ขอสารภาพว่าอ่านเรื่องนี้จบมาสองรอบแล้ว
แต่ไม่ได้เม้นสักที เพราะอ่านแล้วมันเจ็บค่ะ
เจ็บปวดแทนจุม สงสารจุมอ่ะ
คือ มันหน่วง จะสุขก็สุขไม่ได้เต้มที่ไม่เข้าใจวุฒิว่าทำไมใจร้ายแบบนี้
ถ้าเราเป้นจุมคงเชือดคอตายไปแล้ว โดนซ้อม โดนข่มขืน
โดนสารพัดคงจะเจ็บมาก แต่ฉากที่สะเทือนใจเรามากที่สุดกลายเป็นฉาก
เกือบท้ายๆที่พี่วุฒิสั่งใหจุมยืนอยู่ในห้องเป้นชั่วโมง
แล้วตัวเองก็หลับ คือ จุมก็ยอมยืนอยู่อย่างนั้น ไม่ขยับ
แม่เจ้า ทำไมทนได้ เราสงสารจนร้องไห้ แง้ง
พอมาถึงภาคสอง โคตรชอบจักรเลยอ่ะ
ไม่ได้ไม่ชอบพี่แบงค์นะ แต่ถ้าพี่ชนะได้กับแบงค์
แล้วไม่เลือกจักรอ่ะ เราจะแทงพี่ชนะเลย
ก็จักรไม่ได้รู้เรื่องอะไร แต่โดนพี่ชนะทำร้าย
ถ้านะไม่เลือกจักร มีตบค่ะ ดีใจที่จบแบบนี้
สุดท้ายอยากจะบอกเจ้าหญิงว่า แต่งภาคสามต่อเถอะคะ
เรารู้สึกไม่อิ่มเลย จะว่าเราโลภก็ได้ แต่ว่าฟิคเรื่องนี้จุมมีความสุขน้อยหรือเกิน
คือแบบ แทบไม่มีความสุขเลย โดนทำร้ายตลอด อยากอานตอนที่จุมมีความสุข
ตอนที่พี่สุฒิแสดงความรักต่อจุม อยากรู้ว่าพี่วุฒิรักจุมแค่ไหน
อยากอ่านชีวิตมหาลัยของจุม อยากรู้ว่าพี่วุฒิจะเคลียร์อารมณ์ตัวเองได้หรือยัง
เราว่ามันไม่อิ่มอ่า แต่งต่อนะคะเจ้าหญิง งื่ออ
สุดท้ายจริงๆ ขอบคุณเจ้าหญิงที่เสียสละเวลามาแต่งฟิคดีๆให้คนอ่านมีความสุข
ขอบคุณมากค่ะ
ยกมือขอภาคสาม วู้