
เพิ่งกลับมาถึงครับ แบบว่านอนมาตลอดทาง เลยไม่ง่วง เหอะๆ ไปดูโกดังที่โดนน้ำท่วมกับพ่อพี่บอลมาครับ เดินทางตั้งแต่วันที่ 5 ช่วงเย็นๆถึงเอาเกือบตีสาม เดินทางกลับ ค่ำเมื่อวาน พ่อพอแวะไหว้พระกับซื้อของเยอะแยะเลยครับ ท่านว่าอนาคตคงไม่ได้มาเองอีกแล้ว ต่อไปจะให้ผมกับคนอื่นๆมาแทน ^^" ส่วนท่านผู้จัดการไม่ได้ไปครับ ต้องจัดการรับสมัครกับฝ่ายบุคคล โทรศัพท์บ่นกับผมทั้งวัน เหอะๆ ช่วงนี้เพื่อนๆของผมไม่มีเวลากันเลย แต่เมื่อวานผมได้ยินข่าวมา น่าตกใจเหมือนกัน คือไอต้นสนเพิ่งสารภาพว่าทะเลาะกับข้าวปุ้นจนเลิกกันไปเกือบสองเดือน แต่ตอนนี้มันว่ากลับมาคุยกันแล้ว อนาคตคงจะรู้มากขึ้นว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
ก่อนต่อตอนนี้ต้องบอกก่อนว่า ผมแอบตัดบางส่วนออก เพราะกลัวไอต้าจะหายไปนานคนจะลืมมัน เหอะๆๆ ที่จริงคือกลัวไม่ตรงกับเหตุการณ์ครับ เพราะไอกีไม่ค่อยยอมเล่าช่วงนี้มันคงจะแสลงใจ พอจะเข้าใจมันครับ หวังว่าทุกๆคนก็คงพอเข้าใจ
กีตาร์ ตัวแม่ 27 – 3
“ น้องชายมานี่หน่อยครับ ” พี่จัสเป็นอะไรของเขา เรียกซะเพราะเชียว
“ มีอะไรครับ ”
“ มีแฟนเหรอ ” ทำไมถามให้ตอบยากแบบนี้ล่ะ ทำอย่างกับไม่รู้จักกัน
“ มีดิพี่ ” พี่จัสส่ายหน้า
“ หมายถึงสาว ... ผู้หญิงน่ะ ”
“ เฮ้ยบ้า ไม่มีพี่... จะมีได้ไง ” ทำไมจู่ๆถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา แต่ถ้าบอกว่าเป็นเรื่องปุ๋ย พี่จัสจะรู้ได้ยังไง
“ ตอบแมนขึ้น ไม่เหมือนกีคนเก่า ” เออ กูแมนไม่ได้หรอก
“ เรียกมาแค่นี้ใช่ปะ ” เบื่อขึ้นมาเลยครับ คนยิ่งมีธุระอยู่
“ ทำไม เรียกแค่นี้ไม่ได้นะ จะไปไหนๆ ” ผมแกล้งเดินหนีมาครับ พี่จัสวิ่งตามแทบไม่ทัน หึหึ
“ จะพาน้องไปกินข้าว ” พี่จัสย่นคอ หรี่ตามองผมแปลกๆ
“ ไปด้วย ”
“ วันนี้ทำไมถึงห่วงผมขึ้นมาเนี่ย ปกติเห็นแต่จะไปหาพี่โพธิ์ ” ได้ผลครับ พี่จัสยืนเกาหัวไม่ยอมมองหน้า เหอะๆ ตลกดี ผมเดินแหวกพวกปีหนึ่งที่กำลังดูบอร์ด พี่จัสก็เดินตามมา
“ คุณชายๆ ” ไอนุเรียกครับ
“ อะไรวะ ”
“ วันนี้โทรหา ... หาไอต้าด้วยนะ มันอยากคุยด้วย ” แม่งเกือบหลุดสามีแล้วนะมึงอะ ถ้าหลุดขึ้นมาจริงๆ น้องๆได้หัวเราะผมแน่
“ แล้วมึงรู้ได้ไงอะ ไอต้าโทรคุยกับมึงเหรอ ทำไมมันไม่คุยกับกูวะ ” ไอลิงทำตาโต ปกติก็โตอยู่แล้ว ยิ่งโตเข้าไปใหญ่ หันไปมองหน้าพี่จัส ก่อนจะโบกมือหย่อยๆ แล้วหายลับไป
“ ทำไมมันไม่ตอบวะพี่ ”
“ ไม่รู้ ” ตอบสั้นดี ผมเดินเข้าไปหาปุ๋ยที่คุยอยู่กับไอหมีท็อป พอมันเจอหน้าก็รีบยกมือสวัสดีพี่จัส ส่วนผมมันไม่สวัสดีอะ
“ คนนี้ที่บอกว่าปวดท้องไม่ใช่เหรอ ”
“ ค่ะ ”
“ ได้แจ้งพวกพี่ๆไว้ก่อนไหมว่าไม่ค่อยสบาย ” ท่าทางไม่ค่อยเป็นมิตรแฮะ
“ ไม่ค่ะ ”
“ แจ้งไว้ แล้วไม่ต้องมาเข้าอีก เดี๋ยวพี่ๆจะเดือดร้อน ” โอ้โห ทำไมไร้เยื่อใยแบบนี้วะ ผมไม่กล้าพูดเลยอะครับ พี่จัสจริงจังมาก ผมแอบสะกิดพี่จัส
“ รอนี่นะ เดี๋ยวกลับมาหา ... มาสิ ” ผมเดินตามหลังพี่จัส ไปแอบคุยกันข้างๆ
“ ทำไมพูดกับน้องแบบนั้นล่ะพี่ ”
“ อ้าว ก็เขาป่วย จะให้มานั่งรับน้องทำไม พี่ว่าถ้าไม่รักกิจกรรมมาก ก็กำลังเรียกร้องความสนใจเลยล่ะ ”
“ นี่พี่พาลผมหรือปล่าว ” ฟังไปฟังมา เริ่มเข้าเค้าครับ พี่จัสคุยกับผมแปลกๆ นี่ต้องได้ยินอะไรมาแหงๆ
“ ปล่าว แค่เป็นห่วง กลัวจะไม่ทันเล่ห์สาว ”
“ ทำไมพี่ ผมเด็กขนาดนั้นเลยเหรอ ”
“ เออ เด็กมาก ” น้อยใจอะ ผมเม้มปากแน่น
“ ถ้าลำบาก ต่อไปไม่ต้องดูแลผมก็ได้ ”
“ รู้ตัวไหม ว่าตัวเองเปลี่ยนไปน่ะ ” ผมหันหลังให้พี่จัส พอได้ยินประโยคนี้ผมถึงกับนิ่งไป
“ แกไม่เคยแคร์ใคร แต่วันนี้กลับยอมเสี่ยงทำอะไรตั้งมากมาย หรือที่จริงแกไม่ใช่แบบที่พวกพี่เคยเห็น เคยรู้จัก ”
“ พอแล้ว ! ” ทนฟังไม่ได้แล้วครับ พี่จัสพูดให้ผมเจ็บนะ อย่างกับว่าพี่เขาไปรู้อะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับผมแล้วตั้งใจพูดให้ผมสะเทือนใจอย่างไงอย่างงั้น
“ และแกก็ไม่เคยทำแบบนี้กับพี่ด้วย ” หมายถึงเสียงดังใส่ แค่นี้อะนะ
“ พี่จัส ” ไปๆมาๆกลายเป็นผมที่ต้องง้อ แต่พี่จัสเดินอารมณ์เสียจากไปแล้ว ผมเดินกลับมาหาปุ๋ยกับไอท็อป บอกว่าวันนี้มีธุระ ให้ไอท็อปพาปุ๋ยไปกินข้าวแทน จากนั้นผมเดินกลับมาหาไอนุ
“ ลิง พี่จัสโกรธกูอะ ”
“ หืม ทำไมถึงโกรธล่ะ ” ผมจำได้ว่าสองคนนี้มองหน้ากันอะ พวกนี้มันต้องแอบทำอะไรกัน
“ จะบอกดีๆ หรือจะบอกด้วยน้ำตา ”
“ น่ากลัวมากเลยว่ะ ” แม่ง ไอลิงนี่ คนยิ่งกำลังร้อนอกร้อนใจ
“ เออๆ ตกลงมีอะไรล่ะ ” ไอนุมองหน้าผม
“ มึงเคยรักเคยชอบปุ๋ย กูรู้ว่าตอนมึงโดนทิ้ง มึงยังรักเขาอยู่ ”
“ มึงรู้มาจากไหน ... ที่กูพาไปเรือนพยาบาลน่ะ ” แอบเดาเอาครับ เพราะถ้าให้สองคนนี้ไม่พอใจ คงมีไม่กี่เรื่อง
“ มีคนบอกมา ... กลับมาเรื่องปุ๋ย กูแค่ขอร้องว่าอย่าเอาปุ๋ยมาเรียกความเป็นผู้ชายของมึง มันไม่ดีหรอก ”
“ ไอนุ มึงจะบอกว่ากูไม่ใช่ผู้ชายเหรอ ” ฟังดูแล้ว มันเหมือนดูถูกผมเลยอะ ทั้งพี่จัสและไอลิงนุ
“ ปล่าว ”
“ เออ พวกมึงอะ ชอบดูถูกกู ” ผมจะเดินหนีครับ แต่ไอนุเดินมาขวาง
“ โทรหาไอต้า เล่าให้มันฟังซะ ” อยากจะหันกลับไปด่ามันนะ แต่นึกอีกทีก็ดีเหมือนกัน จะได้มีเพื่อนคุย
“ ไงต้า ”
“ อืม กีเหรอ ... อยู่ไหนครับ ” หือ ทำไมมีครับด้วย
“ อยู่แถวๆคณะ มีอะไรปล่าวเนี่ย ”
“ กี ... กีรักต้าใช่ไหม ”
“ ทำไมถามแบบนั้นล่ะ กูจะไม่รักมึงได้ไง ”
“ ถ้ากีเจอแฟนเก่า ที่กียังรักเขาอยู่ กีก็ยังรักต้าใช่ไหม ”
“ นี่ ใครเล่าให้มึงฟังอะ ” ทำไมไอต้ามันรู้เรื่องนี้ได้ หรือจะไอลิงนุบอกมัน
“ กี ไม่สำคัญนะว่าใครบอก กีสัญญากับต้าสิ ”
“ คร้าบ สัญญาๆ อยากได้อะไรอีกไหมล่ะ ” ไอต้าหัวเราะ
“ ต้ามีข่าวดีนะ ... คือ ”
“ พี่กีตาร์คะ ”
“ ... ” ตายล่ะ เสียงปุ๋ยเข้าไปในโทรศัพท์ไหมวะ
“ กี ใครครับ ” โชคดีนะที่ตัวไอต้าไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าเป็นอย่างนั้นไม่รู้จะพูดยังไงดี
“ คนนี้แหละต้า ” มันคงเข้าใจนะ
“ ขอให้เราคุยกันโดยไม่มีคนนั้นอยู่ได้ปะ ”
“ ต้า อย่าคิดมากนะ มันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ” ผมพูดโดยที่ปุ๋ยยืนอยู่ตรงหน้า นี่ก็แทบไม่ต่างกับพูดกันสามคนเลย
“ พี่กี ไหนว่าจะเลี้ยงข้าวหนูไง ”
“ กีคงยุ่ง ต้าไม่กวนดีกว่า ”
“ เฮ้ย! ต้า … ปุ๋ย ทำอะไรน่ะ พี่กำลังคุยกับแฟนอยู่นะ ” ความรู้สึกตอนนี้เหมือนปุ๋ยไม่ใช่สาวน้อยใสซื่อคนเดิมอีกแล้ว
“ พี่กีอยากให้คนทั้งคณะมองว่าพี่เป็นเกย์เหรอคะ ”
“ ... ปุ๋ย ทำไมทำกับพี่แบบนี้ครับ บอกมาสิ ต้องให้พี่ทำยังไงถึงจะเข้าใจ ”
“ ทำในเรื่องที่เราทำไม่จบเมื่อครั้งก่อนดีไหมคะ ”
“ อะไร ที่ว่ายังไม่จบ ”
“ เซ็กส์ ”
“ นี่ !!! ”
“ พี่คงไม่มีความสามารถแล้วใช่ไหมล่ะ เฮ้อ ” ผมกัดฟันกรอดๆด้วยความโมโห
“ หมายถึงจบใช่ไหม ... ถ้าทำแล้วน่ะ ” ปุ๋ยมองผมด้วยสายตายั่วยวน แฝงด้วยความเจ้าเล่ห์
“ ถ้าพี่ไม่ติดใจ คงจบ ”
“ หึ ... ถามทีได้ไหม ว่าทำไมถึงกล้า ” ผมไม่คิดจะผูกพันธ์อะไรกับเขาอีกแล้วครับ นี่ไม่ใช่ปุ๋ยที่ผมเคยรักเคยชอบ
“ พี่กีล่ะคะ เคยถามตัวเองไหมว่าทำไมถึงชอบผู้ชาย ” ดีครับ ในเมื่อเขาถามในสิ่งที่ผมเองก็ตอบไม่ได้
“ คืนนี้เลย ตกลงไหม ”
“ ตกลงค่ะ ” ปุ๋ยส่งกุญแจ ที่คาดว่าเป็นกุญแจห้องให้ผม ผมรับมาแล้วตามเขาไป หวังว่ามันจะจบจริงๆ แค่มีอะไรกับคนที่เราไม่สนใจ ไม่หนักหนาอะไรหรอก ที่สำคัญผมไม่ใช่ผู้ชายคนแรกของเขาอยู่แล้ว
“ อ๊า ... สสส ” ผมพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆ
“ ฮึก ... ฮึก ”
“ เป็นอะไรไปล่ะ เจ็บหรือไง ” ผมถามปุ๋ย
“ ฮืออ ” เฮ้ย
“ นี่ ... ร้องไห้ทำไม ”
“ ก๊อกๆๆๆ ” เสียงเคาะประตู ผมตกใจมองหน้าปุ๋ย
“ ใครมาน่ะ ... ปุ๋ย ใครมา ”
“ ฮือ ... พี่ไม่ต้องกลัวหรอก ฮือ ไปเปิดเถอะ ” ผมคว้าผ้าเช็ดตัว เอาเสื้อมาคลุมตัว แล้วเดินไปเปิดประตู
“ เฮ้ย พี่กีตาร์ ... ปุ๋ย !!! ” มันเป็นคอนโดอะครับ ผมก็แปลกใจนะว่าทำไมไอท็อปถึงมีกุญแจ
“ พลั่กกกก !!! ” แปลกใจได้ไม่นาน ผมต้องโดนไอหมีท็อปต่อยจนร่วงไปกองกับพื้น
“ ไอพี่นรก มึงทำอะไรน้องกูห๊ะ ! ”
“ ท็อป ฮือ ... อย่าทำพี่เขานะ ”
“ เร็ว พูดสิโว้ย ” มึงอย่าเร่งสิเว้ย แค่นี้กูก็จะสลบอยู่แล้ว
“ เรายอมเขาเองท็อป ฮือ ”
“ อะไรนะ ” ต่อยก่อนถาม กระทืบก่อนตอบ มึงนี่เยี่ยมจริงๆไอบ้า
“ ... พี่มึงมาคุยกับกูข้างนอก ”
“ ท็อป ” ปุ๋ยพยายามเรียกไอท็อป แต่มันไม่สนใจ เดินออกไปแล้ว
“ นี่อะไรกันปุ๋ย ”
“ ท็อปเป็นลูกพี่ลูกน้องของปุ๋ย ... นี่เป็นครั้งแรกของปุ๋ย ”
“ ว่าไงนะ ! ”
“ พี่เป็นคนแรกของหนู ฮือ ” ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง ผมทรุดตัวลงนั่งบนเตียง นี่ผมทำอะไรลงไป
กีตาร์ ตัวแม่ ตอนที่ 28 – 1
“ ปุ๋ยบอกผมว่าเคยเป็นแฟนกับพี่ และยังรักพี่อยู่ ” ผมออกมาคุยกับไอท็อปข้างนอก โดยให้ปุ๋ยไปอาบน้ำและพักผ่อน
“ ผมก็แค่อยากให้ปุ๋ยมีความสุข เลยอยากช่วยเป็นสะพานให้ แต่ไม่นึกว่าจะเรื่องโง่ๆแบบนี้ ”
“ กูผิดเอง กู ... ”
“ มันไม่ควรพูดแบบนั้นกับพี่อยู่ดี มันเป็นผู้หญิงนะพี่ ” มารู้เอาตอนนี้ว่าปุ๋ยเข้าก่อนเกณฑ์หนึ่งปี ทำให้เป็นน้องผมสองปี ส่วนไอท็อปแค่หนึ่งปี สองคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
“ ยังไงกูก็ผิดอยู่ดี ”
“ ไม่ใช่หรอกพี่ ผมรู้ว่าพี่เป็นอะไร ”
“ หืม ... พี่กูชอบ เอ่อ ... มึงรู้ได้ยังไง ”
“ ปุ๋ยบอกผมวันที่เลี้ยงน้องจังหวัด ผมบอกให้ตัดใจซะ หาคนที่ชอบมันดีกว่า ... โง่บรม โง่ !!! ” มันโมโหผมหรือน้องมันอะ
“ กูควรทำยังไงดีวะ ปล่อยผ่านไปไม่ได้หรอก ”
“ พี่ไม่ได้รักกับน้องผม มีอะไรกันก็แค่เพราะน้องผมอยากฝ่ายเดียว จะทำอะไรได้ล่ะพี่ แล้วไหนพี่จะมีแฟนอยู่แล้วอีกล่ะ มันจะทำอะไรได้ ” อย่าพูดจาให้หมดทางออกแบบนั้นสิวะ
“ หรือว่า ... ”
“ อะไรพี่ ”
“ มันฟังดูแย่นะ แต่มันอาจจะดีก็ได้ ” ผมบอกสิ่งที่ผมต้องการจะช่วย สิ่งนั้นคือผมจะรับเป็นแฟนกับปุ๋ย จากนั้นค่อยวางแผนเลิกลากันไป ฟังดูโง่มาก แต่ถ้าไม่ทำ อาการของปุ๋ยคงไม่ดีแน่ๆ ผมมีเวลาจัดการตั้งปีหนึ่ง หวังว่ามันจะผ่านไปด้วยดีนะ
“ ช่วงนี้อารมณ์ดีผิดปกตินะมึง ไปทำอะไรมา ” ช่วงกิจกรรมของผมผ่านไป ผมพยายามปิดเรื่องนี้จากทุกๆคน ส่วนไอต้าผมโทรศัพท์หาทุกวันเหมือนเดิม ทุกวันที่ผ่านไม่มีอะไรเปลี่ยนไปครับ
“ ปล่าวนี่ ”
“ วันนี้อะ มึงกลับก่อนเลยนะ กูมีธุระ ” มันจะยุ่งอะไรนักหนา ไอลิงเอ้ย อันที่จริงก็ดี เพราะผมจะได้ทำธุระกับปุ๋ยก่อนด้วย
“ เออๆ ” ผมเลี่ยงๆไปหาปุ๋ยที่โรงอาหาร ผมเริ่มชินที่ต้องหลบๆซ่อนๆแล้วครับ
“ ปุ๋ย ... ”
“ วันนี้ที่คอนโดปุ๋ยนะคะ ... มีของให้เล่นด้วย ” ผมแสร้งยิ้มให้ สิ่งที่ผมกับปุ๋ยต้องทำไม่ใช่แค่กินข้าว ดูหนัง เท่านั้นครับ มันต้องทำอย่างว่ากันด้วย ผมรับปากว่าจะไปหาเขาครับ ผมไม่ได้สมาคมกับใครมาพอสมควร เพื่อนๆก็คงจะแปลกใจ แต่คนเหล่านั้นคิดแค่ว่าเป็นเพราะไอต้าครับ
ตกเย็นผมเดินกลับไปที่คอนโดของปุ๋ย ขณะที่ผมสองคนกำลังจะเริ่มกัน ก็มีคนมาเคาะประตูเสียก่อน
