หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05

[Phichchii]

เสาร์นี้สอบแล้วครับ


เป็นวิชาที่ยากมาก


เป็นวิชาที่ว่าเกี่ยวกับมนุษย์


เนื้อหาเยอะ อ่านจนปวดหัวไปหมด


วันนี้ว่างๆ เลยมาพิมพ์ต่อจากเมื่อวานมาลงให้


ตอนนี้หวังว่าคงจะพอใจกันแล้วนะ


อิอิ


ไปอ่านกันดีกว่านะ






โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว




ตอนที่ 53  ตามหัวใจ เพราะกูรักมึง




“กูหมดหวังแล้วละตุลย์ กูมันบ้า เหมือนเล่นเกมอยู่คนเดียว สักวันมันก็แพ้ เหมือนที่ตอนนี้กูแพ้แล้ว คนชนะคือมึงตุลย์ รักเค้าฝ่ายเดียวมันเจ็บนะตุลย์ มึงไม่เคยเจอมึงไม่รู้หรอก” มันพูดสายตาเจ็บปวด

“แต่ถ้ามึงไปกูก็คงเจ็บปวด” ผมพูดจากใจจริง วันนี้ผมขาดมันไม่ได้ ไม่รู้ทำไม มันมองผมอย่างสงสัย แล้วหันหน้ามาหาผมแบบเต็มตัว

“โชว์ อย่าทิ้งกูไปนะ”  ผมสวมเข้ากอดมัน น้ำตาผมเริ่มไหน มันค่อยๆ ดันผมออก

“มึงจะรั้งกูไว้ทำไมในเมื่อมึงไม่ได้รักกูเลย กูเหนื่อยแล้วตุลย์ กูยอมแพ้” มันค่อยๆเบือนหน้าไม่มองหน้าผม  ผมเอามือจับหน้ามันแล้วประกบปากจูบปากมัน ผมพยายามสอดลิ้นเข้าไป แต้มันไม่ยอมแล้วผลักผมออก

“โชว์” น้ำตาผมไหลมากขึ้น มันคงทิ้งผมแล้วจริงๆ มันเดินหันหลังกลับไปที่รถ แล้วขับรถออกไปเลย ไม่มีมีแรงตามแล้ว ร่างกายผมหมดแรง ทรุดลงตรงนั้น ผมนั่งร้องไห้ ผมเสียมันไปแล้ว ทำไมโชว์ไหนบอกว่ามึงรักกูไง

“ตุลย์ มานั่งทำไรตรงนี้” ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียง

“เฮ้ยๆ ตุลย์ มึงร้องไห้ทำไมว่ะ” พอสถามผมอย่างเป็นห่วง ตอนนี้คงไกลสว่างแล้วครับ ถึงได้เริ่มมีคนออกมาเดิน ต่างจังหวัดก็งี้แหละครับตื่นกันเช้า ผมเหงา ผมหนาว

“ไม่เป็นไร” ผมค่อยๆ ปาดน้ำตาออก ทำไมผมต้องอ่อนแอด้วย

“ตุลย์ กูไม่รู้วามึงเป็นอะไรหรอกนะ แต่มึงอย่าร้องเลย ไปล้างหน้าล้างตาเหอะ วันนี้ไม่ต้องทำงานก็ได้พวกกูทำต่อเอง” มันบอกให้ผมล้างหน้าแล้วไปพักครับ ผมก็ล้างหน้า ตาบวมครับ ผมก็หายากินไว้ก่อนเพราะตากน้ำค้างทั้งคืน ผมเดินกลับเข้ามาในห้องเพื่อนๆ ของผมยังคงไม่ตื่นกัน ผมค่อยๆล้มตัวลงนอน แล้วหยิบมือถือมาเปิดเครื่องแล้วโทรหาโชว์ มันไม่รับสายผมเลย โชว์กูขอร้องอย่าทำแบบนี้กับกูสิ รับสายกูเหอะนะ มึงไม่เคยเป็นแบนี้ ทุกครั้งคุยกันแป็บเดียวก้เข้าใจกันแล้วนิ ผมโทรไปจนหมดแรงที่จะโทร ผมท้อผมเลยส่งข้อความไป

“กลับมาหากู กูขอโอกาสสักครั้งให้กูได้บอกอะไรกับมึง ให้กูได้แก้ตัว กูขอร้องเหอะโชว์” ผมส่งข้อความออกไป ผมมองไปทางทางเพื่อนๆ ผมที่ยังคงหลับอยู่ ด้วยความง่วงหรือฤทธิ์เหล้าผมไม่รู้ ผมเห็นไอ้เจ๋งนอนกอดไอ้ข้าว ทำให้ผมนึกถึงทุกวันที่มีไอ้โชว์เคยกอดผมเอาไว้ มันอบอุ่น มันปลอดภัย แต่ทำไมวันนี้ผมเหงา ผมหนาว ผมไม่มีใครมากอดผม ผมจะเสียมันไปแล้วใช่ไหม

“เป็นไง เฮียอ่ะ” ไอ้เจ๋งลืมตาขึ้นมาแล้วถามผม

“กลับไปแล้ว” ผมตอบเศร้าๆ พี่มึงทิ้งกูไปแล้วไอ้เชี่ยเจ๋ง กูมันเชี่ยพี่มึงเค้าไม่เอากูแล้ว

“อ้าว ไหงงั้นอ่ะ” เพื่อนผมทุกคนก็ค่อยๆ ตื่นแล้วลุกขึ้นมาหาผม เอาสิครับ เพื่อนล้อมแบบนี้ น้ำตาผมไหลเลยครับ

“ตุลย์มึงเป็นไร”  ทุกคนถามผม ผมโผเข้ากอดไอ้ข้าวครับ เพราะมันใกล้ผมมากที่สุด มันก็กอดผมแล้วตบผมเบาๆที่หลังเชิงปลอบ ทุกคนให้กำลังใจผม ผมรู้สึกดีที่วันนี้ผมมีเพื่อน

“ไอ้โชว์ มันทิ้งกูไปแล้ว” ผมพูดในขณะที่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด และจากที่ผมเครียด ผมเหนื่อย และจากฤทธิ์ยาทำให้ผมหลับไป ผมตื่นขึ้นมามึนหัวนิดๆ ก็เลยไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วออกไปช่วยงานต่อ

“อ้าวตุลย์ มึงไปพักก็ได้ไม่ต้องมาช่วยหรอก” ไอ้พจน์บอกผม

“ไม่เป็นไร กูมาค่ายนะ ไม่ได้มาเที่ยว” ผมก็ช่วยงานตามเดิมแหละครับ ก็แบบเดิมทำงานเสร็จก็เข้าวง วันนี้ผมเลยแจมด้วย เมาๆให้มันลืมไปสักพัก ก็เมาแหละครับ หลับสบายเลย การเข้าค่ายครั้งนี้ผมได้เพื่อนใหม่ก็จริง ได้รู้จัก ไอ้มิกซ์ ไอ้พอส ที่เป็นเพื่อนที่ดีอีกสองคน รู้ว่าเพื่อนๆ อยู่ข้างๆผมตลอด แต่ผมขาดสิ่งหนึ่งที่สำคัญกับผมอีกอย่างไปคนที่ผมรัก ใช่แล้วครับผมรักไอ้โชว์ผมรู้แล้ว สองวันที่เหลือในค่ายทำให้ผมรู้ ทำให้ผมเข้าใจว่าผมขาดมันไม่ได้ ผมรักมันนั้นเอง ผมกลับมาจากค่ายด้วยความเหนื่อย แต่ผมกลับรีบข้ามไปที่บ้านไอ้โชว์ ผมรีบถามแม่บ้านว่าไอ้โชว์อยู่ไหน แต่แม่บ้านบอกยังไม่กลับมา ผมจึงขอนั่งรอที่ห้องรับแขก นานพอสมควร ผมก็เห็นมันเดินเซกลับมาใช่แล้วครับมันเมา

“โชว์” มันเห็นผมมันก็ชะงัก แล้วเดินเลี่ยงผมเดินขึ้นบันไดไป ทำไมว่ะจะมองหน้ากูสักนิดไม่ได้ใช่ไหม ผมรีบตามมันขึ้นไป มันรีบเข้าห้องแล้วลงกลอน

“โชว์เปิดประตูให้กูหน่อย” ผมเรียกอยู่นาน

“โชว์กูขอเวลาฟังกูสักนิด”

“มึงกลับไปเหอะ ให้กูจะได้ลืมมึงสักที”

“แต่มึงเปิดประตู กูขอเวลาครั้งสุดท้ายของกูก็ได้ โชว์กูขอร้อง” ผมได้ยินเสียงปลดล็อก ผมเลยเปิดเข้าไป

“มีอะไร” มันพูดคำสั้นห้วนๆ เสียงดัง ผมเงียบแล้วกลัวกับสายตาแล้วก็ท่าทางของมัน มันเดินเข้ามาใกล้ผม ผมถอยหนี มันผลักผมลงบนเตียง

“มีอะไรก็พูดมาดิ บอกมาสิว่ามึงเกลียดกู มึงอยากให้กูไปจากชีวิตมึง” มันเห็นผมเงียบ ผมรู้สึกอารมณ์ของมันมีมากขึ้น มันขึ้นมาคร่อมทับผมแล้ว ไซร้ไปทั่วตัวผม มันฉีกเสื้อผม ผมไม่ได้ปัดป้องอะไร มันเห็นผมไม่ทำอะไรมันก็นิ่ง

“ทำไม” มันถามผม

“โชว์ กูรักมึง” ผมตัดสินใจพูดมันออกไป ผมรับรู้ว่าน้ำตามันไหลออกมา มันรวบตัวผมขึ้นมากอด

“มึงพูดอีกทีสิ มึงว่าไงนะ”

“กูรักมึง” ผมพูดในอ้อมกอดมันที่รัดแน่น

“ปล่อยก่อนหายใจไม่ออก” ผมบอกมัน

“มึงรู้ไหมกูรอคำนี้จากปากมึงมานานแค่ไหน วันนี้กูได้ยินแล้ว” มันร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย ทำให้ผมกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้เช่นกัน ผมกอดมันอีกครั้ง

“กูก็รักมึงนะ กูจะไม่มีวันทิ้งมึง” ไอ้โชว์พูดกับผม

“อืม กูก็รักมึง” วันนี้ผมพูดได้เต็มปากว่าผมรักมัน ผมแน่ใจตัวเองแล้ว  มันก้มลงมาประกบปากผมอีกครั้ง มันสอดลิ้นเข้ามาในปากผม ผมก็ตอบรับด้วยความเต็มใจ เป็นจูบแรกที่ผมตั้งใจ และเต็มใจจูบมันด้วยความรัก มันค่อยๆไซร้ไปที่ซอกคอผม แล้วขบเลียที่หูผมเบาๆ

“ซีดด โชว์” ผมครางเรียกชื่อมันออกมาด้วยความเสียว มือมันล้วงเข้ามาใต้เสื้อแล้วเล่นกับยอดอกผมจนมันชูชันขึ้นมา มันถอดเสื้อผมออก แล้วไซร้ลงมาใช้ปลายลิ้นเล่นกับหัวนมผม  มันไล้ลงไปเลยๆ ไม่ลืมเล่นแม้แต่สะดือผม ผมเสียวมากเลยครับ มันจับที่ขอบกางเกงผม แล้วเงยหน้าขึ้นมาถามผม

“ตุลย์ ขอนะ” มันถามผมหน้าตาอ้อนวอน อารมณ์ของผมตอนนี้หรอ ยอมตั้งแต่ผมคิดเดินมาบอกรักมันแล้ว

“อืม เบาๆนะ” ผมบอกเขินๆ มันค่อยดึงกางเกงผมออก ดึงทีเดียวพร้อมกางเกงในเลยครับ ซึ่งของผมมันมีอารมณ์ตั้งนานแล้วละครับ

“เดี๋ยวดิ” ผมรีบเอามือปิดตุลย์น้อยเอาไว้

“ทำไมอ่ะ” มันทำหน้าอ้อนๆ

“ปิดไฟก่อนได้ป่ะ”

“โห นึกว่าอะไร อายหรอ” มันดินไปปิดไฟพร้อมถอดเสื้อผ้าของมันออกไม่ให้เสียเปรียบผม มันก้มลงมาจูบปากผมอีกครั้ง มือก็เล่นกับของๆผม ผมเสียวมากจนน้ำของผมมันออกมาเลยครับ มันไซร้ไปทั่วร่างกายผมอีกครั้ง มันครอบปากลงบนของๆผม

“ซีดดดด” ผมร้องด้วยความเสียว จนผมต้องยกก้นขึ้น มันเล่นอยู่นาน

“โชว์” มันเงยหน้าขึ้นมา ผมก้มปากลงไปประกบกับมัน แล้วขึ้นไปคร่อมมันแทนแล้วทำทุกอย่างเหมือนที่มันทำให้ผม

“ซีดด ตุลย์กูรักมึงมากนะ กูขอนะ” มันดันผมให้ลงไปนอนแล้วก้มมาประกบปากผม แล้วใช่นิ้วเปิดทางของผม จากหนึ่ง เป็นสองและสามตามลำดับ

“มึงรักกูไหม” มันถามผม

“อืม” มันค่อยๆสอดไอ้นั้นของมันเข้ามาในตัวผม

“โอ้ย อย่าเพิ่ง” ผมรู้สึกเจ็บนิดๆ มันก็แช่ไว้ แล้วก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง แล้วค่อยๆสอดเข้าไปจนมาสุด แล้วค้างไว้แป็บนึงแล้วค่อยๆเอาเข้าออก จากช้าค่อยๆเร็วขึ้น

“ซีดดด”

“โอ้วว” เสียงผมกับมันร้องออกมาด้วยความเสียว มันจับของผมชักไปด้วย

“ซีดด ตุลย์ โชว์ไม่ไหวแล้ว”

“อืมเหมือนกัน”

“พร้อมกันนะ” มันบอกผมแล้วเร่งเร็วขึ้น

“ซีดด ไม่ไหวแล้ว”

“อ่า” ผมกับมันเสร็จผมกัน เราสองคนหอบด้วยความเหนื่อย มันล้มตัวลงมากอดผม

“ตุลย์กูรักมึงนะ” มันบอกที่ข้างหูผม

“อืมกูก็รักมึง” ผมบอกมันกับไป มันนอนกอดผมไปสักพัก

“โชว์ไปอาบน้ำก่อนไป กูจะได้อาบ” ผมบอกมัน

“ไม่เอา อาบด้วยกันดิ”

“ไม่เอา งั้นกูไปอาบก่อนละกัน” ผมบอกมันมันกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย

“ปล่อยดิ”

“ไม่ ตอบคำถามกูก่อน”

“อะไรถามมาดิ”

“มึงรักกูตอนไหน”




********************************************************
To Be Continuted

[sala]

อ๊ายยยยยยย


กรี๊ดดดดดดดดดดดด



ในที่สุดก็รักกันสักที



เฮอออออ



แต่ตอนนี้สยิวได้อีก อิอิ

[i3igM]

คุ้มค่ากับการรอคอย

....ระยะห่าง....ความรัก.....
ถ้ามันแปรผันตรงก็ดีไป
แต่ถ้ามันแปรผกผันละ ... จะเกิดอะไรขึ้น

[Jimmeiiii*]

 ..โชว์..ถึงจะนานหน่อยแต่อย่างน้อยก็ได้ยินคำว่ารักจริงๆจากปากตุลย์
แอบอยากให้ตุลย์ทรมานมากกว่านี้ซักหน่อย.. :z3:แต่ไม่เป็นไรแบบนี้แหละดีแล้วจะไม่ได้ปวดตับนานๆ
เพราะแค่เรื่องตุลย์กับโป้งทำเอาลุ้นจนเหนื่อย

 :กอด1:เฮียโชว์แน่นๆ

[kaporzung]

เต็มๆเลยค่ะ รักกันซะที อิอิ ^ ^~

[kimthailand]

โฮยยยยย

รอ มา นานนล่ะ

คำว่า "รัก" จากปากตุลย์

ซึ่งๆๆ น้ำตาไหลเลย

[Nus@nT@R@]

กว่าจะ"รัก"กันได้นะ
ทำคนอ่านลุ้นระทึกไปด้วย

[OHmeza019]

แฮปปี้กันเเล้วคู่นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[DexTunG]

 

[l3€22Y]

ม่ายอ่ะ....เรื่องมันยังไม่จบ  ชิมิ  ชิมิ

[iChoCoHoLiC]

:เฮ้อ:เห้อออออออ เหนื่อยใจกว่าจะรักกันได้คู่นี้ รักกันดีๆ ล่ะตุลย์น่ะ เกือบเสียไปแล้วเห็นไหมอิอิ....

[roseen]

 

[iforgive]

เฮ้อออ  กว่าจะรักกันได้  ลุ้นจนปวดตับ

[dragonnine]

รักกันแล้ว กว่าจะรู้สึกเต็มๆ ว่ารัก ก็เกือบจะเสียมันไปซะแล้ว
ยินดีด้วยนะคับบบบ

[bbyuqin]

เกือบแล้วเชียว...บทพี่โชว์จะงอน น้อยใจก็เป็นซะ..หุหุ

[nunamicky]

รักกัน รักกัน
อยากรู้เหมือนกันว่าตุลย์เริ่มรักโชว์ตั้งแต่เมื่อไหร่?
รอตอนต่อไปค่ะ
 

[conankungkub]

สมกับที่รอคอย  สนุกมาก รักกันสักทีน่ะ 

[yayee2]

ทำไมช่วงนี้ชีวิตวุ่นวายแบบนี้ ทั้งงาน ทั้งอ่านหนังสือ ทั้งสอบ แล้วนี่น้าชายยังมาเสียอีก ทำไมชีวิตกูเป็นแบบนี้ ระบาย รอหน่อยนะครับ

คิดบวก ๆ เข้าไว้จ้าคุณไรเตอร์ ถือว่าพระเจ้าทดสอบความสามารถ ความเข้มแข็ง ความแข็งแกร่งของเรา
เรื่องน้าชาย ถือซะว่า เค้าไปสบายแล้ว ไม่ต้องมาสู้รบปรบมือกับอะไรเหมือนเราๆ
เศร้าใจได้ เสียใจได้ ในเรื่องของความสูญเสีย ขอแต่อย่าเสียกำลังใจจ้ะ
ถ้าแม้นเราผ่านช่วงนี้ไปได้ด้วยดี นั่นคือความรู้สึกภาคภูมิใจในตัวของเราเอง
 แล้วเจ้าความรู้สึกนี้ ไม่มีขายตามท้องตลาดนะเออ
ป้าเอาใจช่วยจ้ะ สู้ สู้ สู้โว้ย

และแล้ว ตุลย์ก็ยอมเปิดปากบอกรักโชว์ซะที คนปากแข็งแบบตุลย์นี่ ต้องให้โชว์ใช้ปากประกบปากบ่อยๆ จะได้ปากอ่อน 555

[Monkizzz]

รอรอรอรอรอรอ

[CK]

เย้ๆๆๆ
ในที่สุดก้อมาต่อซะที
เป็นกำลังจัยหั้ยคุนไรเตอร์น๊
สู้ๆ

[taroni]

ตุลย์รับรักโชว์ซะที

[iChoCoHoLiC]

อ่านเท่าไรก็ไม่รู้จักอิ่ม เอิ๊กๆๆๆ เพิ่งอ่านจบไปตอนประมาณตี 4 ไม่ไหว มาปูเสื่อรอตอนต่อไปอิอิ....

[gayraygirl]

เอิ่ม...เพิ่งมาตามอ่าน
ตอนนี้อ่านถึงตอนที่17แระ
อยากบอกว่าอ่านแล้วความรู้สึกนี้เลย 
ทำไมไม่คุยกันดีๆ อย่างนี้มันยิ่งสะสมความเกลียดอ่ะ

เฮ้อ อ่านแล้วปวดตับ แต่ติดตามต่อไป

[slurpee04]

เย้ !แฮปปี้แล้ว ๆๆ.

[mumumama55]

  ตอบไปเล้ย รักตอนไหนไม่รู้รู้แต่ว่ารัก

 

[hpsky]

อร๊ายยยย ตุลย์บอกรักพี่โชว์แล้ว ขอให้แฮปปี้แบบนี้ตลดไปนะ
อย่ามีเรื่องร้ายๆหรือเรื่องเข้าใจผิดเข้ามาอีกน๊า

[piglet]

  กะลังหวานได้ทีเลยอะ
ตัดเร็วจัง
ค้างซะงั้น
 

[AoBbyBoY]

รอมานานแสนนานกว่าจะได้ยินคำว่ารัก

ตอนนี้ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลย
มาต่ออีกนะจะรอคับ

ออ  ขอให้สอบผ่านนะคับ :call:สาธุๆ

[DeJavu~ ★]

เป็นไงละ

มั่วแต่เล่นตัว

เกือบเสีย

คนดีๆอย่างโชว์

ไปมั้ยละ

ในที่สุดก้อรักกันสักที

หลังจากที่ลุ้นมานาน

[NUTTYZERO]

อะจึ๋ยยย.... NC กระจายยย

ในที่สุดก็ตามหัวใจตัวเองซะทีนะตุลย์

เฮ้ออ...ลุ้นกันจนตัวโก่ง หวังว่าคงไม่มีอะไรมาขัดขวางความรักแล้วนะ