บอร์ดใหม่ ทำเอางงครับ ต้องเรียนรู้อีกแล้ว

มาต่อให้ครับผม
“ นายเป็นไงบ้าง ” ผมหยุดร้องไห้ เราสองคนมายืนรับลมที่ระเบียงครับ ความรู้สึกเหมือนเพิ่งรู้จักกันเลย
“ สบายดี ” มันตอบผม
“ โกรธอยู่ไหมอะ ” ไอต้าหันมามองหน้า มันยิ้มบางๆให้ผม
“ ถ้าเป็นต้าที่ทำ กีจะยังโกรธอยู่ไหม ”
“ เราก็รู้ ว่ามัน ... ฮึก มันผิดอะ แต่ ... แต่ ” ไอต้าดันหัวของผมเข้าไปใกล้ๆมัน ยิ่งมันทำแบบนี้ ผมยิ่งอยากร้องไห้ออกมาหนักๆ
“ ครั้งที่แล้วที่ต้าทำผิด กียอมให้อภัย ต้ารู้ว่าความรู้สึกแบบนั้นเป็นอย่างไร ต้าเข้าใจนะ ” ผมผละออกจากมัน แววตาของมัน แสดงออกว่ามันอ่อนโยนกับผม มันไม่โกรธผมแล้ว
“ แต่ ... มึงจะให้กูทำยังไงต่อ ... ไถ่โทษที่ทำเรื่องนี้อะ ” ไอต้ายิ้มหวาน ขยี้หัวผมแรงๆ แม้งเสียทรงหมดผมกู
“ พอพูดดีๆด้วย ขึ้นมึงขึ้นกูเลยนะ ทำตัวเป็นแฟนที่ปากหวานหน่อยได้มะ ” ผมชกไหล่มันเบาๆ เรายืนหัวเราะกันสองคน ดีนะที่รอบข้างคนไม่มาก ก็ระเบียงนี่เนอะ ใครจะบ้ามายืนแบบผมสองคน
“ อยากกอดมึงจัง ” ผมพูด
“ ไม่กลัวคนเข้าใจผิดเหรอ ” ผมกระโดดกอดมันทั้งตัว ไอต้าเซๆหลังชนกับกำแพง ผมซุกหน้าลงตรงซอกคอหอมๆของไอต้า
“ ร้ายกว่าที่คิดนะเสือกี แบบนี้ต้าจะทิ้งให้ห่างหูห่างตาได้ยังไง ขนาดมีทั้งเพื่อนทั้งพี่คอยดูแลนะเนี่ย ... โอ้ย !!! ” ผมกัดคอมันครับ อะไรอะ ขอโทษจนไม่รู้จะขอโทษยังไงแล้ว มันยังจะบ่นอยู่นั้นแหละ
“ กูไม่รู้อะ มันอธิบายไม่ได้ ”
“ ลงมาก่อนดีไหม ต้าว่ากีหนักขึ้นนะ ” ผมกระโดดลง มองหน้ามันอย่างไม่พอใจ
“ ว่ากูอ้วนขึ้นเหรอ ” ได้มองหน้ามันตรงๆ ถึงเห็นว่ามันไว้ผมยาว ใบหน้าคมสวยขึ้นมาก สรุปแล้ว มันดูดีขึ้น
“ ปล่าวนี่ ... ผู้หญิงคงบำรุงดีสินะ หึ ”
“ ไม่เอาๆ ไม่คุยเรื่องปุ๋ยแล้ว ” ไอต้าหัวเราะในลำคอ
“ คิดจะปล่อยให้มันหายไปแบบนี้ไม่ได้นะ กีต้องปรับความเข้าใจกับเขา ... แต่คนเคยมีเซ็กซ์กัน คงไม่ง่าย ” มันพูดให้ผมคิดมากอีกแล้ว
“ ตอนนี้ ไม่โกรธกันแล้ว กลับมาเป็นแฟนกันแล้วนะ ”
“ ทำไมเน้นจังเรื่องนี้ แหมๆ อยากเอาใจต้าใช่ปะ ” ผมแลบลิ้นใส่ไอต้า
“ เออ เอาใจนั้นแหละ ... ใครโทรมาอะ ” ผมปิดมือถือครับ คนที่โทรมาหาไอต้า คงเป็นเพื่อนๆของผม
“ เดี๋ยวนะ ... เออ ว่าไง ... ทำไมวะ ... ทำไมต้องหาเขาด้วย ... อืมๆ ” มันวางสาย
“ ใครโทรมา ”
“ ไอนุ มันบอกว่ากีอยู่ที่นี่ ช่วยตามหาหน่อย ” แอบดีใจนะครับ ไอลิงเป็นห่วงผมด้วย
“ แล้วทำไมเหมือนกับไม่อยากเจอกูล่ะ ” แต่พอนึกขึ้นได้ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพูดแบบนั้น
“ น้อยใจอีกแล้ว นายนี่ยังไงนะ เวลาคบกับผู้หญิง งอแงแบบนี้ไหม ”
“ ไอต้า !!! ” มันยั่วผมอะครับ
“ นี่ ๆ ยังไม่หายโกรธนะ ” กะว่าจะอารมณ์เสียใส่ พอพูดแบบนี้ ผมนิ่งเลยครับ
“ ฮ่าๆ นายนี่น่ารักจัง ” ดูมันพูดดิ ชอบทำให้ผมงุนงงอยู่เรื่อย
“ บอกได้แล้ว ทำไมพูดแบบนั้น ” ผมถามซ้ำอีกครั้ง
“ ก็ เพื่อนๆกับพี่ๆยังไม่ค่อยเข้าใจ ต้ากลัวว่ากีต้องตอบคำถามพวกนั้นหลายเรื่อง คิดว่ากีต้องจัดการกับหลายฝ่าย จะรับไม่ไหวน่ะ ... ผิดไหมเนี่ย อ๊ะๆ ไม่ต้องกอดแล้ว ” ดีใจครับ ไอต้ามันคิดแทนผมไว้หมดแล้ว ผมยิ้มหวานเลย
“ งั้นกูต้องไปคุยกับปุ๋ยก่อนใช่ปะ ” ไอต้าทำหน้าตาสงสัย
“ ชื่อปุ๋ยเหรอ น่ารักมากเลยสิ ” ผมทำปากจู๋ ไม่อยากพูดถึงเรื่องของปุ๋ยแล้วอะครับ
“ แล้วมึงกลับมาได้ไงอะ ป้าจีนล่ะ ”
“ แม่ของต้าเข้าผ่าตัดแล้ว เวลานี้กำลังพักฟื้น พอดีมีธุระบางอย่างที่นี่ ต้องทำด่วนมาก แม่ของกีก็น่าจะรู้แล้ว ส่วนต้าน่ะ สอบผ่านสามตัว ได้หนังสือรับรอง เลยกลับมานี่ไง ”
“ ที่ว่าแม่กูรู้เรื่องน่ะ อะไรเหรอ ” ไอต้ามันเล่าเรื่องการเงินบริษัทให้ฟังคร่าวๆ น่าตกใจครับ ป้าจีนกำลังสงสัยการโยกย้ายบัญชีของหุ้นส่วนบางคน กับเรื่องการเข้าพักในโรงแรมที่ยอดไม่ตรงกัน พูดง่ายๆคือมีการทุจริต !
“ มึงจะทำยังไงอะ ”
“ เอาน่า ดูเรื่องของตัวเองเถอะ เรื่องของต้า ต้าจัดการเองได้ ” ผมและไอต้ายืนยิ้มให้กัน ไม่นึกว่าเราสองคนจะเข้าใจกันง่ายขนาดนี้
“ ต้าไปส่งนะ จะขึ้นไปหาพี่เบสด้วย ”
“ อืมๆ ... แล้วทำไมต้องคุยกับพี่เบสอะ ” ไอต้าหรี่ตามองผมแปลกๆ
“ กีไม่ได้ส่งพี่เบสมาไล่กระทืบพวกเราเหรอ ”
“ บ้าดิ ไม่ได้ส่งนะ พี่เบสบอกว่าจะออกไปทำธุระ กีน่ะอยู่ที่หอ คุยกับ ... ” พอผมจะเล่า ไอต้ามันจ้องตาผมเลยอะ
“ คุยกับครายยยยยย ” เซ็งเลยผม ไม่น่าหลุดออกมาเลย
“ พี่เขาชื่อทิวไผ่ เป็นนักศึกษาปริญญาโท ก็แค่คุยฆ่าเวลา ”
“ ชื่อน่ารักอีกคนแล้ว เข้าใจหาคนคบนะ ” มันจะอะไรกับผมนักหนาเนี่ย
“ แล้วชื่อกีตาร์ล่ะ ไม่น่ารักเหรอ ” ผมไอต้าหัวเราะร่า
“ ต้าก็แค่หวังให้ครั้งนี้ เป็นครั้งสุดท้ายที่เราต้องห่างกัน ... ต้องรักต้าคนเดียวนะ ” ผมพยักหน้า
“ ไปเถอะ เดี๋ยวต้าไปส่ง ” ไอต้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับไอลิงนุคำสองคำ ก่อนจะให้ผมขึ้นรถ และดิ่งกลับมายังหาของพี่เบส
“ อ้าว กี ”
“ พี่ทิวไผ่ ... ” พี่ทิวไผ่ใส่เสื้อกล้าม ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ เผยให้เห็นผิวอันผุดผ่อง ขาวใสสุดๆ
“ ไปไหนมาเหรอครับ ” พี่เขาถาม แย่แล้วกู ไอต้ามันกำลังหาที่จอดครับ ถ้ามันมาเห็นเข้า จะพาลเข้าใจผิดไหมวะ
“ ไป ๆ ... ไปเที่ยวมา ” ผมตอบเสียงอ่อยๆ
“ อือ พี่รู้แล้ว ถึงถามว่าไปไหนไง ”
“ ปะกี ... ทำอะไรอยู่ ” ไอต้าเดินมาพอดีครับ สองคนนั้นยืนมองกันไม่วางสายตา เข้าใจว่าไอต้าและพี่ทิวไผ่กำลังเดาว่า มึงเป็นใคร ทำนองนั้น เหอะๆๆ
“ สวัสดีครับ ผมชื่อทิวไผ่ครับ ”
“ เอ๊าะ !!! อ๋อออออออ ” พี่ทิวไผ่ยืนมองผมไปมา มึงจะอ๋ออะไรยาวแบบนั้น
“ ผมชื่อกีตาร์ครับ ”
“ หืม กีตาร์ ... ชื่อเหมือนกันเลยนะ ... อ๋อออออ ” อ้าวๆ เป็นไรกันอะ แล้วทำไมต้องอ๋อเหมือนนึกอะไรออก
“ ผมมีธุระครับพี่ทิวไผ่ ไว้คุยกันนะครับ ”
“ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ” ไอต้ามันไม่รีบตามผมมาครับ มันไปทำความรู้จักกันต่อนิดหน่อย ก่อนจะตามผมมา
“ หึหึหึ ” ระหว่างที่รอลิฟท์ มันยืนหัวเราะ หึหึหึ อยู่คนเดียว
“ มึงเป็นไรมากปะไอต้า ”
“ เหอะๆ เจอกิ๊กใหม่หน่อยเดียว ไม่เห็นต้องร้อนตัว ” โอ้โหๆ
“ กิ๊กบ้าอะไร เพิ่งคุยกันวันนี้ ” มันทำเหมือนไม่สนใจครับ
“ ไม่ได้พูดถึงกี กำลังพูดถึงพี่ทิวไผ่สุดหล่อ ”
“ หืม ”
“ แต่ไม่เป็นไร ... กับผู้ชาย ต้าไม่กลัวแพ้พวกเขาหรอก ปะ ลิฟท์มาแล้ว ” ผมกำลังจะทักท้วงมันอีก แต่ไม่เข้าใจที่มันพูดมาอะครับ ช่างเถอะ มันจะเพ้ออะไรก็ตามใจ
“ ... ”
“ ... ” มาถึงห้องพัก พี่เบสกับพี่โพธิ์ยืนจ้องไอต้าเป็นตาเดียว ส่วนผมก็นั่งข้างๆมันอะครับ
“ ทำไมไม่รู้จักคุยกัน ” พี่เบสเอ่ยถามก่อน
“ ตอนนั้นโมโหครับ ” ไอต้าตอบ
“ รู้ไหมว่าทำแบบนี้น่ะ ... ไอเบสมันเงี่-น ขนาดไหน ”
“ เชี้ยโพธิ์ หุบปากไปเลยมึง ” พี่โพธิ์ ยักไหล่ ไม่สะทกสะท้านกับคำขู่ของพี่ชายผม
“ กูไม่หุบ มึงไม่ได้เจอกับก้อยกูรู้ ก้อยเป็นเพื่อนพวกนี้ พอเกิดเรื่องมันก็ไม่ให้มึง ... ใช่มิ ” ผมเผลอหัวเราะ พี่โพธิ์ปกติเวลาอยู่กับคนอื่นจะวางมาดครับ แต่จริงๆค่อนๆไปทางตลก สนุกสนาน
“ ผมจะบอกพี่บอลให้ช่วยนะครับ ” ไอต้าได้ที ติดสินบนพี่เบสแล้วครับ
“ เออๆ แต่มึงจำไว้เลยนะ มึงทะเลาะกันคู่เดียว คู่อื่นเขาพาลซวยไปด้วย ... คู่มึงด้วยนี่คุณพี่โพธิ์ ”
“ หึหึ ของกูช่างเถอะ กูก็ไม่ชอบคนเจ้าชู้อยู่แล้ว ” หืม
“ พี่โพธิ์พูดถึงใครอะครับพี่เบส ” ผมถามพี่เบส
“ ไอจัส ”
“ เฮ้ย !!! ทำอะไรพี่รหัสผมอะ ”
“ ถามพี่รหัสตัวเองดีกว่าไหมน้องกี ” นี่มันอะไรวะ จะว่าไปที่พี่เบสบอกว่าทะเลาะคู่เดียว คนอื่นเขาเดือดร้อนนี่ ถ้าเป็นอย่างที่บอกมา พวกผมรู้จักกันใกล้ๆตัวทั้งนั้นนะเนี่ย
“ เอาเถอะๆ เรื่องคนอื่นเอาไว้ก่อน ไอต้าแม่กูเล่าเรื่องบริษัทให้ฟังแล้ว กูว่าไม่ค่อยดีนะมึง มึงยังเด็กจะรับไม่ไหว ” หลังจากเรื่องรักๆใคร่ๆระงับไป ก็มีเรื่องใหม่เข้ามาทันที
“ ผมรู้ครับ แต่แม่ของผมไม่มีใครแล้ว ถ้าผมไม่ช่วย ใครจะทำล่ะครับ ”
“ มันเรื่องอะไรวะต้า ” ผมถามไอต้า
“ มันยาวมากกี ... เราอาจจะห่างกันสักพัก ต้าจะค่อยๆเล่าให้ฟังนะ ” มันคงมีเรื่องให้ทำอีกมากสินะ ส่วนผมเองก็เหมือนกัน เรื่องของปุ๋ยผมต้องเป็นคนจบเอง เอาล่ะ สู้ๆ !!!
“ อืม ว่าแต่ไอต้า มึงจะบอกให้ไอบอลกับไอโซ่คุยกับก้อยให้วันนี้ได้ไหมวะ ถ้าได้ค่ำๆกูจะไปหาเขา ” เหอะๆๆ
“ หึหึ พกถุงยางไปสักครึ่งโหลล่ะ ”
“ เชี้ยโพธิ์ !!! มึงหลายทีแล้วนะโว้ยย ” ผมนั่งหัวเราะกับไอต้า ผมพิงไหล่ของมัน เฮ้อ ทำไมรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกเลย อยากให้ความสุขแบบนี้ อยู่ไปนานๆเหลือเกิน ...