ตอน62 50% หลัง
ที่ผมโกรธ ที่ผมขึ้นเสียงไม่ได้ไม่พอใจไอ้แบงค์ แต่โกรธตัวเอง แค่รูปไม่กี่ใบผมก็คิดไปกันใหญ่จนทำร้ายจุมขนาดนั้น
มันมันยิ่งเลวจริงๆ ผมมันเลวจริงๆ“
จุมคงไม่อยากกรูกับมรึงมีปัญหาไปมากกว่านี้ น้องเขาเคยบอกกรูว่าอยากให้กรูกับมรึงเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” ไอ้แบงค์มันหันกลับมาพูด..
จุมคงไม่อยากให้กรูกับมรึงมีปัญหาไปมากกว่านี้ตอน 63
“ มันเป็นเรื่องปกติวุฒิ ไม่ว่ากรู หรือมรึงก็รู้สึกไม่มั่นใจ
เพราะกลัวที่สูญเสีย” ไอ้ชนะพูดเสียงมันเบามาก เพราะมันคงรู้สึกอย่างงั้นจริงๆ
เพราะกลัวที่จะสูญเสีย“ มรึงพากรูมา?” ผมถามลุกขึ้นนั่งเอามือตบหัวให้มันตื่น ปวดหัวจนจิ๊ด
แต่แค่แวบบเดียวก่อนที่จะกลายเป็นปวดตุบๆแทน
แต่แค่แวบเดียวก่อน ..................ตอนนี้กรรม
ตามมสนองกรูใช่ไหม?” ผมถามแต่รู้คำตอบว่า ‘ใช่’
ตามสนองกรู“ มรึง
ควรจะอะไรทำบ้าง มันช่วยได้ช่วยให้ลืมไปได้บ้าง ......” ไอ้แบงค์ว่าหันหน้ามาในที่สุด
ควรจะหาอะไรทำบ้“ เอากิน” ไอ้ชนะมันเอา
ขนมปังจากถุงให้ยื่นผม ผมรับมาแต่ไม่กิน..ไม่หิว
ขนมปังจากถุงยื่นให้ผม“ นักสืบ
พ่อมรึงไม่เบาะแสสักนิ้ด เลยหรือวะ?” ผมส่ายหน้าตอบ ไม่มีข่าวคราวจุมเลย
พ่อมรึงไม่ได้เบาะแสสักนิ้ด“ แม้เลือกไม่ได้ แต่บอกกรูได้ไหมว่ามันจะจบเมื่อไร บอกกรูว่ามันจบเมื่อไร! บอกกรูหน่อยว่าจุมกลับมาเมื่อไร ถ้ามรึงเจอจุมบอก
จุมหน่อยว่ากรูสำผิดแล้ว.!..” จุมหน่อยว่ากรูสำนึกผิดแล้ว.!..” ผมกลับมาเรียนอีก เพราะไม่อาจจะอยู่เฉยๆได้ เพราะไม่มีนาทีไหนที่ไม่คิดเรื่องจุม มันจมอยู่เหมือนคนที่กำลังจมน้ำว่ายก็ไม่เป็น
และมองเห็นฝั่ง ยิ่งดิ้นก็ยิ่งจมยิ่งทุรนทุราย
และมองไม่เห็นฝั่ง จบเศร้าดีแท้
อยากอ่าน แซนวิชเร็วๆ อยากรู้ด้วยว่าจะเจอจุมไหม สู้ๆมาเร็วๆน้าค้าเจ้าหญิง
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4461134 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก