บุพเพวายร้าย(สอง)
21.20%
ผมกินข้าวเสร็จก็กลับขึ้นมาบนห้องจักรหลับไปแล้วครับ
หน้าขาวๆแก้มระเรื่อแนบกับหมอนสีเข้ม น่าจูบน่าหอมอย่าบอกใคร ไอ้ปากผมมันก็สนองในทันที แล้วยังสูดแก้มกลิ่นหอมๆจากแก้มอยู่นาน 2 นาน
“ เก่งนักหรือไง” ผมว่าอมยิ้มให้คนน่ารักที่นอนขดตัวบนเตียงอย่างใคร่เอ็นดู(มากกว่านี้^^)
“....................”
บางอย่างมันกำลังดี แต่บางอย่างมันก็ว่างเปล่า ...
“ .............” ในหัวผมหยุดคิดแล้วมันก็ว่างเปล่าไปชั่วขณะ ผมคิดไปถึงไอ้แบงค์ ว่าตอนนี้มันทำอะไรอยู่ก็แค่นั้นเอง
ว่างเปล่า ราวกับมีอะไร? ........................ ก่อนที่ร่างกายจักรจะขยับเล็กน้อยเป็นการดึงผมกลับเข้ามาสู่ห้องดังเดิม
“.........?.......” จักรแค่ขยับเปลี่ยนไปนอนหงายเฉยๆไม่ได้ตื่นขึ้นมาครับ
ผมเอามือจับหน้าผากน้องเขายังอุ่นๆอยู่นิดหน่อยแต่ไม่น่าจะเป็นอะไรมากแล้ว ร่างกายคงต้องการพักผ่อนแต่เจ้าตัวทำเก่งไม่ยอมนอนแค่นั้นเอง
ไม่รู้จะทำเก่งไปทำไมกัน...
“ ..........” ผมกำลังจะก้มลงนอนด้วยแต่ จักรก็พูดบางอย่างออกมา แต่ผมจับใจความไม่ได้ จนเมื่อจักรพูดมาอีก ผมก้มหน้าลงเอียงหูฟัง
“ .........................กรู เกลียด มรึง” เสียงแผ่วเบา แต่กลับตะโกนก้องในหูผม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจักรหมายถึงใคร
หมายถึงผมเอง แม้จะไม่รู้สึกตัวจักรก็เกลียดผมไม่เปลี่ยน
.. .. . . .น้ำในอกมันแห้งเหือด จนคอแห้ง...
ผมตัวชา ร่างกายขยับไม่ได้เพราะมันหนักราวกับแบกภูเขาไว้ทั้งลูก ผมค่อยๆหันหน้ามองดวงตาที่หลับพริ้ม..
มีดที่มองไม่เห็นมันแทงหัวใจผมค้างไว้ ดึงออกก็ดึงไม่ได้ต้องปล่อยให้เลือดมันไหลอาบลงมา ..
“ ............” ผมลุกขึ้น ร้อนรนบอกไม่ถูกจนต้องเดินวนไปวนมา
ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องทำยังไง?
ในอกบีบรัดแน่น ยิ่งแน่นเท่าไร...มันก็ยิ่งแน่นก็ยิ่งจะทะลักออกมา
“ .........” ผมขบฟันแน่นโกรธไปเสียทุกอย่าง และที่โกรธที่สุดคือตัวเอง!
ควับ!?
ผมหันกลับมองจักรที่ยังนอนนิ่ง
นอนนิ่งเหมือนกับว่า เมื่อกี้ไม่ได้พูดอะไร!?
“.........จักร!?” ผมเรียกจักร ก่อนที่จะเขย่าตัวจักรให้ตื่นขึ้นมา
“จักร!!!” ผมว่าจับไหล่จักรเขย่า
จักรลืมตาขึ้น พอเห็นหน้าผมก็ขยับตัวถอย ดวงตากลมเบิกกว้าง ก่อนที่จะบิดไหล่ตัวเองให้ผมปล่อย
“ มีไร?!” จักรถามเสียงห้วนแต่ดูตกใจมากกว่า พอไหล่พ้นจากมือผมก็ถอยจนไปชิดขอบเตียง
“ ต้องมีอะไรหรือไง ผัวถึงจะคุยกับเมียได้!” หงุดหงิด เพราะยอมรับความจริงไม่ได้!!!ว่าเขาไม่ได้รักไม่ได้มีใจ
“ เป็นอะไร!?” จักรถามดูยอมให้ผม อาจจะเพราะรู้ว่าผมอารมณ์ไม่ปกติ และเป็นเรื่องดีกว่าที่จะไม่ยั่วโมโหผมเพิ่ม
“ เป็นบ้าไง บ้าเพราะจักร!” ผมตวาดไร้เหตุผล
“ มรึงก็บ้าอยู่แล้ว อย่ามาโทษกรู!?” จักรบอกผมลุกขึ้นอย่างระวังตัวเอง ผมเองก็เช่นกัน
“ ....................เกลียดพี่นักใช่ไหม?!” ผมตะคอกถามไร้สติอีก
“ อย่าบอกว่าเพิ่งรู้ตัว น่าจะรู้มาตั้งนาน” จักรพูด สายตาดูถูกผม
“ จักร!?” ผมว่าจับแขนจักรแน่น โกรธตัวเองที่ทำให้จักรมองดีๆไม่ได้ จักรไม่ได้ผิดเลย ผิดที่ผมเองที่ไปรักคนที่เขาไม่รัก
เห็นเขาทำดีด้วยนิดหน่อย ก็คิดเข้าข้างตัวเองเพราะผมมันมีใจไง
โง่โอ๊ย!!
“ อย่าบอกนะว่ามรึงจะทำร้ายกรูอีก!” จักรว่าดวงตามีแววระแวงอย่างเห็นได้ชัด ..
“.............” ผมมองหน้าจักรก่อนที่จะมองมือผมที่กะข้อมือจักรแน่น
มันจะมีประโยชน์อะไร
“ ปล่อย!!”
ผมคลายมือจากจักรก่อนที่เจ้าตัวจะดึงกลับไป ลูบรอยแดงๆอันเกิดจากที่ผมกำ
“ .............” ผมยืนขึ้นหันหลังให้จักร พยายามใจเย็น
ผมไม่ใช่คนแบบนี้ ผมไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผล ผมไม่ใช่คนที่ชอบใช้กำลัง ผมเป็นผมที่ไม่ใช่ผม!!ทุกอย่างมันเหนือการควบคุม ตั้งแต่ความรู้สึกผมแล้ว..
** ** ** **
ได้เท่านี้ท่านเกินโครต้า 4 ทุ่มต้องรีบนอน
วันนั้นคิดมากนอนไม่หลับ ตอนตี 2 ได้คุยๆกับท่านๆหลายประโยค ก่อนไปนอนต่อ พวกท่านเทพกันเหลือเกินอยู่ได้ขนาดนั้น
เจ้าหญิงไม่ไหวจริงๆเจ้าค่ะ ทั้งที่เมื่อก่อนไม่นอนก็ได้
อยากบอกท่านๆว่า รักษาสุขภาพกันด้วย
พรุ่งนี้ต้องไปโรง-บาลอีกแต่เช้าเจ้าค่ะ วันนี้ไม่แล้วเสร็จ
ปล.แม่หญิงสีแดง เป็นคำพูดที่ไว้เล่นแปะมือตอนเด็กเจ้าค่ะ
...เราก็ได้เป็นแม่หญิงสีแดง คุณพ่อบอกว่าคุณแม่บอกว่า ในวังมีพระราชาหัวโตเท่าไข่(ทำมือใหญ่ๆ) มีกระทะ 2 ใบ .....
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4625196 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก