค์เริ่มดันเข้าดันออกอย่างช้าๆแล้วค่อยเพิ่มแรงดัน เพื่อดูว่าออมพร้อมจะก้าวไปกับเค้าแล้วหรือยัง เมื่อดูจนแน่ใจว่าออมพร้อมแล้ว แบ้งค์เริ่มพาออมไปตามอารมณ์รักของเค้าทันที
ท่วงท่ามากมายหลายท่าถูกนำมาใช้จนออมร้องครางเสียงดังลั่นห้อง แบบไม่ต้องกลัวใครได้ยิน ในเมื่อห้องนี้สามารถเก็บเสียงได้อย่างดี
ตอนี้ออมนั่งอยู่บนตักของแบ้งค์โดยที่แบ้งค์ยังดันเข้าดันออกมาอย่างต่อเนื่อง แล้วอยู๋แบ้งค์ก็หยุดทำ
"ออมครับ ตาออมบ้างแล้ว"แบ้งค์บอกออมด้วยสายตาฉ่ำหวาน ส่วนออมเองก็พอจะรู้ว่าต้องทำเช่นไร
สะโพกของออมเริ่มยกขึ้นยกลงจากช้าๆกลายเป็นรัวเร็ซจนแบ้งค์แทบทนไม่ไหวต้องจับสะโพกออมให้หยุดอยู่กับแล้วถอนแบ้งค์น้อยออกจากช่องทางเข้า
"แล้วจับออมให้อยู่ในท่าโก้งโค้งแบ้งค์ประกบหลังส่งแบ้งค์น้อยเข้าไปทันที่ กระเด้าอย่างแรง จนออมซุกหน้าไปกับหมอนร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้น
"อ้าๆๆ โอ้ยเสียวหรือเกินครับพี่แบ้งค์"ออมร้องออก
"พี่ก็เสียวแทบทนไม่ไหว"แล้วแบ้งก็ดึงแบ้งค์น้อยออกอีกครั้งก่อนจะจับออมนอนหงายหน้าเอาหมอนรองสะโพกจนลอยเด่นแล้วก็ส่งแบ้งค์น้อยเข้าไปอีกครั้ง
สายตาแบ้งค์มองอมอย่างรักใคร่และหลงใหล ก้มจูบปาก ส่วนด้านล่างก็ส่งเข้าออกอย่างหยุดไม่อยู่จนในที่สุดก็เกิจะทนไหว น้ำรักอุ่นๆถูกส่งเข้าภายในของออมจน ออมรู้สึกได้
ส่วนออมเองก็เกรงกระตุกปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องของตัวเอง
"พี่รักออมมากนะครับ"แบ้งค์จูบหน้าผากออมเบาๆ
"ออมก็รักพี่แบ้งค์"ส่วนออมก็จูบที่ปากแบ้งค์เบาๆ แต่แบ้งค์ไม่ยอมถอนจูบกลับจูบตอบอย่างดูดดื่ม แล้วบทรักที่สองบทที่สามและสี่ก็ตามมา จนออมต้องร้องบอก
"พอเถอะครับพี่แบ้งค์ออมไม่ไหวแล้ว"แบ้งค์ถึงได้เลิกแล้วอุ้มออมไปชำระร่างกายในห้องน้ำ อาบน้ำให้ แล้วกลับมานอนกอดก่ายกันในผ้าห่มอุ่นอย่างมีความสุข
"ออมครับ"แบ้งค์เรียกออมที่งัวเงียตาแทบลืมไม่ขึ้น
"ว่าไงครับ"ออมตอบด้วยเสียงที่แหบแทบไม่ได้ยิน
"ออมว่าสองคู่นั้นจะเสร็จกันหรือยัง"แบ้งค์ถามเสียงทะเล้น
"ถามบ้าๆ นอนได้แล้วออมไม่ไหวแล้ว"ออมบอกแล้วขยับมาชิดแบ้งค์ แบ้งค์เองก็กอดออมไว้ในอกอุ่นแล้วทั้งคู่ก็หลับไป
"แต่เพื่อนๆว่าอีกสองคู่นั้นเค้าจะหลับกันหรือยังครับ"
แบ้งค์ฝากถามอิอิ
หัวข้อ: ลบลาย...นายคาสโนว่า ภาค.เจ้าชู้ดีนัก..รักซะให้เข็ด ตอนที่ 26 จบภาคแรก 27/8/53 (อ่าน 202322 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก