08
.30% กินข้าวเสร็จจักรก็นั่งนิ่งอยู่บนโต๊ะรอใครสักคนประเคนน้ำกับยาให้ เพราะผมตั้งใจให้เป็นแบบนั้นไม่งั้นผมก็คงเอาแก้วน้ำกับแก้วยาไปวางไว้ให้ตั้งแต่แรกแล้ว^^
ไอ้แบงค์สังเกตเห็นว่าจักรอิ่มนานแล้ว เลยลุกขึ้นคงจะไปเอาน้ำกับยาให้จักร แต่ผมดึงแขนไอ้แบงค์ให้นั่งลง สายตาผมตาบอกไอ้แบงค์ว่า ‘เดี๋ยวกรูเอง’
พอผมยืนขึ้นหันไปมองจักร เจ้าตัวก็ตั้งท่าทำหยิ่งไว้เลยครับ ผมเหรอจะสนตั้งท่าดีนักเดี๋ยวพี่จัดให้ ผม ก้มเอาแก้วที่ผมเพิ่งกินไปยังไม่ถึงครึ่งแก้วแล้วเดินไปเอาแก้วยาแก้วเล็กๆในนั้นมียา 3 เม็ดครับ เอาไปวางบนโต๊ะตรงหน้าจักร (โต๊ะคร่อมเตียงกินข้าวนั่นแหละครับ)
“ เอ้ากินยา” ผมบอก
“ ไม่กิน”
“ ไม่กินก็ตาย” ผมบอกเอามือบีบคอแลบลิ้น
“ ทุเรศ!” จักรพูดทำท่ารังเกลียจ และยังขยับตัวหนีอีก ผมคว้ามือจักร(ไม่ใช่มือข้างใส่สายน้ำเกลือนะครับผมไม่ใจร้ายขนาดนั้น 55)
“ ปล่อยกรู!”
“ ปล่อยก็ได้ แต่กินยาก่อน”
“ มรึงจะให้กรูกินน้ำแก้วเดียวกับมรึงรึไง กรูไม่กิน!!” จักรบอกผมดึงแขนตัวเองกลับไป พร้อมสะบัดแค่แรงกะยังมดตะนอยสู้แรงผมไม่ได้ ห่างกันหลายขุม
“ ไม่มีเชื้อโรคหรอก เชื้อหื่นน่ะไม่แน่” ผมบอกเพราะคิดจะแกล้งตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
“ ไอ้...”
“ แน่ะๆลองพูดอีกคำมีตบปากด้วยปาก” ผมยิ้มก้มลงไปนิดหนึ่ง จักรก้มหน้างุดลง
“ กินอะไรก็ได้ อย่าจูบกรู!!” พูดพร้อมมุดหน้าหนีผมแทบจะติดพื้นเตียง ทั้งที่ผมแค่ก้มไปนิดเดียวเอง
“ กินก็เงยหน้าขึ้นมา” ผมบอกชนะเห็นๆ สมกับชื่อผมจริงๆ
จักรค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาแบบกล้าๆกลัวๆผมลองขยับตัวอีก จักรงุดหน้าลงกับเตียงอีก 55
“ เร็วๆอย่าช้า!” ผมทำเสียงดุ แต่หน้ายิ้ม พร้อมทั้งหันไปส่งยิ้มให้ไอ้แบงค์แป้บหนึ่งว่า ‘มรึงดูโคตรกลัวกรู ^^’ แต่ไอ้แบงค์มันไม่เล่นด้วยทั้งยังขมวดคิ้วผมว่าพอได้แล้วอีก
ผมก็เล่นนิดๆหน่อยๆเอง ผมหันกลับมาหาจักร
“ .....................” จักรก้มหน้าติดเตียงแต่ผมก็เห็นว่าจักรทำปากขมุบขมิบสงสัยคงกำลังด่าผม
“ เร็วๆ!” ผมสั่งเสียงดุขึ้นอีก จักรเงยหน้าขึ้นมาเม้มปากด้วยก่อนที่เอายาเข้าปากกินน้ำจนหมดแก้ว
“ ปล่อยมือกรูดิ” จักรบอกผมเสียงห้วนตามเคย พร้อมทั้งจ้องมองมือตัวเองที่ถูกผมกำเอาไว้