“ ไอท็อป ... ไอนุ ” ไอท็อปยืนก้มหน้า ส่วนไอนุยืนกัดฟันกรอดๆๆ หน้ามันแดงจนสังเกตได้
“ ไอกี มึงกำลังทำเอี้ยอะไรอยู่ มึงทำแบบนี้ได้ยังไง ไอเพื่อนชั่ว ! ” ไอนุแผดเสียงด่าผมสุดเสียง ทั้งผมและผู้หญิงของผมถึงกับอึ้งไปตามๆกัน มันตามผมมาได้ยังไง
“ ไอนุ ใจเย็นๆ ”
“ ใจเย็นส้น ... สิ มึงทำเอี้ยอะไรห๊ะ ”
“ พี่นุครับ คือ ... ”
“ มึงนั้นแหละหุบปาก มาซุกหัวกันทำเรื่องชั่ว สารเลว ยังให้กูเงียบเหรอห๊า ” สักพักก็มีพี่บอลและพี่จัสเดินเข้ามา ทั้งสองคนถึงกับอึ้ง
“ ไอนุ มึงกลับไปคอนโดไปก่อน กูกำลังยุ่ง ”
“ ยุ่งส้น ... อะไร มึงหลอกกูได้ตั้งนาน มึงคิดจะให้กูกลับไปเฉยๆเหรอ ไอเอี้ย ” มันด่าผมแรงที่สุดนับตั้งแต่คบกันมา ผมกอดคอปุ๋ยไว้ เขาคงตกใจมากๆ ที่จริงก็ควรอยู่หรอกนะ พี่บอลและพี่จัสพยายามมารั้งไอนุไว้ นี่มันคิดจะต่อยผมจริงๆเลยเหรอ
“ มึงพูดมา ระหว่างเพื่อนกับเขา มึงจะเลือกใคร ” นี่มันกำลังยื่นคำขาดให้ผม ผมควรทำยังไงดี
“ นุ มึงรอฟังคำอธิบายจากกูก่อนได้ไหม ”
“ ไม่ฟัง มึงอ้าปากมาเดี๋ยวนี้ ”
“ นุครับ ใจเย็นก่อนก็ดีนะครับ ” พี่บอลพยายามปรามมัน แต่เห็นท่าจะไม่อยู่ครับ มันผลักอกพี่บอลออกไป
“ เร็ว ! ”
“ เดี๋ยวกูกลับไปหามึง ”
“ หึหึ โอเค กูดีใจด้วย มึงมันลูกผู้ชาย ... มึงทิ้งเพื่อนได้ ดี ! ดีไอกี ต่อไปมึงกับกู ไม่ต้องเรียกกันว่าเพื่อนอีก มึงจะไล่ฟันใครก็เรื่องของมึง กูจะอยู่ของกู มึงก็อยู่ของมึง ” ผมยืนน้ำตานองหน้า ไอนุกลับไปแล้ว ส่วนพี่บอลกับพี่จัสยืนมองหน้ากัน และมองผมด้วยสายตาที่ยากจะอธิบาย
“ พี่กีตาร์ ” ทั้งไอท็อปและปุ๋ยเข้ามาปลอบผม ผมร้องไห้หนักมาก จนหายใจไม่ออก ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเหลือเกิน
“ ฮึกกก ... อ่อกก ท็อป ... ท็อป ” ไม่ดีแล้ว ผมหายใจไม่ออก
“ พี่เป็นอะไรพี่ ” ผมชี้ไปที่คอ เวลาที่ผมร้องไห้มากๆ ผมจะหายใจไม่ออก
“ โรง ... โรงพยาบาล ” พอไอท็อปได้ยินดังนั้น มันอุ้มผมมาแบกแล้วรีบนำตัวผมส่งโรงพยาบาล ช่วงนั้นผมทรมานมาก หายใจแทบไม่ได้ ผมรู้สึกว่าผมอยากหลับเหลือเกิน ผมไม่อยากรับกับเหตุการณ์นี้อีกแล้ว ...
ผมรู้สึกหนาวจัง ทำไมถึงหนาวขนาดนี้ ... ผมอยู่ที่ไหนนะ
“ ตื่นแล้วเหรอ ” ผมหรี่ตามอง ใครน่ะ
“ โอ๊ะ !!! ” ผมถูกบีบคอครับ น้ำหูน้ำตาไหลเลยอะ ตอนนี้เองที่ผมเห็นหน้าคนๆนั้น
“ อื้อออ ... อ้า ” ผมเรียกชื่อของๆนั้นครับ แต่มันกลับส่งสายตาเย้ยหยันกลับมา
“ หึหึ ” มันปล่อยมือแล้วครับ ผมไอค่อกแค่ก น้ำตาไหลพรากๆ
“ ต้า ... มึงกลับมาได้ยังไง ”
“ ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย ฟื้นก็ดี กูจะได้กลับ ”
“ เฮ้ย มึงจะกลับไปไหน อยู่ด้วยกันก่อนสิ ” ดูจากห้อง คงเป็นโรงพยาบาลครับ ผมจำได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
“ กูไม่ต้องการมึงอีกแล้ว ไม่มีใครต้องการ ” มันพูดอย่างเย็นชา ก่อนจะเดินออกไป
“ ไอต้า ... ” ไม่นะ มันต้องไม่เป็นแบบนั้น ผมนั่งอยู่ตรงเตียง น้ำตาค่อยๆไหลออกมา ไอต้ากลับมาแล้ว แต่มันกลับไม่ต้องการผมอีก ผมร้องไห้หนักจนเริ่มรู้สึกอึดอัดอีกครั้ง ผมมองหาออดเรียกพยาบาล ไม่นานนักพยาบาลก็เข้ามาช่วยผมเอาไว้
“ ไง ” หลังพยาบาลสอดอะไรไม่รู้ทำให้หายใจสะดวกขึ้น ไม่นานพี่เบสก็เดินเข้ามา
“ ฮึก ” พี่เบสกอดผมเอาไว้ ผมร้องไห้จนแทบไม่เหลือน้ำตา ปวดตาไปหมด
“ เฮ้อ ทำไมถึงเป็นแบบนี้วะ ” ถามผมแบบนี้ ผมคงตอบไม่ได้อะครับ
“ พี่ ไม่มีใครรักผมแล้ว ฮือ ”
“ อืมๆ อย่างน้อยก็มีพี่แหละน่า ”
“ ฮือ พี่เบส ฮึก ผมอยากกลับบ้าน ... ฮือ กีคิดถึงพ่ออะ ฮือ ” พี่เบสยังกอดผมแน่น
“ ให้เวลาแก้ไขทุกๆเรื่องเถอะนะ อย่าร้องไห้นะพอแล้ว ” เวลางั้นเหรอ ใช่สิ เวลาเท่านั้นที่จะทำให้มันดีขึ้น ต้า เพื่อนๆ พี่ๆทุกคน ให้เวลาผมนะ ...
คิดว่าคงมีอะไรให้เคลียร์หลายเรื่องเลยสิ หุหุหุหุ ติดตามกันต่อไปนะครับผม