บุพเพวายร้าย
38.30%
คิดแล้วหงุดหงิด คิดแล้วมันน่านัก!
มันถึงกล้าได้ตั้งเงื่อนไข ให้ผมไปหาเงินมาซื้อตุ๊กตาให้มัน เห็นว่าผมไปตามต้อยๆ ก็ใช่ว่ามันจะสั่งผมให้ทำอะไรก็ได้ แต่ผมจะทำมันจะได้เห็นว่าไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้ และอย่าคิดจะเอาคืนผมด้วยวิธีนี้
คอยดูถ้าผมได้เงินมาแล้วซื้อตุ๊กตาลิงให้มันแล้ว ผมจะลากคอมันกลับแล้วเอาให้สลบไปเลยให้สมกับที่ 3 วันนี้มันกล้าดีไปอยู่คอนโดไอ้ชนะ แล้วยังกล้าขึ้นเสียงกับผมอีก
เป็นแค่เมีย พอมีคนคุ้มกะลาหัวเข้าหน่อย ทำเป็นกร่าง
ไอ้ชนะ ไอ้แบงค์เป็นเพื่อนผมแท้ๆกลับไปเข้าข้างมัน ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้ 2 คนนั้นเป็นพวกได้ แต่ว่าผมก็ลืมไปว่ามันมารยาทเก่ง ผู้หญิงยังชิดช้าย คราวที่แล้วมันบอกผมว่ารักผม แล้วจะไม่ไปกับเพื่อนมันเพื่อให้รู้ว่าผมสำคัญกับมัน แต่สุดท้ายมันก็ทำผมแสบ จนเจ็บไปทั้งใจ....
ตอนที่พาตัวมันกลับมาแล้ว ตบมันอีกสักทีดีไหม? ต่อไปมันจะได้ไม่กล้า แต่ถ้าตบมัน มันก็ร้องไห้อีก มันทำให้ผมหงุดหงิด และโมโห ผมไม่ชอบหน้าตอนที่มันร้องไห้ รู้สึกว่าข้างในมันรู้สึกแปลกๆ แต่ทั้งบอก ทั้งตะคอกแล้ว มันก็ไม่หยุดร้องสักทีไม่รู้ว่าเมื่อไรน้ำตามันจะหมด ผู้หญิงก็ไม่ใช่ร้องไห้อยู่ได้
คิดแล้วมันหงุดหงิดเว้ย!
“ .......................” แต่ผมจะพยายามใจเย็นไว้ เดี๋ยวได้ตัวมันกลับมาก่อนค่อยว่ากัน
กริ้งๆ
เสียงโทรศัพท์ผมดัง คงจะเป็นไอ้ชนะโทรมา และก็ไม่ผิด
“ ฮัลโล –นะ”
“ เสร็จยัง รออยู่ลงมาเลย ไอ้คุณชาย” ไอ้ชนะบอกผม มันนัดผม 9 โมง เพื่อที่จะไปร้านที่ผมจะไปทำงานวันนี้
“ เออ เดี๋ยวกรูลงไป” ผมบอกแล้วลุกขึ้นจากโชฟาตรงห้องรับแขก เดินข้ามสิ่งกีดขวางไม่ว่าจะเป็นแจกันแตก โทรทัศน์ที่ผมเอาผลักลงมากระแทกกับพื้น หนังสือ ที่ผมรื้อออกมา เพราะเห็นแล้วมันหงุดหงิด ในที่วันที่เมียผมมันไปอยู่คอนโดไอ้ชนะ ผมหงุดหงิด โมโห ไม่พอใจ เลยเอาของพวกนี้เป็นที่ระบายสักหน่อย และที่สำคัญกว่านั้น ผมยังจาน ชาม มาขว้างลงบนพื้นจนแตกหมด เมียผมมันจะได้รู้ว่า ถ้าออกไปอีกจานชามที่มันรักนักรักหนาจะเป็นแบบนี้อีก เอาเป็นว่าตอนนี้สภาพในคอนโดคล้ายๆกับห้องเก็บของคือรก สกปรก แต่ผมยังไม่ให้คนมาทำความสะอาดผมจะให้เมียมันมาทำ เพราะมันเป็นคนยั่วโมโหผมเอง
ตอนมันทำความสะอาดผมจะนั่งดูอย่างสบายใจ ดูสิคราวหลังจะกล้าแบบนี้อีกไหม
ถ้าเมียผมมันกลับมา แค่ผมคิดผมก็มีความสุขแล้ว ตอนกลางคืนก็จะได้นอนกอดมันด้วย แถมได้เอามันอีก อยู่กับมันแล้วรู้สึกดี ถึงบางครั้งมันจะชอบยั่วโมโหผมก็ตาม
พอไม่มีมันอยู่ผมนอนไม่หลับ หลับตาลงผมก็มองเห็นแต่หน้ามัน คิดถึงมัน ยังไงก็ต้องพามันกลับมมาให้ได้ ยิ่งเร็วยิ่งดี
คิดแล้วผมก็ลงไปหาไอ้ชนะจะได้ไปทำงาน แล้วก็ได้เงิน
ผมลงก็เห็นรถไอ้ไอ้ชนะจอดรออยู่ ผมวิ่งเยาะๆไปหา รีบครับ มีความสุขวันนี้เมียจะกลับมาแล้ว
“ ไอ้วุฒินี่มรึงจะไปเสริฟไม่ใช่ไปถ่ายแบบลงปก” ไอ้ชนะมันหันมาพูด แล้วหันหน้ามองไปมองถนนเหมือนเดิม
“ เออกรูรู้” ผมบอก ผมก็ไม่คิดว่าตัวเองจะถ่ายแบบลงปกอย่างที่มันว่า ผมไม่ได้บ้าเหมือนมัน
“ เออ ๆช่างเถอะพูดกับมรึงไป ก็ไม่รู้เรื่อง” ไอ้ชนะมันพูดแบบตัดบท เดี๋ยวปั๊ด!
จนเกือบ 10 โมงก็มาถึงร้นที่ว่านั้นครับเป็นร้านข้างๆตึกออฟฟิตหลายตึก ขนาดร้านกำลังดีถ้าไม่ต้องการคนพลุกพล่าน ทาสีน้ำตาลแดงบนพื้นไม้ บรรยากาศประมาณเชิงเขาภาคเหนือตอนเช้าถ้ามันร้อนตับแตกเหมือนตอนนี้
“ วุฒิ มรึงใจเย็นนะเว้ย! เกิดอะไรขึ้นกรูที่แนะนำมามรึงมารับเต็มๆ” ไอ้ชนะบอกผม ซึ่งประโยคนี้มันบอกผมตั้งแต่อยู่ในรถ เป็น 10 รอบ ไม่รู้จะย้ำทำไม ฟังแค่ครั้งเดียวผมก็เข้าใจ
“ เออ มรึงหยุดพูดได้ป่ะ เพราะยิ่งมรึงพูดกรูก็ยิ่งหงุดหงิด” ผมบอก ไอ้ชนะมองหน้า
“ ไม่รู้..................กรูบอกมรึงหรือยัง ว่า 2 คืนที่จุมอยู่คอนโดกรู พวกเรา 2 คนนอนเตียงเดียวกันแบบเนื้อแนบเนื้อ”
“ ไอ้ชนะ!” ผมพูดเสียงดัง ทั้งที่รู้ว่าไอ้ชนะมันยั่วโมโห แต่ผมทนไม่ได้พอคิดว่าเมียผมมันกำลังหลับแล้วไอ้ชนะไปลูบๆคลำๆ
“ ถ้ามรึงยังใจร้อนแบบนี้ จุมคงได้นอนกับกรูอีกนานนนนนนนนนนน” ไอ้ชนะพูดแล้วดึงมือผมออกจากคอเสื้อมัน ก่อนที่เดินนำผมเข้าไปในร้าน
นี่มรึงไปนอนให้เขาลูบๆคลำๆเล่นหรือวะ!!
“ สวัดดีครับอาแดง” ชนะยกมือไหว้ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่หลังเคาร์เตอร์สีน้ำตาล เหนือขึ้นไป เป็นกระดาษสีเขียว บอกเมนูเขียนด้วยซ็อคก์ สีน้ำเงิน สีฟ้า สีเขียว สีสมพู และสีขาวสลับกันแบบมั่วๆ เมนูไม่ได้มีแค่เครื่องดื่มอย่างเดียว แต่มีของว่างอย่างอื่นด้วย อาแดงอายุไม่น่าเกิน 30 ตัวค่อนข้างเล็กหากเทียบกับผู้ชายเดียวกัน
“ อาแดงนี่เพื่อนผมที่เล่าให้ฟัง ชื่อวุฒิครับ”
“ สวัดดีครับ”
“ หวัดดี หล่อแฮะ ท่าทางคงจะเรียกลูกค้าสาวๆได้เป็นกระบุง” อาแดงว่า ผมมองสำรวจร้านไปพลางๆในร้านมี 20 โต๊ะครับ
“ ในร้านจะมีพนักงานอีกคนหนึ่งเป็นน้องผู้หญิง ชื่อมะเฟื่อง เดี๋ยวคงมา” อาแดงบอก
“ น้องเขามาทำที่นี่ได้ปีแล้ว เขาจะช่วยอาทำเครื่องดื่มด้วย เพราะงั้นตอนเที่ยงที่คนเยอะๆวุฒิจะต้องเป็นคนเสริฟหลัก” อาแดงบอก ผมหงึกๆหน้า 2 ครั้งบอกว่าเข้าใจ ไอ้ชนะขมวดคิ้วมองผม
มีไร?
“ ........................”
“ เพื่อนผมไม่ค่อยพูดเท่าไรครับอา” ชนะพูดกับอาแดง
“ งั้นเหรอ?......................... ถ้างั้นเอาเมนูไปอ่านดูจะได้รู้จะได้คุ้นตาว่ามีอะไรบ้าง” อาแดงพูดแล้วยื่นเมนูป็นกระดาษสีขาวเคลือบขอบน้ำตาลแดงให้ผม
ผมดึงมาอ่านดูก็เป็นเมนูพื้นๆที่คิดว่าจะมีในร้านนี้ก็มีหมดแหละครับ
“ .......ไอ้วุฒิ!” ไอ้ชนะมันเรียกผมพร้อมทั้งกอดคอผม เดินมาอีกทาง
“ กรูเป็นห่วงมรึงมากเลยวะ?” ไอ้ชนะบีบเสียงให้เล็กลง บางครั้งก็หันกลับไปมองอาแดง
อะไรของมรึงเนี่ย !!.\/.
“ เป็นห่วงกรูเรื่องอะไร?” ผมถามดึงมือมันออก มาจับกรูไม่ชอบ!
“ อย่างน้อยมรึงช่วยยิ้มหน่อยได้ป่ะ”
“ ไม่มีอารมณ์” ผมบอกไอ้ชนะ คนไม่อยากยิ้มจะมาบังคับกันได้ยังไง ผมมองหน้ามันที่เหมือนเมื่อเช้าไม่ได้เข้าห้องน้ำ ?
“ แต่วันนี้งานของมรึงคือ บริการ มรึงต้องยิ้มให้เขาประทับใจ มรึงต้องมีเฟรนรี่ ดูน่าคบมรึงรู้จักไหม?”
“ กรูรู้จัก แต่กรูไม่อยากให้ใครประทับใจ และไม่ต้องการให้ใครอยากคบกับกรู” หน้าไอ้ชนะหน้าเหมือนกระเพาะโดนตัด แล้วเย็บดิบ........ ไอ้ประสาท!
** * ** * **
30% กันนอนไม่หลับ 
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4746071 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก