มาแล้วคร่า.....ตอนใหม่กะน้องที....
มาดูปฏิบัติการณ์ของน้องทีกันได้เลยค่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่38....เอาที่รักของกรูคืนมา......
ที่รักผมเวลานอนหลับนี่น่ารัก..น่าลัก(หลับ)มากๆเลยครับ
น่ารักจนผมไม่อยากให้ใครได้เห็น..ก้อผมกลัวว่าถ้าคนอื่นเห็นแล้วจะคิดเหมือนผมหนะสิครับ
เมื่อคืนที่รักผมน่ารักมาก...จริงๆก้อน่ารักตลอดแหละครับ
แต่ผมไม่บอกหรอกว่าน่ารักยังยัย..เก็บเอาไว้รู้คนเดียวดีกว่า...
ผมขโมยหอมแก้มที่รักไปสองทีก่อนตัดสินใจไปอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงานครับ ออกจากห้องน้ำมาก้อเจอที่รักนั่งตาแป๋วอยู่บนเตียงแล้วครับ
"ตื่นแล้วเหรอครับ...รีบตื่นทำไมหละครับ..น่าจะนอนต่ออีกนิดนะ.."
"ไม่หละ...ไม่อยากตื่นสาย.."
"เดี๋ยววันนี้ชั้นทำข้าวเช้าให้กินนะ.."
"ฮ้า...อะไรนะครับ..ผมได้ยินไม่ค่อยชัด.."
"ชั้นบอกว่า...วันนี้....ชั้นจะทำ......ข้าวเช้าให้กินนะ..ได้ยินรึยัง.."
"โห..เป็นบุญปากไอ้แทนจริงๆครับ..คุณเมียจะทำกับข้าวให้กิน.."
"ไอ้บ้า....บอกแล้วว่าไม่ให้เรียกแบบนั้น..เดี๋ยวก้อไม่ทำให้กินซะหรอก.."
"โอ๋....โอ๋....อย่าโกรธนะครับ.ล้อเล่นนิดเดียวเอง.."
"ไม่โกรธก้อได้...งั้นเดี๋ยวชั้นไปทำโจ๊กก่อนนะ..ถ้าแทนแต่งตัวเสร็จแล้วก้อไปปลุกน้องทีเลยนะ.."
ไอ้ที..ผมลืมไปเลยนะเนี่ย..ว่ามันมาอยู่ด้วย..เดี๋ยวจะรีบไปปลุกมันให้มันรีบไปสอบจะได้รีบกลับเร็วๆ ฮ่า..ฮ่า
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยผมก้อเดินไปเคาะประตูห้องปลุกเจ้าทีครับ
ก๊อกๆๆๆ
"ที..ที..ตื่นยัง...รีบแต่งตัวเร็วเดี๋ยวออกไปพร้อมกัน.."
"ที...ที....ไอ้ที.... .."
"ฮ้าววววววววววว...เพ่แทน..ปลุกไมแต่เช้าเนี่ย คนกะลังหลับสบาย.." ไอ้เจ้าทีเดินออกมาในสภาพหัวยุ่ง...ตายังปิดอยู่เลยครับ
"เช้าบ้านแกสิ...เร็ว.........อาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวกูไปส่งมึงไปสอบก่อนที่จะไปทำงาน.."
"โห...ผมสอบสิบโมงจะให้ผมไปพร้อมพี่แปดโมงเนี่ยนะ.จะให้ไปช่วยภารโรงเค้าเปิดประตูรึงัย.."
"เออ..เป็นความคิดที่ดี.."
"โห..พี่แทนอะ..ใจร้ายหวะ.."
"เสียงดังอะไรกันแต่เช้าเนี่ย.........แทน..ว่าอะไรน้อง.." ที่รักผมคงได้ยินเสียงดังก้อเลยเดินตามมาครับ
"โห....คุณกร..มาถึงก้อว่าผมเลยนะ.." ชักเริ่มน้อยใจแล้วครับ
"อ้าว..แล้วจะให้ว่าน้องทีหรืองัย.."
"..จริงด้วยครับ..พี่กร.."
"ก้อผมมีสอบตั้งสิบโมง แล้วพี่แทนจะให้ผมไปพร้อมกับพี่แทนตั้งแต่แปดโมง..ผมก้อเลยโวยวายนิดหน่อยเองอะ..เฮียแกก้อโมโหแล้ว.."
"เออ..งั้นมึงนั่งรถเมลล์ไปสอบเองแล้วกัน..กุจะไปทำงานแล้ว.."
"ได้ครับ.................แล้วมันต้องนั่งสายไหนอะ.."
"โธ่เว๊ย...มึงนี่ก้อ..นะ.."
"เอาเหอะๆเลิกทะเลาะกันได้แล้ว ..เดี๋ยวพี่ไปส่งทีไปสอบเอง ส่วนแทนไปทานข้าวจะได้รีบไปทำงาน.."
"เย้..ขอบคุณครับพี่กร งั้นเดี๋ยวผมไปอาบน้ำแต่งตัวเลยนะครับ.."
อะไรวะ...ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้ ทำไมคุณกรต้องตามใจมันขนาดนี้ด้วย...
"เป็นไรแทน..หน้ามุ่ยเชียว..โจ๊กไม่อร่อยเหรอ .." คุณกรถามขึ้นขณะที่เรานั่งทานข้าวเช้าด้วยกันครับ
"ปล่าวครับ... .." ไม่บอกครับ..งอน..อยากให้รู้เอง..อยากให้ง้อ
"งั้นเป็นไร.."
"ไม่ได้เป็นไรครับ.."
"เหรอ..ไม่เป็นไรก้อดีแล้ว..งั้นเดี๋ยวชั้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ.."
แป่ววววว..........
พูดจบคุณกรก้อเดินเข้าห้องไปโดยไม่สนใจผมเลยครับ.....ฮือ...ไอ้แทน..น้อยใจ...............................
ที่รักอะ.....สนใจกันบ้างก้อได้
วันนี้ผมทำงานด้วยความหงุดหงิดนิดหน่อย จนไอ้โตมันสงสัย แต่ผมก้อบอกมันว่าไม่มีอะไร ใจผมก้อคิดว่าคงไม่มีอะไร
ผมชื่อใจคุณกรครับ คิดได้แบบนี้ผมก้อค่อยสบายใจขึ้นไม่หงุดหงิดแล้วครับ
รีบทำงานจะได้รีบหลับบ้านไปทำอาหารโปรดอร่อยๆให้ที่รักกิน..คืนนี้จะได้ขอรางวัลชุดใหญ่ดีกว่าครับ
เลิกงานผมรีบแวะไปซื้อกุ้งที่ตลาดแล้วรีบกลับบ้านครับแต่พอผมจอดรถมอเตอร์ไซด์ที่หน้าบ้านผมก้อได้ยินเสียงหัวเราะแว่วๆมาจากในบ้านครับ
ผมเดินเข้าไปก้อเจอคุณกรกับเจ้าทีกำลังนั่งดูสามช่ากันอยู่ครับ....
55555555.....หัวเราะกันเข้าไป..ไม่มีใครสนใจผมเลย ผมเลยเดินหิ้วถุงกุ้งเข้าไปในครัวครับ
"ซื้ออะไรมาหนะแทน.. .." ที่รักหยุดหัวเราะแล้วถามผมขึ้นครับ
อ๋อ..รู้ด้วยว่ากูกลับมาแล้ว...อันนี้คิดในใจครับ
"กุ้งครับ..วันนี้ว่าจะทำกุงอบวุ้นเส้นครับ.... .."อันนี้ตอบจริงครับ
"อ้าวเหรอ...แต่วันนี้คิดว่าจะออกไปกินMKกันนะ น้องทีบ่นอยากกิน.."
อะไรวะ..ไอ้ทีอีกแล้ว .....ผมยังไม่ทันตอบอะไร ไอ้ทีมันก้อตะโกนมาครับ
"พี่แทน..วันนี้เราไปกินMK กันเถอะ..ผมอยากกิน..ไม่ได้กิน..นาน..น้าน..นาน.นะ.นะ.."
"พี่กรบอกจะเลี้ยงด้วย.. .."
"รู้จักเกรงใจบ้างเหอะมึง.... .."
"โหย..ทำไมต้องเกรงใจอะ..พี่น้องกัน.. .."
"แล้วผมไม่ได้ให้เลี้ยงฟรีๆนะตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ผมจะไปช่วยพี่กรพิมพ์งานส่ง...ส่งอะไรนะครับพี่กร.."
"ส่งโปรเฟสเซอร์.." คุณกรตอบพร้อมกับยิ้มนิดๆครับ
"เออ..นั่นแหละ..ส่งโปรเซอร์นั่นแหละ ผมจะไปช่วยพิมพ์ทุกวันเลย...พี่กรจะได้เลี้ยงผมทุกวัน.."
"จริงมั้ยครับ พี่กร......พี่กรใจดี๊ใจดี... .." พอไอ้เจ้าทีมันพูดจบมันยังไปทำท่าทางอ้อนคุณกร ฝ่ายคุณกรก้อนั่งยิ้มด้วยท่าทางถูกอกถูกใจ
ผมเดินเข้าห้องนอนไปด้วยอารมณ์หงุดหงิดมากครับ
แม่ง..เอ๊ย..ผมไว้ใจคุณกร.แต่ผมไม่ไว้ใจไอ้น้องเวรนั่นครับ
หลังจากวันนั้นไอ้น้องเวรมันก้อแย่งคุณกรไปจากผมครับ..มันแย่งเวลาที่ควรจะเป็นของผมไปเกือบทั้งหมดครับ
ตอนเช้ามันไปโรงพยาบาลพร้อมคุณกร กินข้าวเที่ยงพร้อมคุณกร ตอนเย็นไปทานข้าวกันมันก้อแย่งเอาคุณกรไปเป็นของมันครับ
ตอนค่ำดูทีวีหรือนั่งทำงาน มันก้อต้องนั่งอยู่ด้วยทุกครั้งครับ
เวลาที่เป็นส่วนตัวของผมกับคุณกรมีเหลือแค่ตอนนอนเท่านั้นครับ..แต่ต้องหลังจากที่มันหลับแล้วนะครับ...
แล้วมันก้อ..แม่ง..หลับยากหลับเย็น..จนอยากจะเอายานอนหลับกรอกปากมันครับ
แล้วอย่าคิดนะครับว่าตอนนอนจะได้ทำอะไรจุ๊กๆจิ๊กๆฝันไปเลยครับ...ก้อคุณกรไม่ยอมครับ บอกแต่ว่าไม่ได้น้องอยู่ด้วย..
โว๊ย......เมื่อไหร่ไอ้น้องเวรนี่มันจะกลับวะ .ผมไม่เคยเกลียดน้องขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
พอบ่นๆเรื่องนี้ให้คุรกรฟัง คุณกรก้อได้แค่บอกว่าผมคิดมาก..ไร้สาระ..ไม่มีอะไรซักหน่อย
ก้อขอให้ไม่มีอะไรจริงๆเถอะครับ
แต่วันนี้เป็นวันสิ้นสุดความอดทนของผมแล้วครับ เย็นนี้ผมตัดสินใจแล้วว่า ผมจะบอกกับเจ้าทีว่าผมกับคุณกรเป็นอะไรกัน
และผมไม่ชอบที่มันมาทำแบบนี้ ผมจะทวงเอาที่รักของผมคืน
เลิกงานผมรีบกลับบ้านทันที รถคุณกรอยู่แสดงว่ากลับมาแล้ว แต่ทำไมบ้านเงียบจังวะ ผมเดินเข้าบ้านไปไม่เจอใคร
จนผมเดินไปเกือบจะถึงห้องนอนก้อได้ยินเสียงคนคุยกันเบาๆมาจากในห้องคุณกรครับ
"เร็วๆที..รีบหน่อย......เดี๋ยวแทนจะกลับมาแล้ว.."
++++++++++++++++++++++
เดี๋ยวมาต่อค่ะ