[โหมด ตาร์]
“ฮึ้ยย... ฮึ้ยย..”ผมนั่งทำเสียงฮึ้มฮั้มไม่พอใจในลำคอและมันเป็นน้ำเสียงปนหมั่นไส้ ก็ดูไอพวกตรงหน้านี่สิ มานั่งเอาอกเอาใจกัน ทำหวานกันไม่เกรงใจหรือนึกถึงผมเลยว่าเมื่อคืนทิ้งปัญหาไว้ให้ผมขนาดไหน
“นี่ตาร์ทำเสียงแบบนี้ทำไม ไม่พอใจอะไรฟ้าหรอ”นั่นไงปัญหาที่พวกมันทิ้งไว้ให้ผมยังเข้าผมไม่เลิกสินะ น้ำเสียงไม่พอใจสุดๆเลยแฟนผม
“ป่าวครับ ตาร์ไม่ได้ไม่พอใจฟ้าไผมบอกเสียงอ้อนๆ
“ไม่ใช่แล้วมานั่งทำเสียงแบบนี้ทำไม”ฟ้าพูดน้ำเสียงยังไม่ต่างจากเดิม
“โธ่... ฟ้าก็ดูพวกนั้นสิมานั่งหวานกันไม่สนใจเลยว่าเมื่อคืนทิ้งอะไรไว้ให้ตารืแก้อ่ะ”ผมบอกอ้อนๆ
“ตาระมาบ่นอะไร ตาร์เองนั่นแหละไม่ยอมหาทางปลีกตัวออกมา”นั่นผมทำอะไรก็ผิด
“โธ่ฟ้าจะให้ตารืทำแบบนั้นอีกคนมันก็เหมือนกับไปหักหน้าเค้าสิ ยังไงพวกนั้นก็เป็นผู้หญิง แถมยังพึ่งรู้จักกันอีก”ผมพูดบอก
“ทำไมจะทำไม่ได้หละตาร์ถึงตาร์จะออกมาอีกคนก็ยังมีคนอื่นอยู่อีกนะ คนที่อยากดูแลยัยพวกนั้นมีอีกเยอะ ฟ้าไม่ชอบนิสัยเลย ก็รู้อยู่ว่าเราเป็นอะไรกันยังมาอ่อยอีกเจอแบบนี้ก็สมควรแล้ว”
“โธ่....ฟ้าอ่ะ”ผมพูดอะไรไม่ออก ก็นะมันก็เป็นแบบที่ฟ้าพูดแหละ แต่จะให้ทำไงได้ก็ผมเป็นคนแบบนี้
“อะไรตาร์ ฟ้าพูดเรื่องจริง อย่ามาทำน้ำเสียงแบบนี้นะหรือวว่าที่ไม่ออกมาเพราะว่าชอบ”
“ฟ้าครับตาร์ไม่ได้คิดแบบนั้นนะไปกันใหญ่แล้ว”เริ่มเสียงดังกันแล้วสิ ดูขนานพวกผมขึ้นเสียงใส่กันพวกมันยังไม่คิดจะหันมาสนใจนั้งป้อนโน่นป้อนนี่ให้กันอยู่ได้ ฮึ้ย แล้วผมจะสนใจพวกมันทำไมเนี่ย
“ไปกันใหญ่ยังไงตาร์ ฟ้าแค่พูดตามที่เห็น ร้อนตัวนะตาร์”
“โธ่..ฟ้า โอ้ยย... นี่พวกคุรมึงทั้งหลายจะไม่สนใจกูกันหน่อยหรือไงทิ้งปัญหาไว้ให้กูทะเลาะกันแล้วยังจะมานั่งทำหวานไม่สนใจกูกันอีก”ผมโวยใส่พวกมันที่หน้าตื่นกันทันทีหลังจากสิ้นเสียงผม
“นี่ตาร์ ทำไมพาลอย่างนี้ ฟ้าไม่ชอบเลย”นี่ก็อีกคนไม่รุ้เป็นไรผมทำอะไรก็ผิดหมด
“ฟ้าใจเย็นครับ ทะเลาะอะไรกันคุยกันดีๆสิ”เสียงไอภูมิครับ
“ไม่ต้อมาพูดดีเลยไอภูมิ เพราะพวกมึงนั่นแหละกุกับฟ้าถึงได้ทะเลาะกัน” อารมณ์เสียโว้ยยย
“ทำไมตาร์จะต้องพาลคนอื่นด้วยหละ นิสัยไม่ดีเลยนะ”ฟ้าดุผม
“จะไม่พาลได้ไง ก็ดูพวกมันทิ้งปัญหาไว้จนเราต้องมาทะเลาะกัน แล้วดูสิ มานั่งจู๋จี๋กันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หวานกันซะจนน่าโมโห”
“ตาร์มึงอย่าพาลสิกุไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มึงกับฟ้าต้องทะเลาะกันนะ เพราะถ้ากุไม่ชิ่ง มีหวังวันนี้กุคงลุกไม่ขึ้นแน่ๆ”ไอภูมิพูดสิหน้ามันบ่งบอกว่ามันจนปัญญาจริงๆ
“ก็เข้าใจแต่ทำไมต้องเป็นกุกับฟ้าด้วยที่ต้องมาทะเลาะกันแล้วคู่อื่นนั่งจู๋จี๋ทำหวานกันหมดด้วยวะ” ฮึ้ย...อารมณ์เสีย ขอพาลหน่อยเหอะ ยัยไรเตอร์นี่ก็อะไร เปิดโอกาศให้ผมมาบรรยายทั้งทีทำไมต้องเป็นตอนที่ผมดูนิสัยไม่ดีพาลเอาๆอย่างนี้ด้วยฟะแถมยังให้ผมมาทะเลาะกับฟ้าอีก เสียภาพพจน์หมด (แกกอย่ามาพาลฉัน เดี๋ยวก็เขียนให้ไม่มีบทเลยนี่ หรือจะให้แกโดนรถชนตายดี โดนจับกดก็น่าสนุกนะเอาไหม :zatamare’) (ไม่เอาคร๊าบบบบ ยอมแล้วคร๊าบบบบ :ตาร์)
“ก็มึงมันพวกใจอ่อนเห็นใจคน ฟ้าก็เข้าใจมันหน่อยแล้วกันนะครับ มันเป็นคนแบบนี้เองฟ้าก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นพวกแคร์ความรู้สึกคน”ไอภูมิพูดกับผม แล้วหันไปพูดกับฟ้าครับ
“ฟ้าก็รู้นะตาร์แต่บางทีฟ้าก็อยากให้ตาร์แคร์ความรู้สึกฟ้ามากกว่าคนอื่นบ้าง ไม่ใช่แคร์คนอื่นจนไม่คิดว่าบางทีฟ้าเองอาจจะน้อยใจ”ฟ้าพุด มันก็จริงของฟ้าที่ผมไม่เคยคิดว่าเธอจะน้อยใจ นี่ผมแคร์ความรู้สึกคนอื่นจนเผลอลืมไปว่าบางทีคนของเราก็ต้องการให้เราแคร์ความรู้สึกเค้ามากกว่าคนอื่นในบางครั้ง
“ฟ้า ตาร์ขอโทษ ที่ไม่ได้นึกถึงความรู้สึกฟ้า แต่ตารืก็ทำไม่ได้ที่จะหักหน้าพวกนั้น”ผมบอก
“ตาร์เข้าใจฟ้าก็ดีแล้ว แต่เรื่องเมื่อคืนขอให้รู้ไว้ว่าฟ้าไม่พอใจที่ตาร์แคร์พวกนั้น เพราะจากนิสัยแล้วก็ไม่น่าจะไปแคร์เท่าไหร่เลย ไม่รู้ทำไมตอนภูมิตาร์ถึงช่วยจัดการได้แต่พอเป็นตัวเองกลับไม่ยอมทำอะไร จนฟ้าต้องมาโกรธ ตาร์ถึงจะยอมพละจากพวกนั้น”ฟ้าพูด
“หืม... ตอนพี่ภูมิอะไรนะครับ”น้องเพลงพูดขึ้นมาแล้วเดินเข้ามาเกาะไหล่ไอภูมิหน้าโหดๆ จนไอภูมิมันซีด
“เอ่อไม่มีไรหรอกครับ เนอะฟ้า เนอะไอตาร์”ไอภูมิเลิกลักถามทันที แบบนี้น่าแกล้งมันเอาคืน เอ่อแล้วทุกคนสงสัยไหมว่าทำไมคนอื่นเงียบไม่พูดอะไรกันหมด แล้วก็ทำไมน้องเพลงถึงพึ่งพูด ผมจะบอกให้ละกันว่า ตอนที่ผมโวยอ่ะทุกคนจะเข้ามาแล้วแต่ไอภูมิมันพูดขึ้นก่อน ทุกคนเลยดูท่าทีพอเห็นว่าไอภูมิคงเคลียร์ได้ก็กลับไปนั่งจู๋จี๋กันต่อ -*- ส่วนน้องเพลงก็ยืนคุยกับพนักงานที่เข้ามาสอบถามเรื่องที่พวกผมทะเลาะกันนี่แหละ แล้วก็เสร็จพอดีตอนฟ้าพูดประโยคเมื่อกี้ งานเลยเข้าไอภูมิ หึหึ
“หึหึ ไม่ต้องมาเนอะอะไรเลยไอภูมิ กุช่วยมึงตลอดนะจนฟ้างอนก็หลายรอบ เรื่องหญิงของแกหนะ กุออกน่ารับให้บ่อย เมื่อวานก่อนงานเลี้ยงก็ด้วย”ผมขอเอาคืนมันหน่อยละกัน เอาคืนไอภูมิได้สักคนก็ยังดี
“หืม...เมื่อวานก่อนงานเลี้ยง ตอนไหนหรอครับทำไมเพลงไม่เห็นรู้”น้องเพลงถามผมนะ แต่หน้านี่มองไอภูมิแบบจะกินเข้าไปแล้ว ผมหละกลัวแทน ไม่คิดว่าน้องเพลงจะดูน่ากลัวได้ขนาดนี้ ดูสิไอภูมิซีดเชียว ก็สงสารนะ แต่อยากเอาคืนมากกว่า โทษทีเพื่อน
“เอ่อ พี่จะมีเวลาไปไหนตอนไหนได้ยังไงก็อยู่กับที่รักตลอดเวลาอ่ะ”ไอภูมิบอกเสียงอ้อนๆแต่หน้ามันยังซีดอยู่เลย ก็จริงของมันที่มันอยู่กับน้องเพลงตลอดแต่แค่ผละออกมาแป๊ปเดียวงานก็เข้ามันเลย สงสัยผู้หญิงของมันคงเยอะจัดจนไปไหนก็เจอได้ทุกที่
“งั้นพี่ตาร์ก็โกหกเพลงหน่ะสิ”น้องเพลงถามแต่เสียงไม่ได้คิดอย่างที่ถามนะนั่น แล้วก็เอ่อที่รักของผมอ่ะหลังจากที่ยืนนิ่งมาสักพักก็เดินเข้ามากระซิบข้างหูผมว่า ‘เอาคืนตามสบาย หมั่นไส้อยู่เหมือนกัน จัดการภูมิเสร็จก็ตามมาแล้วกัน รออยู่ที่ห้อง’ แล้วก็เดินจากไปทำเอาผมอึ้งไปพักนึง ก่อนจะเริ่มเอาคืนต่อ
“พี่พูดเรื่องจริงน้องเพลง เมื่อวานมีช่วงนึงที่น้องเพลงแยกออกไปทำงานสักพักหนะ หญิงของมันก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ มาถึงก็โอบรอบคอมันไปจูบเลย มันก็นะไม่ขัดขืน แต่ดันส่งสายตาขอความช่วยเหลือมาให้พี่แทน เมื่อก่อนไม่เคยเห็นเป็นไม่พอใจพลักออกเลยไม่แคร์”ผมเล่า
“งั้นหรอครับ พี่ภูมิ..”เอ่อเสียงน้องเพลงกดต่ำมากกกกกกก
“เอ่อ คือ...พี่... ภูมิคะ! ดีใจจังที่เจอภูมิอีก เมย์คิดถูกนะเนี่ยที่ตัดสินใจอยู่ต่อ จุ๊บ”เอ่อคือตอนนี้ไอภูมมิซีดสุดๆแล้วครับ ก็ระหว่างที่มันกำลังอึกอักตอบน้องเพลงอยู่ ยัยผู้หญิงคนเมื่อวานมาจากไหนไม่รู้ มาถึงก็ลากไอภูมิไปควงแถมจุ๊บแก้มมันไปอีกที ไม่ได้อายสายตาใครเลยคนออกเยอะแยะ แถมพวกที่นั่งจู๋จี๋กันอยู่นี่หันมามองกันหมดแล้ว และก็ไม่รู้อะไรดลใจยัยนี่เหมือนกันที่ให้มาแทรกน้องเพลงออกจากไอภูมิ ดูจากสายตาน้องเอกแล้ว ผมว่ายัยนี่วอนตายนะครับ ส่วนไอภูมินี่ก็คงไม่ต่างกันหรืออาจหนักหว่า แต่ก่อนจะถึงตรงนั้นคงมีอะไรสนุกๆให้ดูหละนะ ยังไงก็ขอยืนดูอยู่ตรงนี้ก่อนละกัน ไว้งานเข้าไอภูมิเมื่อไหร่ค่อยชิ่งหนีมัน
........................................................................
หายไปนาน เอามาลงให้ก็ยังไม่หมด อารมณ์แต่งไม่มีเล้ยยย แล้วก็กะลังจะสอบ คาดว่าจะต่อให้จบตอนเร็วๆนี้ แล้วอาจจะแถม อะไรให้ด้วย
“เอ่อ เมย์ครับปล่อยผมก่อน”ไอภูมิพูดพยายามแกแขนยัยเมย์ นี่ออก แต่นะมันจะมาเป็นสุภาพบุรุษอะไรเอาตอนนี้ เมื่อก่อนถ้าใครทำอย่างนี้มันสะบัดทิ้งแบบไม่ใยดีเลย
“โถ ภูมิคะให้เมย์เกาะแขนนิดหน่อยจะเป็นไรไป มากกว่านี้ยังเคยมากแล้ว”ยัยนั่นพูดพร้อมกับมองไปที่น้องเพลงแบบเหนือกว่า เหอะๆยัยนี่ตั้งใจเข้ามาแทรกชัวร์ แต่ไอเรื่องที่เธอจะเหนือกว่าเนี่ยคิดผิดมั้งครั้ง
“หืม... มากกว่าเกาะแขนเคยมาแล้ว พี่ภูมิกับคุณเมย์ทำอะไรกันหรอครับ”น้องเพลงถามหน้าซื่อมาก
“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกครับ”ไอภูมิตอบ
“แหมภูมิก็ ไม่มีอะไรได้ไง ก็เราออกจะเร่าร้อนด้วยกันทั้งสองคน”พูดมาได้ไม่อายปาก ดูก็รู้ว่าจะเย้ยน้องเพลง ผู้หญิงของไอภูมิก็เป็นเอาซะอย่างนี้เป็นส่วนมาก โดนสลัดทิ้งอย่างไร้เยื่อใยแล้วแต่ก็ยังระความ ตามหวงก้าง คนใหม่ที่มันควงตลอด ถ้าเจอ
“หึหึ คุณเมย์นี่ เป็นผู้หญิงจริงรึป่าวครับพี่ภูมิ”น้องเพลงถามพาซื่อ
“ก็ต้องเป็นผู้หญิงสิยะ แกเอาส่วนไหนมองว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงกัน”ยัยเมย์โวยวาย
“หึ ก็ผมไม่คิดว่าผู้หญิงเค้าจะด้านพูดเรื่องอย่างนั้นได้ไม่อายน่ะครับ กับคนที่พึ่งรู้จัก”น้องเพลงตอบ หน้าตาย ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าน้องเพลงเป็นคนตรงขนาดนี้
“กรี๊ดด... แกว่าฉัน แล้วแกหละเป็นผู้หญิงซะป่าว มาพูดผมพูดครับ แกล้งเป็นทอมเพื่อหวังใกล้ชิดภูมิหละสิหน้าด้าน”ยัยนี่ก็ไม่ยอมซะจริงๆ
“คุณเมย์มีตาร์ก็หัดดูให้ชัดๆสิครับว่าผม หน่ะผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงหรือทอม อ่อแล้วก็จะบอกอะไรให้อย่างนะ คนที่คุณเกาะอยู่หนะ เมียผม” โอ้วแรง เล่นเอาอึ้งกันหมด ยกเว้นน้องเอกที่อมยิ้มชอบใจ
“เมีย ภูมิเนี่ยนะจะเป็นเมียแก อีตอแหล ฉันไม่เชื่อแกหรอก ว่าอย่างภูมิจะตกเป็นเมียแก แม้แต่แกเป็นผู้ชายฉันยังไม่เชื่อเลย”นี่ก็แรง แต่ผมก็เข้าใจนะใครจะไปเชื่อ ก็น้องเพลงสวยและดูบอบบางกว่าไอภูมิ ดูยังไงก็ผู้หญิง แล้วถึงจะไม่ใช่ก็ไม่อาจเชื่อได้ว่าจะกดไอภูมิได้ เหมือนที่ตอนแรกผมไม่เชื่อนั่นแหละ
“ความจริงผมก็ไม่อยากจะมีเรื่องกับแขกที่มาพักที่รีสอร์ทของตัวเองนักหรอกนะ แต่ในเมื่อคุณทำในสิ่งที่ผมรับไม่ได้ มันก็จำเป็น แล้วผมก็จะแสดงให้ดูว่าผมพูดจริง” พูดจบน้องเพลงก็ดึงไอภูมิเข้าไปกอดแล้วจูบโชว์ทันที เป็นจูบที่ เอ่อ ถ้าสองคนนี้อยู่ในห้องกันสองคนคงอยู่บนเตียงแบบไร้เสื้อผ้าไปแล้ว และที่ไม่อยากเชื่อคือ ไอภูมิผู้เป็นคลาสโนว่าจะอ่อนระทวยกับรสจูบได้แบบนั้น เล่นเอายัยเมย์ยืนอึ้งจะกรี๊ดก็กรี๊ดไม่ออกเลยทีเดียว
“หึหึ ไปต่อที่ห้องนะครับพี่ภูมิ แล้วก็นะคุณคงเห็นแล้วว่าผมไม่ได้โกหก แล้วก็อย่ามายุ่งกับพี่ภูมิอีกเราแต่งงานกันแล้ว”พูดจบน้องเพลงก็จูงมือโอบเอวไอภูมิ ที่ดูยังเบลอๆไร้เรียวแรงออกไป ปล่อยให้ทุกคนยืนอึ้ง ส่วนยัยเมย์นะหรือ ก็ถ้าเดิมนั่นแหละ อยากจะกรี๊ดก็กรี๊ดไม่ออกได้แต่ยืนอึ้งกำมือแน่นอยู่อย่างนั้น จนในที่สุดก็มีเสียงเร็ดรอดออกมาจากปากยัยนั่นว่า
“ไม่จริง”ซะเสียงดัง
“จริง!!!”เสียงตอบเป็นเสียงเดียวกันจากคนที่ดูเหตุการณ์เมื่อคู่ตอบกลับทำเอายัยนั่นทรุดลงไปกับพื้นอย่างหน้าสงสารก็นะเห็นต่อหน้าต่อตาว่าคนที่ตัวเองเคยคบหายืนกอดจูบลูกคลำกับคนอื่นต่อหน้าแล้วเพราะไอที่ลูคลำนี่แหละเลยยืนยันได้ว่าคนๆนั้นเป็นผู้ชายเหมือนกัน แถมยังทำให้คนตัวเองเคยคบอ่อนละทวยได้ขนาดนั้น แต่ก็นะจะมีใครสงสารหละ ในเมื่อทำตัวเอง
“น้องเพลงนี่ร้ายเหมือนกันนะ คิดแล้วก็สงสารยัยนั่นจริงๆ”ผมพูดขณะเดินมาที่น้องเอกกับพวกที่เหลือนั่งกันอยู่
“หึหึ มันไม่ร้ายหรอกถ้าไม่ไปทำมันก่อน แล้วก็นะถึงจะเป็นผู้หญิงถ้าไอเพลงมันไม่ไหวจริงๆก็ไม่ไว้หน้า ผมว่าแทนที่จะสงสารยัยนั่น พี่ตาร์สงสารเพื่อนพี่แทนจะดีกว่า ผมว่าได้มีลุกไม่ขึ้นแน่ๆ เห็นดูบอบบางแบบนั้นอย่าได้ดูถูกมันเชียว พี่ก็หน้าจะพอเข้าใจบ้างแล้ว”น้องเอกตอบกลับมา และผมก็เห็นด้วย ผมว่าผมเตรียมของเยี่ยมคนป่วยเลยดีกว่า
“แล้วพี่ตาร์ไม่ตามพี่ฟ้าไปหรอครับ”น้องนิคนั่งอยู่บนตัดน้องเอกเอ่ยถามผมแล้วก็หันไปงับองุ่นที่น้องเอกป้อนให้ต่อ คู่นี้ก็หวานไม่แคร์สื่อ
“อ่อ แค่ยอมให้พี่เข้าห้องก็แสดงว่าฟ้าเค้าหายโกรธพี่แล้วหละ แล้วอีกอย่างที่พี่ไม่ตามไปเลยทันทีเพราะฟ้าเค้าฝากเอาคืนไอภูมิมัน นี่ถ้าพี่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังคงเสียดายแย่ที่ไม่ได้อยู่ดู”ผมตอบ
“หึหึ”น้องเอกหัวเราะเจ้าเล่ห์ อย่างชอบใจทันทีที่ผมพูดจบ
“แล้วนี่จะไม่เป็นไรหรอเจ้าของรีสอร์ททำกับลูกค้าแบบนั้น”ผมถามอย่างเป็นห่วง
“หึหึ จะเป็นไรไปหละครับ พี่ก็เห็นว่าในนี้นอกจากคนของเราแล้วก็ไม่มีคนนอกคนอื่นเลยนอกจากยัยเมย์อะไรนั่น”น้องเอกตอบพร้อมกับป้อนองุ่นให้น้องนิคไปอีกหนึ่งลูก น้องนิคคงจะชอบองุ่นมาก แต่น้องเอกคงจะแกล้งไม่ให้กินเองดูสิกินไปหน้างอไป หน้าแดงเพราะเขินไป
“เอ่อ จริงด้วยพี่ก็พึ่งจะสังเกต แล้วว่าแต่ทำไมถึงมีแต่พวกเราหละ นี่ไม่ใช่ว่าเป็นแผนอีกหรอกนะ”เพราะถ้าเป็นแผนหละก็....เหอะๆไม่อยากคิด
“55 พี่ตาร์นี้เดาเก่งจังเลยนะครับ ก็อย่างที่พี่ตาร์คิดนั่นแหละ เรื่องที่พี่ภูมิเจอกับคู่ขาเก่าหนะไอเพลงมันรู้แล้ว แล้วก็สืบแล้ว ว่าที่จริงพี่ภูมิก็ไม่ได้ผิดอะไร ยัยนั่นเสนอตัวเอง แล้วอีกอย่างไอเพลงก็ดูออกว่าที่พี่ภูมิไม่สลัดยัยนั่นแบบไม่ใยดีแล้วมันจะเสียไปถึงไอเพลงหน่ะ แต่ที่โดนคาดโทษหนะเพราะพี่ภูมิไม่ยอมบอกมันตรงๆ”น้องเอกเล่า
“งั้น น้องเพลงทำยังไงให้พนักงานหรือคนอื่นออกไปจากห้องนี้หละ”ผมถามอย่างสงสัย
“ก็ไม่มีอะไรมาก มันก็แค่สั่งให้พนักงานปลอมเป็นแขก แล้วพอยัยนั่นเข้ามาก็ให้คอยดูท่าทีไว้ถ้ามีแววว่าจะมีเรื่องกันก็ให้เนียนกันออกไปก่อน เพราะมันจะจัดการเอง ทีแรกไอเพลงมันก็ไม่คิดจะทำถึงขนาดนั้น แต่ยัยนั่นดวงซวยเองที่ไปแทรกกลางระหว่างมันกับพี่ภูมิ แถมกระแทกไม่ใช่เบา เห็นไอเพลงแบบนั้นหนะขี้หึงอย่าบอกใคร”น้องเอกเล่า
“แล้วไอภูมิมันจะไม่สังเกตเลยหรอว่ามีพนักงานปลอมเป็นแขก มันก็มาที่นี่ตั้งหลายครั้งแล้ว อีกอย่างน้องเพลงรู้ได้ไงว่ายัยนั่นจะเข้ามาที่นี่”ผมถาม
“ไม่มีอะไรยากเกินไปสำหรับเจ้าของรีสอร์ทที่อยากติดตามความเป็นอยู่ของลูกค้าว่าสะดวกสบายดีรึป่าว อีกอย่างเมื่อวานที่มันรู้เรื่องก็เพราะกล้องวงจรปิดอ่ะ เวลามาที่นี่ไอเพลงจะไปเช็คด้วยตัวเองทุกวัน พอเห็นฉากเด็ด ก็เลยให้พนักงานทำยังไงก็ได้ที่จะสืบเรื่องนั้นมา ลูกน้องไอเพลงจริงต้องทำตามสั่งได้ทุกอย่าง”น้องเอกตอบ
“งั้นก็คงเป็นคราวซวยของทั้งสองคนนั่นหละนะ แต่พี่ว่าน้องเพลงเป็นผู้ชายทำแบบนั้นกับผู้หญิงมันดูยังไงๆอยู่นะ”ผมพูด
“ไอเพลงหน่ะ ไม่ใช่คนที่จะทำร้ายผู้หญิงโดยไม่คิดอะไรหรอกนะ เพียงแต่มันจะทำกับคนที่สมควรได้รับบทเรียนบ้าง อีกอย่างตัวมันเองก็ไม่ค่อยมีใครคิดว่ามันเป็นผู้ชายอยู่แล้วด้วย แต่ถึงอย่างนั้นถ้ามันคิดจะทำก็ไม่ได้รุนแรงอะไรนักหรอก ยังไงอีกฝ่ายก็ยังเป็นผู้หญิง แล้วมันก็เป็นผู้ชาย แล้วอีกอย่างกับยัยนั่น ถ้าผมเป็นไอเพลง แล้วพี่ภูมิเป็นนิคผมอาจจะทำอะไรมากกว่าที่มันทำก็ได้ ถึงผมจะไม่ชอบทำร้ายผู้หญิงก็เถอะ แต่อย่างยัยนั่นโดนบ้างก็สมควร”น้องเอกตอบสีหน้าจริงจัง
“ทำไมหรอครับ”ผมสงสัย
“ก็ตอนที่ให้คนของเราไปสืบ ได้เรื่องมาว่า ผู้หญิงคนนี้ตามราวีทุกคนที่พี่ภูมิควงด้วยตอนช่วงที่ยังเป็นคู่ขากับพี่ภูมิอยู่หนะ และถึงจะโดนเขี่ยทิ้งแล้วก็ยังคงราวีคู่ขาคนใหม่ๆของพี่ภูมิอยู่เรื่อยๆถ้าเธอรู้ว่าตอนนั้นค่ขาของพี่ภูมิคือใคร มันจะไม่เป็นไรเลย หากยัยนั่นไม่เล่นแรงถึงขั้นที่บางคนก็ปางตาย แล้วกับไอเพลง พอยัยนี้รู้จากคนของเราว่ากำลังคบกับพี่ภูมิอยู่แล้วดูท่าทางจะจริงใจ ยัยนี่ก็วางแผนจะกำจัดไอเพลงอีก แบบไม่เลือกวิธีด้วยนะ ผมว่ายัยนี่ควรปรึกษาแพทย์แล้วหละ ไม่รู้พี่ภูมิไปคว้ามาได้ไง ความหวงก้างรุนแรงขนาดนั้น”น้องเอกเล่า ผมฟังแล้ว ก็เอ่อ สมควรจะโดนบ้างจริงๆนั่นแหละถ้าถึงขนาดที่มีคนปางตายมาแล้วหน่ะ
“แล้วแบบนี้น้องเพลงจะไม่อันตรายหรอครับ”
“หึหึ พี่คิดว่าจะมีใครทำอันตรายมันได้ไหมหละ อ่อ ผมมีเรื่องอยากบอกพี่ตาร์อีกอย่างนึง ค่อนข้างเป็นความลับทีเดียวหละ”น้องเอกพูดเรียกความอยากรู้ของผม
“ความลับอะไรครับ”ผมถาม
“ครอบครัวของไอเพลงเคยเป็นมาเฟียเก่าหนะ แล้วปัจจุบันนี้ลูกหลานตระกูลนี้ก็ยังต้องฝึกการต่อสู้ในทุกรูปแบบอยู ถึงตอนนี้จะไม่ได้เป็นมาเฟียกันเป็นอาชีพแล้ว แต่ก็ยังเรียกได้ว่าเป็นมาเฟียเงาหละมั้ง ไม่ใช่เป็นเงาอยู่เบื้องหลัง แต่เป็นตัวตนที่ยังคงติดอยู่กับตระกูลนี้เหมือนเงา ไม่ว่าใครในวงการธุรกิจก็ต้องรู้ประวัติไว้ ไม่เช่นนั้นหากคิดจะกำจัดคนในตระกูลนี้คงมีนรกไปรออยู่ข้างหน้าตั้งแต่เริ่มคิดแล้ว”น้ องเอกพูดกับผมเสียงเบาให้ได้ยินกันแค่เรา และมันทำให้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมน้องเพลงถึงเก่ง
“งั้นก็คงไม่ต้องห่วงอะไรน้องเพลงแล้วหละ ว่าแต่ไอคินเป็นไรวะเห็นนั่งหน้างอมานานละ”ผมพูดกับน้องเอกแล้วก็หันไปทักไอคินที่นั่งอยู่บนตักพี่ยังท่าเดียวกับน้องเอกน้องนิกเลยครับ คือแบบว่านั่งไพ่อ่ะครับแล้วก็มีมีพี่ยังโอบไว้ที่เอวเห็นละอิจฉาแต่ไอคินนี่ด นั่งหน้างอไปหน้าแดงไป ไม่รู้เป็นไร พอๆกันกับน้องเอกน้องนิคเลยครับ
“ยุงไรด้วยวะมึงอ่ะ”มันหันมาว่าผมครับ
“อ่าวก็มันเห็นแล้วขัดหูขัดตานี่หว่า จะเขินหรือจะงอนเอาให้แน่ดิว่ะ”ผมบอกมัน
“แล้วยุ่งไรกับกุเหล่า”ทำเสียงไม่พอใจใส่ผมอีก
“เอ่อ พี่ยังครับเพื่อนผมเป็นไรเนี่ย ไม่ง้อมันหน่อยหรอ เห็นแล้วขัดหูขัดตาที่มันเป็นแบบนี้ไม่ชินอะครับ”ผมบอกพี่ยัง
“เงียบไปเลยไอตาร์”ไอคินมันโวยผมแต่ตีไปที่หน้าอกพี่ยังครับ ผมหละงงกับมันจริงๆ ทำอย่างกับตัวเองเป็นสาวน้อย เห็นแล้วมันขัดๆจริงๆนะครับภาพแบบนี้ไม่เคยเห็น
“อ่าวแล้วคินตีพี่ทำไมหละครับ พี่ไม่ได้ทำไรสักหน่อย”พี่ยังพูดกับไอคินครับ
“เพราะพี่ยังนั่นแหละ”มันว่างั้นแล้วก็ก้มหน้าหงุดๆเลยครับ อะไรของมันก็ไม่รู้ แล้มพี่ยังก็กระซิบไรกับมันไม่รู้ครับ มันก็ตีไปที่หน้าอกพี่ยังอีกทีแล้วซอบลงไปกับอกพี่ยังไม่มีทีท่าว่าจะเงยขึ้นมาเลยครับ ทำเอาผมงง แต่น้องเอกนั่งยิ้มแล้วก็อุ้มน้องนิคลุกออกไปครับพงกหัวให้ผมนิดหน่อยเป็นเชิงขอตัว
“เอ่อน้องตาร์พี่ขอตัวก่อนนะครับ ขอจัดการกับคนขี้งอนสักหน่อย”พี่ยังพูดเสร็จก็โดนไอคินตีเข้าไปอีกทีก่อนที่พี่ยังจะลุกขึ้นโดยมีไอคินอยู่ในอ้อมแขน ทำเอาผมสงสัย ว่าไอคินมันตัวเบาขนาดอุ้มได้สบายๆแบบนั้นเลยหรอ
“ครับตามสบายครับ”ผมตอบพี่ยังเสร็จไอคินก็หันมาทำหน้าจะกินเลือดกินเนื้อผมซะงั้นอ่ะ แต่จะทำไรได้พี่คินเดินอุ้มมันไปอย่างไวจากตรงนี้ละ ที่นี้ก้เหลือผมละสิ อ่อยังมีไอกันกับน้องนัทอีกอยู่ไหนหว่า ยังไม่ได้คุยด้วยเลย ผมมองหาไปรอบๆ อ่าวไม่มีไปกันตอนไหนวะเร็วจริง ไม่มีใครให้แกล้งแล้วก็ขึ้นไปหาฟ้าดีกว่า ส่วนพวกนั้นไปทำไรกันต่อไปถาไรเตอร์กันเอาเองละกัน ผมไม่หื่นพอที่จะเล่าต่อ (นี่ไอตาร์แกว่าฉันหื่นหรอแล้วจะโดนไม่ใช่น้อย หาคนมากดแกดีไหมปากแบบเนี๊ย!!!!! :Zatamare’) (เอ่อขอโทษคร๊าบบ ตาร์ผิดไปแล้วคร๊าบบบ เหลือตาร์ไว้สักคนเถอะนะครับ :ตาร์)
“ปึ้ก..โอ๊ย..อืม”เสียงประตูปิดลงเพราะร่างสูงถูกร่างเพรียวพลับให้ติดกับประตูแล้วเข้าประกบปากทันที่อย่างไม่รอให้ร่างสูงได้แสดงอาการเจ็บไปมากกว่าที่ร้องโอ๊ยออกมาเมื่อครู่ ริมฝีปากประกับกับด้วยแรงอารมณืลิ้นชื้นละเล็มกันไปมาอย่างรู้งานเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกันอย่างเร่าร้อนชำนาญและคุ้นเคย มือเรียวลุบไล้ไปตามแผ่นหลังหนากระตุ้นอารมณ์ ไล้มือผ่านไปตามสันหลังอย่างแผ่วเบาเรื่อยไปจนเปลี่ยนมาหยอกเย้ากับยอดอกที่ด้านหน้าบดขยี้ด้วยตามแรงอารมณืที่ประทุจนคนที่ริมฝีปากกำลังรับจูบอยู่อดครางออกมาไม่ได้ สองมือของทั้งคุ่ต่างรู้งานปลดเปลื้องเสื้อผ้าอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วไม่รอช้าเมื่อเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายหลุดไปร่างเพรียวจับพลิกร่างสูงให้หันหน้าเข้ากับประตูทันที
“เกาะไว้สิครับที่รัก”ร่างเพรียวกระซิบค้างหูร่างสูงอย่างแผ่วเบา ร่างสูงทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนที่จะสะดุ้งเมื่อมือเย็นจับเข้าที่แก่นกายของตัว
“อ่ะ...อือ..”เสียงของร่างสูงเร็ดรอดออกมาเพียงเท่านั้นมือเร่างเพียวใช้อีกมือที่ยังว่าจับหน้าของร่างสูงให้หันมารับจูบจากตนทั้งที่มืออีกค้างยังปรนเปรอส่วนร่างของร่างสูงไม่หยุด
“อ๊ะ..พอ..ที่รัก พี่ไม่ไหวแล้ว ทำเถอะ”เสียงแตกพร่าของร่างสูงพุดขึ้นเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ
“ได้ครับ ที่รัก แต่ไม่มีเจลนะ แล้วก็ไม่มีถุงยางด้วยสิ”ร่างเพรียวตอบกลับข้างหูร่างสูงเสียงเบาพร้อมกับลูบไล้หน้าอกของร่างสูงไปด้วย
“กะ..ก็..ที่หัว เตียงไง คะ ครับ”ร่างสูงตอบเสียงสั่น
“อืม แต่ขี้เกียดำปนี่ครับ เสร็จตรงนี้ก่อนค่อยไปนะ”ร่างเพรียวกระซิบแล้วแล้วแลบลิ้นเลียนิ้วมือก่อนที่จะลูบไปที่ช่องทางด้านหลังของร่างสูงพร้อมกับค่อยๆกดลงไปอย่างเบามือที่สุด
“เจ็บครับ อื้อ..เบาๆนะที่รัก”
“ครับ หายใจลึกๆนะ”ร่างเพรียวกระซิบร่างสูงพลางปรนเปรอส่วนหน้าไปด้วยก่อนที่จะกดนิ้วลงไปจนสุดในทีเดียวแล้วเริ่มชักเข้าออกทันที ก่อนที่จะค่อยๆเพิ่มเป็นสองนิ้วและชักเข้าออกเป็นจังหวะจนได้ยินเสียงครางของร่างสูง
“อือ อ๊ะ.. ที่รัก อืม เร็วอีก”
“อืม แค่นิ้วเอง จะรีบไปไหนครับที่รัก”ร่างเพรียวกระซิบข้างหูร่างสูงก่อนที่จะดึงนิ้วออกแล้วจ่อสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน
“โอ๊ย..เบาๆนะ ที่รัก อึก..”ร่างเพรียวไม่รอให้ร่างสูงได้พูดอะไรมากจัดการกระแทกเข้าไปจนสุดลำโดยที่ร่างสูงไม่ทันตั้งตัว
“โอ๊ยย อย่าเพิ่งขยับนะครับ พี่เจ็บ อึก”ร้างสูงร้องออกมาด้วยความจุกแต่ก้ต้องจุกเพราะร่างเพียวถอดตัวออกจนเกือบหมดแล้วกระแทกเข้ามาใหม่อย่างแรงเหมือนแกล้ง
“อืม..เป็นไงครับที่รัก”ร่างเพรียวถามข้างหูแล้วเริ่มประเปรอส่วนหน่าของร่างสูงอีก
“ซี๊ด..เบาๆ สิครับ อะ”
“ครับ..จะเบาๆนะ”แล้วร่างเพรียวก้เริ่มขยับช้าๆแต่เน้นจนลึก จนร่างสูงครางไมม่เป็นภาษา
“อ่า..ซี๊ด.. ไม่ต้องเบาแล้ว ครับ กะ กระแทก มาแรงๆเลย ที่รัก”เมื่อเรื่งสูงร้องของร่าวเพรียวก็ไม่ขัดสัทธา แร่งสะดพกให้เร็วและแรงขึ้น จนร่างสูงสั่นไปทั้งตัว
“ยะ.ยืนไม่ไหว แล้ว อ๊ะ เร็วอีก อื้อ”ร่างสูงครางไม่เป็นภาษา
“หืม ยืนไม่ไหว อื้ม แต่บอกให้แรงกว่านี นี่นะ งั้นก็ คุกเข่าลงไปสิครับ ซี๊ด..”ว่าจบร่างเพรียวก้หยุดขยับแล้วให้ร่างสูงคุกเข่าลงทั้งที่ร่างกายยังเชื่อมกันอยู่
“อ่า เท้าพื้นไว้นะ “ร่างเพียวบอกร่างสูงทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนที่ร่างเพรียวจะจัดท่าให้ตัวเองคุกเข่าลองก่อนที่จะจับสะโพกของร่างสูงไว้แล้วเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆอีกครั้งจนแรงๆขึ้นๆจนร่างสูงทรุดลงไปซับกับพื้นห้อง
“อ๊า อะ แรงอีก จะๆไป ละ..แล้ว ไม่ไหว”เสียงร่างสูงครางก่อนที่จะปรดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือของร่างเพรียวแล้วซบลงไปกับพื้นทันที
“อืม.. อย่าเพิ่งหมดแรงสิครับ เพลงยังไม่เสร็จเลย”ร่างเพียวกระซิบค้างหูก่อนที่จะสอดแขนเขาไปได้รัแร้ของร่างสูงให้ลุกขึ้นมาแล้วเร่งกระแทกไม่ยั้ง
“อะ.โอ๊ะ อืม ซีด..อะ..ออกแล้ว.ออกแล้ว อื้ม..”ร่างเพรียวกระแทกแน้นๆ3-4ทีแล้วร่างกายก็แกร็งกระตุกปลดปล่อบน้ำรักเข้าไปภายในร่างกายของร่างสูงที่ทรุดลงไปกับพื้นทันที
“อะไรครับ แค่นี้เหนื่อยแล้ว เดี๋ยวอาบน้ำแล้วไม่ต่อทีเตียงนะ ที่รัก”ร่างเพรียวกระซิบค้างหูร่างสูงแล้วถอนกายออกมา น้ำสีขาวขุ่นที่อัดอยู่ภายในจึกล้นออกมาจากช่องทาง
“อ่า แต่พี่ไม่ไหว แล้ว น้องเพลงเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะเนี่ย”
“ไม่ไหวก็ต้องไหวครับ อ่อ ที่ห้องน้ำอีกหนึ่งรอบแล้วไปต่อที่เตียงเป็นไงครับ ทำให้เพลงอารมณ์ขึ้นขนาดนี้อย่าคิดว่ายกเดียวจะรอดนะครับพี่ภูมิ”ร่างเพรียวคาดโทษ
“ตะ แต่พี่ลุกไม่ไหวแล้วนะครับ”
“หืม ไม่ไหว งั้นเพลงอุ้มไปเองก็ได้”
“เอ่อ จะอุ้มไหวหรอครับ ตัวพี่ออกหนัก”
“เมื่อกี้ยังทำไหวแล้วทำไมแค่อุ้มจะไม่ไหว”ว่าจบร่างเพียวก็ช้อนตัวร่างสูงขึ้นอุ้มได้อย่างสบายๆทันที
“เอ่อ ไหวจริงด้วย อ่า พี่เดินเองได้นะครับ”คนไม่เคยถูกอุ้มนลานะขอเดินเอง
“ไม่ทนแล้วรับที่รัก แล้วก็ค่าอุ้มอีกยกแล้วกัน เวลาหึงทีไรพลังไม่จำกัดทุกที”ร่างเพรียวพุดเสร็ยวก็วางร่างสูงลงไปในอ่างอาบน้ำทันทีเพราะเดินมาถึงพอดี ก่อนที่บทเพลงรักผสมอารมณ์หึงจะเริ่มขึ้นโดยไม่มีทีท่าว่ามันจะจบลงง่ายๆ
เฮ้ออออออออออออ สงสารไอพี่ภูมิจัง จะลุกไหวไหมหละนั่น น้องเพลงเวลาอารมณ์ขึ้น+หึงเนี่ย น่ากลัวอย่าบอกใครเลย
***************************************************
มาต่อแล้วค่ะ แล้วอีก3คู่ที่เหลือจะตามมานะ ว่าแต่ว่าน้องเพลงน่ากลัวขึ้นทุกวันๆเลยนิ
แต่ไม่ตลอกไปหรอกเนอะ เดี๋ยวก็กลับมาน่ารักเหมือนเดิม
หัวข้อ: พิสูจน์รักวัดใจ ........ อัพ28/3/2556 อัพล่าสุด ตอน บทส่่งท้าย(จบแล้วจ้า^^) (อ่าน 200756 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก