ตอนที่22
[โหมด:ภูมิ]
ผมตื่นเช้าขึ้นมาทำกับข้าวเช้ารอทุกๆคนพร้อมกับที่รักของผมครับ วันนี้พวกเราชาวสโมฯนนัดกันไว้ที่บ้านพักของผมแล้วจะทานข้าวพร้อมกันก่อนจะออกไปเที่ยวกันแล้วต่อด้วยฉลองแต่งงานของสองคู่ที่แต่งกันเมื่อวานนี้ อ่อเมื่อคืนน่ะเข้าหอกันที่บ้านพักผมนี่แหละ ที่รักผมเค้าแอบจัดห้องไว้ไม่ยอมบอกผมจัดไว้สองห้องและระบุไว้เรียบร้อยด้วยว่าห้องไหนของคู่ไหน โดยที่ผมไม่รู้เรื่องด้วยเลยเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการจริงๆ แต่ไม่เป็นไรครับยังไงก็รัก แต่วันนี้ไอคินต้องตอบคำถามจากพวกผม ใครจะไปคิดว่าคลาสโนว่าอย่างมันจะตกเป็นเมียคนอื่น(ทำอย่างกับแกไม่เคยเนอะ:zatamare’) เอ่อเมื่อกี้นี้ทำไมรู้สึกเสียวสักหลังแปลก ไม่เอาเลิกคิด รีบทำกับข้าวให้เสร็จก่อนดีกว่า
“นี่พี่ภูมิ มัวแต่เหม่ออะไรรีบทำสิเดี๋ยวก็ไม่ทันพวกนั้นมา”นั่นไงที่รักดุแล้ว ว่าแต่นี่ก็จะ9โมงแล้วนะทำไมยังไม่มีใครลงมาอีก เมื่อคืนก็ไม่ได้ส่งตัวดึกอะไร หรือว่าเมื่อคืนจะหนักกัน น่าคิดแหะ แต่ผมกับน้องเพลงยังตื่นมาทำกับข้าวรอได้เลย ถึงจะพึ่งตื่นแล้วรีบร้อนลงมากันได้20นาทีเองก็เถอะ
************เกิ่นนิดนึงเดี๋ยวพรุ่งนี้จะแต่งมาลงให้ครบคะ อ่านนิยายจะจบและ**********************
“ครับๆ รีบทำเดี๋ยวนี้แหละ”ผมตอบแล้วลงมือทำกับข้าวต่ออย่างรวดเร็วมีหลายอย่างที่ต้องทำและก็ต้องทำในจำนวนมากด้วยเพราะว่าวันนี้คนเยอะ ผ่านไปสักพักก็ได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดครับ ผมเลยเร่วมือเพราะคิดว่าป้าศรีคงจะไปตอนรับเรียบร้อยแล้ว
“พี่ภูมิเดี๋ยวเพลงยกที่ทำเสร็จแล้วออกไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ภูมิรีบทำให้เสร็จแล้วตาออกไปหละ แล้วจะได้ให้ป้าศรีมาเตรียมของที่จะเอาไปด้วยให้”น้องเพลงบอกผมคือของที่ทำตอนนี้เราทำไปเผื่อทานกันตอนไปเที่ยวด้วยนะครับเลยเยอะหน่อย พอผมทำเสร็จก็ออกไปครับอยู่กันเกือบครบเหลือก็สองคูที่ยังไม่ลงมานั่นแหละ
“เฮ้ยภูมิ สองคู่ข้างบนยังไม่ลงมาอีกหรอวะพวกเรามากันเสียงออกดังยังไม่ตื่นสงสัยเมื่อคืนหนักมึงไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยหรอวะ”ไอตาร์ถาม
“หึหึ ไม่ได้ยินหวะเสียงห้องอื่นอะ”ผมตอบไปด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์แผงความใน
“หึหึ สงสัยมีคนอยากลองดี”เสียงกำต่ำแฝงความน่ากลัวของน้องเพลงลอยมาในอากาศทั้งที่บนใบหน้ายังปรากฏรอยยิ้มบางๆราวกับไม่ได้เป็นคนพูดอะไรออกมา ทำให้ผมหน้าซีด
“ก๊ากกกกกก 5555 ไอภูมิหงอกลัวเมียโว้ยยย”ประสานเสียงกันหัวเราะเยาะผมกันเลยครับโดยมีไอตาร์เป็นตัวนำ
“อืม สงสัยจะอยากลองดูกันนะครับว่าทำไมพี่ภูมิถึงกลัวผมถึงได้พูดแบบนั้นออกมา”น้ำเสียงกดต่ำน่ากลัวยิ่งกว่าตอนแรกเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้มมากขึ้นกว่าเดิม จนเสียงหัวเราะขาดช่วงลงอย่างกะทันหัน
“เอ่อ...ไม่เป็นไรครับพวกพี่เกรงใจ”หน้าซีดกันไปตามๆกัน ที่รักผมจะโหดไปไหนเนี่ย
“วิ้วววว อุ้มกันมาเลยเว้ยสงสัยจะหนักจริง”เสียงไอตาร์ผิวปากแซวเมื่อน้องเอกอุ้มน้องนิคเดิมลงบันไดมาครับ ไอนี่วันนี้อารมณ์ดีอะไรนักหนาแซวเค้าไปทั่ว แล้วน้องนิคก็ยิ่งเขินซุกหน้าลงกลับอกของน้องเอกแน่นขึ้นกว่าเดิม ก็เลยยิ่งโดนผิวปากแซวหนักขึ้นกว่าเดิม
“พี่ๆอย่าแซวสิครับ ที่รักของผมอายหมดแล้ว”น้องเอกพูดออกมาพร้อมๆกับอมยิ้มมองน้องนิคที่อยู่ในอ้อมแขนครับ แล้วก็โดนน้องนิคทุบเข้าให้ด้วยความเขิน
“โอ้ย เจ็บนะครับเอกไม่ได้ทำไรสักหน่อยแค่พูดความจริง มาไปนั่งกันครับ “น้องเอกบอกอ้อนๆครับ เลยยิ่งได้เสียงแซวจนน้องนิคเขินทุบไหล่น้องเอกเข้าไปอีก แต่น้องเอกก็ไม่ว่าอะไรครับน้องนิคไม่ได้ทุบแรงอะไร น้องเอกก็พาไปนักที่ครับ แต่ก็ไม่ยอมให้น้องนิคไปนั่งข้างๆแต่จับใหนักบนตักแทน คู่นี้ลงมากันอย่างนี้อีกคู่ที่ยังไม่ลงมาจะยังไงนะ น่าคิด
****************เอามาต่ออีกนิดค่ะ เดี๋ยวจะเอาคอมไปซ้อม(อีกแล้ว- -*)แล้วจะรีบมาพิมพ์ต่อให้จบนะ ซ้อมไม่นานหรอก**************
“เอ่อ...นี่พี่คินกับพี่ยังยังไม่ลงมากันอีกหรอครับ”น้องเอกเอ่ยถาม
“ครับยังไม่เห็นลงมากันเลย”ผมตอบไป
“สงสัยจะหนัก”น้องเอกพูดเลยๆเหมือนพูดกับตัวเองมากว่า แต่...
“แหม น้องเอกไม่หนักเลยนะถึงขนาดต้องอุ้มกันมา”ไอตาร์อีกแล้วไม่รุ้อารมณ์ดีอะไร
“ก็นิดหน่อย แต่งงานทั้งทีแถมเจ้าสาวผมยังน่ารักขนาดนี้”น้องเอกตอบยิ้มๆแล้วหอมแก้มน้องนิคไปฟอดใหญ่
“ครับๆ”ไอตาร์รับคำ
“อ่าวพี่ยัง ทำไมลงมาคนเดียวหละครับ แล้วพี่คินหละ”เสียงน้องเพลงเอ่ยทักคนที่พึ่งเดินลงมาจากข้างบน
“อ่อ รายนั้นดื้อไม่ยอมให้พี่อุ้มลงมาหนะบอกว่าจะลงมาเอง พี่ก้เลยลองดูว่าจะลงมาเองไหวไหม”พี่ยังตอบคับนั่นทำให้ผมรู้ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงเอาไอคินอยู่เพราะน้ำเสียงและแววตาเชื่อมั่นเหลือเกินว่ายังไงไอคินก็ลงมาเองไม่ไหวแน่ๆ
“หึหึ เจ้าเล่ห์จังนะครับ หลอกให้เด็กดื้อตายใจแล้วค่อยจัดการแบบรวบยอดทีเดียวสินะครับ”เสียงน้องเพลงถามพี่ยังแบบว่าเจ้าเล่ห์ได้อีก แต่ที่รักผมทำไมคุยเหมือนสนิทกับพี่ยังมากขนาดนั้นหละ
“คนที่รู้ทันโดยไม่ใช่เวลาคิดนานไม่เจ้าเล่ห์หว่าหรือครับ”พี่ยังตอบ
“555 ครับๆ ผมว่า ขึ้นไปดูได้แล้วมั้งยังไมเห็นลงมาเลย”น้องเพลงบอก
“ครับ งั้นพี่ขึ้นไปจัดการกับเด็กดื้อก่อนนะครับเดี๋ยงจะรีบลงมา”พี่ยังบอกกับทุกๆคนแล้วเดินขึ้นไปครับ
“ทำไมน้องเพลงถึงสนิทกับพี่ยังเค้าขนาดนั้นหละครับ”ผมรีบถาม
“นั่นสิเพลง ทำไมถึงดูสนิทกับพี่ชายยิ้มจัง พึ่งเจอตอนที่ยิ้มขอให้ช่วยไม่กี่ครั้งเองไม่ใช่หรอ”น้องยิ้มก็ถามขึ้นมาด้วยความสงสัยครับ
“ยิ้ม พี่ชายของยิ้มเคยเรียนที่มหาวิทยาลัย....ใช่ไหมเค้าเรียนรุ่นเดียวกับเพลงนะ เป็นเพื่อนกันตอนอยู่ที่นู่นแล้วเพลงเรียนจบในสาขานั้นก่อนก็เลยไม่ค่อยติดต่อกันเท่าไหร่เพลงเองก็ยุ่งกับหลายๆเรื่องด้วย แล้วก็ไม่คิดว่าพี่ยังจะเป็นพี่ชายของยิ้มด้วย”น้องเพลงตอบทุกคนในนี้ทำหน้างง
“เพลงบอกว่าเรียนรุ่นเดียวกันกับพี่ยัง แถมยังจบก่อนแต่ว่าพี่ยังจบมาตั้ง4ปีแล้วนะ”น้องยิ้มถาม
“ใช่ครับยิ้มถ้าเป็นสาขาวิชานั้นหละก็ช่วงเวลาประมาณนั้นนะแต่ช่วงเวลาที่เพลงจบก็ประมาร5ปีครึ่งอะถึงจะถูก เพลงเป็นนักศึกษาแบบพิเศษที่ต่างออกไปแต่ลงมาเรียนกับสายปกติหนะ”น้องเพลงตอบ ก็คงเป็นสายพิเศษจริงๆเพราะจบปริญญาหลายใบและได้ถึงระดับปริญญาเอกเพียงแค่อายุเท่านี้
“เฮ้อเพลงนี่เก่งจริงๆนะ เก่งขนาดนี้ทำไมไม่เห็นมีข่าวอะไรเลย ปกติถ้ามีคนทำได้เพียงแค่ครึ่งนึงของเพลงก็ดังแล้ว”น้องยิ้มถาม
“สถาบันให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากเพราะมันมีผลต่อความกดดันของตัวนักศึกษาจึงจะทำตามที่นักศึกษาต้องการ ซึ่งเพลงให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ คิดว่าแม้แต่พี่ยังก็คงไม่รู้ว่าเพลงเป็นนักศึกษาในสายพิเศษแต่ก็คงพอเดาได้จากอายุของเพลงแหละมั้ง”น้องเพลงตอบกับไป
“จ้างั้นก็เข้าใจแล้ว ว่าแต่คุณพี่ชายเล่นซะพี่สะใภ้ยิ้มหมดสภาพเลยนะ”น้องยิ้มตอบรับน้องเพลงแล้วหันไปทำเสียงดุๆแหย่ๆให้กับสองคนที่กำลังอุ้มกันลงมาจากบันได เป็นภาพที่หาอยากจริงๆไอคินโดนอุ้มในท่าเจ้าหญิงแบบว่าไอคินมันเอามือค้องคอพี่ยังไว้อะครับ
“วิ้วว เจ้าชายอุ้มเจ้าสาวลงมาแล้วเว้ย”ไอตาร์อีกนั่นแหละตัวนำแล้วก็ประสานเสียงกันผิวปากแซวกันครับ
“เงียบไปเลย”ไอคินมันตวาดทั้งใบหน้าแดงจัดด้วยความเขิน ผมพึ่งเคยเห็นมันเขินจักขนาดนี้นะเนี่ย และก็คิดว่าทุกคนในที่นี้ก็คงจะพึ่งเคยเห็นเหมือนกัน
“555ไอคินเขินโว้ยยเพิ่งเคยเห็น”รู้สึกว่าวันนี้ไอตาร์มันจะอารมณ์ดีมากเกินไปนะผมว่า
“หุบปากเลยไอตาร์”ไอคินที่ถูกพี่ยังอุ้มไปนั่งเรียบร้อยแล้วชี้หน้าคาดโทษ
“นี่ตาร์ไปแซวคนอื่นเค้าอยู่ได้อารมณ์ดีอะไรนักหนา”555ไอตาร์โดนฟ้าดุครับ
“แหมที่รักก็จะไม่ให้อารมณ์ดีได้ไงพ่อแม่ที่รักบอกว่าจะยกลูกสาวให้ดูและทั้งที”ไอตาร์ตอบอารมณ์ดี
“จริงดิ เมื่อไหร่วะ”ผมถาม
“ก็หลังจากที่ไอคินแต่งนั่นแหละพ่อแม่กูกับยิ้มเค้าคุยกัน ประมาณว่าขนาดมึงสองคนลอยไปลอยมาดูจะไม่ได้ลงเอยกับใครง่ายๆยังได้แต่งกันก่อนแล้ว และกูที่มั่นคงแบบนี้จะน้อยหน้าได้ไงประมาณนี้แหละ”ไอตาร์ตอบ
“หึหึ เออๆดีใจด้วยหวะ”ผมบอกแล้วทุกคนก็ร่วมดีใจไปกับมันครับ
“คุยกันซะยาวแล้ว มาๆตักข้าวก่อนครับเดี๋ยวเย็นกันหมดพอดีทานไปคุยไปก็ได้”น้องเพลงบอกเรียกความสนใจกับทุกคนครับ
“เอ้า คุณแม่ใหญ่ดุแล้ว พวกเราตักข้าวกันก่อนเร็ว”ไอตาร์บอกครับแล้วทุกคนก็เริ่มตักข้าวกันครับ คือมีโถข้าวฝั่งละใบแล้วตักของตัวเองแล้วส่งต่อเอาหนะครับ ทำแบบนี้ก็จะได้ปริมาณที่ถูกใจของทุกคนอะครับเพราะว่าตักเอง
“พี่ตาร์”เสียงต่ำมากกกก จากน้องเพลง
“โธ่ น้องเพลงครับพี่ยกให้เป็นแม่ใหญ่เลยนะเนี่ย เพราะว่าแต่งก่อนแล้วก็ดูเป็นแม่บ้านสุดๆ”เฮ้อที่พูดนี่มันยิ่งทำให้เสี่ยงภัยมากขึ้นนะไอตาร์
“หึหึ พี่ตาร์คงอยากรู้สินะครับว่าทำไมผมถึงเอาพี่ภูมิอยู่”น้ำเสียหน้ากลัว
“พี่ตาร์ครับ ผมว่าพี่แซวเล่นผิดคนแล้วนะครับ นักบาสที่พวกพี่เอาไม่อยู่มันใช้เวลาวันเดียวก็เอาอยู่ แล้วผมขนาดผมยังต้องยกมือให้มัน พี่ภูมิยังไม่กล้าหือ ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่านี้อีกแล้วครับ ไอเพลงอะ สวยประหาร”น้องเอกบอก
“แล้วมึงอยากโดนประหารไหมวะเอก”น้องเพลงเอ่ยเสียงเหี้ยม
“ไม่หวะ ไม่อยาก”น้องเอกยกมือยอมแพ้
“เอ่องั้นพี่ไม่แซวแล้วดีกว่า”ไอตาร์ตอบ
“ครับทานข้าว”น้องเพลงบอกและทุกคนก็ลงมือทานกันครับ ผมก็เห็นน้องนิคกับน้องเอกเค้าป้อนกันไปมา แต่อีกคู่นี่ไม่คาดคิด พี่ยังป้อนข้าวไปคิดอยู่ครับแล้วมันก็ป้อนกลับไปแบบเขินๆ
“วู้ววว ป้อนข้าวกันด้วยเว้ย”เอาอีกแล้วมันอยู่ไม่สุขจริงๆวันนี้
“ไอตาร์”คินมันชี้หน้าไอตาร์แบบเคืองๆครับแต่ทำอะไรไม่ได้
“อะไร ก็แค่พุดเรื่องจริง เออแล้วนี่มึงไปคบกับพี่ยังตอนไหนแล้วแถมมึงยังเป็นเมียอีก กูก็นึกว่ามึงเป็นแฟนกับน้องยิ้มแล้วปิดพวกกูที่ไหนได้ หึหึ มึงบอกมาให้หมดเลยนะให้กูมารู้เอาตอนมึงโดนขอแต่งงานเนี่ย”ไอตาร์ถามในเรื่องที่ทุกคนก็อยากรู้ครับเล่นเอาไอคินอึ้งจนสำลักเลยครับ คงไม่คิดว่าอยู่ๆจะโดนถามคำถามนี้
*********************ยังไม่จบคาดว่ายังมีอีกยาวสำหรับตอนนี้*****************