มาแล้วนะคะ ตอนต่อไปมาแล้ว
ขอบคุณคนอ่านทุกท่านเหมือนเดิมที่เข้ามาให้กำลังใจคนเขียนนะคะ
มีความสุขและเรี่ยวแรงทุกครั้งที่อ่านคอมเมนท์ค่ะ
...................................
ตอนที่๔๖ ชีวิตคู่....มันไม่ง่าย
“คิกๆๆ ฮึๆๆๆ”ดูมันนะ หัวเราะคิกคักแถมดิ้นหนีพี่อากาศเสียเต็มที่ แต่กลับไม่ยอมลืมตา ไอ้หนูป่วนนี่มันน่าหมั่นไส้จริงๆ
แต่คนน่าหมั่นไส้กว่าน่าจะเป็นพี่อากาศ วิธีปลุกบ้าอะไร เล่นค่อยๆไล่จูบไปตามเนื้อตามตัวไอ้ตัวเล็กแบบนั้น
เดี๋ยวมันก็เคลิ้มชวนทำอะไรๆอีกรอบ ทีนี้ล่ะไม่ต้องหาข้อแก้ตัวตอนกลับถึงบ้านแน่ๆ
“เด็กขี้เซา ลุกได้แล้วนะ บ่ายสองแล้ว เดี๋ยวเราต้องไปตัดผมกันอีกนะครับ”
ไอ้หนูป่วนมันปรือตาขึ้นมานิดๆแล้วคว้าเอามือใหญ่ๆที่ลูบเล่นอยู่ตรงข้างแก้มมาดมฟุดฟิด
“หอมจัง อาบน้ำแล้วนี่นา.....”
“ก็อาบเรียบร้อยแล้วสิครับ เห็นหลับสนิทขนาดนั้น นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องรีบไปจัดการกับข้ออ้าง พี่ฟ้าก็กะจะปล่อยให้ตัวป่วนนอนหลับให้สบายแล้วล่ะ”
ไอ้หนูป่วนเด็กขี้เซาของคุณแฟนม้วนตัวกับผ้าห่มนวมสีชมพูอ่อนที่เข้ากันกับผ้าปูเตียงจนเหมือนดักแด้ตัวกลมๆ
แล้วกระดืบตัวเองทีละนิด จนวางหัวซุกลงบนตักของพี่อากาศที่นั่งพับขาข้างเดียวอยู่ริมเตียงจนได้
และพอวางหัวยุ่งๆลงบนเป้าหมายได้ก็ปิดตาลง แถมยังแกล้งปล่อยเสียงกรนออกมาเบาๆอีก
“เฮ้อ.....ขี้เซาแถมยังขี้อ้อนอีกนะเนี่ย”
ถอนหายใจไปก็ยิ้มแก้มจะปริไป แล้วยังลูบผมไอ้ตัวเล็กบนตักเบาๆอีก
ไอ้หนูป่วนมันสบายกับสัมผัสอ่อนโยนของคนรัก แล้วเลยไม่อยากจะแกล้งดื้ออีก
มันค่อยๆพลิกตัวหันหน้าเข้าไปซุกเข้ากับพุงแข็งๆแต่ก็อุ่นที่สุดในความรู้สึกของมัน ขยับจนปากแนบไปกับเสื้อบางๆแล้วก็ประทับจูบลงไปช้าๆ
“ป่วนรักพี่ฟ้า......รักมากขึ้น มากขึ้นทุกวันเลย”พูดเสร็จมันก็เลื่อนแขนทั้งสองข้างออกมาจากม้วนดักแด้ของตัวเอง แล้วยันตัวขึ้นกอดพี่ฟ้าของมันไว้จนแน่น วางคางไว้กับบ่ากว้างนั่น แก้มแนบแก้ม
พี่อากาศเองก็กอดตอบไอ้ตัวเล็กของแกมือใหญ่ลูบขึ้นลงอยู่กับแผ่นหลัง อิ่มใจจนไม่รู้จะตอบโต้ออกไปอย่างไรแล้ว
“ป่วนรักพี่ฟ้า รักมากๆจริงๆนะ”ตัวป่วนมันผละออกมาจากที่กอดจนแนบกันไปทุกส่วนเพื่อมองจ้องเข้าไปในตาของพี่ฟ้าของมัน ก่อนจะย้ำคำว่ารักอีกครั้ง
“พี่ก็เหมือนกัน.....นึกว่าที่รักเมื่อวานนี้มันมากที่สุดแล้ว แต่ทำไมวันนี้ถึงรู้สึกว่ารักตัวป่วนมากขึ้นได้อีกก็ไม่รู้......”มือที่เมื่อกี้ลูบหลังของไอ้ตัวเล็กอยู่ตอนนี้เลื่อนมาไล้เบาๆอยู่ที่แก้มแดงๆตรงหน้า
สายตาสองคู่สบประสานกัน ถ่ายทอดความรู้สึกอบอุ่นอ่อนหวานที่มีอยู่เต็มหัวใจให้อีกคนได้รับรู้
ระยะห่างของริมฝีปากทั้งสองลดน้อยลงเรื่อยๆ ในขณะที่เปลือกตาเริ่มพริ้มหลับลงช้าๆ
///จ๊อกกกกกกกกก โครกกกกกกก///“หึๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ห้ามขำนะพี่ฟ้า หยุดเลย ฮ่าๆๆๆๆ”
พี่อากาศขำไอ้ตัวเล็กในอ้อมกอดเต็มที่ เออนะ กำลังซึ้งๆมันดันปล่อยเสียงท้องร้องออกมาเสียอย่างนั้น
อย่าว่าแต่พี่เขาเลย ขนาดไอ้ตัวปล่อยมลพิษทางเสียงไม่ถูกเวล่ำเวลามันยังขำตัวเองจนตัวโยน
“ตัวป่วนของพี่ ตัวทำลายบรรยากาศชั้นเซียนของพี่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”พี่อากาศขำไปก็เริ่มระดมจูบลงไปตามหัวหูของไอ้หนูป่วนมันไป
อ้อมกอดหลวมๆก็รัดแน่นเข้าหาตัวเหมือนจะหลอมให้รวมเป็นเนื้อเดียวกันเพราะความหมั่นเขี้ยว
“อ๊อยยยยยยยย กอดแน่นไปแล้วพี่ฟ้า ฮ่าๆๆๆ พี่ฟ้าแหละผิดรู้มั้ย”
พูดไปไอ้หนูป่วนก็หดหัวหดหูหลบพายุจูบของคุณแฟนตัวโตไป
“อะไรอีก มาโยนความผิดอะไรให้พี่อีกฮึ?”
“ก็พี่ฟ้าเลี้ยงน้องยังไง ดูซิ ปล่อยให้หิว ปล่อยให้ท้องว่างจนพยาธิในท้องมันประท้วง ร้องซะดังเลย”
ดูมัน พูดจบก็เงยหน้าส่งยิ้มจนตาหยีประจบพี่อากาศแกอีก แล้วพี่เขาจะไม่รักไม่หลงแกยังไงไหว หืม....ไอ้หนูป่วน
พี่อากาศผู้ถูกโยนความผิดเลยยอมรับผิดอย่างเต็มอกเต็มใจ อุ้มไอ้ตัวขี้อ้อนทั้งๆที่ยังอยู่ในห่อดักแด้ลอยขึ้นทั้งตัวแล้วก้าวยาวๆไปวางส่งให้ถึงห้องน้ำ
“ไม่ไหวๆเด็กคนนี้เลี้ยงยาก พี่เรียกอาบน้ำตั้งนานแล้วมัวแต่ดื้อ รีบอาบน้ำแล้วออกมาแต่งตัวเลยนะครับ แล้วเราเข้าเมืองไปหาของอร่อยกินกัน”
พูดแล้วพี่อากาศแกก็ดึงประตูจะปิดให้คุณแฟนอาบน้ำอย่างสะดวกใจ
“เดี๋ยว!!”
“หืม?”
“ท้องมันว่าง.....ไม่มีพลังงานเลย ขอจุ๊บเพิ่มพลังงานก่อน”คนตามใจคุณแฟนเป็นกิจวัตรอย่างพี่อากาศเลยจัดการเดินเข้าไปในห้องน้ำ ยื่นหน้าไปใกล้ๆแล้วมอบจุ๊บไปที่แก้มพองๆที่ตัวป่วนมันยื่นมาให้ทีละข้าง
ตบท้ายด้วยจุ๊บที่ริมฝีปากแดงๆไปอีกที
“เติมพลังงานแล้ว ทีนี้เป็นเด็กดีอาบน้ำได้แล้วนะครับ”
..................................
อาบน้ำพร้อมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยโดยใช้เวลาไปไม่ถึงสิบนาที พอเดินออกมาจากห้องน้ำพี่อากาศที่นั่งรออยู่ตรงปลายเตียงก็ยื่นแก้วทรงสูงบรรจุนมสดมาให้
“ดื่มนมรองท้องนิดนะ ตอนแรกพี่จะสั่งห้องอาหารให้เขาทำแซนด์วิชมาด้วย แต่กลัวจะเสียเวลามาก”
ตัวป่วนมันได้แต่ส่งยิ้มขอบคุณก่อนจะรับแก้วนมมาดื่ม ดื่มไปได้ครึ่งแก้วก็อดถามคนข้างตัวที่หยิบเป้มาสะพายเตรียมพร้อมไม่ได้
“แล้วทำไมมีแก้วเดียว?”
“ก็พี่สั่งมาแก้วเดียว”
“อ้าปาก.......” ไอ้หนูป่วนมันเขยิบเข้าไปจนชิดแล้วจ่อแก้วไปที่ปากของพี่อากาศตัวโตทันที
“อย่ามาดื้อนะพี่ฟ้า ก็ไม่ได้กินมื้อกลางวันกันทั้งสองคนนี่ อ้าปากเดี๋ยวนี้เลย”
จัดการป้อนนมอีกครึ่งแก้วลงกระเพาะพี่อากาศแกเรียบร้อย ไอ้หนูป่วนที่มีสีหน้าภาคภูมิใจในตัวเองมากมายก็จัดการวางแก้ว
แล้วสอดมือตัวเองเข้าไปในอุ้งมือใหญ่ๆของคนที่ยังเป็นปลื้มกับการกระทำของคุณแฟนตัวเองไม่หายไว้
เขย่ามือเบาๆ แล้วก็พูดประโยคที่ทำให้คนข้างๆที่กำลังเป็นปลื้มรู้สึกเหมือนหัวใจมันพองจนคับอก
ไปพร้อมกับอาการที่อยากจะหัวเราะออกมาดังๆเพราะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก
“เฮ้อ......เหมือนได้มาเติมพลังเลยเนอะ ผมชอบเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันสองคนจัง”
“หึๆๆๆ อยากอุ้มคุณแฟนกลับขึ้นเตียงอีกครั้งเร็วๆจัง......”“พอเลยพี่ฟ้า ทะลึ่งแล้ว เอากุญแจรถมาเลย จะไปสตาร์ทรอ พี่ฟ้าไปจัดการค่าที่พักเลย”
ได้กุญแจรถปุ๊บไอ้หนูป่วนมันก็เดินไปที่ลานจอดรถทันที ไม่ได้รู้เลยว่าคนทอดสายตามองตามกำลังมองตามด้วยความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจแค่ไหน
พี่อากาศได้แต่คิดในใจ พี่เอง....ก็รู้สึกแบบเดียวกับตัวป่วน
ได้มาใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้ ถึงจะแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ก็รู้สึกเหมือนได้เติมพลังชีวิตจริงๆ
..................................
..................................
###ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดด###“คุณนายคร้าบบบบบ.....ทำกับข้าวมื้อเย็นยัง?.......ยังเหรอ งั้นเดี๋ยววันนี้กินเย็นตาโฟกันมั้ย? อืม.....ช่ายยยยยย ก็กลับเย็นหน่อย แต่สักหกโมงก็มาขายแล้วมั้ง.......ก็ให้กินของว่างนิดๆหน่อยๆรองท้องกันไปก่อนไง ได้ๆๆๆ โอ๊ย..ไม่ต้องห่วงหรอก นี่ไง นั่งอยู่ข้างๆเนี่ย คร้าบบบบบบบ”
“ว่าไงครับ?”
“เรามีเวลาอีกสามชั่วโมง ก่อนจะหกโมง หึๆๆ”
“เตรียมทางหนีทีไล่ไว้เหมือนกันก็ไม่บอก พี่จะได้ขอนอนพักสายตาที่ไร่ลุงอินต่ออีกสักชั่วโมง หึๆๆๆ”
ไอ้หนูป่วนหันขวับไปมองหน้าคนขับรถทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ แล้วก็สรุปได้ทันทีว่าที่เข้าใจน่ะ ไม่ผิดเลยสักนิด ไอ้การนอนพักสายตามันไม่ได้แปลตรงตัวสักหน่อย
“เตรียมไว้อะไรเล่า เห็นจวนตัวหรอกนะ ไม่งั้นกลับไปทั้งๆไม่ได้ตัดผมแบบนี้ทั้งไอ้นุ่นทั้งพี่ปิ่นไม่ปล่อยง่ายๆแน่”
“เย็นตาโฟร้านไหนเหรอ?”
“อืม เป็นร้านรถเข็นที่ลานพระนางจามเทวีน่ะพี่ฟ้า อร่อยมากๆ เขามาขายตั้งแต่เย็นๆค่ำๆไง ตรงนั้นเหมือนเป็นตลาดนัดน่ะพี่ฟ้า ของกินอร่อยๆเยอะแยะเลย อืม.....เดินข้ามถนนไปหน่อยมีร้านน้ำแข็งไสด้วยนะ เมื่อก่อนชอบไปนั่งกินอ้ะ”
“งั้นเดี๋ยวเราไปตัดผม เสร็จแล้วก็ไปไหว้พระธาตุแล้วไปนั่งกินน้ำแข็งไสรอเย็นตาโฟเจ้าอร่อยแล้วกันเนอะ”
“อื้มๆๆ แต่ก่อนตัดผมต้องหาอะไรนิดๆหน่อยใส่ท้องก่อนด้วยนะพี่ฟ้า เดี๋ยวนั่งให้ช่างตัดไปท้องร้องไป อายพี่ช่างแกแย่เลย”
“หึๆๆๆ โอเคครับ”
......................................
......................................
“คุณนายคร้าบบบบบบ คุณผู้ชายคร้าบบบบบบบ กลับมาแล้ว เย็นตาโฟยังร้อนๆอยู่เลยป่วนแกะใส่ชามเลยนะ หิวกันยัง?”
“เสียงดังจริงไอ้ตัวเล็ก ไหน.....ผมสั้นลงนิดหน่อยเองนี่ แม่ก็นึกว่าไปตัดซะนานจะล่อสกินเฮดเลยเสียอีก”
“โอย.....ไม่เอาหรอกแม่ แค่นี้ทั้งคณะเขาก็ว่าป่วนหน้าเด็กจะแย่ ขืนสกินเฮดอีกก็ไม่มีใครเชื่อว่าจะขึ้นปีสองพอดีดิ”
“โห.......แต่พี่ฟ้าตัดออกเยอะเลยนะคะ ดูเด็กขึ้นเป็นกอง ถ้าไม่บอกไม่มีใครเชื่อหรอกว่า25แล้ว ไถด้านข้างซะสั้นแต่เก็บจอนไว้ พี่ฟ้ากลายเป็นหนุ่มนักกีฬาเลย.....”
ไอ้นุ่นมันชะงักคำวิจารณ์ไว้เพราะมีมือปิศาจมาสะกิดอยู่ที่หัวไหล่ เลยต้องหันไปกระซิบกระซาบถาม
“อะไรแผน?”
“ชอบเหรอ? แผนไปตัดบ้างดีมั้ยจ๊ะ?”
“กล้าพูดดดดดดดด นี่คิดว่าตัดผมแบบพี่ฟ้าแล้วจะดูดีแบบพี่เขาเหรอ มั่นใจไปเปล่า? ฮึๆๆๆ”
“ปากอย่างนี้นะ.....ฮึ่มมมม”
“อะไร ไปช่วยไอ้ป่วนมันยกน้ำตั้งโต๊ะเลย มาฮึ่มฮั่มแถวนี้เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย”
ไอ้คุณแผนได้แต่เดินเข้าครัวปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่มีเงื่อนไข ในใจก็ยังฮึ่มฮั่มๆรอเวลาเหมาะเมื่อไหร่ ไอ้นุ่นเอ๊ย......พ่อจะเอาคืนให้สาสมเลย
ให้มันรู้ไปสิ......ว่าไอ้คนจะโดนไม่ใช่น้อยน่ะ มันใครกันแน่
“เออ แล้วพรุ่งนี้จะไปเที่ยวเชียงใหม่กัน จะออกกันตั้งแต่กี่โมง? ให้แม่ปลุกรึเปล่า?”
“ไม่เช้ามากหรอกครับกะออกเก้าโมงนั่นแหละ มีเวลาเที่ยวอีกสามวันก่อนจะกลับกรุงเทพ”
พี่อากาศเป็นคนตอบคำถาม เสร็จแล้วก็หันมาคีบปลาหมึกกรอบในชามตัวเองวางลงในชามไอ้ตัวเล็กข้างๆ
“พี่ปิ่นน่าจะพักร้อนต่ออีกหน่อยนะคะ จะได้ไปเที่ยวด้วยกัน”
“โห......แค่นี้พี่ก็หยุดยาวมากแล้วจ้ะ แล้วนี่ต้นปีหน้ายังต้องหยุดยาวเพราะตัวเล็กในพุงนี่อีก”
“แต่ก็ดีเนอะ พี่ปิ่นไม่มีแพ้ท้องเลย”
“ช่ายๆ พี่ก็ว่างั้นแหละ แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ ยังไม่พ้นสามเดือนแรก นี่พี่เทพก็มาแง้วๆให้ลาออก เฮ้อ.....”
“ชีวิตครอบครัวนี้มันไม่ง่ายเลยนะคะ” ไอ้เพื่อนนุ่นมันพูดประโยคนี้ แล้วก็หันไปมองสบสายตาของไอ้เพื่อนแผนที่มองมาจากฝั่งตรงข้าม
“แต่มันก็ไม่ยากจนเกินไปหรอกลูก.....มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะจัดการมันยังไง อย่างพ่อกับแม่ เราใช้วิธีมีข้อตกลงต่อกันเอาไว้ ว่าไม่ว่าเรื่องอะไร เราจะพูดกัน จะคุยกัน ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายต้องคิดไปเอง”แหม......คุณพ่อ เป็นผู้ชายในอุดมคติเชียววุ้ย แล้วไหนเคยบอกไอ้ป่วนมันว่าวันๆอยู่กันแค่สองคนเบื่อหน้ากันจะแย่ไง แล้วนี่จะมาส่งยิ้มเข้าอกเข้าใจอะไรกันสองคน
คู่ที่น่าอิจฉาที่สุด คงเป็นพ่อกับแม่นี่แหละ.....เฮ้อ.........
มืดสนิทแล้ว คืนนี้ดาวเต็มฟ้า อากาศก็กำลังสบาย มีลมพัดมาเอื่อยๆ แต่ไอ้ตัวป่วนมันยังหลับไม่ลง
ไม่ต่างกับพี่อากาศที่สังเกตว่าคุณแฟนของตัวเองเงียบๆผิดปกติไปตั้งแต่จบมื้ออาหารหรอก
ตัวป่วนมันพลิกไปมาบนที่นอน กระสับกระส่ายอยู่คนเดียว ไอ้เพื่อนแผนที่นอนอยู่ข้างๆก็หลับสนิทปิดสวิตช์ตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว
มันเลยตัดสินใจย่องออกมาข้างนอก เดินลงมานั่งปล่อยอารมณ์อยู่ที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ถุนบ้านรับลมดึก
เผื่อความคิดที่มันทำให้จิตใจวุ่นวายจะสงบลงบ้าง
นั่งไปแค่ไม่ถึงห้านาที คนตัวโตที่อยู่ในความคิดก็เดินตามลงมา
มาถึงก็ทรุดตัวลงนั่งลงข้างๆ วางมือใหญ่ๆนั่นทับลงบนมือของมันที่วางเท้าไว้กับพื้นแคร่
“ไม่สบายใจเรื่องอะไร บอกพี่ซิ”
“ก็......ไม่มีอะไร.....”
“ถ้าเป็นเรื่องชีวิตครอบครัว เรื่องลูกหรือการสืบสกุลอะไรพวกนั้น เลิกคิดมากไปได้เลยนะครับ”
“พี่ฟ้า!!”
ได้ยินคำพูดจากปากของคนที่เหมือนกับเข้ามานั่งอยู่ในใจไอ้หนูป่วนก็ได้แต่เรียกชื่อของพี่อากาศแกเท่านั้นเอง
หันไปมองหน้าคนรู้ใจไปทุกอย่างแล้วมันเลยก้มหน้าลงมองตักตัวเองอย่างไม่รู้จะตอบโต้ยังไงดี
“พี่ฟ้าไม่ได้อยากมีอยากได้อะไรมากมาย ไม่ได้อยากมีลูก ไม่ได้มีความเชื่อเรื่องสืบทอดวงศ์ตระกูลอะไรนั่น แต่ถ้าตัวป่วนอยากมี เอาไว้เรารับเด็กน่ารักๆมาเลี้ยงกันสักคนก็ได้ อีกอย่าง.....พี่อยากให้ป่วนมั่นใจ คนคนเดียวที่พี่ต้องการคือป่วน พี่ยอมรับว่าเราสองคนยังมีพ่อแม่มีพี่น้อง แต่เชื่อพี่มั้ย....อะไรก็ตามที่ทำแล้วเราสองคนมีความสุข ทุกคนที่รักเราก็จะมีความสุขไปด้วย.....”
“........................”ตัวป่วนมันไม่ได้ตอบออกไปเป็นคำพูดหรอก ว่ามันเชื่อพี่ฟ้าของมันเต็มหัวใจ มันก็แค่หันทั้งตัวเข้าหาแล้วโอบกอดคนตัวโตไว้เต็มอ้อมแขนเท่านั้นเอง
“ไปครับ พี่เดินไปส่งเข้านอน พรุ่งนี้ตื่นมาไปเที่ยวจะได้สดใสเนอะ”
“อื้มมมมม”
สองคนลุกขึ้นยืน แล้วพี่อากาศก็จับจูงมืออุ่นๆของไอ้ตัวเล็กที่ชอบเก็บเรื่องรอบๆตัวมาคิดมากไปส่งจนถึงหน้าห้องนอน
ก่อนจะปล่อยตัวมันเข้าไปนอนพี่แกก็จัดการกดจูบลงไปที่ข้างแก้มไอ้ตัวคิดมากไปหนึ่งฟอด
ส่วนไอ้หนูป่วนเดี๋ยวนี้ก็รู้หน้าที่ดีแท้ เขย่งขึ้นจุ๊บเบาๆที่แก้มสากๆของคุณแฟนทั้งสองข้าง ส่งยิ้มหวานๆให้อีกหนึ่งครั้ง
แล้วถึงผลุบเข้าห้อง คลานขึ้นเตียงไปนอนหลับสนิทเป็นตาย
...................................
...................................
..โปรดติดตามตอนต่อไป..
หัวข้อ: เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก: แจ้งเลขที่พัสดุลงทะเบียนที่หน้า78 ค่ะ ^o^ (อ่าน 855294 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก