หัวข้อ: เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก: แจ้งเลขที่พัสดุลงทะเบียนที่หน้า78 ค่ะ ^o^

[♥a2k♥]

น่ารักกก อ่านรวดเดียวเลยค่ะ
พี่ฟ้าโรแมนติกมาก อ่อยย เขินเลย
เรายอมพี่ฟ้าตั้งแต่กลอนแรกแล้ว
><
ติดตามค่ะ

[อนันตกาล]

กรี๊ดดด

น่ารักจริงๆๆ 

น่ารักทั้งป่วนทั้งพี่ฟ้าเลยย

โอ๊ยย  ไม่ไหวยิ้มแก้มแทบปริ  จะรอนะพี่นุ่นนน  คืนนี้อ๊ากก 

ปล.  พี่นุ่นพิมไม่ผิดเลย เช็คกี่รอบคะนี่่ 

[iiดาวพระสุขლii]

อ่านไปยิ้มไป....   

จะน่ารักไปไหนค๊าบบบบ   น้องป่วน... 

คุณพ่อมีลูกเขย ถึงกับดีใจจนเป็นลมไปเชียวเหรอคะ    

[j4c9y]

ว๊ากกกกกกกกกก

พ่อแม่ป่วนน่ารักมากๆเลย

ไม่เหมือนตอนอามบอกป๊ากะม้า

ม้าแกถามก่อนเลยว่า แล้วเคยยัง

เห้อออออ

ป่วนน่ารักอ่ะ

ชอบๆ

จีบป่วนด้วยคนนะพี่ฟ้าาาาา

พี่ฟ้าจีบด้วยกลอน

อามจะจีบด้วยแม่กุญแจ เอิ้กๆ (มุขไม่ฮา พาเพื่อนเครียดเน๊อะ  แหะๆ)

[อนันตกาล]

^
^
และอามตอบแม่ว่าไงอะ   


ชอบคำนี้จัง

อามจะจีบด้วยแม่กุญแจ     

กรี๊ดดดดด

[Mercy]

คุณพ่อ คุณแม่เจ๋งไปเลยค่า!!!! 


ไอ้ตัวเล็กมันน่ารักดุ๊กๆ ดิ๊กๆ ดีจังเลยอะ...อยากกอดไอ้ตัวเล็กกกกกกกจัง


พี่ฟ้าก็ยังคงเป็นหนึ่งในดวงใจเสมอ...หวานไปไหนคะพี่ขา ปล่อยให้น้องมันหายหน้าแดงบ้างนะ...


พ่อแม่อุตส่าห์เข้าใจแล้ว...พี่ฟ้าห้ามทำน้องเสียใจนะ...



 :กอด1:คุณนุ่นค่า...ตอบเม้นท์ข้ามนิยายกันเลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆๆ

[กระต่ายชมจันทร์]

พี่นุ่นนนนนนนนนนนนนนนนน

น่ารักโฮกๆ กรี๊ด~

ละลายไปกับความสวีทหวานของคู่นี้ เมื่อไหร่เรื่องหนูมันจะถึงฉากหวานงี้ได้สักคู่เสียทีหว่า

อ๊ะ! มีตาโอ้นี่นา ไปเขียนโอ้ดีกว่า~

[pattybluet]

มีครอบครัวที่น่ารักแบบนี้นี่เอง ตัวป่วนถึงได้น่ารักน่าหยิกขนาดนี้

  ไรท์เตอร์  เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[anajulia]

ถึงบ้านพร้อมความเปียกซ่ก เปียกตั้งแต่ผมถึงเท้าในถุงเท้าเลยทีเดียว
คุณฝนใจร้ายอ้ะ ตกกันไม่รู้ตัวเลย ออกจากตึกก็เปียกทันที......แหะๆจบการบ่นมาตอบเมนท์ดีกว่า
ก่อนอื่น :กอด1:คนอ่านที่น่ารักทุกท่านนะคะ

คุณเมฆ เอิ่ม....ให้ตัวป่วนเป็นฝ่ายหยอดให้คุณพี่ฟ้าแกอายบ้าง อืม...ที่จริงมันก็ทำให้เขาอายไปแล้วนะคะ แค่มันไม่กล้าอยู่ดูผลแค่นั้นเอง หุๆ

คุณJesale พ่อกับแม่น่ารักเนอะ ในอุดมคติมากอ้ะคู่นี้ ที่หายไปครึ่งค่อนชั่วโมงนี่ไม่ใช่อะไรหรอก ไปปลอบใจกันเองอยู่ กร้ากกกกกกส์

คุณLittle devil คนน่ารักสองคนรักกัน โลกเรานี้แสนดีหนักหนา....เนอะๆๆ

คุณBeeRY อืม....จริงนะ เราเป็นฝ่ายแตะได้ แต่ใครอย่ามาแตะโดยไม่ได้รับอนุญาตเชียว
วาดรูปหัวใจครึ่งดวง...สารภาพว่าเป็นสิ่งที่คนเขียนอยากทำมาก แต่ไม่มีโอกาส เลยเอามาระบายที่ไอ้หนูป่วนมันซะเลย คริคริ

คุณ♥a2k♥ ยินดีต้อนรับนะคะ อะไรเนี่ยยอมตั้งแต่กลอนแรก เจอคนใจง้ายยยยยยยง่ายอีกคนแล้วเจ้าข้าเอ๊ย 

น้องกาล พี่นุ่นเขียนไปชักเริ่มอิน อิจฉาสองคนนั่นตาร้อนผ่าวๆ กร้ากกกกกกกกส์ (พิมพ์ผิดน้อยเพราะพิมพ์ช้า อ่านทวนรอบสองรอบงิ)

คุณ iiดาวพระศุกร์ii  ควักมีดออกมาแบบนั้นไม่สงสารพ่อตัวป่วนเลยหรือคะ? โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ

คุณอาม เผอิญบ้านนี้แม่แอบเรียนจิตวิทยาเด็กและจิตวิทยาวัยรุ่นค่ะ(เพิ่มวุฒิให้แม่มันซะงั้น)เลยเลี้ยงลูกมาแบบเปิดกว้าง
คุยกันแทบจะเหมือนเพื่อน เพียงแต่เป็นเพื่อนที่มีทั้งความเคารพและเกรงใจ
ที่แน่ๆคำถามแรกของคุณแม่คุณอาม...เอิ่ม..แล้วตอบไปว่าไงอ้ะตั๊ว??? (ถึงพี่อากาศมีคนจะมาจีบไอ้หนูป่วนแข่งกับพี่แล้วนะเออ แถมจะจีบด้วยแม่กุญแจด้วย คริคริ)

คุณMercy ตัวป่วน แกมันน่ารักดุ๊กๆดิ๊กๆในสายตาพี่เมตตาแกรู้ตัวมั้ย โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ 
พี่ฟ้าไม่ทำน้องเสียใจแน่ค่ะ คนมันรู้ใจตัวเอง ชัดเจนแต่แรก ไม่เหมือนพี่เซฟหรอก ทำน้องร้องไห้ตั้งนาน แบร่ๆๆๆๆ

น้องกระต่ายยยยยย ไหนอะโอ้?? พามาแล้วอย่าลืมพาแซ๊กมาด้วยนะคะ(แอบบอกว่าแซ๊กอ้ะชื่อตัวเป็นๆบุคลิกพี่ชมพู ฮ่าๆๆๆ)

คุณpattybluet ครอบครัวตัวป่วนมันน่ารักเนอะ จะบอกว่าวิธีการพูดกันเหมือนบ้านคนเขียนเอง ฮ่าๆๆๆเอาของใกล้ตัวนี่แหละมาขาย วัตถุดิบหาง่ายเนอะ ^^

[posshiza]

ตัวป่วนน่ารักจังเลย
แต่ว่าพ่อกับแม่นี่สุดยอดเลยขอยกนิ้วให้
อย่างนี้ตัวป่วนก็พาพี่ฟ้าเข้าบ้านได้แล้วซิ อิอิ
รอตอนต่อไปคะ

[N.T.❁]

ว้าวๆ  หวัดดีค่ะ เพิ่งตามอ่านจนทันแล้วค่าา น่ารักจังเลยยย

แอบรู้สึกว่าตัวป่วนเปลี่ยนไปอะค่ะ >.<
ก่อนหน้านี้ดูขี้อายเอามากๆ ตอนนี้กลับมีหยอดพี่ฟ้าเค้าบ้างแล้ว อิอิ มีพัฒนาการนะเนี่ย...
อะไรกันมีวาดหัวจงวาดหัวใจ 

อยากมีแบบพี่ฟ้าซักคนจัง ฮ่าๆ เคยรู้สึกว่าพวกผช.ใส่แว่นที่ดูอบอุ่นปนทะเล้นๆนี่สเป๊คมากๆ
แต่พอเข้ามหาลัยมาเจอแต่หนุ่มแว่นจนเอียนไปเลยอะค่ะ (พล่ามอะไรเนี่ยยยยยยยย)

ครอบครัวน้องป่วนน่ารักจัง ทั้งคุณพ่อคุณแม่เลย....เห็นความสำคัญของความรักมากกว่าค่านิยม >.<
เพื่อนๆก็น่ารักกันได้อีก อิอิ น่ารักมากค่ะ รอมาต่อนะคะ ติดตามค่าาา *3

[aa_mm]

น่ารักจังเลยยยยยย 
ตัวป่วนเอ๊ยยย ไมน่า อย่างนี้เีนี่ย
ตัวป่วนน่าีรัก พ่อแม่ตัวป่วนก็น่ารักจังเลย
พี่ฟ้าก็น่าร๊ากกกกกก
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุก ๆ นะคะ
กลับจากทำงานแล้วได้อ่านนิยายเรื่องนี้
แล้วมีความสุขจัง 

[anajulia]

มาตอบเมนท์รับวันใหม่ค่ะ

คุณposshiza น่ารักเนอะ เรื่องนี้มีแต่คนน่ารัก แอบบอกด้วยว่าไม่มีตัวร้าย กร้ากกกกกกส์ โลกจินตนาการมาก

คุณpærəˈsɛtəmɒl ที่พี่อากาศใส่แว่นก็เพราะคนเขียนชอบหนุ่มแว่นนี่แหละค่ะ อรั๊ยยยยยยยยย จำได้แอบชอบผู้ชายคนแรกสมัยประถมก็ใส่แว่น
ผู้ชายคนแรกที่มั่นใจว่าตกหลุมตอนม.ปลายก็ใส่แว่น รายล่าสุดที่เพิ่งทำให้คนเขียนอกหักต่อเนื่องเป็นปีนี่ก็ยังใส่แว่นอีก 555555
(ไม่ได้มีสเป็คท์ว่าต้องแว่นแต่อย่างไร แต่ไปตกหลุมใครคนนั้นเขาใส่แว่นทุกที)

คุณaa_mm ขอบคุณนะคะ คนเขียนดีใจมากมายที่ทำให้คุณมีความสุขได้ค่ะ

ที่แน่ๆ ตอนต่อไปยังไม่ถึงไหนเลย ถ้ามีคนรออยู่แนะนำให้ไปนอนซักงีบใหญ่ๆก่อนนะคะ แหะๆ

[PEENAT1972]

อีป้าแก่ๆ คลิกมาเจอพอดี เลยได้รู้ว่า พลาดเรื่องหวานๆไปได้ไง เพราะป้าแก่ๆ ก็มีชีวิตอยู่ด้วยความหวานนี่คะ

[K2KARN]

เข้ามาตามอ่านรวดเดียวเลยค่ะ
พี่ฟ้าน่ารักมากๆ ตัวป่วนก้น่ารัก
คู่นี้ไม่มีอุปสรรคที่บ้านนะ อิิอิ 

[stupidchild]

พึ่งมาอ่านอ่่ะค่ะ
แต่แบบว่า เขิลตั้งแต่กลอน
แอร๊ย ยย ตายแล้ว
อะไรมันจะตื่นเต้นได้ฟีลมาก

รอตอนต่อไปนะค่ะ ชอบมากอะไรมาก

[ปลาทองสีชมพู]

เราพลาดไปหลายตอนอีกแระ ๕๕๕๕๕๕
พี่ฟ้ารุกฆาตมาก จู่โจมดังหน่วยสวาท หน้ามึนที่สุด
เหมือนหนูป่วนจะตกไปอยู่ในเงื้อมมือของหมาป่าเจ้าเล่ห์ยังไงชอบกล
คุณพ่อคุณแม่โลกทัศน์เปิดกว้างมาก โล่งใจไปนะหนูป่วน
มาหนักใจรับมือกะคุณพี่ฟ้าแกแทน พี่แกรุกจริง หวานจริง เลี่ยนจริง


ปล.ชอบกลอนมากๆ น่าจะมีมาหยอดทุกตอนเนอะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

[anajulia]

แหะๆก่อนอื่นขออภัยที่ไม่ได้มาแปะต่อตั้งแต่เช้านะคะ เพิ่งจะได้เข้ามา
ตอบเมนท์ก่อนเลยละกันเนอะ

คุณป้าแก่ๆ โอ้........ปลื้มมากค่ะที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ ชอบอ่านเมนท์ของคุณป้าแก่ๆมากมาย อ่านแล้วมีความสุข5555
ดีใจที่ชอบนะคะ เพราะชีวิตเราอยู่ได้ด้วยความหวาน เนอะๆ

คุณK2KARN ตามอ่านทันแล้วทีนี้ก็อาจจะไม่ทันใจบ้างนะคะ คนเขียนมาอัพไม่ค่อยเป็นเวลา แต่จะพยายามมาทุกวัน มาเขินเป็นเพื่อนกันค่ะ^^

คุณi love u {knt} ขอบคุณที่เข้ามาเขินอีกคนนะคะ สักขีพยานความหวานเลี่ยนของพี่ฟ้าเริ่มเยอะขึ้นทุกที กร้ากกกกกกกกส์

คุณปลาทองสีชมพู พี่ฟ้าน่ามึน แต่อิหนูป่วนก็เริ่มพัฒนาแล้วนะเออ หุๆ

.............................
มาอ่านกันต่อเลยนะคะ ตอนนี้เขียนนาน เพราะเขียนๆแล้วก็หยุดไปเวิ่นเว้อกับจับตายวายร้ายสายสมร
ดูแล้วนึกถึงสมัยเด็ก เวอร์ชันนั้นตรึงใจมาก จำได้ว่าดูแล้วร้องไห้น้ำตาไหพรากๆเลย

............................
............................

ตอนที่๑๔ คนขี้เซา


//ตัวป่วน มาเปิดประตูหน่อยเร้วววว//

“งืม...พี่ฟ้า กี่โมงแล้วอะ?”

//เจ็ดโมงจะครึ่งแล้ว ลุกขึ้นแล้วลงมาเปิดประตูให้พี่หน่อย//

“หงะ....ประตูไหนอ่า..”

//หึๆๆๆ ประตูหน้าบ้านตัวป่วนไงครับ เร็วๆเลย//


สักพักไอ้หนูป่วนในชุดนอนเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวลายทางสีฟ้าขาวก็เดินเป๋เป็นปูมาค่อยๆปลดล็อคหน้าบ้าน
ตาก็หรี่จนแทบจะปิดเหมือนไม่สามารถจะสู้แสงแดดยามเช้าได้

“นั่นลืมตาแล้วยังเนี่ย?”

“.................”

“เฮ้.....ลืมตาด้วยสิตัวป่วน”

อย่าได้หวังว่าไอ้ตัวป่วนมันจะทำตาม เดินโซซัดโซเซเข้าบ้านได้ก็ล้มลงนอนคว่ำมันที่โซฟากลางบ้านนั่นแหละ

“พี่ให้อีกสิบนาทีนะคนเก่ง”
พี่อากาศผู้ตื่นแต่เช้า(สงสัยเพราะแกแก่แล้ว ไม่ใช่วัยกำลังกินกำลังนอนแบบตัวป่วนมัน)
เดินตามเข้ามาเห็นสภาพไอ้หนูป่วนก็ทรุดตัวลงกระซิบเบาๆที่ข้างหูของคนขี้เซา
แล้วก็เล่นทีเผลอขโมยดมหัวเน่าๆของตัวป่วนมันไปหนึ่งฟอด

เอ....หรือหัวไอ้ป่วนมันจะไม่เน่าหว่า คุณพี่อากาศแกสูดเข้าไปฟอดใหญ่แล้วยังอารมณ์ดี แถมมียิ้มละไมระบายเต็มหน้า
ไอ้ตัวป่วนนี่ก็หลับไม่รู้เรื่องเลยว่าถูกผู้ชายตัวโตขโมยดมหัว

คุณพี่อากาศถือสิทธิ์คนที่เจ้าของบ้านเริ่มมีใจให้เข้าครัวไปเปิดตู้เย็นเทน้ำมาดื่มเรียบร้อย แล้วกลับมานั่งมองคนหลับที่โซฟาชุดเดียวกันนั่นแหละ

นั่งรอได้สักพักยังไม่ทันเบื่อมองคนหลับ ก็มีเสียงอู้อี้ๆดังมาจากไอ้ตัวบางๆที่กำลังนอนคว่ำหน้าซุกตัวเองเข้ากับเบาะรองนั่งนิ่มๆอยู่
คุณพี่อากาศแกเลยเข้าไปเงี่ยหูฟังจนใกล้

“ครายปิดแอร์......” เออนะ นี่ไม่ใช่ห้องนอนแกนะเว้ยไอ้ตัวป่วน นี่ห้องรับแขกกลางบ้าน
“งืมมม ร้อนอะ เปิดแอร์หน่อย....”

“หึๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”

คุณพี่อากาศเกิดอาการต่อมขำแตกขึ้นมาทันทีจนต้องหัวเราะออกมาดังๆ เอื้อมมือไปยีหัวไอ้หนูป่วนเล่นอย่างอดใจไม่ไหว
ตัวป่วนมันก็คงรำคาญเลยกระถดหัวหนีมือ คราวนี้นอกจากหัวยุ่งๆพี่อากาศแกเลยได้เห็นเสี้ยวหน้าขาวๆกับปากแดงๆ เผยอนิดๆแบบคนหลับของตัวป่วนมันในระยะประชิด

“ตัวป่วน ถ้าไม่ยอมตื่นพี่จะปล้ำแล้วรู้มั้ย คนเราตอนงัวเงียๆนี่มันน่ารักขนาดนี้ได้ยังไงน้า.....”

“แก้มใสใสอยากดอมดมให้สมจิต   ปากนิดนิดอยากประทับแล้วรับขวัญ
ผิวผ่องผ่องอยากลูบไล้ทุกคืนวัน   กี่วารวันจะได้ชมสมอุรา”

เออหนอความรักทำให้คนธรรมดากลายเป็นกวี หัวเราะไอ้หนูป่วนอยู่ดีดีพี่อากาศท่านก็ร่ายกลอนออกมาเสียอย่างนั้น
ก้มลงไปสูดกลิ่นแก้มของไอ้ตัวขี้เซาอีกครั้งแล้วก็ปลุกมันแบบจริงจัง...
ต้องให้มันตื่นขึ้นมาเสียที ไม่งั้นคงได้เผลอปล้ำมันจริงๆ

“ป่วน—ตื่น—ได้—แล้ว” เสียงเรียกดังขึ้นไปจนถึงชั้นสองเลยมั้งนั่น ได้ยินเสียงของหนักๆหล่นกระทบพื้นไม้ดังมาจากห้องไอ้เพื่อนแผน

สงสัยจะมีคนตื่นเพราะเสียงปลุกพาวเวอร์ของพี่อากาศแกแบบยิงนัดเดียวได้นกสองตัว เพราะตอนนี้ไอ้ตัวขี้เซาก็ผุดลุกขึ้นนั่งคุกเข่าทำหน้าตาตื่นอยู่บนโซฟา

ตัวป่วนมันมองซ้ายมองขวาพอเห็นพี่อากาศตัวโตก็ยกมือขยี้ตาเสียทั้งสองข้าง แล้วก็ทำหน้าเอ๋อใส่

“พี่ฟ้า....มาได้ไง?”
เสียงแหบๆแบบคนเพิ่งตื่นทำให้มันต้องกระแอมพอให้คอโล่ง สายตาจับไปที่แก้วน้ำที่ยังเหลืออยู่เกือบครึ่งบนโต๊ะ เอามือชี้ๆไปที่แก้วสลับกับคนส่งเสียงดังปลุกอยู่เมื่อกี้

“อืม......แก้วพี่เอง”
ได้ยินอย่างนั้นตัวป่วนมันก็ยื่นมือมาคว้าแก้วไปแล้วดื่มน้ำที่เหลืออยู่ครึ่งแก้วนั้นจนหมด

“พี่มาทำไมแต่เช้าอ้ะ? แล้วเข้ามาในบ้านได้ไง ไอ้แผนมันตื่นแล้วเหรอ?”
ตัวป่วนมันถามแล้วก็มองกวาดทั่วตัวพี่อากาศตัวโตที่ตอนนี้ถอยไปนั่งอยู่ที่เก้าอี้เดี่ยวฝั่งตรงข้าม

“คำถามแรกพี่จะมาพาไปเที่ยว คำถามที่สองตัวป่วนเป็นคนเปิดประตูให้พี่เข้ามาเอง ส่วนแผน...คิดว่าคงจะตื่นพร้อมป่วนเมื่อกี้นี้แหละ”


แค่คำว่าไปเที่ยวความสนใจในข้อมูลอื่นๆก็หลุดออกจากสมองน้อยๆของไอ้หนูป่วนทันที
ไอ้ที่กำลังเลื้อยๆเตรียมจะลงไปขดตัวนอนอีกรอบก็เปลี่ยนมาเป็นนั่งหลังตรง สายตาก็จับไปที่คนที่บอกจะพาไปเที่ยวอย่างคาดหวัง

“ไปเที่ยว? ไปไหนเหรอ?” น้ำเสียงกระตือรือร้นและท่าทางอยากลุกแล่นตามออกไปเที่ยวเสียเดี๋ยวนี้ ทำเอาคนมาปลุกแต่เช้าเป็นปลื้ม

“สามชุก” ได้ยินอย่างนั้นไอ้หนูป่วนก็ตาโต

“ไปต่างจังหวัดเลยเหรอ....ไปๆๆ”

“งั้นรีบขึ้นไปอาบน้ำก่อนไป แล้วลงมากินน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋รองท้อง ถ้าออกสายไปถึงช้ามีเวลาเที่ยวน้อยพี่ไม่รู้ด้วยนะ”
ยังไม่ทันจบประโยคของคุณพี่อากาศไอ้หนูป่วนก็ออกวิ่งตึงๆขึ้นบันไดไปเรียบร้อย
สวนทางกับไอ้คุณแผนที่เดินสวนลงมาหน้าตางงๆในชุดกางเกงขาสั้นตัวเดียว แต่รายนี้มีหลักฐานว่าล้างหน้าเรียบร้อยเพราะหยดน้ำที่ยังเกาะอยู่ตามไรผม

“อ้าวพี่ฟ้า หวัดดีครับ”

“สวัสดี แผนไปกินน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋สิ พี่วางไว้ในครัวน่ะ” ไอ้แผนก็ไม่มีเกี่ยงเดินดุ่มๆเข้าไปในครัว พอเห็นข้าวของก็ถามคนซื้อเสียหน่อย

“พี่ฟ้ากินเลยมั้ย เดี๋ยวผมเทใส่ถ้วยให้เลย”

“ปกติตัวป่วนอาบน้ำแต่งตัวนานมั้ย?” คุณพี่อากาศแกเดินตามเข้ามาเกาะอยู่ที่ประตูครัว

“ถ้าปกติก็สิบถึงสิบห้านาทีอ้ะพี่ แต่วันนี้ไม่ใช่วันปกตินี่นา พี่มารับมันทั้งทีมันอาจจะอยากแต่งหล่อก็ได้ ฮ่าๆๆ”

“อืม...งั้นเดี๋ยวพี่รอตัวป่วนก่อนดีกว่า เออ...แผนก็ไปแต่งตัวสิ ไปเที่ยวกัน”

“ไม่อ้ะ พี่ไปกับมันสองคนเหอะ เห็นพี่แล้วมีกำลังใจว่ะ เดี๋ยววันนี้ผมไปทำคะแนนบ้างดีกว่า”
พูดจบไอ้แผนก็จัดการกรอกน้ำเต้าหู้ที่เริ่มอุ่นเข้าปากอึกเบ้อเริ่ม และทั้งๆที่พูดเรื่องทำคะแนนแท้ๆแต่สีหน้ามันก็ยังนิ่งๆเหมือนเดิม

“มีกระดาษกับปากกามั้ย พี่ยืมหน่อยสิ”
ไอ้แผนเดินไปหยิบกระดาษโน้ตแผ่นเล็กที่ตู้โชว์ในห้องรับแขกมาส่งให้พร้อมกับปากกาลูกลื่นธรรมดาๆตามคำขอ แล้วเข้าครัวไปจัดการกับปาท่องโก๋ต่อ

ส่วนคุณพี่อากาศท่านก็เขียนกลอนบทที่ลืมตัวเพ้อออกมาเมื่อกี้ลงกระดาษ เสร็จแล้วก็พับจนเล็กเก็บไว้ในกระเป๋าเงิน
นั่งยิ้มหวานนึกถึงหน้าคนขี้เซาได้ไม่ถึงสองนาทีเสียงตึงตังก็ดังลงมา
ก่อนเจ้าตัวจะมายืนอยู่ตรงหน้าในชุดเสื้อยืดคอปกสีฟ้าอ่อนกับกางเกงยีนส์สีซีด แถมมีรอยขาดแบบที่ดูก็รู้ว่าไม่ตั้งใจให้ขาดอยู่หลายจุด
คนเห็นได้แต่คิด ท่าทางยีนส์ตัวนี้คงถูกใส่แบบสมบุกสมบันน่าดู

“พร้อมแล้วครับ”
ไอ้ตัวป่วนมันไม่ทำแค่พูด แต่ตรงเข้ามาดึงมือคนบอกจะพาไปเที่ยวให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที

“เดี๋ยว.....ไปกินน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ก่อน” หน้าตาสดใสเพราะจะได้ไปเที่ยวของไอ้คนไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นเด็กมุ่ยลงทันควัน
“หรือจะเอาไปกินบนรถ?” และพี่อากาศที่สังเกตอาการคนอยากไปเที่ยวจนตัวสั่นก็ทำให้ไอ้หน้ามุ่ยๆนั่นกลับมาบานแฉ่งได้ทันที

“อื้มมมม เอาไปกินบนรถนะ .....ก็เดี๋ยวไปถึงช้าได้เที่ยวแป๊บเดียวนี่”
เสียงอ่อยๆที่ท้ายประโยคอธิบายตามมาเมื่อเห็นลูกกะตาวิบวับของคนตรงหน้าแล้วถึงรู้ตัวว่าตัวเองเพิ่งแสดงท่าทางยังไงออกไป

ไอ้ที่คิดอะไรก็แสดงออกมาทางสีหน้าหมดแบบเด็กน้อยแท้ๆไม่มีเล่ห์เหลี่ยมยิ่งทำให้คนมองรู้สึกเอ็นดูมากขึ้นอีก เอ็นดูจนต้องทดลองขออนุญาตออกไป


“ตัวป่วน......พี่...ขออนุญาตกอดได้มั้ยครับ?”

“ฮะ?”

“เอ่อ....คือพี่อยากกอดตัวป่วน แต่ไม่กล้า กลัวตัวป่วนโกรธ พี่ขอกอด ตอนนี้....ได้มั้ยครับ?”
หน้าขาวๆของไอ้หนูป่วนซับสีเลือดขึ้นมาทันที พอมองไปเจอตาของคุณพี่อากาศแกเข้าก็เลยรีบก้มมองพื้น
แล้วก็ตัดสินใจค่อยๆเขยิบตัวเข้าไปใกล้ พยักหน้าหงึกๆโดยไม่ยอมมองหน้าคนมารยาทดีเลยสักนิด

“แค่กอดนะ......” เสียงแผ่วๆดังออกมาจากปากคนที่เพิ่งแสดงอาการอนุญาตทันทีที่รู้สึกถึงอ้อมแขนของคนตัวโต ที่ค่อยๆโอบรั้งแผ่นหลังเข้าไปให้ร่างกายแนบชิดกัน

“หึๆๆๆ”

“ขำอะไร?” หน้าที่ก้มงุดๆอยู่แหงนเงยขึ้นมองคนที่มาขอกอด แถมพอให้กอดแล้วดันหัวเราะกวนอารมณ์เสียอีก

“ขำคนตัวเกร็งเป็นท่อนไม้ .....กลัวพี่เหรอ?”

“เปล่าซะหน่อย พี่มีอะไรน่ากลัวเล่า มั่วแล้ว” ปากก็เถียงฉอดๆแต่หน้าน่ะแดงจนร้อนไปหมด
ตัวป่วนมันเพิ่งเข้าใจตอนนี้เองว่า ไอ้ที่เขาว่าอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนน่ะมันเป็นยังไง

พี่อากาศแกมองหน้าไอ้หนูป่วนแกก็รู้ว่าตอนนี้มันอายแทบแย่แล้ว แกเลยเอามือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบผมมันเบาๆแล้วออกแรงดันให้หัวทุยๆนั่นซบลงกับอก

“ถ้าไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน ก็แนบไว้ที่อกพี่นะครับ.......”
.......................
.......................

..โปรดติดตามตอนต่อไป..

[AGELA]

^

^

^

จิ้มคุณนุ่นเจ้าครับ หึหึ ป่วนเอ๊ย จะน่ารักไปถึงไหน


ปากเจ้าแดงแก้มเจ้านุ่มน่ากอดหอม       หัวฟูฟูพี่ดมดอมช่างหอมหวาน

ตัวเจ้านุ่มแก้มคงนิ่มพี่หน้าบาน             ไอ้คนอ่านอินจัดดัดเป็นกลอน



เขินแทนป่วนครับ เหอๆ

[mecon]

^
^
จัดบวกไปเคอะ กีซซซซ

มาเม้นตอนที่ 13 จ๊ะ ฮิ้ววววววววว
ตัวป่วนของคุณแม่จะเอาลูกเขยมาฝากรึคะ แหม...รีบเชียวนะ
แค่บอกว่าให้โอกาสพี่ฟ้าแต่ตัวเองนี่ก็ยิ่งกว่าให้โอกาสอีกนะ ครึๆ
ขำคุณพ่อ หงายล้มตึงเลยอ่ะก็นะใครจะรับเรื่องเซอรไพรส์แบบนี้ได้ไวกัน หึหึ

ไปดูหนังนี่อิหนูลูกป้า หนังการ์ตูนก็ทำตัวป่วนน้ำตาหลากได้กร๊าก อ่อนโยนจิงจัง
พี่ฟ้าคงดีใจนะนั่นนอกจากได้โอกาสแล้วยังได้ใจนุ้งไปครึ่งนึอีกฮิ้วววววววว

เด๋ซมาเม้นใหม่นะไปอ่านก่อน

***
ตอนที่ 14
งี๊ดดดดดดดดดดดดดดดคนอ่านอิจฉีตัวป่วนอยากเอาหนังหน้าไปซบอกพี่อากาศด้วย พลีสสสสสสสสสสสสสสสส
ผะจายอะไรไม่รู้ หัวของคนพึ่งตื่นนอนก็ดมได้ฟอดใหญ่ หึหึนึกลำพองใจสิท่าที่หนูป่วนไม่เล่นตัว
กร๊าก เวอร์ชั่นโคดขี้เซาแบบนี้ น่าปล้ามมมมมมมมากคะคุ๊นนนนนนนนนนนน
เป็นเจ้าบ้านที่ดีแค่ลงมาเปิดประตูบ้าน แล้วให้แขกจัดการทุกสิ่งทุกอย่างเอง เด๋ซโจรก็มาขโมยหัวใจไปหรอกหึหึไว้ใจพี่แกมากเกิ๊น อิอิ

อยากประทับอะไรไว้ที่ปากที่อมขี้ฟันจริงๆรึคะ   คงหอมน่าดู 55
+1 จ้า

[อนันตกาล]

พึ่งตื่น มาจิ้มเรื่องพี่นุ่นก่อนเลยย

โอยหวานได้อีก

ทำไมคู่ที่เราเขียนไม่หวานจนมดขึ้นแบบนี้นะ
  

[anajulia]

^
^
^

ภาคกับเบียร์เนี่ยนะไม่หวาน
ต่อมรับรสเสื่อมแล้วหนู หวานกันแทบทุกตอน(แต่หื่นมันทุกตอนเลย)

[กระต่ายชมจันทร์]

“เปล่าซะหน่อย พี่มีอะไรน่ากลัวเล่า มั่วแล้ว” ปากก็เถียงฉอดๆแต่หน้าน่ะแดงจนร้อนไปหมด
ตัวป่วนมันเพิ่งเข้าใจตอนนี้เองว่า ไอ้ที่เขาว่าอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไหวที่ไหนน่ะมันเป็นยังไง

“ถ้าไม่รู้จะเอาหน้าไปไหวไหน ก็แนบไว้ที่อกพี่นะครับ.......”


----------------------------------------

-/////////-

เขิน...

ตอนนี้แต่งแดน-โต๋พิเศษแบบฮูเนะsmที่ปัญเค้าขออยู่อ่ะนุ่น สงสารน้อง แต่งสดในเอ็มค้างมาสองวันละ ฮะๆ

คุณagelaแต่งเก่งจังค่ะ พี่นุ่นก็หวาน เขินๆๆๆ


ตาระยับรับคำเชิญชวนปลาบปลื้ม อยากจะลืมสัญญามั่นแล้วหยอกเอิน

ลองวอนขอพวงแก้มแดงรับขวยเขิน  โอ้เจ้าเชิญชวนพี่หรือกระไร


แต่งไม่เก่งแต่อยากลองมั้ง   โดยส่วนตัวรู้สึกครึ่งแรกกับครึ่งหลังดูไม่ต่อเนื่องกันชอบกล - -'

กำลังอยู่โหมดฮูเนะเลยทิ้งท้ายแบบฮูเนะ แฮ่~

ไปแต่งไดเฮต่อวันนี้จะเสร็จมั้ยเนี่ย - -'

[pattybluet]

อร๊ายยยยย น่ารักที่สุด 
น่ารักขนาดนี้ ขอกอดตัวป่วนด้วยคนนะพี่ฟ้านะ 
พี่ฟ้านอกจากจะเป็นแรงบันดาลใจให้แผนแล้ว ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ FC ด้วย
แต่งกลอนกันน่ารักๆทั้งนั้นเลย ชอบๆๆ

เป็นกำลังใจให้นะคะ
จัดบวกสำหรับไรท์เตอร์ และนักแต่งกลอนน่ารักๆ

[j4c9y]

+1ให้กับกลอนหวานๆนะครับคุณนุ่น

น้องป่วนเรายังคงความน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย แถมมากขึ้นด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดด

แอบรักป่วนไปแล้ว

จะมีใครใสซื่อได้อย่างนี้บ้างไหมนะเนี่ย

อ่อ เด็กๆไง

ว่าแล้ววันนี้ ไปจีบเด็กอนุบาลหมีน้อยดีกว่า

[♥a2k♥]

ระทวยแล้วค่ะพี่ฟ้า อ่อยยย
เจออย่างนี้ใครจะทนเขินไหว ฮ่าๆ
โดนว่าใจง่ายก็ยอม ><

[iiดาวพระสุขლii]

ขอเอาหน้าไปไว้ที่อกพี่ฟ้าด้วยคน...   

ปอลิง.  น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องนะ   รักไม่กล้าบอกตรงไหนเนี่ย....  แสดงออกซะ...

[Jesale]

กรี๊ดดดดดดดด  หวานๆ  น้องป่วนยอมให้กอดด้วย พี่ฟ้าก็หวานซะ
คู่นี้ น่ารักกันจริง อิจฉาเลยอ่ะ 

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เบาหวานขึ้น~!!~
 
ร่วมด้วยช่วยซบ >,,,<

[anajulia]

ตอบเมนท์ดีกว่า เปิดมาแก้ตามจุดที่น้องกระต่ายบอกแล้วนะคะ จุ๊บๆกอดๆ


คุณเมฆเจ้าขา กลอนบทนี้ดีกว่าบทที่แล้ว แถมแทรกอารมณ์ขันอีก ชอบบบบบบบบบบบบค่ะ
(ว่าแต่น้องขิมจะเข้าใจใช่มั้ยอ้ะ? อยากรู้แล้วววววว)

คุณmecon ใจร้ายอ้ะ ปากอมขี้ฟัน จินตนาการหายหดหมดเลย กร้ากกกกกกกกกส์
แต่เชร็คนี่คนเขียนเสียน้ำตาจริงอะไรจริงนะคะ ร้องไห้เพราะหนัง หนังสือ แล้วก็เพลงง่ายมาก ใช้วัตถุดิบใกล้ตัวมาขายอีกแล้ว หุๆ

น้องกาล พี่นุ่นว่าตัวป่วนกับพี่อากาศแกหวานแบบอุดมคติไปอ้ะ(แน่ล่ะมันคือนิยายนี่) แต่ภาคกับเบียร์นั่น หวานแบบมนุษย์จริงๆ ยิ่งอ่านยิ่งปลื้ม^^

น้องกระต่าย แก้แล้วนะคะขอบคุณมากมายพิมพ์ไปไม่รู้ตัว อ่านทวนเองก็ไม่รู้ตัวอีก(ใจลอยไปซบพี่อากาศอยู่)
ที่บอกว่ากลอนของตัวเองดูบาทแรกกับบาทที่สองไม่ค่อยเข้ากันนี่อาจจะเกี่ยวกับเสียงค่ะ เพราะพี่นุ่นเข้าใจถึงเนื้อความที่กระต่ายต้องการสื่อ
ส่วนเรื่องเสียง คำสุดท้ายของบาทแรกควรเป็นเสียงสูง รึไม่อย่างน้อยก็มีเสียงวรรณยุกต์ไม่ใช่เสียงสามัญ แล้วสองวรรคหลังคำท่ายก็ไม่ควรเป็นเสียงจัตวา
ว่าแต่ฮูเนะที่ว่า นอกจากน้องปัญจะมีให้คนแถวนี้อ่านป้ะคะ?

คุณpattybluet เป็นคนส่วนน้อยที่ขอกอดตัวป่วน ตอนนี้ส่วนใหญ่เขาขอแนบหน้ากับอกพี่อากาศกันนะคะ แตกแถวนะเนี่ย ^^

คุณอามมมมม จะจีบเด็กอนุบาลหมีน้อย ระวังได้คุณครูอนุบาลมาแทนนะคะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คุณ♥a2k♥ ไม่ว่าหรอกค่ะ อันนั้นล้อเล่น เพราะคนเขียนเองก็ใจง่ายเหมือนกัน เขินเนอะ ^^

คุณiiดาวพระศุกร์ii   เออเนอะ อิพี่ฟ้ามันไม่กล้าบอกตรงไหนเนี่ย???

คุณJesale คนเขียนเขียนไปตาร้อนผ่าวๆไปค่ะ ตัวป่วนมันไม่ได้ใจง่ายนะ แค่ยอมให้กอดเพราะน้ำใจงาม ใครขออะไรก็ยกให้แค่นั้นเอ๊งงงง

คุณผัดไทกุ้งสด อ๋ายยยยยยย เบาหวานขึ้นต้องปรึกษาแพทย์ ส่งไปหาคุณกรแห่งเหตุเกิดเพราะมอเตอร์ไซค์ดีม้ายยยย?(ไม่ได้ค่าลิขสิทธิ์ใดๆแต่ปลื้มคุณกรมากมาย)