“ อยากจับตายล่ะ” ผมบอกปล่อยมือจักรราวของร้อน จากนั้นก็เดินไปช่วยไอ้แบงค์เก็บของ ตอนนั้นก็เกือบ 2 ทุ่มแล้วครับ
“ แบงค์วันนี้ถ้ามรึงไม่ไปไหนมานอนเป็นเพื่อนกรูหน่อยดิ” ผมบอกไอ้แบงค์ที่กำลังเอากล่องโฟมใส่ถุงพลาสติกที่ใส่มาในตอนแรก
“ 2 ทุ่มครึ่งนัดกับเจนไว้” ไอ้แบงค์บอกจัดการทุกอย่างเรียบร้อย พร้อมทั้งเอาโทรศัพท์ยัดเข้ากระเป๋ากางเกง มือข้างหนึ่งถือถุงขยะที่เก็บเมื่อกี้แหละครับ
“ นัดกับเจน?” ผมถาม
“อืม เดี๋ยวกรูจะไปรับเจนไปผับ L” ไอ้แบงค์ตอบชื่อผับประจำของพวกผม
“ กรูไปด้วย” ผมบอก อยากไปด้วย
“ แล้วใครดูแลจักร?” ไอ้แบงค์ถาม เดินออกไปเรื่อยๆ ผมก็เดินตามเหมือนจะออกไปด้วยกัน
“ อยากอยู่คนเดียว!” จักรที่นอนอยู่บนเตียงตะโกนบอก
“ เห็นป่ะ? จักรอยากให้กรูที่ไหน” ผมบอกประชดเลยเลยล่ะ
“ แล้วใครทำให้จักรต้องมานอนโรง-บาล” ไอ้แบงค์หยุดที่หน้าประตูว่า
“ .................” ผมเงียบดิก็ผมนี่แหละ และคิดขึ้นได้ว่าแฟนเขาจะไปสวีตกันแล้วผมจะตามไปก้างขวางไส้ติ่งเขาทำไม
“ กรูก็พูดไปงั้นแหละ กรูรู้น่าว่ามรึงอยากไปจู้จี้กัน” ผมบอกเดินกลับเข้ามาและก็ได้ยินเสียงปิดประตูตามหลังเบาๆ
ผมเริ่มบ้าแน่ๆ เพราะผมคิดไม่อยากให้ไอ้แบงค์ไปกับเจนทั้งที่เป็นแฟนกันสงสัยการที่ผมมีอะไรกับไอ้แบงค์จะทำให้สมองมีปัญหา
“ ...................”
ผมเดินเข้าไปจักรก็พลิกตัวหันหลังให้ผม ดูดิแต่ละคน
เซ็งครับ
พอเซ็งแล้วก็นิ่งพอนิ่งแล้วก็คิด คิดแล้วคิดถึงใครล่ะถ้าไม่ใช่ไอ้แบงค์
ไอ้เพื่อนชั่วที่ผมทิ้งผมไปอยู่แฟน
“ ..................” ผมคิดเรื่องไอ้แบงค์ตาเงยมองจักรที่นอนตะแคงบนเตียง ผมหมั่นไส้เลยเดินไปหาคนยิ่งหงุดหงิด ยิ่งมากระตุ้น
“ แค่อยู่ห้องเดียวกันก็ทนไม่ได้หรือไง!”
“ ............” จักรเงียบไม่ตอบและยังแกล้งหลับแล้วอีก ผมก้มลงกดริมฝีปากบนแก้มนุ่มๆและกดค้างไว้ด้วย เลยเห็นตากลมๆลืมขึ้นมาด้วยความตกใจก่อนที่เอาหน้าขยับหนี
“ ไอ้โรคจิต!!” จักรว่าตาลุกโต มือข้างที่ปกติเอาถูกแก้มตัวเองแรงๆจนผมคิดว่าแก้มจะซ้ำ(ผมจับมือข้างที่ไม่ได้ใช้เสียบสายน้ำเกลือ เพราะข้างนั้นมือยังบวมอยู่แม้ว่าเอาจะเอาเข็มน้ำเกลือออกแล้ว)
“ ครุๆ” ทำเสียงเหมือนคนโรคจิตในหนัง(รางวัลตุ๊กตาทองเลยล่ะผม ^^)
“ .....................” จักรขยับตัวหนียังกะผมมันตัวเชื้อโรคน่ารังเกลียจ
“ ไม่ได้โรคจิตแต่หื่น” ผมบอกทำปากจู๋มีมีเสียงดูดปาก เอาสิครับยิ่งเกลียจยิ่งอยากแกล้ง
“ อย่ามาน่ะเฟ้ย!!” จักรบอกมือชี้หน้าผมเอาเรื่อง อย่างกะว่าจะทำอะไรผมได้
“ ไม่รู้แหละ คนมันหื่นมันหน้ามืด เห็นอะไรอยู่ใกล้แม่งปล้ำหมด” ผมบอกเลียปาก แถมหายใจแรงๆ (ผมท่าจะดูโรคจิตจริงๆครับ ดูได้จากหน้าจักรที่หน้าซีดยังกะไก่ต้ม)
“ เว้ย! อย่า ไอ้โรคจิต!” จักรเอื้อมมือจะกดกริ่งเรียกพยาบาล แต่ผมกะไว้แล้ว จักรยังอ่อนหัดไม่ทันผมหรอก ผมคว้ามือจักรก่อนที่จะถึงปุ่มกดเป็นคืบ
“ ปล่อยกรู ไอ้โรคจิต ปล่อยกรู!” จักรร้อง เหงื่อออกนิดหน่อย
“ ถ้าไม่หยุดร้องจะปล้ำจนถึงเช้า!” ผมว่า จักรงับปากตัวเองเงียบทันที
น่ารักจริง
.................เมีย ผม ก็ ได้ วะ ^^
พอดีกำลังโสด(ฮา)
“ แค่ล้อเล่นเอง จะร้องโวยวายทำไม รึอยากให้เขารู้ทั้งโรง-บาล ว่าพี่กับจักรเป็นอะไรกัน” ผมพูด จักรเอาตวัดตาค้อนผมไม่พอใจมากถึงมากที่สุด
“ ใครเป็นอะไรกับมรึง!” “ เงียบ!” ผมบอกอีกครั้งและอีกครั้งที่จักรงับปากตัวเองทันที ตลกครับ
“ ....................”
“ 2 ทุ่มแล้วนอน” ผมบอกปล่อยมือ เป็นทีของจักรเขาแหละครับ รีบก้มตัวลงนอนทันที หันหลังให้ผมอีก
“ เดี๋ยวจูบราตรีสวัสดิ์”ผมพูดพร้อมปฏิบัติการจูบไหล่จักร คราวนี้จักรไม่ลืมตาเท่าไข่แต่นอนนิ่งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมที่เริ่มเป็นปีศาจจูบก็นึกสงสารครับ สู้ผมก็สู้ไม่ได้ถ้าเป็นผมสู้คนที่แกล้งตัวเองไม่ได้ เอาคืนก็ไม่ได้ ผมแทบอยากฆ่ามันทีเดียว
ผมถอนหายใจ เริ่มรู้ว่าตัวเองแกล้งจักรมากเกินไป แต่มันสาสมแล้วไม่ใช่รึไง
เว้ย!ไอ้แบงค์มันเอาต่อมความความดีมาใส่ผมทำไมฟร่ะ! มาทิ้งระเบิดให้ผมสำนึกแล้วก็เผ่นแน่บไปหาแฟน
ทนไม่ไหวแล้ว!!
ผมลุกขึ้นพรวด ไม่สามารถสงบจิตสงบใจได้
ออกเที่ยวเฮฮาสักหน่อยดีกว่า
“ ...................” ผมเดินไปหาจักรที่เตียงดูว่าหลับรึยัง?
“ จักร” ผมเรียกชื่อเบาๆ แต่จักรไม่ท่าทีตอบรับ ผมเลยเรียกอีก
“ จักร” คิดว่าน่าจะหลับแล้ว
ผมมองหน้าจักร เอามือลูบหัวจักรเบาๆ ตอนนี้ยังแค้นไหมก็ยังแค้น แต่รู้ว่าทำไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น แก้แค้นผมก็ต้องมานั่งรู้สึกผิด จนไม่รู้ทำไมว่ามันเกิดผลดีกับตัวเองตรงไหน นอกจากความสะใจ
“.................”
ผมเดินออกมาตามด้วยปิดประตูห้องเบาๆแล้วเดินตามทางที่กว้างกว่าที่เห็นเพราะผมเดินคนเดียว ....
.
.
.
.
ผมกลับไปคอนโดอาบน้ำแต่งตัวหล่อเฟี้ยว เสื้อแดงแปร้ดเห็นไกลระยะ 100 เมตร กับกางเกงสีดำ เซตผมตั้งๆหน่อยจะได้โชว์หน้าหล่อๆของผมชัดๆ
แล้วไปผับที่ผมอยากไป
ตลอดทางที่ผมขับรถ ผมคิดอยู่ตลอดว่าผมเป็นอะไรของผมกันแน่ ผมถึงนั่งไม่ติดนอนข่มตาไม่หลับ อยากไปผับLจนตัวสั่น เพราะรู้ไอ้แบงค์กับเจนอยู่ที่นั่น
“.....................” ผมคิดจะเลี้ยวรถกลับอยู่หลายครั้งแต่ก็ทำไม่ได้ จนในที่สุดรถผมก็จอดที่ลานจอดที่ผับแล้ว
ผมเปิดประตูรถออกมา ใบหน้าปะทะเข้ากับอากาศภายนอกทำให้เข้าใจว่าอะไรคือความจริง
ผมก็แค่มาเที่ยวซึ่งมันเป็นเรื่องปกติของผม และมันบังเอิญที่ผมจะมาผับเดียวกับไอ้แบงค์
** ** ** **
30% ก็อยากจะลงเจ้าค่ะ
ได้เข้าไปอ่านกระทู้หนึ่ง มีการทายว่าใครเป็นใครในบุพเพ มีตรงกับที่เจ้าหญิงคิดไว้ด้วย 
(ยิ้ม)
ปล. :pig4:ขอบคุณผิดท่านpattra_13
ท่านChae (ตั้งใจฝึกงานเน้อเจ้าค่ะ เพราะพอมมองออกมาที่หลังจะรู้ว่ามันประสบการณ์ที่ดี แม้ตอนที่ฝึกจะไม่สนุกก็ตาม) 
สรุปพี่ชนะหึงใคร...พี่แบงค์หรือน้องจักร...?
หึงผัวตัวเอง หรือหึงเมียตัวเอง ฮ่าๆๆๆ
เห็นด้วยกับคห.นี้มากๆเลยค่ะ 555+
หึงผัวตัวเอง หรือหึงเมียตัวเอง 55+
ปล. เจ้าหญิงพักบ้างนะคะเดี๋ยวไม่มีแรงมานั่งพิมค่ะ 55+
ปล2. อยากบอกจากใจจริงมากๆๆๆๆๆว่าติดเรื่องนี้ค่อดๆ ตอนที่ค้างไว้คืออ่านไม่จบอะค่ะ
อ่านแล้วจำเป็นต้องหยุดอ่านทำให้ค้างมากกก ตอนนั้นคลั่งออย่างแรงค่ะ
อยากอ่านบุพเพใจจะขาดแล้ว ชอบมากไม่เคยอ่านเรื่องไหนสนุกเท่าเรื่องนี้มาก่อน พูดขากใจจริงเลยนะคะ คือ จะอธิบายยังไง มันชอบมากกก อยากขอบคุณเจ้าหญิงสักล้านรอบเลย
ทำไมชีแต่งเก่งเทพขนาดนี้ 
ถ้าเราได้ครั่งของครึ่งของครึ่งของครึ่งๆๆ ของเจ้าหญิงเราค่อดดีใจเลยอะ ซึ้งใจขอบคุณเจ้าหญิงจริงๆ ขอบคุณ ขอบคุณๆๆๆ เราไม่ค่อยได้มีโอกาสเข้ามาอ่านนิยายเลย เพราะทางบ้านเขาไม่ให้อ่านอะนะ T^T จะได้อ่านทีต้องไปร้านเนตบ้างไม่ก็ตอนที่เขาไม่อยู่บ้านกัน... เซงเครียด แต่เพื่อบุพเพเรารักบุพเพมากกก เราจึงต้องเข้ามาอ่าน 55+ อะนะๆ
ปล3. สงสารจักรมาได้เจอชีวิตคล้ายๆจุม T^T แต่ดีนะที่ชนะไม่โรคจิตเท่าวุฒินะ 55+
แต่จักรเขาไปทำปรางอะมั้งนะ อันนี้เฮายังมะรุ แหะๆต้องรอท่านเจ้าหญิงเอง 55+ สงสารจักรอะ
ยังคุยกันไม่รู้เลย โดนซะแล้ว 
-*- ก็นะไปยั่วโมโหเขาอะ 
เหอๆ
ปล4. คิดถึงวุฒิ&จุม T^T เมื่อไรเจ้าหญิงจะให้โผล่มาสักทีค่ะ คิดถึ้งงงง 
เอาละพล่ามซะเยอะไปแล้วเน้อ รักเจ้าหญิงไม่เปลี่ยนแปลง 
รักษาสุขภาพด้วยนะคะอย่าหักโหมละพวกเราเหล่าลีดเดอร์เป็นห่วง 
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4746002 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก